Immortality Chapter 401 Holding a memorial service

Immortality Chapter 401  Holding a memorial service

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 401 เซ่นสักการะ.

Chapter 401  Holding a memorial service

祭奠

  เซ่นสักการะ.

ห้าวันหลังจากนั้น,จงซานที่รอคอยอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง.

"เจิ้นเหรินเนียนโหยวโหยว,เจ้าจะพาอาตมาไปที่ใด?"พุทธะจื้อกวงที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.

"ข้าต้องการพาท่านไปพบใครบางคนในหุบเขา."เนียนโหยวโหยวที่ชี้นิ้วไปยังหุบเขาแห่งหนึ่ง.

ภายในทะเลหมอกแห่งนี้สัมผัสเทวะไม่สามารถใช้ได้,ทว่าพุทธะจื้อกวงนั้นเป็นคนที่มีของวิเศษ ญาณแห่งแสง.

ทำให้สัมผัสเทวะของเขาสามารถตรวจสอบหุบเขาดังกล่าวได้อย่างชัดเจน,ภายในหุบเขานั้น,ภายในปราสาทแห่งหนึ่ง,ที่ห้องโถงด้านหน้า,ด้านในมีคนผู้หนึ่ง,จงซานนั่นเอง!

พุทธจื้อกวงขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.

"เชิญ!"เนียนโหยวโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

พุทธะจื้อกวงขมวดคิ้วไปมาก้าวตรงไปหุบเขา,เพราะว่าพุทธจื้อกวงสามารถบอกได้ว่ามีแค่จงซาน,จะสามารถทำร้ายเขาได้รึ?มีอะไรที่เขาต้องหวาดกลัว? เขาก้าวตามเนียนโหยวโหยวไป.

จงซานในตำหนักก้าวออกมาช้าๆ.

"พุทธะจื้อกวง,เจ้ายังจำข้าได้หรือไม่?"จงซานที่สูดหายใจพยายามทำใจให้สงบ.

"เป็นเจ้ารึ?"พุทธะจื้อกวงขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองจงซานเขม็ง,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่รู้จักจงซาน,ก่อนหน้านี้ที่เห็นเขาคลั่งแค้น,เขาเองก็สงสัยอยู่เหมือนกัน.

"เชิญด้านใน!"จงซานที่ผายมือเชิญพุทธะจื้อกวง.

พุทธะจื้อกวงแสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.

"เนียนโหยวโหยว,รบกวนเจ้ารออยู่ด้านนอก,จะเหมาะกว่า!"จงซานกล่าวออกมาอีกครั้ง.

"หืม?ได้!"เนียนโหยวโหยวจ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ.

พุทธะจื้อกวงตระหนักได้ว่ามีแค่จงซานคนเดียว,แน่นอนว่ามีสิ่งใดที่เขาต้องหวาดกลัว.

ที่ด้านในนั้นจงซานได้ทำการปกปิดพื้นที่ด้านนอกและด้านในด้วยค่ายกลกำจัดเสียง,ค่ายกลนี้ไม่ได้มีพลังป้องกันแข็งแกร่งนัก,ทว่าสัมผัสเทวะไม่สามารถใช้ได้,เนียนโหยวโหยวรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย.

พุทธะจื้อกวงชำเลืองมองไปยังจงซาน.

"เชิญ!"จงซานกล่าวออกมาอีกครั้ง.

พุทธะจื้อกวงหรี่ตาจ้องมองจงซาน,ก่อนที่จะก้าวเข้าไปด้านใน.

ที่ภายในตรงกลางห้องโถง,เป็นโต๊ะบูชา,ไว้ทุกข์,และมีป้ายวิญญาณตั้งอยู่,เขียนอธิบายว่า,ภรรยาที่รักเหว่ยกุยเอ๋อ.

เหว่ยกุยเอ๋อ,พุทธะจื้อกวงที่พยายามนึกชื่อดังกล่าวแต่ไม่สามารถนึกออกมาได้.

"แอดๆๆ!"

ประตูห้องโถงที่ปิดสนิทในทันที.

"เจ้าต้องการทำอะไร?"พุทธะจื้อกวงจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังจงซาน.

"พุทธะจื่อกวงแน่นอนว่าเจ้าย่อมสงสัย,ว่าทำไมวันก่อนข้าถึงต้องการสู้ตายหมายเอาชีวิตเจ้า."จงซานกล่าว.

พุทธะจื้อกวงที่หรี่ตาเล็ก,แค่นเสียงเย็นชาออกมา,"ดี,ข้าและเจ้าไม่เคยพบกันมาก่อนเลย,ทำไมเจ้าต้องกดดันต้องการเป็นศัตรูกับข้าด้วย?"

"นั่นคือป้ายวิญญาณของภรรยาข้า,เจ้าจำได้หรือไม่?"จงซานที่ก้าวเดินมาข้างๆป้ายวิญญาณ,พร้อมกับจุดธูปก้านหนึ่ง.

พุทธะจื้อกวงที่จ้องมองไปยังป้ายวิญญาณ,พร้อมกับกล่าวว่า,"ข้าคิดว่าสหายเต๋าคงจะเข้าใจผิด,เหว่ยกุยเอ๋อ,ข้าเพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก."

"เข้าใจผิดรึ? แล้วเจ้าจำไท่จื่อเหล่ยเทียนได้หรือไม่?"จงซานที่หันหน้าจ้องมองกล่าวต่อพุทธะจื้อกวงอีกครั้ง.

ได้ยินไท่จื่อเหล่ยเทียน,พุทธะจื้อกวงที่ดวงตาหดเล็กลง.

"เจ้าเป็นใคร?"พุทธะจื้อกวงที่แค่นเสียงเย็นชา.

"วันนี้ข้าขอให้เจ้ามา,เพื่อยืมอะไรบางอย่างจากเจ้า!"จงซานเอ่ย.

"อะไร?"พุทธะจื้อกวงที่สอบถามออกมา.

"ชีวิตของเจ้า!"ดวงตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.

ดวงตาของพุทธะจื้อกวงชำเลืองมองตาโต,สังหารใจไม่ดีนัก.

"ผนึก!!!"

ทันทีที่จงซานตะโกนอกมาเสียงดัง,พุทธะจื้อกวงก็ปรากฏเห็นยันต์ที่จงซานนำออกมา.

จากนั้นทั่วทั้งห้องโถงก็ปรากฏเงาของยันต์อีกมากมายเต็มไปหมด,แม้แต่หน้าผากของก็ถูกยันต์ประทับเอาไว้,พุทธะจื้อกวงไม่สามารถขยับได้.

เป็นยันต์หยกทมิฬของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุด,จงซานได้ใช้มันออกมา.

พุทธะจื้อกวงถูกผนึกไปในทันที,พุทธะแล้วอย่างไร,ยังไงก็ถูกผนึกเช่นกัน,จงซานที่เดินมาด้านหน้าพุทธะจื้อกวง,ก่อนที่จะยกดาบขึ้นพร้อมกับตัดศีรษะของพุทธะจื้อกวง.

ดาบของเขาที่ฟาดฟันไป,ทันใดนั้น,แสงสีเหลืองก็พุ่งออกมาจากร่างของพุทธะจื้อกวง.

วิญญาณเทวะของพุทธะจื้อกวง? ดวงตาของจงซานที่ชำเลืองมองออกไป,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ยันต์หยกทมิฬไม่สามารถผนึกดวงวิญญาณเทวะของเขาได้อย่างงั้นรึ?

ไม่มีเวลาให้ครุ่นคิดดวงวิญญาณเทวะของพุทธะจื้อกวงพุ่งเข้ามาภายในร่างของจงซานอย่างรวดเร็ว.

"พรึดๆ"

พุทธะจื้อกวงที่เข้ามาในร่างของจงซาน,จงซานที่ตัดสินใจไม่เคลื่อนไหว.

ภายในเรือนโอสถ,ดวงวิญญาณเทวะของจื้อกวง,ลอยอยู่ด้านบนเป็นเหมือนลูกบอลขนาดเล็กพร้อมกับปล่อยแสงขาวนวลออกมา,พร้อมกับจ้องมองไปรอบๆ,จ้องมองเรือนโอสถของจงซาน.

เรือนโอสถ,ภายในโลกจิตสำนึกของจงซาน,ก่อนที่จะค่อยๆรวมตัวกันกลายร่างเป็นจงซาน,รูปร่างหน้าตาที่เหมือนกับจงซาน,บนไหล่ของร่างจิตสำนึก,มีแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังแกว่งไกลหางไปมา,แสดงท่าทางน่ารักน่าชัง.

"เป็นของวิเศษอะไรที่เจ้าใช้ก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?"วิญญาณเทวะของจื้อกวงชำเลืองมองไปยังร่างสัมผัสเทวะของจงซานที่รวมตัวเป็นรูปร่างขึ้นมาอย่างชัดเจน.

"ญาณแห่งแสงรึ? ที่ทำให้เจ้าไม่ถูกผนึก?"จงซานที่จ้องมองไปยังดวงวิญญาณเทวะของพุทธะจื้อกวงที่ลอยอยู่ด้านหน้า.

"ชิ,ดี,ด้วยญาณแห่งแสง,ข้าสามารถกลืนกินจิตสำนักของเจ้าได้อย่างง่ายดาย,ในเวลานั้นข้าจะค้นทั่วร่างของเจ้าอีกครั้งหนึ่ง."ดวงวิญญาณเทวะของจื้อกวงที่แค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับปล่อยแสงสีขาวออกมา,เป็นเหมือนกับคลื่นแสงที่พุ่งตรงไปยังร่างสัมผัสเทวะของจงซาน.

"ฟิป, ฟริบ! ฟิป!"

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่คำรามออกมาเบาๆ,ดวงวิญญาณเทวะของจื้อกวงที่หวาดผวา,ใบหน้าที่ตื่นตกใจจ้องมองไปยังแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบบนไหล่ของจงซาน.

"นั่นมันอะไร?"ดวงวิญญาณเทวะของจื้อกวงที่อุทานออกมาด้วยท่าทางตกใจ.

พริบตาเดียวที่แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบตะโกนออกมา,ญาณแห่งแสงที่ลอยอยู่บนหัวของดวงวิญญาณเทวะจื้อกวงหายไปในทันที,มันถูกสูบเข้ามาภายในร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.

"วูซซซ"

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกลืนกินญาณแห่งแสงไปแล้ว.

"ไม่,เป็นไปไม่ได้!"จื้อกวงที่คำรามลั่น.

"วูซซซ"

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่อ้าปากใหญ่โตกลืนกินร่างดวงวิญญาณเทวะของจื้อกวงหายไปทันที.

ญาณแห่งแสง,หลังจากที่แปดหางสวรรค์กลืนกินเขาไป,แม้ว่าจะมีขนาดเล็ก,แต่ทำให้แปดหางต้องโบกสะบัดไปมาอย่างรวดเร็ว,เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,ญาณแห่งแสงนั้น,มีพลังมากมายเกินคาดมาก.

ร่างสัมผัสเทวะที่ละลายหายไปทันที,ที่ด้านนอก,จงซานนั่งสมาธิบำเพ็ญทันที.

พลังมากมายจากญาณแห่งแสงที่ถูกแปดหางสวรรค์กลืนกินเข้าไป,ทว่าพลังงานบริสุทธิ์ได้ไหลอาบไปทั่วร่างของจงซาน,เป็นมวลพลังที่มีขนาดใหญ่มาก,โถมกระหน่ำเข้ามาในร่างของของจงซาน,เพิ่มขยายวิญญาณก่อตั้งของจงซานให้มีขนาดใหญ่ขึ้น.

วิญญาณก่อตั้งของจงซานที่แข็งแกร่งมากขึ้น,พร้อมทั้งสกัดกลั่นร่างกายของจงซาน,ร่างของจงซานด้านนอกนั้น,ปรากฏเป็นม่านหมอกสายฟ้าอาบไปทั่ว,ดูราวกับร่างเทวะก็ไม่ปาน.

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ดวงตาของจงซานก็ลืมขึ้น,จ้องมองตัวเองด้วยท่าทางประหลาดใจ.

ระดับสี่ก่อตั้งวิญญาณ? ทะลวงผ่านระดับอย่างงั้นรึ? นี่คือญาณแห่งแสงอย่างงั้นรึ? มีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?

เพียงแค่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย,ก่อนที่จงซานจะหันหน้ากลับไปยังป้ายวิญญาณของกุยเอ๋อ,ตอนแรกประหลาดใจตอนนี้กลายเป็นโศกเศร้าขึ้นมาทันที.

จงซานหันหน้ากับไปด้านหลังจ้องมองไปยังศพของจื้อกวง,ก่อนที่จะนำหัวของจื้อกวงนำมาวางไว้ที่ด้านหน้าป้ายวิญญาณ.

"กุยเอ๋อ,เหล่าเย่ช่างไร้ค่านัก,เพ่งได้แก้แค้นให้เจ้าในวันนี้,นี่เป็นคนแรก,เจ้ารอก่อนเถอะ,อีกไม่นานข้าจะต้องนำหัวของไท่จื่อเหล่ยเทียนและพรรคพวกมาเซ่นสักการะให้เจ้าให้ได้."

ในเวลาเดียวกัน,ภายในแดนเทพพิสุทธ์หม้อใบหนึ่งที่ระเบิดเสียงดัง.

พุทธะจื้อกวงตายรึ? บนฝูงทะเลแห่งมวลเมฆาที่เป็นหม้อสะสมกรรมวาสนา,พลังแทนตัวพุทธะจื้อกวง,สลายหายไปทันที,เขาตายแล้วรึ? ตายแล้ว?

ข่าวดังกล่าวนี้กระจายไปทั่วแดนเทพพิสุทธ์อย่างรวดเร็ว,พุทธะจื้อกวงไม่ได้ออกไปด้านนอก,นั่นก็หมายความว่าเขาตายในแดนเทพพิสุทธิ์.

ใครเป็นคนสังหารพุทธะจื้อกวง?

ทันใดนั้น,เหล่านักบวชมากมายก็เร่งรีบตามหาร่องรอย,ใครที่กล้าสังหารพุทธะในแดนเทพพิสุทธิ์? ช่างกล้านัก.

หลังจากเซ่นสักการะ,จงซานก็ทำลายศพของจื้อกวง,ก่อนที่จะเปิดปราสาท,ก้าวออกมาพร้อมกับเก็บปราสาทของเขาเข้าไปในกำไรเก็บของ,ออกมาหาเนียนโหยวโหยว.

เนียนโหยวโหยวอ้าปากค้างจ้องมองไปยังจงซาน,เพราะว่าก่อนหน้านี้เข้าไปสองคน,ออกมาเพียงคนเดียว,นอกจากนี้ยังเก็บปราสาทไปแล้วเก็บลงไปในกำไลเก็บของ,นั่นก็หมายความว่าพุทธะจื้อกวงนั้นได้ตายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว.

"เจ้าสังหารพุทธะจื้อกวงจริงๆรึ? เป็นไปได้อย่างไร?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.

"มีสิ่งใดถึงจะเป็นไปไม่ได้?"

"เจ้า,พลังฝึกตนของเจ้า.........."

"พลังฝึกตนของข้าต่ำ,ทว่าพลังฝึกตนต่ำไม่ได้แปลว่าจะทำไม่สำเร็จ,ในราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,คนที่มีพลังฝึกตนสูงมีมากกว่าข้ามากมาย,ทว่ามีคนสักกี่คนที่มีสถานะสูงกว่าข้ากัน?"จงซานกล่าว.

"ทว่า,ก็......"เนียนโหยวโหยวที่กวาดตามองพื้นที่ที่มีปราสาทตั้งอยู่ก่อนหน้านี้,จ้องมองไปยังจงซาน,ซึ่งเวลานี้มันไม่มีสิ่งใดแล้ว.

ต้องไม่ลืมว่า,ก่อนหน้านี้ผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ถูกจัดการ,ซึ่งมีพลังเหนือกว่าจงซานหลายแสนเท่า,ตอนนี้เขากับสามารถสังหารพุทธะจื้อกวงได้ด้วยตัวคนเดียวอย่างงั้นรึ?

"เอาล่ะ,ญาณแห่งแสงล่ะ?"เนียนโหยวโหยวกล่าวออกมาทันที.

"กินแล้ว!"จงซานกล่าวตามจริง.

"กินแล้ว,กินแล้วรึ?"ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ,เป็นไปได้อย่างไร.

"ไม่กิน,พลังฝึกตนของข้าจะเพิ่มขึ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.

ในเวลานั้นเนียนโหยวโหยวพบว่า,พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นขั้นหนึ่งเช่นกัน,นี่เขากินมันไปจริงๆรึ?

เนียนโหยวโหยวไม่เคยมีเรื่องอะไรที่ทำให้นางประหลาดใจขนาดนี้มาก่อน,ไม่,เนียนโหยวโหยวถึงกับพูดอะไรไม่ออก,ทำได้แค่อ้าปากครั้ง,งงงวย,"กินได้อย่างไรกัน!"

"หืม?"จงซานจ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.

"ญาณแห่งแสงนั้นเป็นของวิเศษของแดนเทพพิสุทธิ์,ไม่สามารถเก็บเข้าไปในกำไลเก็บของได้,ไม่ช้าก็เร็วจะต้องถูกพบ,เป็นไปได้อย่างไร,เจ้าสามารถกินญาณแห่งแสงได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,ที่จะช่วยเพิ่มพลังฝึกตนได้เพียงเล็กน้อย,ขั้นเดียวอย่างงั้นรึ? ระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นที่สี่รึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ข้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก."จงซานกล่าวออกมา.

"พอใจ!"เนียนโหยวโหยวจ้องมองไปยังจงซานขยิบตาไปมา.

ญาณแห่งแสงนั้นเป็นพลังงานบริสุทธิ์ไม่ควรจะเพิ่มขึ้นแค่ระดับเดียว,หากเปลี่ยนเป็นผู้ฝึกตนก่อตั้งวิญญาณคนอื่นล่ะก็,คงจะเลื่อนไปเป็นระดับหลอมกายธาตุขั้นปลายแล้ว,ไม่,แม้แต่ระดับจักรพรรดิแท้ยังเป็นไปได้,ทว่าด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายของจงซาน,ทำให้เนียนโหยวโหยวต้องระงับความอัศจรรย์ใจเอาไว้,ระดับเดียวรึ?เพียงแค่ระดับเดียว?

"เอาล่ะ,ไม่ว่าอย่างไร,ก็ต้องขอบคุณเจ้าที่ช่วยเหลือ,ข้าจะต้องช่วยจับสัตว์เลี้ยงให้กับเจ้าสุดความสามารถ."จงซานกล่าว.

"เจ้าต้องช่วยข้าจับให้ได้,ข้าช่วยเจ้ามาตั้งหลายครั้งแล้ว."เนียนโหยวโหยวที่ชำเลืองมองออกไป.

"หืม,ดี,เจ้าลองบอกอะไรเกี่ยวกับเจ้าอสูรน้อยตนนี้,ให้ข้าเข้าใจถึงลักษณ์นิสัย,ที่อยู่,แล้วมั่นใจได้อย่างไรว่าข้าจะสามารถจับมันมาได้."จงซานที่ฝืนยิ้มออกมา.

" ความรู้สึก "เนียนโหยวโหยวกล่าว.

"เจ้าเคยฝันหรือไม่?"เนียนโหยวโหยวกล่าวออกมาอีกครั้ง.

จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว,ถึงกับพูดไม่ออก,ใครกันที่จะไม่เคยฝัน.

"เรื่องนี้เท่าที่ข้าคาดเดา,ภายในทะเลครามเหลียนซวินนี้,เหมาะที่มันจะใช้อาศัยเป็นอย่างมาก,เนื่องจากเจ้าอสูรน้อยตนนี้มีทักษะที่แปลกประหลาด,มันสามารถนำคนเข้าสู่ดินแดนฝัน,จากนั้นเมื่อเจ้าหลับไป,มันก็จะแอบขโมยวาสนาหรือกรรมวาสนาไป."เนียนโหยวโหยวกล่าว.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.