วันเสาร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 399 Sun crown prince

Immortality Chapter 399  Sun crown prince

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 399   ไทจื่อจินอู๋(ไท่จื่ออีกาทองคำ)

Chapter 399  Sun crown prince
太子
  ไทจื่อจินอู๋(ไท่จื่ออีกาทองคำ)

ทุกๆคนเวลานี้จ้องมองไปยังจงซาน,เขาที่ออกมาปกป้องความอยุติธรรม,ช่วยล้างแค้นให้กับบุตรชาย,การล้างแค้นนี้,ท้ายที่สุดก็มีคนเข้ามาหยุดการต่อสู้นี้,ทั้งที่พุทธะจื้อกวงยังไม่ได้โจมตี,ทว่ากับกลายเป็นว่าเขากับโกรธแค้นจนถึงต้องร้องไห้ออกมาเลยรึ?

กำลังกำลังร้องไห้ออกมาอย่างงั้นรึ?



ทุกคนบนเกาะลอยฟ้า,ที่เฝ้ามองอยู่ต่างตะลึงงันเต็มไปด้วยความงงงวย,ทุกอย่างมันไร้ซึ่งเหตุผลเกินไป,ไร้สาระ,เรื่องเพียงเท่านี้,ถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างงั้นรึ?
 คนผู้นี้บ้าคลั่งมากเกินไป! นี่พวกเขากำลังมองคนบ้าอยู่อย่างงั้นรึ?

"ฟู่ฉิน,ฟู่ฉิน!......."

ใบหน้าของบุตรชายจงซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล,เซียนเซิงซือเองก็ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองออกไป,แววตาของเนียนโหยวโหยวที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,ร้องไห้รึ? ไม่เคยเห็นจงซานร้องไห้,นี่เขากำลังร้องไห้อย่างงั้นรึ? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

"โฮกกกกกกกก."

จงซานที่คำรามดังลั่น,ดาบของเขาพุ่งตรงฟาดฟันไปยังพุทธะจื้อกวง,สายตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร,ต้องการให้เขาตายไป!

"ชิ!!!"

"ตูมมม........"

จื้อกวงที่ไม่สามารถยับยั้งความโกรธเอาไว้ได้ในที่สุด,แค่นเสียง,ฝ่ามือประทับไปยังหน้าอกของจงซาน.

จงซานที่ลอยออกไป 500 เมตร,แต่ก็นั้นก็กุมดาบพุ่งเข้ามาอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง.

"ตูมมม.......คลืนๆๆ ......ตูมมมม"

จงซานที่ได้รับฝ่ามือไปกว่าหนึ่งร้อยฝ่ามือ,เขาไม่ใช่คู่มือของพุทธะจื้อกวง,และพุทธะจื้อกวงก็ไม่กล้าสังหารเขาด้วย.

"เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าสังหารเจ้ารึ!!!"พุทธะจื้อกวงที่จ้องมองไปยังจงซาน,มองเห็นสายตาที่เป็นปฏิปักษ์และเต็มไปด้วยจิตสังหาร.

ดวงตาของจงซานที่กลายเป็นสีแดง,ใบหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตา,สายตาที่ไม่ยอมแพ้ต้องการสังหารให้เขาตกตายไป.

ดาบของจงซานยังคงพุ่งเข้าหาพุทธะจื้อกวงอีกครั้ง,ในเวลานี้แววตาของพุทธะจื้อกวงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สายตาที่คมกล้าพร้อมกับปล่อยกระบี่เหินออกมามากมายพร้อมที่จะเข้าโจมตี,สายตาที่เปลี่ยนเป็นความเย็นชาดุร้าย,เตรียมสังหารอีกฝ่าย.

"พรึบ!!"

ร่างของจงซานที่หยุดกลางอากาศไม่ได้เข้าไปหาร่างของพุทธะจื้อกวง,ปรากฏเป็นแส้ยาวที่พุ่งออกมาคว้าร่างของจงซานเอาไว้,ก่อนที่จะดึงร่างของเขากลับไป.

เป็นเนียนโหยวโหยวนั่นเอง!

เนียนโหยวโหยวที่เห็นแววตาของพุทธะจื้อกวงที่ตอนนี้เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ทันใดนั้นจึงได้ใช้แส้ดึงร่างของจงซานไป,พร้อมกับนำเขากลับไปยังลานหลังบ้านที่เขาอยู่,จากนั้นเซียนเซิงซือและบุตรของจงซานก็ได้ตามมา,ก่อนที่จะปิดพื้นที่ดังกล่าวเอาไว้.

"..............."

เรื่องทุกอย่างจบลงไปในทันที,เหล่าคนที่จ้องมองดูอยู่รู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก,พวกเขาที่เห็นได้ว่าเป็นเนียนโหยวโหยวได้พาชายคนดังกล่าวออกไป,ต้องไม่ลืมว่าเนียนโหยวโหยวนั้นเป็นคนที่เป็นที่รู้จักไม่น้อย,นางเป็นศิษย์ของแดนเทพพิสุทธิ์.

พุทธะจื้อกวงนั้นเต็มไปด้วยจิตสังหาร,เขาต้องการสังหารจงซานจริงๆ,ถึงแม้ว่าอาจจะต้องพบกับอาจารย์ของจงซาน,ก็เป็นเขาที่แส่หาความอัปยศให้กับตัวเอง,หลายๆคนสามารถที่จะบอกได้ว่า,มันถึงจุดที่พุทธะจื้อกวงไม่สามารถทนได้อีกแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าเนียนโหยวโหยวจะช่วยเขาไป! ทุกคนที่จ้องมองไปยังศพของชายในชุดคลุมสีเหลือง,พร้อมกับจ้องมองออกไปยังลานที่พักของเนียนโหยวโหยว,ใบหน้าของพุทธะจื้อกวงเวลานี้เต็มไปด้วยความดุร้าย,ก่อนที่จะหันหลังกลับและบินจากไป.

ภายในลานที่พัก,ประตูที่ปิดแน่น,ค่ายกลที่ปกปิดด้านในด้านนอกออกจากกัน,โดยมีคนสี่คนอยุ่ด้านใน.

เนียนโหยวโหยว,เซียนเซิงซือ,จงซานและบุตรจงซาน.

คนทั้งสามที่จ้องมองไปยังจงซาน,เนียนโหยวโหยวที่ใช้แส้หนังรัดร่างจงซานและถอยออกมา,จงซานเวลานี้ถือถ้วยชา,ยากที่จะดื่มมันลงไปได้,เขาที่พยายามระงับความโกรธเกรี้ยว,จิบชาไปหลายอึก,ทว่าความโกรธของเขายังยากที่จะคลายลง.
"เคล้ง!!"

ถ้วยชาที่ถูกบีบจนแตก,จงซานที่เงยหน้าขึ้น,สูดหายใจลึกอีกหลายครับ,พยายามระงับความโกรธเอาไว้ให้ได้.

"ฟู่ฉิน,ท่านเป็นไรหรือไม่!"

เขาที่หันหน้าไปจ้องมองบุตรชายของเขา,จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ,"ข้าไม่เป็นไร,เทียนเอ๋อ!"

เทียนเอ๋อ,จงเทียน,เป็นบุตรบุญธรรมคนโต,ต้าไท่จื่อของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,จงเทียน,เขาเป็นคนที่ร้องขอเม็ดยาโพวจวินจากอาจารย์ตัวเองให้กับจงซานเมื่อในอดีต,ทำให้จงซานก้าวเข้าสู่ระดับเซียนเทียน,จนสามารถก้าวสู่เส้นทางผู้ฝึกตน.

"ฟู่ฉิน,ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ? เขาเป็นใครกัน? ทำไมถึงได้โกรธเกรี้ยวถึงเพียงนั้น?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"ใช่,เจ้าเป็นบ้าไปแล้วรึ? แค่ระดับก่อตั้งวิญญาณ,คิดว่าจะต่อกรกับพุทธะจื้อกวงได้อย่างงั้นรึ? เจ้าไร้ซึ่งความคิดขนาดนี้เลยรึ? หากข้าไม่ช่วยเอาไว้,คนที่เป็นศพวันนี้ก็คือตัวเจ้านั่นล่ะ."เนียนโหยวโหยวกล่าว.

"ขอบคุณเจ้ามาก!"จงซานจ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.

"จำได้ก็ดีก็ดีแล้ว!"เนียนโหยวโหยวกล่าวออกมาในทันที.

"เทียนเอ๋อ,ทำไมเจ้าต้องการสังหารชายในชุดสีเหลืองด้วย?"จงซานที่จ้องมองไปยังบุตรชายของตัวเอง.

"ฟู่ฉิน,ท่านยังจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่หุบเขาประตูมังกร,คนที่ได้มอบเม็ดยาโพวจวินให้กับพวกเราได้รึไม่? เขาคืออาจารย์ของข้าเอง."จงเทียนกล่าว.

"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.

"อาจารย์ได้ตายแล้ว,เป็นคนก่อนหน้านี้สังหาร,วิหารของเขาและวิหารต้าหมิงนั้นเป็นคู่อริกัน,ไม่,น่าจะบอกว่าคนของแดนเทพพิสุทธิ์ทั้งหมดมากกว่า,ที่กลายเป็นศัตรูกับพวกเรา,ทั้งยังลอบสังหารอาจารย์ของข้าด้วย."จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเศร้าใจ.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

"ฟู่ฉิน,ก่อนหน้านี้ท่านเป็นอะไรอย่างงั้นรึ?"จงเทียนสอบถาม.

"คนก่อนหน้านี้มีนามว่าจื้อกวงอย่างงั้นรึ? ฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่า......."ความโกรธเกรี้ยวความเศร้าใจที่ราวกับจะปะทุกออกมาอีกครั้ง.

คนทั้งสามที่จ้องมองไปยังจงซาน.

"เมื่อในอดีต,ไท่จื่อเหล่ยเทียนสังหารมู่ฉินของเจ้า,ข้าจดจำพวกมันได้ทุกคน,เขาจื้อกวง,ในเวลานั้นเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของไท่จื่อเหล่ยเทียน,เป็นหนึ่งในพวกมัน."จงซานที่ชำเลืองมองออกไป.

"เขา?"จงเทียนที่ปรากฏความแค้นขึ้นมาด้วยเช่นกัน.

จงเทียนบุตรบุญธรรมคนโตของจงซานจะจำกุยเอ๋อไม่ได้อย่างไร,จงเทียนยังจดจำมู่ฉินที่งดงามผู้นี้ได้,เวลานั้นเขาเป็นเพียงขอทานคนหนึ่ง,ต้องร่อนเร่กระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดในทุ่งร้างที่แร้นแค้น,เวลานั้นรถเทียมม้าได้หยุดลง,บนรถเทียมมามีคนสองคน,หนึ่งคือจงซาน,อีกหนึ่งก็คือเหว่ยกุยเอ๋อ.

"ขอทานเด็กผู้นี้น่าสงสารนัก,เหล่าเย่,พวกเราช่วยเขาเถอะ!"

"มาสิ,มากินข้าวต้ม,จะได้มีแรง!"

"เจ้าดูแลตัวเองด้วย,การฝึกวิชาเพื่อฟู่ฉินของเจ้า,ไม่จำเป็นต้องตั้งใจมากมายขนาดนั้น,ไม่เช่นนั้นเจ้าจะตายก่อน,อย่าขยับ,ข้าจะช่วยเจ้าทายาเอง."

"แอบมาร้องไห้คนเดียวอีกแล้วรึ?อีกไม่นานพลังฝึกตนของเจ้าก็จะก้าวทันเหล่าพี่น้องของเจ้าเอง,พวกเขามาจากหลากหลานสถานที่มีพรสวรรค์ที่ต่างกัน,มาสิ,มู่ฉินทำถังเกามาให้เจ้า,กินซะสิ!"

ภายในอดีต,ที่ผุดขึ้นมาไม่หยุด,ดวงตาของจงเทียนเองก็กลายเป็นสีแดงขึ้นมา,มู่ฉิน,ภายในใจของจงเทียนเอง,กุยเอ๋อนับเป็นคนสำคัญที่สุดเช่นกัน,นับตั้งแต่เด็กนั้น,เพราะว่าฟูฉินดูแลเขาเป็นอย่างดี,ให้กำลังใจเขามาโดยตลอด,จนทำให้เขาสามารถก้าวขึ้นมายืนอย่างมั่นคงได้.

หลังจากที่กุยเอ๋อตายไป,ไม่เพียงแต่จงซานเท่านั้น,จงเทียนเองที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าป้ายวิญญาณจวบจนตัวเองหมดสติไป.

"ฟู่ฉิน,ข้าจะต้องสังหารเขา!"จงเทียนที่ดวงตาแดงซานกล่าวออกมา.

".."จงซานที่ตบไปที่บ่าของจงเทียน,จ้องมองอย่างเคร่งขรึม.

ด้วยฝ่ามือของจงซาน,ทำให้จงเทียนสงบลง,ทว่าดวงตายังคงแดงซาน,น้ำตาที่ไหลอาบออกมาทั้งสองข้าง.

จงเทียนรับรู้แล้ว่าฟู่ฉินก่อนหน้านี้ถึงได้คลั่งแค้นยิ่งนัก,มู่ฉิน,นางที่มีจิตใจอ่อนโยน,มอบความรักให้กับเขาและบุตรชายทุกคน,ดูแลทุกคนเหมือนกับบุตรของตน,เมื่อคิดถึงเหว่ยกุยเอ๋อเมื่อไหร่, มีรึที่จะทำให้จงซานนั้นสามารถยับยั้งจิตใจเอาไว้ได้?

"เขาเป็นของข้า!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยือบ.

"ฟู่ฉิน!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่ยินยอมนัก.

"นอกจากไท่จื่อเหล่ยเทียน,ยังมีอีกยี่สิบคน,ข้าจะมอบภาพวาดพวกมันให้เจ้า,เจ้าและข้า,จะช่วยกันค้นหาพวกมัน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความดุร้าย.

"ครับ!"จงเทียนพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียนรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าศัตรูคู่แค้นของเจ้าจะเป็นไท่จื่อสองราชวงศ์?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"หืม!"จงซานพยักหน้า,เห็นได้ชัดเจนเวลานี้เขาได้พบร่องรอยของไท่จื่อเหล่ยเทียนแล้ว.

"ศัตรูของเจ้า,ยาก! ยากมากๆ! บอกเลยว่าแทบเป็นไปไม่ได้."เนียนโหยวโหยวที่ส่ายหน้าไปมาขณะพูด.

"ไท่จื่อสองราชวงศ์? หมายความว่าอย่างรึ?"จงซานกล่าวสอบถามออกมา.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียนนั้นน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,เป็นไท่จื่อราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,แน่นอนว่าเขามีเชื้อสายของทั้งสองราชวงศ์พร้อมกัน,เวลานี้เขาเป็นไท่จื่อราชวงศ์ต้าสุ่ย,ทว่าในอีกอย่างหนึ่งมารดาของเขาก็เป็นหลานสาวของเนี่ยฟ่านเฉินราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ดังนั้นในราชวงศ์ต้าหลีเองก็มีบรรดาศักดิ์เป็นเฟิงเหว่ย,รับวาสนาฟ้าดินของทั้งสองราชวงศ์! ไม่ต้องบอกเลยว่าราชวงศ์สวรรค์ทั้งสองแข็งแกร่งขนาดใหน,ด้วยสถานะของเขาในเวลานี้,บอกเลยว่าเป็นเรื่องที่ยากเป็นอย่างมาก."เนียนโหยวโหยวกล่าว.

"โอ้ว?"จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีนั้น,รวมเขาแล้วมีไท่จื่อหกคน,เพราะว่าเขามีสายโลหิตของตระกูลเนี่ย,จึงสามารถอัญเชิญไท่จื่อเผ่าหงสาได้,และยังมีความแข็งแกร่งระดับราชันย์แท้,ส่วนเขาเวลานี้เป็นไท่จื่อของราชวงศ์ต้าสุ่ย,เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีเผ่าอสูรคู่บารมีเป็นอะไร?"เนียนโหยวโหยวกล่าว.

"อีกา."จงซานกล่าว.

"ใช่,อีกา,เป็นจักรพรรดิอีกา,อีกาทองคำสามขา! เพลิงอีกาทองคำสามขานั้น,เป็นเปลวเพลิงที่เผาไหม้ทุกสรรพสิ่ง,ไท่จื่อของต้าสุ่ยมีด้วยกันสิบคน,ทุกคนเองล้วนแล้วแต่สามารถอัญเชิญอีกาทองคำสามขาออกมาได้,ไท่จื่อทั้งสิบต่างก็ถูกเรียกว่า,ไท่จื่ออีกาทองคำ,หากว่าไท่จื่อทั้งสิบลงมือพร้อมกับ,สิบวัน,ก็สามารถที่จะพิชัยชัยได้ทั่วหล้า,คงไม่ต้องอธิบายหรอกนะ! ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่มีพลังราชันย์แท้และยังสามารถอัญเชิญสัตว์อสูรที่ทรงพลังสองเผ่าพันธุ์,การเป็นศัตรูกับไท่จื่อเหล่ยเทียน,เพียงแค่สัตว์อัญเชิญ,ไท่จื่อหงสาและไท่จื่ออีกาทองคำสามขา,ก็ยากที่จะต่อกรได้แล้ว,นอกจากนี้ยังมีอำนาจทั้งในราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,สิบวันกวาดล้างทั่วหล้า,แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ยากเย็นราวกับปีนบันไดสวรรค์."เนียนโหยวโหยวส่ายหน้าไปมาพลางทอดถอนใจ.

"ปีนบันใดสวรรค์รึ? ชิ!"สายตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง.

ไม่จำเป็นต้องกล่าวสิ่งใด,กับความเกลียดชังมากมาย,จนทำให้ทุกคนได้แต่เงียบลง,ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.

"เซียนเซิงซือ,เจ้าและเทียนเอ๋อออกไปด้านนอกก่อน,ข้ามีเรื่องส่วนทีตัวที่จะกล่าวกับเนียนโหยวโหยว,เรื่องบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลของข้า."จงซานกล่าวต่อเซียนเซิงซือ.

"ได้!"เซียนเซิงซือพยักหน้า.

"เทียนเอ๋อ,เจ้าออกไปก่อน! ข้าและเนียนโหยวโหยวมีอะไรจะพูดกัน."จงซานกล่าว.

"ครับ!"จงซานพยักหน้า.

เนียนโหยวโหยวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,จวบจนคนทั้งสองออกไปจากห้องโถง.

จงซานที่สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะปิดประตู,พร้อมกับนำธวัชค่ายกลออกมา,พร้อมกับสร้างค่ายกลปิดล้อมอีกชั้น.

"เจ้าต้องการจะกล่าวอะไรกับข้าอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวจ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ก่อนหน้านี้เจ้าบอกว่าเคยมาที่นี่ก่อนที่ข้าจะมา,ก่อนที่จะเดินทางมาอีกครั้ง,แน่นอนว่าเจ้าต้องคุ้นเคยกับที่นี่,ข้าต้องการหาสถานที่,ที่พักของพุทธะจื้อกวง,และค้นหาสถานที่ที่เขาอาจจะไป,มีสถานที่ใดบ้างที่เขาจะต้องเดินทางไปเป็นประจำ."จงซานจ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว.


"อะไร? ไม่ใช่ว่าเจ้า,ต้องการอยู่ดินแดนเทพพิสุทธิ์,และหาสถานที่ลอบสังหารพุทธะจื้อกวงอีกอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น