Immortality Chapter 386 Ancient rite of making sacrifices heaven
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 386 บวงสรวงฟ้าดิน!
Chapter 386 Ancient rite of making sacrifices heaven!
Great Zheng Sovereign Dynasty!
封禅皇天!大崝皇朝!
บวงสรวงฟ้าดิน! เป็นราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง!
ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เมืองเสวียน,ตำหนักจักรพรรดิ,ลานด้านหน้าตำหนังซ่างเฉิง.
รอบๆตำหนักซ่างเฉิงได้มีการขุดกำแพงออกไปทั้งหมด,ตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว,ที่ด้านหน้ามีกองกำลังต้าเจิ้งยืนเข้าแถวอยู่
5 ล้านนาย,พร้อมกับข้าราชบริพารอีกจำนวนหนึ่ง,ยืนรอคอยอยู่ด้านหน้าแท่นบูชาทำพิธีบวงสรวงใหญ่ขึ้น.
ที่ด้านหน้าลานนั้น,มีเหว่ยไท่จงได้สร้างแท่นพิธีขนาดใหญ่ที่มีขนาด
81 จั้ง 5 แห่ง,ล้อมรอบตรงกลาง,และมีหลุมขนาดใหญ่ตรงกลางที่มีขนาดใหญ่,ที่มีรัศมี
490 ฟุตตรงกลาง.
ที่ตรงกลางหลุมนั้นมีเกาะตรงกลางอยู่,หากมองให้ดีแล้วจะพบว่า,บนเกาะตรงกลางนั้นลอยอยู่บนอากาศกลางหลุม.
นี่คือแท่นบูชาโบราณ,เป็นการอัญเชิญอำนาจสวรรค์ลงสู่เเท่นบูชา,เป็นแท่นบูชาที่ล่อลวงอำนาตสวรรค์นั่นเอง.
บนแท่นบูชาทิศใต้นั้น,เหล่าผู้นำของราชวงศ์กษัตริย์ทำความเคารพอยู่ที่ด้านหน้า,มีเป่าเอ๋อและเฉียนโหยวยืนนิ่งอยู่ด้านหน้ากองกำลังห้าล้านรอคอยอย่างใจเย็น.
แม่ทัพพิทักษ์ดินแดนทั้งสี่,เองก็ยืนรอคอยพิธีเริ่มเช่นกัน,พร้อมกับเผ่าหมาป่าอีกหลายตน,นำทีมโดยเซียนเซียน,ที่ยืนอยู่ข้างๆ,ยังคงหยุดนิ่งไม่ไหวติง.
บนยอดเขาที่ห่างออกไปไกล,ตี้เสวียนชาที่ยืนนิ่งไม่ขยับเฝ้ามองอยู่ด้วยเช่นกัน.
ที่อยู่ไม่ไกลออกไป,เห่าเม่ยลีก็รอคอยดูอย่างใจเย็นเช่นกัน.
ทั่วทั้งเมืองเสวียนเวลานี้,เหล่าประชาชนทั่วไป,ต่างก็คุกเข่าลงรอคอยเช่นกัน.
ในตำหนักซ่างเฉิง,จงซานในชุดที่โอ่อ่ายิ่งใหญ่,นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรอย่างสงบ,โดยมีเหว่ยไท่จงยืนอยู่ข้างๆ.
"ฝ่าบาท,ยามเฉินแล้ว"เหว่ยไท่จงกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ยามเฉิน (辰时) คือเวลา 07.00
น. – 09.00 น.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
ก่อนที่จะก้าวลงจากบัลลังก์มังกรช้าๆ,พร้อมกับกล่าวออกจากตำหนักซ่างเฉิง.
จงซานที่กล่าวออกมาจากตำหนักก่อนที่จะสร้างเมฆสีขาวเหินตรงไปยังแท่นบูชาสวรรค์.
บนแท่นบูชาสวรรค์นั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ,ก่อนที่จะนำโองการฟ้าออกมา,วางไว้บนแท่นพิธีด้านหน้า,ก่อนที่จะคุกเข่าทำความเคารพต่อสวรรค์,หลังจากนั้นก็คำนับเก้าครั้ง,และเริ่มกล่าวต่อโองการฟ้าเสียงดัง.
ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งขอบูชาสวรรค์,ข้าจงซาน,ผู้นำพาต้าเจิ้ง,ลิขิตของราชา,มุ่งหมายนำพาทุกสิ่งมีชีวิต,สู่ความสงบสุขของปวงประชา,ขอรายงานความดีความชอบต่อเหล่าเทพสวรรค์.
กับเสียงของจงซานที่ดังก้อง,โองการฟ้าในมือที่ลอยขึ้นสู่อากาศ,ทันใดนั้นก็เปล่งประกายแสงสีทอง,จากนั้นลมพายุพัดพาพลังสวรรค์พวยพุ่งปะทุขึ้นมาในทันที,แท่นบุชาสวรรค์ทุกทิศปลดปล่อยกลิ่นอายของฟ้าดิน,มากขึ้นและก็มากขึ้น,โชติช่วงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏรวบรวมวาสนาสีทอง,ซึ่งกำลังรวบรวมวาสนาฟ้าดินให้มากขึ้นๆ.
วาสนาฟ้าดินที่กำลังรวมตัวกันมากขึ้นและก็มากขึ้น.
จงซานรับรู้ว่าเขาได้วาสนามาจากราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่เป็นอย่างมาก,วาสนาอาณาจักร,วาสนาฟ้าดินของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งกำลังขยายออกไป,รวมตัวเป็นวานาที่ไร้ขีดจำกัด.
วาสนาสีทองที่กำลังรวมตัวกัน,บนท้องฟ้ามากขึ้นและก็มากขึ้น,มากมายมหาศาลนับไม่ถ้วน.
เหล่าข้าราชบริพารเวลานี้เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,นี่คือวาสนาฟ้าดินของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
วาสนาที่กำลังรวมตัวกันนี้,ได้รับการรับรองจากฟ้าดิน,ตอนนี้มันกำลังรวมตัวกันเพื่อกุยทางไปยังเส้นทางของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง.
จงซานที่รอคอยอย่างอดทน,วาสนาที่รวมตัวกันมากขึ้นและก็มากขึ้น,หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง,ท้องฟ้าทั่วทั้งเมืองเฉวียนในเวลานี้,ถูกปกคลุมไปด้วยวาสนาสีทอง,วาสนาที่ไร้ขีดจำกัด,วาสนาที่มากมายมหาศาล,เมืองจิงหลิงก่อนหน้านี้เทียบไม่ได้เลย,เวลานี้มันมากมาย,มากขึ้นและก็มากขึ้น.
กับวาสนาสีทองที่มากมาย,ทุกคนภายในราชวงศ์ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ที่ไกลออกไปนั้น,บนยอดเขาแห่งหนึ่งตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน,เดิมที่จงซานก็ถือว่าผิดปรกติตั้งแต่ต้นแล้ว,ตอนนี้ยิ่งดู,ก็ยิ่งคิดว่าลึกลับยิ่งนัก,เป็นเช่นนี้มานานเท่าไหร่แล้ว.
วาสนาสีทองที่ถูกโองการฟ้าดึงมา,รวบรวมกันไปทั่วเมืองเสวียนอบอวนไปทั่วท้องฟ้า.
ในเวลาเดียวกันเหว่ยไท่จงที่อยู่ในตำหนักซ่างเฉิงได้กล่าวออกมาว่า"นำตราประทับรายงานต่อสวรรค์,ลงประทับการบวงสรวงได้."
เหว่ยไท่จงที่กล่าวออกไปเสียงดัง,ก่อนที่แท่นบูชาจะส่องแสงสว่าง,ก่อนที่จะปรากฏตราประทับที่แผ่ออกไปครอบคลุมพื้นที่ของท่านบูชาทั้งหมด.
จงซานที่คว้าโองการฟ้า,ที่รวบรวมวาสนาฟ้าดินทั้งหมดมา,ก่อนที่จะนำมันขึ้นสู่โต๊ะพิธีบวงสรวง.
หลังจากนั้นจงซานได้คุกเข่าทำความเคารพอีกเก้าครั้ง.พร้อมกับก้าวออกไป.
คว้าโองการฟ้า,และกล่าวออกมาเสียงดัง.
ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งบูชาฟ้าดิน,ข้าจงซาน,ผู้นำต้าเจิ้ง,ขอรับการอวยพรจากฟ้าดิน,ให้เจริญรุ่งเรื่อง,เป็นมิ่งขวัญของปวงชน,ประกอบวาสนาไร้ที่สิ้นสุด,เวลานี้วาสนามีเกินกว่าราชวงศ์กษัตริย์แล้ว,ขอปฏิญาณต่อฟ้าดินโดยเฉพาะ,โปรดประทานให้ต้าเจิ้งได้เลื่อนระดับตำแหน่งกรรมวาสนา,ก้าวสู่ราชวงศ์จักรพรรดิ,เพื่อน้อมบูชาวาสนาต่อสวรรค์ด้วยเถิด!
"เปรี้ยงๆ!!!"
สิ้นสุดเสียงของจงซาน,ฟ้าดินที่คำรามลั่นเป็นเสียงสายฟ้าดังสนั่น,ราวกับว่าจะระเบิดทุกคนให้ราบเป็นหน้ากลอง,ทำให้ทุกคนรู้สึกแทบร้องออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ฟู!!"
วาสนาบนท้องฟ้า,ที่กำลังโคจรไปมา,รวมตัวกัน,ปรากฏเป็นหลุมขนาดใหญ่,ก่อนที่จะอาบไปทั่วโองการฟ้า.
โองการฟ้าที่ได้รับการชำละร้างด้วยวาสนาฟ้าดิน,จากนั้นก็ปะทุเปล่งแสงสีทองออกมา,ก่อนที่จะพุ่งเข้าสู่จงซน,ดูเหมือนว่าการเคลื่อนย้ายวาสนาฟ้าดินนั้นจำเป็นต้องใช้สิ่งของบางอย่างด้วย.
แน่นอนว่าบนแท่นบูชานั้น,ได้มีการฝังตราประทับครรลองสวรรค์เอาไว้แล้ว.
วาสนาที่มากมายที่โอบอุ้มไปรอบๆ,ถูกดูดซับด้วยตราลัญจกรครรลองสวรรค์ไม่หยุดหย่อน,มากขึ้นและก็มากขึ้น,ตราลัญจกรครรลองสวรรค์ที่อยู่ใต้ดิน,ทำการดูดซับวาสนาของฟ้าดินไปพร้อมๆกัน
ตราลัญจกรครรลองสวรรค์,คือสิ่งที่กำราบเก้ามังกร,จงซานที่ได้นำสมบัติวิเศษผสานเข้าไปด้วย,หลังจากที่ได้รับการชำละร่างจากวาสนาอีกครั้ง,เวลานี้มันเริ่มเปลี่ยนสีไปอีกครั้ง,ส่วนมังกรเก้าตนที่อยู่ในนั้น,เวลานี้ราวกับว่ามันมีชีวิตขึ้นมา,กำลังขยับร่างกายไปมา,พยายามที่จะกลืนกินมุกสีแดงชาติ,ทว่ามุกสีขาตินั้นจะยอมให้กินง่ายอย่างงั้นรึ?
แสงสีแดงที่ทรงพลังได้ปลดปล่อยออกมาเพื่อกำราบเก้ามังกรอีกครั้ง.
วาสนาฟ้าดินทั่วท้องฟ้าในเวลานี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะมารวมตัวกัน,เวลานี้ถูกตราลัญจกรครรลองสวรรค์ดูดกลืนไปทั้งหมด.
เห็นวาสนาที่หายไปทั้งหมด,ที่ไกลออกไปนั้นตี้เสวียนชาที่ดวงตาหดเกร็ง,ส่วนคนอื่นนั้นไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น,แม้แต่กงจูเฉียนโหยวยังไม่รู้เลย,ทว่าดูเหมือนตี้เสวียนชาจะเข้าใจ,นี่หมายความว่าอย่างไร?
นี่ไม่ใช่การยกระดับราชวงศ์กษัตริย์ทั่วไป,ทว่านี่คือการยกระดับของราชวงศ์กษัตริย์ตามครรลองสวรรค์.
ก่อนหน้านี้วาสนามากมายเต็มท้องฟ้าที่เป็นของราชวงศ์จักรพรรดิ,จงซานได้รวบรวมมันเข้าด้วยกัน,เพราะว่ามีตี้เสวียนชาอยู่ที่นี่,แน่นอนว่ามันจึงถูกตราลัญจกรดูดซับไปทั้งหมด.
ทำไมเป็นเช่นนี้?
วาสนาทั่วทั้งหมดที่ประทานมานั้น,เป็นเพียงแค่วาสนาส่วนตัวอย่างงั้นรึ? วาสนาที่รวมรวมมานั้น,ไม่ใช่ของสวรรค์แต่เป็นของจงซาน.
นี่เป็นกฎเกณฑ์ของการยกระดับของราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
โดยปรกติแล้วราชวงศ์ราชันย์ยังไม่สามารถทำการยกระดับเหมือนดั่งเช่นราชวงศ์สวรรค์เลย,ทำไมล่ะ?
เพราะว่าวาสนาของพวกเขานั้น,แม้ว่าจะได้รับการอวยพร,ทว่าก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของสวรรค์,ทว่าวาสนาของราชวงศ์สวรรค์นั้น,ที่จริงคือกลิ่นอายและวาสนาที่สะสมกันของเซิ่งซ่างนั่นเอง.
แล้วจงซานสามารถทำเช่นนั้นได้อย่างงั้นรึ?
แววตาของตี้เสวียนชาที่เผยสีหน้าประหลาดใจ.
ทั้งตี้เสวียนชาและเซียนเซิงซือ,ที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น,ดวงตาที่หดเกร็งขึ้นมาในทันที.
ตราลัญจกรครรลองสวรรค์ได้ทำการดูดซับวาสนาทั้งหมด,หลังจากที่ได้ทำการดูดซับหมดแล้ว,วาสนามากมายที่เอ่อล้นอยู่บนแท่นบูชา,ทันใดนั้นก็โผทะยาน,ตราลัญจกรที่ลอยออกมาอยู่ในมือของจงซาน,และชำระล่างร่างกายของเขา.
"ตูมมมมมมมมมม"
ทั่วทั้งท้องฟ้าในเวลานี้,กลายเป็นสีทอง,แทบจะในทันที,วาสนาสีทองที่ดูชัดเจนขึ้นเรื่อยๆม้วนกวาดออกไปรอบๆ.
แท่นบูชาทั้งห้า,ที่ปลดปล่อยวาสนาออกไป,จากนั้นก็แผ่ออกไปทั่วทั้งท้องฟ้า,ตอนนี้เต็มไปด้วยแสงที่โชติช่วงขึ้นมาทันที,ส่องแสงอาบไปทั่วเมืองเสวียน.
ไม่,มันได้กระจายไปทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์ต่างหาก,กลายเป็นเมฆสีทองมากมายไร้ที่สิ้นสุด.
ร่างของของจงซานที่ครอบครอบวาสนามากมายไร้ที่สิ้นสุด,เวลานี้มันได้แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง,มือซ้ายถือโองการฟ้า,มือขวาที่ถือลัญจกรครรลองสวรรค์,จงซานที่หลบตาดื่มด่ำกับวาสนาที่ไร้ขีดสุด.
มวลวาสนาที่ใหญ่โตมาก,มากมายยิ่งกว่าวันที่เขาล้มหลิวเต๋าซะอีก,วาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิในเวลานี้กำลังชำระล้างร่างกายของจงซานอย่างสมบูรณ์.
เวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป,วาสนาทั้งหมดที่อยู่ในร่างของจงซานที่โผทะลายออกไปจากร่างของจงซานทั้งหมด,จงซานในเวลานี้รู้สึกดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก.
ระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นที่สาม! คาดไม่ถึงเลยว่าจากการชำระล้างด้วยวาสนาที่มากมาย,ทำให้เขาสามารถทะลวงระดับไปอีกครั้ง.
ดวงตาของจงซานที่ลืมตาขึ้น,จ้องมองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยวาสนามากมายของตัวเอง,จงซานที่ตื่นเต้นกล่าวออกมาเสียงดัง,"สวรรค์ได้รับรองแล้ว,ต่อจากนี้ที่นี่คือราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง!"
"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง! ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
ทหารห้าล้านคนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,เสียงที่ดังสนั่นกระจายไปทั่วเมืองเสวียน,ประชาชนทั่วเมืองเสวียนเองก็ตะโกนออกไปเสียงดังด้วยเช่นกัน.
"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง! ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง! ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
ทั้งเป่าเอ๋อ,เฉียนโหยวหรือหยิงหลาน,หลินเซียวและคนอื่นๆต่างก็ตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน,ที่ไกลออกไปเห่าเม่ยลีเองที่เผลอตื้นเต้นไปด้วย,ไม่รู้ว่าทำไม,ภายในใจนางเมื่อเห็นคนมากมายที่เต้นไปด้วยความดีใจอบอุ่น,ไม่รู้เช่นกันทำไมนางต้องรู้สึกอิจฉาเล็กขึ้นมาด้วย.
ตี้เสวียนชาบนยอดเขาที่อยู่ไกลออกไป,จ้องมองไปยังจงซาน,สูดหายใจลึก,จากนั้นที่มุมปากเผยยิ้มออกมาราวกับว่าเป็นไปตามดั่งที่เขาหวัง,จากนั้นร่างกายของเขาก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
ท้ายที่สุดการยกระดับ,เป็นราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,กลายเป็นหนึ่งในราชวงศ์ในโลกใบนี้แล้ว! พิธีบวงสรวงได้เสร็จสิ้นไปในที่สุด.
.........
สิบวันหลังจากนั้น,จงซานภายในห้องอักษร.
สิบวันหลังจากนั้นที่ด้านหน้าโต๊ะอักษร,ทั้งสองข้างมีหวงโห่วนั่งอยู่ด้วย,ในเวลาเดียวกันเหว่ยไท่จง,หลินเซียว,หยิงหลาน,อี้เหยี่ยน,เซียนเซิงซือ,และลูเจี้ยนปิงที่ยืนอยู่ด้านหน้า.
"ลู่เจี้ยนปิง!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"ลู่เจี้ยนปิงที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าได้ให้เจ้าออกแบบเมืองหลวงที่แข็งแกร่งที่สุดของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,ตอนนี้การเตรียมการเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"ฝ่าบาท,แบบแปลนเมืองต่างๆนั้นได้มีการบันทึกเอาไว้ใน,กระจกเงาหมื่นนคร,ทว่ามีอีกเมืองหนึ่งที่ข้าได้รับสืบทอดมาจากอาจารย์,ภายใต้หล้าแห่งนี้มีเพียงค่าที่รับรู้,เป็นเมืองศักดิ์สิทธิ์แห่งแรกที่เคยมีมา,ทว่าจำเป็นต้องใช้เวลาและแรงงามเป็นจำนวนมาก,และค่อนข้างที่จะสร้างได้อย่างยากลำบาก,เวลานี้ยังอยู่ในการทดสอบอุปกรณ์,และยังยากที่จะค้นหาวัสดุได้ครบในเวลานี้."ลู่เจี้ยนปิงกล่าว.
"โอ้ว?"จงซานที่ดวงตาเป็นประกาย,ทุกคนเองก็จ้องมองไปยังลู่เจี้ยนปิงด้วยความประหลาดใจเช่นกัน.
เห็นทุกคนที่แสดงท่าทางสนใจ,ลู่เจี้ยนปิงที่สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,"ฝ่าบาท,ลองคิดดูซักนิด,นี่จะเป็นเมืองที่ใหญ่โต,ไม่ได้สร้างขึ้นบนพื้นโลก,แต่สร้างขึ้นบนเหล่ามวลเมฆา,ที่สามารถล่องลอยอยู่บนอากาศได้,สูงขึ้นไปเทียมสวรรค์,เป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ทรงพลัง,ที่เรียกว่าเมืองอัญมณีหลิงเซียว!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น