Immortality Chapter 385 Lunatic Zhong Shan
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 385 จงซานผู้บ้าคลั่ง.
Chapter 385 Lunatic Zhong Shan
疯子钟山
จงซานผู้บ้าคลั่ง.
ก่อนหน้านี้ตี้เสวียนชานั่งอยู่ในตำหนักตัวเอง,ในทันทีทันใด,กลิ่นอายที่ทรงพลังน่าหวาดหวั่นก็ปะทุขึ้นที่พื้นที่ไกลออกไป,กลิ่นอายนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ด้อยไปกว่าเขาเลย,แม้แต่กลิ่นอายดังกล่าว,ยังทำให้ทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์เกิดทัณฑ์สายฟ้ามากมายรวมตัวหนาแน่นขึ้นมา.
ใครกัน? ใครเดินทางมายังเกาะหมาป่าสวรรค์กัน?
ทัณฑ์สวรรค์มากมายที่รวมตัวนี้,ปกคลุมไปทั่วเกาะหมาป่าสวรรค์,ขณะที่เขาเร่งรีบเดินทางมา,กับพบว่าผู้ฝึกตนคนดังกล่าวก็ได้จากไปแล้ว,เกิดสิ่งใดขึ้นกัน?
"ชิงอวิ๋น,มานี่!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยปากออกมาอย่างนุ่มนวล.
บนเกาะรบทองแดงที่ไกลออกไป,ชิงอวิ๋นที่จ้องมองไปยังทัพด้านล่างที่กำลังเคลื่อนไปด้านหน้า,ทันใดนั้นดวงตาก็หรี่เล็กลง,จ้องมองไปรอบๆ,จากนั้น,ก็จากไปอย่างรวดเร็ว,คนอื่นๆที่แสดงท่าทางสงสัยเช่นกัน.
เมืองจิงหลิงทิศตะวันตก,จงซานและหลิวเต๋าที่กำลังต่อสู้กัน,โต้กันไปมา,ภูเขาศิลารอบๆ,ป่าศิลา,ทุกอย่างถูกบดขยี้ถูกทำลายไปด้วยผลกระทบของการต่อสู้ของคนทั้งสอง.
หลิวเต๋าที่กระตุ้นพลัง,หลังจากใช้วิชาลับเพื่อเพิ่มพลังฝึกตน,พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นผิดปรกติ,เข้าต่อสู้กับจงซาน,ไม่ได้เสียเปรียบแม้แต่น้อย,แม้แต่มีโอกาสชนะด้วยซ้ำ.
หลังจากการต่อสู้ที่หนักหน่วง,ภูเขาศิลารอบๆได้พังทลาย,กลายเป็นเศษหินเศษดิน,พร้อมกับถูกพัดผ่านออกไปด้วยคลื่นสนามพลังของสายลมที่ปัดเป่าออกไปเป็นระลอกๆ.
เสื้อผ้าชุดของคนทั้งสองส่วนบนที่แตกสลายหายไป,เผยให้เห็นจงซานสวมชุดเกาะแก้วคุ้มจิตอยู่ด้านใน,ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บด้วยเช่นกัน.
จงซานและหลิวเต๋าปะทะกันไปมานานเท่าไหร่ก็ไม่รู้,และเวลานี้อาวุธของทั้งคู่ที่ลอยออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้,ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มแลกหมัดกัน,หมัดที่ทรงพลังระเบิดออกมาเป็นระยะๆ.
จงซานไม่สามารถปล่อยเวลาให้ยืดยาวออกไปได้แล้ว,เขามีเวลาแค่หนึ่งชั่วโมง,ด้วยผลของเม็ดยากวงฮัวมีผลสองชั่วโมง,และวิชากายาเทพอสูรก็มีเวลาสองชั่วโมงเช่นกัน,สายตาของจงซาน,ที่กำลังคิดวางแผนในทันที.
ในเวลาเดียวกัน,บนท้องฟ้า,เวลานี้เต็มไปด้วยสายฟ้ามากมายที่รวมตัวกันโดยที่เขาไม่ทราบเหตุผล,ราวกับว่าเป็นทัณฑ์สวรรค์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ปกคลุมไปทั่วบริเวณ.
เห็นเหตุการณ์ดังกล่าว,ภายในใจของจงซานที่เกิดความคิดขึ้นมาในทันที.
จงซานที่หาโอกาสเข้ากุมตัวจับยึดแขนทั้งสองข้างของหลิวเต๋า,กอดร่างหลิวเต๋าแน่น,ก่อนที่จะพากระโดดไปยังพื้นที่แห่งหนึ่งด้วยความรุนแรง
บินไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.
หลิวที่ถูกพาร่างบินไปบนอากาศ,บินตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.
บนอากาศ,หลิวเต๋าที่พยายามขัดขืน,หยุดจงซานเอาไว้ให้ได้,ทว่าด้วยถูกจงซานที่ล๊อคร่างเอาไว้แน่น,บินตรงขึ้นสู่ก้อนเมฆหนาที่มีเสียงดังสนั่นออกมาเป็นระยะ.
วิชาวงจรสายฟ้าต้นกำเนิด! หมื่นสายฟ้าโจมตี!
ทันใดนั้นร่างกายของจงซานที่กลายเป็นสายล่อสายฟ้าไปในทันที,ดูดซับล่อพายุสายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง,พายุสายฟ้าที่มากมายมหาศาลกำลังพุ่งตรงมายังร่างของจงซาน.
"เปรี้ยงๆๆๆๆๆ"
สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่ถูกจงซานล่อลวงมา,ราวกับว่าจงซานกำลังลากหลิวเต๋าไปตายด้วย.
ในเวลานั้น,หลิวเต๋าปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมาทันที,คราแรกนั้นใบหน้ายังเต็มไปด้วยความดุร้าย,ทว่าเวลานี้เมื่อเห็นความบ้าคลั่งของจงซานแล้ว,ถึงกับทำให้เขาต้องผวา.
"เจ้ามันเสียสติ!"
หลิวเต๋าถึงกับต้องร้องครวญออกมา,คนทั้งสองที่ถูกสายฟ้ามากมายโอบล้อม,จนมองไม่เห็นร่าง,สายฟ้าที่กลายเป็นบอลสายฟ้า,กลายเป็นพื้นที่สายฟ้าที่บ้าคลั่งส่องแสงประกายวับวาม.
เสียสติไปแล้ว,จงซานบ้าคลั่งจริงๆ,ระดับก่อตั้งวิญญาณ,ถึงแม้ว่าจะฝึกฝนวิชาสายฟ้า,ก็ไม่มีใครกล้าเอาร่างตัวเองไปรับทัณฑ์สวรรค์สายฟ้าเช่นนี้,ทว่าจงซานกับพยายามที่จะทำ,ดูดซับพลังสายฟ้าเพื่อเคี่ยวกรำร่างกายของตัวเอง.
"อ๊ากๆๆๆ"
บอลสายฟ้า,ที่ถูกจงซานดูดซับเข้ามา,เสียงของหลิวเต๋าที่ดังก้องกังวานโหยหวน.
หลิวเต๋าที่หวาดกลัวอย่างหนัก,ความเจ็บปวดที่โถมกระหน่ำเข้ามา,ส่วนจงซานแม้ว่าจะเจ็บปวด,แต่ก็กัดฟันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"คลืนนนนนนนน!"
พายุสายฟ้าที่รุนแรงเผาไหม้ทุกอย่างด้วยความบ้าคลั่ง,ผ่านไปราวๆหนึ่งก้านธูป,ทั้งคู่ก็ล่วงหล่นลงมาจากบนอากาศ.
"ตูมมมมมม"
หลังจากที่ทั้งคู่ล่วงหล่นลงพื้น,ก็กระแทกพื้นเสียงดังสนั่น,กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,เกิดระเบิดขึ้น,สายฟ้ามากมายที่ยังคงปะทุส่องแสงสว่างจ้า,ผ่านไประยะเวลาหนึ่งถึงได้หยุดลง.
ในหลุมนั้น,มีคนสองคนที่ดำเมี่ยมจากการถูกสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์แผดเผา,ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก.
จงซานที่คลานออกมาอย่างยากลำบาก,ทันใดนั้นนั้น,กลุ่มก้อนของวาสนาสีทองคำมากมายก็เอ่อล้นพุ่งเข้ามายังร่างกายของจงซานในทันที,นี่ไม่ใช่วาสนาของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,ทว่าเป็นวาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่นั่นเอง,ดูเหมือนว่าจงซานจะได้รับชัยชนะอย่างราบคาบแล้วนั่นเอง.
ลมหายใจของจงซานยังมีควันออกมาอยู่เหมือนกัน,ทว่าแววตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่กลั่นร่างกาย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้วิชาวงจรสายฟ้าต้นกำเนิดก้าวไปถึงระดับที่สอง,และพลังฝึกตนของเขาก็ก้าวไปถึงก่อตั้งวิญญาณระดับสองด้วยเช่นกัน.
วาสนามากมายที่หมุนวนเข้ามาในร่างกาย,ชำละล้างร่างของจงซานไม่หยุดหย่อน,ผ่านไปสักพัก,มันก็ละลายเข้าไปในร่างของเขาไปทั้งหมด.
จงซานที่ลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก,ดูเหมือนว่าผลของวิชากายาเทพอสูรจะหมดสิ้นแล้ว,อย่างไรก็ตาม,เมื่อได้รับวาสนาชำละร่างกายเมื่อสักครู่,ทำให้อากาศบาดเจ็บของเขาดีขึ้นเป็นอย่างมาก.
ก่อตั้งวิญญาณขั้นที่สองอย่างงั้นรึ? จงซานที่จ้องมองไปบนท้องฟ้า,ตอนนี้เมฆสายฟ้าได้หายไปแล้ว,ภายในใจที่รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาทันที,แม้ว่าจะใช้สายฟ้าดังกล่าวนั่นสกัดกลั่นร่างกายจะทะลวงไปยังอีกระดับได้,ทว่าจงซานก็ไม่คาดคิดเลยว่าสายฟ้าสวรรค์นั่นจะน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
น่าเกรงขามเกินไป,แม้แต่เขาที่มีภูมิคุ้มกันสายฟ้ายังลำบาก.
จงซานที่สะบัดมือสร้างน้ำ,ทำให้อากาศกลั่นตัวเป็นน้ำชำระล้างร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว,ร่างกายทั้งหมดแม้แต่เส้นผมก็ถูกทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว,หลังจากที่ทำความสะอาดเสร็จก็นำเสื้อผ้าชุดใหม่จากในกำไลเก็บของออกมา,จ้องมองไปยังหลิวเต๋า.
หลิวเต๋าที่กำลังจะตาย,ทั่วร่างของเขาที่ไหม้จนมองเห็นกระดูก,วิญญาณเทวะตอนนี้เสียหายแทบจะแตกสลายไปได้ทุกเมื่อ,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,นี่อาจจะเรียกได้ว่าลมหายใจสุดท้ายก่อนตายก็เป็นได้.
จ้องมองไปยังหลิวเต๋า,จงซานที่สูดหายใจลึก,"เจ้าเองก็เป็นราชาผู้หนึ่ง,ช่างน่าเศร้าที่ใช้วาจาขู่บังคับข้า."
เป็นความจริง,หลิวเต๋านับว่ามีความแข็งแกร่งไม่น้อย,หากว่าไม่พบกับเขา,ในวันข้างหน้าอาจจะเป็นผู้มีอำนาจอีกคนก็เป็นได้,อย่างไรก็ตามกับการที่เขาออกมาข่มขู่จงซานด้วยเรื่องของเป่าเอ๋อ,ทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นต่างออกไป.
"ขอเจ้า,ขอร้องเจ้า,ขอเจ้า..........."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองหลิวเต๋า,ขออะไรอย่างงั้นรึ?
"ให้ข้าได้ไปพบกับต้าหวงโห่วด้วย."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก,แต่ก็อดทนฝืนกล่าวออกมา.
ต้าหวงโห่ว?
ลมหายใจสุดท้ายของเขา,เขาไม่ได้ต้องการมีชีวิตรอดเหมือนกับจักรพรรดิคนอื่นๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังหลิวเต๋า,แม้ว่าหลิวเต๋ากำลังจะตายแล้ว,ทว่าจงจงซานก็รู้สึกพึงพอใจกับสิ่งที่เขาต้องการ,น้อยนักจะมีคนเช่นนี้.
จงซานที่สะบัดมือ,สร้างเมฆสีขาวขึ้นที่ด้านล่างของหลิวเต๋า,ก่อนที่จะพาเขาบินตรงไปยังเมืองจิงหลิง.
"ขอบคุณ,ขอบ...คุณ!"หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.
ขณะที่จงซานนำหลิวเต๋ากลับมายังเมืองจิงหลิง,ที่ด้านนอกนั้นเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย,มีศพมากมายกลาดเกลื่อนไปทั่ว,อย่างไรก็ตาม,เมืองจิงหลิงเวลานี้ถูกยึดครองเรียบร้อยแล้ว.
ในเวลานี้เหล่าทหารกำลังตรวจสอบเหล่าทหารที่ตายและคงอยู่.
ราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,ถูกทำลายแล้ว!
จงซานที่บินเข้าเมืองมาด้วยท่าทางประหลาดใจ,ตรงมายังตำหนักหลวง,เพราะว่าเกาะรบทองแดงได้มาบินอยู่เหนือตำหนักหลวงแล้ว.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
จงซานไปที่ใหน,ทุกคนต่างก็คุกเข่าทำความเคารพ.
ท้ายที่สุดก็มาถึงลานกว้าง.
"กู่เหยี่ยเยี่ย!"หยิงหลานที่เห็นจงซานเป็นคนแรก,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เห็นหยิงหลานที่ถูกถอนคำสาปแล้ว,จงซานที่ถอนหายใจยาว,ดูเหมือนว่าพลังคำสาปต้นกำเนิดของต้าหวงโห่วจะถูกเห่าเม่ยลีทำลายไปแล้ว.
"เหล่าเย่."เป่าเอ๋อที่กล่าวมาด้านหน้า,จ้องมองจงซานด้วยความตื่นเต้น.
"จงซาน,ข้าช่วยหยิงหลานของเจ้าแล้ว."เห่าเม่ยลีที่กล่าวอ้างสิทธิ์ขึ้นมาในทันที.
"ต้าหวงโห่วราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ล่ะ?"จงซานสอบถาม.
"ตรงนั้นไง."เห่าเม่ยลีที่ตอบออกมาด้วยความสงสัย.
ทุกคนเองก็เช่นกันเห็นจงซานที่นำหลิวเต๋ากับมาด้วย,ต่างก็แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อยเช่นกัน.
ที่ไกลออกไปนั้น,ต้าหวงโห่วในชุดดำ,นอนหายใจรวยระริน,จงซานที่กล่าวไปหา,พร้อมกับนำหลิวเต๋าที่กำลังจะสิ้นลมไปวางเอาไว้ข้างๆ.
"หมิงหมิง."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางยากลำบากตะเกียกตะกายไปหาต้าหวงโห่ว.
"ฝ่าบาท!"ต้าหวงโหวหมิงหมิงเองก็ตะเกียกตะกาย,นางเองก็เหลือลมหายใจสุดท้ายแล้วเช่นกัน.
หลิวเต๋าที่พยายามที่ถอดหมวกของหมิงหมิง,ทันที่ที่ถอดหมวกออกไปแล้ว,หญิงสาวทุกคนที่เห็นถึงกับต้องป้องปาก,ในเวลานั้นทุกคนที่เห็นใบหน้าที่น่าเกียจน่ากลัว,ใบหน้าของนางที่ซีดขาวราวกับศพ,ผอมแห้งอย่างที่สุด,ราวกับผิวหนังหุ้มกระดูก,ดวงตากลมโบ๋ถลนออกมา,เส้นผมเหลือเป็นหย่อมๆ,หนังหุ้มฟันที่หายไปหลายส่วน,ใบหน้าที่แหลกเหลวอัปลักษณ์ที่สุด,ดูแล้วสยองขวัญเป็นอย่างมาก,ไม่สงสัยเลยว่าหลิวเต๋าก่อนหน้านี้ไม่กล้าสัมผัสร่างนาง.
"ไม่,ข้าไม่ต้องการ."หมิงหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความเจ็บปวด.
หลิวเต๋าที่ถอดหมวกออก,พร้อมกับชายมือลูบไปที่ใบหน้าที่อัปลักษณ์ของนาง,ใบหน้าที่เจ็บปวดรวดร้าวกล่าวออกมาว่า,"เพื่อข้า,เจ้าถึงต้องมีรูปร่างเช่นนี้,เมื่อสามร้อยปีที่แล้วเจ้าศึกษาวิชาคำสาปเพื่อข้า,นับจากนั้นข้าไม่เคยกอดเจ้า,ไม่เคยบอกรักเจ้าเลย!ข้าเป็นคนเลวหรือไม่?"
"ไม่!"หมิงหมิงที่ส่ายหน้าไปมา,กล่าวออกมาด้วยความยากลำบาก.
"เจ้าที่กำลังเดินทางไปภพหยินพร้อมกับข้า,ข้ามีความสุขยิ่งนัก,หมิงหมิง,ข้ารักเจ้า!"หลิวเต๋าที่สูดหายใจลึก,กล่าวพร้อมกับกอดหมิงหมิงแน่น,ก่อนที่ปากของเขาจะจูบลงไปบนปากที่เหลือแต่ฟันของนาง,น้ำตาของหวงโห่วที่ไหลอาบไปทั่ว,แม้ว่านางจะอัปลักษณ์แต่นี้ก็กลายเป็นจูบที่ลึกซึ้งยิ่งนัก.
ภรรยาและสามี,กอดกันแน่น,พร้อมกับจูบสุดท้ายอย่างดูดดื่ม,กับรอยยิ้มสุดท้าย,ก่อนที่ดวงตาของทั้งคู่จะดับลง,ตายไปจากโลกนี้ในที่สุด!
ทุกคนที่อยู่รอบๆหัวใจรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาในทันที,ในชีวิตนี้,จะสามารถเห็นคู่บำเพ็ญที่รักกันจนตายไปพร้อมกันสักกี่คู่กัน?
เป่าเอ๋อและเฉียนโหยวที่ก้าวเข้ามาข้างๆจงซาน,กุมแขนเสื้อของจงซานแน่น,ดวงตาที่สั่นไหวไปมา,แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นศัตรู,ทว่ากลับอารมณ์ความรู้สึกนี้ส่งผลต่อหญิงสาวทุกคนเป็นธรรมดา.
"สร้างหลุมศพให้พวกเขาอย่างดี!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"รับด้วยเกล้า!"ขุนพลที่อยู่ข้างๆตอบรับในทันที.
"ให้พวกเขากอดกันเช่นนั้น,ฝั่งพวกเขาในที่เดียวกัน!"จงซานที่กล่าวเสริมอีกครั้ง.
"รับทราบ!"ขุนพลที่ตอบรับ.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ทุกๆคนต่างก็แสดงความเคารพต่อจงซาน.
"ยินดีกับฝ่าบาท,ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน."ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน."
ดูเหมือนว่าเสียงจะดังออกไปรอบๆ,ก่อนที่จะมีคนกล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกไปพร้อมๆกัน,จนเวลานี้เสียงดังกึกก้องไปทั่วเมืองจิงหลิงแล้ว,เสียงทรงพระเจริญต่อจงซาน,นับจากนี้เป็นต้นไป,ภายในเกาะหมาป่าสวรรค์ได้ถูกรวมเป็นหนึ่งเดียว,ภาคเหนือราชวงศ์กษัตริย์ทั้งสามและราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,อีกไม่ช้านานวาสนาทั้งหมด,จะมารวมที่ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,ก่อนที่จะถูกยกระดับเป็นก้าวต่อไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น