Immortality Chapter 383 Facing Absolute Emperor Realm
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 383 เผชิญหน้ากับระดับราชันย์แท้.
Chapter 383 Facing Absolute Emperor Realm
面对帝极境
เผชิญหน้ากับระดับราชันย์แท้.
"หยิงหลานนั้นเป็นเป็นชีวิตจิตใจของฝ่าบาท,ข้าเห็นก่อนหน้านี้เต่าทมิฬต้องการลอบสังหารนาง,สั่งการให้มือธนูทั้งหมด,ยิงไปที่เต๋าทมิฬระดับจักรพรรดิแท้ทั้งสิบตน,สังหารพวกมันให้ได้!"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความดุร้าย.
"รับทราบ!"หลินเซียนที่รับคำ,จากนั้นก็บินลงจากเกาะรบทองแดง,ตรงไปยังกองทัพ,อี้เหยี่ยนเองก็ออกไปสั่งการด้วยเช่นกัน.
"เถี่ยเสวี๋ย,เหยาหยู,เหยาเฉิน,เหยวลู,พวกเจ้าคอยช่วยเหลือด้วย!"เป่าเอ๋อที่สั่งการผู้ฝึกตนจักรรพรรดิแท้ทั้งสี่ในทันที.
คนทั้งสี่ต่างก็เป็นผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,เหยายวี,เหยาเฉิงและเหยาลู่คืออาวุโสของสำนักไท่ตานนั้นเอง,รับคำสั่งของประมุขเป่าเอ๋อ,ซึ่งในอดีตนั้นได้รับเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดหยวน,จนทุกคนก้าวเข้าสู่ระดับจักรพรรดิแท้ได้.
"รับทราบ!"คนทั้งสี่ที่รับคำและบินออกไป.
"เหม่ยเม่ย,เจ้าอยู่ที่นี่,ไม่จำเป็นต้องลงมือ,ดูแลความปลอดภัยของพวกเราที่นี่ก็พอ."เป่าเอ๋อที่กล่าวต่อเฉียนโหยวที่อยู่ข้างๆ.
กู่เฉียนโหยว,เองก็มีระดับจักรพรรดิแท้เช่นกัน.
"อืม!"กู่เฉียนโหยวที่ตอบรับด้วยความจริงจัง.
"เซียนเซียน,เจ้าสั่งการให้เผ่าหมาป่า,เข้าป้องกันเผ่าเต่าทมิฬด้วย."เป่าเอ๋อที่กล่าวต่อเซียนเซียน.
เซียนเซียนที่พยักหน้า,จากนั้นก็สั่งการเหล่าหลางเจียงที่อยู่ข้างๆ.
"เส้าเหยี่ย,จือจุ้นได้สั่งการมาก่อนแล้ว,ไม่ให้พวกเราเข้าจัดการสงครามระหว่างราชวงศ์กษัตริย์,เพราะว่าท่าน,พวกเราจึงได้มา,นอกจากนี้,หากว่าพวกเราลงมือ,เสวียนเหยี่ยนต้องลงมือแน่."เหล่าหลางเจียงที่สายหน้าไปมา.
"ฮึมๆ."เซียนเซียนที่จ้องมองไปยังเหล่าหลางเจียงด้วยท่าทางไม่พึงพอใจ.
"ข้าจะขวางเต่าทมิฬไว้ให้เอง,"ชิงอวิ๋นที่กล่าวออกมา.
เหล่าหลางเจียงที่จ้องมองไปยังชิงอวิ๋น,ทว่าก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใด,ไม่ได้กล่าวห้ามหากชิงอวิ๋นจะทำเพื่อเซียนเซียน.
ค่ายกลเต่าทมิฬนั้น,เคลื่อนที่เข้ามาช้าๆ,ทุกๆก้าว,จะปรากฏหนามแหลมมากมายโผล่พุ่งขึ้นมาบนพื้น.
ทว่าในเวลาเดียวกันเช่นกัน,อี้เหยี่ยน,หลินเซียวที่ช่วยกันรวบรวมมือธนูเข้าด้วยกัน
จำนวนกว่าสองล้านนาย.
พริบตาเดียวกัน,กองกำลังมือธนูสองล้านคน,เกือบครึ่งหนึ่งของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เพราะว่าราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งนั้น,ร่ำรวยมาก,สำหรับศรปราณทะลวงสามารถมอบให้กับทหารได้มากกว่าหนึ่งล้านคน,เทียบได้กำลังมือธนูของสามราชวงศ์กษัตริย์สามแห่งรวมกันซะอีก.
หลินเซียนที่ออกคำสั่ง,ให้เหล่ามือธนู,ตั้งท่าเตรียมพร้อม,พร้อมทั้งเหล่านักรบหมาป่าที่แยกย้ายไปคนละทาง.
เหล่าเต่าทมิฬยังคงก้าวมายังด้านหน้าเรื่อยๆ,กดดันกินพื้นที่เข้ามา,ทุกแห่งที่พวกมันเคลื่อนผ่านจะปรากฏหนามแหลมพุ่งขึ้นมา.
ในเวลานี้,หลินเซียวเป็นคนควบคุมกองทัพทั้งหมด,หลินเซียวบนยอดเขา,พร้อมกับทหารกองใหญ่.
"รอบแรกเตรียมตัว."หลินเซียนที่สั่งการ.
เหล่าทหารที่เห็นธงสัญญาณทุกคนย่อมรับรู้ในทันที,ว่าเป้าหมายคือเต่าทมิฬตนที่ใกล้ที่สุด.
"ยิง!!!"
หลินเซียวออกคำสั่ง,ธงรบที่สะบัดลงในทันที.
"ตูมมมมม"
ศรปราณทะลวง 2
ล้านลูกที่ถูกยิงลงมากระแทกเป้าหมายเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
แม้ว่าทหารจะมีพลังฝึกตนต่ำ,ศรปราณทะลวงลูกหนึ่งที่ยิงออกมานั้น,ถึงแม้ว่าจะไม่มีโล่ป้องกัน,ด้วยร่างกายของเต่าทมิฬก็ทำให้มันรู้สึกคันๆเท่านั้น.
เพียงแค่คันๆ,แล้วหนึ่งร้อยล่ะ? หนึ่งร้อยลูกที่ยิงไปที่เดียวกัน,หนึ่งพันดอก?
หนึ่งหมื่นดอกที่สามารถเปิดม่านป้องกันได้,หนึ่งล้านดอก?
สองล้านดอกล่ะ,ที่ยิงไปยังเต่าทมิฬ,มีห้าแสนลูกที่ยิงไปยังที่เดียวกัน,และอีก 1.5
ล้านลูกที่เสริมเข้าไปอีก.
แม้ว่าจะเพียงแค่เกิดรอย,แต่ด้วยจำนวนของศรปราณมากมายนับไม่ถ้วน.
ศรปราณทะลวง 2 ล้านลูกในที่ถูกยิงเป็นระลอกในจุดๆเดียวกัน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ราวกับพายุที่ถูกยิงออกไป,ศรปราณทะลวงทั่วทุกสารทิศที่โจมตีไปยังเต่าทมิฬ.
"ตูมมมมม"
ศรปราณทะลวงที่ถูกยิงกระหน่ำไปไม่หยุด, 1 ล้านลูกทำลายม่านคุ้มกันของเต่าทมิฬ.
"ตูมมมมมมมม"
ถึงกระนั้นร่างของเต่าทมิฬเองก็นับว่าแข็งแกร่งมาก,แม้ว่าม่านพลังจะถูกทำลาย,ทว่าก็ยังไม่สามารถผ่านร่างของเต่าทมิฬได้.
"ตูมมมมมมมมม"
ศรปราณทะลวงมากมายนับไม่ถ้วนที่ยิงไปทั่วร่างของเต่าทมิฬ,ทว่าก็ไม่เพียงพอที่จะสังหารมันได้,มีเพียงบางที่ที่ดวงตาของมันเท่านั้น,หลังจากห่าธนูที่ยิงออกไปถูกเสียบราวกับหนังเม่น,ดวงตาของมันที่บอดไปในทันที.
"โฮกกกกก!!!"
เต่าทมิฬตนแรกที่ตาบอด,ส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน.
"ยิง!"หลินเซียวยังคงออกคำสั่งอีกครั้ง.
ศรปราณทะลวงที่ยิงไปยังทิศทางเดิม,ยิงไปยังตำแหน่งของเต่าทมิฬอีกรอบ.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
ระลอกที่สอง,สามารถสร้างความเสียหายให้กับเต่าทมิฬได้,ศรปราณทะลวงสองล้านทะลวงร่างเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น.
ระดับจักรพรรดิแท้?
ระดับจักรพรรดิแท้ก็ธรรมดาทั่วไป.
ขวัญกำลังใจของทหารทุกคนเวลานี้กำลังฟื้นคืนกลับมา,เหล่ามือธนูที่ยิงลูกศรออกไป,หลินเซียวสั่งการให้ยิงไปยังเต่าทมิฬตนที่สองต่อ.
"ตูมมมมมมมม"
เหลือเต่าทมิฬเก้าตน,ทันใดนั้นมันก็บินขึ้นมาทันที,หลายตัวที่เปลี่ยนร่างเป็นรูปลักษณ์มนุษย์,บนใบหน้าของมันที่เต็มไปด้วยความโกรธ,สหายของมันตายไปหนึ่งแล้วรึ?
บนท้องฟ้า,เต่าทมิฬตนหนึ่งที่จ้องมองไปยังเหล่ามือธนู,ก่อนที่จะอ้าปาก,พร้อมกับพ่นบอลพลังงานสีเหลืองยิงออกไปทันที.
"ตูมมมมมมมมมม"
บอลพลังงานขนาดใหญ่ที่พุ่งตรงไปยังพื้นดิน,เหล่ากองทัพที่หนีตายกันในทันที
ทว่าก็ไม่มีเวลาเช่นกัน,ร่างกายที่ระเบิดระเหิดหายตายไปในทันที.พื้นดินสั่นสะเทือนไปมา,เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่.
เต่าทมิฬที่กำลังโกรธเกรี้ยว,หลินเซียวที่กระจายทัพและตั้งกำลังกันใหม่,พวกเขามีคนตาย
20,000 คน.
ออกคำสั่งยิงไปยังเต่าทมิฬที่ลอยอยู่บนอากาศ.
"ตูมมมมมมม"
เหมือนกับก่อนหน้านี้,ศรปราณสองล้านลูกระเบิดม่านพลังและทำให้มันตาบอด,ก่อนที่จะยิงอีกระลอกเพื่อระเบิดร่างของมัน.
เต่าทมิฬสิบตน,ตอนนี้ตายไปสองตนอย่างรวดเร็ว.
เต่าทมิฬที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,เต่าทมิฬหกรูปลักษณ์มนุษย์ทันใดนั้นก็พุ่งไปยังเกาะรบทองแดง,ต้องการที่จะทำลายเกาะรบทองแดง.
"ฟิ้ว!"
เถี่ยเสวี๋ย,เหยาเฉิน,เหยายวี,เหยาลู่,กู่เฉวียนโหยวและชิงอวิ๋น,ที่บินออกมาจากเกาะรบทองแดงในทันที,พร้อมกับเข้าต้านเต่าทมิฬทั้งหกอย่างเต็มที่.
เหลือเต่าทมิฬสองตน,ตนหนึ่งที่เวลานี้ถูกเข้าโจมตีด้วยกองกำลังหมาป่า,แม้ว่ากองกำลังหมาป่าจะอยู่คนละระดับ,ทว่ากองกำลังหมาป่านับหมื่น,ก็มีระดับหลอมกายธาตุแล้ว,หมาป่านับหมื่นตนที่ยิงบอลเพลิงออกมาพร้อมๆกัน,นับว่าเป็นการโจมตีที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
เต่าทมิฬตัวสุดท้าย,หลินเซียวที่อยู่บนยอดเขา,เพราะว่าเขาที่สังหารพี่น้องของเต่าทมิฬไปสองตนแล้ว,จึงได้ตกเป็นเป้าหมายของเต่าตนนี้
"ยิง!!!"หลินเซียวที่ออกคำสั่ง.
ศรปราณทมิฬนับล้านที่ถูกยิงไปยังเต่าทมิฬ.
เต่าทมิฬนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งมาก,ทว่าความเร็วของพวกมันก็นับว่าด้อยกว่าผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้อยู่เหมือนกัน,อย่างไรก็ตาม,ด้วยเห็นเต่าทมิฬสองตนที่ตายไปแน่นอนว่ามันคงไม่โง่ที่จะเข้ารับศรปราณทะลวงตรงๆ.
เต่าทมิฬตนนี้ที่หลบเลี่ยงศรปราณทมิฬส่วนใหญ่,พร้อมกับใช้ม่านปกป้องส่วนน้อย,ฝ่ามือของมันที่ทะลวงตรงไปยังทิศทางของหลินเซียนด้วยความดุร้าย.
"ตูมมมมมมม"
ฝ่ามืออากาศของมันที่ขยายใหญ่ฟาดลงไป,ยังตำแหน่งดังกล่าว,ภูเขาที่ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ,หลินเซียวที่หลบหนีได้อย่างหวุดหวิด,ทว่าทหารกลุ่มหนึ่งที่ไม่สามารถหลบได้ทัน,ถูกสังหารไปในทันที.
กองกำลังควบคุมศรปราณทะลวงถูกสังหาร,ตอนนี้ศรปราณทะลวงกว่าหนึ่งล้านไม่สามารถควบคุมได้แล้ว.
หลินเซียวที่บินหนีลงมายังหุบเขา,เต่าทมิฬตนดังกล่าวที่ใบหน้าดุร้าย,ไล่ตามลงมา,ไม่ให้หลินเซียวหนี.
"ข้าไม่ให้เจ้าตายง่ายๆแน่."เต่าทมิฬตนนั้นแค่นเสียงดุร้ายเย็นชา.
"ฉวั๊วว!"
เสียงที่ดังก้องกังวาน,ร่างของเต่าทมิฬที่ถูกตัด,แทบร่วงหล่นหลุดออกมา,โลหิตที่พุ่งกระฉูด,เป็นกระบี่สีม่วงที่ฟันไปยังขาด้านขวา,ขาขวาแทบจะขาดออกเป็นสองส่วน.
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีบางคนที่ซ่อนตัวลอบโจมตีข้างๆ?
ฝ่ามือของเต่าทมิฬที่ฟาดไปด้านหลัง,ทว่าเงาร่างนั้นราวกับภูติผีหายไปในทันที,พริบตาเดียวไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ใหนแล้ว,อันหวงรู้ดีว่า,การทะลวงด้านหลังของเต่าทมิฬนั้นเป็นไปได้อย่าง,เขาที่ต้องการทะลวงหน้าผากก็กลัวว่าจะล้มเหลว,ดังนั้นจึงเลือกที่จะตัดขาเต่าทมิฬ.
ประสบความสำเร็จ,หลังจากที่อันหวงลอบโจมตีก็หนีหายไปอย่างรวดเร็ว,หลินเซียวเองก็สามารถหลบหนีได้.
เต่าทมิฬที่ถูกตัดขา,ได้รับบาดเจ็บหนักทีเดียว,ด้วยอันหวงที่หลบซ่อนลอบโจมตี,ในเวลานี้การบัญชาการศรปราณทะลวงของหลินเซียว,เขาคงไม่สามารถหลบหนีได้แน่.
บนเกาะรอบทองแดง,อี้เหยี่ยนที่ไม่ได้จากไปแม้ว่าการต่อสู้จะหนักหน่วง,ตอนนี้ยังคงรอคอยอารักษ์ขาเป่าเอ๋อโดยเฉพาะ,บนท้องฟ้ามีผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้
12
คนปะจันหน้ากัน,เวลานี้ทำได้แค่เฝ้ามองเท่านั้น,แม้ต้องการลงมือก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้.
เมืองจิงหลิง,บนป้อมปราการประตูทิศใต้.
"เสี่ยวอู๋,คนของเผ่าเต่าทมิฬหลายตนตายไปในการต่อสู้,หากว่าถอนกำลังโดยที่ทำอะไรฝั่งตรงข้ามไม่ได้เลย,ไม่กลายเป็นว่าพวกเขาตายเปล่าหรอกรึ?"ไท่จื่อที่กล่าวกระตุ้นเส้าเหยี่ยเต่าทมิฬที่อยู่ในมือ.
"ฟู่หวงที่หวังให้เจ้าช่วยเขา,ตอนนี้ต้องเผชิญหน้ากับหวงตี้ของราชวงศ์กษัตริย์,ตอนนี้มีเพียงเจ้าแล้ว."
ด้วยการเกลี้ยกล่อมเป็นเวลานาน,เต่าน้อยที่ถูกชักจูงไปในที่สุด,ก่อนที่เส้าเหยี่ยเต่าทมิฬจะเอ่ยต่อเสวียนเหยี่ยนที่อยู่ด้านข้าง.
เสวียนเหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ไม่ต้องการเข้าร่วมสงครามในครั้งนี้เลย,ทว่าด้วยคำสั่งของเส้าเหยี่ย,ทำให้เสวียนเหยี่ยนรู้สึกกระอักกระอวลใจ,สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังฉีเยว่ด้วยความดุร้าย.
"ข้าจะช่วยเจ้าสังหารคนๆเดียว,บุณคุณถือว่าหายกัน,เสี่ยวอู๋จะเดินทางกลับไปกับข้า."เสวียนเหยี่ยนที่แค่นเสียงอย่างเย็นชา.
เต่าน้อยที่แสดงท่าทางช่วยไม่ได้,ทว่าก็ทำได้แค่พยักหน้ารับ.
"ขอบคุณอาวุโส,ผู้บัญชาการทหารของฝ่ายตรงข้าม,หญิงสาวในชุดสีแดงบนเกาะลอยฟ้า,สังหารนางซะ,และกองกำลังต้าเจิ้งจะต้องถอนกำลังไปอย่างแน่นอน."ไท่จื่อฉีเย่ที่ชี้ไปยังเป่าเอ๋อที่อยู่ไกลออกไป.
"นางรึ?"เสวียนเหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังเชวียนเป่าเอ๋อที่อยู่ไกลออกไป.
ระดับหลอมกายธาตุ?
ให้เขาในระดับราชันย์แท้สังหารหญิงสาวหลอมกายธาตุอย่างงั้นรึ? ทั้งที่ควรจะเป็น,ระดับจักรพรรดิแท้ที่ตอนนี้กำลังต่อสู้วุ่นวายกันในสนามรบ,อย่างไรก็ตามตามในเมื่อรับปากแล้ว,ก้ต้องทำ.
แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการ,ทว่าเสวียนเหยี่ยนก็พยักหน้า,ใครให้เส้าเหยี่ยเผ่าเต่าทมิฬ,เป็นเหมือนดั่งขุมทรัพย์ล่ะ?
ภายใต้การบินขึ้นไปช้าๆของเสวียนเหยี่ยน,ไม่ได้รวดเร็วนัก,กำลังเคลื่อนที่ไปยังเกาะรบทองแดง,เห็นเสวียนเหยี่ยนที่บินมา,เหล่าเต่าทมิฬทั้งหมดก็หยุดต่อสู้ในทันที,รู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ,ทว่าก็เคลื่อนที่ไปอยู่ด้านหลังของเสวียนเหยี่ยน,เตรียมพร้อมที่จะเข้าโจมตีเกาะรบทองแดงพร้อมๆกัน.
เฉียนโหยวและคนอื่นๆทีกลับมาอยู่ข้างๆเฉียนโหยว,สายตาของนางที่เต็มไปด้วยความกังวล,ทว่าเป่าเอ๋อนั้นแววตาของนางยังคงเต็มไปด้วยความเย็นชา,ไม่ได้ตกใจเลยแม้แต่น้อย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น