Immortality Chapter 380 Fierce Zhong Shan

Immortality Chapter 380  Fierce Zhong Shan

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 380  จงซานผู้แข็งแกร่ง.

Chapter 380  Fierce Zhong Shan

凶猛的钟山

 จงซานผู้แข็งแกร่ง.

"หลิวเต๋า,เจ้ายังจำข้าได้หรือไม่?"ที่ไกลออกไป,เป็นจงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.

"ตั๊กแตนตำขาวที่รอดตายหนีหัวซุกหัวซุนมาได้!"หลิวเต๋าที่แค่นเสียงเย็นชากวาตามองจากป้อมปราการ.

"เจ้าไม่มีโอกาสอีกต่อไปแล้ว!"จงซานกล่าว,พลางโบกมือ.

"โฮกกกก!"เหล่าทหารห้าล้านคนที่คำรามเสียงดังสนั่น,กึกก้องผ่านข้ามทะลวงผ่านเหล่ามวลเมฆา.

"คลืนๆๆ คลืน.!!!"

เสียงของสนามรบดังสนั่น,ผืนดินสั่นสะเทือน,กระดองเต่าเวลานี้สั่นสะเทือนไปมาด้วยเช่นกัน.

พื้นที่ดินที่สั่นสะเทือน,ขณะที่ทัพขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนที่ไปนั้น,ทันใดนั้นบนพื้นดินก็ปรากฏหนามแหลมขนาดใหญ่ที่มีความสูงกว่าร้อยเมตร,ขวางทางไม่ให้ทัพของจงซานผ่านไป,เป็นหนามแหลมสีดำทมิฬ,พุ่งขึ้นมารายล้อมเมืองจิงหลิงเอาไว้ล้อมรอบพื้นที่ทั้งหมดของเมือง.

เต่าทมิฬ,ดูเหมือนว่าจะเป็นฝีมือของเต่าทมิฬ.

จงซานที่เผยยิ้มอย่างเหยียดหยัน.

"หยิงหลาน,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองกำจัดสิ่งกีดขวางเหล่านี้ซะ!"จงซานออกคำสั่ง.

"รับทราบ!"หยิงหลานที่รับคำสั่ง.

หยิงหลานที่กระโดดลงมาจากบนเกาะรบ,พร้อมกับสั่งการนักรบ 80,000 คน,ให้ประจำตำแหน่งในทันที.

พริบตาเดียวที่หยิงหลานเป็นใช้งานค่ายกล,พายุทรายที่โหมกระหน่ำ,ทรายสีเหลืองอร่ามที่โอบอุ้มหยิงหลานในทันที.

ทรายสีเหลืองอร่าม,เป็นศูนย์กลางของค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,เป็นพายุทรงกลมที่หมุนวนร่างกายของนาง,ก่อนที่จะกระจายออกไปรอบๆ,พื้นหินดินทรายที่เริ่มลอยขึ้นท้องฟ้า,ม้วนกวาดทุกสิ่งทุกอย่าง,เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

พายุทรายที่เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ.

"คลืนนนนนน"

พายุทรายที่โหยหวน,คลื่นพายุทรายที่คำรามเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,กำลังมุ่งตรงไปยังเมืองจิงหลิงอย่างบ้าคลั่ง,ทุกพื้นที่ที่มันพุ่งผ่าน,ล้วนแต่บดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่างพื้นดินรอบๆถูกเปลี่ยนให้เป็นทะเลทราย,กลายเป็นผืนทราย,จากการบดของพายุ.

พายุหมุนที่ทรงพลังไร้ขอบเขตขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ.

คลื่นทรายที่ซัดกระหนำ,ทว่าหนามแหลมที่ยังคงขวางกั้นคลื่นทราย,ไม่ยอมให้ผ่านมาได้ง่ายๆ.

คลื่นทรายที่โหมกระหน่ำ,หนามแหลมที่พุ่งขึ้นมาบนพื้นดินไม่หยุด,สองพลัง,ที่ขวางกั้นกันและกัน,กระแทกกันไปมา.

กลางสนามรบในเวลานี้,คลื่นทรายที่ซัดกระหนำไปทุกทิศ,หนามแหลมที่พุ่งขึ้นมาขวาง,ก่อนที่จะถูกพายุทรายกลืนไปครั้งแล้วครั้งเล่า,ทว่าหนามแหลมก็ยังคงพุ่งขึ้นมาไม่หยุดเหมือนกัน.

รอบๆสนามรบปรากฏเสียงดังสนั่นไปทุกทิศทาง,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม,ด้วยพลังฝึกตนของหยิงหลานในเวลานี้,การที่จะก้าวถึงขั้นนี้ได้นั้น,ไม่ใช่เรื่องง่าย,เนื่องจากนี้ยังมีพลังที่ทรงพลังขวางกั้นอยู่ตลอดเวลา,ทว่าด้วยพายุทรายที่พิเศษนี้,บนพื้นที่รอบๆนี้นับว่าสร้างความได้เปรียบต่อหยิงหลานไม่น้อยเลย.

ในเวลาเดียวกัน,บนป้อมปราการนั้น,บนตำแหน่งของหลิวเต๋า,ต้าหวงโห่วที่อยู่ข้างๆ,ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกมา.

เห็นต้าหวงโห่วก้าวออกมา,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,"ระวังตัว!"

ทุกคนต่างก็ได้ยินมาก่อนจากจงซานแล้วว่าหวงโห่วผู้นี้อาจจะเป็นคนที่ร้ายกาจมาก,แน่นอนว่าทุกคนเองต่างก็ระมัดระวัง.

ต้าหวงโห่วนั้นสวมหมวกอยู่ตลอดเวลาเพื่อปิดบังใบหน้าและร่างกาย,แม้แต่หมวกก็ยังเป็นสีดำ,ทันใดนั้นนางก็ถอดหมวกออก,ปราณทมิฬที่พุ่งผ่านออกมาอย่างรุนแรง.

หลังจากที่หมอกทมิฬพุ่งผ่านออกมานั้น,มันก็รวมตัวลอยอยู่ด้านหน้าของต้าหวงโห่ว,ก่อนที่จะค่อยๆรวมตัวกันเป็นตัวอักษรแปดตัว.

"สุกร,หนูไม้,ม้าทอง,เสือดิน."

(癸亥甲子庚午戊寅)

เห็นอักษรแปดตัว,จงซานที่หรี่ตาเล็กน้อย.รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาในทันที.

นี่มันวันเวลาตกฟากวันเดือนปีเกิดของหยิงหลานไม่ใช่รึ?

จงซานรับรู้ได้ว่าอักษรแปดตัวนั่นเกี่ยวข้องกับหยิงหลาน,ทำให้เขาขมวดคิ้วไปมา,แม้แต่เซียนเซิงซือที่อยู่ข้างๆ,เมื่อเห็นเวลาตกฟากวันเดียวปีเกิดที่ต้าหวงโหวสร้างขึ้นมา,ดวงตาก็หรี่ตาจ้องมองออกไปเช่นกัน.

"พังทะลาย!"

เสียงของต้าหวงโห่วที่ดังออกมาอย่างนุ่มนวล.

เพียงแค่คำพูดเบาๆ,ตัวอักษรทั้งแปดนั้น,ก็กลายเป็นควันสีดำทมิฬ,ก่อนที่จะค่อยๆสลายหายไปช้าๆ.

"เถี่ยเสวี๋ย!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

"ตูมมมมม!"

ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่ระเบิดออกมาในทันที,ค่ายกลพังทลายอย่างงั้นรึ?

ทรายสีเหลืองอร่ามที่ลอยฟุ้งกระจายร่ายรำไปบนอากาศ,ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ,กลายเป็นริ้วแสง! สว่างวับวาว,พายุที่รุนแรงสลายหายไป,เหล่าทหารถูกซัดสาด,พร้อมกันนั้นก็ถูกสังหารไปด้วยหนามแหลม,โลหิตที่แตกกระจายฟุ้งไปทั่วท้องฟ้า.

"อ๊ากๆๆ"

"อ๊ากๆๆ"

เสียงเจ็บปวดทรมานที่ดังออกมาเป็นระยะ,เหล่าทหารของต้าเจิ้งที่ถูกหนามแหลมจ้วงแทง.

นี่นับว่าเป็นครั้งแรก,ที่กองกำลังของต้าเจิ้งต้องพบกับหายนะที่รุนแรงเช่นนี้.

ทว่าเวลาเดียวกันนั้นที่ใจกลางของกองทัพ,หยิงหลานที่ผมขาวซีด,ดวงตาหลับแน่น,ล่วงหล่นลงมา,ที่ด้านล่างที่มีหนามแหลมมากมายรออยู่,พร้อมกับพุ่งตรงออกไปพร้อมจะทะลวงร่างของหยิงหลาน.

"วูซซซ"

ทว่าในเวลาคับขันนั้น,ปรากฏเป็นภาพติดตาที่เคลื่อนผ่านออกไปอย่างรวดเร็ว,ร่างของหยิงหลานหายไปในทันที.

เป็นเถี่ยเสวี๋ย,ที่ได้รับคำสั่งจากจงซาน,พร้อมกับก้าวผ่านเข้าไปในประตูชีวิตของค่ายกลในสนามรบก่อนหน้านี้,พร้อมกับเข้าช่วยเหลือหยิงหลานในทันที,และเคลื่อนที่กลับมายังเกาะรบทองแดง.

ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองพังทลาย,เหล่าทหารที่เป็นฐาน 80,000 คนหนีกันจ้าระหวั่น,หลายคนที่ถูกจ้วงแทงด้วยหนามแหลม,มีเพียงแค่ส่วนน้อยเท่านั้นที่รอดมาได้,เหล่าทหารจำนวนมากตายแทบจะในทันที.

จงซานที่รับหยิงหลานมาจากเถี่ยเสวี๋ย.

ใบหน้าของนางที่ขาวซีด,ตอนนี้เริ่มดำคล้ำเรื่อยๆ,ราวกับถูกพิษ,ดูผิดปรกติอย่างรุนแรง,จงซานที่ทำการตรวจสอบในทันที,ทว่ากับไม่สามารถบอกได้เลย.

"ลืมตาสิ,หยิงหลาน!"จงซานที่เบิกตากว้าง,พร้อมกับคำรามเสียงดัง.

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าจงซานนั้นใส่ใจในตัวหยิงหลานมาก,ทุกคนที่เงียบไปในทันที.

"นางถูกวิชาคำสาป!"อี้เหยี่ยนที่มีประสบการณ์เอ่ยออกมาในทันที.

"สามารถแก้ไขได้หรือไม่?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังอี้เหยี่ยน.

"ไม่สามารถแก้ไขได้,มีเพียงแค่ทำลายพลังคำสาปของคนที่สาปนางเท่านั้น."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาทันที.

"แก้คำสาบ,คือสังหารต้าหวงโห่วรึ?"ดวงตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.

"ไม่ใช่เช่นนั้น,การทำลายคำสาปไม่ใช่การสังหารคนสาบ,ถึงแม้ว่าต้าหวงโห่วจะตาย,พลังคำสาปของนางก็จะผูกกับวิญญาณของนางเข้าสู่ภพหยินด้วย,ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ไม่สามารถช่วยเหลือหยิงหลานได้,พวกเราจะต้องทำลายพลังคำสาบนั่น,ทำให้พลังคำสาปของนางสลายไป,ในทวีปศักดิ์สิทธิ์คนที่มีวิชาคำสาบมีน้อยคนมาก,คนเหล่านั้นอาจมีวิธี,หากแต่เท่าที่เห็นคำสาปของคนผู้นี้นับว่าร้ายแรงลึกล้ำเป็นอย่างมาก."อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.

"หยิงหลานจะมีชีวิตอีกนานเท่าไหร่?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังอี้เหยี่ยน.

"คงจะอีกไม่นาน,จากคำสาปของต้าหวงโห่วนั้นแข็งแกร่งมาก,นอกจากนี้นางยังใช้วันเดือนปีเกิด,ไม่รู้ว่านี่คือวิชาคำสาบอะไร."

"จงซาน,เจ้าต้องการให้ข้าช่วยหรือไม่?"เห่าเม่ยลีที่ได้โอกาสเผยยิ้มกล่าวออกมาทันที.

ทุกคนที่กำลังกระวนกระวายใจ,ทว่าเห่าเม่ยลีกับแสดงท่าทางยินดีกับความโชคร้ายของคนอื่น,สายตาของทุกคนที่แสดงท่าทางไม่พอใจเหมือนกัน,จงซานนั้นต่างออกไปจ้องมองไปยังเห่าเม่ยหลีและกล่าวออกมาว่า"รบกวนเจ้าแล้ว!"

"เช่นนั้น,สิ่งที่ข้าต้องการ......"เห่าเม่ยลีที่กำลังจะต่อรอง.

"เวลาไม่คอยท่า,ไม่ว่าจะเงื่อนไขใด,ตราบเท่าที่หยิงหลานฟื้น,ข้าจงซานจะไม่ปฏิเสธคำพูดของเจ้าอย่างแน่นอน."จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"อืม!"เห่าเม่ยลีที่ขมวดคิ้ว,ทว่าก็พยักหน้ารับในทันที.

"จงซาน!"ที่ไกลออกไปนั้นหลิวเต๋าที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

จงซานที่หันหน้าไปมอง,สายตาที่ดุร้ายจ้องเขม็งไปยังพื้นที่ไกลออกไป.

"ต้องการจะยึดครองวาสนาราชวงศ์จักรพรรดินั้น,ไม่เพียงแต่การต่อสู้ด้วยกองทัพเท่านั้น,ราชากับราชา,ต้องแสดงฝีมือด้วย,ออกมา!"หลิวเต๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ดี,หากว่าต้องการยึดครองวาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,เขาจะต้องล้มหลิวเต๋าด้วยตัวเอง.

เห่าเม่ยลีที่ต้องจัดการกับต้าหวงโห่ว,หากว่าหลิวเต๋าอยู่เคียงข้างคงไม่ดีนัก,ไม่เช่นนั้นแล้วหลิวเต๋าที่ทรงพลังจะต้องป้องกันเอาไว้,คงจะไม่ดีนัก.

จงซานที่ส่งหยิงหลานให้กับเป่าเอ๋ออย่างนุ่มนวล.

จงซานที่จ้องมองไปยังหลิวเต๋า,คนทั้งสองที่บินตรงไปยังทิศตะวันตก.

คนทั้งสองที่พุ่งผ่านออกไป,ยังทิศดังกล่าว,ไม่มีใครเข้าไปกั้นขวาง.

ครึ่งชั่วโมงหลังจากบินออกไป,คนทั้งสองก็มาถึงดินแดนที่รกร้างเต็มไปด้วยศิลา,พื้นที่รอบๆกว้างขวาง,เต็มไปด้วยภูเขาศิลามากมาย,บนพื้นนั้นมีมีพืชพรรณใดๆขึ้นเลยแม้แต่น้อย.

บนภูเขาศิลาสองแห่ง,คนทั้งสองที่เหินลงไปยังยอดเขาคนละลูก.

หลิวเต๋าที่แค่นเสียงเผยยิ้มอย่างเย็นชา,"20 ปีที่แล้ว,เจ้ามีระดับเซียนเทียน,มีพรสวรรค์ทางร่างกายที่ต่ำเตี้ย,กลับสามารถสำเร็จระดับก่อตั้งวิญญาณได้อย่างคาดไม่ถึง,น่าชื่นชม!"

จงซานที่สะบัดมือหนึ่งครั้ง,ในมือของเขาก็ปรากฏขวดยาสีเหลืองขนาดเล็กปรากฏขึ้น,ก่อนที่จะนำเม็ดยาข้างในออกมาอย่างนุ่มนวล,พร้อมกับกล่าวออกมาว่า"หลิวเต๋า,ระดับหลอมกายธาตุ,มีเพียงระดับหลอมกายธาตุกับสร้างราชวงศ์จักรพรรดิขึ้นได้,ยากที่จะเห็น,ในทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้น,คนที่เป็นราชาของราชวงศ์จักรพรรดิของราชวงศ์จักรพรรดิ,ทุกคนต่างก็เป็นผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้."

"มีปัญหาอย่างงั้นรึ? เจ้าคิดว่าจะสามารถชนะข้าได้รึไง!"หลิวเต๋าที่จ้องมองจงซานด้วยความเย็นชา.

จงซานที่กินเม็ดยาสีเหลืองเข้าไปในปาก.

"เจ้ากินอะไรเข้าไปรึ?"หลิวเต๋าที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.

"เม็ดยากวงฮัว,ข้ากินมันเพื่อเอาชนะเจ้าไงล่ะ!"จงซานเอ่ย.

เม็ดยากวงฮัว,เป็นเม็ดยาระดับสี่,นี่ไม่ใช่เม็ดยาของสำนักเป่าเอ๋อ,ทว่าเป็นเม็ดยาที่จงซานไปพบเจอมา,เมื่อครั้งติดอยู่ใต้ดินกับเทียนหลิงเอ๋อ,หลังจากสังหารชายชราไป,ก็ได้รับสูตรยานี้มา,จวบจนถึงตอนนี้,ได้ถูกสกัดกลั่นขึ้นมาใหม่จากฝีมือเป่าเอ๋อนั่นเอง.

เม็ดยากวงฮัว? หลิวเต๋าที่แค่นเสียง,ระดับก่อตั้งวิญญาณกินยาแล้วจะล้มระดับหลอมกายธาตุได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้!

ทว่าหลังจากนั้น,ร่างกายของจงซานก็ปรากฏวายุที่รุนแรงพัดหมุนไปทั่วร่าง,โดยมีจงซานเป็นจุดศูนย์กลาง,เป็นสนามพลังวายุ,ปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา.

หลิวเต๋าที่จ้องมองไปยังจงซานที่บ้าคลั่ง,กำลังปลดปล่อยกลิ่นอายมหาศาลออกมา,ดวงตาของเขาเวลานี้เปลี่ยนเป็นสีแดง,กล้าเนื้อขยายใหญ่ขึ้น,ดูโดดเด่นสะดุดตา,แม้แต่ชุดจักรพรรดิตอนนี้เริ่มฉีกขาดปริออกมา.

กายาเทพอสูร! ระดับสี่!

"แค๊ก แคก แค๊ก......"เสียงข้อต่อและกระดูกที่ดังออกมาเป็นระยะ.

วิชากายาเทพอสูร! ขั้นที่ห้า!

ทันใดนั้น,จงซานก็ใช้วิชากายาเทพอสูรอีกครั้ง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถใช้ขั้นที่ห้าได้.

วิชากายาเทพอสูร! ขั้นที่ห้า,ยกระดับพลังขึ้นหกเท่า,ด้วยเม็ดยากวงฮัว,มันได้เพิ่มพลังให้กับเขาอย่างบ้าคลั่ง,จงซานที่รู้สึกราวกับว่าพลังทั่วร่างของเขานั้นเต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง,กล้ามเนื้อที่ยืดขยายออกมาอีกครั้ง,เดิมทีก็มีขนาดใหญ่อยู่แล้ว,ดูเหมือนว่ามันจะขยายขึ้นมาอีกหนึ่งเท่า,ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.

"โฮกกกกกก!"

จงซานที่จ้องมองท้องฟ้าคำรามออกมาเสียงดัง,เสียงของเขาที่สามารถบดก้อนศิลาให้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ,พื้นที่รอบๆในเวลานี้ก้อนศิลามากมายที่แตกระแหง,ระเบิดออกมาไม่หยุดหย่อน.

ดวงตาที่แดงฉานเต็มไปด้วยความเย็นชา,จงซานที่กระโดดออกไป.

"ตูมมมมม"

ภูเขาศิลาที่จงซานยืนอยู่จากการกระโดดออกไปทำให้มันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ,ทันใดนั้นจงซานก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วตรงไปยังร่างของหลิวเต๋าอย่างบ้าคลั่ง,ด้วยความเร็วที่น่าพรั่นพรึง,สนามพลังวายุ,จงซานไม่จำเป็นต้องใช้ดาบของเขาด้วยซ้ำ,เพียงแค่หมัดขวาที่ต่อยออกไปก็เต็มไปด้วยพลังสีน้ำเงิน,หมัดที่เต็มไปด้วยพลังวายุไร้ที่สิ้นสุด,ตรงไปยังร่างของหลิวเต๋าอย่างรุนแรง.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.