Immortality Chapter 379 Decisive battle Golden Tomb City

Immortality Chapter 379  Decisive battle Golden Tomb City

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 379 สงครามตัดสินที่เมืองจิงหลิง

Chapter 379  Decisive battle Golden Tomb City

决战金陵城

 สงครามตัดสินที่เมืองจิงหลิง

"ข้าขอแต่งตั้ง,เซียนเซิงซือเป็นแม่ทัพพิทักษ์ดินแดนกองกำลังที่สี่."

จงซานที่ออกคำสั่นในทันที.

ยินดีกับเซียนเซิงซือ!"ทุกคนที่กล่าวยินดีออกมาในทันที.

เซียนเซิงซือที่ได้ยินคำพูดของจงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะชำเลืองมองไปยังจงซานเล็กน้อย,พร้อมกับกล่าวตอบรับ"รับด้วยเกล้า!"

อาจจะกล่าวได้ว่า,แม้ความสามารถของเซียนเซิงซือจะแข็งแกร่งจนไม่สามารถวัดได้,ทว่ากับการเป็นแม่ทัพนั้นยังมากเกินไป,ทว่าจงซานที่สนับสนุนเขาเช่นนี้,ย่อมมีจุดประสงค์,ทว่ามีเพียงบางคนที่ชาญฉลาดบนเกาะรบทองแดงเท่านั้นที่เข้าใจ.

"กองทัพทั้งหมดให้อยู่ในสถานะพักฟื้น,หนึ่งเดือนหลังจากนี้,พวกเราจะเข้ายึดเมืองจิงหลิง!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.

"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่กล่าวออกมาในทันที.

หลายคนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,ทว่าเมื่อเป็นคำสั่งของจงซาน,จึงไม่มีใครกล้าขัด.

"จงซาน,ทำไมถึงหยุดล่ะ? เป็นเพราะคนผู้นั้นอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยหลีที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.

เซียนเซิงซือที่จ้องมองอย่างไรอารมณ์ไปยังเห่าเม่ยลี,จากนั้นก็หันหน้าไปทางอื่นไม่ได้กล่าวอะไร.

ได้ยินคำพูดที่ไม่เกรงใจของเห่าเม่ยลีแล้ว,จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,ทว่าไม่ได้ใส่ใจนัก,ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวว่า,"นี่เป็นการตัดสินใจของข้าเอง!"

"ชิ! อยากหยุดก็หยุดรึ,ไร้สาระชะมัด!"เห่าเม่ยลีแค่นเสียง,ก่อนที่จะหันหน้าก้าวเดินจากไป.

"ฝ่าบาท,เกี่ยวกับราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่นั้น........"เซียนเซิงซือที่กล่าวต่อจงซานในทันที.

"เจ้าไม่จำเป็นต้องลงมือ!"จงซานเอ่ย.

"ขอบพระทัย!"เซียนเซิงซือที่พยักหน้าและกล่าวขอบคุณ.

.............

ราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,เมืองจิงหลิง,ห้องอักษรหลิวเต๋า.

"โคร่มมมม!"

หลิวเต๋าที่โกรธเกรี้ยว,ฟาดฝ่ามือกระแทกไปยังโต๊ะด้านหน้าอย่างรุนแรง,เหล่าข้าราชบริพารที่อยู่รอบๆไม่มีใครกล้ากล่าวสิ่งใด,หากโต๊ะนี้เป็นคน,มันคงจะนอนเหยียดเงียบงัน,ตัวสั่นเทิ้มอยู่เป็นแน่.

"แม่ทัพกองกำลังที่ 4 รึ? ดี! ดีมาก! เจ้าทำได้ดีมากจงซาน,กระทำการได้เร็วจริงๆ!"หลิวเต๋าที่โกรธและเสียใจพร้อมๆกัน.

ภูมิหลังของเซียนเซิงซือ,บางที่ภายในโลกใบนี้,คงมีเพียงหลิวเต๋าที่รู้,คาดไม่ถึงเลยว่าขณะที่เขามองข้าม,เซียนเซิงซือกับไปยอมจำนนต่อศัตรูอย่างงั้นรึ? หากไม่ได้มีเพียงเขาที่รู้ล่ะ,เรื่องนี้น่าเสียดายเป็นอย่างมาก,หลิวเต๋าน่าจะยอมถอยจากเกาะหมาป่าสวรรค์,นำผู้เชี่ยวชาญและกองกำลังที่เหลือเข้าไปในทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทว่า,ตอนนี้มันสายไปแล้ว.

มีเพียงแต่ต้องล้มจงซานเท่านั้น,ถึงจะได้เซียนเซิงซือกลับมา.

เหล่าข้าราชบริพารใกล้ชิดไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไร,มีเพียงถูซิวที่ลองกล่าวออกมา."ฝ่าบาท,ไม่ว่าอย่างไร,กองกำลังของต้าเจิ้งก็หยุดรุกเข้ามา,อย่างน้อยหนึ่งเดือน."

หลิวเต๋าที่กัดฟันจ้องมองไปยังถูซิวด้วยความขุ่นข้องใจ,ก่อนที่จะค่อยๆยับยั้งความโกรธและเศร้าใจเอาไว้.

สายตาของหลิวเต๋านั้น,ทำให้ถูซิวรู้สึกหัวใจบีบรัดทีเดียว.

"ฉีเย่!"หลิวเต๋าที่เอยออกมาต่อชายที่หวาดผวาอยู่ข้างๆโต๊ะ.

"ฟู่หวง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาทันที.

"การฝึกฝนของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง,ได้เรียนรู้อะไรมาจากเสี่ยวอู๋มาบ้าง?"หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"มากมายเลย!"ฉีเย่ที่กล่าวออกมาในทันที.

"อืม,เจ้าคือไท่จื่อของราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,หากว่าข้าและต้าหวงโห่วไม่อยู่แล้ว,เจ้าจะต้องเป็นคนนำทัพ,การฝึกฝนและเรียนรู้นับว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้ว,เตรียมตัวเอาไว้หนึ่งเดือนหลังจากนี้จะมีการต่อสู้ใหญ่!"หลิวเต๋าที่สูดหายใจลึก.

"ครับ!"ฉีเย่ที่เร่งรีบตอบรับในทันที.

.......

หนึ่งเดือนหลังจากนั้น.

"ออกเดินทาง!"บนเกาะรบทองแดง,จงซานที่สั่งการเสียงดัง.

"โฮ่กๆๆ"

กองกำลังห้าล้าน,ตรงไปยังเมืองจิงหลิงแล้ว.

เป้าหมายของพวกเขาแน่นอนว่า,คือทำลายราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,เพื่อที่จะเป็นผู้ปกครองเกาะหมาป่าสวรรค์แห่งนี้.

กองกำลังที่กำลังเคลื่อน,โดยมีเกาะรบทองแดง,ยิ่งทำให้ทุกคนมีจิตใจที่ฮึกเหิม,นี่คือศึกตัดสิน.

การรบสุดท้ายที่เมืองจิงหลิง!

"เต่าทมิฬ,คาดไม่ถึงว่านั่นคือเต่าทมิฬ!"ข้างๆบัลลังก์มังกร,อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"เต่าทมิฬแล้วอย่างไร,กับเรื่องที่คาดไม่ถึงนี้,ถึงจะมีเผ่ามังกรมาช่วย,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะพลิกสถานการณ์ได้!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ.

"โฮกกๆๆ"เสี่ยวจินที่อยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยหลี,ที่แสดงท่าทางไม่พอใจในทันที.

จงซานที่หันหน้าไปมองเสี่ยวจินก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม."แค่ยกตัวอย่างเท่านั้น! ไม่ได้คิดที่จะแสดงว่าไม่เคารพเผ่ามังกร."

"ทว่า,ข้าค่อนข้างรู้สึกกังวล!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาในทันที.

"โอ้ว?"จงซานที่จ้องมองไปยังเฉียนโหยว.

"เผ่าเต่าทมิฬนั้น,เซียนเซียนคือทายาทสายโลหิตต้นกำเนิดของเผ่าหมาป่า,เสียวจินเองก็เป็นสายโลหิตต้นกำเนิดของเผ่ามังกร,ส่วนเผ่าเต่าทมิฬ,ข้าได้ยินมาว่ายี่สิบปีที่แล้ว,เพิ่งกำเนิดทายาทโลหิตต้นกำเนิดของเผ่าเต่าทมิฬ."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

" 20 ปีที่แล้วอย่างงั้นรึ? จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"วิหารจิงหลิงมีเพียงเต่าทมิฬที่มีอายุ 20 ปีอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.

"อายุ 20 ปีแล้วอย่างไร?"เห่าเม่ยลีสอบถาม.

" เต่าทมิฬที่มีอายุไขเพียง 20 ปีก็หมายความว่ามีความแข็งแกร่งในระดับต่ำ,ทว่าการที่เขาปรากฏตัวเออกมา,ก็หมายความว่าข้างกายของเต่าทมิฬตัวน้อย,ต้องมีตัวตนที่แข็งแกร่งในระดับสูงออกมาป้องกันนั่นเอง!"หยิงหลานที่กล่าวออกมา.

"ตัวตนระดับสูง,สูงเท่าไหร่กัน?"เห่าเม่ยหลีที่แสดงท่าทางเหยียดหยัน.

"โปรดวางใจ,แน่นอนว่าปัญหานี้,เหมือนดั่งเหล่าหลางเจียงที่ไม่เข้าร่วมสงคราม,เหล่าผู้ฝึกตนเผ่าเต่าทมิฬเอง,จะเข้าร่วมสงครามอย่างงั้นรึ?ราชวงศ์วาสนาก็มีธรรมเนียมของราชวงศ์วาสนา,เผ่าสัตว์อสูรเองก็มีธรรมเนียมของพวกเราด้วยเช่นกัน."จงซานที่เอยปากปลอบทุกคน.

"อืม."ทุกคนที่พยักหน้ารับ.

จงซานนำกองกำลังห้าล้านคน,เดินทางสามวัน,พักเล็กน้อย,ท้ายที่สุดอีกหนึ่งวันก็เดินทางไปถึงเมืองจิงหลิง,สงครามตัดสินกำลังจะเริ่มขึ้น.

ที่ไกลออกไปนั้น,ปรากฏเป็นเมืองขนาดใหญ่,แม้ว่าจะไม่เทียบเท่ากับเหล่าเมืองในทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทว่ากำแพงเมืองพวกเขาก็มีความสูงถึง 500 เมตร,เมืองจิงหลิง,ยังไม่มีวาสนามังกรทองหมุนวน,ไม่ได้เป็นเมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่เมื่อเทียบกับเหล่าเมืองในทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทว่าก็นับเป็นหนึ่งในราชวงศ์จักรพรรดิ,บนท้องฟ้าเองก็มีวาสนาสีทองเอ่อล้นออกมาเช่นกัน.

วาสนาที่โอบล้อมไปทั่วเมืองจนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,ดูน่าเกรงขามไม่น้อย,นับว่านี่คือเมืองหลวงของราชวงศ์จักรพรรดิแห่งหนึ่งได้.

กองทัพของจงซาน,เดินทางมาถึงด้านหน้าเมืองจิงหลิงแล้ว,เหล่าฝุ่นหินดินทราย,ที่กวาดไปทั่ว,เกาะรบทองแดงที่บินผ่านมา,ดูทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ไม่ไกลออกมานำขบวนทัพขนาดใหญ่นั่นเอง.

บนเกาะรบทองแดงนั้น,จงซานในชุดเกาะรบเต็มยศ,นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.

บนป้อมปราการประตูทิศใต้ของเมืองจิงหลิงในเวลานี้.

หลิวเต๋าในชุดจักรพรรดิ,นั่งอยู่บนป้อมด้วยท่าทางอหังการ,ยืนเด่นเป็นสง่า,จดจ้องมองไปยังเหล่าคนที่อยู่ข้างๆจงซาน.

ที่ด้านซ้ายหลิวเต๋านั้นมีต้าหวงโหวในชุดสีดำ,เป็นตัวตนที่ลึกลับปกปิดร่างกายด้วยอาภรสีดำล้วน,ที่ด้านขวานั้นมีเต่าทมิฬตัวเล็ก,และมีไท่จื่อราชวงศ์หยินเยว่อุ้มอยู่,ไท่จื่อฉีเย่!

ที่ด้านข้างของไท่จื่อนั้นมีชายอีกหนึ่งคนที่มีใบหน้าท่าทางสง่างาม.

"เสวียนเหยี่ยน,เป็นเขา!"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองออกไปด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"โอ้ว?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.

"ที่ด้านข้างไท่จื่อนั้น,คนผู้นั้นข้ารู้จักเขาเป็นหนึ่งในคนที่มีชื่อเสียงในนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,คนของเผ่าเต่าทมิฬ,เป็นผู้ฝึกตนราชัยน์แท้,เสวียนเหยี่ยน,เป็นเขาได้อย่างไร?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางเป็นกังวล.

ระดับราชันย์แท้อย่างงั้นรึ? ทุกคนที่ได้ยินคำพูดของเฉียนโหยวก็แสดงท่าทางตกใจไปด้วย,ระดับราชันย์แท้? นี่ไม่ใช่ระดับความแข็งแกร่งระดับเดียวกับต้าเสวียนอ๋องหรอกรึ? หรือความแข็งแกร่งเดียวกับน่าหลานเพียวเสวี๋ย?

"เหมือนกับเหล่าหลางเจียง,พวกเราไม่เข้าไปยุ่ง,เสวียนเหยียนเองก็ไม่เข้ามายุ่งเป็นแน่."ชิงอวิ๋นหลางเจียงที่กล่าวปลอบทุกคน.

ชิงอวิ๋นหลางเจียงที่กล่าวให้ทุกคนสบายใจ.

อย่างไรก็ตาม,เหล่าหลางเจียงพวกเขาที่เอาใจใส่ปกป้องเพียงเซียนเซียนเท่านั้น,พวกเขาจะไม่ลงมือ,เป้าหมายมีเพียงหนึ่งเดียว,คือปกป้องเซียนเซียน,เพราะว่าเซียนเซียนต้องการจะมา,สถานที่แห่งนี้เป็นเกาะหมาป่าสวรรค์,มีเหล่าหมาป่ามากมายที่จะต้องปกป้องนางเอาไว้.

ทุกคนที่จ้องมองไปยังเสวียนเหยี่ยน,เสวียนเหยียนที่จ้องมองไปยังฝั่งตรงข้าม.

บนเกาะรบทองแดงนั้น,เขาที่คิดว่าเป็นเพียงแค่ราชวงศ์กษัตริย์ต้องการเข้าโจมตีราชวงศ์จักรพรรดิ,จึงไม่เห็นคนเหล่านั้นสายตา,ทว่าเวลานี้สายตาของเขาที่จดจ้องมองฝ่ายตรงข้ามต้องขมวดคิ้วไปเลยทีเดียว.

กงจูเฉียนโหยว? กงจูราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวรึ? ตำแหน่งวาสนาฟ้าดิน,มรรคาระดับกลาง? เป็นนางรึ?

หมาป่าน้อยสีขาว,เป็นสายโลหิตต้นกำเนิดเผ่าหมาป่ารึ? มังกรน้อยนั่น? เป็นสายโลหิตต้นกำเนิดของเผ่ามังกร? แล้วสาวน้อยผู้นั่นเป็นใครที่มังกรทองขดอยู่บนไหล่ของนาง?

เสวียนเหยี่ยนไม่ใช่คนที่จะหวาดเกรงเรื่องอะไรง่ายๆ,ต้องไม่ลืมว่าเขามีพลังฝึกตนระดับราชันย์แท้,เป็นตัวตนระดับสูงแม้แต่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม,เขาจะต้องหวาดกลัวปัญหาต่างๆได้อย่างไร? แม้แต่การที่เขามาที่นี่,หลิวเต๋า,ยังไม่อยู่ในสายตาของเขาด้วยซ้ำ,อย่างไรก็ตามเมื่อจ้องมองไปยังกลุ่มคนบนเกาะรบทองแดง,เสวียนเหยี่ยนที่ต้องแสดงท่าทางระมัดระวังขึ้นมาในทันที.

ไม่ว่าอย่างไร,หนึ่งมังกรและหนึ่งหมาป่าสายโลหิตต้นกำเนิดนั่นไม่สามารถแตะต้องได้.

กงจูเฉียนโหยวรึ? คนเหล่านี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวอย่างงั้นรึ? เสวียนเหยี่ยนรับรู้ว่าหากเขาจัดการกงจูเฉียนโหยว? ต้องสร้างความแค้นต่อกู่เฉิงตงแน่,ส่วนหมาป่าสีขาวนั่น,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่สามารถแตะต้องได้เลย,ที่นี่คือเกาะหมาป่าสวรรค์,มีจื่อจุ้นเผ่าหมาป่าตี้เสวียนชาอยู่ที่นี่,แม้ว่าจะไม่ออกมา,ทว่าก็สร้างความน่าหวั่นเกรงให้กับเขาไม่น้อย,และยังมีกู่เฉิงตงที่น่าพรั่นพรึงนั่นอีก,แม้แต่คนบ้า,ก็คงยังน้อยกว่ากู่เฉิงตง,ส่วนสายโลหิตต้นกำเนิดเผ่ามังกร,พร้อมกับสาวน้อยคนนั้น,แม้ว่าจะไม่รู้ต้นกำเนิด,ทว่าเขาก็ไม่กล้าเป็นศัตรูกับวังมังกรอยู่แล้ว.

ราชวงศ์กษัตริย์ที่เล็กกระจิดริดทำไมถึงได้มีตัวตนที่คาดไม่ถึงขนาดนี้อยู่ด้วย? น่าสนใจ! เสวียนเหยียนที่จ้องมองไปบนเกาะรบทองแดง.

ทำไมจงซานถึงได้หยุดทัพเอาไว้เวลานี้.

เพราะว่าที่ด้านนอกเมืองจิงหลิงนั้น,ในเวลานี้มีกระดองเต่าขนาดร้อยเมตร,มีความสูงกว่าห้าสิบเมตร,เป็นเต่าโบราณยักษ์,กำลังนอกขวางอยู่,หนำซ้ำรอบๆกระดองของมันยังมีหนามแหลมยื่นออกมามากมาย,ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.

เต่ายักษ์ที่ขวางทางเมืองจิงหลิงเอาไว้,จ้องมองออกมาด้วยสายตาที่เย็นชากวาดตามองไปยังทุกคนที่อยู่บนเกาะรบทองแดง.

"เต่าทมิฬรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะเข้าร่วมสงครามในครั้งนี้?"ชิงอวิ๋นหลางเจียงที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ.

ไม่แปลกที่ชิงอวิ๋นหลางเจียงประหลาดใจ,เต่าทมิฬตนนี้ได้ก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้เหมือนกับเหล่าหลางเจียงของเผ่าหมาป่า,หากว่าไม่มีเหตุผลพิเศษ,หรือว่าได้รับคำสั่งจากผู้นำเผ่า,ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดไม่มีทางเข้าร่วมสงครามของราชวงศ์วาสนาโดยไม่มีเหตุผลแน่,ถึงแม้ว่าจะทำพันธะสัญญาเป็นอาณาจักรคู่บารมีก็ตาม,ไม่มีทางแน่!

"นึกว่าจะมีไพ่ตายอะไร,หนึ่งเดือน? เฮ้เฮ้,ไม่เพียงแต่ไม่เพิ่มทหาร,นี่คือสิ่งที่หลิวเต๋ารออย่างงั้นรึ? เป็นเพียงแค่เต่าตัวเดียว."จงซานที่แค่นเสียง.

จงซานที่จ้องมองเขม็งไปยังตำแหน่งของหลิวเต๋า,หลิวเต๋าที่จ้องมองตรงมายังจงซาน.

สองจักรพรรดิ,ที่จ้องมองหน้ากันและกันด้วยความเย็นชา.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.