Immortality Chapter 370 Sovereign Dynasty plan
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 370 แผนการราชวงศ์จักรพรรดิ
Chapter 370 Sovereign Dynasty plan
皇朝计划
แผนการราชวงศ์จักรพรรดิ.
"มีอะไร?
เจ้าตื่นแล้วรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยเสียงอ่อนโยนหลังจากที่แผนยันต์หยกทมิฬหายไป.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,แสดงท่าทางสงสัยจ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยว,นางไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆรึ?
"เจ้ารอสักครู่!"จงซานกล่าวเสร็จและจากนั้นก็หลับตา,จมลึงลงไปในเรือนหยางอีกครั้ง.
วิญญาณก่อเกิดที่จับยันตร์หยกทมิฬแกว่งไปมาอีกครั้ง,ทว่า,ดูเหมือนว่าพลังของมันจะหมดไปก่อนแล้ว,ตอนนี้ยันตร์เงาหยกทมิฬไม่ปรากฏขึ้นอีกต่อไป.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,เป็นไปได้ว่ายันต์หยกทมิฬจะใช้หยุดเวลาได้และไม่สามารถใช้ติดต่อกันได้อย่างงั้นรึ?
ในเมื่อเขาไม่สามารถใช้มันได้อีกต่อไป,จงซานก็ลืมตาขึ้นมา.
"อะไรรึ?"กงจูเฉียนโหยวแสดงท่าทางสงสัย.
"เวลานี้ข้าก้าวไปถึงระดับก่อตั้งวิญญาณแล้ว!"จงซานกล่าว.
"โชคดีจริงๆที่มีเจ้า!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,พร้อมกับยื่นแขนลูกไปลูบที่ขาอันเรียวงามของเฉียนโหยว.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ใบหน้าของเฉียนโหยวที่เปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,แสดงท่าทางขวยเขินออกมา,พร้อมกับตอบว่า"อืม!"
"วันก่อนเมื่อวานที่จะออกจากท้องพระโรง,เจ้าได้ขออะไรฝ่าบาทอย่างงั้นรึ?"จงซานถาม.
"ขอให้เจ้า!"
"ข้ารึ?"
"อืม,ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังจะเลื่อนระดับ,จึงได้ขอวิชาบางอย่างจากฝ่าบาทให้กับเจ้า."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"โอ้ว?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ฝ่าบาทได้กล่าวว่าญาณรับรู้ของเจ้านั้นสูงมาก,แม้แต่มองเห็นกฎเกณฑ์ของสายฟ้า,ด้วยบทความ"นทีสีชาด"
ที่เจ้าเขียนออกมานั้นยังสามารถก้าวผ่านกฎเกณฑ์เข้าใจระบบของสายฟ้าได้อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองไปยังจงซานดวงตากลมโตทอแสง.
"กฎเกณฑ์ของสายฟ้า? ระบบของสายฟ้ารึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ก่อนหน้านี้เป็นไปได้ว่า,ที่เขาเห็นนั้นเป็นกฎเกณฑ์ของฟ้าดิน,แต่มันมีกฎเกณฑ์ของสายฟ้าด้วยรึ?
ดูเหมือนว่ากฎเกณฑ์ต่างๆของโลกนี้จะเป็นเหมือนกับใยแมงมุมที่พัวพันกันเต็มไปหมด,กฏทุกอย่างล้วนแล้วแต่ถูกสร้างจากกฎเกณฑ์ของฟ้าดินอย่างงั้นรึ?
"ใช่แล้ว,ฝ่าบาทบอกว่ามีคนน้อยมากที่สามารถสัมผัสได้ถึงกฎเกณฑ์ของสายฟ้า,แม้ว่าจะฝึกฝนวิชาสายฟ้าก็ใช่ว่าจะมีคนสามารถสัมผัสกฎเกณฑ์ของสายฟ้าได้ง่ายๆ,ทว่าเจ้ากับทำสำเร็จ,ดังนั้นเจ้าจึงนับว่าเป็นคนที่ยากจะพบเจอ,ไม่สงสัยเลยว่าสวรรค์จึงได้ส่งทัณฑ์สายฟ้ามาในวันนั้น."กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,บางที!"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.
กงจูเฉียนโหยวที่สะบัดมือครั้งหนึ่ง,ก่อนที่จะนำแผ่นริ้วหยกออกมา.
"นี่เป็นวิชาบำเพ็ญที่ได้มาจากคลังของฝ่าบาท,มันเรียกว่า,"วิชาวงจรสายฟ้า"นี่เป็นการสร้างวงจรสายฟ้านับพันสาย,เป็นวิชาในระดับก่อตั้งวิญญาณ,มีสิบขั้น,มันน่าจะเหมาะกับเจ้า!"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
เห็นวิชาที่กงจูเฉียนโหยวหามาให้เขา,จงซานที่สูดหายใจลึก,พร้อมกับรับมาและเก็บเข้าไปในกำไลเก็บของ,ก่อนที่จะยื่นหน้าออกมาจูบที่หน้าผากของกงจูเฉียนโหยว.
กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมาเปื้อนไปด้วยความสุขเป็นอย่างมาก.
"พักสักสองวัน,ข้าจะพาเจ้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง."จงซานที่คิดใครครวญและกล่าวออกมา.
"หืม?ที่ใหนรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เกาะหมาป่าสวรรค์,ข้าจะพาเจ้าไปพบกับครอบครัวของข้า!"จงซานกล่าว.
"หืม?
แล้วทำไมต้องพักสองวันละ,พวกเราสามารถไปได้ในทันทีเลย."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ที่ต้องรอสองวัน,เพราะให้แผลของเจ้าหายดีไงล่ะ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,กงจูเฉียนโหยวที่อายม้วนต้วนหน้าแดงไปหมด,รู้สึกขวยเขินทุบเบาๆไปที่หน้าอกของจงซาน.
"อ่าอ่าฮ่าฮ่า."จงซานที่หัวเราะออกมาด้วยความพอใจ.
.......
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทิศใต้ห่างออกไปจากเมือง.
สมาคมการค้าต้าหรง,เรือขนของได้มาถึงท่าเรือแล้ว,มีชายคนหนึ่งที่สวมหมวกไม้ไผ่,ปกปิดใบหน้า,นั่งอยู่เป็นหนึ่งผู้โดยสาร,เถ้าแก่ที่ก้าวเข้าไปด้านหน้า,ก่อนที่จะยื่นเหรียญตาอย่างระมัดระวังเพื่อพิสูจน์ตัวตน,จากนั้นจึงแสดงความเคารพชายคนดังกล่าว.
ในเวลาเดียวกันเช่นกัน,เถ้าแก่ก็ได้ส่งกระดาษแผ่นหนึ่งส่งให้กับชายคนดังกล่าว,ก่อนที่จะจากไปในทันที.
ชายคนดังกล่าวจ้องมองอักษรเก้าตัวอยู่ในกระดาษแผ่นดังกล่าว.
"สงครามเตรียมจะเริ่มแล้ว,ราชวงศ์กษัตริย์เตรียมยกระดับเป็นราชวงศ์จักรพรรดิ."
(战争预备王朝晋皇朝)
จ้องมองดูอักษรในกระดาษ,ชายในชุดสีดำตัวสั่นสะท้าน,ก่อนที่จะทำลายกระดาษดังกล่าวออกเป็นชิ้นๆ.
"จูเหริน,จะเริ่มแล้วรึ?
อันหวงต้องรีบกลับอย่างแน่นอน!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงเบา.
เกาะหมาป่าสวรรค์,ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,ตำหนักซ่างเฉิง.
ร่างแยกเงาของจงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,กวาดตามองไปยังห้องโถงรอบๆ.
"เหว่ยไท่จง!"จงซานที่เอ่ยออกมา.
เหว่ยไท่จง,จงกวนใหญ่ของวังหลวง,เป็นน้องสามของกุยเอ๋อ,ทว่าไม่มีใครรู้เรื่องนี้.
"อยู่นี่แล้ว!"เหว่ยไท่จงที่ก้าวมายังตรงกลางห้องโถง.
"จัดเตรียม,ตำหนักสวรรค์,เตรียมบวงสรวง,สักการะฟ้าดิน!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"เหว่ยไท่จงที่กล่าวออกมาในทันที,จากนั้นก็ออกไปเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว.
"อี้เหยี่ยน!"จงซานกล่าวออกมา.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาทันที.
"สถานการณ์ทางเหนือเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานกล่าว.
"ทิศเหนือราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่และอีกสามราชวงศ์กษัตริย์นั้น,ไม่มีพลังเพียงพอที่จะขวางทางพวกเราแล้ว,ขอเพียงแค่ให้ฝ่าบาทออกคำสั่ง,ก่อตั้งราชวงศ์จักรพรรดิเริ่มเมื่อไหร่,การจะปราบปรามดินแดนทางเหนือ,สามารถที่จะเริ่มได้ในทันที,สี่เดือนหลังจากนั้น,ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งจะสามารถกำราบภาคเหนือ,รวบรวมวาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิได้ทั้งหมด,และยกระดับราชวงศ์ได้อย่างสมบูรณ์."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ดี,อี้เหยี่ยนเจ้านำกองกำลังที่สาม,ไปจัดการเรื่องนี้,ให้เริ่มแผนการสร้างราชวงศ์จักรพรรดิให้สำเร็จในทันที."จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนที่ตอบรับในทันที.
หลังจากที่อี้เหยี่ยนรับคำสั่งก็ถอยออกไปในทันทีเช่นกัน.
"หลินเซียว,หยิงหลาน!"จงซานที่เอ่ยออกมา.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หลินเซียวที่ก้าวออกมาตอบรับ.
"พวกเจ้านำกองกำลังที่หนึ่งและสอง,เดินทางไปยังทิศตะวันออกและทิศตะวันตก,กำราบเหล่าสำนักหลักต่างๆ,ยกเว้นสำนักไคหยาง,สำนักอื่นๆ,หากไม่ยอมรับหรือจากไปจากเกาะหมาป่าสวรรค์,ให้ทำลายให้สิ้น!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ทั้งสองที่รับคำในทันที.
"แจ้งต่อคนทั่วหล้า,ต้าเจิ้งจะเปิดสอบเกอจีครั้งที่หนึ่ง,เพื่อคัดเลือกเหล่าคนที่มีพรสวรรค์ทุกสามปี,เพื่อสนับสนุนเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับอาณาจักร!"จงซานที่ออกคำสั่งอีกครั้ง.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"เหล่าข้าราชบริพารกล่าวออกมาเสียงดัง.
...
ขณะที่ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เตรียมการมากมาย,เตรียมตัวที่จะยกระดับราชวงศ์กษัตริย์อยู่นั้น,ที่บนท้องฟ้าทิศตะวันออก.
กงจูเฉียนโหยวบนเมฆสีขาวที่จ้องมองนิ่งลงไปด้านล่าง,จงซานร่างหลักที่ยืนนิ่งอยู่บนท้องทะเลที่กว้างใหญ่,ดวงตาหลับแน่น,แขนทั้งสองข้างที่ยื่นขึ้นบนฟ้า,เงยหน้าด้วยเช่นกัน.
"เปิด........"
จงซานที่ตะโกนออกไปอย่างนุ่มนวล.
"คลืนนนนนนน!"
บนท้องฟ้าปรากฏสายฟ้ามากมาย,กำลังรวมตัวกันขึ้นมาทันที,เกิดเสียงคำรามลั่นดังสนั่นหวั่นไหว,ก่อนที่จะปรากฏเป็นเหมือนกับหลุมน้ำวนขนาดใหญ่,พัดโบกอย่างรุนแรง.
"เปรี้ยง!"
"เปรี้ยง!!!"
สายฟ้าที่ฟาดลงมาด้านล่างท้องทะเลไม่หยุดหย่อน,จงซานที่อยู่เหนือท้องฟ้า,สร้างคลื่นยักซัดสาดไปทุกทิศทุกทาง.
"ตูมมม ตูมมมม ตูมมมม ตูมมมม"
สายฟ้ามากมายที่ฟาดลงบนท้องทะเล,โหมกระหน่ำลงไปรอบทิศรอบๆตัวของจงซาน,สายฟ้าสวรรค์,ที่รวดเร็วรุนแรง,เป็นพายุสายฟ้าที่ร้ายกาจเป็นอย่างมาก,สายฟ้าที่ไร้ซึ่งที่สิ้นสุดที่ล่วงหล่นราวกับห่าฝน,โดยมีจงซานเป็นจุดศูนย์กลาง,ควบคุมสายฟ้าที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้เอาไว้.
พื้นที่รอบๆทะเลรัศมีสิบลี้ในเวลานี้,เต็มไปด้วยสายฟ้า,กระแสไฟฟ้าแรงสูงที่เต้นไปมารอบๆ,สายฟ้าสวรรค์ที่ล่วงหล่นราวกับสายฝน,ราวกับว่าพื้นที่แห่งนี้ฟ้าดินกำลังพังทลาย,ราวกับอยู่ในวันสิ้นโลก.
ผืนทะเลที่เต็มไปด้วยสายฟ้าที่แล่นไปมาแปบๆกระจายออกไป,ซึ่งนี่คือวิชาของจงซาน,สร้างสายฟ้ามากมายกระจายไปทั่ว,เป็นพายุสายฟ้ากระหน่ำ,ที่ร้ายกาจรุนแรง.
วิชาวงจรสายฟ้า!
นี่เป็นวิชาที่เขาเพิ่งได้รับมา,ด้วยความสามารถของจงซานแล้ว,การจะควบคุมสายฟ้านั้นไม่ใช่เรื่องยากนัก,นอกจากนี้,ดูเหมือนว่าหลังจากที่ได้ศึกษา,เขายังสามารถสร้างรูปแบบสายฟ้าได้อีกหลายแบบ.
ก่อตั้งวิญญาณระดับหนึ่ง! แตกต่างจากระดับแกนทองอย่างสิ้นเชิง,ด้วยกรรมวาสนาที่ชำระล้างร่างกายของจงซาน,นอกจากนี้ด้วยการช่วยเหลือของกงจูเฉียนโหยวแล้วทำให้เขาได้รับวิชาชั้นยอดในขั้นก่อตั้งวิญญาณมา,ด้วยความสามารถในการควบคุมวงจรสายฟ้า,เพราะว่าเขามีสายตาพิเศษที่มองเห็นกฎเกณฑ์ได้,ทำให้จงซานฝึกฝนวิชาวงจรสายฟ้าได้อย่างรวดเร็ว,จนทำให้เขาก้าวไปยังระดับก่อตั้งวิญญาณระดับ
1 ได้ในเวลาไม่นาน.
พายุสายฟ้าที่ล่วงหล่นราวกับห่าฝน,ในเวลานี้,การรับรู้ของจงซานที่ยืดขยายออกไป,นี่นับเป็นครั้งแรก,ที่จงซานทดสอบวิชาวงจรสายฟ้า!สายฟ้ามากมายที่ล่วงหล่นราวกับสายฝนทำให้เหล่าสัตว์น้ำในทะเลลอยตายเกลื่อนนับหมื่นลี้ทีเดียว.
ในเวลาเดียวกัน,ระหว่างนั้นจงซานที่ลืมตาขึ้นมา,พลังจิตที่อาบไปทั่วดวงตาของเขา,กฎเกณฑ์ฟ้าดินที่ถูกฉีกระชาก.
"ฟรึบ!"
จงซานที่เรียกดาบยักษ์ออกมาก่อนที่จะฟาดฟันออกไปยังท้องทะเล,คมดาบพร้อมกับเสาสายฟ้าที่พุ่งออกไป,สายฟ้ามากมายที่เกิดจากคมดาบ,ปรากฏเป็นคลื่นตัดที่รุนแรงเหินออกไปในทันที.
บัญญัติสวรรค์!
คลื่นตัด!!
"ตูมมมมมมมมมม"
ภายใต้คมดาบของจงซาน,แยกผืนน้ำลึกลงไปสองพันเมตรออกจากกันอย่างคาดไม่ถึง,เป็นการตัดที่ทรงพลังมาก,ไม่จบเท่านั้น,สายฟ้ามากมายระเบิดออกมาในรัศมีความลึกสองพันเมตรด้วยเช่นกัน.
"เปรี้ยง!!!"
พื้นทะเลรอบๆนี้เต็มไปด้วยประกายสายฟ้า,เหล่าปลาทะเลน้ำลึกเองต่างก็ฟูฟ่องตายไป,ลอยเป็นแพรอบๆเลยทีเดียว.
"ฟู่!"
ในเวลานั้น,ที่จงซานเป่าปากออกไป,ก่อนที่จะเก็บดาบกลับคืนมา.
ด้วยความโกลาหลของพื้นทะเลก่อนหน้านี้,เหล่าปลาตายที่ลอยเต็มท้องทะเลเกลื่อนไปหมด.
หุบเขาใต้ทะเลตะวันออก,ลึกลงไปใต้น้ำนั้นเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่,ที่กั้นน้ำไม่ให้เข้าไปด้านในได้,ที่ด้านในนั้นมีไข่มุกที่ส่องสว่างสดใสงดงาม,และมีตำหนักขนาดใหญ่สร้างอยู่ที่ด้านในนั้นด้วย.
ภายในตำหนัก,เห่าเม่ยลีที่ขมวดคิ้วไปมานั่งนิ่งบำเพ็ญเพียร,บนไหล่ของเห่าเม่ยลีนั้น,มีมังกรทองตัวเล็กที่นอนขดอยู่เช่นกัน.
ที่ด้านหน้าเห่าเม่ยลีนั้น,มีชายคนหนึ่งที่เข้ามารายงานด้วยความเคารพ,"ท่านหญิง,หลายวันมานี้ที่ท่านต้องการให้เราสืบข่าว,ที่มีปลามากมายตายไป,ดูเหมือนว่ามีคนกำลังเรียกร้องความสนใจ,เขาน่าจะเป็นจงซาน."
"โอ้ว? เขาอยู่ที่ใหน?"เห่าเม่ยลีกล่าว.
"ที่ทิศใต้ห่างจากที่แห่งนี้ 30,000 ลี้!"ชายคนดังกล่าวรายงาน.
เห่าเม่ยลีที่ขมวดคิ้วไปมา,คิดครู่หนึ่งก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า."เจ้าไปได้แล้ว!"
"ครับ!"ชายคนดังกล่าวรับคำ,จากนั้นก็ถอนตัวออกจากห้องโถงในทันที.
"เสี่ยวจิน,ตาแก่ไม่กลับมาซักที,พวกเราออกไปข้างนอกดีกว่า."เห่าเม่ยลีที่จ้องมองไปยังมังกรทองตัวเล็ก.
มังกรทองเสี่ยวจินที่พยักหน้าเห็นด้วย.
จากนั้นเห่าเม่ยลีที่ออกจากห้องโถงในทันที,มังกรทองตัวเล็กที่พุ่งออกไป,ร่างกายของมันที่ขยายใหญ่,มากขึ้นและก็มากขึ้น,พริบตาเดียวก็มีขนาดหลายร้อยเมตรแล้ว,เห่าเม่ยลีที่ยืนอยู่บนหัวของเสี่ยวจิน,ก่อนที่จะออกจากหุบเขาดังกล่าว,พุ่งตรงขึ้นไปบนพื้นทะเล.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น