Immortality Chapter 350 The life is muddy
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 350 ชีวมลทิน
Chapter 350 The life is muddy
命浊
ชีวมลทิน
"ตั้งขบวน,แปดประตูกุญแจทอง!"
กับเสียงตะโกนของจงซาน,เหล่าทหารของเขาที่ตะโกนคำรามเสียงดัง.
"โฮกๆๆๆ"
ทัพที่แตกฮือ,เหล่าทหารที่แยกขบวนไปยังตำแหน่งต่างๆกัน,ส่วนจงซานที่ยังคงยืนอยู่ในตำแหน่งเริ่ม,ดวงตาที่จ้องมองเขม็งไปด้านหน้า,ชุดเกราะเหล็ก,หมวกเหล็กส่องประกายแสงสีทอง,อาบไปทั่วร่าง.
พริบตาเดียว,กองกำลังได้สร้างค่ายกล,แปดประตูกุญแจทองขึ้นมา,ปลดปล่อยกลิ่นอายไร้ที่สิ้นสุด,จิตสังหารที่โผทะยาน,แรงกดดันมหาศาล,ของนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่มขึ้นเพียงฝ่ายเดียวเป็นอย่างมาก.
ภพหยินหยิงถูกแบ่งแยกเขตแดนอีกครั้ง,ทันที่ที่ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองทำงาน,ได้ผลักดันตำหนักสังสารวัฏออกไปอย่างรวดเร็ว,ความมืดมิดมากมายภูเขาและตำหนักแห่งความมืด,ถูกแยกออกจากกันในทันที,นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่เริ่มลอยกลับขึ้นมาจากพื้นดินดินอีกครั้ง.
"สังหาร!"เดิมที่ตำแหน่งของหานจิวที่คอยสั่งการเหล่าปิศาจร้ายเสียงดัง.
ทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วพุ่งตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน,ทหารสองกลุ่มเคลื่อนที่เร็วเป็นอย่างมาก.
"แปดประตูกุญแจทอง,เปิด!"จงซานที่มือขวา,ชี้ไปบนท้องฟ้า.
"ฟูๆๆๆ"
จงซานที่กลายเป็นจุดศูนย์กลาง,ตำแหน่งของสนามรบ,ทันใดนั้นก็ปรากฏพายุทำลายล้างที่รุนแรง,สายลมที่ทรงพลัง,ม้วนกวาดดินทรายสีทองที่ไร้ขอบเขต,พัดเป่ายกสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า,สายลมที่ยกก้อนศิลายักษ์ลอยขึ้นไปบนอากาศกระจายไปทุกทิศทุกทาง,พื้นที่รอบๆไม่สามารถมองเห็นด้านในและด้านนอกได้.
ใจกลางของสนามรบ,ในเวลานี้กลายเป็นพายุฝุ่นขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นทันทีทันใด,มันเป็นพายุฝุ่นทรงกลมที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,หมุนวนอย่างบ้าคลั่ง,สนามศิลาที่ถูกม้วนกวาดยกขึ้นจากบนพื้น,ศิลายักษ์ที่บินว่อนบนอากาศ,กลายเป็นพายุที่ทรงพลัง,เหวี่ยงมันออกไปราวกับอุกกาบาติ,กระแทกพื้นที่รอบๆด้านล่างอย่างบ้าคลั่ง.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองอย่างงั้นรึ?"หยิงหนิงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเกิดขึ้น,กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมารู้สึกวางใจ,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนั้น,ในเมื่อจงซานได้เรียนรู้ค่ายกลนี้แล้ว,นางก็ไม่ต้องกังวลมากจนเกินไป.
ก่อนหน้านี้,ไท่ซูจื่อซึ่งเป็นเจ้าของค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเพียงแค่คนเดียว,สามารถต้านเหล่าผู้ฝึกตนมากมายล้อมกรอบ,ทว่าตอนนี้จงซานแม้ว่าไม่ได้จิตวิญญาณค่ายกล,เนื่องจากมอบมันให้หยิงหลาน,ทว่าจงซานมีกองทัพขนาดใหญ่อยู่ที่นี่,ด้วยจำนวนคนที่มากพอจึงสามารถสร้างมันขึ้นมาได้.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ตำแหน่งใจกลางตามังกร,จงซานที่ทำการควบคุมประตูทั้งแปด.
กองทัพเจียงซือและกองทัพปิศาจที่พุ่งเข้ามาในสนามรบ,ทว่าพวกมันได้เข้าปะทะเข้ากับค่ายกลสงครามขนาดใหญ่เข้าแล้ว.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง!
ทันทีที่พวกมันเห็นค่ายกลเกิดขึ้น,เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจหยุดในทันที,ทว่าถึงพวกมันหยุด,แต่จงซานจะหยุดเหรอ,ค่ายกลสงครามและค่ายกลคุ้มภัยนั้นแตกต่างกันเป็นอย่างมาก,ค่ายกลสงครามนั้นสามารถเคลื่อนที่ได้,ตอนนี้มันถูกจงซานควบคุมสั่งให้เคลื่อนที่เข้าหาทันที.
พายุที่เหมือนกับมังกรขดม้วนกวาดเหล่าศิลาและทรายสีทอง,เคลื่อนที่กลืนกินเหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,หายนะของพายุที่บ้าคลั่ง,เสียงของสายฟ้าที่ดั่งลั่นดังสนั่นออกมาเป็นระยะ,พลานุภาพแรงกดดันที่เกินบรรยาย,ทุกพื้นที่ที่มันเคลื่อนที่ผ่าน,ผืนปฐพีที่แยกออก,เป็นรอยใยแมงมุมทุกทิศทุกทาง,กลืนกิน,สวาปามทุกอย่างไปจนหมด!
นี่คือค่ายกลยักษ์ที่กลืนกินทุกอย่าง.
แปดประตูที่สูบกองกำลังด้านหน้าอย่างบ้าคลั่ง,ไล่กลืนทหารเจียงซือรอบๆ.
ทหารเจียงซือรึ? ทหารปิศาจรึ?
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ประตูแห่งความตายเองก็มีทหารเจียงซือและทหารปิศาจเช่นกัน,นอกจากนี้ยังสามารถสร้างขึ้นมาได้ไร้ขีดจำกัด,บนที่โล่งเช่นนี้,สามารถที่จะสร้างทหารเจียงซือและทหารปิศาจได้โดยตรงเพื่อสั่งการมาสู้รบกับฝ่ายตรงข้ามได้.
ประตูแห่งชีวิต,ที่ฟื้นฟูชีวิตเหล่าทหาร,แสงสีเขียวที่ราวกับสายฝนที่ชะโลมลงไปด้านล่าง,ฟื้นฟูพลังชีวิตให้เต็มเปี่ยม,เหล่าเจียงซือและปิศาจร้ายหากเข้ามาในประตูแห่งนี้จะถูกยับบั้นปราณแห่งความตายให้ร่างกายแหลกสลายไปพร้อมๆกัน,ต้นไม้ใบหญ้าที่กลายเป็นทหาร,มีพลังเทียบเท่ากับเหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,บอกได้เลยว่ากองกำลังในค่ายกลนั้นมีมากมายไม่จำกัด.
อีกหลายอย่างที่เกิดขึ้นเช่นกัน,สภาพของพายุที่มีสายฟ้าลั่นแปบๆตลอดเวลา,สายฟ้านับหมื่นสายที่ฟาดลงมา,ซึ่งเกิดขึ้นจากสนามพลังของสายลมที่ไร้ขีดจำกัด,เป่าเหล่าปิศาจร้ายให้ลอยขึ้นไปนับพันจั้ง,ทหารเจียงซือที่ถูกกลืนเข้าไปนั้น,ไม่ถูกอุกกาบาติจากศิลา,ก็ลอยปลิวถูกซัดบดขยี้ด้วยพายุสายลม.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ที่กลืนกินทุกอย่างเข้าไปไม่ต่างจากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเลย,ด้วยการกลืนกินทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,ตราบเท่าที่ถูกกลืนเข้ามาในค่ายกล,ทันใดนั้นก็ไม่มีสิ่งใดเหลือรอดกลับไป.
สนามรบที่ถูกขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,กองกำลังฝ่ายตรงข้าที่มากมายนับไม่ถ้วน,วุ่นวายโกลาหลถึงที่สุด,ทว่าหลังจากค่ายกลแปดประตูกุญแจทองถูกสร้างขึ้น,ก็ปรับเปลี่ยนทิศ,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ทั่วทั้งสนามรบที่ดูเหมือนกับเป็นแม่น้ำใหญ่,ที่พัดโบกเหล่าทหารเจียงซือ,ทหารปิศาจ,ต่างก็ถูกสายน้ำพัดพา,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนั้น,เปรียบเหมือนกับน้ำวนที่พัดหมุนอย่างบ้าคลั่ง,ม้วนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างให้เข้ามาด้านใน,พร้อมกับบดขยี้ทุกสิ่งที่มันดูดกลืนเข้า.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ได้รับชัยนะ!
บนสนามรบ,ไท่จื่อหานจิวและราชันย์ภูติที่ถอยห่างออกไปไม่หยุด,ทัพของพวกเขาที่ถูกผลักดันให้ถอนกำลังออกไป,ครั้งแล้วครั้งเล่า.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่บ้าคลั่งเคลื่อนที่ไล่ล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,เคลื่อนที่กลืนกินพวกเขาไม่หยุดเช่นกน.
ในเวลาเดียวกัน,ภพหยาง,เขตแดนนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังขยายขนาดอย่างบ้าคลั่ง,กำราบเขตแดนตำหนักสังสารวัฏ,เคลื่อนที่รุกเข้าไปมากขึ้นเรื่อยๆ.
ภพหยินเขตแดนตำหนักสังสารวัฏที่ลดขนาดลงเรื่อยๆ!
นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ย้อมท้องฟ้าเป็นสีทอง,กำลังเคลื่อนที่รุกเข้าไปเรื่อยๆ,น่าประทับใจเป็นอย่างมาก,กับพลังที่แข็งแกร่งนี้.
ภายในตำหนักหลวง.
"กำราบหกสิบสีสัญลักษณ์กำจัดหมอก 64
เมืองซะ,เจ้าไม่สามารถแบ่งเป็นสองได้รึ?"อาวุโสเทียนที่เลียนแบบเสียงของกู่เฉิงตงกล่าวออกมาเสียงดัง.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองของจงซาน,ได้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนในทันที,กลายเป็นพายุหมุนสองลูก,ที่เคลื่อนที่ไปยังทัพทั้งสองของอีกฝั่ง.
แทบจะในเวลาเดียวกัน,หานจิวและราชันย์ภูติที่ตะลึงงัน,พายุที่แยกตัวมุ่งตรงมายังทัพของพวกเขาทั้งสอง.
พายุหมุนที่รุนแรงสองลูก,เคลื่อนที่ไล่ล่าพวกเขาอย่างรวดเร็ว,มันกลายเป็นพายุหมุนที่มีรูปร่างทรงกลมที่พัดโบกทุกสิ่งที่ขวางหน้า.
ทัพทั้งสองที่ถูกดูดเข้าไปยังบอลพายุหมุน,เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจถูกสูบเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง.
มากขึ้นและก็มากขึ้น,เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,ที่ตอนนี้ถูกดูดเข้ามาเต็มไปหมด,ที่ด้านในกำลังดิ้นรนไปมา.
เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจที่อยู่ด้านในถูกพายุหมุดยกลอยหมุนเคล้ง,ยากที่จะต้านทานได้.
ไร้ซึ่งหนทางต้านทาน,ทันที่ที่ถูกสูบเข้ามา,ก็เป็นฝั่งของจงซานที่คุมการรบทั้งหมดเอาไว้,ไม่ช้าก็เร็วพวกมันต้องถูกกำจัดหมดแน่.
ราชันย์ภูติและไท่จื่อหานจิวยังคงไม่ยอมแพ้,เขาได้สั่งให้ทหารพวกเขาแยกย้ายออกจากกันไปทั่วสารทิศ.
สนามรบในเวลานี้กลายเป็นอะไรที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
ด้วยความพยายามที่จะกำจัดเหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจ,พายุฝุ่นที่กลืนกินทหารเจียงซือไปทั้งหมดนั้น,ค่ายกลแปดประตูมังกรทองที่เคลื่อนที่ไปตรงกลาง,เหล่าคมมีดโลหิตที่ส่องประกาย,และก้อนศิลาอาบโลหิต,ที่เข้าโจมตีกองกำลังทั้งสองอย่างบ้าคลั่ง.
ทหารจงซาน,ตอนนี้ได้สละตัวเองเพื่อสังหารทหารเหล่านั้น,ทำให้ค่ายกลแปดประตูมังกรทองลดขนาดลงเรื่อยๆ,ขณะที่พายุลดขนาดลง,เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจก็ถูกกำราบจนสิ้น.
ด้วยการเคลื่อนที่รุกตำหนักสังสารวัฏ,ภพหยินหยางที่ถูกตัดแบ่งอีกครั้งแล้ว.
นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่รุกเขตแดนของตำหนังสังสารวัฏแต่เพียงฝ่ายเดียว.
"ในเมื่อเจ้าต้องการเห็นก็จะได้เห็น!
ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นจากตำหนักสังสารวัฏ,เป็นเสียงของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกคนหนึ่งที่ดังขึ้นนั่นเอง.
จากนั้น,ที่ใจกลางของตำหนักสังสารวัฏนั้น,บนพื้นดินได้ปรากฏเข็มทิศที่มีขนาดใหญ่โตเกิดขึ้น,ตำหนักสังสารวัฏที่กลายเป็นผังสวรรค์,ปรากฏเข็มที่โคจรไปรอบๆ.
天地 Tiāndì(ผังสวรรค์)
ความหมายคือ ฟ้าและดิน,อวกาศ,โลก,ข้างบนและข้างล่าง
เข็มของมันกำลังหมุนทวนเข็ม,โคจรช้าๆ,หมุนเป็นทรงกลม,โคจรช้าๆล้อมรอบตำหนักสังสารวัฏที่เป็นจุดศูนย์กลาง.
บรรยากาศล้อมรอบๆได้เปลี่ยนผันแปรเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม,เริ่มย้อมท้องฟ้าจากทิศตะวันออกเคลื่อนที่ออกไปช้าๆ.
บรรยากาศรอบๆที่มืดคลึ้ม,ปรากฏเป็นความมืดมิดทรงกลม,รูปร่างของมันดูเหมือนกับพายุของค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,บอลความมืดที่เคลื่อนที่ออกมา,ใกล้เข้าไปเรื่อยๆก่อนที่จะเข้าชนกับค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง.
จงซานที่จ้องมองดูบอลความมืดที่อยู่ห่างออกไปนั้น,ภายในใจระมัดระวังขึ้นมาในทันที.
"ชีพจร ชีวมลทิล? คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถยกระดับของชีวมลทิลได้อย่างงั้นรึ?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ตำหนักสังสารวัฏ,คือตำหนักหนึ่งของแดนอเวจี,และยังมีชีพจรของโลกมลทิลทั้งห้า,ห้ามลทิล,หนึ่งในห้ามลทิลสุดท้าย,ชีวมลทิล! เขตแดนวัฏสงสาร,เป็นเรื่องแน่นอนที่ข้าจะยกระดับได้.ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเองก็นับว่ายอดเยี่ยม!"เสียงของผู้ฝึกตนของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ดังออกมาจากตำหนักสังสารวัฏ.
"ชีวมลทิลรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,เข้าประทะกับ
ชีพจรความมืด,ชีวมลทิลอย่างงั้นรึ?
จงซานหาได้ใช่คนโง่,การรบนี้ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้,ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,เขามีความมั่นใจที่จะจัดการเหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจได้อย่างสมบูรณ์,ทว่าชีพจรความมืดนี้เกินกว่าที่เขาจะต้านได้แน่.
ตอนนี้เขาไม่รู้จักเกี่ยวกับชีวมลทิล,แต่ก็สร้างความสนใจต่อจงซานเหมือนกัน,
ดังนั้นจึงได้ทำการเปลี่ยนกลยุทธ์ในทันที.
ด้วยการสั่งการให้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองตั้งมั่นรับเอาไว้,ส่วนร่างของจงซานที่เคลื่อนที่หลบหนีออกจากด้านในค่ายกลดังกล่าวในทันที.
จงซานที่ถอยหนีออกจากค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ก้าวออกมาอยู่ในพื้นที่ไกลออกมาอย่างรวดเร็ว.
ค่ายกลที่สูญเสียจงซานเป็นผู้ควบคุม,สามารถที่จะอยู่ได้จำนวนหนึ่งก้านธูป
,เวลานี้มันคงยังทำงานได้แม้ว่าจะไม่มีจงซานก็ตาม,จงซานได้ตัดสินใจหลบหนีออกมาเพราะว่าจงซานรับรู้ว่าชีพจรมืดฝั่งตรงข้ามนั่นน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
พื้นที่ภพหยินหยางถูกแบ่งแยกอีกครั้ง,หลังจากการมาของชีพจร
ชีวมลทิล,ในเวลานี้มันได้หยุดการรุกของภพหยางและเริ่มดันนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์กลับไปเรื่อยๆ.
จงซานที่ถอยห่างออกมาไกล,เพียงแค่สิบลมหายใจ,ชีวิตมลทิศและค่ายกลแปดประตูกุญแจทองก็เริ่มเข้าปะทะกันแล้ว.
เสียงดังสนั่นราวกับสายฟ้าฟาด,ไม่เพียงแค่เต็มไปด้วยชีพจรมืด,เขตแดนชีวมลทิลนั้นกลับทรงพลังเต็มไปด้วยพลังที่บ้าคลั่ง.
"อ๊ากๆๆๆ"
"อ๊ากๆๆๆ"
จงซานที่สัมผัสได้ถึงเสียงร้องที่โหยหวนของทหาร,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าชีพจรชีวมลทิลนั้นน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,พ่ายแพ้และสลายหายไปในทันที,กองกำลังที่แข็งแกร่งถูกจัดการไปจนหมด.
ทหารชุดเกราะทองของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวนั้น,เพียงแค่สัมผัสกับชีพจรมืด,ชีวมิลทิล,ก็ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นหมอกทั้งหมด,จงซานที่จ้องมองไปยังไท่จื่อหานจิว.
ไท่จื่อหานจิวใบหน้าที่หวาดผวาขึ้นมาทันที,เส้นผมทั้งหมดของเขาที่กลายเป็นสีขาวเทา,ใบหน้าที่เหี่ยวย่นกระจายไปทั่วร่าง,กลายเป็นคนมีอายุ,แก่ขึ้นและก็แก่ขึ้น,ไม่สามารถที่จะขัดขืนได้เลย.
ไท่จื่อหานจิวคือผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกสูบอายุจนกลายเป็นคนแก่เช่นนี้! ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้เดิมทีมีอายุไข 2400 ปี!
คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกชีพจรชีวิตมลทิลดูดไปอย่างงั้นรึ?
ไท่จื่อหานจิวที่ไม่สามารถต้านทานได้,ชีวมลทิศ,ที่กลืนกินอายุไข?
น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่อยู่ข้างใน
เกิดผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิต,ส่วนเหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจไม่ได้รับผล,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองถูกชำระล้าง,ตอนนี้เหลือทหารไม่ถึงสามล้านคนแล้ว.
เขตแดนหยินหยางที่ถูกตัดแบ่งอีกครั้ง,นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่รุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง,ภพหยางที่ล่มสลายลงเรื่อยๆ,เขตแดนหยินเวลานี้รุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
จงซานที่หลบหนีเรื่อยๆ,จงซานไม่มีความกล้าเข้าไปใกล้แน่นอน,ด้วยกรรมวาสนาของเขานั้นมีมากมาย,ย่อมถูกกัดกร่อนไปอย่างรวดเร็ว,น่าหวาดกลัวนัก!!
"ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลว!"ทันใดนั้นเสียงจากในตำหนักวังหลวงเป็นเสียงของอาวุโสเทียนก็ดังขึ้น
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น