Immortality Chapter 351 Reincarnation Passage

Immortality Chapter 351 Reincarnation Passage

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 351 หลุมสังสารวัฏ.

Chapter 351 Reincarnation Passage

轮回通道

  หลุมสังสารวัฏ.

"ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลว!"

อาวุโสเทียนที่ตะโกนออกมาเสียงดังจากตำหนักหลวง.

ดูเหมือนว่าตอนนี้จะพ่ายแพ้,แต่ก็หยุดอีกครั้ง,ชีพจรชีวมลทิศที่หยุดชะงัก,เขตแดนทั้งสองที่ตัดแบ่งกันอีกครั้ง,พื้นที่ของนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกกลืนกินไปไม่น้อย.

 

ภพหยางที่ล่มสลายครั้งแล้วครั้งเล่า,เกาะลอยฟ้ามากมายที่ถล่มลงมา,ภูเขาและแม่น้ำที่พังทลาย,เขตแดนที่ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นหมอก,เขตแดนหนึ่งที่มาแทนเขตแดนหนึ่ง,หากว่าปล่อยให้เป็นเช่นนี้,นครบรรพกาลศักดิ์ของภพหยางต้องถูกทำลายย่อยยับ,อาวุโสเทียนจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน.

ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลว,คือค่ายกลที่เซิ่งซ่างกู่เฉินตงเป็นคนคิดค้น,ว่าแต่อาวุโสเทียนสามารถใช้ได้อย่างงั้นรึ?

จงซานที่ถอยห่างออกมา,จ้องมองด้วยความระมัดระวัง.

ก่อนที่จะเห็นอาวุโสที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,เกาะลอยฟ้าที่เหลือบนตำหนักหลวงมีเกาะลอยฟ้ามากมาย 361 เกาะ,ที่เผยแสงสีเขียวออกมาในทันที.

361,หมายถึงชีพจรทั้งหมดของมนุษย์ทั่วไปที่มี,แทนด้วยจำนวนเกาะ 361 เกาะ,เพื่อที่จะปลดปล่อยพลังที่ลึกล้ำออกมา,แสงสีเขียวที่ถูกปลดปล่อยอกมา 361 ลำแสง,ทะยานขึ้นท้องฟ้า.

พริบตาเดียว,รอบๆดวงอาทิตย์,ปรากฏดวงอาทิตย์ขนาดเล็ก 361 ทันที,ไม่,น่าจะเป็นดวงดาราทั้ง 361 ต่างหาก.

นี่เป็นการล่อลวงพลังของสวรรค์ด้วยตำแหน่งดาวอย่างงั้นรึ?

จงซานที่หนีออกมา,ก่อนที่จะบินตรงไปยืนอยู่ข้างๆกงจูเฉียนโหยว.

จงซานที่หันหน้ามองหญิงสาวทั้งสองก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,กงจูเฉียนโหยวเหลียวมองจงซานที่กลับมาอย่างปลอดภัย,เผยยิ้มด้วยความพึงพอใจ,จากนั้นก็จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยเช่นกัน,มีเพียงแค่หยิงหนิงที่จ้องมองไปยังจงซานดวงตากลมโตแทบหลุดออกจากเบ้า,จากนั้นจึงชักสายตากลับ,จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเช่นกัน.

"ตูมมมมมมมมมมม!"

361 ดวงดารา,ทันใดนั้นก็ส่องประกายแสงเจิดจ้าไร้ที่สิ้นสุดออกมา,ปกคลุมนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.

ประกายแสงที่สว่างจ้าปลดปล่อยออกมาไม่หยุดหย่อน,ไม่เพียงแต่เป็นเส้นแสงที่สานไปมาเต็มท้องฟ้า,มันยังร่วงหล่นลงมาบนพื้นเหมือนกับห่าฝน,แสงที่พุ่งลงมาเป็นระยะเกิดเป็นจุดรวมแสงมากมายพร้อมกับสานกันไปมายืดยาวออกไปเรื่อยๆ,เวลานี้เห็นจุดรวมแสงที่เป็นเหมือนกับดวงดารามากมาย,สานกันไปมาเป็นตาข่ายเชื่อมต่อกันเป็นข่ายลำแสงสีเขียว.

ตาข่ายแสงที่เชื่อมต่อกันไปมา,เหมือนกับใยแมงมุม,ดูเหมือนว่าใยแมงมุมนี้จะปกคลุมไปทั่วทั้งเขตแดนภพหยางเลยทีเดียว.

ตาข่ายแสง,เป็นตาข่ายแสงของดวงดาราที่มีประกายแสงสว่างจ้า,ปกคลุมนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,นอกจากนี้มันยังสานพร้อมเคลื่อนย้ายออกไปด้านนอกเรื่อยๆด้วย.

อาวุโสเทียนที่กลายเป็นจักรพรรดิตำหนัก!

นี่คือค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลวอย่างงั้นรึ?

ตาข่ายสานที่ยืดขยายออกไปเรื่อยๆ,ขณะที่กำลังขยายไปยังสนามรบในคราแรก.

เขตแดนหยินหยางเวลานี้ถูกตัดแบ่งอีกครั้งหนึ่ง,การรุกเข้ามาในเขตแดนเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ได้ถูกหยุดลงแล้ว,และยังเคลื่อนที่กลับไป,ตาข่ายแสงที่สานกันไปมามุ่งตรงไปยังเขตแดนอเวจีตำหนักสังสารวัฏ.

พลังที่แข็งแกร่งของภาพหยินหยางเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง.

เขตแดนตาข่าย,ตอนนี้ขยายออกไปเรื่อยๆท้ายที่สุดก็ก้าวไปถึงชีพจรชีวมลทิล.

เหล่าทหารเจียงซือและทหารปิศาจที่ปรากฏขึ้นมาพุ่งตรงไปยังโลกตาข่าย.

อย่างไรก็ตาม,หลังจากที่พวกมันพุ่งตรงไปยังโลกตาข่าย,ราวกับใยแมงมุมที่จับยึดพวกมันเอาไว้,ไม่ให้ขยับ,ติดแน่นอยู่กับตาข่ายแสงในทันที.

จากนั้นก็ระเบิดเสียงดังสนั่น

"ตูมมมมมมม!"

ทหารเจียงซือและทหารปิศาจ 3 ล้าน,ระเบิดเสียงดัง,กลายเป็นฝุ่นควัน,ก่อนที่จะละลายสลายหายไป,เหมือนกับทหารในชุดเกราะทองก่อนหน้านี้ที่ถูกชีพจรชีวมลทิลเข้าปะทะ,ระเบิดกลายเป็นควันไป.

ท้ายที่สุด,เขตแดนตาข่ายและชีพจรชีวมลทิลก็ได้เข้าปะทะกัน.

"ซี่ๆๆๆๆๆ"

เขตแดนทั้งสองที่เข้าปะทะกัน,เกิดเสียงไหม้เกิดขึ้น,ด้วยพลังที่แข็งแกร่งของทั้งสองที่ปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง,ทรงพลังนัก,อากาศที่กระเพื่อมสั่นสะท้าน.

จงซานที่ชำเลืองมอง,โลกตาข่ายและชีพจรชีวมลทิลที่สัมผัสกันนั้น,ทำให้อากาศรอบๆบิดเบี้ยวไปมา,เกิดเป็นหลุมดำขึ้น,ประดุจว่าจะเป็นวันสุดท้ายของโลกนี้.

ยิ่งใหญ่,พลังทั้งสองนั้นทรงพลังยิ่งนัก!

"โลกที่เชื่อมต่อ,โลกของสิ่งมีชีวิตและโลกแห่งความตาย,จะเป็นภพหยาง,หรือภพหยินที่จะได้ชัยชนะ!"เสียงของอาวุโสเทียนที่ดังออกมาจากตำหนักหลวงกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"ตูมมมมมม"

ชีวมลทิลพ่ายแพ้,และค่อยๆสลายหายไปช้าๆ,เปลี่ยนเป็นหมอกสีดำสนิท,กระจายไปทุกทิศทุกทาง.

ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยฝ่ายตรงข้ามพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?

ชีพจรชีวมลทิลพ่ายแพ้,โลกตาข่ายที่ยืดยาวขยายไปเรื่อยๆตรงไปยังตำหนักสังสารวัฏ,พื้นที่รอบๆของภพหยินที่กำลังถูกฉีกกระชาก,ภพหยางเขตแดนสิ่งมีชีวิตที่กำลังถูกสร้างขึ้นใหม่.

แข็งแกร่งมาก! นี่ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลว?

พลังของตาข่ายแสงยังคงยืดยาวออกไปเรื่อยๆ,สานกันไปมาไปยังตำหนังที่อยู่ไกลออกไป.

"ตูมมมมมม"

โลกแห่งความมืดที่กำลังล่มสลาย,ตาข่ายแสงที่ทำลายสิ่งก่อสร้าง,ระเบิดภูเขา,ระเบิดปราณภูติกระจายหายไป.

เวลานี้ได้ทำลายรุกล้ำเข้าไปเกือบถึงใจกลางภพหยินแล้ว.

ที่ด้านหน้านั้นมีปราสาทขนาดใหญ่ที่มีความสูงหลายพันเมตร.

เป็นปราสาทที่ใหญ่เป็นอย่างมาก!

ตำหนักสังสารวัฏ,แดนอเวจี!

ตำหนักสังสารวัฏที่เปิดออกมาในที่สุด,ปราณภูติที่กระจัดการะจาย,เห็นตำหนักสังสารวัฏได้อย่างชัดเจน.

ตำหนักซึ่งมีขนาดใหญ่มโหฬาร,แม้จะอยู่ออกมาห่างไกลมากๆ ยังสัมผัสได้ถึงความน่าเกรงขาม,จงซานที่รู้สึกได้ว่า,เป็นสถานที่ควรค่าให้การเคารพ,เพียงแค่เหลียวมอง,ก็ทำให้จงซาน,รู้สึกเกรงขาม.

ตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจี,ทรงพลัง,มีรูปร่างใหญ่โตยิ่งใหญ่จนน่าตื่นตะลึง.

พ่ายแพ้เหรอ? ไม่มีทาง,ต่อหน้าตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจีที่ดูน่าเกรงขามนี้,ทันใดนั้นตาข่ายแสงก็หยุดลง.

ตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจี,ที่ลานด้านหน้าปรากฏชายในชุดสีดำยืนอยู่.

นี่คือผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของฝั่งตรงข้ามนั่นเอง!

"ตำหนักสังสารวัฏ,เขตแดนวัฏสงสาร!"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางสุขุม.

"ฮ่าฮ่าฮ่า,เขตแดนวัฏสงสาร! เจ้าจะสามารถรึ?"อาวุโสเทียนที่หัวเราะออกมา.

"เขตแดนวัฏสงสาร,หยินหยางเปลี่ยนผัน, หลุมสังสารวัฏ."ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่กล่าวออกไปอย่างนุ่มนวล,หลังจากนั้นยืนมืออกไปด้านหน้า,พร้อมกับทำสัญลักษณ์,สร้างบอลพลังสีน้ำเงินขึ้นที่ฝ่ามือของเขา,ดูเหมือนว่ามันเป็นของเหลวอย่างหนึ่ง,ก่อนที่เขาจะปล่อยให้มันหล่นลงบนพื้นเบาๆ.

"โพล๊ะ!!"

กลุ่มก้อนของเหลวสีน้ำเงินที่แตกกระเซ็นกระจายไปทั่วพื้น.

บนพื้นดินที่เกิดเป็นคลื่นกระจายออกไปรอบๆ,สีน้ำเงินที่กำลังย้อมพื้นที่,ราวกับเป็นน้ำวนที่ดูดกลืนทุกอย่างลงไป.

น้ำวนสีน้ำเงินที่ขยายออกไปเรื่อยๆ,ยืดยาวออกไปทุกทิศทุกทาง,มันขยายเป็นลูกคลื่นเป็นระลอกๆ,เหมือนกับก้อนกวาดที่หล่นลงบนพื้นน้ำ,สร้างคลื่นวงกลมกระจายไปทุกทิศทุกทาง.

มันกำลังขยายไปยังทิศใต้.

พื้นดินแดนหยินเวลานี้ได้เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน,เป็นสีน้ำเงินที่แปลกประหลาด,เขตแดนหยินหยางที่ถูกแบ่งแยกอีกครั้ง,ทิศใต้หยุดการรุกเข้ามาแล้ว,ตอนนี้ทิศใต้กำลังโต้กลับอีกครั้ง.

โลกตาข่ายถูกย้อมไปด้วยสีน้ำเงิน,ขยายยืดยาวออกไป,แบ่งเขตแดนหยินหยางไปเรื่อยๆ,กินลามเข้าไปในเขตแดนนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.

เกิดสิ่งใดขึ้น? นี่มันหมายความว่าอย่างไร?

แดนตาข่ายที่กลายเป็นสีน้ำเงินมันถูกย้อมลุกลามออกไปไม่หยุด.

"ปกคลุม"

ปกคลุมไปหมด,โลกตาข่ายที่ถูกย้อมเป็นสีน้ำเงินรุกเข้าไปเรื่อยๆ,ลามไปยังพื้นดินด้านล่าง,ทุกหนทุกแห่งถูกย้อมไปทั้งหมด.

"แดนวัฏสงสาร? หลุมสังสารวัฏ,เจ้าสามารถเปิดหลุมสังสารวัฏได้อย่างงั้นรึ? ไม่...!"อาวุโสที่ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.

"คิดว่าเป็นไปไม่ได้เหรอ,ก็แค่เจ้าไม่สามารถทำได้ก็เท่านั้น!"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกคนที่กล่าวออกมา.

"เจ้าได้รับสิ่งใดมากัน? ใช้สิ่งใดเปิดเขตแดนวัฏสงสารได้? ทำไมถึงได้เชื่อมต่อกับหลุมสังสารวัฏและเปิดมันออกมาได้กัน,เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้!"อาวุโสเทียนที่อุทานออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.

 "ความจริงก็คือความจริง!"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่กล่าวออกมา.

 ..............

"นี่คือไม้เท้าสวรรค์,ก้าวขึ้นมาและเดินทางไปยังค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว,ป้องกันไม่ให้เขากระทำการขั้นถัดไป,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ไม่เพียงแต่ข้า,พวกเจ้าทั้งสามก็ต้องจบไปด้วยเช่นกัน!"อาวุโสเทียนที่หันมาสั่งการกับคนทั้งสามที่อยู่แนวหลัง.

เวลานี้มันได้ลอยมาอยู่ด้านหน้าคนทั้งสามแล้ว,เป็นไม้เท้าที่อาวุโสเทียนใช้ค้ำร่างตัวเองก่อนหน้านั้นเอง.

คนทั้งสามที่ยืนอยู่บนยอดเขา,จ้องมองไปยังไม้เท้าสวรรค์.

"ไม้เท้าสวรรค์ขี่ไปได้แค่เพียงคนเดียว,"กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ยังไม่รีบไปอีกล่ะ?"หยิงหนิงที่ผลักจงซานออกไปในทันที.

"พรึบ!"

จงซานที่ไม่ได้ป้องกันตัวถูกผลักออกไป,หันหน้ากลับมามองหยิงหนิงด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว,ทว่าไม้เท้าสวรรค์ก็พาจงซานบินไปไกลแล้ว.

"หยิงหนิง,เจ้าทำอะไรนะ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว.

"ไม่ต้องพูดอะไรแล้วมันขี่ได้คนเดียวไม่ใช่รึ?"หยิงหนิงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางฉุนเฉียว.

"แต่ว่าข้าไม่ได้เอ่ยเลยว่าจะต้องเป็นจงซาน!"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว.

"คนก็ไปแล้ว,ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้แล้ว!"หยิงหนิงที่กล่าวโต้ออกมา.

"ชิ!"กงจูเฉียนโหยวแค่นเสียงเย็นชาออกมา,จากนั้นก็หันหน้าจ้องมองจงซานด้วยท่าทางเป็นกังวล.

เห็นจงซานลอยไปไกลแล้ว,หยิงหนิงที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา.

จงซานที่สูดหายใจลึก,กับคำพูดของอาวุโสเทียนที่บอกว่าต้องมีคนหนึ่งไป,หากไม่ไป,คนทั้งสามจะต้องตาย,ด้วยนิสัยของหยิงหนิง,ไม่มีทางไปแน่นอน,แน่นอนว่านางจะต้องซ่อนตัว,เช่นนั้นก็เหลือแค่เพียงกงจูเฉียนโหยว,นางจะต้องไปเหรอ?หากว่านางทำสำเร็จก็นับว่าโชคดี,หากไม่สำเร็จ,ไม้เท้าสวรรค์จะพานางกลับมาได้หรือไม่? บางที่กงจูเฉียนโหยวอาจต้องตายไป,จงซานไม่หวังให้นางตายไปแน่นอน,เช่นนั้นเขาจะต้องไปเอง,แม้ว่าจงซานจะไม่มีพลังโจมตีเพียงพอ,ทว่าพลังป้องกันนั้นนับว่าแข็งแกร่งไม่น้อย.

ด้วยของวิเศษระดับเก้า,จีวรไหมม่วง,ยันต์หยกทมิฬลี้ลับ,อย่างน้อยความปลอดภัยของเขาก็ไม่มีปัญหา,เพราะว่าบัวหงหลวนของเขานั้นไม่ได้เปลี่ยนสีไปแต่อย่างใด.

จงซาน!

ในเวลานั้น,เสียงของอาวุโสเทียนที่ดังขึ้นบนพื้นที่ของหยิงหนิงและเฉียนโหยวอีกครั้ง.

"จงซานมีพลังเพียงระดับแกนทองเท่านั้น,เขาอ่อนแอเกินไป,ถึงแม้ว่าจะหยุดการแพร่ของหลุมสังสารวัฏได้,แต่ไม่มีทางที่จะทำให้ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บได้,เพราะว่าผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่สร้างโลกที่เชื่อมต่อได้นั้นอย่างน้อยก็มีพลังฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้แล้ว,จงซานไม่มีทางแก้ปัญหาได้แน่,ตอนนี้ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยกำลังขยายหลุมสังสารวัฏออกมา,พวกเจ้าเตรียมตัวให้พร้อม,หากว่าหลุมสังสารวัฏช้าลงเมื่อไหร่ให้หนีออกไปด้านนอกทันที,พวกเจ้าไม่มีทางชนะผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยได้แน่."อาวุโสเทียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"เทียนเหล่า,รอให้จงซานเข้าต่อต้านหลุมสังสารวัฏ,แล้วส่งข้าออกไปด้านนอกทันที."หยิงหนิงที่กล่าวออกมาทันที.

"ได้!"อาวุโสเทียนกล่าว.

"ข้าจะอยู่ที่นี่! จงซานจะไม่เป็นไรแน่นอน!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"พี่เฉียนโหยว,ออกไปพร้อมกับข้าเถอะ!"หยิงหนิงที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง.

"เงียบ!"กงจูเฉียนโหยวทีชำเลืองตาขวางไปยังหยิงหนิง,ส่ายหน้าไปมาจ้องมองไปยังจงซานด้วยความกังวล.

ไม่นานหลังจากนั้น,ไม้เท้าสวรรค์ก็นำจงซานมายังแดนหยินที่ด้านหน้านั้นปรากฏตำหนักสังสารวัฏอยู่ไม่ไกลออกไป.

 เมื่อมาถึงตรงนี้,จงซานรู้สึกได้ถึงความน่าหวาดหวั่นของตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจีได้,มันใหญ่โตมโหฬาร,ปลดปล่อยแรงกดดันวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ออกมา,ราวกับพลังของสวรรค์ที่ไร้ขอบเขตกดลงมา,อย่างไรก็ตาม,จงซานรู้สึกสนใจหลุมสังสารวัฏของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเป็นอย่างมาก,สองมือของเขาที่กำลังควบคุมการทำงานของหลุมสังสารวัฏ,เขตแดนวัฏสงสารอยู่.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.