Immortality Chapter 328 Having one misfortune after another
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 328 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด
Chapter 328 Having one misfortune after another
雪上加霜
เคราะห์ซ้ำกรรมซัด
雪上加霜 (xuě shàng jiā shuāng)
雪 (xuě) แปลว่าหิมะ ส่วน 霜 (shuāng) แปลว่า น้ำค้างแข็ง แปลตามตัวหมายถึง หิมะที่ปกคลุมหนาอยู่แล้วยังไม่พอ
ยังมีน้ำค้างแข็งเกาะเพิ่มเข้าไปอีก ความซวยมันเลยประดังประเดเข้ามา
หมดหนทางเยียวยาแก้ไข
"อุปราช,ศิลามิติสามารถยืมจากต้ากวงได้เช่นกัน!"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวรับรอง.
"ยืมรึ? เฮ้เฮ้,ตอนนี้ตลาดของต้ากวง
ศิลามิติก็มีราคาสูง,เจ้าน่าจะรู้? เนื่องจากเหตุการณที่เกิดขึ้นนี้หลากหลายอาณาจักร
ราคาล้วนแล้วแต่พุ่งสูงขึ้น,ศิลามิติ,ผู้ฝึกตนทุกคนต่างก็ต้องการ,หลายอาณาจักรเองก็ได้เก็บสะสมไว้ไม่มากนัก,เพราะว่าเมื่อก่อนเป็นสินค้าทั่วไปที่สามารหาได้โดยง่าย,ไม่เคยขาดหาย,เมื่อพวกเรายืมจากราชวงศ์ต้ากวงล่ะก็,จำเป็นต้องซื้อในราคาที่สูงกับจำนวนที่ต้องใช้คืน,หลังจากที่ซื้อแล้ว,ราคาหากว่าลดลง,ย่อมกลายเป็นต้นทุนเท่าไหร่กัน?
ราคาตอนแรกกับเวลานี้แตกต่างกันเท่าไหร่? ถึงแม้ว่าจะซื้อ,ศิลามิตินั้นก็ไม่สามารถใส่เข้ามาในกำไลเก็บของได้,การขนส่งก็นับว่าเป็นปัญหา,ขณะขนย้ายเอง,ก็มีโจรร้ายเกิดขึ้นทุกที่,สิ่งสำคัญที่สุด,นอกจากนี้ต้ากวงคงไม่มีทางที่จะมอบศิลามิติให้กับพวกเราได้มากมายอีกด้วย."อี้เหยี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"ต้ากวงไม่ให้พวกเรายืมเป็นจำนวนมากอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ถึงต้องการ,ก็ต้องใช้เวลา,นี่คือการกระทำของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ในมุมมองของอาณาจักรอื่นๆ,พวกเขาเองย่อมไม่ต้องการถูกร่างแหไปด้วย,การล่มสลายของตลาด,ต้ายวีของพวกเราเป็นตัวอย่างแล้ว,ต้ากวงตอนนี้ย่อมต้องระมัดระวัง,เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะส่งศิลามิติมาเป็นจำนวนมาก,พวกเขาเองย่อมรับรู้และคาดการณ์ได้,หากพวกเขามอบให้พวกเรามากจนเกินไป,ตลาดของพวกเขาก็จะวุ่นวาย,ดังนั้นในระยะเวลาอันสั้นนี้ไม่สามารถทำได้!"อี้เหยี่ยนถอนหายใจยาว.
"ในระยะสั้น,จะยังไม่มาถึงอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางสงสัย.
"หากว่าพวกเราร้องขอไป,จำเป็นต้องใช้เวลาครึ่งปี!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"กว่าครึ่งปีอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางสงสัย.
"หลังจากที่ตลาดเกิดความวุ่นวายแล้ว,ทั่วหล้าคงได้รับบทเรียน,ต้องใช้เวลาสักพัก,หลากหลายอาณาจักร,เหล่าขุนนางต่างๆย่อมตระหนักได้ถึงความวุ่นวายของตลาดนั้นน่าหวาดกลัวขนาดใหน,พวกเขาจะทำการกักตุนสินค้าที่จำเป็นเอาไว้จำนวนมาก,และออกกฏอีกหลายอย่างเพื่อที่จะควบคุมความวุ่นวาย,ด้วยได้รับบทเรียนจากต้ายวีของพวกเรา,ทุกคนย่อมมองออก."อี้เหยี่ยนที่ฝืนยิ้มออกมา.
"เช่นนั้นราชวงศ์ต้ากวงจำเป็นต้องใช้เวลากว่าครึ่งปี,เพื่อกักตุนทรัพยากรเอาไว้,เพื่อที่จะทำให้ตลาดของพวกเขามั่นคงอย่างงั้นรึ?
เมื่อพวกเขาพร้อมแล้ว,ถึงจะส่งศิลามิติมาให้?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ถูกแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวรับรอง.
"เรื่องนี้พวกเราจะทำอย่างไร?
กว่าครึ่งปี,ต้องใช้เวลาครึ่งปี,ต้ายวีของพวกเราคงจะวุ่นวายไปทั่ว!
ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวที่กำลังจ้องมองอยู่,เช่นนั้น..."เถียเสวี๋ยที่กระวนกระวายใจขึ้นมาทันที.
"โปรดวางใจ,เรื่องนี้ข้าจัดการได้,ก่อนอื่น,พาข้า,กลับไปยังเมืองเทียนกงในทันที."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ครับ!"เถี่ยเสวี๋ยที่ตอบรับในทันที.
ด้วยคำพูดของอี้เหยี่ยน,ทำให้เถี่ยเสวี๋ยวางใจได้บ้าง.
หากเป็นดังที่อี้เหยี่ยนกล่าวว่าความวุ่นวายของราชวงศ์ต้ายวีในครั้งนี้,นี่ต้องเป็นแผนการของราชวงศ์ต้าโหลวอย่างแน่นอน.
"ธุรกิจการค้า."
หลากลายราชวงศ์ที่อยู่รอบๆ,เหล่าพ่อค้าย่อมไม่กล้าซื้อขายกับพวกเขาแน่,ผู้ละเมิด,ย่อมถูกเข้าโจมตีและถูกกำหนดให้เป็นศัตรู
กับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้,ทุกคนก็ย่อมเห็นกับตัวเองมาก่อนเสมอ.
กำจัดการค้าขาย!
นี่นับว่าเป็นคราวเคราะห์ของราชวงศ์ต้ายวีทีเดียว,การจะยืนอยู่ได้,จะต้องมีทัพยากรเทียบเท่ากับต้าโหลว,หรือได้รับการช่วยเหลือจากอาณาจักรอื่นๆ,ทว่าสถานะของต้ายวีเองก็หาได้มีอะไรพิเศษ,อีกทั้งต้าโหลวและต้ากวงก็ยังทำการรบกันอยู่,ตามที่อี้เหยี่ยนกล่าวพวกเราสามารถยืมศิลาวิญญาณได้,ส่วนศิลามิตินั้น?
พวกเขาย่อมไม่มอบมันมาให้ง่ายๆ,พวกเขาเองก็หวั่นเกรงที่เศรษฐกิจของตัวเองกลายเป็นวุ่นวายเช่นกัน.
พวกเขาย่อมกักตุนวัตถุดิบที่จำเป็น,จัดการกับวัตถุดิบทุกอย่างให้เพียงพอ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งศิลามิติ,การซื้อขายในอาณาจักรย่อมต้องเข้มงวดไปด้วย.
ทางการเองคงจะออกกฏระเบียบโดยเร็ว,เพื่อคุ้มครองตลาด,เพื่อไม่ให้ราคาของตลาดเปลี่ยนแปลงเร็วจนเกินไป.
หลากหลายอาณาจักรเองก็มีคนที่ชาญฉลาดอยู่ด้วยกันทั้งนั้นย่อมมองเห็นได้,เศรษฐกิจ,นี่คือการสังหาร,คนที่น่าหวาดกลัวไม่ได้ด้อยไปกว่าสงคราม,เป็นสงครามความข่มขืนไม่ต่างจากสงครามเลยแม้แต่น้อย!
สามเดือนหลังจากนั้น,เหล่าอาณาจักรอื่นๆที่ได้รับรายงานต่างก็ตื่นตกใจ,โชคดีที่มีแค่ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีเท่านั้น.
หลากหลายอาณาจักรที่เปลี่ยนแปลงกฏอย่างรวดเร็ว.
ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,แนวหน้า,ค่ายใหญ่,อุปราชเสี่ยวหวัง.
ในตำหนัก,เสี่ยวหวังที่กำลังอ่านรายงานของการเปลี่ยนแปลงต่างๆในตลาดของราชวงศ์ต้ายวี.
ที่ด้านหน้ามีบุตรบุญธรรมสองคน,เสี่ยวหยวนเฟิงและเสี่ยวหยวนเติ้ง.
เสี่ยวหวังที่อ่านรายงานของการเปลี่ยนแปลงของตลาด,วางมือบนโต๊ะเคาะนิ้วไปมา,ดวงตาที่ส่องประกายพลางทอดถอนใจ.
"ฟู่อี้,เป็นอย่างไรบ้าง?"เสี่ยวหยวนเติ้งที่เอ่ยปากถามออกไป.
"ยอดเยี่ยม,ยอดเยี่ยมจริงๆ,นับว่าล้ำหน้านัก,แม้ว่าจะแข็งแกร่งขนาดใหน,ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว,กับผลกระทบทางเศรษฐกิจ,จะทำให้ทุกอย่างบอบบางลงทันที,เป็นเรื่องที่น่ายกย่อง,สร้างความตื่นตะลึงต่อคนทั่วหล้าจริงๆ,สวรรค์สะท้าน,ปฐพีสั่นสะเทือน,ธุรกิจ,ธุรกิจที่เปลี่ยนเป็นวุ่นวายไปทั่วอาณาจักร,กับผลกระทบนี้,ส่งผลต่อกองทัพด้วย,หนำซ้ำยังเกิดผลกระทบเกิดเป็นคลื่นสึนามึกระจายไปทั่ว,หลังจากที่สึนามินี้กวาดทุกอย่างไป,ต้ายวีในเวลานี้,จะต้องบาดเจ็บหนักไปจนถึงรากฐาน,นับว่าสาหัสจริงๆ!"เสี่ยวหวังที่กล่าวชมพลางถอนหายใจ.
"ฟู่อี้,เป็นใครกันที่ร้ายกาจขนาดนี้?"เสี่ยวหยวนเติ้งที่ขมวดคิ้วสอบถาม.
"อืม,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ไม่คิดว่าจะมีคนที่สามารถทำให้สวรรค์สะท้าน,ปฐพีสะเทือนได้?"เสี่ยวหวังถอนหายใจเบาๆ.
"ไม่ใช่ว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีจบแล้วรึ?"เสี่ยวหยวนเติ้งที่ขมวดิ้วสอบถาม.
"จบในไม่ช้านี้,ทว่าก้ยังไม่แน่นอน."เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"โฮว?"เสี่ยวหยวนเฟิงที่แสดงท่าทางสงสัย.
"เพราะว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีเองก็ยังมีอี้เหยี่ยน,ที่เป็นตัวตนที่พลิกสวรรค์ได้เช่นกัน,มีเขา,การจะโค่นล้มราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีนับว่าเป็นเรื่องยาก,ทว่าไม่รู้ว่าคนที่คิดแผนการนี้มา,ยังมีแผนการอื่นอีกหรือไม่,ที่จะสร้างสึนามิขึ้นอีกครั้ง!"เสี่ยวหวังที่หายใจลึก.
ชายฝั่งทะเลตะวันออก,ชายฝั่งแห่งหนึ่ง,มีเรือขนาดใหญ่กว่าพันลำ,ตอนนี้ได้บรรทุกสินค้าเต็มลำ,รอที่จะแล่นออกไป.
ชายฝั่ง,ประธานสมาคมการค้าต้าหรง,จงเจิ้ง,ยืนอยู่ด้านหน้าชิงอวิ๋นหลางเจียง.
"ชิงอวิ๋นหลางเจียง,ขอบคุณ,ต้องรบกวนท่านแล้ว,สินค้าเหล่านี้,ท่านต้องคุ้มกัน,นำมันกลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์."จงเจิ้งที่กล่าวออกไปด้วยรอยยิ้ม.
"เห่าเสี่ยวจื่อ,สินค้ามากมายขนาดนี้เลยรึ?
ศิลามิติ,มีศิลามิติมากมาย,ต้องการนำไปใช้ทำอะไรกัน?"ชิงอวิ๋นหลางเจียงที่ชำเลืองมองออกไป.
"เฮ้เอ้,นี่เป็นสิ่งของที่ฟู่อี้ส่งมา,อย่างน้อยก็ยังดีกว่าแล่นเรือเปล่ากลับ."จงเจิ้งที่ส่ายหน้าไปมากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"โปรดวางใจในเมื่อมีข้าอยู่,ศิลามิตินับบนเรือเหล่านี้,แน่นอนว่าจะต้องไปถึงราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งอย่างปลอดภัย."ชิงอวิ๋นหลางเจียงกล่าว.
"ขอบคุณต้องรบกวนแล้ว!"จงเจิ้งพยักหน้า.
"เจ้าไม่กลับกับพวกเราหรอกรึ?"ชิงอวิ๋นหลางเจียงสอบถาม.
"หอการค้าต้าหรงที่เพิ่งเริ่มต้น,นอกจากนี้ยังมีแผนการอีกมาก,ยังไม่จบ,สินสงครามเองก็ยังจัดการไม่หมดเลย."จงเจิ้งที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,ท่านทำงานอย่างวางใจ,พวกเราขอลา."ชิงอวิ๋นหลางเจียงกล่าว.
"รักษาตัว!"จงเจิ้งกล่าว.
"รักษาตัว!"ชิงอวิ๋นหลางเจียงพยักหน้า.
จากนั้น,ชิงอวิ๋นหลางเจียงก็คุ้มกันเรือใหญ่กว่าพันลำ,ค่อยตรงไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์ช้าๆ.
จิ้งเจิ้งที่หันหน้ากลับมายังผู้ติดตาม,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"กลับได้แล้ว,งานของพวกเรายังไม่จบ!"
"ครับ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
.....
เมืองกวงหุย!
ตำหนักเจ้าเมือง!
นับจากที่เศรษฐกิจของต้ายวีล่มสลาย,ตอนนี้ผ่านมาสามเดือนแล้ว.
หลากหลายข่าวจากทั่วสารทิศ,ถูกส่งมายังเมืองกวงหุย.
ภายใต้การสั่งการของจงซานด้วยความรวดเร็ว,ความวุ่นวายเกี่ยวกับการค้าก็จะกลับมาเป็นปรกติอย่างรวดเร็ว.
ภายในตำหนักเจ้าเมืองเวลานี้,ฟ่านอี้พินที่กำลังอ่านข้อมูลรายงานในมือ,อย่างระมัดระวัง.
ที่ด้านหน้าฟ่านอี้พิน,ในเวลานี้มีชายคนหนึ่งในชุดสีเขียว,ชายผู้นี้,ก่อนหน้านื้คือหนึ่งในกุนซือที่เคยอยู่ในห้องอักษรของต้าเสวียนอ๋อง,เวลานี้มายืนอยู่ด้านหน้าของฟ่านอี้พิง,สถานะของเขาย่อมไม่ได้ด้อยไปกว่ากันนัก.ทว่าเขาผู้นี้กับชื่นชมกุนซือที่หนึ่งอย่างสุดหัวใจ.
"เซียนเซิงฟ่าน,แผนการสวรรค์ล่มเป็นอย่างไรบ้าง?ร้ายกาจมากเลย!
ครานี้,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีจะต้องพบกับภัยพิบัติอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน,กับความหนักหนาในครั้งนี้,เซียนเซิงฟ่านบางที่คงไม่รู้,ข้าที่อยู่ในพื้นที่จริงอยู่ในราชวงศ์ต้ายวีมานั้น,กับการขึ้นและลงของสินค้า,หลากหลายผู้คนแทบบ้าตาย,หากยังคงเป็นเช่นนี้,สวรรค์ก็คงล่มเช่นกัน!"ชายในชุดสีเขียวกล่าว.
"แล้วเจ้าพบอะไรอื่นอีกหรือไม่?"ผ่านอี้พินที่กล่าวสอบถาม.
"หืม,อย่างอื่น,ข้าเองก็รู้สึก,ทว่ากลับไม่สามารถบอกได้อย่างชัดเจน!"ชายในชุดสีเขียวกล่าว.
"หืม?"ฟ่านอี้พินที่วางข้อมูลลง,พร้อมกับจ้องมองไปยังชายในชุดสีเขียว.
"ถ้าจะให้กล่าวแล้ว,พวกเราที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ครั้งนี้,ทว่า,ข้ากับรู้สึกว่าภายใต้ตลาดของต้ายวี,ยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่คอยจัดการอยู่เช่นกัน,เป็นเรื่องที่ลึกลับมาก,หลายๆครั้ง,ราคาที่ผันผวนนั้น,ยังกับฟ้าถล่ม,เป็นเหตุการณ์ที่บังเอิญอย่างแปลกประหลาด,บางทีราวกับว่ามีใครกำลังช่วยพวกเราอยู่อีกทอดหนึ่ง,แปลกมาก,ข้าเองก็พยายามสืบหาเป็นเวลาเช่นกัน,ทว่าก็ไม่สามารถค้นหาได้,ดังนั้นจึงไม่สามารถยืนยันเรื่องนี้ได้เช่นกัน."ชายในชุดเขียวกล่าว.
"หืม? มีคนอยู่เบื่องหลังพวกเราอีกอย่างงั้นรึ?ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะหาไม่พบ?ไม่มีร่องรอยเลยรึ?"ฟ่านอี้พินที่หรี่ตาจ้องมอง.
"บางทีข้าอาจจะคิดไปเองก็ได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,พวกเราคือคนที่ควบคุมตลาด,ไม่มีใครที่จะเข้าใจการเปลี่ยนแปลงราคาได้เท่ากับพวกเรา,จะมีคนอื่นอยู่อีกได้อย่างไร."ชายในชุดสีเขียวที่ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่แน่ใจ,การควบคุมตลาดในครั้งนี้,ไม่ได้เป็นพวกเรา,ทว่าเป็นตงฟางโห่ว!"ฟ่านอี้พินกล่าวอย่างจริงจัง.
"คนกว่าหนึ่งพันคนนั้น,เป็นคนของฝ่าบาทและท่านอ๋องทั้งนั้น!"ชายในชุดสีเขียวที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ทว่าตอนนี้,ภายในตลาดของต้ายวีนั้นที่เข้าร่วมแผนการสวรรค์ล่ม,อาจจะไม่ได้มีเพียงแค่คนทั้งหนึ่งพันคน."ฟ่านอี้พินกล่าว.
"ภายในตลาด? นี่ท่านจะบอกว่ามีคนที่อยู่เบื้องหลังอีกทอดหนึ่ง,เป็นคนที่จงซานส่งไปอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดเขียวที่ชำเลืองมองตาโต.
"อืม,เกี่ยวกับเรื่องนี้,ยากที่จะจินตนาการถึงได้ว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีจะได้รับบาดเจ็บมากมายขนาดใหน,กับผลรายงานต่างๆเจ้าคอยรายงานอีกครั้งก็แล้วกัน,ทว่าตอนนี้ไม่ควรอยู่นานนัก,อี้เหยี่ยนที่เป็นคนที่สามารถพลิกสวรรค์ได้ตลอด,เจ้าจงกลับไปสืบเรื่องนี้ให้ดี,ข้าจะไปสอบถามจงซาน,แผนการสวรรค์ล่มขั้นที่สาม,จะเริ่มเมื่อไหร่."ฟ่านอี้พินที่คิดและกล่าวออกมา.
"อืม!"ชายในชุดสีเขียวที่พยักหน้ารับในทันที.
จากนั้น,ชายในชุดสีเขียวก็จากไปจากเมืองกวงหุย,ส่วนฟ่านอี้พินเดินทางไปพบกับจงซานในทันที.
ฟ่านอี้พินที่เร่งรีบไปพบกับจงซานนั้น,ทั้งที่ภายนอกวุ่นวายจนแทบปลีกตัวออกมาไม่ได้,พื้นที่ด้านในรอบๆนั้นอบอวนไปด้วยกลิ่นดอกไม้,กับตัวตนที่กระทำกับเศรษฐกิจ,สร้างความวุ่นวายอย่างหนัก,เช่นจงซาน,,เขากับกงจูเฉียนโหยวที่นั่งอยู่บนศาลา,จับเบ็ดตกปลา,ตกปลาอยู่ในสวน,ไร้ซึ่งความกังวล,ราวกับอยู่ในสวนสวรรค์.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น