Immortality chapter 329 The day collapses the double day
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 329 สวรรค์ล่มระลอกสอง
chapter 329 The day
collapses the double day
天崩二重天
สวรรค์ล่มระลอกสอง
"ฟ่านอี้พิน,คารวะกงจูเฉียนโหยว,คารวะตงฟางโห่ว!"ฟ่านอี้พินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เซียนเซิงฟ่าน!"จงซานที่หันหน้ากลับมา,วางเบ็ดตกปลาลงเบาๆ.
"อืม!"กงจูเฉียนโหยวพยักหน้ารับ.
"เซียนเซิงฟ่านเชิญนั่ง!"จงซานที่กล่าวต่อฟ่านอี้พิน.
สาวใช้หลายคนที่เสริฟน้ำชา!
"ไม่รู้ว่าเซียนเซิงฟ่านเดินทางมามีสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังฟ่านอี้พิง.
ส่วนกงจูเฉียนโหยวที่ลอบชำเลืองมองมายังฟ่านอี้พินด้วยเช่นกัน.
ฟ่านอี้พินที่มองไปยังกงจูเฉียนโหยวและมองไปที่จงซานเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย."ที่ด้านนอกนั้นเกิดความโกลาหลขึ้นทุกที่,ดินแดนแต่ละแห่งกำลังวุ่นวาย,ตงฟางโห่วอยู่ที่นี่,ไม่เป็นกังวลเลยรึ?"
"เฮ้เอ้,ข้าไม่มีอะไรด่วนในเวลานี้,แน่นอนว่าจะต้องไร้ซึ่งความกังวล!"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.
"เมื่อสักครู่มีคนมารายงานข้าแล้ว,เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่มของตงฟางโห่ว,แผนการสองได้ประสบความสำเร็จแล้ว,ผลกระทบที่เกิดขึ้นนั้นไม่ธรรมดาเลย.อี้พินรู้สึกชื่นชม!"ฟ่านอี้พินจ้องมองไปยังจงซาน.
"เฮ้เฮ้,นี่เป็นความพยายามของพวกเรา."จงซานส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม.
"รายงานเกี่ยวกับราชวงศ์ต้ายวี,กองกำลังสี่ทัพตอนนี้,นับว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก,เข้าจู่โจมเมือง,ไม่มีเมืองใหนที่สามารถต้านได้!"ฟ่านอี้พินกล่าว.
"อืม,นับว่าเป็นเรื่องที่ดี,!"จงซานกล่าว.
กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,คนทั้งสองที่จริงนับว่าเป็นคนที่เต็มไปด้วยความแหลมคม,ทว่าไม่มีใครที่เผยช่องว่างออกมาเลยแม้แต่น้อย.
"เฮ้เอ้,ไม่ใช่ว่าตงฟางโห่วเห็นว่าอี้เหยี่ยนไม่อยู่แนวหน้าแล้วอย่างงั้นรึ?"ฟ่านอี้พินที่เผยยิ้มออกมา.
เห็นฟ่านอี้พินที่เปรยออกมาเล็กน้อย,จงซานก็ไม่ได้ปล่อยให้ทายอีกต่อไป,ทว่ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ไม่ใช่เรื่องดีอย่างงั้นรึ?"
"ก็นับว่าเป็นเรื่องดี,ทว่าแผนการสวรรค์ล่มต้ายวี,ตอนนี้อี้เหยี่ยนได้กลับไปสี่เดือนแล้ว! หลายๆเมืองจะยากที่จะโจมตีได้ง่ายๆ!"ฟ่านอี้พินที่ชำเลืองมองมายังจงซาน.
"เซียนเซิงฟ่านโปรดวางใจ,อี้เหยี่ยนนับว่าเป็นตัวตนที่ท้าทายสวรรค์,ทว่าตอนนี้มันสายเกินไป."จงซานกล่าวรับรองอย่างมั่นใจ.
"สายเกินไปอย่างงั้นรึ?"ฟ่านอี้พินที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"อืม,อี้เหยี่ยนนั้นนับว่าร้ายกาจมาก,แม้แต่แผนการก็ยังนับว่าลึกล้ำ,แต่เขาก็ลงมือช้าไปสามเดือน,ในเวลานี้ศิลามิติได้เปลี่ยนไปแล้ว,เขาไม่พบว่าได้กระทำการล่าช้าไปแล้ว,กับตัวตนที่ร้ายกาจเช่นกัน,เช่นนั้นพวกเราควรที่จะเริ่มแผนการระดับสองอีกครั้ง!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"แผนการสวรรค์ล่มขั้นที่สองรึ?เฮ้เฮ้นับว่าลึกล้ำมาก,ทว่าจะให้เริ่มเมื่อไหร่?"ฟ่านอี้พินที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"พวกเราจะต้องให้เหล่าทหารของต้าโหลว,กักตุนศิลามิติให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้!สองเดือนหลังจากนี้,แผนการสวรรค์ล่มก้าวที่สามก็จะเริ่ม!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ยอดเยี่ยม,อี้พินจะรอ!"ฟ่านอี้พิที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม,ก่อนที่จะเดินออกไป,เป็นการฉลาดถ้าจะไม่อยู่รบกวนจงซานและกงจูเฉียนโหยว.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,จ้องมองไปยังแผ่นหลังของฟ่านอี้พินที่กำลังจากไป.
"เซียนเซิง,เจ้าไม่ควรที่จะประเมินฟ่านอี้พินต่ำไป!เขาคือกุนซือที่หนึ่งของต้าเสวียนอ๋อง."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวต่อจงซาน.
จงซานที่ขมวดคิ้ว,จวบจนฟ่านอี้พินจากไปโดยสมบูรณ์แล้ว,จึงได้เอ่ยออกมาว่า"ข้าไม่เคยประเมินเขาต่ำไป,หากอ่อนข้อ,ข้าจะยิ่งถูกรุกเร้า,การทำให้ฟ่านอี้พินดูเหมือนธรรมดา,เพราะต้องการให้เขาสนองตอบว่าเขาธรรมดา,ทั้งที่เขาไม่ธรรมดาเลย."
ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,สองเดือนหลังจากนั้น,เมืองเทียนกง,ในตำหนักหลวงได้มีการพูดคุยเกี่ยวกับเศรษฐกิจในห้องโถงหลัก.
"เหนือหัว,ศิลามิติเมืองเทียนกง,แม้ว่ามันจะแพงมาก,ทว่าก็ยังดีกว่าไม่มีสินค้าเลย!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ต้องรบกวนอุปราชแล้ว!"น่าหลานเพียวเสวี๋ยกล่าว.
"เฉินจะพยายาม."อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อุปราชช่างเหมือนเทพสวรรค์,สามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้ทันที,เหล่าสำนักที่อยู่รอบๆ,ให้แสดงถึงไมตรีจิตร,นำสินค้าออกมาสู่ตลาด."เสนาธิการคนหนึ่งที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ใช่! ใช่!"
"ใช่แล้ว,โชคดีที่มีอุปราช,ไม่เพียงแต่อุปราชที่เต็มไปด้วยเกียรติ,เหล่าสำนักต่างๆรวมทั้งตระกูลใหญ่ต่างก็ยินดีมอบเงินช่วยเหลืออีกด้วย."
......
เหล่าขุนนางต่างๆพูดคุยแซ่ซ้องอี้เหยี่ยนด้วยความชื่นชมไม่หยุดหย่อน.
"อืม,ตอนนี้จะยังสามารถรักษาเสถียรภาพได้ครึ่งปี."อี้เหยี่ยนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ครึ่งปีแม้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว,เมื่อมีอุปราชอยู่,มีหรือว่าจะไม่สำเร็จ?"เสนาธิการอีกคนที่กล่าวยกยอ.
อี้เหยี่ยนที่ไม่ได้สนใจคำยกยออะไรนัก,ทว่าจ้องมองไปยังน่าหลานเพียวเสวี๋ยแล้วกล่าวออกมาว่า"เหนือหัว,เพื่อตีกรอบการแก้ปัญหาเมืองเทียนกงให้แคบลง,เมืองอื่นๆกว่า
100
เมือง,ข้าได้เหล่าคนระดับสูงออกไป,ทุกทิศทาง,เพื่อโน้มน้าวสำนักขนาดใหญ่,อย่างไรก็ตามในสองเดือนนี้,ต้ายวีย่อมไม่กลับมาสงบง่ายๆ."
"ศิลามิติ,ศิลามิติหายไปใหน,มันถึงไม่มีเลยในเวลานี้?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่สูดหายใจลึก.
"รายงานองค์ราชันย์,หลังจากที่มีคนเก็งกำไรศิลามิติ,ทำให้ตลาดขยายตัวขึ้นตลอดหนึ่งเดือนก่อนที่จะล่มสลายลงทันที,ภายในเดือนหนึ่ง,การจะขนส่งให้ได้เพียงพอนั้น,ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก."เสนาธิการกล่าว.
"นับเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวนัก."เสนาธิการอีกคนกล่าว.
"ศิลามิติจำนวนมาก,หากต้องการนำออกไปจากต้ายวีเงียบๆ,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ถึงแม้ว่าจะเป็นเมืองชายแดน,ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเราจะไม่รู้,กับเวลาสั้นๆที่มันหายไป,คงมีเพียงว่ามีคนนำไปสร้างกำไลเก็บของเพิ่มขนาดเป็นจำนวนมาก."เสนาธิการอีกคนกล่าว.
"ทว่า,การทำอุปกรเก็บของ,เมื่อทำลายไปแล้ว,ก็สามารถนำศิลามิติออกมาได้,ทว่าจำนวนของมันก็ลดลงครึ่งหนึ่ง,ไม่มีเหตุผลเลยที่พวกเขาจะทำเช่นนั้น,พวกเขาต้องยอมสละต้นทุนก้อนใหญ่เลยไม่ใช่รึ?
กับการนำมันไปสร้างเป็นอุปกรณ์เก็บของ,แล้วเปลี่ยนเป็นศิลามิติอีกรั้ง,การที่หายไปครึ่งหนึ่ง,ด้วยไม่น้อย,ก็นับว่าเสียหายเป็นจำนวนมากเลย."เสนาธิการอีกคนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ทว่า,ถึงแม้ว่ามันจะขาดทุน,ตราบเท่าที่ขนส่งเข้ามา,พวกเขาก็ยังสามารถเก็บเกี่ยวได้ถึงครึ่งหนึ่ง,หากแลกกับเวลาที่เร็วขึ้น,กำไรที่จะได้รับคืนมา,คงปฏิเสธไม่ว่าพวกเขาจะไม่ทำ."เสนาธิการคนหนึ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
"ถูกแล้ว,ศิลามิติจำนวนหนึ่งหายไปง่ายๆเลยไม่ใช่รึ?
นี่ไม่ต่างกับขุดหลุมฝังตัวเอง,โยนหินถมทะเล,ตราบเท่าที่ไม่สามารถใช้สัมผัสเทวะตรวจจับได้,พวกเขาทำมันแน่นอน."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ถมทะเล? อุปราชหมายความว่า,ศิลามิติมากมายในต้ายวีของพวกเราหายไปมากมายเลยอย่างงั้นรึ?"เสนาธิการอีกคนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกระวนกระวาย.
"แน่นอนว่าเป็นต้ายวีของเรา."อี้เหยี่ยนที่กล่าวรับรอง.
"พวกเราเคลื่อนทัพออกค้นหาคนที่ทำในทันที,หลังจากที่ค้นพบ,ศิลามิติก็จะกลับมาเหมือนเดิมได้!"เสนาธิการกล่าว.
"ใช่,ค้นหา,ตราบเท่าที่ค้นไปทั่ว,จะต้องเจอแน่!"เหล่าขุนนางหลายคนที่กล่าวออกมาในทันที.
น่าหลานเพียงเสวี๋ยยังเผยสีหน้าคาดหวัง,ภายในห้องโถง,เหล่าขุนนางมากมาย,ต่างเสียงดังอื้ออึ้ง.
"ทำไม่ได้!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่ดวงตาถมึงทึง,กล่าวออกมาเสียงดัง,เป็นเหตุให้ทั่วห้องโถงที่ดังอื้ออึ้งนั้น,ทุกคนต้องเงียบลงในทันที.
ไม่ได้อย่างงั้นรึ? ทำไม?ไม่ดีตรงใหนรึ?
ทุกคนที่เห็นท่าทางอี้เหยี่ยน,ไม่มีใครกล้ารบกวน,เพราะว่าทุกคนต่างก็รู้ว่าอี้เหยี่ยนนั้นเป็นเช่นไร,เขาได้คำนวณเอาไว้หมดแล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะขัดขืนอี้เหยี่ยนได้.
กับท่าทางอี้เหยี่ยนที่แสดงออกมา,ทุกคนที่หลังเหงื่อที่เย็นเยือบ,แสดงท่าทางกังวลออกมา.
มีเรื่องอะไร,ที่ทำให้อุปราชกังวลกัน.
.....
ในเวลาเดียวกัน,เมืองกวงหุย,ตำหนักเจ้าเมือง,บนเกาะลอยฟ้า,ทุกคนตอนนี้กำลังปรึกษาหารือเรื่องแผนการ.
ที่ยืนอยู่ด้านหน้ามีสุ่ยอู๋เหิน,เจ้าฉวน,ฟ่านอี้พินและขุนพลคนอื่นๆยืนอยู่.
จงซานที่สูดหายใจยาวพลางกล่าวออกมว่า."ครบรอบเวลาจนได้!"
ได้ยินคำพูดของจงซานฟ่านอี้พินที่ขมวดคิ้วไปมา,เหล่าขุนพลเองก็เต็มไปด้วยความสงสัย.
จงซานที่หันหน้าจ้องมองไปยังฟ่านอี้พิน,"เซียนเซิงฟ่าน,เรื่องที่ข้าได้ดำเนินการเสร็จสิ้นแล้ว,เวลานี้ถึงเวลา,แผนการสวรรค์ล่มแผนที่สามแล้ว,แผนการขั้นที่สองสวรรค์ล่มได้เสร็จสิ้น,ต้องรบกวนเซียนเซิงฟ่านกลับไปยังเมืองต้าเสวียนแจ้งต้าเสวียนอ๋องในทันที,หนึ่งเดือนหลังจากนี้,สวรรค์ล่มขั้นที่สามจะเริ่ม,เพื่อทำลายราชวงศ์ราชันต์ต้ายวีให้ย่อยยับ,เรื่องที่พวกเราได้ทำมานี้,ไม่สามารถที่จะรอได้แล้ว! จะต้องทำให้มันเสร็จสิ้น.!"
"รับคำสั่งตงฟางโห่ว!"ฟ่านอี้พินที่แสดงความเคารพจงซาน.
จากนั้น,ฟ่านอี้พินได้นำคนของเขาจากเมืองกวงหุยอย่างรวดเร็ว,เดินทางในทันที.
"จอมพล,แผนการสวรรค์ล่มคืออะไรกัน?"สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย.
"ที่เรียกว่าแผนการสวรรค์ล่มนั่น,ก็คือแผนการทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,เจ้าฉวนรับคำสั่ง."จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ครับ!"เจ้าฉวนที่ชำเลืองมองเล็กน้อย,ทว่าก็รับคำในทันที.
"ในสนามรบเมืองต้ากวง,อย่าได้ให้มีอะไรผิดพลาด,เจ้าฉวนเจ้าจะเป็นแม่ทพนำกองกำลังที่หนึ่งและกองทหารรักษาเมือง,400,000
นาย,ปกป้องทัพของเสี่ยวหวังไม่ให้รุกรานเขตแดนของพวกเรา,ไม่จำเป็นต้องตีโต้,ปกป้องอาณาเขตให้ได้ก็เพียงพอ!"จงซานออกคำสั่ง,พร้อมกับนำตราคำสั่งส่งมอบให้กับเจ้าฉวนด้วย.
"ครับ!"เจ้าฉวนที่รับคำสั่ง,ทว่าก็ยังมีความสงสัยเช่นกัน.
"สุ่ยอู๋เหิน,หลิวอู๋ซ่างรับคำสั่ง."จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ครับ!"ทั้งคู่ที่ตะลึงงัน,ทว่าก็รับคำในทันที.
"สุ่ยอู๋เหินคือแม่ทัพแนวหน้า,หลิวอู๋ซ่างคือรองแม่ทัพ,นำกองกำลังหมาป่า
50,000 นาย,นักรบเกาะหนัก 600,000
นาย,เดินทางไปยังทิศตะวันออก,มุ่งสู่ต้ายวี,เขาโจมตีเมืองที่ขวางทาง,เพื่อเปิดทางให้ไปด้านหน้าได้อย่างรวดเร็ว,เป้าหายคือเมืองเทียนกง!"จงซานออกคำสั่ง,พร้อมกับมอบตราคุมทัพให้กับสุ่ยอู๋เหินด้วยเช่นกัน.
"ครับ!"ทั้งคู่ที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็รับคำสั่งในทันที.
........
เมืองเทียนกง,การตอบรับของอี้เหยี่ยน.
"เข้ามาด้านใน!"เสียงที่ดังลั่นไปทั่วห้องโถง,อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมา.
บนบัลลังก์น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
เหล่าขุนพลหลายคนที่เร่งรีบเข้ามาหาอี้เหยี่ยนเข้ามา.
"อุปราช!"เหล่าขุนนางมากมายที่แสดงความเคารพต่ออี้เหยี่ยน.
เห็นเหล่าขุนพลที่ทำความเคารพเพียงอี้เหยี่ยน,ใบหน้าของน่าหลานเพียวเสวี๋ยที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนและอัปลักษณ์มากขึ้นเรื่อยๆ.
"ไป,ส่งคนออกไปตรวจสอบข่าวลือ,มีข่าวใหนที่แพร่กระจายออกมาบ้าง?
และปิดต้นตอข่าวลือนั้นให้เร็ว,เร็วเข้า,ไปเร็ว!"อี้เหยี่ยนที่สั่งการอย่างรวดเร็ว,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากำลังร้อนใจ.
"ครับ!"เหล่าขุนพลรับคำเร่งรีบออกไปจากห้องโถงประชุมในทันที.
เหล่าขุนนางมากมายที่รอคอยอย่างอดทน,ทุกคนตระหนักได้ว่ากำลังเกิดเรื่องอะไรขึ้น,เป็นเรื่องที่น่ากลัว,ก่อนหน้านี้ตลาดของต้ายวีที่วุ่นวายโกลาหล,เรื่องที่จะเกิดขึ้นนี้คงยากที่จะจัดการง่ายๆเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น