วันจันทร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 323 The snowy peak gambling makes

Immortality Chapter 323 The snowy peak gambling makes

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 323  การเดิมพันที่หุบเขาหิมะ.


Chapter 323 The snowy peak gambling makes
雪峰赌约
  การเดิมพันที่หุบเขาหิมะ.

เมืองกวงหุย! เกาะลอยฟ้าตำหนักเจ้าเมือง,ศาลาแห่งหนึ่ง.

ขณะที่จงซานและกงจูเฉียนโหยวดื่มชากันอยู่นั้น.

"เจ้าวิเคราะห์ได้อย่างไร?"กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มพลางสอบถาม.



จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เป็นไปไม่ได้ที่อี้เหยี่ยนจะไม่ยึดเมืองคืน,ทั้งที่เขาสามารถทำได้,ทว่าเห็นชัดเจนว่าเขาไม่ทำ,อี้เหยี่ยนจะต้องมีแผนการใหญ่อยู่."

"แผนการใหญ่? แผนการอะไรกัน?"กงจูเฉียนโหยวยังคงสอบถามออกไป.

"กงจูน่าจะสามารถคิดออกแล้ว."จงซานที่เผยยิ้มให้กับนาง.

"เจ้าไม่จำเป็นต้องยกยอข้า,ข้าคิดว่าเจ้าคงจะเป็นคนเดียวที่คาดเดาเป้าหมายของเขาได้?"กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมา.

"อืม,ไม่ได้เกินที่ข้าได้คาดการณ์ไว้,อีกไม่นาน,ต้ากวงและต้ายวี,จะทำศึกชี้ชะตาร่วมกัน."จงซานที่คิดครู่หนึ่งและกล่าวออกมา.

"ศึกชี้ชะตา? มีอะไรเชื่อมโยงอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"อุปราชของทั้งสองราชวงศ์ร่วมมือกัน,ช่วยกันเข้าโจมตีเมืองต่างๆ,ส่วนแม่ทัพของพวกเรา,แต่ละคนไม่สามารถที่จะยุ่งวุ่นวายกันได้."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.

"เจ้ามั่นใจอย่างงั้นรึ?"เฉียนโหยวกล่าว.

"ใช่แล้ว,หากข้าเป็นอี้เหยี่ยนแล้วละก็,ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้,เป็นเรื่องที่ดีที่จะหาแนวร่วม,เช่นนั้นคนที่จะร่วมมือกับต้ายวี,คงจะมีเพียงแค่ต้ากวง!"จงซานกล่าว.

"ทั้งสองราชวงศ์ไม่จำเป็นต้องประชุมหรือพบหน้ากันอย่างเหรอ,แล้วพวกเขาติดต่อกันอย่างไรใช้จดหมายอย่างงั้นรึ?."กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.

"ไม่,ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันด้วย,เพียงแค่ให้คำมั่น,ต่อกันและกัน,ข้าคิดว่าพวกเขาจะสามารถสร้างวิธีที่ได้เปรียบในการทำสงคราม,โดยใช้รหัสสงคราม."จงซานกล่าว.

"รหัสสงคราม?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย,แม้ว่านางจะมีความสามารถโดดเด่นเท่าใด,ทว่าเกี่ยวกับกลยุทธ์สงคราม,นางก็หาได้ชำนาญเรื่องนี้.

เหมือนมีความสามารถทางด้านวิทยาศาสตร์,ทว่าก็ใช่จะมีความสามารถด้านการเมือง,ทั้งสองด้านนั้นมีความลึกล้ำที่แตกต่างกัน.

"ที่เรียกว่ารหัสสงครามนั้น,พวกเขาทั้งคู่ต่างเข้าใจด้วยกันและกัน,หลังจากที่อี้เหยี่ยนเคลื่อนทัพ,เสี่ยวหวังก็จะเคลื่อนไหวด้วยเช่นกัน,การเคลื่อนทัพของอี้เหยี่ยนใต้หล้านี้มีเพียงแค่อี้เหยี่ยนเท่านั้นที่รู้,เสี่ยวหวังเองก็จะเคลื่อนไหวตามรหัสสงครามเหมือนดังที่พวกเขาเคยทำ,เขาจะสามารถร่วมมือกันได้อย่างยอดเยี่ยม,อุปราชทั้งสองนั้นถือว่ามีเชาว์ปัญญาชั้นยอด,การร่วมมือกันจะทำให้ไร้ซึ่งจุดอ่อน,นอกจากนี้ยังสามารถแบ่งปันข้อมูลของฝ่ายตรงกันข้ามได้อีกด้วย,กับการร่วมมือกันของราชวงศ์ราชันต์ทั้งสองนี้,จะทำให้พวกเขามีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณเลยก็ว่าได้."จงซานกล่าว.

"เรื่องนี้,คงจะไม่ง่ายแล้ว!"กงจูเฉียนโหยวคิดและกล่าวออกมา.

"ใช่แล้ว,ดังนั้นข้าจึงต้องไป,และเจ้าจะเป็นคนช่วยข้าได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมา.

"เจ้าจะไปใหนอย่างงั้นรึ?แล้วข้าจะช่วยอะไรอย่างั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ช่วยดูแลเมืองกวงหุย!"จงซานกล่าวรับรอง.

"ข้ารึ?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย.

"ใช่,ระหว่างหนี้,เสี่ยวหวังจะต้องนำกองกำลังมาหยั่งเชิง,ทดสอบกองกำลังของพวกเราแน่,กับการปะจันหน้ากันที่เมืองกวงหุยนั้น,สุ่ยอู๋เหินที่มีความสามารถในการรบ,ทว่าเขายังไม่ฉลาดนักที่จะมองภาพรวมของสงคราม,อาจจะง่ายที่ถูกจะถูกลวง,ทว่าเจ้าแตกต่างออกไป,ด้วยความสามารถของเจ้า,ข้าสามารถมั่นใจได้ว่า,เสี่ยวหวังจะไม่สามารถกระทำอะไรตามใจได้อย่างแน่นอน!"จงซานกล่าวรับรอง.

ได้ยินคำยกยอของจงซาน,ทำให้ภายในใจกงจูเฉียนโหยวอบอุ่นเช่นกัน.

"จะให้ข้าแอบอ้างเป็นเจ้าอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มให้.

"ใช่แล้ว,เจ้าแสร้งแสดงเป็นข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน.
.....

สองเดือนหลังจากนั้น.

ในต้ายวี,บนภูเขาหิมะลูกหนึ่ง,สถานที่แห่งนี้มีศาลาซุ้มไม้,พื้นที่รอบๆนั้นอยู่ท่ามกลางสวน,ที่มีดอกไม้หลากสี,ซึ่งตอนนี้กำลังเบ่งบาน,เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์!มีสายลมที่พัดผ่านเสียงหวีดหวิวพัดพากลิ่นดอกไม้กระจายไปทั่ว,พื้นที่แห่งนี้มีค่ายกลปกปิดเสียงด้านนอกเอาไว้,ทำให้สถานที่ดังกล่าวค่อนข้างดูน่าอยู่.

ภายในศาลา,จงซานที่นั่งอยู่ในซุ้มไม้,ดื่มชารสเลิศอย่างสบายใจ.

ที่ด้านหลังมีอาต้าและจื่อเห่ายืนอยู่ด้านข้าง.

"เซียนเซิง,ที่ส่งจดหมายไปยังเมืองจิง,แล้วเขาจะได้รับอย่างงั้นรึ?อี้เหยี่ยนจะมาที่เมืองจิงอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"อืม,หากเขาเห็นจดหมาย,แน่นอนว่าเขาจะต้องมา."จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"หากว่าเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันเขานำกองทัพมาล่ะ?พวกเราจะจัดการอย่างไร?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"เช่นนั้นเจ้าจงเดินทางไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,ห่างออกไปจากที่นี่ 10,000 ลี้เพื่อเฝ้ามอง,หากเขานำทัพตามมาล่ะก็,แม้ว่าข้าจะคาดว่าเขาไม่ทำ,ทว่าเพื่อกันเอาไว้ก่อน! เจ้าก็ไปตรวจสอบรอคอย,หากว่าเขานำกองทัพมา,ก็เร่งรีบกลับมาแจ้งข้า."จงซานกล่าว.
 "ครับ!"อาต้ารับคำ

จากนั้นก็บินออกไปอย่างรวดเร็ว.

ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,เมืองจิง!

แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีที่บินนำคุ้มกันด้านหน้า,และมีผู้ฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณที่ยกเกี้ยว,บินตรงไปยังเมืองจิง.

ที่ตำหนักเจ้าเมืองของเมืองจริง.

"แม่ทัพเถี่ยเสวีย,ท่านมาจริงๆรึ? แล้วอุปราชล่ะ?"เจ้าเมืองจิงที่กล่าวออกมาในทันที.

"หืม? เจ้ารู้ว่าอุปราชจะมาอย่างงั้นรึ?"แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่เบิกตากว้าง.

"เรียนท่านแม่ทัพ,มีชายชุดดำเดินทางมาก่อนหน้านี้,เขาบอกว่าอุปราชจะมาที่นี่,พร้อมทั้งมอบจดหมายให้กับอุปราชด้วย."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรง.

"ใครกัน?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวสอบถามออกไปในทันที.

"ข้าเองก็ไม่รู้จัก,รู้เพียงว่าคนผู้นี้มีพลังฝึกตนแข็งแกร่งมาก,น่าจะเป็นผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที,พร้อมกับยื่นจดหมายออกไป.

ด้านนอกจดหมายเขียนปะทับว่า,ให้อี้เหยี่ยนเปิดได้คนเดียว.

"ผู้น้อยรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้นับว่าเคร่งเครียด,ไม่กล้าที่จะเปิดแน่นอน,ขอให้ท่านแม่ทัพตัดสินใจ."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที.

เถี่ยเสวี่ยนำจดหมาย,เดินเข้าไปหาเกี้ยวในทันที.

"อุปราช!"เถี่ยเสวี๋ยที่เอ่ยอยู่ด้านนอกเกี้ยว.

"ถึงแล้วรึ?"เสียงของอี้เหยี่ยนที่ดังออกมาจากด้านใน.

"อุปราช,มีใครบางคนส่งจดหมายมา,กล่าวว่าให้ส่งให้ท่าน."เถี่ยเสวี๋ยกล่าว.

"โหว?"อี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.

เถี่ยเสวี๋ยที่ยื่นจดหมายให้ด้านใน,ก่อนที่จะออกมารอด้านนอกเกี้ยว.

"ฮ่าฮ่าฮ่า,ดี,ดีมากจงซาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะหลอกข้าและเสี่ยวหวังได้!"อี้เหยี่ยนที่ฝืนยิ้มออกมา.

"จงซาน!"เถี่ยเสวี๋ยที่เผยแววตาประหลาดใจ.

จงซาน,นี่เป็นจดหมายที่จงซานส่งมาอย่างงั้นรึ?

"เอาล่ะ,เถี่ยเสวี๋ย,ข้ายังไม่ลงไป,จงนำเกี้ยวของข้าเดินทางไปยังทิศตะวันออก 100,000 ลี้ห่างจากที่นี้,ข้าจะไปตามนัด!"เสียงของอี้เหยี่ยนที่ดังออกมา.

"อุปราช,ให้นำทัพไปด้วยหรือไม่?"เถี่ยเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วสอบถาม.

"ไม่จำเป็น,ในเมื่อเขากล่าว่าได้เตรียมงานเลี้ยง,ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไร,ไปได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวมาอย่างเคร่งขรึม.

"ครับ!"เถี่ยเสวี๋ยที่รับคำในทันที.

จงซานที่รอคอยอยู่ภูเขาหิมะ,รออี้เหยี่ยนเดินทางมา! หลังจากนั้นสามวัน.

"อี้เหยี่ยนจะมาอย่างงั้นรึ?"จื่อเห่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.

"เขาจะต้องมาแน่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม,นี่เขามาจริงๆรึ!"จื่อเห่าที่สามารถมองเห็นแต่ไกล,เห็นได้อย่างชัดเจนที่ไกลออกไปนั้นมีคนกลุ่มหนึ่งกำลังบินมาด้วยความเร็ว.

จงซานและจื่อเห่าที่ทำการจัดเตรียมงานเลี้ยงอย่างรวดเร็ว.

ใกล้เข้ามา,เถี่ยเสวี๋ยที่นำขบวน,พร้อมกับเกี้ยวบินตรงมา.

"จงซาน,ยินดีต้อนรับเซียนเซิงอี้เหยี่ยน!"จงซานที่กล่าวออกไปขณะที่เกี้ยวลงจอด.

เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองอย่างเย็นชาจ้องมองไปยังจงซาน,ยืนอยู่ด้านหน้าเกี้ยว.

ม่านของเกี้ยวที่ค่อยๆเลื่อนออกมา,อี้เหยี่ยนที่ค่อยๆก้าวออกมา.

"เซียนเซิง,จงซาน,ไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน."อี้เหยี่ยนที่ตอบกลับ.

เถี่ยเสวี๋ยที่พยุงอี้เหยี่ยนไปยังศาลา.

ด้านในที่มีโต๊ะหิน,จัดอยู่สองโต๊ะ,อี้เหยี่ยนเข้าใจได้อย่างแน่นอน.

"ถอยออกไป!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาเบาๆ.

"จื่อเห่า,หลบไปก่อน."จงซานกล่าว.

เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังจงซาน,จ้องมองไปยังจื่อเห่า,ขมวดคิ้วแน่น,ทว่าจากนั้นก็นำขบวนหลบออกมายังภูเขาอีกลูก,ส่วนจื่อเห่าเองก็ถอยออกมายังภูเขาอีกลูกเช่นกัน.

บนภูเขาหิมะนั้น,มีจงซานและอี้เหยี่ยนเพียงสองคน.

"จงซานที่รู้สึกขอบคุณเซียนเซิงอี้เหยี่ยน,เช่นนั้นจึงได้เชิญมา,แน่นอนว่าจงซานย่อมปฏิบัติดีกับเซียนเซิงเช่นเดียวกับที่เซียนเซิงได้ปฏิบัติดีกับข้า.การที่เชิญเซียนเซิงอี้เหยี่ยนในครั้งนี้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยนคงจะไม่แปลกใจ!"จงซานที่กล่าว

กับการเชิญของจงซาน,อี้เหยี่ยนที่นั่งลงอย่างสบายๆ,"ไม่ว่าจะที่ใหน,ที่เซียนเซิงจงซานเชิญ,อี้เหยี่ยนก็ย่อมยินดี."

จงซานที่นั่งลง,ทั้งคู่ที่เริ่มดื่มสุรา.

"ก่อนหน้านี้ที่เมืองเทียนกง,ไม่ได้ลา,รู้สึกเสียดายนัก! เกรงว่าข้าคงต้องเหนื่อยล้าก่อนที่จะตายลง,ที่ต้องบัญชาการทัพออกรบในครานี้!"อี้เหยี่ยนกล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนล้อเล่นแล้ว,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,คงไม่มีใครเทียบท่านได้แน่."จงซานกล่าว.

"ฮึฮึ,ไม่รู้ว่าเซียนเซิงขอให้ข้ามานั้น,มีเรื่องอะไรจะชี้แนะอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนเอ่ยถาม.

"มีราชวงศ์ที่สามให้ท่านเลือก,เพื่ออนาคตของท่าน!"จงซานกล่าวรับรอง.

อี้เหยี่ยนที่วางแก้วสุราลง,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ไม่ใช่ว่าเซียนเซิงจงซานจะยอมสละตำแหน่งขุนนางของต้าโหลวแล้วอย่างงั้นรึ?"

"เฮ้เฮ้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยนล้อข้าเล่นแล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

"ครั้งหนึ่งข้าเคยกล่าวชักชวนให้เซียนเซิงเข้าร่วมราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,ได้เสนอตำแหน่งอุปราชให้,เพื่อซื้อใจในครั้งนั้น,ทว่าเห็นเซียนเซิงที่ประสบความสำเร็จในเวลานี้,ทำให้อี้เหยี่ยนรู้สึกอับอายยิ่งนัก!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ในเมื่อรับรู้สถานการณ์ทุกอย่าง,ข้าจะไม่กล่าวอะไรอื่นอีก,วันนี้ข้ามีเรื่องบางอย่างที่จะพูด,เกี่ยวกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่,ท่านเองก็ควรจะเห็น,ไม่จำเป็นต้องกล่าวอ้อมค้อม."จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

"โหว?เซียนเซิงจงซาน,เชิญกล่าว!"อี้เหยี่ยนตอบ.

"ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,จะอยู่รอดได้อีกนานเท่าไหร่? ข้าต้องการให้เซียนเซิงอี้เหยี่ยนได้คิดดูอีกครั้ง?"จงซานกล่าว.

"แน่นอน,ว่าอยู่ได้อีกหมื่นปี!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาในทันที.

"เฮ้เฮ้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ทว่าท่านอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ล่ะ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังอี้เหยี่ยนอีกครั้ง.

ได้ยินคำพูดของจงซานอี้เหยี่ยนที่หรี่ตาจ้องมอง"เรื่องนี้เกี่ยวกับข้าอย่างงั้นรึ?"

"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนไม่จำเป็นตกปิดบัง,เซียนเซิงอยู่ได้นานเท่าไหร่,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีก็จะอยู่ได้เท่านั้น,ที่จงซานกล่าวนี้เป็นความจริงหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ไม่จำเป็นต้องกล่าว!"อี้เหยี่ยนส่ายหน้าไปมา.

"ที่ข้าเชิญเซียนเซิงอี้เหยี่ยนมานี้เพราะมีความคิดที่ดีให้,กล่าวถูกต้อง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวเป็นไปได้ที่จะล่มสลายอย่างงั้นรึ? มีความเป็นไปได้หรือไม่ท่านคงจะรู้,นอกจากนี้ทัพทิศใต้ที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวควบคุม,ง่ายที่จะจัดการอย่างงั้นรึ?ราชวงศ์สวรรค์นับว่าเป็นอาณาจักรขนาดใหญ่,แน่นอนว่าจะต้องมีคนที่มีความสามารถมากมาย,ราชวงศ์ราชันย์ต้าโหลว,เมืองบรรกาลศักดิ์สิทธิเองก็มีการเมืองที่มั่นคงยิ่งกว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีมาก,ก่อนหน้านี้อ๋องจวีลูค่อนข้างมีอำนาจมาก,ทว่าในเวลานี้,มีเรื่องที่ต้องทำมากมาย,หลายเรื่องที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ทว่า,มันสายไปแล้ว,ระหว่างที่ท่านหายไปนี้,มันเปลี่ยนไปจนยากที่จะกลับคืนมา."จงซานกล่าว.

"แค๊ก แค๊ก แค๊ก แค๊ก."อี้เหยี่ยนที่ไอออกมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคำพูดดังกล่าวนั้นทำให้เขาไม่พอใจนัก.

หลังจากที่ไอเสร็จ,อี้เหยี่ยนชำเลืองมองไปยังจงซาน.

"เซียนเซิงจงซาน,มีเป้าหมายใด,โปรดกล่าวมาตามตรงเถอะ!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

"เฮ้เฮ้,ข้าต้องการที่จะเดิมพันกับเซียนเซิงอี้เหยี่ยนเท่านั้น!"จงซานกล่าว.


"โหว? เดิมพัน?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองเขม็งไปยังจงซาน.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น