Immortality Chapter 323 The snowy peak gambling makes
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 323 การเดิมพันที่หุบเขาหิมะ.
Chapter 323 The snowy
peak gambling makes
雪峰赌约
การเดิมพันที่หุบเขาหิมะ.
เมืองกวงหุย!
เกาะลอยฟ้าตำหนักเจ้าเมือง,ศาลาแห่งหนึ่ง.
ขณะที่จงซานและกงจูเฉียนโหยวดื่มชากันอยู่นั้น.
"เจ้าวิเคราะห์ได้อย่างไร?"กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มพลางสอบถาม.
จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เป็นไปไม่ได้ที่อี้เหยี่ยนจะไม่ยึดเมืองคืน,ทั้งที่เขาสามารถทำได้,ทว่าเห็นชัดเจนว่าเขาไม่ทำ,อี้เหยี่ยนจะต้องมีแผนการใหญ่อยู่."
"แผนการใหญ่? แผนการอะไรกัน?"กงจูเฉียนโหยวยังคงสอบถามออกไป.
"กงจูน่าจะสามารถคิดออกแล้ว."จงซานที่เผยยิ้มให้กับนาง.
"เจ้าไม่จำเป็นต้องยกยอข้า,ข้าคิดว่าเจ้าคงจะเป็นคนเดียวที่คาดเดาเป้าหมายของเขาได้?"กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมา.
"อืม,ไม่ได้เกินที่ข้าได้คาดการณ์ไว้,อีกไม่นาน,ต้ากวงและต้ายวี,จะทำศึกชี้ชะตาร่วมกัน."จงซานที่คิดครู่หนึ่งและกล่าวออกมา.
"ศึกชี้ชะตา?
มีอะไรเชื่อมโยงอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อุปราชของทั้งสองราชวงศ์ร่วมมือกัน,ช่วยกันเข้าโจมตีเมืองต่างๆ,ส่วนแม่ทัพของพวกเรา,แต่ละคนไม่สามารถที่จะยุ่งวุ่นวายกันได้."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"เจ้ามั่นใจอย่างงั้นรึ?"เฉียนโหยวกล่าว.
"ใช่แล้ว,หากข้าเป็นอี้เหยี่ยนแล้วละก็,ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้,เป็นเรื่องที่ดีที่จะหาแนวร่วม,เช่นนั้นคนที่จะร่วมมือกับต้ายวี,คงจะมีเพียงแค่ต้ากวง!"จงซานกล่าว.
"ทั้งสองราชวงศ์ไม่จำเป็นต้องประชุมหรือพบหน้ากันอย่างเหรอ,แล้วพวกเขาติดต่อกันอย่างไรใช้จดหมายอย่างงั้นรึ?."กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.
"ไม่,ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันด้วย,เพียงแค่ให้คำมั่น,ต่อกันและกัน,ข้าคิดว่าพวกเขาจะสามารถสร้างวิธีที่ได้เปรียบในการทำสงคราม,โดยใช้รหัสสงคราม."จงซานกล่าว.
"รหัสสงคราม?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย,แม้ว่านางจะมีความสามารถโดดเด่นเท่าใด,ทว่าเกี่ยวกับกลยุทธ์สงคราม,นางก็หาได้ชำนาญเรื่องนี้.
เหมือนมีความสามารถทางด้านวิทยาศาสตร์,ทว่าก็ใช่จะมีความสามารถด้านการเมือง,ทั้งสองด้านนั้นมีความลึกล้ำที่แตกต่างกัน.
"ที่เรียกว่ารหัสสงครามนั้น,พวกเขาทั้งคู่ต่างเข้าใจด้วยกันและกัน,หลังจากที่อี้เหยี่ยนเคลื่อนทัพ,เสี่ยวหวังก็จะเคลื่อนไหวด้วยเช่นกัน,การเคลื่อนทัพของอี้เหยี่ยนใต้หล้านี้มีเพียงแค่อี้เหยี่ยนเท่านั้นที่รู้,เสี่ยวหวังเองก็จะเคลื่อนไหวตามรหัสสงครามเหมือนดังที่พวกเขาเคยทำ,เขาจะสามารถร่วมมือกันได้อย่างยอดเยี่ยม,อุปราชทั้งสองนั้นถือว่ามีเชาว์ปัญญาชั้นยอด,การร่วมมือกันจะทำให้ไร้ซึ่งจุดอ่อน,นอกจากนี้ยังสามารถแบ่งปันข้อมูลของฝ่ายตรงกันข้ามได้อีกด้วย,กับการร่วมมือกันของราชวงศ์ราชันต์ทั้งสองนี้,จะทำให้พวกเขามีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณเลยก็ว่าได้."จงซานกล่าว.
"เรื่องนี้,คงจะไม่ง่ายแล้ว!"กงจูเฉียนโหยวคิดและกล่าวออกมา.
"ใช่แล้ว,ดังนั้นข้าจึงต้องไป,และเจ้าจะเป็นคนช่วยข้าได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมา.
"เจ้าจะไปใหนอย่างงั้นรึ?แล้วข้าจะช่วยอะไรอย่างั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"ช่วยดูแลเมืองกวงหุย!"จงซานกล่าวรับรอง.
"ข้ารึ?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ใช่,ระหว่างหนี้,เสี่ยวหวังจะต้องนำกองกำลังมาหยั่งเชิง,ทดสอบกองกำลังของพวกเราแน่,กับการปะจันหน้ากันที่เมืองกวงหุยนั้น,สุ่ยอู๋เหินที่มีความสามารถในการรบ,ทว่าเขายังไม่ฉลาดนักที่จะมองภาพรวมของสงคราม,อาจจะง่ายที่ถูกจะถูกลวง,ทว่าเจ้าแตกต่างออกไป,ด้วยความสามารถของเจ้า,ข้าสามารถมั่นใจได้ว่า,เสี่ยวหวังจะไม่สามารถกระทำอะไรตามใจได้อย่างแน่นอน!"จงซานกล่าวรับรอง.
ได้ยินคำยกยอของจงซาน,ทำให้ภายในใจกงจูเฉียนโหยวอบอุ่นเช่นกัน.
"จะให้ข้าแอบอ้างเป็นเจ้าอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มให้.
"ใช่แล้ว,เจ้าแสร้งแสดงเป็นข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน.
.....
สองเดือนหลังจากนั้น.
ในต้ายวี,บนภูเขาหิมะลูกหนึ่ง,สถานที่แห่งนี้มีศาลาซุ้มไม้,พื้นที่รอบๆนั้นอยู่ท่ามกลางสวน,ที่มีดอกไม้หลากสี,ซึ่งตอนนี้กำลังเบ่งบาน,เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์!มีสายลมที่พัดผ่านเสียงหวีดหวิวพัดพากลิ่นดอกไม้กระจายไปทั่ว,พื้นที่แห่งนี้มีค่ายกลปกปิดเสียงด้านนอกเอาไว้,ทำให้สถานที่ดังกล่าวค่อนข้างดูน่าอยู่.
ภายในศาลา,จงซานที่นั่งอยู่ในซุ้มไม้,ดื่มชารสเลิศอย่างสบายใจ.
ที่ด้านหลังมีอาต้าและจื่อเห่ายืนอยู่ด้านข้าง.
"เซียนเซิง,ที่ส่งจดหมายไปยังเมืองจิง,แล้วเขาจะได้รับอย่างงั้นรึ?อี้เหยี่ยนจะมาที่เมืองจิงอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"อืม,หากเขาเห็นจดหมาย,แน่นอนว่าเขาจะต้องมา."จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"หากว่าเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันเขานำกองทัพมาล่ะ?พวกเราจะจัดการอย่างไร?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"เช่นนั้นเจ้าจงเดินทางไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,ห่างออกไปจากที่นี่
10,000 ลี้เพื่อเฝ้ามอง,หากเขานำทัพตามมาล่ะก็,แม้ว่าข้าจะคาดว่าเขาไม่ทำ,ทว่าเพื่อกันเอาไว้ก่อน! เจ้าก็ไปตรวจสอบรอคอย,หากว่าเขานำกองทัพมา,ก็เร่งรีบกลับมาแจ้งข้า."จงซานกล่าว.
"ครับ!"อาต้ารับคำ
จากนั้นก็บินออกไปอย่างรวดเร็ว.
ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,เมืองจิง!
แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีที่บินนำคุ้มกันด้านหน้า,และมีผู้ฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณที่ยกเกี้ยว,บินตรงไปยังเมืองจิง.
ที่ตำหนักเจ้าเมืองของเมืองจริง.
"แม่ทัพเถี่ยเสวีย,ท่านมาจริงๆรึ?
แล้วอุปราชล่ะ?"เจ้าเมืองจิงที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?
เจ้ารู้ว่าอุปราชจะมาอย่างงั้นรึ?"แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่เบิกตากว้าง.
"เรียนท่านแม่ทัพ,มีชายชุดดำเดินทางมาก่อนหน้านี้,เขาบอกว่าอุปราชจะมาที่นี่,พร้อมทั้งมอบจดหมายให้กับอุปราชด้วย."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรง.
"ใครกัน?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวสอบถามออกไปในทันที.
"ข้าเองก็ไม่รู้จัก,รู้เพียงว่าคนผู้นี้มีพลังฝึกตนแข็งแกร่งมาก,น่าจะเป็นผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที,พร้อมกับยื่นจดหมายออกไป.
ด้านนอกจดหมายเขียนปะทับว่า,ให้อี้เหยี่ยนเปิดได้คนเดียว.
"ผู้น้อยรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้นับว่าเคร่งเครียด,ไม่กล้าที่จะเปิดแน่นอน,ขอให้ท่านแม่ทัพตัดสินใจ."เจ้าเมืองที่กล่าวออกมาในทันที.
เถี่ยเสวี่ยนำจดหมาย,เดินเข้าไปหาเกี้ยวในทันที.
"อุปราช!"เถี่ยเสวี๋ยที่เอ่ยอยู่ด้านนอกเกี้ยว.
"ถึงแล้วรึ?"เสียงของอี้เหยี่ยนที่ดังออกมาจากด้านใน.
"อุปราช,มีใครบางคนส่งจดหมายมา,กล่าวว่าให้ส่งให้ท่าน."เถี่ยเสวี๋ยกล่าว.
"โหว?"อี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.
เถี่ยเสวี๋ยที่ยื่นจดหมายให้ด้านใน,ก่อนที่จะออกมารอด้านนอกเกี้ยว.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ดี,ดีมากจงซาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะหลอกข้าและเสี่ยวหวังได้!"อี้เหยี่ยนที่ฝืนยิ้มออกมา.
"จงซาน!"เถี่ยเสวี๋ยที่เผยแววตาประหลาดใจ.
จงซาน,นี่เป็นจดหมายที่จงซานส่งมาอย่างงั้นรึ?
"เอาล่ะ,เถี่ยเสวี๋ย,ข้ายังไม่ลงไป,จงนำเกี้ยวของข้าเดินทางไปยังทิศตะวันออก
100,000 ลี้ห่างจากที่นี้,ข้าจะไปตามนัด!"เสียงของอี้เหยี่ยนที่ดังออกมา.
"อุปราช,ให้นำทัพไปด้วยหรือไม่?"เถี่ยเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วสอบถาม.
"ไม่จำเป็น,ในเมื่อเขากล่าว่าได้เตรียมงานเลี้ยง,ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไร,ไปได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"เถี่ยเสวี๋ยที่รับคำในทันที.
จงซานที่รอคอยอยู่ภูเขาหิมะ,รออี้เหยี่ยนเดินทางมา! หลังจากนั้นสามวัน.
"อี้เหยี่ยนจะมาอย่างงั้นรึ?"จื่อเห่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"เขาจะต้องมาแน่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม,นี่เขามาจริงๆรึ!"จื่อเห่าที่สามารถมองเห็นแต่ไกล,เห็นได้อย่างชัดเจนที่ไกลออกไปนั้นมีคนกลุ่มหนึ่งกำลังบินมาด้วยความเร็ว.
จงซานและจื่อเห่าที่ทำการจัดเตรียมงานเลี้ยงอย่างรวดเร็ว.
ใกล้เข้ามา,เถี่ยเสวี๋ยที่นำขบวน,พร้อมกับเกี้ยวบินตรงมา.
"จงซาน,ยินดีต้อนรับเซียนเซิงอี้เหยี่ยน!"จงซานที่กล่าวออกไปขณะที่เกี้ยวลงจอด.
เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองอย่างเย็นชาจ้องมองไปยังจงซาน,ยืนอยู่ด้านหน้าเกี้ยว.
ม่านของเกี้ยวที่ค่อยๆเลื่อนออกมา,อี้เหยี่ยนที่ค่อยๆก้าวออกมา.
"เซียนเซิง,จงซาน,ไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน."อี้เหยี่ยนที่ตอบกลับ.
เถี่ยเสวี๋ยที่พยุงอี้เหยี่ยนไปยังศาลา.
ด้านในที่มีโต๊ะหิน,จัดอยู่สองโต๊ะ,อี้เหยี่ยนเข้าใจได้อย่างแน่นอน.
"ถอยออกไป!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาเบาๆ.
"จื่อเห่า,หลบไปก่อน."จงซานกล่าว.
เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังจงซาน,จ้องมองไปยังจื่อเห่า,ขมวดคิ้วแน่น,ทว่าจากนั้นก็นำขบวนหลบออกมายังภูเขาอีกลูก,ส่วนจื่อเห่าเองก็ถอยออกมายังภูเขาอีกลูกเช่นกัน.
บนภูเขาหิมะนั้น,มีจงซานและอี้เหยี่ยนเพียงสองคน.
"จงซานที่รู้สึกขอบคุณเซียนเซิงอี้เหยี่ยน,เช่นนั้นจึงได้เชิญมา,แน่นอนว่าจงซานย่อมปฏิบัติดีกับเซียนเซิงเช่นเดียวกับที่เซียนเซิงได้ปฏิบัติดีกับข้า.การที่เชิญเซียนเซิงอี้เหยี่ยนในครั้งนี้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยนคงจะไม่แปลกใจ!"จงซานที่กล่าว
กับการเชิญของจงซาน,อี้เหยี่ยนที่นั่งลงอย่างสบายๆ,"ไม่ว่าจะที่ใหน,ที่เซียนเซิงจงซานเชิญ,อี้เหยี่ยนก็ย่อมยินดี."
จงซานที่นั่งลง,ทั้งคู่ที่เริ่มดื่มสุรา.
"ก่อนหน้านี้ที่เมืองเทียนกง,ไม่ได้ลา,รู้สึกเสียดายนัก! เกรงว่าข้าคงต้องเหนื่อยล้าก่อนที่จะตายลง,ที่ต้องบัญชาการทัพออกรบในครานี้!"อี้เหยี่ยนกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนล้อเล่นแล้ว,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,คงไม่มีใครเทียบท่านได้แน่."จงซานกล่าว.
"ฮึฮึ,ไม่รู้ว่าเซียนเซิงขอให้ข้ามานั้น,มีเรื่องอะไรจะชี้แนะอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนเอ่ยถาม.
"มีราชวงศ์ที่สามให้ท่านเลือก,เพื่ออนาคตของท่าน!"จงซานกล่าวรับรอง.
อี้เหยี่ยนที่วางแก้วสุราลง,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ไม่ใช่ว่าเซียนเซิงจงซานจะยอมสละตำแหน่งขุนนางของต้าโหลวแล้วอย่างงั้นรึ?"
"เฮ้เฮ้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยนล้อข้าเล่นแล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครั้งหนึ่งข้าเคยกล่าวชักชวนให้เซียนเซิงเข้าร่วมราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,ได้เสนอตำแหน่งอุปราชให้,เพื่อซื้อใจในครั้งนั้น,ทว่าเห็นเซียนเซิงที่ประสบความสำเร็จในเวลานี้,ทำให้อี้เหยี่ยนรู้สึกอับอายยิ่งนัก!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ในเมื่อรับรู้สถานการณ์ทุกอย่าง,ข้าจะไม่กล่าวอะไรอื่นอีก,วันนี้ข้ามีเรื่องบางอย่างที่จะพูด,เกี่ยวกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่,ท่านเองก็ควรจะเห็น,ไม่จำเป็นต้องกล่าวอ้อมค้อม."จงซานที่เผยยิ้มออกมา.
"โหว?เซียนเซิงจงซาน,เชิญกล่าว!"อี้เหยี่ยนตอบ.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,จะอยู่รอดได้อีกนานเท่าไหร่?
ข้าต้องการให้เซียนเซิงอี้เหยี่ยนได้คิดดูอีกครั้ง?"จงซานกล่าว.
"แน่นอน,ว่าอยู่ได้อีกหมื่นปี!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาในทันที.
"เฮ้เฮ้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ทว่าท่านอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ล่ะ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังอี้เหยี่ยนอีกครั้ง.
ได้ยินคำพูดของจงซานอี้เหยี่ยนที่หรี่ตาจ้องมอง"เรื่องนี้เกี่ยวกับข้าอย่างงั้นรึ?"
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนไม่จำเป็นตกปิดบัง,เซียนเซิงอยู่ได้นานเท่าไหร่,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีก็จะอยู่ได้เท่านั้น,ที่จงซานกล่าวนี้เป็นความจริงหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่จำเป็นต้องกล่าว!"อี้เหยี่ยนส่ายหน้าไปมา.
"ที่ข้าเชิญเซียนเซิงอี้เหยี่ยนมานี้เพราะมีความคิดที่ดีให้,กล่าวถูกต้อง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวเป็นไปได้ที่จะล่มสลายอย่างงั้นรึ?
มีความเป็นไปได้หรือไม่ท่านคงจะรู้,นอกจากนี้ทัพทิศใต้ที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวควบคุม,ง่ายที่จะจัดการอย่างงั้นรึ?ราชวงศ์สวรรค์นับว่าเป็นอาณาจักรขนาดใหญ่,แน่นอนว่าจะต้องมีคนที่มีความสามารถมากมาย,ราชวงศ์ราชันย์ต้าโหลว,เมืองบรรกาลศักดิ์สิทธิเองก็มีการเมืองที่มั่นคงยิ่งกว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีมาก,ก่อนหน้านี้อ๋องจวีลูค่อนข้างมีอำนาจมาก,ทว่าในเวลานี้,มีเรื่องที่ต้องทำมากมาย,หลายเรื่องที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ทว่า,มันสายไปแล้ว,ระหว่างที่ท่านหายไปนี้,มันเปลี่ยนไปจนยากที่จะกลับคืนมา."จงซานกล่าว.
"แค๊ก แค๊ก แค๊ก แค๊ก."อี้เหยี่ยนที่ไอออกมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคำพูดดังกล่าวนั้นทำให้เขาไม่พอใจนัก.
หลังจากที่ไอเสร็จ,อี้เหยี่ยนชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"เซียนเซิงจงซาน,มีเป้าหมายใด,โปรดกล่าวมาตามตรงเถอะ!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เฮ้เฮ้,ข้าต้องการที่จะเดิมพันกับเซียนเซิงอี้เหยี่ยนเท่านั้น!"จงซานกล่าว.
"โหว?
เดิมพัน?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองเขม็งไปยังจงซาน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น