Immortality Chapter 324 The day collapses the plan
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 324 แผนการสวรรค์ล่ม.
Chapter 324 The day collapses the plan
天崩计划
แผนการสวรรค์ล่ม.
"ถูกแล้ว,เดิมพัน!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เดิมพันอะไร?"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาอย่างใจเย็น.
"เดิมพันท่าน,เดิมพันข้า!"จงซานกล่าวอย่างใจเย็น.
อี้เหยี่ยนที่นิ่งรอฟัง.
"หากข้าแพ้,ข้ายินดีที่จะรับใช้เซียนเซิงอีเหยี่ยนเป็นเวลา
200 ปี."จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"200 ปี? อี้เหยี่ยนมีชีวิตได้ไม่ถึง 20
ปี, 200 ปีนั่นจะเอาที่ใหนไปเดิมพัน?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
อายุของอีเหยี่ยน,ทั่วหล้าย่อมรับรู้กันทุกคน,จงซาน,ผู้นี้ถึงกับกล้าคาดการณ์อายุของราชงศ์ราชันย์ต้ายวีไปด้วยเหรอ.
"เฮ้เฮ้,จะอย่างไรข้านั้นจะยังปฏิบัติตามเป็นเวลา
200 ปี,ไม่ว่าเซียนเซิงอี้เหยี่ยนจะมีชีวิตอยู่หรือไม่!"จงซานที่กล่าวอีกครั้ง.
ได้ยินคำพูดจงซนอี้เหยี่ยนที่หรี่ตาจ้องมอง,"หากข้าตายไป,เซียนเซิงจงซานจะเป็นอุปราชของต้ากวง,ไม่ว่าอย่างไรใช่หรือไม่?"
"แน่นอนว่าต้องเป็นไปตามนั้น!"จงซานที่กล่าวรับรอง.
นี่คือสิ่งที่อี้เหยี่ยนปรารถนาเพื่อราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,แน่นอนว่ามันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที,เขาจะต้องยอมรับการเดิมพันของจงซานแน่นอน,อี้เหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นสงบขึ้นมา.
"หากเจ้าชนะล่ะ?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,จะต้องเป็นใต้บังคับบัญชาข้า,รับใช้ข้าเป็นเวลา
200 ปี!"
"เฮ้เฮ้,เซียนเซิงจงซานล้อข้าเล่นแล้ว,อายุไขของอี้เหยี่ยนก็บอกไปก่อนแล้ว,อย่างมากที่สุดก็อยู่ได้แค่
20
ปี,เพราะว่าร่างกายมีพิษฝังอยู่,ไม่ว่าอย่างไรจะต้องตายไปก่อนแน่นอน,200ปีอย่างงั้นรึ?ไม่ใช่ว่าเซียนเซิงหวังที่จะให้ข้ากลายเป็นผีมารับใช้เซียนเซิงต่อหรอกรึ?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม.
"เฮ้เฮ้,ข้าเชื่อว่าเซียนเซิงอี้เหยี่ยนยังอยู่ในโลกนี้อีกนาน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,อี้เหยี่ยนขมวดคิ้วไปมา,ชำเลืองมองไปยังจงซาน,ไม่รู้ว่าจงซานนั้นมีความคิดอะไรอยู่!
"เดิมพันอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เดิมพันว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,จะอยู่ได้ไม่เกินสิบปี,ภายในสิบปีราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวจะทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีได้."จงซานกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
"น่าขัน,สิบปี? เมือง 12 หลิงไห่แม้ว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จได้,ถึงข่าวลือจะกล่าว่าเจ้าใช้เวลาเพียงแค่ห้าเดือน,ทว่า,การที่สามารถยึดเมืองได้อย่างรวดเร็วนี้เป็นเพราะใช้กลุ่มมังกรจากทะเลตะวันออก,สิบปี,ต้ายวีมีเมืองมากกว่าร้อยห้าสิบเมือง,สิบปีรึ?
เป็นไปไม่ได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวอย่างมั่นใจ.
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,พวกเราไม่ได้คุยกันเรื่องสถานการณ์ของต้ายวี,ไม่ได้เกี่ยวกับว่ามีมากกว่าร้อยห้าสิบเมือง,มันเกี่ยวกับแผนการรบต่างหากล่ะ."จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
จ้องมองไปยังจงซาน,อี้เหยี่ยนเองก็เชื่อว่าเขาไม่ได้กล่าวไร้สาระ,สิบปี?
ใช้เวลาสิบปีอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
อย่างไรก็ตาม,อี้เหยี่ยนไม่ใช่คนที่ดื้อรั้นไร้ทางรักษา,แน่นอนว่าเขาย่อมตั้งเผื่อความเป็นไปได้,เขาต้องคิดถึงความสำเร็จและล้มเหลวโดยละเอียด.
สิบปี,ตัวเขาเองก็มีชีวิตเหลืออยู่อีกสิบปีหลังจากนั้น?
การเดิมพันนี้,เห็นได้ว่าจงซานเสียเปรียบ,ทว่า,อี้เหยี่ยนก็เชื่อว่าจงซานนั้นมีแผนการอะไรบางอย่างอยู่.
สิบปี,ไม่มีใครกล้ารับประกันจะทำได้,ไม่ จะ
20ปีหรือ 50 ปี,ยังไม่มีใครกล้ากล่าวเลย.
"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนคิดอย่างไร?
ด้วยการเดิมพันนี้,ไม่กล้าอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
อี้เหยี่ยนครุ่นคิดชำเลืองมองไปยังจงซาน,เขาคิดไปมา,แต่ก็มองไม่เห็นจุดบกพร่อง,มองไม่เห็นความเป็นไปได้ที่จงซานจะได้เปรียบจากการเดิมพันนี้.
"เดิมพัน,ทำไมจะไม่กล้าล่ะ,ทว่าเซียนเซิงจงซานจะต้องขาดทุนเป็นอย่างมาก!"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เฮ้เฮ้,ขาดทุนอย่างงั้นรึ?ไม่,จงซานได้รับกำไรต่างหาก!"จงซานกล่าว.
จากนั้น,จงซานที่สะบัดมือนำขวดยาสีม่วงออกมา.
อี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.
จงซานนำขวดยาขนาดเล็ก,ยื่นมันออกไปวางบนโต๊ะของอี้เหยี่ยน.
"มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์!"จงซานกล่าว!
เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์,นี่คือเม็ดยาเทวะระดับแปดของสำนักไท่ตาน,เหลือเม็ดสุดท้าย,สามารถที่จะช่วยอี้เหยี่ยนที่มีพลังก่อตั้งวิญญาณขั้นปลายทะลวงผ่านไปยังระดับหลอมกายธาตุได้อย่างรวดเร็ว,สามารถสร้างวิญญาณเทวะ,ตลอดจนสามารถขับพิษออกจากร่างกายในทันที.
"เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์?"อี้เหยี่ยนดวงตาเบิกกว้าง,แสดงท่าทางตื่นตะลึง,ก่อนที่แววตาจะเต็มไปด้วยความยินดีอย่างบ้าคลั่ง.
"ข้าคิดว่าหลังจากที่เซียนเซิงถูกวางยาพิษ,คงจะค้นหาวิธีการต่างๆมากมาย,แม้ว่าข้าจะไม่รู้มากมายนัก,ทว่าเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์นี้,ท่านคงรู้จัก!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก,จ้องมองไปยังขวดหยกเล็กๆ,ยังไม่ได้ยื่นมือออกไปรับ,เพราะว่าอี้เหยี่ยนเชื่อในคำพูดของจงซาน,จงซานไม่หลอกเขาแน่นอน,นอกจากนี้ยังไม่จำเป็นอีกด้วย.
"เจ้ามั่นใจขนาดนั้นเลยรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ถูกแล้ว,ในเมื่อจงซานกล้าที่จะเดิมพัน,แน่นอนว่าจะต้องทำสำเร็จได้,เซียนเซิงอี้เหยี่ยนเองก็ยอมรับเดิมพัน,แน่นอนว่าย่อมไม่ต้องการให้สูญเสียผลประโยชน์ไป,หลังจากท่านหายดีแล้ว,จะได้ใช้ความสามารถออกมาเต็มที!"จงซานที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
"เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะตะบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ชำเลืองมองจงซาน.
"ข้าเชื่อว่าด้วยนิสัยใจคอของเซียนเซิงแล้ว,เรื่องบางเรื่องมันสำคัญยิ่งกว่าชีวิต,ไม่เช่นนั้นเซียนเซิงคงไม่อยู่กับราชวงศ์ต้ายวีมาจนถึงตอนนี้!"จงซานกล่าวรับรอง.
ด้วยการเก็บเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์,อี้เหยี่ยนที่ลุกขึ้นช้าๆ,กล่าวต่อจงซานด้วยน้ำเสียงหนักแน่น,"ดี,ข้าจะป้องกันสิบปี!รอคอยก็แล้วกัน!"
จงซานที่ลุกขึ้น,พร้อมกับกล่าวด้วยความสุภาพ,"สุดแต่ฟ้าดินกำหนด!"
"สุดแต่ฟ้าดินกำหนด!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
โดยการโบกมือ,เถี่ยเสวี๋ยที่อยู่ไกลออกไปก็เข้ามา,จื่อเห่าเองก็บินเข้ามาด้วยเช่นกัน.
อี้เหยี่ยนไม่ได้กล่าวสิ่งใด,เกี้ยวของอี้เหยี่ยน,ที่เคลื่อนที่ออกไป.
ส่วนจงซาน,ที่สูดหายใจโล่งอก,จ้องมองดูอี้เหยี่ยนจากไป.
สิบปี! ที่จะได้อี้เหยี่ยนมาใช้งานดั่งที่เขาตั้งใจได้หรือไม่?
"พวกเขาไปแล้วรึ?"จื่อเห่าสอบถาม.
"ไปดีกว่า,พวกเราเองก็ต้องเดินทางเช่นกัน,เรียกอาต้า,เวลาของพวกเราค่อนข้างกระชั้นชิด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม,ครับ!"จื่อเห่าที่ตอบรับในทันที.
..........
บนเมฆสีขาว,อาต้า,จื่อเห่าและจงซาน,กำลังมุ่งตรงไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว.
"เซียนเซิง,พวกเราไม่กลับไปเมืองกวงหุ่ยอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ยังไม่กลับในเวลานี้,เดินทางไปยังเมืองต้าเสวียน!"
"เมืองต้าเสวียน?
เซียนเซิงจะไปพบกับต้าเสวียนอ๋องอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ถูกแล้ว!
ข้าได้บอกกงจูแล้ว,นางรู้!โปรดวางใจ!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ครับ!"อาต้าพยักหน้ารับ.
.....
สามเดือนหลังจากนั้น.
เมืองต้าเสวียน,ตำหนักเจ้าเมือง! ห้องหนังสือต้าเสวียนอ๋อง!
ต้าเสวียนอ๋องที่กำลังปรึกษาหารือกับเหล่ากุนซือเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ.
"ท่านอ๋อง,สถานการณ์ทหารในเวลานี้,อี้เหยี่ยนและเสี่ยวหวังเป็นไปได้ที่จะร่วมมือกัน!"กุนซือผู้หนึ่งกล่าว.
"ใช่แล้ว,ท่านอ๋อง,การรบของพวกเรา,นับวันก็จะยิ่งยากขึ้นไปเรื่อยๆ."กุนซืออีกผู้หนึ่งกล่าว.
"ส่วนฝั่งของอ๋องเจิ้งอี้,สถานการณ์เป็นไปอย่างราบรื่น,ท่านอ๋องแม้ว่าพวกเราจะต้องเชิญกับสองราชวงศ์,ทว่าก็ไม่สามารถใช้เป็นข้ออ้างได้,เหนือหัวนั้นคาดหวังเป็นอย่างยิ่ง,พวกเราไม่สามารถที่จะล้าหลังได้."กุนซืออีกคนกล่าว.
"สถานการณ์ที่ยากขึ้นเรื่อยๆอย่างงั้นรึ?
อายุไขของอี้เหยี่ยนน่าจะอยู่ได้ 20 ปี,หลังจาก 20 ปี
ต้ายวีจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย."กุนซืออีกคนกล่าว.
"จะชนะยังไม่สามารถบอกได้,หลังจากนี่ 20 ปีอาจจะยังยากเช่นเดิม,
20 ปีหลังจากนี้,ใครจะกล้ารับรองว่าจะไม่มีอี้เหยี่ยนแล้ว?"กุนซืออีกคนกล่าว.
"ทว่าหากเป็นตามที่คาด,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีจะต้องพ่ายแพ้,อ๋องจวีลูที่ร้ายกาจเองก็ยังพ่ายแพ้,อี้เหยี่ยนเพียงคงเดียวไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง,การที่เขาจะรุกเข้ามา,ไม่ใช่เรื่องง่าย,นอกจากนี้อายุไขเขายังมีจำกัด,ค่อยๆรุกเข้าไป,ต้ายวีจะต้องถูกกำจัด,จากนั้นต้ากวงไม่สามารถที่จะยืนอยู่คนเดียวได้,จะต้องพ่ายแพ้ไปตามๆกัน."กุนซืออีกคนหนึ่งกล่าวออกมาทันที.
"อืม,ใช่,ทว่าก็ยังนับว่าเป็นแผนการระยะยาว!"กุนซือที่หนึ่งที่กล่าวออกมาในทันที.
"อืม,แล้วไท่จื่อทั้งสามคนล่ะ,พวกเขาคงไม่หยุดรอข้า,พวกเขาไม่ต้องทำลายศัตรูแตกพ่ายไปก่อนข้าอย่างรวดเร็วหรอกรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังเหล่ากุนซือ.
เหล่ากุนซือทีได้แต่เงียบ,ส่ายหน้าไปมาเช่นกัน.
"ยากจริงๆ!"กุนซือที่หนึ่งเอ่ยปากออกมาในทันที.
"หืม?"ต้าเสวียนอ๋องจ้องมองไปยังเขา,ยาก,ไม่มีวิธีอย่างงั้นรึ?
"จากสถานการณ์ทางทหารในเวลานี้,หากต้องการทำลายราชวงศ์ทั้งสองอย่างรวดเร็ว,จะต้องมีแผนการ,สงครามจากภายนอก!"อาวุโสที่หนึ่งที่เสนอความเห็น.
"สงครามจากภายนอก?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังกุนซือที่หนึ่ง.
"ขอรับ,จะต้องมีทัพภายนอกเกิดขึ้นในสนามรบอีก,วิธีการค่อนข้างพิเศษ,ขอให้เฉินได้คิดก่อน."อาวุโสที่หนึ่งส่ายหน้าไปมา.
"ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้รึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม.
ขณะที่ต้าเสวียนอ๋องและกุนซือกำลังปรึกษาหารือกันอยู่นั้น,พ่อบ้านคนหนึ่งที่ก้าวเข้ามาด้านใน.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพ่อบ้านคนนี้เป็นคนที่เชื่อใจได้ของต้าเสวียนอ๋อง,เหล่ากุนซือที่ได้หยุดคิดกันเล็กน้อย.
"เรียนท่านอ๋อง!"พ่อบ้านกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ตงฟางโห่วจงซานขอเข้าพบรออยู่ด้านนอก!"พ่อบ้านกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"จงซาน?"ต้าเสวียนอ๋องที่ขมวดคิ้วไปมาด้วยความสงสัย.
กุนซือต่างก็จ้องมองหน้ากันและกัน,แต่ละคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ,ท้ายที่สุดก็หันหน้าจ้องมองมายังท่านอ๋อง.
"พวกเขามากันกี่คน?"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"รวมจงซานแล้ว,มีสามคน,สองคน,หนึ่งคืออาต้า,ส่วนอีกหนึ่งก็คือจื่อเห่า!"พ่อบ้านกล่าวออกมาด้วยความเคารพ,เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจ,เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะเดินทางมาอย่างลับๆ.
"ท่านอ๋อง,จงซานมาเยือนครั้งนี้,จะต้องเป็นเรื่องสำคัญเป็นแน่!"กุนซือที่หนึ่งเอ่ยปากในทันที.
"อืม,ให้จงซานเข้ามา!"ต้าเสวียนอ๋องพยักหน้า.
"ครับ!"พ่อบ้านรับคำสั่ง.
จงซานที่เดินทางมายังเมืองต้าเสวียน,ด้วยสถานะของจงซาน,ไม่สามารถเดินทางไปตำหนักเจ้าเมืองอย่างเปิดเผย.
"พวกเจ้ารอข้าอยู่ที่นี่!"จงซานกล่าวกับอาต้าและจื่อเห่า.
"ครับ!"คนทั้งสองรับคำ.
"ตงฟางโห่ว,ท่านอ๋องเชิญ!"พ่อบ้านเผยยิ้มให้กับจงซาน.
"ขอบคุณต้องรบกวนท่านแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
"เป็นหน้าทีอยู่แล้ว!"พ่อบ้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ไม่นานจงซานที่บินตามไปก้าวเข้าไปในห้องโถง,ซึ่งมีบันไดวนเข้าไปด้านในอีกชั้น.
ห้องโถงด้านใน,ต้าเสวียนอ๋องที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,สายตาที่กวาดตามองลงมา,ทั้งสองฝั่งมีเหล่าบัณฑิตที่ดูมีสง่าราศีจำนวนแปดคน,แต่ละคนที่ยืนนิ่งจ้องมองมายงเขา,พ่อบ้านที่นำเขามา,จากนั้นก็ก้าวออกไป.
หลายปีมาแล้ว,ครานี้ได้พบต้าเสวียนอ๋องอีกครั้ง,ภายในใจก็ยังรู้สึกถูกข่มอยู่เช่นเดิม,สายตาของทุกคนตอนนี้ต่างก็เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามกดลงมาที่ตัวเขา.
จงซานที่สูดหายใจยาว,ก่อนที่จะกล่าวทักท่าน,"ผู้ใต้บังคับบัญชาจงซาน,คารวะท่านอ๋อง!"
จ้องมองไปยังจงซาน,ต้าเสวียนอ๋องที่แสดงท่าทางจริงจัง,"จงซาน,เจ้าไม่อยู่แนวหน้า,ทำไมถึงได้หนีมา,ละทิ้งหน้าที่เช่นนี้,หรือเจ้าได้รับคำสั่งทางทหารตั้งแต่เมื่อไหร่?"
ได้ยินการไต่สวนจากต้าเสวียนอ๋อง,จงซานไม่ได้หวาดกลัวแต่อย่างใด,กล่าวออกมาด้วยความคารพ,"เรียนท่านอ๋อง,ผู้ใต้บังคับบัญชามีเรื่องสำคัญทางการทหารมารายงาน,เป็นเรื่องที่มีความสำคัญมากๆ,เป็นเหตุให้ผู้ใต้บังคับบัญชาต้องมาด้วยตัวเอง!"
"เรื่องสำคัญทางการทหารอย่างงั้นรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่หรี่ตาจ้องมองจงซาน,เรื่องทางทหารอย่างงั้นรึ?
กับสถานการณ์แนวหน้าทุกเรื่องมีเรื่องใหนที่เขาไม่รู้กัน?
"ครับ!"จงซานกล่าวรับรองอย่างมั่นเหมาะ.
"กล่าวมา!หากว่ามันสำคัญจริงเจ้าถึงจะเป็นผู้บริสุทธิ์,หากสิ่งที่เจ้ากล่าวไม่ได้สำคัญจริง,การฝ่าฝืนกฏทหารครั้งนี้,จะต้องได้รับโทษตามกฏระเบียบของต้าโหลว."ต้าเสวียนอ๋องที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
อย่างไรก็ตามจงซานยังไม่กล่าว,จ้องมองไปรอบๆยังเหล่ากุนซือ,เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมา,ไม่ต้องการให้คนอื่นๆรับรู้.
"พวกเขาคือผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจได้!กล่าวมา!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"ครับ!"จงซานพยักหน้า.
"ท่านอ๋อง,เกี่ยวกับข้อมูลต่างๆที่ผู้ใต้บังคับบัญชาได้รวบรวมมา,ผู้ใต้บังคับบัญชามีความกล้า,คิดแผนการ"แผนสวรรค์ล่ม"ขึ้นมา,คาดว่าห้าปี,จะสามารถทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีได้สำเร็จ! ขอให้ท่านอ๋องโปรดตรวจสอบ!"จงซานกล่าวเสร็จก็สะบัดมือนำแผ่นริ้วหยกออกมายื่นไปด้านหน้า.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น