Immortality Chapter 312 Ninth Grade ominous blade

Immortality Chapter 312 Ninth Grade ominous blade

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 312   ดาบปิศาจระดับเก้า.

Chapter 312 Ninth Grade ominous blade

九品凶刀

  ดาบปิศาจระดับเก้า.

การไล่ล่าเสี่ยวหยวนเติ้ง,กินเวลาไปถึงหนึ่งวัน,และเวลากลับก็ใช้เวลาหนึ่งวันเช่นกัน.

สองวันหลังจากนั้น,จงซานที่นำทัพ,กลับต้าเย่,ทว่า,เมื่อมาถึงที่นอกเมืองต้าเย่,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

เพราะว่า,ในเวลานี้ประตูเมืองทิศใต้ของเมืองต้าเย่ได้เปิดกว้างอยู่.

สุ่ยอู๋เหินไปเจออะไรเข้าอย่างงั้นรึ?ถึงได้เปิดเมืองโล่งโจ้งเช่นนี้,เขากำลังทำสิ่งใด? มีเรื่องอะไรสำคัญเกิดขึ้นหรือไม่?

จงซานยังคงอยู่นอกเมือง,ไม่เร่งรีบแต่อย่างใด,จ้องมองไปยังป้อมปราการ.

บนป้อมปราการมีทหารอยู่เหมือนก่อน.

"จอมพลกลับมาแล้ว!"สายตาของเหล่าทหารที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

"แจ้งขุนพล,จอมพลกับมาแล้ว."ทหารผู้หนึ่งกล่าวรายงาน.

จงซานที่ยืนรอคอยอยู่นอกเมือง.

หากไม่รู้สถานการณ์ในเมืองโดยระเอียดจงซานย่อมไม่เร่งรีบแน่,เสี่ยวหยวนเติ้งคือหนึ่งในข้อผิดพลาดที่เขาได้รับมาแล้ว.

เกิดปัญหาอะไรขึ้น?

อย่างไรก็ตาม,จงซานที่อยู่นอกเมืองก็พบกับความจริง,ในประตูเมืองนั้นมีการบุกรุก.

ถูกโจมตีอย่างงั้นรึ?

จงซานที่ตื่นตระหนกในใจ,ใครกันที่เป็นผู้บุกรุกเมืองต้าเย่? สิ่งที่เกิดขึ้นมีอะไรแปลกไปอย่างงั้นรึ?

หลังจากนั้นไม่นาน,สุ่ยอู๋เหินที่บินตรงมาด้วยท่าทางไม่ดีนัก.

"จอมพล,เหมือนที่ท่านได้บอกไว้! สองวันที่ท่านไม่อยู่.มีเรื่องเกิดขึ้น."สุ่ยอู๋เหินที่กระหืดกระหอมกล่าวออกมา.

เห็นท่าทางสภาพของทหารสังเกตการแล้ว,จงซานกล่าวออกไปว่า"กล่าวออกมาช้าๆ!"

"ครับ,วันเดียวกับที่จอมพล,ออกไป,ข้าที่ได้ดูแลเมืองต้าเย่,กระจายคนกว่าห้าพันเพื่อตรวจสอบทรัพย์สินต่างๆอย่างรวดเร็ว,เมืองต้าเย่เองก็มีคนเดินทางมาสองคน!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"สองคนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ครับ,คนแรกเป็นจื่อจุ้นมังกรสวรรค์,ได้ร้องขอให้เปิดประตู."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมา.

"จื่อจุ้นมังกรสวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ครับ,จอมพล,นี่คือหยกบันทึก."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

สุ่ยอู่เหินสะบัดมือหนึ่งครั้ง,นำหยกบันทึกออกมา,พร้อมกับยื่นมันให้กับจงซาน.

ในภาพนั้น,จื่อจุ้นมังกรสวรรค์นั้นยืนอยู่ด้านนอกประตูแต่เพียงลำพัง.

"ในเมือง,มีทหารของต้าโหลวหรือไม่?"จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์เอ่ยปากสอบถามออกไป.

"ถูกแล้ว,ผู้มาเป็นใคร?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวอยู่บนป้อมปราการ.

"ข้าคือคนของทัพต้าโหลว,เป็นองค์รักษ์ของแม่ทัพจินฉาน,เปิดประตูเมือง,ให้ข้าเข้าไป."จื่อจุ้นมังกรสวรรค์กล่าว.

"จอมพลมีคำสั่ง,ห้ามผู้ใดเข้าเมือง!"สุ่ยอู๋เหินกล่าวตอบ.

ช้าๆ,นักบวชจื่อจุ้นมังกรสวรรค์ที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ,พร้อมกับจ้องมองไปยังด้านหน้าตรงตำแหน่งของสุ่ยอู๋เหิน.

"ข้ามีธุระต้องเข้าไปดูเรื่องของอสุรกายปิศาจ,จะล่าช้าไม่ได้,นอกจากนี้,เจ้าไม่สามารถขวางทางข้าได้,"ใบหน้าของจื่อจุ้นมังกรสวรรค์ที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมา.

"เจ้าจะเป็นใครก็ช่าง,โปรดรอสักนิด,จอมพลกำลังกลับมาแล้ว!"สุ่ยอู๋เหินที่ส่ายหน้าไปมาปฏิเสธ.

ใบหน้าของจื่อจุ้นมังกรสวรรค์ที่เต็มไปด้วยความโกรธ,พร้อมกับยกฝ่ามือขึ้นมา,เตรียมรุกเข้าไปข้างใน,ทว่าจื่อจุ้นมังกรสวรรค์ก็สูดหายใจลึกระงับโทสะ,ไม่โจมตีออกไป.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,ที่หน้าประตูทิศใต้นั้น,ก็ปรากฏชายคนหนึ่งในชุดสีทองขึ้น.

ใบหน้าของชายที่เคร่งขรึม,เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า,ไม่ได้มองไปที่ประตู,ก่อนที่จะฝ่ามือของเขาจะกระแทกออกไปอย่างรุนแรง.

"ตูมมมมม!"

เสียงระเบิดเสียงดังสนั่น,ประตูเมืองที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ,แข็งแกร่งมาก,เพียงแค่ฝ่ามือเดียว,ไม่คิดว่าจะทรงพลังขนาดนี้.

ป้อมปราการที่สุ่ยอู๋เหินยืนอยู่สั่นคอน,จนแทบล้มลงกับพื้น.

ในเวลานั้นเพียงแค่ฝ่ามือเดียว,พื้นที่รอบๆถึงกับสั่นสะเทือนบิดเบี้ยวไปตามๆกัน,เป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.

ประตูเมืองนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,ไม่คิดเลยว่าจะมีใครสามารถทำลายได้ภายในฝ่ามือเดียว.

ประตูเมืองต้าเย่,พังทลายแล้ว!

หลังจากซัดฝ่ามือเข้าไปแล้วชายคนดังกล่าวก็เข้าไปในเมือง,ชายผู้นี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.

สุ่ยอู๋เหินและทุกคน,แม้แต่จื่อจุ้นมังกรสวรรค์ทำได้แค่มองตะลึงงัน.

จื่อจุ้นมังกรสวรรค์ที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะบินตรงเข้าเมืองต่อจากชายคนดังกล่าว.

สุ่ยอู๋เหินออกคำสั่ง,ไม่ให้ใครเข้าไปขวาง.

ผู้ฝึกตนไร้คู่เปรียบ,นี่คือสุดยอดจอมยุทธ์,แม้แต่ จื่อจุ้นมังกรสวรรค์เอง,ไม่รู้เลยว่าทรงพลังขนาดใหน,ทว่ากับชายในชุดสีทองที่ทำลายประตูเมืองในฝ่ามือเดียว,คงมีเพียงระดับต้าเสวียนอ๋องหรือน่าหลานเพียวเสวี๋ยเท่านั้นถึงจะสามารถต้านได้,เป็นไปด้ว่าจื่อจุ้นมังกรสวรรค์ผู้นี้ก็คงมีระดับเดียวกันกับคนในชุดสีทองเป็นแน่.

เพียงแค่สุดยอดผู้ฝึกตน,คนเดียวก็สามารถกำจัดทหารทั้งหมดได้แล้ว.

ตอนนี้มีถึงสอง,ไม่ใช่ว่าพวกเขาแส่หาความตายหรอกรึ?

สุ่ยอุ๋เหินที่ออกคำสั่ง,ให้เหล่าทหารที่กำลังออกยึดทรัพยากรทั้งหมด,หยุดลงในทันที!

"เซียนเซิง,นี่คือไป่เย่!"อาต้าที่จำได้.

ไป๋เย่,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่,เมื่อครั้งหนึ่งพวกเขาเคยเข้าไปในค่ายกลฮวงจุ้ยพร้อมกันกับกงจูเฉียนโหยว,และปลดปล่อยเจียงซือเซิ่งซ่างต้าฉินออกมา,ท้ายที่สุดเขาก็ถูกเซิ่งซ่างเจียงซือกัดและกลายเป็นผู้รับใช้ของเขาไป.

คราแรกนั้น,ไป่เย่มีพลังฝึกตนจักรพรรดิแท้ขั้นปลาย.ตอนนี้พลังฝึกตนเพิ่มขึ้นอย่างคาดไม่ถึง,จนมีพลังทำลายเมืองต้าเย่เพียงฝ่ามือเดียวเลยอย่างงั้นรึ?

เมืองต้าเย่,ที่เคยเป็นบ้านเกิดของไป่เย่,เขาที่เป็นจักรพรรดิของเมืองไป๋เย่.

เวลานี้เขากลับมาอย่างงั้นรึ?

"มีใครได้รับบาดเจ็บหรือไม่?"จงซานที่ขมวดคิ้วสอบถาม.

"ไม่,ข้าได้สั่งการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคน,ออกห่างจากคนทั้งสอง,ดังนั้นจึงไม่มีคนได้รับบาดเจ็บ."สุ่ยอู๋เหินตอบ.

"อืม!"จงซานพยักหน้าพึงพอใจ.

"ทว่า,จื่อจุ้นมังกรสวรรค์ที่ได้เข้ามาตรวจสอบแล้ว,ได้มาถามพวกเราอีกว่าอสุรกายปิศาจไปที่ใหนต่อ,หลังจากที่พวกเราบอกเส้นทาง,เขาก็จากไปในทันที!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ไปแล้วรึ? ไปก็ดีแล้ว!"จงซานพยักหน้า.

"ทว่าชายชุดสีทอง,ที่ท่านเรียก,ไป่เย่? เขายังอยู่ในเมือง,ตอนนี้น่าจะอยู่ที่วังหลวง,ข้าไม่กล้าเข้าไป!"สุ่ยอุ๋เหินกล่าว.

จงซานที่ขมวดคิ้วถอนหายใจลึก,"นำคนห้าพัน,เข้าไปเก็บสมบัติทั่วเมืองซะ."

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับในทันที.

"เจ้าฉวน,นำกองกำลังถอยห่างออกไป 10,000 ลี้,รอคำสั่งจากข้า!"จงซานสั่งการ.

"ครับ!"เจ้าฉวนที่ตอบรับในทันที.

"อาต้า,จื่อเห่า,พวกเราไปดูข้างในกัน!"จงซานเอ่ย.

"อืม!"อาต้าและจื่อเห่าที่พยักหน้ารับในทันที.

ไป่เย่,เขาเพ่งปรากฏตัวออกมาที่นี่ในทันทีทันใดรึ? ที่นี่คือสนามรบของต้ากวง?เขามาทำอะไร? เขามา,ตามคำสั่งของเซิ่งซ่างเจียงซือรึ?

ด้วยความสงสัย,จงซานที่มีผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้คุ้มกันเข้าไป,เดินทางมาถึงพระราชวังแล้ว.พวกเขาที่เฝ้ามองจากมุมหนึ่ง,ซึ่งพื้นที่ดังกล่าวมีทหารสังเกตการรอคอยอยู่.

"เรียนจอมพล,สุดยอดจอมยุทธ์,ตอนนี้ได้เข้าไปในห้องโถงแล้ว!"ทหารคนดังกล่าวรายงาน.

"อืม."จงซานพยักหน้า,ซึ่งทหารสังเกตกลางได้ชี้ไปยังทิศทางของตำหนักกลาง.

เป็นตำหนักที่สูงตระหง่าน,พื้นที่รอบๆไม่มีสิ่งก่อสร้างใด,รูปร่างของมันดูแปลกประหลาด.

ประตูปิดแน่น,อาต้าและจื่อเห่าทำตามจงซาน,ไม่ใช้สัมผัสเทวะเข้าไปตรวจสอบ.

ไป่เย่,เขามาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อสังหารใคร,อธิบายได้ว่าเขาไม่ได้มีเป้าหมายมาที่พวกเขา,ดังนั้น,จึงไม่ควรกระตุ้นโทสะของเขา.

จงซานยังคงรออยู่ที่มุมอย่างอดทน.

พวกเขาที่รอคอยมาหนึ่งวัน.

ในเวลาเดียวกัน,สุ่ยอู๋เหินที่บินเข้ามา,"จอมพล,พวกเราได้ทำการเก็บทรัพย์สมบัติทุกอย่างหมดแล้ว,และสิ่งของที่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นศิลาวิญญาณทั้งหมดด้วย,ทุกคนตอนนี้กลับมารวมตัวแล้ว,ให้ทำเช่นไรต่อไป."

"อืม,นำกองกำลังทั้งหมดออกจากเมือง,ไปรวมตัวกับเจ้าฉวน,แล้วรอข้าที่นั่น!"จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินรับคำพร้อมกับนำพากองทหารจากไปอย่างรวดเร็ว.

ทัพของเขาที่อพยพออกจากต้าเย่หมดแล้ว.

ผ่านไปอีกครึ่งวัน.

"โฮกกกกก!"

ภายในห้องโถงนั้น,มีเสียงคำรามดังสนั่นขึ้นมา.

เปลวเพลิงที่รุนแรงที่ลุกโชติช่วงขึ้นมาในทันที.

"ตูมมมมมมม"

เปลวเพลิงที่ระเบิดออกมาลุกโชนเผาไหม้ทุกอย่าง,จนกลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตาเดียว.

ไม่ใช่เปลวเพลิง,นี่คือปราณพลัง!

สถานที่แห่งนี้เป็นต้นกำเนิดของปราณพลังอย่างงั้นรึ?

"ถอยก่อน!"จงซานที่สั่งอาต้าและจื่อเห่า.

คนสองคนที่นำจงซานถอนตัวออกมาอย่างรวดเร็ว.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,เปลวเพลิงที่ร้อนแรงนั้นก็ปะทุโชติช่วงรวมตัวกันผุดขึ้นมาจากผืนโลก,กลายเป็นลาวาขนาดใหญ่.

ปราณพลังวิญญาณนี้,คือน้ำพุหยางอย่างงั้นรึ?

ขณะที่ถอนตัวออกมานั้น,จงซานสามารถมองเห็นได้ว่า,เปลวเพลิงที่ร้อนแรงลุกโชติช่วง,จากพื้นที่ตรงกลางลามออกมาเรื่อยๆ.

ไป่เย่ที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า,ดวงตาของเขายังคงมุ่งมั่น,มือขวาที่ปล่อยพลัง,พร้อมหลบเลี่ยงลาวา,ปล่อยพลังพลังวิญญาณโอบล้อมร่างของตัวเองเอาไว้.

ในเวลานี้,ทั่วทั้งท้องฟ้าเมืองต้าเย่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง,เผาไหม้ทุกอย่างรอบๆ,ลาวาที่พุ่งขึ้นท้องฟ้ารุนแรงเป็นอย่างมาก,สาดกระเซ็นไปทุกหนทุกแห่ง,พื้นที่รอบๆถูกเผาไหม้,เวลานี้สิ่งก่อสร้างทุกอย่าง,ต้นไม้ภูเขาถูกเผาไหม้ไปในทันที.

พื้นที่ดังกล่าวเดิมที่เป็นพระราชวัง,ตอนนี้ไม่มีอะไรเหลือแล้ว,ลาวาที่พุ่งขึ้นอย่างหนักหน่วงรุนแรง,เอ่อล้นเต็มพื้นที่พระราชวังไป่เย่ไปทั้งหมด.

ไป่เย่ที่กำลังค้นหาบางสิ่งบางอย่างด้านใน,ร่างของเขาในเวลานี้มีประกายแสงสีดำปกคลุมเอาไว้.

ปราณพลังด้านในนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,แม้ว่าจะยืนอยู่ไกลออกไป,จงซานยังสัมผัสได้ถึงพลังที่รุนแรงหนักหน่วง.

มีสิ่งใดอยู่ในน้ำพุหยางกัน?

"ซี่ๆๆย๊ากๆๆๆ"

เสียงคำรามของไป่เย่ที่กำลังดึงบางอย่างออกมาจากน้ำพุหยาง,ก่อนที่จะบินออกมาอย่างรวดเร็ว,ในมือของเขานั้นมีดาบวิเศษ.

มือของเขาที่มีปรานสีดำปกคลุมไปทั่วดาบวิเศษ,จงซานที่จ้องมองไปยังดาบวิเศษภายในจิตใจที่สั่นสะท้าน,สัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่รุนแรง,ดาบเล่มนั้น,เต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารที่หนักหน่วงรุนแรง,เป็นจิตสังหารที่เย็นยะเยือบดุร้ายอย่างที่สุด.

ที่ปากของน้ำพุหยางตอนนี้,กล่าวได้ว่าได้กลายเป็นทะเลลาวาไปแล้ว,จงซานยืนยันได้ว่า,ดาบสังหารนี้,ถูกใช้แช่แข็งปิดผนึกน้ำพุหยางเอาไว้นับพันลี้.

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"

ไป่เย่เวลานี้เต็มไปด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ,หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง,ก่อนที่จะบินออกไปอย่างรวดเร็ว.

บางที่ไป่เย่คงรับรู้แล้วว่าค่ายกลคุ้มเมืองนั้นได้หายไปแล้ว,สัมผัสได้ด้วยว่าบนท้องฟ้านั้นไม่มีค่ายกลอะไร,ไป่เย่ที่ตื่นเต้นดีใจ,กุมดาบขนาดใหญ่,บินตรงขึ้นไปบนของฟ้าไกล,มุ่งผ่านไปยังหมอกเมฆและหายไปในที่สุด.

ไป๋เย่ได้จากไปแล้ว,อาต้าและจื่อเห่าคุ้มกันจงซานออกนอกเมืองอย่างรวดเร็ว.

"ดาบนั่นมันอะไรกัน? สามารถสะกดน้ำพุหยางได้?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ของวิเศษระดับเก้า,ใต้เมืองต้าเย่คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีน้ำพุหยาง,ซึ่งถูกดาบปิศาจนั่นผนึกเอาไว้."จื่อเห่าหลางเจียงที่กล่าวออกมาด้วยความรู้สึกซับซ้อน.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.