Immortality Chapter 310 Back thrust

Immortality Chapter 310 Back thrust

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 310   ตลบหลัง.

Chapter 310 Back thrust

回马枪

  ตลบหลัง.

จงซานได้นำกองกำลัง 1 ล้านคน,เข้าไปในเมืองไป่เย่.

ภาพเหตุการณ์รอบๆนั้นเต็มไปด้วยความสยดสยอง,พื้นที่รอบๆนี้เต็มไปด้วยศพที่แห้งเกอะกรัง? เมืองคนตาย! ที่นี่กลายเป็นป่าช้าไปแล้ว!

ทหารทุกคนในเวลานี้ต่างหวาดผวา,หากไม่เพราะว่าจอมพลไม่เร่งรีบเข้ามา,บางทีวันนี้ศพที่แห้งนี้,คงเป็นพวกเขา.

กับดักแห่งความตาย,เป็นสุสานที่ขุดไว้ฝังพวกเขา!

คนของต้าเย่,ตายไปหมด,ไม่มีใครเหลือรอดเลยรึ?

กับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้,จงซานไม่ได้อธิบายอะไรแต่อย่างใด,ทว่าก็ออกคำสั่งออกมาในทันที.

"สุ่ยอู่เหิน!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"อยู่นี่แล้ว!"สุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.

"ปิดทิศตะวันออก,ตะวันตกและทิศเหนือประตูเมืองสามทิศ,เปิดทิศใต้เอาไว้แห่งเดียว,ให้ทหารสวมชุดเกราะและหมวกเหล็ก,เข้าไปปะปนกับศพแห้ง,ตกแต่งกาย,ให้เหมือนกับว่าถูกอสุรกายปิศาจจัดการไป."

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.

"ให้เหล่าทหารใช้วิชาปลอมแปลง,ทำให้ร่างกายตัวเองให้ดูซีดเซียว,ให้พวกเขาทำให้ร่างกายกระเซอะกระเซิงและผอมแห้งเข้าไปซ่อนในกลุ่มของศพที่แห้งกรังทางทิศใต้!"จงซานที่ออกคำสั่ง.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับในทันที.

"ให้คนกลุ่มหนึ่งที่รอดชีวิตจำนวนเล็กน้อยในเมือง,ให้ทุกคน,แสดงท่าทางขุ่นเคือง,สร้างอารมณ์ที่ที่โหยหวน,เห็นคนใหนเข้ามาให้เร่งรีบเป็นบ้าเข้าสังหารคนอื่นทันทีทันที! หากหนีไป,ไม่ต้องไล่ตาม,เพราะพวกเราแค่แสดงละครว่าตัวเองกำลังบ้าคลั่งอยู่."จงซานทีกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.

"คนอื่นๆที่เหลือเตรียมตัวเอาไว้,กระจายไปบนป้อมปราการทั้งหมด,เตรียมศรปราณทะลวงให้พร้อม,ซุ่มโจมตี,ใช้สัมผัสเทวะปกปิดตัวตนตัวเองเอาไว้,ให้โจมตีทันทีที่ได้รับคำสั่ง!"จงซานกล่าว.

"ครับ!"ขุนพลที่รับคำสั่งในทันที.

เมืองต้าเย่,ที่กลายเป็นเงียบสงัดอีกครั้ง,มีเสียงโหยหวนที่ดังออกมาบ้างเป็นระยะๆ.

จงซานที่ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับทรัพยากรที่มีในเมือง,ตอนนี้เขาได้เตรียมการซุ่มโจมตีอย่างระมัดระวัง.

การคาดการของจงซานนับว่าถูกต้อง,วันถัดมา,ที่ด้านนอกเมืองไป่เย่,ทันใดนั้นก็ปรากฏทหาร 1 ล้านนาย,นอกจากนี้การคาดการณ์ยังแม่นยำเป็นอย่างมาก,พวกเขาที่มากันทางทิศใต้,จ้องมองไปยังเมืองไป่เย่ที่มีเสียงโหยหวนดังออกมา!

ผู้นำในเวลานี้ก็คือเสี่ยวหยวนเติ้ง.

"จอมพล,พวกเรากลับมาแล้ว."ขุนพลที่อยู่ข้างๆ,กล่าวออกมาพลางถอนหายใจ.

"อืม,หวังว่าจงซานจะตายอยู่ด้านในแล้ว."เสี่ยวหยวนเติ้งขมวดคิ้วไปมา.

ทว่าที่ไกลออกไปนั้น,ทหารสังเกตการณ์ที่บินเข้ามาอยู่รวดเร็ว,ร่างกายที่สั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น.

"เรียนจอมพล,ภายในมีศพมากมายนับไม่ถ้วน,โดยเฉพาะศพของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,และนอกจากนี้ยังมีคนที่รอดตายมากำลังบ้าคลั่งโหยหวน,แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวเข้าทำร้ายคนไม่เลือก."ทหารสังเกตการณ์ที่ทำการรายงานออกไป.

"เดินทาง!"เสี่ยวหยวนเติ้งที่ออกคำสั่ง.

จากนั้น,กองกำลังต้ากวงที่เดินทางไปยังประตูทิศใต้อย่างรวดเร็ว.

ขณะที่ไปถึงประตูเมือง,ข้างในเมืองนั้น,มีกองกำลังที่เหลือรอด,กำลังร้องเจ็บปวดโหยหวน,จากนั้นหลายคนที่กลายเป็นบ้าคลั่ง,สั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว,กลายเป็นคนที่เสียสติไปแล้ว.

"ปกป้องจอมพล!"กับเหล่าทหารที่เหลือรอดตอนนี้กำลังแสดงบ้าคลั่งร้องโหยหวนเต็มไปด้วยความทรมาน.

จากนั้น,เหล่าทหารที่แตกทัพ,ตอนนี้ได้บินแตกฮือหนีไปอย่างรวดเร็ว,ตอนนี้เหลือแค่ 1-2 คนเท่านั้น,ที่กำลังแสดงความโศกเศร้าเสียใจ.

"ไม่ได้การ,จงซานอาจยังไม่ตาย,เขาจะกำลังหนี,หรือว่าเขาต้องหนีไปแล้วกัน!"เสี่ยวหยวนเติ้งที่เข้ามาคนแรก,พร้อมกับพุ่งเข้าไปสำรวจด้านในเมืองอย่างรวดเร็ว.

กองกำลังขนาดใหญ่ที่ค่อยเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว.

เหล่าทหารที่แตกทัพตอนนี้กำลังเร่งรีบหนี,เสียวหยวนเติ้งที่ไล่ตามไปในทันที.เหล่าขุนพลอื่นๆเองก็เช่นกัน,ส่วนทหารไม่ได้ไล่ตาม,ทว่าตอนนี้ก็กำลังเคลื่อนที่เข้ามาอย่างรวดเร็ว.

เหนือขึ้นไปบนหอคอย,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย."เสี่ยวหยวนเติ้ง,คงจะสงบไม่ลงแล้วสินะ,หากว่ารออีกหน่อย,บางที่พวกเจ้ายังคงหนีรอดได้,ทว่า,ตอนนี้....."

สายตาของจงซานเวลานี้เต็มไปด้วยความดุร้าย,"ยิง!"

พริบตาเดียว,บนป้อมปราการทันใดนั้นก็ปรากฏร่างมากมาย,เหล่าทหารของต้าโหลว,ง้างศรปราณทะลวง,พร้อมกับระดมยิงลงมา,แทบจะในทันที.

"อ๊ากๆๆๆ!"

"อ๊ากๆๆๆ!"

กองกำลังของเสี่ยวหยวนเติ้งตกอยู่ในกับดัก,การโจมตีด้วยศรปราณทะลวงรอบแรกสังหารทหาร 150,000 นายตายไปในทันที.

ศรปราณทะลวงจำนวนไม่น้อย,ที่พุ่งออกมา,หล่นลงมาบนศีรษะของพวกเขาโดยที่ไม่ทันตั้งตัว,ด้วยเข้ามาในเมืองไม่ได้ทันเตรียมตัวด้วยซ้ำ,ก็ถูกยิงลงมาจากที่สูงจากเหล่าทหารที่ซุ่มอยู่มากมาย.

การยิงในระลอกที่สอง,มีผู้บาดเจ็บล้มตายอีกนับไม่ถ้วน.

เสี่ยวหยวนเติ้งที่เร่งรีบเข้ามาในเมือง,ได้ยินเสียงจากบนป้อมปราการที่อยู่ไกลออกไป,ไม่รู้เลยว่าเกิดสิ่งใดขึ้น.

เขาที่หันหน้ากลับไป.

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

จากทุกทิศทุกทาง,เหล่าทหารที่ซ่อนตัวอยู่ได้ออกมาในทันที,จิตสังหารที่รุนแรงได้พุ่งโถมกระหนำสู่กองทัพของต้ากวง.

"ตั้งแถว!!!"ขุนพลต้ากวงที่ตะโกนสั่งการออกมาในทันที.

กงกำลังต้ากวงที่ตั้งแถวอย่างรวดเร็วเพื่อเข้าต้าน,ทว่าศรปราณที่พุ่งจากบนป้อมปราการเองก็,ก็รวดเร็วรุนแรงด้วยเช่นกัน,ลูกศรมากมายที่พุ่งตรงมาเป็นระลอกตามคำสั่งของผู้คุมทัพ,โจมตีทัพของต้ากวงอย่างบ้าคลั่ง.

พร้อมกับทหารของต้าโหลวที่ออกมาจากที่ซ่อน,พุ่งเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว,ในพริบตาเดียว,ทัพต้ากวงถูกสังหารไป 400,000 นายในทันที,ไม่มีเวลาให้โอดครวญ,ไม่มีเวลาให้เตรียมตัว,กองกำลังหมาป่าที่ทรงพลัง,ยากที่พวกเขาจะต้านได้.

แพ้! พ่ายแพ้! แตกพ่ายยับ!"

ไม่มีโอกาสให้พวกเขาได้ต้านทาน,กับแผนการที่จงซานได้เตรียมเอาไว้,ทัพต้ากวงที่ถูกสังหารเป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน.

ขณะที่เสี่ยวหยวนเติ้งกลับมา,จ้องมองไปยังป้อมปราการต่างๆด้วยตาเบิกกว้างกลมโต.

ประมาทแล้ว! พวกเขาประมาทไปแล้วจริงๆ!

จะทำอย่างไรดี? พวกเขาโดยตลบหลังซ้อนแผนซะแล้ว,แน่นอนว่าไม่มีเวลาให้จัดขบวนทัพ,เวลานี้ไม่ต่างจากการถูกล่า! หนีออกจากเมืองให้ได้เพื่อจัดทัพอีกครั้งอย่างงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้,แม้ว่าเสี่ยวหยวนเติ้งเต็มไปด้วยความกังวล,ทว่าก็รับรู้ว่าในเมืองเขาไม่สามารถที่จะต่อสู้รับมือได้อย่างแน่นอน,จงซานคงจะซุ่มโจมตีอยู่ทุกที่.

"ถอย,หนีออกจากเมือง!"เสี่ยวหยวนเติ้งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

เหล่าทหารที่เหลือรอดตอนนี้กำลังเร่งรีบถอยหนีหลบเลี่ยงออกจากเมืองในทันที.

การสู้รบในครั้งนี้,มีเหล่ามือธนูที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย,พวกเขาที่ยิงลงมาจากป้อมปราการ,เหล่าทหารต้ากวงที่วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง,ศรเพลิงเองก็ยิ่งออกมาอย่างดุร้ายเช่นกัน.

แพ้! พ่ายแพ้! แตกพ่ายยับ!"

นี่คือการพ่ายแพ้อย่างหนักหน่วง,เสี่ยวหยวนเติ้งที่พ่ายยับ,วิ่งหนีออกไป.

"อู๋เหิน,ข้าจะทิ้งทหารให้เจ้า 400,000 นาย,โปรดจำไว้,ให้ทหาร 5,000นายตรวจสอบพื้นที่ทุกแห่ง,เก็บทรัพย์สมบัติมาให้หมด,พร้อมกับนำศพของฝ่ายตรงเข้าเก็บเข้าในกำไลเก็บของจากนั้นทำลายอย่าให้มีหลักฐานหลงเหลือ."จงซานที่ออกคำสั่งต่อสุ่ยอู๋เหิน.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับในทันที.

"ปกป้องเมืองเอาไว้,รอข้ากลับมา."จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับ.

"เจ้าฉวน,พวกเราเคลื่อนทัพ!"จงซานที่ออกคำสั่งต่อเจ้าฉวน.

จากนั้นทัพของจงซานก็เร่งรีบตามออกไปอย่างรวดเร็ว.

นี่คือโอกาสที่จะตามไปเอาชัยอย่างเด็ดขาด,ตอนนี้พวกเขาที่ไล่ล่าเสี่ยวหยวนเต๋อนับว่าเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยม.

เสี่ยวหยวนเติ้งนั้นนับว่าโชคร้ายอย่างที่สุด,เขาไม่คาดคิดเลยว่าจงซานจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้,เขาที่ซ้อนแผนกลับ,ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยเมื่ออสุรกายปิศาจมาเยือนอย่างงั้นรึ?.

ไม่คาดคิดเลยแม้แต่น้อย,คาดไม่ถึงสักนิด,กับแผนร้ายของพวกเขา,ไม่คิดเลยว่าจงซานกลับรู้ตัว.

พ่ายแพ้,ทัพของเขาพ่ายแพ้อย่างราบคาบ,ในประวัติศาสตร์,นี่นับว่าเป็นครั้งที่สูญเสียมากที่สุด.

กับทัพที่กำลังหนีอย่างบ้าคลั่ง,ทว่า,จงซานนั้นได้นำทัพ 600,000 นาย,เตรียมการเอาไว้ก่อนแล้ว,แน่นอนเขาคาดการว่าต้องไล่ตามแน่,ตอนนี้ทัพของเขาได้จัดการไล่ตามล่าอย่างรวดเร็ว,พลังฝึกตนของทัพที่เตรียมไว้นับว่าเป็นนักรบระดับสูง,ทันทีที่ทัพเสี่ยวหวนเติ้งหลบหนี,ทัพของพวกเขาก็เคลื่อนทัพในทันที.

กับการหลบหนีที่ตั้งขบวนยังไม่ได้,นี่เป็นโอกาสที่จะไม่สามารถปล่อยให้หายใจได้,ทัพของจงซานที่ไล่ตาม,ไม่ให้พวกเขาตั้งตัวในทันที.

กับกองกำลังเคลื่อนที่เร็ว,ทัพหมาป่า,เสี่ยวหยวนเติ้งที่มองเห็นแต่ไกล,หากว่าทัพเขาหยุด,ทัพหมาป่าจะเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว,ทัพของเขาที่เหลืออยู่ตอนนี้,แตกกระเจิงไปทุกทิศทุกทาง,พลังทลายจบอย่างสมบูรณ์.

กองกำลังหมาป่า? กองกำลังเคลื่อนที่เร็ว,ทำไมจงซานถึงได้มีกองกำลังเคลื่อนที่เร็วมากมายขนาดนี้กัน?

ภายในสนามรบนั้น,กองกำลังเคลื่อนที่เร็วนับว่าเป็นกองกำลังเก็บกวาดที่ทรงพลังมาก,เขามีกองกำลังเคลื่อนที่เร็วถึง 50,000 นาย,กับสนามรบพื้นราบ,นับว่าเป็นพลังที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก!

กองกำลังของเสี่ยวหยวนเติ้งในเวลานี้กำลังวิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง,สภาพของทหารตอนนี้อยู่ในสภาพยับเยิน,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะหนีทัพแตกพ่ายไร้กระบวน,เหล่าทหารที่หนีทัพไม่ฟังคำสั่ง,ตอนนี้พวกเขาขาดซึ่งวินัย,หนีอย่างไร้ทิศทางเพื่อรักษาชีวิตของตัวเอง.

กองกำลังแตกทัพ,ที่มากขึ้นเรื่อยๆ.

กับกองกำลังที่ทรงพลังของจงซาน,กองกำลังหมาป่าที่นำหน้า,พร้อมกับยิงศรปราณออกไปอย่างบ้าคลั่ง,สังหารเหล่าศัตรูแต่เพียงฝ่ายเดียว,พวกเขาสังหารศัตรูพร้อมกับเก็บศพของทหารของต้ากวงเอาไว้ทั้งหมด,ดังนั้นแม้ว่าจะมีคนตายไปมากมาย,ทว่ากลับไม่มีศพเหลือเอาไว้แม้แต่น้อย.

พวกเขาที่ไล่ล่าศัตรูมาถึงแม่น้ำใหญ่,เสี่ยวหยุนเติ้งที่หนีตายแทบร้องออกมา,ตอนนี้เขาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์?ทัพหนึ่งล้าน,เวลานี้เหลือไม่ถึง 1 แสนคนด้วยซ้ำ,เป็นการรบที่สู้ไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว!

เขาจะกลับไปรายงานฟู่อี้ได้อย่างไร?

แม่น้ำใหญ่ที่กั้นขวาง,เสี่ยวหยวนเติ้งที่กระอักกระอ่วน,เหล่าทหารธรรมดาไม่สามารถหนีได้,กับแม่น้ำที่ขวางกั้นเช่นนี้,พวกเขาคงคงถูกกำจัดจนหมดแน่.

เสี่ยวหยวนเติ้งที่ไร้ทางออก,ทัพของจงซานตอนนี้ไล่มาแล้ว,เขาที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวาย,ตอนนี้ทหารของพวกเขาที่กลายเป็นโกลาหล,เหล่าขุนพลไม่สามารถคุมทัพได้,กองกำลังของเขาที่วุ่นวายขึ้นมาในทันที.

ใช่แล้ว,การสงครามเช่นนี้,ทัพของพวกเขาจะรักษาความสงบได้อย่างไร?

พวกเขาจะตั้งทัพให้เป็นระเบียบแบบแผนได้อย่างงั้นรึ?

ขณะที่เสี่ยวหยวนเติ้งเต็มไปด้วยความกระวนกระวายอย่างถึงที่สุด,ที่ต้นน้ำไม่ไกลออกไปก็ได้ยินเสียงที่ตะโกนดังขึ้นมา.

"หยวนเติ้ง,ทางนี้!"

เสียงตะโกน,ที่ทำให้เสี่ยวหยวนเติ้ง,สั่นสะเทือนไปจนถึงจิตวิญญาณ,เขาที่หันหน้าออกไป,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง,ปรากฏร่างเป็นจำนวนมาก,พร้อมกับทหารกองหนึ่งที่ปรากฏขึ้นในทันที.

เสี่ยวหยวนเฟิง,บุตรบุญธรรมคนโตของเสี่ยวหวัง.

"โฮกกก!"

 "โฮกกก!"

"โฮกกก!"

เสี่ยวหยวนเฟิงนำทัพมาช่วยอย่างงั้นรึ?ไม่,ดูเหมือนว่า,พวกเขาจะมารอที่นี่ก่อนแล้ว.

"พี่ใหญ่!"เสี่ยวหยวนเติ้งที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

เห็นกองกำลังเสริม,ทัพของเสี่ยวหยวนเติ้งที่เคลื่อนกำลังเข้าหาในทันที.

ทัพบนยอดเขานั้น,ปรากฏร่างมากมายปรากฏขึ้น.

คาดว่าน่าจะมีกองกำลังราวๆหนึ่งล้านคน.

จงซานที่อยู่ด้านหน้าโบกมือ,เจ้าฉวนที่ยกธวัชสีแดงขึ้นอย่างรวดเร็ว,สั่งการให้ทัพจงซานหยุด.

ทัพ 6 แสนคน,ที่มุ่งหน้าไปก่อน,ตอนนี้เสียหายอยู่หลายพันคน,ทว่ากองกำลังหมาป่าก็นับว่าทรงพลังไม่น้อย.

ทัพของเสี่ยวหยวนเฟิงมีกองกำลัง 1 ล้านคน,และพวกเขาได้ตั้งทัพรอเอาไว้แล้ว! ทัพของเสี่ยวหยวนเติ้งที่กลับมาสมทบ,หลังจากที่พวกเขาหนีตายอย่างบ้าคลั่ง,ตอนนี้เหลือเพียงขุนพลและนายกอง,ที่ยังเหลืออยู่ด้านหน้าของจงซาน.

ทว่ากองกำลังทั้งสองที่หยุดแล้ว,ต่างก็เฝ้ามองกันและกัน,ใบหน้าของเสี่ยวหยวนเติ้งที่เต็มไปด้วยความหดหู่,เขาไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย,ทำไมเป็นเช่นนี้,ทัพ 1 ล้านคน,ตอนนี้เหลือไม่ถึง 100,000 คนด้วยซ้ำ.

"ฟู่อี้เป็นห่วงเจ้ากลัวว่าจะมีอะไรผิดพลาด,ให้ข้านำทัพ 1 ล้านคนมาสนับสนุน,ดูเหมือนว่าที่ฟู่อี้เป็นกังวลจะเป็นจริง,นี่นับว่าเป็นเรื่องที่ผิดพลาดอย่างรุนแรงทีเดียว."เสี่ยวหยวนเฟิงที่เผยยิ้มขมๆออกมา.

"ใครจะรู้ว่าจงซานจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้,ความร้ายกาจของเขาไม่ได้ด้วยกว่าฟู่อี้เลย!"ใบหน้าของเสี่ยวหยวนเติ้งที่ทอดถอนใจรู้สึกโชคร้ายอย่างถึงที่สุด.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.