Immortality Chapter 296 Hundred the dragons curl up thousand Layered Wave

Immortality Chapter 296  Hundred the dragons curl up thousand Layered Wave

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 296 ร้อยมังกร พันคลื่นทะเล.

Chapter 296  Hundred the dragons curl up thousand Layered Wave

百龙卷起千重浪

  ร้อยมังกร พันคลื่นทะเล.

"ปล่อยธนู,ยิงมันให้ตาย!"อู๋อานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

"วีด ฟิ้ว!"

ศรปราณทะลวงที่พุ่งออกไปไม่หยุด.

"ตูมมมมม"

เสียงระเบิดเสียงดังสนั่น,สามผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,ด้วยม่านพลังป้องกันที่พวกเขาสร้าง,ยากที่จะมีศรปราณทะลวงไปถึงจงซานได้.

อู๋อานที่จ้องมองจากที่ไกลออกไป,เห็นจงซานที่เผยยิ้มอย่างเฉยชา,เป็นรอยยิ้มที่เย้ยหยันว่าเขาไม่ได้หวาดเกรงความตายแม้แต่น้อย,ทว่ากับรอยยิ้มดังกล่าวนั่นเวลานี้ทำให้อู๋อานรู้สึกสับสน,กับสิ่งที่เกิดขึ้น,ทำให้ภายในใจของเขาปั่นป่วน,คนผู้นี้ไม่ใช่แม้แต่คู่มือของเขา,กับสามารถข่มเขาที่มีพลังฝึกตนเหนือกว่าได้อย่างงั้นรึ?

"แม่ทัพอู๋อานแม้แต่ภัยพิบัติกำลังมาหายังไม่รู้อีกเหรอ?"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"หยุดก่อน!"อู๋อานที่โบกมือ,ให้เหล่ามือยิงธนูหยุด.

"จงซาน,ข้าจะให้โอกาสเจ้า,มีอะไรก็พูดมา,ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะมีกองกำลังขนาดใหญ่ตามมา."อู๋อานกล่าวออกมาเสียงดัง.

เขาที่สั่งการให้เหล่าทหารหยุดยิ่งออกไป,เพราะว่าไม่ว่าอย่างไรลูกศรเหล่านั้นตอนนี้ก็ไม่สามารถสร้างอันตรายใดๆต่อจงซานได้,มีเพียงแต่ต้องลอบยิงเวลาเผลอเท่านั้น,ว่าแต่,คำพูดก่อนหน้านี้เขากำลังวางแผนใดอยู่?

จงซานกำลังวางแผนล่อลวงอู๋อานอยู่อย่างงั้นรึ?

"เจ้าควรจะรู้ว่า,มังกรที่เจ้าคุมขังอยู่นั้นมีสถานะอะไร,ถึงเจ้าจะไม่ต้องการ,ย่อมได้รับผลที่ข่มขื่นแน่,เจ้าคิดว่า,กองกำลังหนึ่งแสนนายที่เจ้านำมา,มันจะพอเหรอ,เจ้าไม่เชื่อข้ารึ?"จงซานที่หัวเราะเสียงดัง.

"ชิ,เจ้าคิดว่าเจ้าจะหลอกข้าอีกครั้งได้รึไง!"อู๋อานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,อีกอย่างก็เพื่อรักษาขวัญกำลังใจของทหาร.

"เจ้าไม่เชื่อรึ? ถ้าไม่เชื่อเจ้าลองถามเซี่ยเหยี่ยนที่อยู่ข้างหลังเจ้าดีกว่า,ว่าสิ่งที่ข้าพูดนั้นเป็นความจริงรึไม่?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

เขาที่จ้องมองไปยังเซี่ยเหยี่ยน,หากเป็นเซี่ยเหยี่ยนที่ชาญฉลาด,ย่อมไม่มีทางที่จะหลงกลจงซานแน่นอน,ถึงแม้ว่าจะเป็นความจริง,ทว่าเขาไม่มีทางปล่อยให้เหล่าทหารตัวเองเสียขวัญอย่างแน่นอน,ด้วยกองกำลังที่เป็นหนึ่งใจเดียวกัน,ยากที่จะมีใครสามารถจัดการพวกเขาง่ายๆ,ทว่าตอนนี้อู๋อานที่จ้องมองไปยังเซียนเหยี่ย.

เหล่าทหารทั้งหมดเองก็จ้องมองไปยังเซียเหยี่ยนด้วยความสงสัยเช่นเดียวกัน.

"แม่ทัพอู๋อาน,ตอนนี้พวกเราควรจะรีบจากที่นี่ไปโดยเร็ว!"เซียเหยี่ยนที่กล่าวออกมา,เขาไม่ใช่ผู้บัญชาการ,แน่นอนว่าเขาย่อมไม่รู้เกี่ยวกับการนำทัพ.

ด้วยคำพูดไม่กี่คำของเซี่ยเหยี่ยน,ทำให้ขวัญกำลังใจของทหารสั่นคลอนไปในทันที.

เหล่าทหารทุกคนที่จ้องมองด้วยความสงสัยและเป็นกังวลพร้อมๆกัน.

"เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"อู๋อานที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.

เขาที่จ้องมองไปยังค่ายกลสงครามผนึกม่านแสง,จ้องมองไปยังมังกรทองและหญิงสาว,ใบหน้าของเห่าเม่ยลีตอนนี้เต็มไปด้วยความเย็นชา,มืดมนเกินกว่าอายุของนาง.

"วูซซ!!วูซซ!!วูซซ!!วูซซ!! "

จากทิศตะวันออก,ได้ยินเสียงคลื่นในทะเลที่สาดซัดแรงขึ้นกว่าเดิม.

ดูเหมือนว่า,จะเกิดคลื่นสึนามิขนาดมหึมา,เกิดขึ้น,กำลังพุ่งตรงมายังทิศทางของเขา,นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่ามันจะใหญ่โตสูงขึ้นเรื่อยๆ,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,คลื่นทะเลตอนนี้กำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆแล้ว.

อู๋อานทิ่บินขึ้นไป,จ้องมองตรงไปยังทิศตะวันออก.

คลื่นเหรอ,ความสูงกว่า 300 เมตรมันคือคลื่นทะเลอย่างงั้นรึ?

คลื่นแต่ละลูกมองเห็นเป็นแนวเขาย่อมๆ,นี่คือคลื่นรึ? เป็นคลื่นที่มีขนาดเท่าภูเขาเลยรึ?

จ้องมองไปยังคลื่นทะเลที่เคลื่อนที่เข้ามาใกล้,ขนทั่วร่างของอู๋อานถึงกับตั้งชัน,สังหรใจไม่ดีนักปรากฏขึ้นภายในใจทันที.

ผืนปฐพีที่สั่นสะเทือน,พร้อมกับเสียงคำรามออกมาดังจนมาถึงที่นี่? คลื่นทะเลมากมายเกิดขึ้นได้อย่างไร? หมายความว่าอย่างไรกัน?

"โฮกกก!"

 "โฮกกก!"

 "โฮกกก!"

......

คลื่นในทะเลที่สูงใหญ่,พร้อมกับเสียงของมังกรที่ดังสนั่นถูกส่งออกมาพร้อมๆกัน.

กับเสียงของมังกรที่ดังสนั่นเลือนลั่นปฐพี,หนังหัวของอู๋อานที่ชาหนึบ,มังกรวารี,มีมังกรวารีมากมาย,นับได้กว่าร้อยตัว,มังกรวารีเหล่านี้ไม่เพียงแต่ปรากฏตัว,ทว่าเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง,คำรามเสียงดังสนั่นเอาเป็นเอาตาย.

มังกรวารี,มังกรเขาสองเขา,หลายๆตัวล้วนแล้วแต่เป็นมังกรเขา,กำลังคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.

มักกรสองเขาและมังกรเขาอีกหลายตัวที่เคลื่อนที่ผ่านเข้ามาด้วยความเร็วสูง.

จนทำให้เกิดคลื่นใหญ่นับพัน,ด้วยเสียงคำรามของมังกรนับร้อยตน.

อู๋อานรับรู้ได้ในทันทีว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว.

"ถอย!ทุกคนถอย!"อู๋อานที่สั่งการอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับก้าวเข้าไปหาเซี่ยเหยี่ยน,พร้อมกับพาเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว.

"ตูมมมมมม"

พริบตาเดียวที่มังกรเขามาถึง,เพียงแค่สะบัดหาง,ค่ายกลสงครามผนึกม่านแสงก็ระเบิดเสียงดังสนั่นแตกละเอียดออกเป็นชิ้นๆ

"โฮกกกก!"

มังกรทองที่ถูกช่วย,ร้องตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.

เพียงแค่เหวี่ยงร่างครั้งเดียว,เห่าเม่ยลีที่กระโจนขึ้นไปบนหัวมังกร แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ.

"ซูมมมม!"

สายน้ำจากทะเลตะวันออก,พริบตาเดียวก็ท่วมไปทั้งภูเขา,พื้นที่รอบๆกลายเป็นน้ำโคลนที่ซัดสาดทุกสิ่งทุกอย่างให้หายไป,น้ำทะเลที่ท่วมสูงจนถึงยอดเขา.

จงซานที่ยืนอยู่พื้นที่ไกลออกมา,น้ำทะเล,ที่เกิดจากมังกรหลายร้อยตัวรวมกันที่ซัดสาดน้ำทะเลตะวันออก,จนพื้นที่รอบๆนี้จมไปด้วยพื้นน้ำ,จนมองไม่เห็นพื้นดินและยอดเขาอีกต่อไป.

ไม่รู้ว่ามีทหารล้มตายไปมากเท่าไหร่,เพราะเวลานี้ด้วยความโกรธเกรี้ยวของมังกรนั้นรุนแรงเป็นอย่างมาก.

มันเกิดขึ้นเร็วมาก,แทบจะในทันที,ที่อู๋อานนำกองทัพหนีออกมา,ทว่าก็ยังนับว่าช้ามาก,พริบตาเดียวคนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกคลื่นสึนามิกลืนไป.

น้ำท่วมด้วยฝีมือของมังกรวารี,ด้วยคลื่นมังกรที่โหมกระหน่ำ,ซัดสาดทุกสิ่งทุกอย่างให้หายเรียบเป็นหน้ากลอง.

หลังจากคลื่นที่กระหน่ำซัด,ทหาร 1 แสนคนของอู๋อานบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก,เวลานี้เหลือทหารที่แข็งแกร่งเพียง 30,000 คน,ที่เหินขึ้นฟ้า,พุ่งหนีตายไม่หยุด.

"โฮกกก!"

เหล่ามังกรมากมายเมื่อมองเห็นบาดแผลบนร่างของมังกรทอง,ยิ่งทำให้พวกมันโกรธเกรี้ยวยิ่งกว่าเดิม.

"โฮกกก!"

"โฮกกก!"

เหล่ามังกรที่คำรามลั่น,ไล่ตามกองกำลังที่เหลือของอู๋อานไป,ต้องการจะกำจัดคนเหล่านั้นให้สิ้น.

"มังกร,ไม่จำเป็น,ตอนนี้ข้าออกมาแล้ว,พวกมันกล้ากักขังข้าพร้อมกับเสี่ยวจิน,พวกมันจะต้องตายเหมือนหมา."เห่าเม่ยลีที่แค่นเสียงด้วยความโกรธ.

แม้ว่าสาวน้อยนั้นจะมีพลังฝึกตนไม่สูง,ทว่าทำไมไม่รู้,เหล่ามังกรมากมายกับเชื่อคำพูดของนาง,ไม่ใช่เพราะว่ามังกรทองน้อย,ทว่าด้วยตัวสาวน้อยนั่นเอง,ราวกับว่าสาวน้อยผู้นี้,ภายในสายตาของพวกมันรู้สึกหวั่นเกรงเช่นกัน.

ที่ทิศของอู๋อานและกองกำลังของเขาที่กำลังหลบหนี,สาวน้อยที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ,"อู๋อาน,เจ้ารังแกข้า,จะต้องได้รับผลกรรม,ข้าขอสาปเจ้า,ขอสาปกองกำลังของเจ้าที่เกี่ยวข้องกับเจ้าทั้งหมด,ถูกทุบตีจนตายด้วยศิลายักษ์,ถูกทุกตีจนตายด้วยดวงดาราจากสวรรค์,เซี่ยเหยี่ยน,เจ้าต้องตายเหมือนหมา,ข้าขอสาปเจ้าถูกทิ่มแทงด้วยคมกระบี่ หนึ่งร้อยแผล. "

สาวน้อยที่ตะโกนออกไปด้วยความดุร้าย,ดูเหมือนว่าหลังจากนั้นนางก็พร้อมกับร่ายอาคมบางอย่างไปพร้อมๆกัน,เสี่ยวจินเวลานี้ค่อนข้างอ่อนแอไร้เรี่ยวแรง!

อย่างไรก็ตาม,หลังจากที่นางปล่อยคำสาบออกไปด้วยความโกรธ,ก็ดูเหมือนว่าเห่าเม่ยลีก็อารมณ์จะดีขึ้นมา,เหล่ามังกรมากมายตอนนี้ไม่ได้ไล่ตามกองกำลังของอู๋อานแล้ว.

หลังจากที่เห่าเม่ยหลีได้ระบายความแค้นออกไปแล้ว,ที่ภูเขาไกลออกไป,จงซานและคนอื่นๆกำลังจ้องมองมา,สายตาของนางไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งอะไร,ไร้ซึ่งความสนใจ,ก่อนที่จะหันหน้ากับไปยังเหล่ามังกร"กลับตำหนักมังกร,เสียวจินตอนนี้ได้รับบาดเจ็บ."

"โฮกกกก!"

 เหล่ามังกรมากมายที่คำรามออกมาเสียงดัง,จากนั้นก็พากันเคลื่อนที่จากไปยังทิศตะวันออกอย่างรวดเร็ว,และอนุสาวรีย์อมตะทั้งแปด,เหล่ามักกรก็นำพวกมันกลับไปด้วย.

จงซานยังคงจ้องมองไปยังเหล่ามังกรจนหายไปลับตา.

"ไร้ซึ่งมารยาท,เจ้าช่วยนางก่อนหน้านี้,ขอบคุณสักคำก็ไม่มี."เนียนโหยวโหยวที่จ้องมองไปยังเห่าเม่ยลีด้วยท่าทางไม่พอใจ.

"เผ่ามังกร?เผ่ามังกรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"เผ่ามังกร,ด้วยความสามารถของมังกรวารีนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,พวกเขาสามารถควบคุมน้ำทะเลได้,ตราบเท่าที่มีพื้นที่ติดทะเลด้วยความแข็งแกร่งนั้นมีมากกว่าเดิมสองเท่า,ที่นี่อยู่ติดกับทะเลตะวันออก,จึงนับว่าการโจมตีของพวกเขานั้น,ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ไม่เคยมีใครสามารถท้าทายพวกเขาได้,ด้วยความสามารถนี้,แข็งแกร่งเกินไป,แม้แต่ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ที่มีความสามารถทางน้ำ,ยังด้อยกว่าพวกเราเลย."อาต้าตอบ.

"ทว่า,จำนวนของพวกมันเวลานี้ไม่ได้น้อยๆเลย,ดูเหมือนว่ามังกรทองนั่นจะมีสถานะที่ไม่ธรรมดา."เนียนโหยวโหยวกล่าว.

จากพื้นที่ไกลออกไป,สายตาของจงซานที่ดูจริงจัง,ปากที่บ่นพึมพำไปมา,"เผ่ามังกร?ทะเลตะวันออก?ตำหนักมังกร?"

"จงซาน,เผ่ามังกรจากไปหมดแล้ว,เจ้ามองอะไรอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่สะกิดจงซานในทันที.

ด้วยการสะกิดของนาง,จงซานก็ได้สติกลับมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่,แต่ถูกขัดจังหวะก่อน.

"เอาล่ะ,ตามอู๋อานไป!"จงซานกล่าว.

"หืม?"ทุกคนที่พยักหน้ารับทันที,อาต้าที่สร้างเมฆขาว,พร้อมกับพาทุกคนมุ่งตรงไปยังทิศทางที่อู๋อานหลบหนี.

อู๋อานในเวลานี้กำลังหนีตายอย่างไม่คิดชีวิต,สามารถมองเห็นอู๋อานและกองกำลังที่เหลือ 30,000.

เซียนเหยี่ยนเวลานี้ไม่เจอแล้ว,บางทีคงจะหายไประหว่างทาง.

กองกำลัง 30,000 ตอนนี้เดินทางจวนจะถึงเมืองซึ่งอยู่ไม่ไกลออกไป,เป็นเมืองลำดับสามของเมือง 12 หลิงไห่.

กองกำลังที่สะบัดสะบอมตอนนี้กำลังพุ่งตรงไปยังเมือง.

"จอมพล,ให้พวกเราแฝงตัวเข้าไปในเมืองหรือไม่? อาจจะได้ข้อมูลบางอย่างมาก็ได้?"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาทันที.

"ไม่ควรที่จะแฝงตัวเข้าไปตอนนี้!"จงซานที่ขมวดคิ้วส่ายหน้าไปมา.

"คลืนนนน!"

ทันใดนั้นเสียงของตาข่ายที่ส่ายไปมา,สายลมที่โบกสะบัดอย่างรุนแรงบนหัวและด้านล่างของจงซาน.

บนศีรษะ? จากบนลงล่างรึ?

ไม่ไกลออกไปจาบนศีรษะของจงซาน,ต้นไม้ขนาดใหญ่จากบนภูเขาสูงได้ถูกแรงลมพัดลงมาอย่างรุนแรง,จงซานที่ยืนอยู่บนภูเขาที่อยู่ไกลออกมายังสัมผัสได้ถึงแรงลมที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,ตอนนี้มันได้พัดตรงไปยังกองทัพของอู๋อาน.

หัวใจของทุกคนที่ตื่นตกใจ,สายตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จากนั้นพวกเขาที่เตรียมป้องกัน,ทว่าขณะที่เงยหน้าขึ้นไปนั้น.

ดวงตะวัน?ตะวันหล่นอย่างงั้นรึ?

ที่บนอากาศนั้นปรากฏบอลเพลิงขนาดใหญ่,ที่ล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า,ผ่านก้อนเมฆลงมา,มีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก,หนำซ้ำยังมีความเร็วสูง,บอลเพลิงที่พุ่งลงมาจากบนท้องฟ้า,แม้ว่าจะมองจากที่ไกลออกไป,ยังสัมผัสได้ถึงแรงลมและแรงกดอากาศที่มากมายมหาศาลเป็นอย่างมาก.

"ดวงดาราที่ล่วงหล่น?"จื่อเห่าหลางเจียงที่ตื่นตกใจถึงกับอุทานออกมา.

อาต้าที่ไร้ลังเล,พาจงซานถอนห่างออกมาอย่างรวดเร็ว,ส่วนคนอื่นๆเองก็เช่นกัน,ไร้ซึ่งลังเล,ถอยหนีด้วยความเร็วสูง.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.