Immortality Chapter 291 Twelve Sea Overlooking Cities

Immortality Chapter 291 Twelve Sea Overlooking Cities

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 291   เมือง 12 หลิงไห่.

Chapter 291 Twelve Sea Overlooking Cities

临海十二城

  เมือง 12 หลิงไห่.

เช้าวันถัดมา,จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,ซึ่งมีเหล่าขุนพลตั้งสองแถวสองข้างๆ.

ภายในห้องโถงนั้น,มีแผนที่ภาพสามมิติขนาดใหญ่.

ต้องไม่ลืมว่าทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้นมีขนาดใหญ่มาก,แผนที่รวมจึงค่อนข้างหยาบ,เห็นเป็นรูปร่างแต่ไม่เห็นรายระเอียดทั้งหมด.

เมือง 12 หลิงไห่!

ที่ถูกเรียกว่าเมือง 12 หลิงไห่นั้น,เป็นเพราะว่าเป็นเมือง 12 ตำแหน่งชายทะเลที่ติดกัน.

12 สถานที่เป็นป้อมปราการอยู่ใกล้ๆกันที่แข็งแกร่งมาก,ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าเมืองอู๋ซวังแม้แต่น้อย.

"12 สถานที่เป็นเมืองเก่าแก่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วสอบถาม.

"ครับ,จอมพล,12 สถานที่เป็นเมืองเก่าแก่,สร้างขึ้นมาแล้วกว่า 15,000 ปี."สุ่ยอู๋เหินตอบ.

"สร้างขึ้นมา 15,000 ปี?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"จอมพลรู้เรื่องของราชวงศ์สวรรค์ต้าหงก่อนหน้านี้หรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"เจ้าพูดมาได้เลย!"จงซานที่รอฟังสุ่ยอู๋เหินอย่างระมัดระวัง.

"ทวีปศักดิ์สิทธิ์ก่อหน้ามีสี่ราชวงศ์สวรรค์ขนาดใหญ่,และมีราชวงศ์สวรรค์ต้าหงที่เคยมีความแข็งแกร่งที่สุด,มีแดนมังกรเป็นอาณาจักรคู่บารมี,เซิงซ่างผู้ปกครองมีนามว่า เห่าเทียน, 6000 ปีที่แล้วนั้นนับว่ามีพลังที่ต่อต้านสวรรค์,แข็งแกร่งยากจะมีใครต่อต้าน,ทว่าทุกอย่างก็เปลี่ยนไป,นับตั้งแต่เซิ่งซ่างของพวกเขาบรรลุกลายเป็นเซียน,ทำให้เขาต้องออกจากโลกใบนี้ไป."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าหง?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมานั่งฟังอย่างระมัดระวัง.

"ใช่แล้ว,พวกเขามีมังกรเป็นอาณาจักรคู่บารมี,ซึ่งเป็นเผ่าที่ทรงพลังมาก,ตอนนี้เซิ่งซ่างได้จากไปแล้ว,ทำให้ราชวงศ์สวรรค์ต้าหงซึ่งมีไท่จื่อสามคนและราชครูอีกหนึ่งคน,พวกเขาทำการแก่งแย่งอำนาจ,ทำให้ราชวงศ์สวรรค์ต้าหงที่ยิ่งใหญ่,ถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วน,พวกเขาทุกคนที่สามารถอัญเชิญเผ่ามังกรได้,ทว่าด้วยการแบ่งแยกของพวกเขานั้นได้ถูกราชวงศ์สวรรค์อื่นๆเข้าโอบล้อม,จนราชวงศ์ที่แยกออกมานั้นถูกกำจัดไปจนสิ้น,สายโลหิตของเห่าเทียน,ที่เป็นตัวตนต่อต้านสวรรค์,หลายปีที่แล้ว,เคยปรากฏตัวขึ้นที่เกาะหมาป่าสวรรค์แต่ก็ถูกไล่ล่าสังหารไป! ตระกูลเห่าจึงได้สิ้นสุดสาบสูญไปในที่สุด!"สุ่ยอู๋เหินเล่าเรื่องราวต่างๆออกมา.

"เมืองป้อมปราการทั้ง 12 แห่งนี้,เป็นของราชวงศ์ต้าหงอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.

"ใช่แล้ว,ราชวงศ์สวรรค์ต้าหงได้สร้างป้อมปราการทั้ง 12 เป็นเมืองชายทะเลที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ทุกท่านมีแผนการใดที่จะสามารถทะลวงเมืองนี้ได้?"จงซานที่ลองสอบถามทุกคนออกไป.

"อย่างไรก็ตาม,ขุนพลทุกคนต่างก็ส่ายหน้าไปมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่มีวิธีการใดเลย.

"จอมพล,12 ป้อมปราการนั้นแข็งแกร่งมาก,ไม่ได้ด้อยไปกว่าเมืองอู๋ซวังของพวกเรา,หากโจมตีตรงๆไม่ใช่เรื่องง่ายเลย,ก่อนหน้านี้เจ้าเมืองยอมแพ้,ทำให้ตกไปอยู่ในมือของต้ายวี,เนื่องด้วยพื้นที่อื่นๆรอบๆพ่ายแพ้ติดๆกันไม่หยุด,ทำให้เจ้าเมือง 12 หลิงไห่ ยอมแพ้ไปโดยปริยาย,"สุ่ยอู๋เหินตอบ.

"เมืองแห่งนี้,อาจจะยังมีวิธีในการตีให้แตกก็ได้,ยังไงซะพวกเราควรจะที่จะไปตรวจสอบเมือง 12 หลิงไห่ซะก่อน,จากนั้นค่อยวางแผนกันอีกที."จงซานกล่าว.

"ครับ!"ขุนพลที่ตอบรับพร้อมๆกัน.

"เอาล่ะ,มีรายงานใดอื่นอีกเกี่ยวกับการรบในครั้งนี้?"จงซานกล่าว.

"เหล่าเมืองที่ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีและราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงเข้ายึดครองตอนนี้,ได้ยึดคืนกลับมาเกือบหมดแล้ว."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"โอ้ว? ยึดครองกลับมาหมดแล้วรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

"ครับ! ตอนนี้การรบสงบลงชั่วคราว,ศัตรูไม่รุกเข้ามาแล้ว."สุ่ยอู๋เหินกล่าวรายงาน,

"เจ้าจะบอกว่าสุ่ยจิง,ฉีเทียนโหยวและจินฉานต่างก็ยึดเมืองได้ทั้งหมดรึ?"จงซานที่ครุ่นคิดและสอบถามออกไป.

"ครับ,ฉีเทียนโหยวที่ใช้เพียงกอลิล่ายักษ์ที่ทรงพลัง,ศรปราณทะลวงไม่สามารถทำอันตรายได้,หนึ่งวันก็สามารถยึดครองเมืองได้,และยังเปิดเข้าไปในเมือง,ไล่ล่าสังหารทุกคนไปทั้งหมด,จนทำให้กองกำลังของพวกเขา100,000 คน ไม่มีคนบาดเจ็บล้มตายเหมือนกับกองกำลังที่หนึ่งของพวกเรา,ด้วยความเด็ดขาดและแข็งแกร่งของฉีเทียนโหวเป็นที่โจษจันเป็นอย่างมาก."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ทัพอื่นล่ะ?"จงซานที่สอบถามออกไป.

"จินฉาน,ผู้บัญชาการจินฉาน,ผู้มีฉายาอรหันกลับชาติได้ทำการเข้ายึดเมืองได้อย่างลึกลับ,ด้วยการใช้แรงกดดันวิญญาณของจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ในการทำลายประตูเมือง,ท้ายที่สุดก็สามารถบุกเข้าในเมือง,พวกเขาได้สูญเสียทหารไป 30,000 คน,และสามารถยึดครองเมืองกลับมาได้."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"อืม,แล้วทัพสุ่ยจิงล่ะ?"จงซานกล่าว.

เห็นท่าทางของจงซานแล้ว,ทำให้สุ่ยอู๋เหินแอบแปลกใจเหมือนกัน."แม่ทัพสุ่ยจิงนั้น,ใช้กลยุทธ์ทางการทหาร,ที่ดูคล้ายคลึงกับท่านจอมพล,ท้ายที่สุดก็สูญเสียทหารไป 20,000 คน,และยึดครองเมืองได้!"

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

"จอมพล,เมื่อสักครูพวกเราได้รับข้อมูลการรบมาใหม่."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาในทันที.

"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.

"เกี่ยวกับราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,อุปราชเสี่ยวหวังได้กลับเข้าสู่สนามรบแล้ว,ตอนนี้ได้นำกองกำลังเข้าไปประชิดชายแดนอีกครั้งแล้ว."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวรายงาน.

"เสียวหวัง?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

ก่อนหน้านี้เกิดเหตุการณ์ภูติหรูเหยี่ยนรอหนึ่งพันปี,ซึ่งนับว่าได้ฉุดแรงใจของเสี่ยวหวัง,ทำให้เขาลาไปพักผ่อนนั่นเอง.

"อุปราชเสียวหวัง,เขาที่มีฉายาเทพสงครามของต้ากวง,ดูเหมือนว่าสงครามทิศตะวันตกเฉียงใต้เวลานี้,คงเป็นเรื่องยากแล้ว."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ทิศตะวันตกเฉียงใต้เหรอ? แล้วทัพของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง? เป็นใครที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา?"จงซานสอบถามออกไป.

"สุ่ยจิงและจินฉาน,ต้องเผชิญหน้ากับราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"อืม,ดีแล้ว,ในเมื่อสุ่ยจิงพบกับเสี่ยวหวัง,เช่นนั้นก็คงต้องจับตามองสักหน่อย,ติดตามรายงานให้ข้าด้วย."จงซานที่กล่าวออกไป.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับในทันที.

"ต้ากวงเวลานี้เสี่ยวหวังได้คืนกองทัพแล้ว,แล้วต้ายวีล่ะ? อี้เหยี่ยนได้คืนกลับกองทัพรึยัง?"จงซานที่สอบถามออกไป.

"ตอนนี้ยังไม่มีข่าวเลย,น่าจะยังไม่"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ไม่? น่าเสียดาย,ทว่า,ก็นับว่าดีเช่นกัน!"จงซานที่กล่าวออกมา.

"จอมพล,พวกเราจะเดินทางไปเมือง 12 หลิงไห่ทันทีหรือไม่?,ข้าจะได้ทำการแบ่งปันทีมสำรวจและปกป้องเมืองไปพร้อมๆกัน,หากจะออกไปเลย ข้าจะได้ไปจัดเตรียมคนในกองทัพในทันที."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.

เห็นท่าทางกระตือรือร้นของสุ่ยอู๋เหิน,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เมื่อเร็วๆนี้,เจ้าวางแผนเรื่องจำนวนทหารเอาไว้เท่าไหร่?"

"เรียนจอมพล,ตอนนี้ทหารใต้บังคับบัญชาของข้ารับมาจนเป็นจำนวน 800,000 นายแล้ว,และคาดว่าจะเพิ่มจำนวนได้อีก 2 แสน,คาดว่าจะมีจำนวน 1 ล้านคนในเร็วๆนี้,"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"1 ล้านเหรอ,นับว่ามีจำนวนไม่น้อย,สิทธิ์ของข้านั้นสามารถมีได้ 5 ล้านคน,ซึ่งยังสามารถเพิ่มได้อีกเป็นจำนวนมาก,อย่างไรก็ตาม,อู๋เหิน,จำนวนของทหารนั้นไม่ควรจะเพิ่มขึ้นมาก,ไม่ใช่นั้นจะไม่สามารถนำไปสู้รบได้!"จงซานกล่าว.

"หืม?"สุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางสงสัย.

"ทหาร,ไม่จำเป็นต้องมีมากเสมอไป! กับทหารที่เจ้ารับสมัครมา,คิดว่าสามารถเทียบได้กับกองกำลังที่หนึ่งต้าเสวียนอย่างงั้นรึ? เจ้าในเวลานี้สามารถชนะพวกเขาได้หรือไม่?"จงซานสอบถาม.

สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ถึงจะเป็นกองกำลังก่อนหน้า 400,000 ก็ยังไม่สามารถเทียบได้กับกองกำลังของเจ้าฉวนเลย."จงซานที่กล่าวย้ำ.

"จอมพลยกยอเกินไปแล้ว!"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาในทันที.

"ข้าไม่ได้กล่าวเกินจริง,เจ้าควรจะเข้าใจให้ชัดแจ้ง,กับการรับเข้ามาใหม่นั้น,ข้าไม่ได้สนใจในจำนวน,แต่เป็นความแข็งแกร่งต่างหาก."จงซานกล่าว.

"เช่นนั้นแผนที่จะรับเข้ามาใหม่ล่ะ!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวสอบถาม.

"หยุดรับเข้ามาก่อน,ตอนนี้ต้องฝึกฝน,ฝึกฝนให้มาก,เจ้าสามารถปรึกษาเรื่องนี้กับเจ้าฉวนได้,ทหาร 8 แสนนาย,เวลานี้นับว่ามีมากพอแล้ว,เหล่าคนที่ไร้คุณสมบัติให้ตัดออกไป!"จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินพยักหน้า.

"เกี่ยวกับสนามรับ,พวกเราจะต้องรับรู้ความแข็งแกร่งของตัวเองก่อนถึงจะสามารถชนะได้,ตอนนี้ไม่เพียงกองกำลังทหารยังไม่มั่นคง,ศัตรูของเรา เมือง 12 หลิงไห่นั้นแข็งแกร่ง,การจะเข้าโจมตี,ด้วยกองกำลังทหารที่ไร้สามารถ,ทำให้เสียเวลาของเราไปเปล่าๆ."จงซานที่กล่าวแนะนำต่อสุ่ยอู๋เหิน.

"ครับ,ผู้น้อยผิดไปแล้ว!"สุ่ยอู๋เหินกล่าวพลางทอดถอนใจ.

"เฮ้เฮ้,โปรดวางใจ,พวกเรายังไม่สู้,ยังมีเวลา,เมื่อสู้ก็ต้องชนะ,พวกเราจะต้องนำความผิดพลาดและล้มเหลวมาปรับปรุง,ไม่ควรที่จะมองเพียงแค่เปลือกเท่านั้น,กับเจตนาของเจ้านั้นไม่ได้ผิดเพียงแต่ยังไม่มีประสบการณ์เพียงพอ!"จงซานที่กล่าวกระตุ้น.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.

"ใช้เวลานี้คัดเลือกทหารที่มีคุณสมบัติพอ,แล้วข้าจะตรวจสอบด้วยตัวเอง,คัดคนที่สามารถฝึกได้ไปยังกองกำลังผสมที่แปด,ข้าจะนำมาสร้างกองกำลังหมาป่า!"จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินพยักหน้ารับ.

......................

ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี.

ภายในตำหนักหลวง,ในเวลานี้มีคนอยู่สองคน.

หนึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร,ราชวงศ์ต้ายวี,น่าหลานเพียวเสวี๋ย!

อีกคนนั้นคือเถี่ยเสวี๋ย,ซึ่งเป็นอุปราชฝ่ายป้องกันอาณาจักรนั่นเอง.

"เหนือหัว!"เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงความเคารพต่อน่าหลานเพียวเสวี๋ย.

"อะไร?กำลังล่าถอย,เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เหนือหัว,ท่านอาจอาจจะมองไม่เห็นเรื่องในแนวหน้า,ตอนนี้ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวเริ่มโต้กลับพวกเราแล้ว,ตอนนี้พวกเราถูกกำราบโดยสิ้นเชิง,เมืองที่เคยยึดได้ก่อนหน้านี้,ตอนนี้พวกเขาเริ่มยึดคืนเกือบหมดแล้ว,อีกไม่นาน,พวกเขาย่อมรุกคืบเข้ามาในดินแดนของพวกเราแน่!"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"การทำสงคราม,ย่อมมีชนะและพ่ายแพ้พร้อมๆกัน,นอกจากนี้พวกเขายังไม่รุกเข้ามาในดินแดนของเราแต่อย่างไร,"น่าหลานเพียงเสวี๋ยกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"แต่ว่า,ผลชัยนะที่เมืองอู๋ซวัง,ซึ่งเป็นปราการที่แข็งแกร่ง,อู๋อานนำกองกำลัง 1.5 ล้านคน,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานยึดคืนกลับได้และยังเสียทหารเพียง 20,000 คน,ส่วนพวกเราสูญเสียถึง 1.3 ล้านคน,เหนือหัว,เรื่องนี้จะไม่ให้เฉินบ่นได้อย่างไร,นี่เป็นการรบที่ย่ำแย่มาก!"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวแย้งองค์ราชันย์.

"เจ้าต้องการจะกล่าวสิ่งใด?"น่าหลายเพียงเสวี๋ยขมวดคิ้ว.

"ข้าต้องการจะบอกว่าอ๋องจวีลูนั้นมีความสามารถไม่พอ,ไม่สามารถที่จะนำกองกำลังต้ายวีได้อย่างมีประสิทธิภาพ,เฉินร้องขอให้ฝ่าบาทเชิญอี้เหยี่ยนกลับมาเป็นอุปราชอีกครั้ง,ด้วยความสามารถของอุปราชอี้เหยี่ยนแล้วจะต้องสามารถพิชิตดินแดนภาคเหนือได้อย่างแน่นอน."เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"อี้เหยี่ยนเป็นคนร้องขอเจ้าอย่างงั้นรึ?"น่าหลานเพียงเสวี๋ยที่ใบหน้าบึ้งตึง.

"ไม่,อุปราชในเวลานี้เหลือเวลาไม่มากแล้ว,ตอนนี้จึงได้ใช้ชีวิตอย่างสงบ,แต่กระนั้นเฉินก็ได้ไปขอคำปรึกษาอยู่เป็นประจำ,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เฉินร้องขอด้วยตัวเอง,เหนือหัว,เพื่อต้ายวีของพวกเรา,โปรดให้อี้เหยี่ยนกลับมาเถิด!"เถี่ยเสวี๋ยที่โค้งคำนับแทบจะ 90 องศา กล่าวของร้องอย่างหนักแน่น.

"ชิ,ต้ายวีไม่มีอี้เหยี่ยน,จะอยู่ไม่ได้รึไง,ในเมื่อมันลาออกจากตำแหน่งอุปราชของมันเอง,ถึงไม่มีมัน ข้าก็สามารถที่จะจัดการราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวได้,คิดว่าต้ายวีจะอยู่ไม่ได้หากไม่มีอี้เหยี่ยนรึอย่างไร."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่กำลังโกรธเกรี้ยว.

"แต่ว่า,เฉินได้ยินมาว่าอุปราชอี้เหยี่ยน,กำลังจะเดินทาง."เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.

"เดินทาง?ไปใหน?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ชำเลืองมองออกไป.

"ข้าได้ยินมาว่าเขาต้องการเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วหล้า!"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออมาทันที.

"ชิ,อยากไปก็ไป,แต่หากมันกล้ากลับมายังเมืองเทียนกงแม้แต่ก้าวเดียว,ข้าจะลงโทษมัน."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ฝ่าบาท!"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"พอ,ออกไปให้พ้น!"หนานหลานเพียวเสวี๋ยที่อารมณ์บูดเบี้ยวไม่ต้องการพูดคุยกับใคร.

"ครับ!"เถี่ยเสวี๋ยได้แต่ถอนหายใจด้วยความเศร้าก่อนที่จะเร่งรีบถอยห่างออกไป.

ที่พักของอี้เหยี่ยน,อี้เหยี่ยนที่กำลังให้อาหารปลาอยู่เช่นเดิม.

เถี่ยเสวี๋ยแม้ว่าเขาจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอุปราชก็ตาม,ทว่าก็ไม่มีอำนาจใดๆ,เหมือนดั่งเช่นที่อี้เหยี่ยนเคยมี.

ส่วนอี้เหยี่ยนนั้นยังคงเฝ้ามองต้ายวีอยู่ห่างๆ,เวลานี้เขาได้จับจ้องบ่อปลา,พลางฝืนยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า."น่าหลานเพียวเสวี๋ย? ต้องการที่จะพิชิตดินแดนเพื่อเย้ยหยันความสามารถของข้ารึ? คิดจะพิสุทธิ์ความสามารถตัวเอง,ว่ามีความสามารถเหนือกว่าข้าในการนำทัพสินะ."

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.