วันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 290 Eastern Marquis

Immortality Chapter 290  Eastern Marquis

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 290 ตงฟางโหว.  

Chapter 290  Eastern Marquis
方侯
ตงฟางโหว. 

หลังจากนั้นสี่เดือน,จงซานได้กลับมาอีกครั้ง,เวลานี้ได้เดินทางมาถึงเมืองอู๋ซวังแล้ว.

ประตูเมืองทิศใต้ห่างออกไปสิบลี้,หมาป่าขนาดห้าสิบเมตร,ดวงตาเป็นประกายสีแดง,ที่มีเป็นจำนวนมาก.

บนศีรษะของหมาป่าตนหนึ่ง,มีจงซานในชุดสีดำ,ที่เต็มไปด้วยบารมี.



หมาป่าอัคคียักษ์,จื่อเห่าหลางเจียง,เป็นหลางเจียงที่เต็มไปด้วยความอหังการ,ยอมให้จงซานเพียงคนเดียวเท่านั้น,ดังนั้นจึงมีแค่จงซานคนเดียวที่ยืนอยู่บนหัวของเขาได้.

อาต้าและเนียนโหยวโหยวที่บินตามมาข้างๆ.

และยังมีหลิวอู๋ซวังอีกคนที่ยืนอยู่บนหัวของเสี่ยวเหยี่ยน,ซึ่งจงซานจะให้เขาเป็นขุนพลนักรบหมาป่า,แม้ว่าเขาจะมีหมาป่า,ทว่าตอนนี้ก็ยังไม่มีทหารที่สามารถใช้งานได้,แน่นอนว่าจะต้องมีคนคอยจัดการเรื่องนี้.

ด้านหลังของจงซาน,ที่มีหมาป่าขนสีแดง,กว่า 50,000 ตน,ขนาดต่ำสุดคือ 10 เมตร,ซึ่งมีพลังฝึกตนระดับเซียนเทียน.

หมาป่า 50,000 ตน,นี่คือกองกำลังใหม่ที่จงซานได้หามาในระยะเวลาสี่เดือน.

กองกำลังเคลื่อนที่เร็ว,แน่นอนว่านี่คือกองกำลังพิเศษเคลื่อนที่เร็วนั่นเอง.

ในสนามรบนั้น,กองกำลังเคลื่อนที่เร็วนับเป็นข้อได้เปรียบฝั่งตรงข้ามเป็นอย่างมาก,ไม่เพียงแต่สังหารศัตรูได้อย่างรวดเร็ว,ยังมีความแข็งแกร่งคงความได้เปรียบในการวางกลยุทธ์,ในการไล่ล่าสังหารศัตรู.

กองกำลังเคลื่อนที่เร็วนักรบหมาป่า 50,000 นาย,มีพลังเทียบเท่าทหารราบหนึ่งล้านนายทีเดียว.

จงซานเวลานี้ได้นำกองกำลังหมาป่ากลับมาเมืองอู๋ซวังแล้ว.

"ศัตรูบุก!"

ป้อมปราการเมืองอู๋ซวังที่แลเห็นแต่ไกล,ตอนนี้กำลังตื่นตะหนกกลายเป็นโกลาหล,พร้อมกับลั่นกองรบในทันที.

แทบจะในทันที,ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นวุ่นวาย,ขุนพลทุกคนต่างเข้าประจำที่ป้อมปราการ,จ้องมองไปยังทางทิศใต้ที่ได้ยินสัญญาณ"ศัตรูบุก"

ขณะที่จ้องมองอย่างชัดเจนซึ่งได้ก็พบว่า,คนที่นำหมาป่ามา,เหล่าขุนพลที่เต็มไปด้วยท่าทางตื่นตะลึง,ใช่แล้ว,จอมพล,จอมพลกลับมาแล้ว.

"ตูม,ตูม และตูม..."เสียงแจ้งเตือนของกลองรอบที่ดังสนั่นก้องกังวานไปทั่วท้องฟ้า.

เจ้าฉวนที่บินออกมา,หลังจากที่ได้จับสัญญาณของกลองรบ,จ้องมองไปยังเหล่าทหาร,ไม่รู้ว่ามีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นกันแน่.

จงซานที่ออกไป,ไม่ใช่ว่าได้ให้สุ่ยอู๋เหินดูแลเมืองอู๋ซ่างชั่วคราวหรอกรึ?

ทว่าเมื่อจ้องมองออกไปเห็นจงซานที่ยืนอยู่บนหมาป่า,ซึ่งเป็นผู้นำกองกำลังหมาป่ากลับมา,ทุกคนตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยความประหลาดใจ,พร้อมทั้งชื่นชมไปพร้อมๆกัน,ถึงขนาดเทิดทูนเลยก็ว่าได้.

หมาป่าระดับจักรพรรดิแท้,ท่านแม่ทัพที่ยืนอยู่บนร่างของหมาป่าอัคคีระดับจักรพรรดิแท้!

"เปิดประตู!"

"ครับ"ทหารที่รับคำเสียงดัง.

ประตูเมืองขนาดใหญ่ที่กำลังเปิดออกช้าๆ.

"ขุนพลทุกคนไปกับข้า,เพื่อทักทายท่านจอมพล!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"รับทราบ!"เหล่าขุนพลที่ยืนอยู่บนป้อมปราการเวลานี้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.

เจ้าฉวนที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ทว่าก็ลงไปพร้อมกับขุนพลคนอื่นๆ.

ที่ด้านล่างหอคอยนั้น,เหล่าขุนพลที่ตั้งสองแถว,ซึ่งมีสุ่ยอู๋เหินและเจ้าฉวนที่ยืนอยู่ด้านหน้า.

"ยินดีตอนรับจอมพลกลับ!"เหล่าขุนพลที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"อืม,อู๋เหิน,ระหว่างที่ข้าไม่อยู่,มีเรื่องที่สำคัญเกิดขึ้นในเมืองอู๋ซวังหรือไม่?"จงซานเอ่ยถาม.

"เรียนจอมพล,สี่เดือนมานี้ระหว่างที่ท่านไม่อยู่,ฝ่าบาทได้ออกราชโองการสองฉบับ,ตอนนี้ผู้อัญเชิญราชโองการ,รออยู่ที่ตำหนักเจ้าเมืองแล้ว."สุ่ยอู๋เหินกล่าวออกมาในทันที.

"หืม?"จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.

"เจ้าฉวน!"จงซานที่เอ่ยคำสั่งออกมาในทันที.

"อยู่นี่แล้ว!"เจ้าฉวนที่เอ่ยรับในทันที.

"นี่คือขุนพลหมาป่าคนใหม่,หลิวอู๋ซ่าง,ตอนนี้ให้เจ้านำเขาและหมาป่า 50,000 ตน,เดินทางไปผสมกับกองกำลังที่แปด,จัดหาสิ่งที่ขาดและสนับสนุนพวกเขาให้ดีที่สุด."จงซานที่สั่งการ.

"ครับ!"เจ้าฉวนที่รับคำสั่งในทันที.

"คารวะขุนพลหลิว."เจ้าฉวนที่กล่าวต่อหลิวอู๋ซ่างในทันที.

เจ้าฉวนรับรู้ความน่าเกรงขามของกองกำลังเคลื่อนที่เร็วดี,กองกำลังที่หนึ่งต้าเสวียน,มีกองกำลังพยัคฆ์จำนวน 1000 ตน,ก็นับว่าทรงพลังแล้ว,นี่จอมพลออกไปสี่เดือน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถหากองกำลังหมาป่ากลับมา 50,000 ตน,ตอนนี้ความแข็งแกร่งของจอมพลจะมีมากมายขนาดใหนกัน?

หมาป่าห้าหมื่นตน!

หลิวอู๋ซ่างผู้นี้,เป็นผู้บัญชาการกองกำลังหมาป่า,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะสามารถสั่งการหมาป่าเป็นจำนวนมากได้,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนผู้นี้สามารถควบคุมหมาป่าทั้ง 50,000 ตนนี้,ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.

"คารวะขุนพลเจ้า!"หลิวอู๋ซ่างที่กล่าวรับในทันที.

"อู๋ซ่าง,เจ้าพักผ่อนก่อนสองวัน,แล้วข้าจะไปหาเจ้าเอง!"จงซานที่หันหน้าไปกล่าวกับหลิวอู๋ซ่าง.

"ครับ,จอมพล!"หลิวอู๋ซ่างที่ตอบรับในทันที.

"อู๋เหิน,นำข้าไปพบกับทูตราชสำนัก."จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินรับคำในทันที.

จากนั้น,สุ่ยอู๋เหินก็นำหน้า,จื่อเห่าหลางเจียงที่นำจงซาน,อาต้าและเนียนโหยวโหยวบินตรงเข้าไปในเมืองอย่างรวดเร็ว.

เมื่อบินมาถึงตำหนักเจ้าเมือง,จงซานที่กระโดดลงจากร่างของจื่อเห่าหลางเจียง"จื่อเห่า,ลำบากเจ้าแล้ว,หลังจากนี้,หากยังไม่มีสงคราม,ขอให้เจ้าอยูในรูปลักษณ์ของมนุษย์."

"คลืนนนนน!"

เกิดเป็นควันสีแดง,จื่อเห่าค่อยๆกลายเป็นร่างมนุษย์.

"ก่อนหน้านี้,เจ้ากำลังเตรียมอยู่อย่างงั้นรึ?"จื่อเห่าหลางเจียงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"อืม,เพื่อบำรุงขวัญกองทัพ,สร้างจิตใจให้แข็งแกร่ง,กองทัพก็จะทรงพลัง!"จงซานที่พยักหน้า,ไม่ได้ปฏิเสธ.

จื่อเห่าหลางเจียงที่พยักหน้ารับ,ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นเพียงพาหนะให้จงซาน,กลับกลยุทธ์ต่างต้องขึ้นอยู่กับเขา,อีกอย่างการที่เขาต้องถูกกำราบนี้ย่อมแสดงว่าจงซานมีเชาว์ปัญญาที่เหนือกว่าเขา,เรื่องต่างๆเขาย่อมไม่สามารถแย้งอะไรได้.

อาต้าที่ก้าวมาอยู่ใกล้ๆ,ก่อนที่จะพาจงซานเข้าไปในตำหนักเจ้าเมือง.

ในเวลานี้,ที่ยืนอยู่ข้างๆจงซานมีผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ถึงสามคน,เรื่องความปลอดภัยนั้นนับว่าถูกยกระดับขึ้นอย่างลิบลับ.

จงซานที่ก้าวเข้าไปในตำหนักเจ้าเมืองก้าวเดินเข้าไปในห้องโถงกลาง.

เหล่าสาวใช้ที่แสดงความเคารพขณะที่ก้าวเข้าไปด้านใน.

"จอมพล,โปรดรอที่นี่ก่อน,ข้าจะไปแจ้งท่านทูต!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"อืม."จงซานพยักหน้า.

จากนั้นไม่นาน,ขันทีสองคนก็ก้าวเข้ามา,ก่อนที่จะนำราชโองการสีทองออกมา.

คนทั้งสองที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมเอ่ยออกมาว่า."จงซานรับราชโอการ."

"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"จงซานที่แสดงความเคารพ.

"โองการฟ้า,เซิ่งซ่างได้มีราชดำรัสว่า บทความ นทีสีชาดของจงซาน! สัมผัสได้ถึงความรู้สึกของสวรรค์,เป็นบทความที่ยืนอยู่เหนือปวงชน,จึงได้มีประสงค์แต่งตั้ง,เป็นขุนนางกลุ่มหนึ่ง,ในโองการฟ้าของต้าโหลว,เป็นจวอหงวนลำดับหนึ่งของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวนับตั้งแต่บัดนี้!"ขุนนางที่กล่าวเสียงสูง.

"ขอบพระทัยฝ่าบาท,เฉินน้อมรับราชโองการ!"จงซานที่ยืนมือออกไปรับราชโองการที่ขันทียื่นมาให้.

ทันทีที่เขาสัมผัสกับราชโอการ,ทันใดนั้นแสงสีทองมากมายไหลเอ่อเข้ามาในร่างของจงซานในทันที.

ทันใดนั้น,ร่างกายของจงซานก็ส่องประกายแสงสีทอง,ส่องประกายราวกับอาบไปด้วยพรของสวรรค์.

จงซานรับรู้ว่านี่คือวาสนา,เป็นวาสนาของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เป็นกรรมของสวรรค์และปฐพี,มรรคาที่อ่อนนุ่มนั่นเอง.

ด้วยผลมรรคาที่อ่อนนุ่ม,จะทำให้พลังฝึกตนของเขามีความเร็วเป็นสามเท่า.

แน่นอนว่า,ที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,บนท้องฟ้านครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ได้ปรากฏเป็นร่างของมนุษย์ผู้หนึ่งขึ้น,กำลังรวบรวมวาสนาฟ้าดิน,บังเกิดเป็นเงาขึ้นในกลุ่มของผู้คนมากมาย.

แทบจะในทันที,จงซานที่เชื่อมต่อกับวาสนาของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ภายในวาสนาของต้าโหลวที่นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ได้ปรากฏร่างของจงซานมีขนาดเล็กขึ้นมาแล้ว.

จงซานรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,สามเท่า,มรรคาที่อ่อนนุ่ม,นับว่ายอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก!

"จงซานรับราชโอการ!"ขันทีอีกคนที่เริ่มกล่าวออกมาเช่นกัน.

"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"โองการฟ้า,เซิงซ่างได้มีราชโองการ,ให้จวอหงวนลำดับหนึ่งจงซาน,ซึ่งมีความโดดเด่น,ได้นำกองกำลังเข้ายึดเมืองอู๋ซวังกลับคืนมา,สูญเสียทหารเพียง 20,000 นาย,และจัดการทหารต้ายวี 1.5 ล้านคน,นับว่ามีความดีความชอบเป็นอย่างมาก,ด้วยความแข็งแกร่งทางการรบ,สนามรบทางทิศใต้นับว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก,เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ได้พระราชทานบรรดาศักดิ์ให้จงซานในราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เป็น"ตงฟางโหว" พร้อมให้รับสมัครสั่งสมกองกำลัง 5 ล้านนาย,ให้จอมพลตงฟางบัญชาการ,และให้ดำเนินการยึดครอง 12 เมืองหลินไห่ในทันที."ขันทีที่กล่าวเสียงสูงมอบราชโองการ.

"ขอบพระทัยฝ่าบาท,เฉินรับราชโองการ!"จงซานที่กล่าวออกไปเสียงดัง.

เมื่อรับราชโองการทั้งสองแล้ว,ราวกับว่าประกายแสงที่ส่องประกายให้กับเขาจะเพิ่มขึ้นอีกขั้น,เงาร่างของเขาบนท้องฟ้านครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,มีวาสนาที่ควบรวมและเลื่อนระดับขึ้นไปอีกอย่างคาดไม่ถึง.

"ยินดีกับตงฟางโห่ว!"

"ยินดีกับจอมพลตงฟาง!"

ขันทีทั้งสองที่กล่าวแสดงความยินดี.

"ขอบคุณท่านทูตทั้งสอง!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"ก่อนหน้านี้,เซิงซ่างได้กำชับพวกเรามา,ทันทีที่มอบราชโองการแล้วให้รีบกลับไปรายงาน,เช่นนั้นขอกล่าวลา!"ขันทีคนหนึ่งที่กล่าวออกมาทันที.

"ข้าจะไปส่งท่านทั้งสอง!"จงซานเอ่ย.

"ไม่เป็นไร!ขอลา!"ขันทีอีกคนกล่าว.

จากนั้น,ขันทีทั้งสองก็ออกจากห้องโถงจากไป,บินตรงออกไปยังประตูเมืองอย่างรวดเร็ว.

"ขันทีของราชวงศ์ต้าโหลว,มีพลังฝึกตนอย่างน้อยระดับหลอมกายธาตุ,นี่มัน..."จื่อเห่าที่อุทานออกมาพลางขมวดคิ้วไปมา.

"ยินดีกับเซียนเซิงด้วย!"อาต้าที่กล่าวออกมาในทันที.

"มีอะไรต้องดีใจ? ราชโองการก็บอกแล้วว่า,เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพ,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวไม่ได้เคลื่อนทัพเพื่อเจ้า,เพียงแค่ให้อาวุธ,ให้เจ้าไปต่อสู้ให้เท่านั้น!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวแย้ง.

"ขึ้นอยู่กับการเปิดรับ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"กับการเปิดรับ? แม้ว่าเจ้าจะได้รับสิทธิ์ 5 ล้านที่,ทว่าเงินที่ต้องจ่าย,เจ้าจะไปหาศิลาวิญญาณที่ใหนมาเปิดรับทหาร?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวอีกครั้ง.

ในความคิดของจงซานนั้น เรื่องเงินเป็นเพียงแค่เรื่องเล็ก,ก่อสงครามก็เหมือนกับการหาเงิน? แล้วเงินที่ต้องจ่าย? ยิ่งชนะก็จะได้เงินมา!

"เซียนเซิง,ตอนนี้ได้วาสนาฟ้าดิน,มรรคาระดับอ่อนนุ่มแล้วสินะ "อาต้าที่กล่าวพลางถอนหายใจ.

"อืม,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายที่ไม่ดีนัก,ข้ารู้ว่าพลังฝึกตนของข้าเองก็ยังนับว่าช้าอยู่,เมื่อได้มรรคาระดับอ่อนนุ่ม,หลังจากนี้พลังฝึกตนคงจะกระเตื้องขึ้นมาบ้าง!"จงซานพยักหน้า.

กับคำพูดของจงซาน,จื่อเห่าและเนียนโหยวโหยวอาจจะไม่คิดอะไร,ทว่ากับอาต้าที่ได้ยินแล้ว,ถึงกับต้องหลั่งเหงื่อเลยทีเดียว,พลังฝึกตนของท่านนี่รึช้า?

"อู๋เหิน!"จงซานที่กล่าวต่อสุ่ยอู๋เหิน.

"อยู่นี่แล้ว!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวตอบรับในทันที.

"เตรียมที่พักให้กับทุกคน,ข้าต้องการพัก,พรุ่งนี้ข้าต้องการแผนที่เพื่อตรวจสอบ 12 เมืองหลินไห่ "จงซานกล่าว.

"ครับ."สุ่ยอู๋เหินที่รับคำ.

จากนั้นสุ่ยอู๋เหินก็ทำการเตรียมที่พักให้กับเนียนโหยวโหยวและจื่อเห่า,ส่วนอาต้ากลับที่พักของตัวเอง.

ส่วนจงซานยังคงนั่งอยู่ในห้องโถง,บนโต๊ะบัญชาการ,พร้อมกับทำการตรวจสอบราชโองการทั้งสองฉบับ.

ราชโองการสองฉบับที่ได้รับนั้น,ไม่ได้ทำให้จงซานประหลาดใจนัก,ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาสนใจนั้น,ก็คือผนึกประทับบนราชโองการทั้งสองต่างหาก.

ตราลัญจกรหยก! เป็นผนึกสีแดงเป็นการประทับโดยเซิ่งซ่าง.
 "รับโองการสวรรค์ ทรงพระเจริญนิรันดร" (受命于天,寿永昌)

มีตัวอักษรคล้ายกับตราลัญจรของเขา,เพียงแต่ว่าของเขานั้นมีแปดตัว,ซึ่งทุกอย่างดูคล้ายกัน,สัมผัสได้ถึงพลังฟ้าดิน,พลังจากบรรพกาลที่กว้างใหญ่ไพศาล.

[***受命于天,即寿永昌Shòumìng yú tiān jì shòu yǒngchāng แปลเป็นไทยได้ว่า รับโองการสวรรค์ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน"**
(ตราจงซานมีแปดตัว.)]

สำหรับตราลัญจกรของต้าเจิ้งนั้น,ไม่ได้ด้อยกว่าแน่นอน,ทว่าวาสนาที่สะสมยังไม่เพียงพอนั่นเอง.

อย่างไรก็ตาม,ในเวลานี้จงซานไม่จำเป็นต้องกังวล,ไม่ช้าก็เร็วตราลัญจกรของเขาจะต้องกลายเป็นน่าเกรงขามทรงพลังแน่.

ส่วนมรรคาระดับอ่อนนุ่ม? ซึ่งนับว่าอยู่ในตำแหน่งต่ำสุด,มีพลังฝึกตนย่นระดับ 3 เท่า,ทว่าด้วยตัวเขาที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์,และยังได้รับวาสนาจากต้าเจิ้งอีกชั้น.


แม้ว่าร่างกายจะได้รับวาสนามรรคาอ่อนนุ่ม,ทว่า,ความเร็วในการฝึกฝนพลังฝึกตนของเขา,มีความเร็วห้าเท่าแล้ว.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น