Immortality Chapter 288 Xianxian is grown
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 288 เซียนเซียนเติบโต.
Chapter 288 Xianxian is grown
仙仙成年
เซียนเซียนเติบโต.
พุทธะฮุยกวงไม่มีแม้แต่เวลาให้ร้องก็ถูกกลืนไปแล้ว.
โดนกลืนไปทั้งร่างวิญญาณเทวะ.
เรือนโอสถ,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบรู้สึกพึงพอใจมากที่มีอะไรตกถึงท้อง,หากสองข้างที่ชูไปมาด้วยความดีใจ.
จากนั้น,มันเริ่มย่อยดวงวิญญาณเทวะของผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ทันที.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบทรงพลังมาก!
นี่คือตัวตนที่ฝืนสวรรค์,ผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ที่ถูกกลืนเข้าไป,กับไม่ได้สร้างปัญหาเลยแม้แต่น้อย,เพียงแค่พริบตาเดียว,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็สามารถย่อยได้ในทันที.
แปดหางสวรรค์ที่สะบัดหางอย่างนุ่มนวล,หางทั้งแปดสี
ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น,สัมผัสเทวะของจงซานถูกปล่อยออกมา.
"พรึด!"
ม่านพลังป้องกันของอาต้า,ขยายโป่งออกมาในทันที.
สัมผัสเทวะที่ขยายร่าง,พลังสวรรค์และปฐพีที่กำลังถูกรวบรวมเข้ามาในทันที,พลังวิญญาณมากมายมหาศาล,กำลังถูกสูบเข้ามาในร่างของจงซาน.
พลังวิญญาณนับไม่ถ้วนถูกสูบเข้าเปลี่ยนเป็นแก่นแท้,ก่อนจะถูกส่งไปยังเรือนหยางบริสุทธิ์.
ดาบยักษ์ถูกจงซานชักออกมา,ส่วนอาต้าเร่งรีบถอยห่างออกมา,จ้องมองเตือนไปยังเนียนโหยวโหยว.
เนียนโหยวโหยวรับรู้ว่าอาต้ากำลังเตือนนาง,ให้ถอยอย่างรวดเร็ว.
ปล่อยให้จงซานเวลานี้ดูดซับปราณวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง.
พลังวิญญาณที่มากมายมหาศาล,กำลังเริ่มกลั่นร่างกายของจงซานอย่างรวดเร็ว.
และยังแทรกเข้าไปในร่างเปลี่ยนเป็นเป็นปราณหยางบริสุทธิ์อีกด้วย.
สายฟ้าลั่นแปบๆไปทั่วร่างของจงซาน,ตลอดจนด้านนอกเต็มไปด้วยสายฟ้าที่รุนแรง.
สายฟ้ามามายที่ถูกปล่อยออกมารวมกันด้านนอก,นอกจากกลั่นร่างของจงซานแล้ว,มันยังกลั่นดาบยักษ์ของเขาด้วย,แทบจะในทันทีเวลานี้,ทั่วร่างของเขาถูกคลุมด้วยสายฟ้า,พายุสายฟ้าที่โหมกระหน่ำขึ้น,สายฟ้ามากมายมหาศาลมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ.
วิชาเพลิงสวรรค์พันธนาการอสนี!
บอลสายฟ้าที่มีขนาดหลายร้อยจั้ง,ตอนนี้มันกำลังรวมตัวกันอาบไปทั่วร่าง,สายฟ้าที่ลั่นแปบๆ,กระแทกออกไปรอบๆ,เหล่าธารน้ำแข็งที่แช่ลาวา,ตอนนี้มันกำลังบิดเบี้ยวพังทลายไปด้วยพายุสายฟ้าที่กำลังโหมกระหน่ำ.
"นี่คือระดับเจ็ดแกนทองอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่ชำเลืองมองตาโต.
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก,ระดับเจ็ดแกนทอง?
นี่คือระดับเจ็ดแกนทอง?นี่คือการครอบครอง,และทำการหลอมรวมเข้ามาในร่างกายของตัวเองเมื่อสักครู่นี้นะรึ?
คนผู้นี้?
ผู้เชี่ยวชาญระดับจักรพรรดิแท้,พุทธะฮุยกวง,เขาหลอมพลังมาเป็นของตัวเองอย่างงั้นรึ?
เนียนโหยวโหยวที่รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,อาต้าเองก็ตื่นตะลึง,พลังฝึกตนของจงซานนั้นยกระดับเร็วมาก,ทั้งที่มีพรสวรรค์ทางร่างกายต่ำ,เห็นแล้วรู้เศร้าเหมือนกัน,เมื่อเทียบกับความเร็วของพลังฝึกตนของเขา,กับกลายเป็นว่า,ไม่สามารถเอามาเทียบกันได้เลย.
เซียนเซิง,แท้จริงแล้วนับว่าเป็นคนที่โดดเด่นอย่างแท้จริง!
เนียนโหยวโหยวที่ตื่นตะลึง,ก่อนที่มุมปากของนางจะเผยยิ้มออกมา.
อาต้า,ที่คอยปกป้องเขาอยู่อย่างระมัดระวัง.
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง,ร่างกายของจงซานสั่นไปมาเล็กน้อย.
"ตูมมมม!"
สายฟ้ามากมายมหาศาล,ราวกับคลื่นสึนามิ,ที่พัดกวาดทุกสิ่งทุกอย่างออกไป,โดยมีจงซานเป็นจุดศูนย์กลาง,พายุสายฟ้าที่กระแทกทำลายพื้นที่รอบๆให้พังทลาย.
เศษฝุ่นผงที่ลอยเคล้ง,แม้แต่ภูเขายังสลายหายไป,เป็นพลังระเบิดที่หนักหนวงรุนแรง,ทุกสิ่งที่อยู่รอบๆล้วนแล้วแต่แหลกสลายถูกม้วนกวาดออกไปไม่หยุดหย่อน.
คลืนนนน!
ทุกอย่างที่ค่อยๆสงบลง,จงซานที่สูดหายใจลึก,ก่อนจะลืมตาช้าๆ,ยืนขึ้นอย่างนุ่มนวล,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
ระดับเจ็ดแกนทอง!
เขาได้ทะลวงผ่านระดับ,เวลานี้สัมผัสเทวะเองก็มีรัศมี
500 เมตรอย่างคาดไม่ถึง,นับว่าเป็นการทะลวงระดับ ที่ยอดเยี่ยมมาก,หากว่ามีคนอย่างพุทธะฮุยกวงหลายคนได้
ก็คงจะดี!
ทว่าจงซานย่อมรับรู้ว่าเรื่องนี้เป็นไปได้น้อยมาก,ผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,จะมีอยู่สักกี่คนกัน?
นอกจากนี้การจะทำลายกายเนื้อของผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ยังไม่ใช่เรื่องง่ายอีกด้วย.
"ยินดีกับเซียนเซิง!"อาต้าที่บินตรงมาพร้อมกับกล่าวแสดงความยินดี.
"อืม,อืม!"จงซานที่พยักหน้าด้วยท่าทางพึงพอใจ.
"จงซาน,เจ้าหลอมพุทธะฮุยกวงไปแล้วรึ?"เนียนโหยวโหยวที่บินมาสอบถามออกไปทันที.
"เพียงแค่โชคดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าตัดสินใจแล้วว่าข้าจะตามอยู่ข้างเจ้า,ทุกวันเลย."เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?แม่นางเนียนโหยวโหยว,ทำไมล่ะ?"จงซานที่ขมวดคิ้วพลางสอบถาม.
"เรียกข้าโหยวโหยวสิ!"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"ได้,โหยวโหยว,เรื่องของปราณจิตวิญญาณเซียนก็ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว,เจ้าต้องการตามข้ามาทำไมรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
เนียนโหยวโหยวที่เห็นจงซานตัดรอน,หัวใจของเขาแข็งแกร่งเกินไปรึไม่,ทำไมเสน่ห์ของนางไม่ได้ผล.
"เจ้าไม่ได้บอกว่าก่อนหน้านี้จะหากุหลาบมาให้ข้าอย่างงั้นเหรอ!"เนียนโหยวโหยวที่แย้ง.
"เรื่องที่ข้ารับปาก,แน่นอนว่าจะต้องทำมันสำเร็จแน่,เจ้าโปรดวางใจ,ข้าจะต้องหากุหลาบสามพันชนิดให้เจ้าแน่."จงซานเอ่ย.
"ไม่ได้,ไม่ได้,หากว่าเจ้าลืมล่ะ?
ข้าจะต้องตามเจ้าไปเพื่อพูดเรื่องนี้บ่อยๆ,นอกจากนี้ข้าพบว่าที่ใหนที่เจ้าเดินทางไป,สถานที่แห่งนั้นมักจะเกิดเหตุการณ์ใหญ่ขึ้นเสมอ,เหมือนกับเจ้าเป็นเทพแห่งภัยพิบัติ."เนียนโหยวโหยวที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
เทพแห่งภัยพิบัติเหรอ?
จงซานถึงกับหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมาทีเดียว!
"ไม่ได้เหรอ?"เนียนโหยวโหยวที่เกาะแขนของเขาแกว่งไปมา,ด้วยท่าทางออดอ้อน.
จงซานถึงกับขนลุกตังชัน,ดึงแขนตัวเองกลับมาทันที,"ได้!อย่างไรก็ตาม,อย่าได้ทำให้งานข้าเสียหาย."
"วางใจได้เลย!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
แม้ว่าเนียนโหยวโหยวจะไม่ได้กระทำอะไรที่เลวร้าย,แต่ก็ไม่รู้ว่ามีเป้าหมายใด,อย่างไรก็ตาม,จงซานรับรู้ว่าหากมีผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ข้างกายหลายคน,ตราบเท่าที่ไม่กระทำการเกินควร,ก็จะทำให้เขาปลอดภัยยิ่งขึ้น,แม้ว่าจะรู้สึกไม่สะดวกเท่าใดนัก,ทว่าก็คิดถึงส่วนดีก็น่าจะมีมากกว่า,จงซานจึงได้ตอบตกลงไป.
"ว่าแต่,ก่อนหน้าที่พวกเรามา,ไม่ใช่ว่ามีคนมากมายกว่านี้อย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามออกไป.
ก่อนที่พวกเราจะเข้าไปในภูเขาไฟ,มีกองทัพของอ๋องจวีลู,และคนของสำนักอื่นๆอีกไม่น้อย,
ตอนนี้พวกเขาไม่อยู่แล้ว,ไปหมดแล้วเหรอ.
"ตายแล้ว!
ทั้งหมดเลย!"อาต้ากล่าว.
"ตาย?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,ตอนนี้ยังมีศพอยู่ไม่ไกลออกไป,เซียนเซิงต้องการไปดูหรือไม่?"อาต้ากล่าว.
"อืม,นำทาง!"จงซานพยักหน้า.
จากนั้น,คนทั้งสามก็บินตรงไปยังหุบเขาแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล.
ซึ่งด้านหน้าหุบเขามีศพสิบศพ,ทว่าศพเหล่านั้นนับว่าแปลกประหลาด,ผิดปรกติ.
ศพที่แห้ง!
ทั้งสิบศพเป็นศพแห้งเกรอะกรัง!
"นี่คือลูกน้องของอ๋องจวีลูอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ตาย,โลหิตถูกสูบออกไปทั้งหมด,ที่นี่สิบศพ,ถัดไปอีกเป็นจำนวนมาก,ทุกศพล้วนแล้วแต่ถูกดูดโลหิตออกไป,กลายเป็นศพแห้ง!"อาต้ากล่าว.
"นี่มันหมายความว่าอย่างไร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เป็นฝีมืออสุรกายปิศาจ,เป็นปิศาจที่จื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์ปล่อยออกมา!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"อสุรกายปิศาจ?
เจ้าสิ่งที่มีสีแดงชาดนะรึ? คือมันอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"เจ้าอสุรกายปิศาจนั่น,ถูกกักขังมานานแสนนาน,ทว่ามันก็ยังคงมีรูปร่างของจิตวิญญาณที่มีเชาว์ปัญญา,และได้กลายเป็นอสุรกายปิศาจ,การกำเนิดของมัน,เป็นบาป,เป็นอสุรกายร้ายที่สูบชีวิต,เป็นไปได้ว่าคนนับล้านจะต้องถูกสูบโลหิต,นับว่าเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัว,เป็นปิศาจร้ายที่ท้าทายพลังอำนาจของสวรรค์,การที่จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ปลดปล่อยมันออกมา,นั่นก็หมายความว่า,กรรมได้ปรากฏขึ้นที่เขาแล้ว,ปิศาจร้ายยิ่งทำบาปมากเท่าไหร่,หนึ่งในสิบของบาปจะตกมาที่จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์,ยิ่งเวลาผ่านไป,จะยิ่งทำให้พลังของเขาลดลง,ถึงกับฉุดผลมรรคาปู่ซาของเขาลงแน่นอน."เนียนโหยวโหยวที่แสดงท่าทางดีใจกับความโชคร้ายของคนอื่น.
"เช่นนั้น,ทั่วทุกสารทิศจะต้องเกิดความวุ่นวายไปทั่วไม่ใช่รึ?"จงซานเอ่ย.
"ก็คงเป็นเช่นนั้น!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"อืม!"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.
"ไปเถอะ,กลับไปยังสำนักยวีเหิง."จงซานเอ่ย.
"อืม."อาต้าที่สร้างเมฆนำจงซานบินออกไปในทันที.
"จงซาน,เจ้ายังไม่บอกข้าเลย,เจ้ารู้จักเซียนคนนั้นมาก่อนอย่างงั้นรึ?
นางเป็นใคร? เจ้ารู้จักนางได้อย่างไร? ทำไมนางถึงได้เลือกที่จะพูดคุยกับเจ้า?"เนียนโหยวโหยวที่สอบถามเขาออกมาเป็นชุด.
"คงเป็นเพราะว่าข้าค่อนข้างสง่างาม!"จงซานที่กล่าวติดตลกอย่างมีความสุข.
ได้ยินคำพูของจงซาน,อาต้าและเนียนโหยวโหยวพูดไม่ออกเช่นกัน.
”~~~”
”~~~”
..............
ทันใดนั้น,เหล่าหมาป่ามากมายเริ่มส่งเสียงหอน,เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า,แต่ละตัวที่แสดงท่าทางดีใจเป็นอย่างมากคำรามออกมาเสียงดัง.
เกาะหมาป่าสวรรค์,ทุกทิศทุกทาง,เหล่าหมาป่าเกือบทุกตน,แม้แต่กองกำลังหมาป่า,ทุกตนต่างก็หอนเสียงดังด้วยความตื่นเต้น.
บนทวีปศักดิ์สิทธิ์เอง,แทบจะในทุกที่,หมาป่ามากมายนับไม่ถ้วนที่จ้องมองขึ้นไปบนฟ้าและเริ่มหอนเสียงดังด้วยความตื่นเต้น.
เพราะว่าหมาป่าทุกตนเวลานี้,ภายในใจของพวกมันสามารถสัมผัสได้.
เหล่าหมาป่าทุกตนรับรู้ว่าเส้าจู่,เส้าจู่ได้เติบโตขึ้นแล้ว! ในเวลานี้,ได้ทะลวงไปยังระดับแกนทองแล้ว.
เส้าจู่,เส้าจู่เซียนเซียน!
ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,จงซานที่ยืนอยู่บนป้อมปราการ,จ้องมองไปยังเหล่าหมาป่ามากมายที่เงยหน้าคำรามเสียงดัง,แสดงท่าทางตื่นเต้น.
จงซานที่เดินทางไปหาชิงอวิ๋นหลางเจียงอย่างรวดเร็ว.
ชิงอวิ๋นหลางเจียงเองก็ยืนอยู่ในห้องโถงด้วยท่าทางดีใจ,จ้องมองไปยังทิศตะวันออกเช่นกัน.
"ชิงอวิ๋น,เซียนเซียน,ก้าวไปถึงระดับแกนทองแล้วรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามออกมาตรงๆ.
"อืม."ชิงอวิ๋นหลางเจียงที่พยักหน้ารับ.
สำนักยวีเหิง,สามวันจงซานก็กลับมาถึง.
ก่อนหน้านี้จื่อซวินที่จากมาก่อนได้ฝากแผ่นริ้วหยกเอาไว้ให้กับเขา,ซึ่งเวลานั้นเขาได้บังคับหลอมรวมกุหลาบจิตวิญญาณเซียนให้หลอมเข้าไปในร่างของนาง,เวลานี้นางได้จากไปแล้ว,โดยแผ่นริ้วหยกนั้นอยู่กับหลิวสุ่ยเฟิง,ซึ่งสามารถสัมผัสได้ถึงปราณเซียนเล็กน้อย.
จงซานที่ได้รับแผ่นริ้วหยกมา.
หลังจากที่เขาได้อ่านข้อความด้านในซึ่งมีอักษรเพียงห้าตัว.
ระวังเนียนโหยวโหยว!
ระวังเนียนโหยวโหยว,จื่อซวินที่ได้ย้ำเตือนจงซาน,จงซานหลังจากที่อ่านข้อความในแผ่นริ้วหยก,ก็เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,นางเป็นห่วงเขาอย่างงั้นรึ?
หลังจากที่เขาได้รับแผ่นริ้วหยก,จงซานก็จ้องมองไปยังอีกคนที่กำลังก้าวเข้ามาในห้องโถง.
หลิวอู๋ซ่าง!
"อู๋ซ่างคารวะเซียนเซิง!"หลิวอู๋ซ่างที่แสดงความเคารพจงซาน.
"มีอะไรรึ?,หรือว่าเจ้า?"จงซานทีเผยยิ้มออกมา.
"ครับ,อู่ซ่างตัดสินใจที่จะติดตามเซียนเซิง,สั่งสมชื่อเสียง,หวังว่าเซียนเซิงจะสนับสนุน!"หลิวอู๋ซ่างที่คุกเข่าลงข้างหนึ่ง.
ขณะที่เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่ง,จงซานที่ก้าวเข้าไปรับ,"ดี,หลายวันมานี้,ที่ข้าอยู่ที่นี่,ก็เพียงเพราะรอคำพูดนี้จากเจ้า.
"ขอบคุณเซียนเซิง!"หลิวอู๋ซ่างที่รู้สึกซาบซึ้ง.
"ก้าวไปข้างหน้า,ก้าวไปสู่ความสำเร็จที่สูงกว่าเดิม.เจ้าจงเรียกข้าว่าจอมพล!
ข้าจะให้เจ้าเป็นผู้บัญชาการกองกำลังหมาป่าของหุบเขาอัคคีรุ่งโรจน์,พิชิตดินแดนทั่วหล้าไปพร้อมกับข้า."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ครับ,จอมพล,เพียงแต่จะสามารถควบคุมกองกำลังหมาป่าเทือกเขาอัคคีรุ่งโรจนได้เหรอ..."หลิวอู๋ซ่างที่เผยท่าทางอักอวลใจ.
"โปรดวางใจ,ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว,ข้ามั่นใจกว่าเมื่อครั้งก่อน,ว่าจะสามารถนำเหล่าสัตว์อสูรหมาป่าจากเทือกเขาอัคคีรุ่งโรจน์ไปได้."จงซานที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
"หืม? ครับ!"หลิวอู๋ซ่างที่ยากจะเชื่อ,ทว่าก็ยอมรับคำพูดนั้นแต่โดยดี.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น