Immortality Chapter 285 Strange resembling

Immortality Chapter 285  Strange resembling

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 285 ความเหมือนที่แปลกประหลาด.

Chapter 285  Strange resembling

诡异的相像

ความเหมือนที่แปลกประหลาด.

เวลานี้ทุกคนที่เดินทางมามากขึ้นและก็มากขึ้น,ไม่นานหลังจากนั้นแม้แต่จื่อเห่าหลางเจียงก็ยังมุ่งตรงมาอย่างคาดไม่ถึง.

ทำไมจงซานสั่งการให้อาต้าทำลายผนึก,อาต้าเข้าใจแล้ว,เพราะว่าเมื่อมีคนมากมายขึ้นและก็มากขึ้นเช่นนี้,จะทำให้อ๋องจวีลู่และเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชา,ซึ่งเป็นกองทัพใหญ่ที่กำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้,ซึ่งหากถึงตอนนั้น,จงซานจะมีอันตรายอย่างแท้จริง.

พื้นที่รอบๆตอนนี้เต็มไปด้วยลาวามากมาย,ไหลพล่านไปทั่วทุกพื้นที่.

ลาวาที่ไหล่เอ่อเจิ่งนองสูงขึ้นเรื่อย,ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังพื้นที่ๆลาวาปะทุ.

เพราะว่าพื้นที่ดังกล่าวนั้นปราณจิตวิญญาณเซียนได้ปะทุออกมาด้วย,เซียนต้องอยู่ด้านล่างนั่นแน่.

"ฟิ้ว!"

จื่อเห่าหลางเจียงที่พุ่งออกไปเป็นคนแรก,ด้วยเขามีความเชี่ยวชาญในธาตุเปลวเพลิง,ดังนั้นจึงมีภูมิคุ้มกันเปลวเพลิงสูง,ร่างกายของเขาที่มีกลิ่นอายที่ทรงพลังปกคลุม,หมุนวนล้อมรอบปกป้องเปลวเพลงโดยอัตโนมัติ,ขณะที่เขากรุยร่างลงไปในธารลาวา,โดยที่ไม่เป็นอะไร,ก่อนที่จะค่อยๆจมลงไปเรื่อย.

"พรึดๆๆ"(กระเซ็น)

จื่อเห่าหลางเจียงที่มีความอดทนสูง,ดวงตาของเขาที่ส่องประกายสีแดง,ไม่มีใครที่จะสามารถไล่ตามเขาได้.

ด้านหน้านั้นมีสมบัติเซียน,เขาจะต้องเป็นคนแรกที่ได้พบ?

"พรึดๆๆ พรึดๆๆ พรึดๆๆ"(กระเซ็น)

เหล่าคนที่ทรงพลังคนอื่นๆ,ตอนนี้เริ่มปลดปล่อยพลัง,สร้างม่านคุ้มกาย,เพื่อที่จะลงในในลาวาเช่นเดียวกัน,พวกเขาไม่สามารถถอยได้แล้ว,จึงไร้ซึ่งลังเล!

สมบัติเซียน! จะยอมปล่อยให้คนอื่นง่ายๆได้อย่างไร?

แทบจะในทันทีเช่นกัน,อ๋องจวีลู,อู๋อาน,ฮุยกวงและจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่พาจินฉาน,ดำลงไปในลาวาเช่นกัน.

เนียนโหยวโหยวเองก็ตามไป,จื่อซวินจ้องมองไปยังจงซาน,ซึ่งมีอาต้าคอยคุ้มกันอยู่,นางที่ไม่รีรอ,พุ่งตัวลงไปในลาวาเช่นเดียว.

เห็นจื่อซวินลงไปแล้ว,จงซานที่ขมวดคิ้วแน่น,พลางถอนหายใจยาว.

"เซียนเซิง,พวกเราลงไปด้านล่างหรือไม่?"อาต้าที่เอ่ยถามจงซาน.

"ตามไป,ปกป้องข้าด้วย."จงซานที่พยักหน้ารับ.

"ครับ!"อาต้าที่รับคำ.

จากนั้น,อาต้าที่ปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลัง,ปกคลุมพวกเขา,ก่อนที่จะค่อยๆดำลงไปในลาวา,พุ่งไปตามกระแสของปราณจิตวิญญาณเซียน,ดำลงไปช้าๆ.

มีสิ่งใดอยู่ด้านล่างกัน?

ความร้อนของลาวานั้น,แม้แต่คนที่มีระดับก่อตั้งวิญญาณยังไม่สามารถป้องกันได้,หรือแม้แต่ระดับหลองกายธาตุก็ยังไม่กล้าดำลงไปลึก.

ยิ่งดำลึกลงไปด้านล่าง,อุณหภูมิก็ยิ่งสูงขึ้น,พื้นที่รอบๆแดงฉาน,ความร้อนที่หลอมเหลวเหล็กกล้า,มีเพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญและผู้เยี่ยมยุทธ์ที่สร้างปราณคุ้มกายถึงจะมีความสามารถลงไปด้านล่างได้.

ลึกลงไปเพียงห้าลี้,ผู้ฝึกตนระดับหลอมกายธาตุ,ไม่สามารถทนได้แน่,ด้านล่างเป็นลาวาที่มีพลังความร้อนบริสุทธิ์,เป็นความร้อนสูง,น่าพรั่นพรึงมาก,แม้แต่ปราณที่ทรงพลังเวลานี้,ยังส่ายไปมา,ราวกับว่ามันจะแตกออกมาได้ทุกเมื่อ.

มีไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทนได้,เว้นแต่มีผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้เท่านั้นถึงจะสามารถดำลงไปอีกได้,ส่วนคนอื่นๆตอนนี้เริ่มมีหลายคนถอนตัวกลับไปแล้ว.

ทว่ายิ่งลึกลงไปด้านล่างมากเท่าไหร่ก็ยิ่งพบปราณจิตวิญญาณเซียนมากเท่านั้น,ทุกคนที่สัมผัสได้ต่างก็สูดหายลึกทีเดียว.

ลึกลงไปสิบลี้, 20 ลี้,จนถึงห้าสิบลี้.

เมื่อทุกคนดำลึกลงไปห้าสิบลี้,ท้ายที่สุดก็ไม่มีลาวาแล้ว,ทว่าตอนนี้มีเพียงเพลิงบริสุทธิ์ที่ควบแน่นเป็นของเหลว.

เป็นความร้อนที่เกินกว่าจะทนได้,ที่นี่,มีเพียงผู้เชี่ยวชาญจักรพรรดิแท้เท่านั้นถึงจะสามารถทนได้.

"เซียนเซิง,เจอแล้ว!"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"ใช่,เจอแล้ว!"จงซานที่สูดหายใจลึก.

ทุกๆคนที่ดำลงมานั้น,ตอนนี้กำลังล้อมรอบสิ่งหนึ่งอยู่.

เป็นรอยเท้าขนาดใหญ่โต,มีรัศมีกว่ารอยเมตร.

สิ่งดังกล่าวนั้นมีรูปลักษณ์วงกลมขัดกัน,สองสี,สีขาวบริสุทธิ์และสีดำบริสุทธิ์,ประทับอยู่ด้านบน,มองดูแล้วเหมือนกับสัญลักษณ์ของตราหยินหยางต้นกำเนิด.

พื้นที่รอบๆมีเปลวเพลิงที่ลุกไหม้,พร้อมกับปลดปล่อยแรงกดดันออกมา,เปลวเพลิงที่ม้วนกวาด,ดูราวกับว่าเป็นอสูรที่มีขนาดรัศมีร้อยเมตร,เหมือนดังเปลวเพลิงที่มีชีวิต.

ทว่าตราหยินหยางต้นกำเนิด,ทรงกลมนั้น,มีกลิ่นอายที่หนักหน่วงกำลังหมุนวนอยู่ด้วย,เป็นเพลิงสีน้ำเงิน,เป็นเพลิงสีน้ำเงินที่หมุนวนเป็นวงกลม.

ทุกคนที่จ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจและไม่แน่ใจไปพร้อมๆกัน.

"เซียนเซิง,นั่นคือปราณจิตวิญญาณเซียน,มันเกี่ยวข้องกับตราหยางนั่น,ปราณจิตวิญญาณเซียนที่แผ่ออกมาจากตราหยาง,และแน่นอนเช่นกันว่าจะต้องเป็นฝีมือของเซียนที่ได้ทิ้งมันเอาไว้."อาต้าที่กล่าวออกมาพลางถอนหายใจ.

เช่นนั้น,ปราณวิญญาณเซียนด้านนอกเอง,ดูเหมือนว่าจะตอบสนองกับตราประทับหยางนี้,ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้,จะต้องมีสมบัติล้ำค่าประเมินค่าไม่ได้แน่!

ตราหยางก่อกำเนิดปราณจิตวิญญาณเซียน,แล้วตราหยินล่ะ?

ยังมีอสูรร้าย? อสูรร้ายที่ยิ่งใหญ? มีชีวิตหรือตายไปแล้ว?

ในเวลาเดียวกัน,คนทุกคนที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,ทุกคนจ้องมองไปยังจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์,เพราะว่าเขาคือคนที่มีพลังฝึกตนสูงที่สุด,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเขาด้วยความระมัดระวังและคาดหวังไปด้วยเช่นกัน.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เนื่องจากอาต้าและเขาที่ลงมาถึงที่หลัง,ชั่วระยะเวลาก่อนหน้านี้เกิดสิ่งใดขึ้นกัน.

ในเวลาเดียวกันนั้น,เนียนโหยวโหยวที่บินเข้ามาหา,ใบหน้าที่แสดงท่าทางจริงจัง.

"ก่อนหน้านี้เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกมาทันที.

"ประกายแสงสีน้ำเงินชั้นนอกนั้นมีพลังปราณจิตวิญญาณเซียน,พวกเราได้ลงมือโจมตีเพื่อเปิดมันออก,แต่มันแข็งแกร่งเกินไป,ม่านสีน้ำเงินนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญจักรพรรดิแท้ยังไม่สามารถทำลายได้,หนำซ้ำยังไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย,ที่แห่งนี้ก่อนหน้านี้,จะต้องมีเซียนอยู่,และยังมีสิ่งของบางอย่างที่เซียนได้ทิ้งเอาไว้,จึงได้มีม่านแข็งแกร่งและทรงพลังขนาดนี้!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.

"ม่านแสงสีน้ำเงินอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองออกไป.

เวลานี้ทุกคนที่จ้องมองไปยังจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์,เพราะว่าเขายังไม่ได้ลงมือ.

จื่อจิ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์จ้องมองไปยังจินฉาน.

หลังจากนั้นดูเหมือนว่าจินฉานจะนำจีวรที่มีเพชรพลอยประดับดาสวยงามออกมา,พร้อมกับสวมจีวรดังกล่าว,ซึ่งทำให้จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ไม่ได้คอยคุ้มครองเขา.

ด้วยจีวรที่เขาสวมใส่นั้น,เหล่าเปลวเพลิงต่างหลบหนีจากร่างของเขาโดยอัตโนมัติ.

จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่ลอยออกมาช้าๆ,ไม่จำเป็นต้องห่วงความปลอดภัยของจินฉานแล้ว.

ตราหยินหยางขนาดใหญ่ด้านหน้า,ทุกคนที่จ้องมองด้วยความคาดหวัง,จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่ยกมือขวาขึ้น.

"ฟู่!!"

ที่มือขวาของเขาปรากฏประกายแสงสีทองเหลืองอร่าม,ไม่มีแรงกดดันวิญญาณ,ไม่สัมผัสได้ถึงพลัง,แสงสีทองอร่างบนมือขวานั้น,ค่อยพุ่งตรงไปยังม่านสีน้ำเงินที่อยู่บนตราหยาง.

ทุกๆคนคนที่กำหมัดแน่น,คาดหวังที่จะเจอสมบัติวิเศษ,พวกเขาที่เฝ้ารออย่างระมัดระวัง,แม้ว่าไม่ได้กินเนื้อ,อย่างน้อยที่สุดก็ขอได้กินน้ำซุปก็พอใจ.

ทุกคนที่เห็นจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่ค่อยตัดลงไปยังม่านสีน้ำเงินช้าๆ.

ม่านสีน้ำเงินนั่นไม่ได้หนานัก,ทว่ามันมีความกว้างมากเท่านั้น,จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่ทำการตัดเป็นช่องใช้เวลาราวๆครึ่งชั่วโมง,ก็สามารถเปิดช่องเข้าไปได้.

สำเร็จ,เปิดออกมาได้แล้ว,ทันใดนั้นปราณจิตวิญญาณเซียนที่อัดแน่นอยู่ด้านในปะทุดันกันออกมาในทันที.

ทว่าช่องว่าด้านล่างนั้น,ได้เกิดเรื่องที่แปลกประหลาดขึ้น.

ตราหยิน หยางต้นกำเนิดด้านใน,ตอนนี้กำลังหมุนวนไปมาในทันที,ตอนนี้มันได้สับเปลี่ยนตำแหน่งกันในทันที,แทบจะในทันทีที่ตราหยินปลี่ยนตำแหน่ง,ตราหยินส่องประกายแสงสีแดงเข้มออกมา,ราวกับมีชีวิตพุ่งตรงออกมาจากช่องว่างที่เปิดออกมาก่อนหน้า,พร้อมกับปรากฏปราณวิญญาณเซียนที่หนาแน่นมากกว่าเดิมปะทุออกมา.

"ตูมมมมม"

มือขวาของจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่พุ่งตรงไปยังตราหยินที่กำลังเคลื่อนตัวออกมา.

"เจ้ากล้า!!"

จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่ตะโกนออกไปด้วยความโกรธ,มีใครบางคนที่ต้องการจะแย่งมันจากเขา.

ทว่าฝ่ามือสีทองของเขาที่เคลื่อนที่เข้าไปจับตราหยินสีแดงเข้มดังกล่าว,ทว่าตราหยินนั่นกับไม่คงรูป,กลายเป็นเหมือนเมฆหมอกสีแดงเข้มเท่านั้น.

"ฟิ้ว!"

ด้วยสถานะไร้รูปนั่น,มันได้ลอยพุ่งขึ้นไปด้านบนไม่หยุด.

ทว่าก็ยังมีผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่ไล่ตาม,จงซานสามารถมองเห็นอู๋อานที่สามารถคว้ามาได้.

ทุกๆคนที่จ้องมองไปยังจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์.

ทุกคนราวกับเข้าใจได้ในทันที,ปราณจิตวิญญาณเซียน,ซึ่งมีพลังจิตวิญญาณเซียนนั้น,จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ไม่สามารถครอบครองได้.

ขณะที่ทุกคนเตรียมที่จะเสี่ยงชีวิตเข้าแย่งนั้น.

"พรึด!!"

จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ที่หลบเลี่ยง,ดวงตาของทุกคนที่เบิกตากว้าง,จ้องมองไปยังตราหยางที่กลายเป็นแสงสีน้ำเงินพุ่งออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

ไม่ต้องการรึ? จื่อจุ้นปู่ซ่าไม่ต้องการ,เขาหลบเลี่ยงมันอย่างรวดเร็ว,หมายความว่าอย่างไร?

ขณะที่ทุกคนพุ่งออกไปเพื่อคว้ามันเอาไว้นั่น,ทว่าพวกเขาก็หยุดในทันที,ทว่ากลับบังมีใครคนหนึ่ง,พุทธะฮุยกวงที่ไม่สนใจใคร พุ่งตรงไปอย่างรวดเร็ว.

"เปรี้ยง!!"

ประกายแสงสีน้ำเงินที่พุ่งชนพุทธะฮุยกวงด้วยความเร็วสูงจนพุทธะฮุยกวงลอยละล่อง.

ด้วยเหตุนั้นทำให้ทุกคนเปลี่ยนเป็นใจเย็น,จ้องมองออกไปด้วยท่าทางประหลาดใจและลังเลใจ.

ประกายแสงสีน้ำเงินนั่น,ได้ปลดปล่อยแสงสีน้ำเงินออกมา,แสงสีน้ำเงินที่สว่างจ้าระเบิดวาป,เป็นเหตุให้ดวงตาของทุกคนมืดดำไปในทันที.

ผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ทั้งหมด,ที่ดำลงมาด้านหลัง,ถูกประกายแสงสว่างจ้าที่ลุกโชติช่วงในทันทีทันใด,จนทำให้ทุกคนมืดดับไปในทันที?

หลังจากนั้นจงซานที่ค่อยๆได้สติ,ขมวดคิ้วไปมา.

ไม่เพียงจงซาน,ทุกๆคนต่างก็ขมวดคิ้ว.

ตราหยาง,ตราหยางซึ่งมีแสงสีน้ำเงินและปราณเซียนที่หนาแน่น,ตอนนี้กำลังกระจายไปรอบๆ,พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่ไร้เทียมทานออกมา,ตอนนี้มันได้กดดันกระจายไปทั่วทิศแล้ว.

ชีวิต? นี่คือปราณชีวิต!

"พรึดๆๆๆ"

ประกายแสงสีน้ำเงินที่กระจายออกไปนั้น,จากนั้นก็ค่อยๆรวมตัวกันอีกครั้งเป็นรูปร่างของคนผู้หนึ่ง.

เป็นร่างมนุษย์ผู้หนึ่งที่ดูโปร่งแสง,พร้อมกับในมือของนางนั้นกำลังกุมดอกไม้สีน้ำเงิน.

กุหลาบน้ำเงิน,ปราณจิตวิญญาณเซียนนี้สัมผัสได้ราวกับว่านางเป็นมนุษย์ผู้หนึ่ง.

"จิตสำนึกที่เหลืออยู่ของเซียนอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

จิตสำนึกที่เหลืออยู่ของเซียนอย่างงั้นรึ? กว่า 18,000 ปีมาแล้ว,ก่อนหน้านี้เคยปรากฏเซียน,และตอนนี้ได้ทิ้งจิตสำนึกเอาไว้อย่างงั้นรึ? จิตสำนึกดังกล่าว,ถึงแม้ว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับร่างหลัก,แม้ว่านี่จะไม่ใช่ร่างหลักทีทรงพลังของเซียน,ทว่าก็นับเป็นตัวตนที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ร่างกายที่เกิดจากอาคมนี้,แน่นอนว่าไม่สามารถอยู่ได้นานนัก.

สายตาทุกคนที่จดจ้องมองไปยังเซียนที่ปรากฏตัวด้านหน้า,นี่คือจิตสำนึกของเซียน,เป็นตัวตนที่ทุกคนเกรงขามและชื่นชม,เซียน.

ส่วนจงซานนั้น,จ้องมองตาค้างทีเดียว.

เป่าเอ๋อ? เชวียนเป่าเอ๋อ? ภรรยาของเขาเชวียนเป่าเอ๋ออย่างงั้นรึ?

รูปร่างหน้าตาของเซียนผู้นี้,ดูเหมือนกับเป่าเอ๋อ,นางมีรูปลักษณ์เหมือนกับเป่าเอ๋อมาก,ทว่าร่างของเป่าเอ๋อนั้นกับนั่งอยู่ข้างๆกับร่างแยกเงาของเขา,จงซานที่คิดไปมานางเหมือนกับเป่าเอ๋อมากจริงๆ.

ทำไมนางถึงได้เหมือนกับเป่าเอ๋อล่ะ,รูปลักษณ์ทุกอย่างที่เหมือนกัน,แม้แต่ความสูง,ผิวพันธ์ ทุกส่วนของนางเหมือนกับเป่าเอ๋อราวกับถอดแบบกันออกมาเลย!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.