Immortality Chapter 278 Stills Unparalleled City

Immortality Chapter 278  Stills Unparalleled City

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 278 ยึดคืนเมืองอู๋ซวัง.

Chater 278  Stills Unparalleled City

平定无双城

  ยึดคืนเมืองอู๋ซวัง.

"รีบแจ้งท่านแม่ทัพเร็วเข้า!"ขุนพลคนหนึ่งที่ออกคำสั่ง.

ด้วยความรวดเร็ว,พวกเขาได้ส่งคนออกไป,เกาะลอยฟ้าแห่งนั้นปิดบังสัมผัสเทวะ,จะต้องบินเข้าไปใกล้ๆเกาะลอยฟ้าดังกล่าวเท่านั้น.

"ฟิ้ว!"

กองกำลังที่ 1 ต้าเสวียน,เจ้าฉวนที่ออกคำสั่งปล่อยศรปราณยิงใส่คนที่มุ่งตรงมายังทิศทางดังกล่าวในทันที.

แม้ว่าคนที่มานั้นจะมีระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นต้นก็ตาม,หรือมีความสามารถแค่ใหน,ทว่าด้วยจำนวนศรปราณทะลวงที่มากมายพุ่งออกไป,ย่อมยากที่จะหลบพ้น.

ศรปราณทะลวงหนึ่งแสนดอกที่พุ่งออกมา.

ยากที่จะมีใครหลบพ้น,ถึงจะมีของวิเศษหรืออาวุธแม้แต่โล่ที่ใช้ป้องกัน,ทว่าจำนวนศรปราณกว่า 100,000 ลูก,ไม่,แค่หลักหมื่น,ก็ไม่สามารถทนได้แล้ว.

แทบจะในทันที,คนส่งข่าวตายไปในพริบตาเดียว,และเจ้าฉวนยังนำกองกำลังตั้งขบวน,พร้อมกับปกป้องใครก็ตามที่เข้าใกล้กับเกาะลอยฟ้า.

บนป้อมปราการทิศเหนือ.

"ท่านขุนพลทำอย่างไรดี?ฝ่ายตรงข้ามเริ่มโจมตีเราแล้ว."ขุนพลอีกคนที่แสดงท่าทางกังวลเช่นกัน.

"ไม่ได้การ,ท่านแม่ทัพสั่งไม่ให้ออกนอกเมือง."ขุนพลอีกคนที่กล่าวด้วยท่าทางกระวนกระวายใจ.

"ไม่ให้ออกนอกเมือง,ไม่สามารถแจ้งข่าวท่านแม่ทัพได้."

"ทว่า,หากประตูเมืองถูกเปิด,พวกเราไม่ต้องตกไปอยู่ในมือศัตรูหรอกรึ?"

 "แล้วท่านแม่ทัพจะไม่ได้รับอันตรายหรอกรึ?"

"ท่านแม่ทัพมีพลังฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,แม้ว่าจะไม่สามารถจัดการทหารทั้ง 200,000 ได้,ทว่าการจะกลับมาอย่างปลอดภัย,ย่อมไม่มีใครขวางท่านได้."

"ทว่า,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี? ทิศใต้กับได้รับอันตราย,ทิศตะวันออกและตะวันตกเองก็กำลังแย่เช่นกัน."

"พวกเราตอนนี้เตรียมทหารเอาไว้ 400,000 นาย,ไม่สามารถลดให้น้อยกว่านี้ได้แล้ว,นอกจากนี้ทางทิศใต้ยังเป็นเพียงแค่กองกำลังประชาชนเท่านั้น,และข้าก็เพิ่มทหารไปแล้ว 200,000 นาย,ไม่น่ามีปัญหา,ข้าคิดว่าไม่ควรจะมีปัญหา."

 ....

พื้นที่ทิศใต้,เวลานี้ไม่สามารถมองเห็นคนได้เลย,รู้เพียงแต่ว่ามีคนที่ปีนกำแพงเข้ามามากมายไม่รู้ว่าตายไปเท่าไหร่แล้ว,ทว่าก็ยังมีคนนับไม่ถ้วนที่ยังคงปีนเข้ามาเรื่อยๆ.

ทว่าคนที่หลั่งไหลเข้ามาในเมืองนั้น,พวกเขาไม่มีท่าทีหลบเลี่ยงแม้แต่น้อย,ราวกับถูกมนสะกดให้สังหารทหารของต้ายวี,หากพวกเขาไม่สามารถเปิดประตูได้,พวกเขายอมให้ถูกสังหารดีกว่า.

ดังนั้นภายในเมืองเวลานี้,ต้องประสบกับภาวะขมขื่นไม่น้อย.

เหล่าขุนพลที่อยู่กำแพงเมือง,ตอนนี้กำลังตะโกนอย่างบ้าคลั่ง,ฝ่ายตรงข้ามแม้จะเป็นประชาชน,แต่ก็มีมากกว่า 4 ล้านคน,พวกเขาจะสังหารหมดได้อย่างไร?

ท้ายที่สุดแล้ว,หลังจากการเข้าปะทะกันอย่างดุเดือดกว่า 2 ชั่วโมง,พื้นที่ประตูเมืองกลายเป็นทะเลโลหิต,กองกำลังเสริมที่มาถึง,จากที่ไกลออกไป,กำลังวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว.

"ตูมมมมมม"

ประตูเมืองเปิดแล้ว.

ประตูเมืองทิศใต้ตอนนี้แตกแล้ว.

เสียงระเบิดของประตูเสียงดังสนั่น,ประตูทิศใต้เปิดแล้ว,เหล่าคนทั่วไปมากมายที่หลั่งไหลเข้ามา,ทุกคนที่ยังเหลือรอด,เหล่าศพมากมายนับไม่ถ้วนที่กองกันอยู่,พวกเขาที่เป็นสหายเป็นพี่น้อง,พวกเขาตายไปแล้ว?

ใครกันล่ะที่สังหารพวกเขา? ทหารต้ายวีไงล่ะ,เป็นพวกมัน! เป็นพวกมันนั่นเอง!

"อ๊ากกกๆ"

เสียงตะโกนสุดเสียงดั่งสนั่นด้วยความเกรี้ยวโกรธ,เข้าปะทะกับกองกำลังทหารต้ายวีอย่างไม่หวาดกลัว.

ฆ่า!ฆ่า!ฆ่า!.....

การไล่ล่าสังหาร,คนกว่า 4 ล้านคนที่พยายามทะลวงกำแพง,พวกเขาที่เห็นทหารต้ายวีต่างก็พุ่งเข้าใส่อย่างโกรธเกรี้ยว,ประชาชนที่บุกเข้าไปในเมืองแล้ว,สุ่ยอู๋เหินที่ได้รับคำสั่งจากจงซาน,ได้นำกองกำลัง 150,000 คน,บุกเข้ามาในเมืองทันที.

กองกำลัง 4 ล้านคน,ทหาร 150,000 คน,ได้บุกเข้าประตูเมืองทิศใต้แล้วในเวลานี้.

การบุกเข้ามาในเมืองนั้น,สุ่ยอู๋เหินรับคำสั่ง,ไม่ได้ไล่สังหารฝ่ายตรงข้าม,ทว่าบุกเข้ามาเพื่อสร้างความวุ่นวาย.

ตราบเท่าที่เห็นหมู่คณะของศัตรู,พวกเขามีหน้าที่ในการล่อและแยกพวกเขาออกจากกัน,สังหารพวกเขารึ?แน่นอนว่าเหล่าผู้บุกเบิกเหล่าประชาชนทั้งสี่ล้าน,หากแยกทหารเหล่านั้นออกมา,ยิ่งทำให้พวกเขาสามารถสังหารทหารเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น.

เหตุผลกองทัพนั้นแข็งแกร่งเมื่ออยู่รวมกัน,ทว่าหากถูกแยกออกจากกันเป็นกลุ่มๆละก็,พวกเขาย่อมถูกสังหารโดยง่าย,ยากที่จะต้านทานได้.

สงครามที่เริ่มหนักหน่วงมากขึ้นเรื่อยๆ.

เมื่อการป้องกันล้มเหลว,ก็ยากที่จะชนะ.

เหล่าประชาชนหลายล้านคนที่แตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง,สังหารคนไปทั่วทุกสารทิศ,ประตูตะวันออกและตะวันตก,ก็แตกโดยง่าย,ด้วยการสนับสนุนของสุ่ยอู๋เหินที่อยู่ในเมือง,เขาที่จัดการเหล่ามือธนูที่คอยป้องกันประตูเอาไว้,เมื่อคนเหล่านั้นถูกสังหารทั้งหมด,ป้อมปราการก็แตกพ่าย,กองกำลังทหารประตูทิศตะวันออกและตะวันตกก็เร่งรีบเปิดประตูเข้ามาได้ในทันที.

เหล่ากองกำลังฝ่ายต้ายวีย่อมแตกพ่าย,ไปอย่างรวดเร็ว.

ทหารหลายคนของต้ายวีรู้สึกราวกับว่าไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย,พวกเขาที่แพ้อย่างงงๆ,พวกเขาพ่ายแพ้รวดเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร? พวกเขามีกองกำลังทหาร 1.5 ล้าน,พ่ายแพ้รึ?

ข่าวเรื่องประตูทิศใต้ได้ตกไปอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้ามได้ถูกส่งไปยังทิศเหนือแล้ว,เหล่าขุนพลต่างๆไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย,หลังจากที่ส่งคนออกไปตรวจสอบ,ไม่มีเวลาให้ต้องประชุมกันเลยแม้แต่น้อย,ประตูตะวันออกและประตูตะวันตก ตกไปอยู่ในมือศัตรู, เป็นเรื่องราวที่พลิกสวรรค์เป็นอย่างมาก,กองกำลังต้าโหลวเวลานี้ได้พุ่งตรงมายังป้อมปราการทิศเหนือแล้ว.

รายงานคนบาดเจ็บล้มตายถูกส่งมาอย่างต่อเนื่อง,แม่ทัพของพวกเขายังคงพูดคุยปรึกษาหารืออยู่รึ? นี่ยังไม่เสร็จอีกรึ?

เหล่ากองกำลังที่แตกพ่ายเมื่อคราก่อน,ตอนนี้ได้เข้าโจมตีทิศเหนือแล้ว.

ในเวลาเดียวกัน,ที่ไกลออกไปบนเกาะลอยฟ้าเล็กๆแห่งหนึ่ง.

ภายในบ้านหลังเล็ก,จงซาน,อาต้าและอู๋อานที่ยืนขึ้น.

"การได้พูดคุยกับท่านแม่ทัพ,ทำให้จงซานได้รับผลประโยชน์ที่ใหญ่ยิ่งจริงๆ."จงซานที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

"ฮ่าฮ่า,การได้ต่อรองกับเซียนเซิงจงซาน,นับว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม."อู๋อานที่กล่าวถ่อมตัวพร้อมเผยยิ้มออกมา.

"อืม,หากว่าเป็นดังที่กล่าว,ท่านแม่ทัพก็คงใกล้แล้วที่จะยึดเมืองต้าเสวียน,ยินดีกับท่านแม่ทัพด้วย."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"เมื่อยึดเมืองต้าเสวียนเอาไว้ได้,เซียนเซิงจงซานย่อมได้รับความดีความชอบเป็นแน่."อู๋อานที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.

จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"มิกล้า,มิกล้า,ผู้น้อยจะกล้าแย่งความดีความชอบจากท่านแม่ทัพได้อย่างไร?."จงซานยังคงกล่าวยกยออู๋อาน.

"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า...."อู๋อานที่หัวเราะเสียงดังแสดงท่าทางพอใจเป็นอย่างมาก.

อู๋อานที่คิดได้ในทันที ว่าจงซานคงจะอยู่ในกำมือของเขาเรียบร้อยแล้ว.

"ตูมมมมม"

ทันใดนั้น,ห่าธนูก็ถูกยิ่งออกมา,ทำลายม่านพลังป้องกัน,ปราณสีดำที่ปกป้องพื้นที่รอบๆอยู่ระเบิดออกมาในทันที,บ้านหลังเล็กพังทลาย,ควันและเศษฝุ่นฟุ้งกระจาย,คนทั้งสามบินออกมาในทันที.

เหล่าลูกศรนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าถูกยิงมาจากเมืองอู๋ซวัง,เป็นศรขนนกจากป้อมปราการทิศเหนือ.

"นี่มัน!"อู๋อานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวขณะที่พุ่งตัวออกมาจากซากปรักหักพัง,อะไรนี่ เกิดการปฏิวัติ รึอย่างไรกัน?

อย่างไรก็ตาม,อู๋อานที่จับจ้องมองไปยังพื้นที่ต่างๆรอบๆของป้อมปราการทิศเหนือ,เหล่าขุนพลอาวุโสที่กำลังต่อสู้,พร้อมกับเวลาต่อมา,ลูกศรขนนกที่ยิงได้ไกล,ก็ถูกยิงออกมา,ตามด้วยศรเพลิงยิงตรงมาฝั่งเกาะลอยฟ้า,ทว่าเหล่าทหารต้าเสวียนเองก็ตอบโต้ยิงออกไปด้วยเช่นกัน.

อู๋อานที่นิ่งงันหยุดนิ่ง,เฝ้ามองจากระยะไกล,สงครามนี่มัน,เกิดสิ่งใดขึ้น?นี่มันอะไรกัน? นี่ใช่โลกที่เขารู้จักอย่างงั้นรึ?มันเกิดบ้าอะไร?

กับดัก!เขาติดกับดักแล้ว!

อู๋อานที่กวาดตามองจงซานอย่างรวดเร็ว,ทว่าจงซานในเวลานี้,อาต้านำเขาบินออกมาห่างแล้ว.

"ยิง!"เสียงจากด้านล่างของเจ้าฉวนที่ดังสนั่น.

อู๋อานที่ประหลาดใจอย่างรุนแรง,ศรปราณทะลวงกว่า 200,000 พุ่งตรงมายังเขา.

ไม่มีเวลาให้คิดอีกแล้ว,ตอนนี้จะต้องหนีเท่านั้น.

"ตูมมมมม"

อู๋อานที่นำของวิเศษออกป้องกันตัวจากอันตราย,โล่วิเศษของเขาที่พังทลายไปในทันที,ทว่าก็ยังนับว่าโชคดี,แขนของเขาที่เป็นรอยถลอกเล็กน้อยเท่านั้น.

ไม่มีเวลาให้คิดแม้แต่น้อย,เขาที่พุ่งตรงไปยังป้อมปราการในทันที.

อู๋อานที่กลับไปยังป้อมปราการอย่างรวดเร็ว,ทันทีที่เขาก้าวเท้าลงบนพื้น,ฝ่ามือของเขาที่กระแทกไปยังศัตรูที่เข้ามาล้อมกรอบ,เพื่อช่วยคนของเขา,ทว่าใบหน้าของขุนพลตอนนี้เต็มไปด้วยท่าทาง ละเหี่ยใจ.

"ท่านแม่ทัพ,พวกเราแพ้แล้ว,พวกเราแพ้แล้ว!"

อู๋อานจ้องมองไปยังรอบๆลึกเข้าไปในเมือง,เกิดความวุ่นวายเต็มไปหมด,เต็มไปด้วยกองกำลังของฝ่ายศัตรู.

ความรู้สึกของอู๋อานในเวลานี้ราวกับว่าตกไปอยู่ในความฝัน,เป็นความฝันที่ยาวนานแต่เขาไม่ตื่นซักที,มันคือความฝัน,นี่คือความฝัน,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้? ทำไมถึงได้กลายเป็นเช่นนี้?

"ท่านแม่ทัพ,พวกเราจะต้องถอยแล้ว!"ขุนพลคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

ในเวลานี้,กองกำลังที่หนึ่งต้าเสวียน,จำนวนกว่า 200,000 กำลังเคลื่อนที่เขาประชิดและพร้อมเปิดประตูอย่างรวดเร็ว,การรบในครั้งนี้พวกเขาพ่ายแพ้แล้ว.

"ถอนกำลัง!"อู๋อานที่คำรามออกมาเสียงดัง.

ถอนกำลัง คำนี่ดังสนั่น,มันเปลี่ยนแปลงรวดเร็วเกินไป,ก่อนหน้านี้เขายังคงจิบชาอย่างสบายใจ,รู้สึกราวกับว่าโชคก้อนโตหล่นทับ,ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี,แต่แล้วแทบจะในทันที,มันกลับเปลี่ยนไปในทันที,กลับตาลปัตร,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้.

ถอนกำลัง,เหล่าทหารต้ายวีที่แทบไม่สามารถต้านทานได้แล้ว,ทันทีที่ได้ยินคำสั่งถอนกำลัง,ขณะที่พวกเขากำลังหนี,ศรปราณทะลวงมากมายที่ไล่ถล่มพวกเขา,ทำให้พวกเขาถูกสังหารเป็นจำนวนมาก.

"จงซาน,ข้าเกลียดเจ้า!!!"ขณะวิ่งหนีนั้น,อู๋อานที่คำรามตะโกนออกไปเสียงดังยังทิศของจงซานที่กำลังยืนอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.

"แม่ทัพอู๋อาน,โปรดอย่าลืม,โจมตีเมืองต้าเสวียน!"จงซานที่หัวเราะตามหลังขณะที่ยืนอยู่บนยอดเขา.

คำโกหก,คำโป้ปดก้อนโต,กับแผนการที่จงซานได้เอ่ยออกมา,เขาไม่ได้ต้องการช่วยยึดเมืองต้าเสวียนแม้แต่น้อย,นี่เป็นเพียงแค่คำลวงหลอก,แทบจะในทันที ในเวลานี้,อู๋อานผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้,ใบหน้าที่แดงกล่ำด้วยความโกรธ,เพียงแค่คิดหัวใจก็บีบรัด,แทบกระอักโลหิตออกมา.

ทุกๆอย่างเป็นแผนการของจงซาน,เขาจงใจ,เขาหลอกลวง,นี่เป็นคำลวงก้อนโตของคนไร้ยางอาย.

"หนี้แค้นในวันนี้,ข้าจะต้องเอาคืนอย่างแน่นอน,ข้าจะฉีกเจ้าออกเป็นชิ้นๆ!"อู๋อานที่นำกองกำลังที่แตกพ่ายที่ยังรอดชีวิตเร่งรีบหนีไปด้วยท่าทางหวาดผวา.

"แล้วข้าจะรอเจ้า,อย่าลืมซะล่ะ!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.

เหล่ากองกำลังที่แตกพ่ายยังคงเหลือทหารราวๆ 2 แสน,ตอนนี้พวกเขากำลังหลบหนี,แน่นอนว่าเท่ากับกองกำลังต้าเสวียนลำดับหนึ่งของจงซาน 2 แสน.

จงซานที่ให้สัญญาณออกไป!

"วูซซ"เป็นสัญญาณถอยทัพไม่ให้ติดตาม.

"เซียนเซิง,ทำไมให้ถอนกำลังล่ะ,ตอนนี้ไม่ใช่ว่าต้องติดตามเพื่อเอาชัยชนะให้ราบคาบหรอกรึ?"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"กับหมาจนตรอกไม่ควรที่จะไล่ล่า,ทำไมข้าต้องไล่ล่าด้วยล่ะ,หน้าที่ของข้าคือยึดครองเมืองอู๋ซวัง,ตอนนี้อู๋อานได้นำองกำลังที่แตกพ่ายหนีออกไป 200,000 นาย,แน่นอนว่าต้องใช้เวลาอีกนานกว่าที่เขาจะสามารถตั้งตัวได้,สิ่งที่ข้าต้องทำตอนนี้คือทำให้เมืองอู๋ซวังกลับมามั่นคงให้เร็วที่สุด."จงซ่านเอ่ย.

"ครับ."อาต้าที่พยักหน้ารับในทันที.

กองกำลังที่หนึ่งต้าเสวียน,ตอนนี้ถูกสั่งให้กับเข้าเมือง,พร้อมกับคุ้มครองจงซานเข้าเมืองด้วย.

เหล่าทหารสองแสน,พวกเขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,นี่คือผู้บัญชาการของพวกเขา,จอมพลจง.

ขณะที่พวกเขาเตรียมตัวเข้าจู่โจมเมืองอู๋ซวัง,ทุกคนรับรู้ว่ามันจะต้องกลายเป็นสงครามที่หนักหน่วง,กลับกลายเป็นว่าทัพต้าเสวียนนั้น,ไม่มีใครตายสักคนเดียว,แม้แต่คนบาดเจ็บยังไม่มี,พวกเขาที่คอยยิงศรปราณออกไป,ก็สามารถเข้ายึดเมืองได้.

ก่อนหน้านี้แม้แต่อู๋อานคงไม่เชื่อว่าจะมีเหตุการณ์น่าระทึกขนาดนี้,กองกำลังต้าเสวียนที่มีเพียงสองแสนจะทำอะไรพวกเขาได้?มันไม่จริง,เป็นไปไม่ได้.

มันเป็นเรื่องที่โอหังเลวร้ายเกินไป,ที่จะยึดเมืองอู๋ซวังคืนด้วยจำนวนเท่านี้,แต่แล้วป้อมปราการทางเหนือตอนนี้กลับแตกพ่ายแล้ว,เหล่าศัตรูถูกกำจัดสิ้น,เหล่าศัตรูที่หลงเหลือในเมืองก็ถูกสุ่ยอู๋เหินจัดการ,เหล่าศัตรูที่กระจายออกไปนั้น,มีจำนวนไม่น้อยที่ถูกประชาชนธรรมดาสังหารไปด้วยเช่นกัน.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.