Immortality Chapter 275 The vertical people is a bandit
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 275 แผนการกองโจร.
Chapter 275 The
vertical people is a bandit
纵民为匪
แผนการกองโจร.
หลังจากนั้น 20
วัน,เมืองอู๋ซวัง,ตำหนักเจ้าเมือง,บนโต๊ะบัญชาการ,ตอนนี้มีแก้วน้ำชาวางอยู่,ซึ่งมีขุนพลหลายคนที่แสดงท่าทางเป็นกังวล.
"แม่ทัพ,เรื่องนี้,ทำอย่างไรดี? 20 วันแล้ว,พวกเราไม่เห็นกองทัพ 200,000
ของจงซานเลย,มีร่องรอย,แต่เหมือนกับว่าพวกเขาระเหยหายไป?ทุกครั้งที่พวกเราไปถึง,สุดท้ายแล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงา,ทำอย่างไรดี?"ใบหน้าของขุนพลคนหนึ่งที่แสดงท่าทางเป็นกังวล.
"หาจงซษนไม่พบอย่างงั้นรึ?
งั้นไม่ต้องหา,รอให้เขามาหาเรา "อู๋อันที่ขมวดคิ้วแน่น.
"แต่ว่า..."
"ก่อนหน้านี้,อ๋องจวีลูเคยนำกองกำลังแปดล้านเพื่อไล่จับจงซาน,ที่นำกลุ่มคนแก่และเด็ก,หนีหายไปไม่พบแม้แต่ร่องรอย,ตอนนี้ส่งไปเพียงกองกำลังลาดตระเวน,เป็นไปไม่ได้ที่จะหาพบ,ด้วยความสามารถของจงซานที่ใต้สวรรค์จะหาใครเทียบได้,พวกเราคงหาตัวเขาไม่เจอ."
"แต่ว่า,จะให้นั่งรอความตายเช่นนี้รึ?"ขุนพลคนหนึ่งกล่าว.
"แค๊ก."น้ำชาในมืออู๋อานกระฉอก.
เห็นได้ชัดเจนว่าอู๋อานเองก็รู้สึกกระวนกระวายเช่นกัน.
"อดทนเอาไว้,จงซานคือกำลังเสริมของราชวงศ์ต้าโหลวที่ถูกส่งมาก,เป้าหมายของเขาคือเมืองอู๋ซวัง,ไม่ช้าก็เร็วเขาต้องปรากฏตัว.
"แล้วพวกเราจะจัดการอย่างไร?"ขุนพลคนหนึ่งสอบถาม.
"ปิดประตูเมืองทั้งสี่เอาไว้,หากไม่มีคำสั่งของข้า,ห้ามใครเข้าออก,ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาจะเข้าเมืองมาได้."อู๋อานกล่าว.
"ครับ!"ขุนพลดังกล่าวรับคำ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองอู๋ซวัง,ในหุบเขาที่อยู่ไกลออกไป.
ภายในหุบเขาดังกล่าวในเวลานี้ได้มีการจัดเตรียมโต๊ะยาวเป็นทรงกระบอก,ล้อมรอบโต๊ะขนาดใหญ่,ซึ่งมีที่นั่งเป็นบัลลังก์รอบๆทำด้วยหยกขาว
401 โต๊ะ.
ที่นั่งหัวโต๊ะหนึ่งที่นั่ง,และเหล่าแขกอีกมากมาย.
เป็นการประชุมโต๊ะกลม.
ในเวลานี้,ที่บัลลังก์หยกที่มีที่นั่ง 400
ที่นั่งอยู่,มีผู้เข้าร่วม 386 คน,และไม่มา 14 คน.
กว่า 300
คน,ที่ดูสีหน้าจริงจังเป็นอย่างมาก,พวกเขาที่มีพลังฝึกตัวสูงและเป็นคนที่โดดเด่นเป็นอย่างมาก.
ทุกคนเต็มไปด้วยบารมีความยิ่งใหญ่,เป็นประมุข,ของสำนักและตระกูลใหญ่,เป็นผู้นำในด้านต่างๆ,พวกเขาที่อยู่อาศัยรอบๆเมืองอู๋ซวัง,เป็นสำนักต่างๆที่ตอนนี้ให้ที่อยู่ต่อคนทั่วไปได้พักอาศัย.
พวกเขาได้รับจดหมาย,จากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เป็นจดหมายของจงซานนั่นเอง.
ทุกคนที่ถอนหายใจเล็กน้อย,หลังจากที่ได้อ่านจดหมาย,พวกเขาไม่สามารถที่จะทนอยู่ได้,จากแขกทั้งหมด
400 คน,มีเพียง 14 คนเท่านั้น,ที่ไม่ได้เข้าร่วมประชุมในครั้งนี้.
ทุกๆคนที่รอคอยอย่างอดทน,รอคอยการมาถึงของผู้นำในครั้งนี้.
ในเวลาเดียวกัน,ทันใดนั้นทุกคนที่เงยหน้าจ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน.
บนภูเขาลูกหนึ่ง,ที่มีร่างสองร่างที่กำลังลอยมาช้าๆ.
ชายในชุดบัณฑิต,แต่ใบหน้าดุดัน,ส่วนอีกคนด้านหลังเป็นชายในชุดสีดำเป็นผู้คุ้มกัน.
ชายในชุดบัณฑิตก็คือจงซาน,ส่วนคนในชุดดำก็คืออาต้านั่นเอง.
จงซานและอาต้าที่เหินลงมายังที่นั่งหัวโต๊ะประชุม,ดังนั้นทุกคนต่างก็ยืนขึ้นพร้อมกัน,จงซานที่จ้องมองไปยังทุกคน.
หลังจากที่เข้าประจำที่,โดยที่อาต้านั้นยืนอยู่ด้านหลัง,ซึ่งมีจงซานอยู่หัวโต๊ะประชุม.
386 คน,จ้องมองไปยังจงซาน,ที่มีพลังฝึกตนระดับ
6 แกนทอง?เป็นเขาอย่างงั้นรึ?
"ข้าจงซาน,คารวะทุกท่าน!"จงซานที่เผยรอยยิ้มให้กับทุกคน.
จงซาน?
ทุกๆคนชำเลืองมองตาโตจ้องมองไปยังจงซาน,เขาคือจงซานรึ?
เป็นไปได้อย่างไร?เขานี่รึจงซาน?
ทุกคนที่ได้รับจดหมาย,ซึ่งท้ายจดหมายนั้น,มีการลงชื่อว่าผู้บัญชาการทหารกองกำลังเสริมต้าโหลว,จงซาน.
เป็นเขาอย่างงั้นรึ?ที่เป็นผู้บัญชาการ?
ท่าทางสายตาของทุกคนที่ดูแคลนจงซานเหมือนกัน?จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ทุกท่านเชิญนั่ง."
ทุกคนที่ดูประหลาดใจ,ก่อนที่จะค่อยๆนั่งลง.
"อี้เหยี่ยนเองก็มีพลังฝึกตนก่อตั้งวิญญาณ,ซึ่งเป็นอุปราชของต้ายวี,หวังว่าทุกคนจะไม่ใส่ใจในพลังฝึกตนของข้า.
"อืม."ทุกคนที่ตอบรับ,ทว่าดวงตาของทุกคนเองก็ไม่อยากเชื่อว่าชายคนนี้จะเอาตัวเองไปเทียบกับอี้เหยี่ยน,อย่างน้อยเขาก็มีระดับก่อตั้งวิญญาณ?
ส่วนเจ้ามีระดับแกนทองไม่ใช่รึ?
จงซานที่เห็นท่าทางของหลายๆคนที่แสดงท่าทางลังเลใจ,เขาจึงทำการเปลี่ยนหัวข้อในทันที,"เวลานั้นมีจำกัด,เช่นนั้นข้อขอกล่าวเกี่ยวกับรายละเอียดเลยก็แล้วกัน.
กับคำพูดของจงซาน,ทุกคนที่มองไปยังหน้าเขาเล็กน้อย.
"จอมพล,ท่านต้องการที่จะยืมกองกำลังของเมืองอู๋ซัง,เพื่อที่จะยึดครองสำนักและตระกูลอื่นๆรอบๆนี้อย่างงั้นรึ?"
ชายคนหนึ่งที่กล่าวสอบถามออกไปในทันที.
"เฮ้เฮ้,ทั้งเมืองตะวันตก,กลางและตะวันออกถูกยึดครอง,ภายในใจของผู้คนยากที่จะยอมรับ,กับสิ่งที่เป็น,ทำไมข้าต้องกระทำเช่นนั้นด้วยล่ะ?"จงซานที่กล่าวออกไปนอกประเด็น.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เช่นนั้นกองกำลังต้ายวีที่รุกรานครั้งนี้ล่ะ!"ชายอีกคนที่กล่าว.
"กับเรื่องที่ต้ายวีบุกรุกนั้น,นี่คือสงคราม,ตอนนี้เมืองอู๋ซวังตะวันตกและเมืองอู๋ซังตะวันออก,ไม่ได้เชื่อมต่อกันกับพวกท่านแล้ว,คนมากมายที่หลั่งไหลออกจากเมือง,ไม่สงผลกระทบกับพวกเจ้าหรอกรึ?"จงซานเอ่ย.
แม้ว่าหลายคนที่จะไม่ค่อยพอใจนัก,ทว่ามันก็เป็นสภาพความเป็นจริง.
"ดูเหมือนว่าทุกท่านจะไม่ยินดี?
ไม่ใช่ว่าทุกคนต่างก็ได้สูญเสียผลประโยชน์ไปหรอก?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่ใช่ว่าจอมพลเองก็ไม่ยินดีไม่ใช่รึ?
ที่คนหลายล้านคนเองเดินทางออกจากเมือง?"ชายอีกคนที่กล่าว.
"ฮ่าฮ่า,แน่นอนใครๆต่างก็สูญเสียผลระโยชน์,หากว่ามีเรื่องต้องเสี่ยง?
เรื่องที่มันเกี่ยวข้องกับความเป็นความตาย,แน่นอนว่าทุกคนนั้นย่อมต้องความระมัดระวัง,พวกท่านไม่สนใจสนประโยชน์บ้างเหรอ."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
หลายๆคนที่ไม่เข้าใจจ้องมองไปยังจงซาน,ระมัดระวังอย่างไร?ผลประโยชน์อย่างงั้นหรอ?
ในเวลานี้ทุกคนที่ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน?
จอมพลคงไม่คิดที่จะเป็นผู้ร้าย,นำอันตรายมากล่าวข่มขู่พวกเขาหรอกรึ?
"ทุกคนไม่มาร่วมสร้างตำนานด้วยกันหรอกรึ?
ข้ามีเงื่อนไขมามอบให้,หากว่าใครสามารถสังหารกองทัพราชวงศ์ต้ายวีได้,หากว่าสังหารผู้ฝึกตนเซียนเทียนจะได้รับสิบศิลาวิญญาณระดับสูง,หากว่าสังหารผู้เชี่ยวชาญแกนทองได้รับหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณระดับสูง,สังหารผู้ฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณจะได้รับค่าตอบแทนหนึ่งพัน,และจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามลำดับ."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,พวกเขาก็รับรู้เป้าหมายความตั้งใจของเขาได้ในทันที,อีกอย่างดูเหมือนว่าผลกำไรที่ได้รับกลับมานี้นับว่ามากมายไม่น้อยเลยทีเดียว.
ทว่าหลายๆคนในเวลานี้พวกเขากำลังขมวดคิ้วไปมา,คิดว่ามันคุ้มค่ากับอันตรายที่พวกเขาจะเสี่ยงหรือไม่?
"แน่นอน,ไม่ว่าจะหยิบฉวยหรือสังหารทหารของต้ายวีได้,กำไลเก็บของหรือสมบัติใดที่มี,พวกเราจะไม่ยุ่ง,และจะไม่ถาม,หรือบังคับด้วย,ขึ้นอยู่กับความสามารถของทุกคน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
กับคำพูดของจงซานทำให้หลายๆคนดวงตาลุกวาว,ในเวลานี้พวกเขาที่ท่าทางคาดหวัง,เมืองอู๋ซวังถูกรุกราน,มีทหารมากมายที่มีกำไรเก็บของ,และยังมีสมบัติอีกมากมายที่ชาวเมืองทิ้งเอาไว้.
หลายๆคนหัวใจสั่นไหว.
เห็นแววตาของทุกคนแล้ว,จงซานที่ต้องการตีเหล็กตอนร้อน,"ที่จริงแล้วกองกำลังของพวกเรากำลังจะเข้าโจมตี,ในสองวันหลังจากนี้,ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว.
"
ขึ้นกับพวกเจ้า? ได้ยินคำพูดของจงซานไม่ว่าจะเป็นใคร,ถึงแม้ว่าจะมีพลังฝึกตัวสูง,ก็อดไม่ได้ที่จะหัวใจสั่นไหว.
ขึ้นอยู่กับพวกเจ้า? นี่ไม่ใช่ว่าจะปล้นชิงเท่าไหร่ก็ได้หรอกรึ?
ภายในเมืองอู๋ซวังเองก็มีสมบัติมากมาย,สองวันที่บุกเข้าโจมตี? แน่นอนในวันนั้นพวกเขาสามารถที่จะแย่งชิงคว้าสมบัติมากมายกลับไปได้โดยที่ไม่ถูกหมายหัว....
"ว่าอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"จอมพลคำพูดของท่าน,กล่าวจริงอย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย.
"แน่นนอนว่าเป็นความจริง,เป็นไปตามข้อความที่ข้าได้ส่งให้พวกเจ้า,ทว่ามีสองเงื่อนไข!"จงซานที่ขมวดคิ้วจริงจัง.
"จอมพลเชิญกล่าว!" ชายคนหนึ่งที่เอ่ยออกมา,และชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"หนึ่งห้ามเอาชีวิต!และข่มขืน!ประชาชน"จงซานอย่างจริงจัง.
"หืม?"ทุกๆคนที่ชำเลืองมอง.
"หากว่ามีคนธรรมดาต้องการสังหารพวกเราล่ะ?"คนผู้หนึ่งสอบถาม.
"พวกเจ้าสามารถป้องกันตัวเองโดยสมควร,สามารถสังหารคนที่หมายเอาชีวิตได้,แต่ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ขัดขื่นแล้วล่ะก็,ห้ามเอาชีวิตหรือข่มขื่นสตรีโดดเด็ดขาด."จงซานกล่าว.
"ดี,ข้ารับปากจอมพล!"หลายๆคนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"สามารถนำทุกคนในสำนักไปด้วยอย่างงั้นรึ?"ประมุขสำนักคนหนึ่งกล่าว,ต้องไม่ลืมว่าสำนักของพวกเขานั้นอยู่นอกเมืองอู๋ซวัง.
"แน่นอนว่าเข้าร่วมได้ทุกคน."จงซานเอ่ยด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบคุณท่านจอมพล!"ทุกๆคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,สายตาที่รู้สึกพึงพอใจ.
"อืม,ทุกคนที่ยอมรับโปรดกลับไปเตรียมตัวได้!"จงซานกล่าว.
ขณะที่คนกว่า 300
คนจากไป,ภายในหุบเขาตอนนี้เหลือเพียงแค่จงซานและอาต้า.
"เซียนเซิง,ดูเหมือนว่าตอนนี้พวกเราจะมีกองกำลังกว่าสี่ล้านแล้ว."อาต้ากล่าว.
" 4 ล้านรึ? สุนัขราคูนบนเนินเขาลูกเดียวกัน(คนประเภทเดียวกัน),เพื่อล่อลวงพวกเขาให้เป็นผู้ช่วยเรา,จำเป็นต้องมีการล่อลวงด้วยผลประโยชน์บ้าง."จงซานกล่าว.
"หืม?"อาต้าที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ทว่า,ด้วยเหตุนี้,การที่พวกเขาต้องการสมบัติในเมือง,จะต้องทำให้พวกเขาบ้าคลั่ง,พยายามที่จะทะลวงกำแพงแน่,ข้าต้องการผลเช่นนั้น,ต้องการให้พวกเขาฮึกเหิม,ต่อสู้ด้วยกำลังทั้งหมด,เพียงเพราะผลประโยชน์ก้อนโตที่พวกเขาต้องการ."จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"เซียนเซิงต้องการใช้ความโลภของพวกเขา,เปิดประตูเมืองให้กับพวกเราอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่กล่าววิเคราะห์.
"อืม,ความสามารถของพวกเขานั้นไม่สามารถที่จะวัดได้,ด้วยความโลภที่ถูกปลุกเร้าแล้ว,ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไรก็ตาม,พวกเขาก็จะใช้มันออกมา,เมืองอู๋ซวังนั้นภายในเมืองไม่ได้มีเพียงทหาร,ยังมีคนทั่วไปอีกสองล้านคน?
คนเหล่านี้ได้ตัดสินใจที่จะทรยศแผ่นดินตัวเอง,ก็ควรที่จะคิดถึงผลที่ตามมา,ไม่จำเป็นต้องเห็นใจ,ส่วนสิ่งของต่างๆ,ที่หายไป,ท้ายที่สุดแล้วมันก็ต้องกลับคืนหาเจ้าของที่คู่ควร,ไม่ควรที่จะให้คนอื่นมาหาผลประโยชน์,ทว่าจุดประสงค์ของพวกเรานั้นก็คือยึดเมืองคืนต่างหาก."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ชักจูงคนอื่นด้วยความโลภ,เซียนเซิง,อาต้าชื่นชมนัก!"อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เฮ้เฮ้!
เจ้าไม่ต้องรีบชมช้า,แผนการนี้ยังไม่เริ่ม,ไว้สามารถทะลวงกำแพงเมืองได้เมื่อไหร่ค่อยกล่าวก็ยังไม่สาย,"จงซานที่กล่าวออมาด้วยรอยยิ้ม.
"ทว่า,ทำไมต้องมีเหตุผลสองข้อด้วยล่ะ?ห้ามเอาชีวิตและห้ามข่มขื่น?"อาต้าที่สงสัย.
"ไม่เอาชีวิต? คนสองล้านคน ท้ายที่สุด,ยังไงก็คือประชาชนต้าโหลว,ไม่สามารถสังหารได้,ส่วนไม่ให้ข่มขื่นนั้น?
เรื่องนี้ไม่ควรที่จะสร้างความวุ่นวายและแผลใจให้กับพวกเขา."จงซานที่กล่าวออกมา.
"เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย?
ไม่ใช่ว่าพวกเราต้องการสร้างความวุ่นวายภายในเมืองหรอกรึ?"อาต้าที่ส่ายหน้าไปมา,แสดงท่าทางสงสัย,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ค่อยเข้าใจนัก.
ทว่าจงซานก็พยักหน้ารับทว่าก็ไม่กล่าวอะไรต่อไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น