Immortality CChapter 274 This person of perfection, the natural justice does not accommodate!

Immortality CChapter 274  This person of perfection, the natural justice does not accommodate!

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 274  ชัยชนะที่ไม่ได้มาโดยง่าย!

Chapter 274  This person of perfection, the natural justice does not accommodate!

此人不败,天理不容!

 ชัยชนะที่ไม่ได้มาโดยง่าย!

ภายในหัวของอู๋อานรู้สึกประหลาดใจไม่แน่ใจ,อย่างไรก็ตามสมองของเขาก็กำลังประมวลผลกันอย่างบ้าคลั่ง.

"ฮ่าฮ่า,ไม่รู้ว่าเจ้าได้ทหารต้าโหลวมาเท่าไหร่กัน?เพียงแค่องค์รักษ์หลวงเล็กๆของกงจู,จะมีอำนาจสักเท่าไหร่!"อู๋อานที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยรอยยิ้ม,พยายามใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบพื้นที่รอบๆยืดพื้นที่ยาวออกไปอย่างรวดเร็ว.

อย่างไรก็ตาม,จากจุดที่จงซานอยู่นั้น,ต้องมีทหารประจำการอยู่,สัมผัสเทวะของอู๋อานที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆอย่างรวดเร็ว,เขาที่พบเงาของคนเป็นจำนวนหล่อมแหลม,ทว่ากระจายตัวไปยังจุดต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน.

"มากเท่าไหร่,เจ้าก็จะรู้เอง,แต่กับคำพูดจาใหญ่โตของแม่ทัพอู๋อาน,ไม่รู้ว่าส่งทหารออกมาให้ข้าจัดการเท่าไหร่กัน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

อู๋อานรู้สึกเกลียดท่าทางใจเย็นของจงซานเป็นอย่างมาก,ราวกับว่าเขามันใจในตัวเองเป็นอย่างมาก,ทว่ากองกำลังที่อู๋อานนำมา 500,000 ,เขาที่เป็นองค์รักษ์หลวงของกงจู,และทำงานมาไม่กี่ปี,เป็นไปไม่ได้ที่ราชวงศ์สวรรค์จะมอบทหารให้เขาเป็นจำนวนมาก.

คิดได้ดังนี้,อู๋อานที่โบกมือสั่งกองกำลังตรงไปยังทิศทางของจงซานช้าๆ.

ด้วยกองกำลังส่วนหน้า,สัมผัสเทวะของอู๋อานที่ทำการตรวจสอบพื้นที่ไกลออกไป.

10,000? 10,000?

หืม,มีแค่จำนวนถึงหนึ่งหมื่นเองเหรอ?

อู๋อานที่ประหลาดใจจ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ,อาจเป็นเพราะว่าจงซานแยกกองกำลังออกเป็นส่วนๆ.

อู๋อานที่มีโชคดีทีมีลางสังหรใจที่ดีกว่าคนอื่น,เขาจ้องมองไปยังจงซานที่ยังยิ้มอย่างมาดมั่น,อู๋อันที่เกิดความต้องการจะเข้าไปตบหน้าจงซาน,ดูเหมือนว่ารอยยิ้มนั่นจะล่อลวงกดดันให้อู๋อานเข้าไปหรือไม่.

Finally, noses after Wu'an to 200,000 armed forces, again in the future goes to not to ambush the time, a military relieved smooth [say / way]: „Blustered!”

ท้ายที่สุด,สัมผัสเทวะทั้งหมดจับสัมผัสได้ 200,000 ที่กำลังลอบโจมตี,ทำให้เขารู้สึกวางใจ,"คิดจะวางมาดใหญ่เพื่อตบตาอย่างงั้นเหรอ!"

"เดินหน้า!"อู๋อานกล่าว.

กองกำลังอู๋อานเริ่มเดินหน้า,พุ่งตรงไปด้านหน้า,พวกเขาที่ยืนอยู่บนกระบี่เหินพุ่งตรงไปยังพื้นที่ไกลออกไป.

บนยอดเขาไกลออกไป,จงซานที่โบกมือสั่งการ.

"ยิง!"

เหล่าศรปราณทะลวงที่พุ่งตรงมาจากทุกทิศทุกทาง,พุ่งตรงขึ้นไปบนอากาศโจมตีเหล่าทหารที่บินอยู่.

"ตูมม,ตูมม,ตูมมม,ตูมม....."

ศรปราณที่ถูกปล่อยออกมา,ทว่าเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานที่เริ่มเผยออกมา,ขณะที่กองกำลังของอู๋อานที่เตรียมศรปราณออกมา.

"โฮ่ เฮ้! โฮกๆ"

ทันใดนั้นเสียงเฮ้ดังลั่นที่ดังสนั่น.เป็นกองกำลังของจงซาน,ซึ่งด้านหลังภายในหุบเขาแต่ละแห่งนั้น,มีเสียงโห่ร้องเสียงดัง,สนั่นขุนเขา,ดังก้องกังวล,พื้นที่รอบๆนั้น,ปรากฏธงรบซึ่งมีสัญลักษณ์จง ปรากฏขึ้นมา.

สัญลักษณ์ธงที่ตั้งตระหง่าน.

จง!

จง!

จง!

เหล่าสัญลักษณ์ธงรบ,ที่มีอักษรจงกระจายตัวเต็มไปหมด.

"ไม่ได้การแล้ว,ทหาร 1 ล้านคน,พวกเราติดกับแล้ว,"อู๋อานที่ตื่นตะลึงตกใจขึ้นมาในทันที.

"ถอย!"

อู๋อานที่ตะโกนเสียงดัง.

เหล่าทหารของอู๋อานที่พุ่งตัวไปด้านหน้า,จำต้องถอนกลับในทันที,ด้วยการลอบโจมตีจากทหาร 1 ล้านคน,หากว่าพวกเขาเข้าปะทะล่ะก็,ยากที่จะรอดพ้นความพ่ายแพ้ได้.

ที่จริงกองกำลังของจงซานมีเพียง 2 แสนนาย,และเขาได้เผยทหารออกมาให้เห็นเพียงหนึ่งแสนนายเท่านั้น,กองกำลังทหารของอู๋อานเวลานี้กำลังหลบหนีศรปราณทะลวงที่ถูกยิงออกมา.

"ดี,ดี,ให้มันได้อย่างนี้,ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ!"อู๋อานที่ตะโกนเสียงดังชี้กระบี่มายังจงซานและหนีจากไป.

จงซานที่ให้สัญญาณ,กองกำลังหนึ่งแสนไม่ให้ตามไป,แต่ให้ส่งเสียงร้องตะโกนออกมาแทน.

"เฮ้, เฮ้  เฮ้!"

ชัยชนะในครั้งแรก,ทำให้กองทัพของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

ในเวลาเดียวกันนั้น,เจ้าฉวนที่บินตรงมาจากพื้นที่ไกลออกไป.

"แม่ทัพ,ตอนแรกธงสัญลักษณ์ก็ถูกนำมาใช้เช่นนี้นั่นเอง,การปะทะครั้งแรก,พวกเราสังหารฝ่ายตรงข้ามได้เพียงแค่ 20,000 คน,ทำไมแม่ทัพถึงใช้พลธนูเพียงแค่ครึ่งเดียวเองล่ะ?"เจ้าฉวนที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.

"นำกองกำลังออกมาหมดนะรึ? หากอู๋อานมองออกในแผนการของเราล่ะ? กันเอาไว้ดีกว่าแก้อย่างน้อยหากพลาดพลั้งก็ยังมีโอกาสแก้มือ,และเสียกำลังไปแค่หนึ่งแสนเท่านั้น."จงซานเอ่ย.

"ครับ! "เจ้าฉวนที่รับคำ.

„Um, lets these remnant armed forces, do not wave the flag and shout, immediately is about to leave here.” Zhong Shan said.

"อืม,เอาละ,ให้นำศพทหารที่ตายสร้างเป็นหุ่นกระจายไปรอบๆ,ปล่อยธงรบเอาไว้,,ส่วนพวกเราตอนนี้ให้เคลื่อนย้ายทัพไปในทันที."จงซานกล่าว.

"ทำไมล่ะ? พื้นที่แห่งนี้นับว่ายอดเยี่ยมแล้ว!อู๋อานย่อมไม่กล้าเข้ามาแน่."เจ้าฉวนกล่าว.

"หากว่าพวกเขารู้ว่าพวกเราหลอกพวกเขา,ในเวลานั้นพวกเราก็ยากที่จะต้าน,ไม่ควรที่จะเสี่ยง,ย้ายไปยังพื้นที่อื่นนับว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้อง!"จงซานที่กล่าวตอบ.

"ครับ!"เจ้าฉวนที่รับคำและออกไปเตรียมการทันที.

จงซานที่นำกองกำลัง 2 แสนและกองกำลังที่แตกพ่าย,ย้ายพื้นที,พวกเขาสามารถขับไล่ศัตรูไปได้,และสังหารศัตรูไป 20,000 นาย,และสร้างบาดแผลให้กับศัตรูนับไม่ถ้วน.

การปะทะครั้งนี้,กองกำลังพวกเขาไม่มีใครล้มตาย,แต่ฝ่ายตรงข้ามถูกสังหารไป 20,000 ,เรื่องนี้ทำให้พวกเขารู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก.

......

แม่ทัพอู๋อานที่หนีกลับมาด้วยท่าทางหวาดผวา,กลับเข้าเมืองอู๋ซวังอย่างรวดเร็ว.

ที่ตำหนักเจ้าเมือง,อู๋อานที่ก้าวเข้าไป,พลางขมวดคิ้วครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น.

1 ล้าน,เพื่อสนับสนุนเมืองอู๋ซวัง,คาดไม่ถึงเลยว่าราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวจะส่งกองกำลังมาหนึ่งล้านเลยรึ?

ราชวงศ์ต้าโหลวกำลังคิดอะไรกัน?

เป็นไปได้อย่างไร? จงซาน,แค่จงซาน,แม้ว่าเขาจะมีความสามารถโดดเด่น,ทว่าไม่น่าจะมีคุณสมบัติพอที่จะนำทัพหนึ่งล้านคนได้.

กองกำลังทหาร 1 ล้าน,เป็นไปได้อย่างไรที่จะมอบให้กับคนที่ไม่มีชื่อเสียงอะไร,และนี่ยังเป็นการนำทัพครั้งแรกไม่ใชรึ? แต่ให้เป็นผู้นำทัพหนึ่งล้านคน,นี่มันเป็นเรื่องราวที่น่าเหลือเชื่อไปหรือไม่?

ทว่า,จงซานก็นับว่าคนที่แปลกประหลาด,เขาจะประมาทไม่ได้เช่นกัน.

แม้ว่าอู๋อานจะสงสัย,ทว่าอู๋อานก็ไม่กล้าที่จะวู่วามเช่นเดียวกัน.

คิดได้ดังนี้อู๋อานที่สั่งการผู้ใต้บังคับบัญชาในทันที,"ส่ง,ส่งหน่วยลาดตระเวณออกไป,แล้วกลับมารายงานข้า."

"ครับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่กล่าวรับและออกไปอย่างรวดเร็ว.

หลังจากที่ส่งหน่วยลาดตะเวนออกไปสองวัน

"เป็นอย่างไรบ้าง?"อู๋อานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.

"หนึ่งคนก็ไม่มี,ตอนนี้มีเพียงแค่ศพที่ถูกสังหารด้วยธนู,ถูกแขวนตั้งเอาไว้."หน่วนลาดตะเวนกล่าวรายงาน.

"ตั้งศพ."อู๋อานกล่าว.

"ครับ!"หน่วยลาดตะเวนที่กล่าวอตอบรับในทันที.

อู๋อานที่ถอยสองสามก้าวนั่งลงบนบัลลังก์และคิดอะไรบางอย่าง,ก่อนที่จะตบไปที่ต้นขา."ไม่ได้การ,พวกเราหลงกลแล้ว!"

"แม่ทัพ,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าว.

"พวกเขาได้จากไปหมดแล้ว,พวกเราได้ทำการยิงธนูไฟเพื่อตรวจสอบ,ไม่คิดเลยว่าพวกเขาไม่ตอบโต้กลับมา,แน่นอนว่าพวกเขาคงจะหนีไปหมดแล้ว,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีคนเพียงแค่ 200,000 คนจริงๆ,คิดไม่ถึงมาก่อนเลย?"อู๋อานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเจ็บใจอยู่เหมือนกัน.

"ใต้เท้านับว่าชาญฉลาด,ที่ได้สั่งให้คนใช้ลูกศรไฟตรวจสอบ."ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่กล่าวยกยอ.

อู๋อานที่จ้องมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาและกล่าวว่า"อืม,พวกเขามีเพียงแค่ 200,000 แต่แสร้งหลอกไม่ให้พวกเรากล้าลงมือ,เอาไว้ข้างหน้าค่อยจัดการ,พวกเขามีจำนวน 200,000 เท่านั้น?"

..........

บนภูเขาลูกหนึ่ง,กระโจมบัญชาการ.

ภายในกระโจม,จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะ,พร้อมกับด้านข้างมีเหล่าขุนพลและพลทหารลาดตะเวน.

"เรียนท่านแม่ทัพ,คนของราชวงศ์ต้ายวีได้ทำการตรวจสอบศพลวงของพวกเราแล้ว."ทหารลาดตระเวนที่กล่าวรายงานด้วยความเคารพ.

เมื่อได้ยินว่าศพลวงของเขานั้นถูกตรวจสอบ,จงซานก็พยักหน้าให้รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว.

จงซานที่สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาเบาๆ,"ดูเหมือนว่า,ข้าจะประเมินอู๋อานต่ำไปหน่อย,คาดไม่ถึงเลยว่า,เขาจะรับรู้และตรวจสอบศพลวง,ไม่มีชัยชนะใด,ได้มาโดยง่าย!"

ไม่มีชัยชนะใดได้มาโดยง่ายอย่างงั้นรึ?

เจ้าฉวนที่เห็นแววตาของคนอื่น,ที่เต็มไปด้วยความสงสัย.

"แม่ทัพ!"สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซานราวกับว่ามีคำถาม.

ดูเหมือนว่า,จงซานนั้นราวกับว่ากำลังรู้สึกดีใจอะไรอยู่,"หลังจากนี้,ให้เรียกข้าว่าจอมพล!"

"ครับ,จอมพล!"ขุนพลคนอื่นๆที่ตอบรับในทันที.

จอมพลรึ? ราวกับว่าแม่ทัพกำลับมั่นใจว่าตัวเองจะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน.

"จอมพล,ท่านกล่าวก่อนหน้านี้ว่าชัยชนะนั้น,ไม่ได้มาโดยง่าย,หรือว่าท่านแม่ทัพตอนนี้จะมีวิธีการแล้วอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"กับเรื่องที่ไม่คาดฝันของผู้บัญชาการของฝ่ายตรงข้าม,แน่นอนว่าย่อมต้องทำให้พวกเขาระมัดระวัง,ใช่แล้ว,เรื่องที่ข้าได้ให้เจ้าไปจัดการ,เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานเอ่ย.

"ทหารแตกพ่ายทั้งสองกลุ่ม,ตอนนี้ต้องใช้เวลาในการเดินทาง,แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บอยู่,แต่ตราบเท่าที่มีเวลาและยารักษา,ย่อมสามารถหายดีได้,พวกเขามีกำลังทั้งหมด 350,000 คน."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ดี,อู๋เหิน,กองกำลัง 350,000 คน,และที่เจ้ามีอยู่ตอนนี้,เวลานี้เจ้าก็เป็นผู้บัญชาการทหารทั้งหมด 450,000 คน."จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"ขอบคุณจอมพล!"สุ่ยอู๋เหินที่สูดหายใจลึก,เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก.

แน่นอนว่าเรื่องนี้ทำให้เจาฉวนและคนอื่นๆรู้สึกอิจฉาไม่น้อย,จะไม่ให้อิจฉาได้อย่างไร? บัญชาการทหาร 450,000? ตอนนี้แม้ว่าจะรับคำสั่งชั่วคราว,ทว่า,ตราบเท่าที่สามารถทำมันได้อย่างดี,ราชสำนักรับรู้,เมื่อถึงตอนนี้,ย่อมได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ.

จงซานที่สนับสนุนสุ่ยอู๋เหิน,เหมือนกับว่าเขาได้สอนเรื่องต่างๆมากมาย,สนับสนุนผู้นี้อย่างดี,ราวกับว่าจะนำมาสนับสนุนสร้างอำนาจให้กับเขา.

กับทหาร 450,000 นายนั้น,แม้ว่าจะดูเหมือนว่าไม่มีอะไร,ทว่าหลังจากนี้ย่อมเป็นประโยชนเป็นอย่างมาก.

"จอมพล,พวกเราควรจะทำอย่างไร?"เจ้าฉวนที่สอบถามออกมาทันที.

"รอก่อน!"จงซานที่เอ่ยออกมา.

"ทำไมรึ? "เจ้าฉวนที่แสดงท่าทางสงสัย.

"การจะยึดเมืองคืนนั้น,จะต้องมีทหารเพียงพอ,ข้าต้องการทหารที่แตกพ่าย 450,000 นายกลับมาหายดี,ในเวลานั้น,ข้าถึงจะเริ่มลงมือ."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

รอทหาร 450,000 หายดี,รวมกับกองกำลังลำดับหนึ่งของต้าเสวียน, 200,000 นาย,ในมือของจงซานก็จะมีทหาร 650,000 นาย.

ภายในใจของเจ้าฉวนที่รู้สึกวางใจเช่นกัน,ดูเหมือนว่าท่านอ๋องจะสามารถมองเห็นความสามารถของคนผู้นี้,แน่นอนว่าหากไม่มีความสามารถคงจะไม่ได้รับการแต่งตั้ง,แต่งตั้งรึ,ไม่ต้องบอกเลยว่าผ่านมานานเท่าไหร่กัน? พริบตาเดียวก็สามารถมีอิทธิพลในกองกำลังลำดับหนึ่ง,แม้แต่กองกำลังที่หนึ่งต้าเสวียนในเวลานี้,ทุกคนต่างก็เชื่อฟังคำสั่งของจงซานอย่างเคร่งครัด.

"แล้วระหว่างนี้ล่ะ?"เจ้าฉวนที่สอบถาม.

"เฮ้เฮ้,ตอนนี้ข้ามีเรื่องที่ต้องการให้เจ้าจัดการก่อน."จงซานเอ่ย.

หลังจากกล่าวเสร็จ,จงซานที่นำจมหมายเชิญกว่า 400 ใบออกมา.

"นี่คือสิ่งใด?"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"จดหมายเชิญ 400 ใบ,ข้าต้องการให้เจ้าส่งไปยังนิกายรอบๆนี้ในทันที,ส่งไปยังหัวหน้ากลุ่มของเหล่าคนธรรมดาทั่วไป,ประมุขตระกูล,นี่เป็นข้อมูลและรายละเอียดที่ข้าได้เขียนมันขึ้นมา 400 ใบ."จงซานกล่าว.

"นี่คือ?"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ลำพังเพียงแค่กองกำลังของพวกเรา,ใช้ในการโจมตีเมืองคงไม่พอ,จดหมายดังกล่าวนี้จะเป็นการเชิญเชิญเหล่าพันธมิตร,เรื่องนี้จะต้องทำการโดยระเอียด,จะต้องส่งถึงเป้าหมายที่ไว้ใจได้,เรื่องนี้สำคัญมาก,อย่าได้ทำอะไรให้ผิดพลาด."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

"ครับ!"เจ้าฉวนที่ตอบรับในทันที.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.