วันศุกร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 272 At present situation

Immortality Chapter 272  At present situation

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 272   กองกำลังที่แตกพ่าย.


Chapter 272  At present situation
眼前局
  กองกำลังที่แตกพ่าย.

สองเดือนหลังจากนั้น.

จงซานที่สามารถควบคุมกองกำลังของเขาได้อย่างชะงัด,เวลานี้,แม้แต่เจ้าฉวนยังไม่กล้าท้าทายเขา.

ด้วยวิธีการของจงซาน,เหล่าทหารทั้ง 200,000 คน,ให้กับสนับสนุนเขาอย่างท่วมท้น,เพียงแค่สองเดือนเท่านั้น,ยกเว้นคำสั่งของต้าเสวียนอ๋อง,ย่อมไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งเขา.



ไม่ไกลออกไปคือเมืองอู๋ซวัง.

ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,กองกำลังทหารที่ได้หยุดประจำการอยู่.

จงซานที่ยืนอยู่บนยอดเขา,อาต้าและเจ้าฉวนที่ยืนอยู่ด้านหลัง.

อาต้านั้นเป็นองค์รักษ์ส่วนตัว,ทว่าเจ้าฉวนนั้น,รอคอยรับคำสั่งจากจงซานในการเคลื่อนทัพ.

เพียงแค่เวลาไม่นานเท่านั้น,เจ้าฉวนก็รู้สึกชื่นชมในตัวจงซานเป็นอย่างมาก,การบัญชาการของเขานั้น,เป็นรูปแบบใหม่ที่ร้ายกาจเป็นอย่างมาก.

พวกเราเข้าใกล้เมืองอู๋ซวังแล้ว,จงซานที่ไม่โง่เร่งรีบเข้าไป.

เรื่องราวของเมืองอู๋ซวังนั้น,จงซานเข้าใจดี,เมืองอู๋ซวังที่มีกองกำลังเพียง 1.2  ล้าน,เป็นกองกำลังป้องกันเมือง,เมื่อพวกเขาพ่ายแพ้,ก็เหมือนกับว่าเมืองอู๋ซวังได้พ่ายแล้ว.

การที่เมืองอู๋ซวังถูกยึด,ตอนนี้มีทหารมากมายเท่าไหร่ด้านใน? 1.2 ล้าน? 2 ล้านรึ? หนำซ้ำกับกำแพงป้องกันที่หนาแน่น,ตัวเขาที่มีกองกำลัง 200,000 ก็ไม่ต่างจากส่งอาหารว่างเข้าปากพยัคฆ์?

จงซานที่นำทัพมาประจำการ,เพื่อสืบข้อมูลต่างๆ,จากพื้นที่รอบๆ,เก็บรวบรวมข้อมูล,เพื่อที่จะเลือกใช้กลยุทธ์เพื่อวางแผน,รู้เขารู้เรา,รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง,เรื่องเช่นนี้จงซานเข้าใจดี,เขาจำเป็นต้องเข้าใจในกองกำลังต้ายวีให้ถ่องแท้.

หลังจากผ่านไประยะเวลาหนึ่ง,ก็มีทหารแนวหน้าที่ถูกส่งไปสืบข่าวกลับมา.

ทหารคนดังกล่าวที่นำหยกบันทึกออกมาในทันที.

จงซานที่ทำการอ่านข้อมูล,พร้อมกับศึกษาสภาพแววล้อมต่างๆ,ซึ่งเขาได้ส่งทหารออกไปหาข้อมูลต่างๆรอบทิศทางทีเดียว.

"ท่านแม่ทัพ,พวกเราได้ทำการบันทึกสภาพแวดล้อมรอบๆเมืองอู๋ซวังเอาไว้หมดแล้ว,ไม่รู้ว่า,มันใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"หาข้อมูลของเมืองซวังอวิ๋นรึ? ตอนนี้ตราบเท่าที่มีใครบางคนเข้าใกล้เมืองซวังอวิ๋น,จะต้องถูกยิ่งด้วยศรปราณทะลวงแน่นอน,การจะเข้าถ้ำเสื้อนั้นจะต้องรู้เรื่องขุนเขาดังกล่าวให้ลึกลึก,ค้นหาช่องทางที่จะสามารถหลบหลีกได้"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.

"หืม."เจ้าฉวยรู้สึกสงสัยเล็กน้อย,เขาไม่เข้าใจในความหมายของจงซาน,เมืองซวังอวิ๋นกลายเป็นของศัตรูไปแล้วรึ? ถึงได้ยังไม่เข้าใจ.

ในเวลานั้นที่ไกลออกไปนั้น,มีร่างสองร่างที่บินตรงมายังฐานของจงซาน,คนหนึ่งคือทหารของเขา,ส่วนอีกคนนั้น,ท่าทางสะบักสบอมกระเซอะกระเซิง,ทว่าดูให้ชัดเจนแล้ว,เป็นคนที่จงซานคุ้นเคย.

สุ่ยอู๋เหิน,ศิษย์พี่ลำดับสองของสำนักไคหยาง,ซึ่งก่อนหน้านี้คือคนที่เดินทางมาพร้อมกับเขาพร้อมกับอาวุโสจื่อซวิน,และยังเป็นบุตรของเจ้าเมืองสุ่ยเทียนหยา,สุ่ยอู๋เหิน.

ในเวลานี้สุ่ยอู๋เหิน,ดวงตาเปล่งประกาย,ใบหน้าที่รู้สึกเคร่งขรึมและน่าเคารพ,ก่อนหน้านี้เขาดูละเมียดละไมเหมือนกับบัณฑิต,ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาเจอะเจออะไรที่หนักหนามาไม่น้อย,จึงทำให้เขาเติบโตและกลายเป็นคนที่สุขุมน่าเกรงขามไปแล้ว.

สุ่ยอู๋เหินทิ่บินเข้ามาใกล้,ก่อนที่จะทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและตื่นเต้นไปด้วย.

"รายงานแม่ทัพ,ข้าพบเข้ากับเขาที่ระหว่างทาง,เขากล่าวว่าเป็นบุตรของเจ้าเมืองอู๋ซวัง,ข้าจึงได้นำเขามาพบกับท่านแม่ทัพ."ทหารคนดังกล่าวที่กล่าวออกมาในทันที.

"จง.....,แม่ทัพจง?"สุ่ยอู๋เหินที่เตรียมเรียกชื่อจงซานที่คุ้นเคย,ทว่าเมื่อเห็นเหล่าทหารทุกคนที่เต็มไปด้วยความเคารพจงซานแล้ว,ทันใดนั้นเขาก็รับรู้ได้ว่าจงซานนั้นคือแม่ทัพ,ด้วยเหตนี้,สุ่ยอู๋เหินย่อมไม่กล้าแสดงตัวสนิทสนมไป.

"ศิษย์พี่,เป็นท่านอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

เห็นท่าที่จงซานที่เอ่ยว่าเขาเป็นศิษย์พี่,ภายในใจของสุ่ยอู๋เหินก็อบอุ่น,สั่นไหวไปมา.

ทว่าเจ้าฉวนที่ต้องขมวดคิ้วไปมา,นี่คือศิษย์พี่ของท่านแม่ทัพอย่างงั้นรึ?

"จงซาน,เจ้านำทัพมาช่วยเมืองอู๋ซังอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวสอบถามในทันที.

"ถูกแล้ว,กองกำลังต้าเสวียนลำดับหนึ่ง,ตอนนี้ประจำการที่หุบเขา,ข้าต้องการสืบค้นข้อมูลสถานการณ์ภายในของเมืองซังอวิ๋นก่อน,แต่ไม่คิดเลยเรื่องของบิดาเจ้า,ข้าได้ยินมาแล้ว,เสียใจกับท่านด้วย!"จงซานที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

สุ่ยอู๋เหินที่เผยยิ้มเศร้าๆก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"พวกเราติดค้างเจ้าไม่น้อย,ที่บิดาของข้าที่ได้กลายเป็นเจ้าเมืองซังอวิ๋น,เป็นเพราะจ้า,คาดไม่ถึงเลยว่า,แผนการหาเสียงวิกฤติสงครามท้ายที่สุดก็เป็นเรื่องจริง,ราชวงศ์ต้ายวีได้ตะบัดสัตย์,ทำลายพันธะสัญญา."

"อืม,พวกเขานำคนมากี่คน? ด้วยกำแพงป้องกันที่แน่นหนาของเมืองอู๋ซวัง,ทำไมถึงพ่ายแพ้ได้?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"หนอนบ่อนใส่,มีเกลือเป็นหนอน,คาดไม่ถึงเลยว่าองค์รักษ์ส่วนตัวของบิดาข้าจะเป็นคนของต้ายวีนั้น,เขาได้กลายเป็นคนของต้ายวีที่ส่งมาก่อนแล้ว,บิดาของข้าจึงได้พลาดท่า,ในเวลานั้นต้ายวีได้นำกองกำลังมา 4 ล้านนาย,แม้ว่าพวกเราจะมีป้อมปราการที่แข็งแกร่ง,ทว่าภายในเมืองเองก็มีผู้ทรยศเกิดขึ้น,โม่ไป่หลีที่เคยเป็นคนของอ๋องต้าเสวียน,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะถูกซื้อจากราชวงศ์ต้ายวี,เมื่อเขาทรยศเปิดประตูเมืองให้กองกำลัง 4 ล้านคนเข้าเมือง,พวกเราก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความเจ็บปวด.

"ใครเป็นคนนำทัพมาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"อ๋องจวีลู!"สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"อ๋องจวีลู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ถามย้ำอีกครั้ง.

"อืม,อ๋องจวีลูได้นำทัพมายึดเมืองอู๋ซวัง,ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่แล้ว,ทว่าแม่ทัพใหญ่ที่ดูแลเมืองอยู่เวลานี้,มีนามว่าอู๋อาน."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"อู๋อานกล่าว?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

ไม่ใช่ว่าอู๋อานคือผู้ติดตามองค์รักษ์ส่วนตัวของอ๋องจวีลู่หรอกรึ?

"อืม,จงซาน,ศพของบิดาข้านั้นยังอยู่ในเมืองอู๋ซวัง,อู๋เหิน,ขอร้องเจ้า,โปรดนำศพของบิดาข้ากลับมาเพื่อทำพิธีด้วยเถิด."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออมาด้วยความคาดหวังที่มีต่อจงซาน.

"ศิษย์พี่,โปรดวางใจ,ครานี้ข้าต้องยึดเมืองอู๋ซวังกลับมาได้แน่."จงซานที่กล่าวออกาอย่างจริงจัง.

"ขอบคุณ!ขอบคุณ!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวด้วยความตื่นเต้นดีใจ.

"ตอนนี้อู๋อานได้บัญชาการทหารในเมืองอู๋ซวัง เป็นจำนวนเท่าไหร่?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาพลางสอบถามออกไป.

"โม่ไป่ลีได้ทรยศ,อย่างไรก็ตามภายในป้อมปราการนั้นเชื่อมโยงกัน,ภายในเมืองอู๋ซวังนั้นไม่เหมือนก่อนแล้ว,ด้านในมีกองกำลัง 1.5 ล้าน,แล้วตอนนี้เจ้านำทหารมาเท่าไหร่?"สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซาน.

"200,000!"จงซานตอบ.

"200,000? แสงแสนเองรึ?"ใบหน้าของสุ่ยอู๋เหินเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.

จากนั้น,ดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรได้,จึงกล่าวออกมาว่า,"บิดากล่าวว่าเจ้าสามารถทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้,เจ้าสามารถที่จะยึดเมืองซวังอวิ๋นกลับมาได้จริงๆรึ?"

สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความหวัง,ทว่าดูเหมือนว่าจงซานก็ได้พยักหน้าให้กับเขาเท่านั้น.

เห็นจงซานพยักหน้า,สุ่ยอู๋เหินที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

"เยี่ยมเลย,เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาช้าๆ.

เห็นท่าทางของสุ่ยอู๋เหินแล้ว,จงซานที่ถอนหายใจเบาๆ,ดูเหมือนว่าสำหรับการยึดเมืองในครั้งนี้จะเป็นเรื่องที่สุ่ยอู๋เหินคาดหวังมาก,ศพของบิดาที่อยู่ในเมือง,ยิ่งทำให้เขาร้อนรน,ทว่าเรื่องนี้ก็ทำให้รับรู้ว่าเขาเป็นคนที่กตัญญูทีเดียว.

กับคนที่ซื่อสัตย์และกตัญญูนั้น,จงซานต้องการคนเช่นนี้เป็นอย่างมาก.

"ศิษย์พี่,เอาเป็นว่าท่านมาเข้าร่วมกองกำลังของข้าก็แล้วกัน,ในเวลานี้พวกเราจะต้องช่วยกัน,ยึดเมืองอู๋ซวังกลับมา."จงซานกล่าว.

"อืม."สุ่ยอู๋เหินที่พยักหน้า.

"เอาล่ะ,ภายในเมืองอู๋ซวังนั้นได้ตกไปอยู่ในมือศัตรู,และในเมืองก็มีประชาชนธรรมดา,และกองกำลังที่เหลือรอดหรือไม่?"จงซานที่ขมวดคิ้วและสอบถามออกมา.

"กองกำลังที่แตกพ่าย,ถูกแยกออกเป็นสามส่วน,พวกเขาที่ได้รับบาดเจ็บและวิ่งหนีกระจัดกระจายกันไป,ข้ารู้จักกองกำลังหนึ่ง,ข้าจะพาเจ้าไป."ส่ยอู๋เหินกล่าว.

จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหินและพยักหน้าให้"ดี!"

"เจ้าฉวน,เจ้ากับไปแจ้งทุกคน,ให้เตรียมตัว."จงซานที่กล่าวต่อเจ้าฉวนที่อยู่ด้านหลัง.

"ครับ."เจ้าฉวนที่รับคำสั่ง.

"กองกำลังที่แตกพ่ายที่ท่านรู้จักนั่น,มีกองกำลังเท่าไหร่?"จงซานสอบถาม.

"100,000 นาย,ทว่า,พวกเขาได้รับบาดเจ็บหนัก,ที่ต่อสู้ได้จริง,น่าจะมีเพียงแค่ 30,000 นาย,"สุ่ยอู๋เหินตอบ.

"หนึ่งแสน?ใช้ได้สามหมื่น?"จงซานที่พยักหน้าและครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.

"ทว่า,ตอนนี้เหล่าทหารของอู๋อานได้ทำการค้นหา,เหล่ากองกำลังที่แตกพ่าย,เหล่าทหารต้ายวีตอนนี้กำลังพยายามกวาดล้างให้หมดสิ้น,"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"โปรดวางใจ,มีข้าอยู่,ในเมืองล่ะ,มีคนธรรมดาเท่าไหร่?"จงซานที่สอบถามออกมาอีกครั้ง.

"คนธรรมดา,ส่วนมากแล้วต่างก็อพยพวิ่งหนีออกจากเมือง,มีเพียงแค่ส่วนน้อยที่ยังคงเหลืออยู่ในเมืองเท่านั้น."สุ่ยอู๋เหินตอบ.
"ยังคงมีอยู่ในเมืองอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ใช่แล้ว,เหลืออยู่ราวๆ 2 ล้านคน,พวกเขายินยอมจำนน,เข้าร่วมเป็นประชากรของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี."ใบหน้าของสุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางขุ่นเคือง.

"ไม่ใช่ว่าคนเหล่านี้ยอมถูกประณามจากสวรรค์และปฐพี,ยอมกลายเป็นคนทรยศ,เพราะว่ามีทรัพย์สินที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายหนีไปใหนได้,ดังนั้นพวกเขาจึงได้จำนนเป็นประชากรของต้ายวี,เพราะว่าทรัพย์สมบัติของพวกเขาไม่สามารถเคลื่อนย้ายหนีได้หรอกรึ?"จงซานที่แค่เสียง.

"ใช่แล้ว,มีสมบัติหลายอย่างที่สามารถใส่เข้าไปในกำไลเก็บของได้,ทว่าช่องว่างเก็บของเองก็มีจำกัดเช่นกัน,อีกทั้งไม่ใช่ทุกคนที่มีกำไลเก็บของ,ดังนั้นพวกเขาจึงมีสมบัติหลงเหลืออยู่ไม่น้อย,มีคนกว่าสองล้านคนที่ยอมจำนนเพื่อที่จะได้ทรัพย์สมบัติของคนที่จากไปด้วย."สุ่ยอู๋เหินตอบ.

"ด้วยการโจมตีของราชวงศ์ต้ายวีนั้นไม่ได้มุ่งเป้าไปที่คนทั่วไป,ดูเหมือนว่าพวกเขาเองก็ต้องการซื้อใจประชาชนทั่วไปเอาไว้ด้วย,แต่ถึงกระนั้นก็มีคนหกล้านที่หนีไปเป็นจำนวนเท่าไหร่รึ?"จงซานสอบถาม.

"หนีไปหกล้านได้? หลายคนที่เดินทางไปไกลแล้ว,ทว่าก็ยังมีคนไม่น้อยกว่าครึ่งที่ไม่ยินดีที่จะจากเมืองอู๋ซวังไป,พวกเขาจึงได้ขอเข้าพักอาศัยกับเหล่านิกายที่อยู่รอบๆ,หวังว่าสักวันหนึ่งที่ราชวงศ์สวรรค์จะสามารถยึดครองเมืองอู๋ซวังกลับคืน,เมื่อนั้นพวกเขาก็จะกลับคืนมา."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ยอดเยี่ยมเลย,นั่นไม่ไช่ว่าพวกเรามีกองกำลังกว่า 3 ล้านเลยไม่ใช่รึ?."จงซานที่กล่าวออมาด้วยรอยยิ้ม.

"ศิษย์น้อง,คนทั้งสามล้านต่างก็ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป,พลังฝึกตนของพวกเขาค่อนข้างต่ำ,อย่างดีที่สุดก็อยู่ในระดับเซียนเทียน,อีกทั้งยังไม่เคยฝึกฝนการสู้รบ,การนำคนเหล่านี้เข้าต่อสู้ร่วมสงคราม,แทบจะไม่เกิดประโยชนอันได้,ไม่สามารถช่วยเหลือโจมตีเมืองได้,อีกอย่างกำแพงเมืองอู๋ซวังยังแน่นหนา,ไม่มีทางที่พวกเขาจะช่วยได้,เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,มีแต่นำพวกเขาไปตาย,แล้วคนธรรมดาทั่วไปจะยินดีอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"เป็นคนธรรมดาหาได้ใช่เรื่องสำคัญ,ข้าเองมีวิธีการอยู่."จงซานเอ่ย.

"แล้วพวกเขาจะยินยอมรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"อืม,หากข้ายินดี,เหล่าคนทั่วไปย่อมยินดี,เหล่านิกายที่หดหัวอยู่ย่อมยินดี,เจ้าคิดว่าเหล่าคนทั่วไปนั้นจะยังขลาดเขลาอยู่อีกรึ?

"แต่,ต่อหน้ากองทัพ,เหล่าคนธรรมดาล้วนไร้ค่า,ไม่มีทางที่คนธรรมดาจะเข้าร่วมสงคราม,หนำซ้ำมันยังเป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วง...."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"เฮ้เฮ้,วางใจได้,ข้ารับประกันว่าในครานี้,การรบ,ด้วยฝีมือของเหล่าประชาชนจะร้ายกาจยิ่งกว่าทหาร,นี่เป็นข่าวดีเลย,กองกำลังหลายล้านคน,จะไม่นำมาใช้ประโยชนได้อย่างไร? ไปเถอะ,กองกำลังของข้าเจ้าฉวนจะเป็นคนจัดการ,ตอนนี้พวกเราต้องเดินทางไปหลายๆที,อย่างแรกต้องไปเยือนเหล่าทัพที่แตกพ่ายก่อน,อย่างน้อยพวกเราจะต้องดึงพวกเขาให้เข้ามาช่วยในแผนการของข้าก่อน."จงซานกล่าว.


"อืม."สุ่ยอู๋เหินที่ได้แต่พยักหน้ารับเท่านั้น.



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น