Miracle Throne Chapter 597 The giant stars rise

Miracle Throne Chapter 597  The giant stars rise

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 597 กำเนิดดาวดวงใหม่.

Chapter 597  The giant stars rise

巨星崛起

กำเนิดดาวดวงใหม่.

เมืองซีไห่.

หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!

หลายวันมานี้ประชาชนเมืองซีไห่,การใช้ชีวิตที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง.

เมืองซีไห่ที่เป็นพันธมิตรใหญ่ลำดับที่หก,แม้ว่าจะเริ่มช้ากว่าป่านิรันดร์,ทว่าเมืองซีไห่กลับมีพัฒนาการที่มากมายกว่าเมืองอื่นๆเป็นอย่างมาก.

ป่านิรันดร์,ที่ราบสูงอสูร,เทือกเขายักษา,และเทือกเขามังกร,ที่ยังทำธุรกิจอยู่บริเวณใกล้ๆ.

ส่วนเมืองซีไห่ที่ได้เปิดการค้าขายสู่เมืองต่างๆทั่วทวีป.

กว่ายี่สิบห้วงทะเล,และหลากหลายอาณาจักรต่างก็เข้ามายังอ่าวจิงสุ่ย.

สินทรัพย์หมุนเวียนของเมืองซีไห่นั้นมีมากมายมหาศาล,ตั้งแต่มีช่องทางกับพันธมิตรแห่งป่า,การแลกเปลี่ยนทรัพยากรและวัตถุดิบต่างๆได้รับความสะดวกสบายขึ้นมาก,ซ้ำยังได้กลายเป็นตัวแทนของพันธมิตรแห่งป่า,ดำเนินกระจายสินค้าไปทุกแห่ง,สินค้าที่ถูกส่งออกไปยังดินแดนต่างๆนั้นผลักดันให้เศรษฐกิจพุ่งทะยานก้าวไปด้านหน้าได้อีกหลายเท่า.

เมืองซีไห่เดิมทีก็เป็นดินแดนที่มีธุรกิจที่เนืองแน่นอยู่แล้ว.

ตอนนี้ยังราวกับว่าได้โชคใหญ่,มีผู้คนเพิ่มขึ้นมากมายเท่าใด? ประชากรเผ่าเงือกและเผ่าแห่งท้องทะเลอื่นๆมหาศาล,พวกเขาต่างก็อพยพเข้ามาทำการค้า,เริ่มกิจการมากมายมหาศาล,นับตั้งแต่ที่เมืองซีไห่เป็นพันธมิตรแห่งป่า,สิ่งอำนายความสะดวกมากมายที่เพิ่มขึ้นมาราวกับไฟลามทุ่ง.

แน่นอนว่าการที่พวกเขามีการมีงานทำไม่มีใครที่ไม่ชอบ.

หญิงสาวยวีเกอคือเผ่าเงือกหนึ่งในล้านคนที่เป็นคนธรรมดาทั่วไป.

ยวีเกอนั้นเกิดในเผ่าเงือกทั่วๆไปเท่านั้น,บิดาของนางเป็นนายทหารของอ่าวสุ่ยจิง,นางที่มีพลังฝึกตนที่ธรรมดามากๆ,ตอนนี้มีพลังปลุกดวงจิตระดับ 7.หากจะกล่าวถึงสิ่งที่น่าภาคภูมิของนาง,คือหญิงสาวเผ่าเงือกนั้นทุกคนต่างก็มีรูปร่างงดงาม,นอกจากนี้ยวีเกอยังมีความสามารถด้านดนตรี,นางสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลายอย่าง,และยังสามารถขับขานบทเพลิงและบนกวีได้ด้วย.

สิ่งดังกล่าวนี้จะใช้ประโยชน์ได้รึ?

ไม่ทำงานก็ไม่มีกิน!

แม้ว่าเมืองซีไห่จะมีสวัสดิการสำหรับเผ่าเงือก,แต่ก็พอให้อิ่มท้อง,ไม่อดตายเท่านั้น,ทว่ายวีเกอนั้นมีความทะเยอทะยานตั้งแต่เด็ก,นางไม่ต้องการไร้อนาคตไปตลอดชีวิต.

ฝึกฝนวิชาอย่างหนักล่ะ?

พรสวรรค์ของยวีเกอนั้นธรรมดาเป็นอย่างมาก,การฝึกทั่วไปนั้น,ไม่สามารถที่จะทะลวงผ่านระดับที่สูงกว่านี้ได้แล้ว,มีเพียงแค่ต้องใช้ทรัพยากรช่วยเท่านั้น,ด้วยสถานะของครอบครัวนางดูเหมือนว่าแทบเป็นไปไม่ได้เลย.

ทำธุรกิจล่ะ?

ยวีเกอในเวลานี้ไม่ได้มีเงินทุนมากมากนัก,ซ้ำยังไม่มีเส้นสายในเมืองหลวงแม้แต่น้อย.

แต่แล้ววันหนึ่ง,ก็มีคนแปลกหน้ามาหานาง,และเป็นคนที่ได้เปลี่ยนชีวิตของยวีเกอจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย.

คนที่มาเยือนนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเผ่าเอลฟ์,เอลฟ์ชายและเอลฟ์หญิง,ผู้ชายที่ดูประณีตรูปร่างสูงโปร่ง,หญิงสาวที่สมส่วน,เผยกลิ่นอายที่สูงศักดิ์,และยังมีพลังภูติแท้ระดับ 7 ,ยวีเกอที่เป็นเพียงสามัญชน,ไม่คิดเลยที่จะได้รู้จักคนเหล่านี้,ซ้ำยังเป็นเอลฟ์อีกด้วย.

"เจ้าคือแม่นางยวีเกอใช่หรือไม่? ข้าขอแนะนำตัวก่อน,"เอลฟ์ชายที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น."ข้ามีนามว่าอาวเป่ยเซิน,ส่วนอีกคนคือออลิติซือ,พวกเราคืออาวุโสเอลฟ์วงวานศ์แห่งพงไพร,ตอนนี้ได้ก่อตั้งหอการค้าชีวิตและการบันเทิงขึ้นมา."

ยวีเกอที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

เผ่าเอลฟ์มีหอการค้าด้วยอย่างงั้นรึ?

คนทั้งสองเป็นอาวุโสเอลฟ์ที่ไม่อ่อนแอเลย,นอกจากนี้ยังมีอายุมาหลายร้อยปีเลย,ไม่คิดเลยว่าเหล่าเอลฟ์ที่ค่อนข้างหัวโบราณ,จะเริ่มทำธุรกิจกันแล้ว!

ยวีเกอนั้นไม่ค่อยเข้าใจเท่าใดนัก,"ท่านทั้งสองมีเรื่องใดจึงได้มาหาข้าอย่างงั้นรึ?"

อาวเป่ยเซินเผยยิ้มออกมาทันที,"หอการค้าของพวกเรานั้นเป็นหอการค้าเกี่ยวกับงานกวีและศิลปะ,งานหลักๆของพวกเรานั้นคือธุรกิจภาพยนตร์และเสียงเพลง,พวกเราผลิตภาพยนตร์ให้กับเมืองมากกว่าห้าสิบเมืองของพันธมิตรแห่งป่า,ซึ่งได้รับการตอบรับที่ดีมาก,นอกจากนี้พวกเรายังขายแผ่นภาพยนตร์ตอนนี้สามารถขายได้มากกว่า สามแสนแผ่นแม่เหล็ก,เผ่าเงือกนั้นมีเสียงเพลงที่มีชื่อเสียงระดับโลก,พวกเราได้ยินมาว่าแม่นางยวีเกอนั้นมีพรสวรรค์เรื่องนี้เป็นพิเศษ,ดังนั้นจึงต้องการจ้างเจ้ามาทำงานกับหอการค้าของเรา."

เผ่าเอลฟ์เดินทางนับพันลี้มาหานาง.

คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาสนใจพรสวรรค์ด้านดนตรีของนาง,ดังนั้นต้องการเซ็นต์สัญญาจ้างนางเป็นพิเศษ.

"หอการค้าของพวกเราเป็นหนึ่งในหอการค้าที่สร้างความบันเทิงด้านวัฒนธรรม,ไม่เพยงแต่มีงานผลิตสื่อบันเทิง,พวกเรายังมีสถานีกระจายเสียงของหอการค้าปาฏิหาริย์และสถานีการกระจายเสียงของเผ่าเอลฟ์อีกด้วย."อาวเป่ยเซินกล่าวต่อ,"พวกเราผลิตสื่อบันเทิงขายให้กับพันธมิตรแห่งป่ามากมาย,และเมื่อเร็วๆนี้ยังเริ่มสำรวจตลาดตามสหราชอาณาจักรต่างๆ,พวกเรามีการบันทึกเสียงเพลง,และจัดงานแสดงดนตรี,ในอนาคตข้างหน้าจะมีการขยายไปยังเผ่าเงือก,ผ่านช่องทางขายต่างๆ,ออกไปขายทุกที่,นี่เป็นโอกาสดีมาก,หวังว่าเจ้าจะมาร่วมกันกับพวกเรา."

ออลีติซือที่งามสง่า,นางที่ไม่ได้กล่าวอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ,ในเวลานั้นนางได้กล่าวออกมาว่า,"หากว่าเจ้าต้องการ,โปรดติดต่อพวกเรา,นี่คือหมายเลขเครื่องสื่อสารของพวกเรา."

ไม่มีทางที่ยวีเกอจะปฏิเสธ,"ไม่จำเป็นต้องคิด,ข้ายินดีเข้าร่วม!"

โชคลาภก้อนใหญ่เช่นนี้จะหาที่ใหนได้อีกรึ?

ยวีเกอที่ถนัดสีซอเป็นอย่างมาก,และยังชอบแต่งเพลง,ขับขานบทเพลิงอีกด้วย,ทว่าความสามารถเหล่านี้,ไม่คิดเลยว่าจะนำมาหารายได้,ตอนนี้นางจะพลาดโอกาสไปได้อย่างไร?ยวีเกอที่ตื่นเต้นอย่างที่สุด,นางที่ตอบรับเรื่องดังกล่าวในทันที,พร้อมกับเก็บข้าวขอบตามเอลฟ์ทั้งสองไปแทบจะในทันที.

อาวเป่ยเซินและออลิติซือ,อาวุโสเผ่าวงศ์วานแห่งพงไพร.

พวกเขาก่อนหน้านี้เคยติดต่อกับฉู่เทียนที่เผ่าเอลฟ์,ดั้งนั้นจึงได้รับสิทธิพิเศษหลายอย่าง,โดยเฉพาะอย่างยิ่งออลิติซือ,นางที่รู้สึกเสียใจมาโดยตลอดที่พลาดโอกาสทองไป,หากว่านางตอบรับเงื่อนไขของฉู่เทียนก่อนหน้านั้น,ฉู่เทียนจะติดหนี้บุญคุณนางมหาศาล.

ออลิติซือที่เย้ยหยันฉู่เทียน,ที่เขาบอกว่าจะเก็บดวงดาวบนท้องฟ้ามาให้.

ท้ายที่สุด?

เรื่องตลกในครั้งนั้น,ตอนนี้ได้กลายเป็นจริงแล้ว!

ฉู่เทียนที่ได้ไปทำเหมืองนอกอวกาศ,ตอนนี้กำลังเริ่มเก็บดวงดาราเรียบร้อยแล้ว!

แน่นอนว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว,แม้ว่าจะรู้สึกเสียใจ,ทว่าอย่างน้อยที่สุดก็ต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด.

หลังจากที่ป่านิรันดร์และเมืองฉีจีร่วมมือกัน,เหว่ยเหว่ยอันที่กลับไปยังวงศ์วานแห่งพงไพร.

ภายใต้การยุยงของเหว่ยเหว่ยอัน,อาวเป่ยเซินและออลิติซือได้ลาออกจากตำแหน่งอาวุโสของเผ่าเอฟล์,ตอนนี้ได้ก่อตั้งหอการค้าของตัวเอง,ไม่เพียงมีเหว่ยเหว่ยอันเป็นหุ้นส่วน,นางยังนำเพื่อนรักเมิ่งหยิงหยิงและหนานกงหยุนมาลงทุนด้วย.

หอการค้าชีวิตและการบันเทิงที่เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจสร้างความบันเทิงให้กับทุกคน,กลายเป็นหอการค้าที่ได้รับการสนับสนุนหลักจากเผ่าเอลฟ์ไปแล้ว!

ภาพยนตร์,ทีวี,ดนตรีและศิลปะวัฒนธรรม,นับว่าเป็นตลาดที่ใหญ่โต.

เผ่าเอลฟ์ที่เป็นผู้ทรงอิทธิพลด้านศิลปะ,มีวัฒนธรรมที่เฉพาะเป็นที่สนใจกับคนทั่วทั้งทวีป,การทำการค้าด้านนี้นับว่าสร้างกำไรมากมายมหาศาล!

อาวเป่ยเซินที่พานางมาจากหอการค้าพร้อมกับพา ยวีเกอเข้าห้องอัดเสียง,"แม่นางยวีเกอ,โปรดขับขานบทเพลงให้พวกเราได้ฟัง,ให้พวกเราได้ชื่นชมความสามารถของเจ้า."

ยวีเกอที่ค่อนข้างตื่นเต้น,"ตกลง!"

เผ่าเงือกนั้นนับว่ามีชื่อเสียงที่สุดกับบทเพลงที่ยอดเยี่ยม,บทเพลงเงือกในตำนานที่โด่งดังไปทั่วทวีป,เสียงของนางเป็นเหมือนกับสิ่งนำทางให้กับเหล่าผู้เดินทางในทะเล,แม้แต่คนที่แพ้คลื่นในทะเล,หากว่าได้ยินเสียงที่ไพเราะของเผ่าเงือกล่ะก็,จะทำให้พวกเขาชื่นชอบทะเลอาการแพ้ที่หายไปหมดสิ้นหลงไหลในการเดินทางในทะเลในทันที.

เพราะว่าหอการค้าปาฏิหาริย์,นั้นมีเทคโนโลยีบันทึกเสียงที่ยอดเยี่ยม,สามารถที่จะบันทึกเสียงลงแผ่นเพลง,บนแผ่นแถบแม่เหล็กได้,ซึ่งแน่นอนว่าจะสามารถส่งมันออกไปขายให้ทุกคนทั่วทั้งทวีปสามารถได้รับฟังเสียงเพลงของเผ่าเงือกได้ด้วย.

ยวีเกอที่เข้าไปยังห้องบันทึกเสียง,นางที่หยิบไมโครโฟนขึ้นมา,พร้อมกับร้องเพลงออกมาอย่างนุ่มนวล.

เสียงที่นุ่มนวลมีเสน่ห์ของเผ่าเงือกกำลังแผ่ออกไป,พลังจิตวิญญาณแผ่วๆที่กระจายไปทั่ว,ทำให้ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ยินทำให้ร่างกายถึงกับสั่นไหวเล็กน้อย,ราวกับว่าได้พบเข้ากับภาพลวงตา,ราวกับว่ากำลังอยู่บนหาดทรายสีขาว,กำลังพบกับภาพฉากที่งดงามส่องประกายระยิบระยับของชายหาด,พบกับปะการัง,ที่งดงามทำให้รู้สึกสบายใจไร้ซึ่งความกังวล.

บทเพลงนี้มีชื่อว่า,"อ่าวสุยจิง" เป็นบทเพลิงที่ยวีเกอแต่งขึ้น.

สุ่ยจิงคืออ่าวของเมืองซีไห่,ซึ่งเป็นดินแดนที่งดงามที่สุดของป่าแห่งความวุ่นวาย,บทเพลงของยวีเกอนั้นส่งผลให้ทุกคนรู้สึกสบายราวกับได้ท่องเทียวชื่นชมชายทะเลที่งดงามและไร้ขอบเขต.

ยวีเกอยังร้องเพลิงอีกหลายเพลง,แต่ละเพลงนั้นได้ตราตรึงประทับลงไปยังใจของทุกๆคน.

แม้ว่าจะเป็นบทเพลงที่ร้องด้วยภาษาเงือกก็ตาม,แต่ด้วยพลังเสียงและท่วงทำนองที่งดงามแล้วมันหาได้ใช่สิ่งสำคัญ,ภาษาของเผ่าเงือกนั้นมีท่วงทำนองถึง 181 โทนเสียง,เทียบกับภาษาเอลฟ์แล้วดูน่าดึงดูดมากกว่าซะอีก,ถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจความหมาย,แต่ก็ทำให้รู้สึกสนุก,ยินดี,อิ่มอกอิ่มใจจนถึงที่สุด.

อย่างไรก็ตามกับการแสดงที่ยวีเกอที่แสดงออกไปรู้สึกขาดความมั่นใจเล็กน้อย"เป็นอย่างไร,บทเพลงของข้า? ข้ายังมีอีกหลายเพลง,ที่จะร้องให้กับทุกคนฟัง."

"งดงามมาก!"ออลิติซือที่อดไม่ได้ต้องชื่นชมออกมา,"เจ้าเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด!"

"นี่เป็นแผ่นบันทึกเสียงใหม่."อาวเป่ยเซินกล่าวต่อออลิติซือ,"เจ้าไปยังหอกระจายเสียงปาฏิหาริย์ทันที,คืนนี้ให้เปิดเพลิงใหม่นี้,ในช่องสัญญาณเพลงได้เลย."

ออลิติซือกล่าว,"พวกเราจะต้องติดต่อไปยังสถานีกระจายเสียงรัฐกลางด้วย,สถานีกระจายเสียงของรัฐกลางนั้นปกคลุมสหราชอาณาจักรพันธมิตรอย่างกว้างขวาง,ทางทีดีควรจะให้พวกเขาเปิดเพลงของพวกเราด้วย."

อาวเป่ยเซินกล่าว,"ยอดเยี่ยม!เช่นนั้นก็ดำเนินการได้เลย!"

ออลิติซือกล่าวออกมาทันที,"พวกเราเตรียมแผ่นเสียงเพลงชุดแรกนี้สัก 100,000 ชุดเลย,ข้าเชื่อว่าจะต้องขายหมดอย่างรวดเร็วแน่."

หลังจากเอลฟ์ทั้งสองที่ปรึกษากันและกล่าวสรุปในทันที.

อาวเป่ยเซินที่นำสัญญามาให้ยวีเกอเซ็นต์,"หลังจากเจ้าเซ็นต์สัญญาณแล้ว,เจ้าจะเป็นนักแสดงของหอการค้าเรา,สัญญานี้มีผลห้าปี,ซึ่งสัญญาณดังกล่าวนี้จะได้รับการปกป้องจากกฎหมายพันธมิตรแห่งป่า,หลังจากที่เจ้าเซ็นสัญญากับเรา,พวกเราจะสนับสนุนเจ้าเต็มกำลัง,ตอนนี้บทเพลงของเจ้าจะถูกนำออกอากาศที่สถานีกระจายเสียงและทำการขายแผ่นเสียงเพลิงของเจ้า,โดยจะมีส่วนแบ่งเป็น 5-5 กับหอการค้า,ส่วนหลังจากเจ้าแสดงคอนเสิร์ต จะแบ่งผลกำไร 7-3 ส่วน,เจ้าได้ 70 เปอร์เซ็นของกำไร,ส่วนรายได้อื่นๆนั้น,ทั้งการเข้าร่วมแสดงหนังและอีกหลายอย่าง...ซึ่งได้บันทึกในสัญญาณหมดแล้ว,เจ้าโปรดตรวจสอบ,หากไม่เข้าใจสงสัย,เกี่ยวกับสัญญาให้แจ้งกับพวกเราได้."

ยวีเกอนั้นไม่เข้าใจเกี่ยวกับแผนธุรกิจ.

อย่างไรก็ตามเอลฟ์นั้นไม่ใช่พวกชอบโกงอยู่แล้ว.

ยวีเกอที่จ้องมองผ่านๆก่อนที่จะเซ็นต์สัญญา.

ในคืนนั้น,ยวีเกอที่ได้ร้องเพลงหลายเพลง,ซึ่งมันได้เปิดไปทั่วป่าแห่งความวุ่นวาย,ตลอดจนอาณาจักรหลายแห่งผ่านสถานีกระจายเสียง,ซึ่งนั่นเป็นเหตุให้ครองใจของทุกคนในทันที,ยอดสั่งซื้อแผ่นเสียงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า,ได้รับความนิยมล้นหลามแม้แต่อาวเป่ยเซินยังคาดไม่ถึง.

ระยะเวลาที่ผ่านไป.

เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น.

แผ่นเสียงเพลงของเผ่าเงือกขายได้ถึง 200,000 แผ่น,และยังมีความต้องการอีกมากมายนับไม่ถ้วน,แทบจะไม่สามารถผลิตได้ทัน!

ซึ่งแผ่นเสียงแต่ละแผ่นนั้นมีราคาไม่ถึงหนึ่งศิลาก่อเกิด,แม้ว่าจะมีราคาไม่สูงนัก,อย่างไรก็ตามก็สามารถขายได้เป็นจำนวนมาก,ด้วยการผลิตยี่สิบครั้ง,ได้กำไรถึงสองแสนศิลาก่อเกิด,และส่วนแบ่ง 5-5 ทำให้ยวีเกอได้รับเงินถึง 100,000!

ได้รับถึงหนึ่งแสนศิลาก่อเกิดเลยอย่างงั้นรึ?

เป็นทรัพย์สินที่มากมายมหาศาล!

ก่อนหน้านี้ยวีเกอ,ชีวิตของนางที่อัตคัดไม่ค่อยมีเงินมากมายนัก!

นับตั้งแต่ได้พบกับ,อาวเป่ยเซินและออลิติซือ,ซึ่งได้ทำการขายแผ่นเสียงกว่า 2 ล้าน,ด้วยเพลิงที่ยวีเกอเป็นคนแต่ง,ในอนาคตข้างหน้านั้นยังจะมีอีกมากมาย,ซึ่งมีความต้องการอีกนับไม่ถ้วนที่ยังไม่ได้เปิดตลาด.

ถึงแม้ว่าเหล่าเอลฟ์จะเป็นพวกอนุรักษ์นิยมก็ตาม.

อย่างน้อยที่สุดพวกเขาก็รู้จักทำการค้าเพื่อหากำไร!

ยวีเกอในเวลานี้ได้กลายเป็นดาวเด่นของหอการค้าชีวิตและการบันเทิงไปแล้ว,นางที่สามารถสร้างเศรษฐกิจและกำไรให้กับหอการค้าวัฒนะธรรมและการบันเทิงมากมาย,และยังมีอนาคตที่สดใส,สามารถสร้างกำไรได้สูงกว่าหลายๆเมืองในป่าแห่งนี้เลย!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว