Miracle Throne Chapter 533 Tyrant battalion
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 533 ค่ายเป่าจวิน.
Chapter 533 Tyrant battalion
ค่ายเป่าจวิน.
18 เสิ่นซีนั้นมีความแข็งแกร่งมาก.
มีความแข็งแกร่งภูติแท้ระดับ 6
,ซ้ำยังแทบจะเป็นอมตะด้วยซ้ำ,เป็นกลุ่มของเครื่องกลสังหารที่น่าหวาดกลัวมาก!
เหล่าโนมจะสามารถต้านทานได้แค่ใหน?ด้วยความโกรธเกรี้ยวไร้สติของโนม,ตอนนี้พวกมันหวังจะฉีกฉู่เทียนในทันทีทันใด,มีเหรอที่พวกมันจะคิดใคร่ครวญ!
ทหารรับจ้างดัดแปลงที่อยุ่แถวหน้า,พร้อมกับโนมที่มีอาวุธช่วยสนับสนุน,ร่างกายของเหล่าทหารรับจ้างนั้นถูกสร้างขึ้นมาจากศาสตร์แปรธาตุ,แม้ว่าจะดูแปลกประหลาดทว่าก็นับว่าแข็งแกร่งทีเดียว!
สัมผัสเทวะครอบครอง!
แทบจะในทันที,ร่างของ 18
เสิ่นซีที่ได้รับพลังของฉู่เทียนไป,เปลวเพลิงสีขาวน้ำเงินที่ลุกโชนไปทั่วร่างของเสิ่นซี,นี่คือเพลิงปิศาจอเวจีที่ร้ายกาจ,เหล่าทหารรับจ้างที่ไม่สมประกอบ,เหล่าสัตว์ร้ายเหลียนจิน
,สัตว์ร้ายสังเคราะห์หลายร้อยตนนี้จะต้านทานได้หรือไม่?
หมัดของเสี่นซีที่กระแทกไปยังสัตว์ร้ายเหลียนจิน!
ไม่เพียงแต่สัตว์ร้ายเหลียนจินที่ลอยโด่งขึ้นไปบนฟ้า,ทว่าด้วยถูกจุดด้วยเพลิงปิศาจอเวจี,ร่างกายของพวกมันกลายเป็นขี้เถ้าไปด้วยเช่นกัน.
ตูมมมม!
เหล่าทหารรับจ้างร่างกายใหญ่โตกำยำ,แขนประดิษฐ์ที่ต่อยมายังด้านหลังของเสิ่นซีตนหนึ่ง.
ร่างของเสิ่นซีนั้นไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว,ราวกับเป็นหินผาที่สูงใหญ่,ซ้ำคนที่ลอบโจมตียังต้องกระเด็นออกไปด้วยซ้ำ,ก่อนที่จะร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดในทันที,เพลิงปิศาจอเวจีที่ลุกไหม้ที่แขนของเขามันแพร่ไปทั่วร่างในทันที,เพียงแค่ไม่กี่วิเท่านั้นก็กลืนไปทั้งตัว.
ร่างกายอันใหญ่โตตัวแล้วตัวเล่าที่หายไป.
ถูกกดดันให้ถอยออกไปตลอดเวลา.
เสิ่นซีนั้นมีพลังรบที่เหนือล้ำ,ซ้ำยังมีเพลิงอเวจีที่คลุมไปทั่วร่าง,เคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็ว,เห็นเป็นริ้วแสงที่พุ่งเข้าหาศัตรูด้านหน้า,ทุกที่ที่พวกมันผ่านไปยังดงหลียนจินและทหารรับจ้าง,ต่างก็ได้ยินเสียงโอดโอย,ลอยกระเด็น,พร้อมกับถูกเผาเป็นขี้เถ้าไปในทันที.
พลังในการต้านทานของเหล่าทหารรับจ้างอ่อนแอราวกับเต้าหู้.
นับตั้งแต่ต้นจนจบไม่สามารถที่จะขวางการโจมตีของเสิ่นซีได้เลยแม้แต่น้อย.
"สังหารมัน,สังหารมันเดี๋ยวนี้,สังหารพวกมันให้หมด!"
โนมชราที่บ้าคลั่งตะโกนออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,เหล่าโนมที่ใช้อาวุธที่มีอยู่โจมตีออกไป,กระบอกปืนที่แปลกประหลาดมากมายถูกยิงออกไป,พุ่งออกไปปิดท้องฟ้าราวกับห่าฝน.
กระสุนคลิสตัลพลังงานของโนม.
หัวใจสำคัญของอาวุธโนมนั้น,คือศิลาคลิสตัลพลังงานสูงที่สามารถสังหารศัตรูได้ในทันที,หลังจากผ่านกระบวนการแปรธาตุของพวกเขาแล้ว,จะมีพลังในการทะลุทะลวงสูงมาก,สามารถที่จะทะลวงพลังคุ้มกายและสามารถเข้าไประเบิดร่างกายได้อย่างง่ายดาย.
18 เสิ่นซีที่ไม่สนใจการโจมตีดังกล่าวแม้แต่น้อย,ซ้ำยังดูแคลนไม่หลบสักนิด,เกิดการระเบิดหลายร้อยครั้งอย่างหนักหน่วง,ทว่ากลับไม่ระคายผิวสร้างอาการบาดเจ็บเลย.
"ใช้งานปืนใหญ่,ยิงมันเข้าไป!"
โนมที่เริ่มยิงปืนใหญ่ทำลายล้างสูงออกไป,ลูกบอลพลังงานขนาดใหญ่พุ่งออกไปกระแทกเสิ่นซี,เกิดเป็นรอยเล็กน้อย,เกิดระเบิดขึ้นในทันที,ทว่าบาดแผลเล็กน้อยที่เกิดขึ้นนั้นฟื้นฟูกลับมาในทันที,ไม่ชะงักการโจมตีของเสิ่นซีแม้แต่น้อย,พวกมันยังคงโจมตีออกไปไม่หยุด.
อสุรกายเหล่านี้ไม่ตายรึไง!
18
เสิ่นซีที่กวาดตา มองอย่างเหยียดหยันพร้อมกับพุ่งเข้าจู่โจมกลุ่มของโนม,หมัดไม่กี่หมัด,รถถัง,พาหนะต่างๆ,อาวุธปืนใหญ่ของโนม,พังทลายใช้การไม่ได้ในทันที,ยิงได้แค่
2-3 ลูกเท่านั้น,ตอนนี้การเป็นเศษเหล็กไปแล้ว.
น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
แม้ว่าจะรู้ว่าเผ่าต่างถิ่นไม่อ่อนแอ,แต่ไม่คิดเลยว่าจะแข็งแกร่งขาดนี้,เหล่าอาวุธชีวะของพวกเขาตลอดจนอาวุธมากมาย,ท้ายที่สุดก็พังทลาย,พวกเขาที่ถูกทุบร้องโอดโอย,เป่าจวินถูกสังหาร,ทหารรับจ้างถูกสังหารจนหมด,อาวุธที่ใช้เวลาหลายปีสร้างขึ้นมาเสียหายไม่เป็นท่า.
"ของเล่นพวกเจ้าหมดแล้วรึ?"ฉู่เทียนที่ยกแขนขึ้นโบกมือไปมา,ราวกับว่ากำลังชมการแสดงอยู่,เห็นเหล่าโนมกำลังล่าถอย,เขาที่กล่าวออกมาแบบไม่ยินดีนัก,"พวกเจ้าทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ,นึกว่าจะมีอะไรตื่นตาตื่นใจ! เอาล่ะ,ข้าเองก็ไม่ชอบรังแกคนอื่น,จะยอมแพ้,หรือว่าจะยอมตาย,เลือกมา."
ไป๋เตี๋ยและหัวหน้าคนอื่นๆที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก.
ตอนนี้พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของคนผู้นี้แล้ว!
เขาที่ใช่แค่นิ้วเดียวสังหารอสุรกายเป่าจวินอย่างง่ายดาย,และยังสามารถเรียกหุ่นเชิดที่ทรงพลังออกมา,เป็นหุ่นเชิดที่แทบจะเป็นอมตะ,ถึงแม้ว่าจะมีร่างที่ไม่ใหญ่โตนัก,แต่กลับมีพลังที่น่าตื่นตะลึง.
นี่ใช่สิ่งมีชีวิตอีกรึ?
หลายๆคนที่รู้สึกยินดีขึ้นมาทันที,หากว่าพวกเขายังคงดื้อดึง,หมู่บ้านของพวกเขาคงจะถูกเผาไหม้ไปแล้ว!
"เจ้าผู้บุกรุก!สายลับสารเลว!ลำพังแค่เจ้าคิดว่าจะทำให้พวกเรายอมจำนนอย่างงั้นรึ?"โนมชราร้องตะโกนออกมาเสียงดัง,"พวกเราเป็นผู้สนับสนุนเมืองอานเห่ย,หากเจ้ากล้าสังหารข้าล่ะก็!เมืองอานเห่ยจะต้องไม่ปล่อยเจ้าไปแน่,หากว่ากล้าก็ลองดู!"
ฉู่เทียนกระทืบเท้าพร้อมกับหายไปในทันที,ก่อนที่จะไปปรากฏที่หน้าโนมชรา.
ปราณกระบี่ที่สับลงมาตั้งแต่บนลงล่าง,โนมชราขาดครึ่งกระเด็นออกไปหลายสิบเมตร,ก่อนที่จะถูกเปลวเพลิงกลืนไป,เพียงแค่อึดใจเดียวเท่านั้นก็หลายเป็นเถ้าถ่านสลายหายไปกับสายลม.
"ใครมันมีคำพูดอื่นอีก!"ฉู่เทียนที่ยืนอยู่เหนือยานเกราะของพวกโนมกวาดตามองไปยังโนมทุกตน,นาวกับราชาที่กำลังมองประชาชน,สายตาที่ทิ่มแทงเปี่ยมไปด้วยอำนาจ,ควบคุมผู้คน,"พูด!"
โนมทมิฬที่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณการต่อสู้.
"พวกเรายอมแพ้,พวกเรายอมแล้ว!"
หัวหน้ากลุ่มของพวกเขาถูกสังหารแล้ว,มีเหรอที่พวกเขาจะกล้าท้าทาย?ท้ายที่สุดโนมที่เหลืออยู่ตัดสนใจยอมแพ้ในทันที!
คนภายนอกนั้นแข็งแกร่งเกินไปแล้ว,สามารถจัดการกองทัพของเผ่าโนมหลายพันคนเพียงแค่คนเดียว,ซ้ำยังทำให้เหล่าโนมต้องยอมศิโลราบ.
ทักษะที่เขาใช้หายากมากๆในดินแดนหนี่เกินแห่งนี้!
กลุ่มของโนมนั้นคือผู้แข็งแกร่งเป็นกลุ่มอิทธิพลในเขตแดนนอกเมือง!
ฉู่เทียนที่มอบหมายให้เป่ยเตี่ยและหัวหน้าคนอื่นๆรวมกองกำลังเข้าด้วยกันก่อนที่พวกเขาจะยกกองกำลังทั้งหมดไปยังค่ายเป่าจวินของโนม,ฉู่เทียนยังไม่ได้สถานที่มั่นคงในดินแดนหนี่เกินแห่งนี้,เมืองอานเห่ยเองยังไม่สามารถรุกเข้าไปได้,ซ้ำเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาตอนนี้ก็เป็นอสูรระดับต่ำที่ค่อนข้างอ่อนแอ,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีฐานที่มั่นที่เหมาะสม.
ค่ายเป่าจวินนั้นมีขนาดไม่ใหญ่นัก.
หากเป็นป่าแห่งความวุ่นวายล่ะก็,น่าจะเทียบได้กับเมืองขนาดกลาง.
ฉู่เทียนค่อนข้างพอใจกับค่ายเป่าจวินนี้,นี่เป็นสถานที่ที่มีเอกลักษณ์,เป็นค่ายของโนมทมิฬซึ่งมีการติดตั้งเครื่องกลขึ้นมาทั้งด้านนอกและด้านใน,ซึ่งมีท่อทองแดงที่กระจาออกไปรอบๆ,ราวกับว่าทำให้พลังงานบางอย่างไหลไปรอบๆค่าย,เครื่องกลเหล่านี้สามารถที่จะยิงพลังงานออกไปนับเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่โนมทมิฬได้สร้างขึ้นมา,นับว่ามีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
เทคโนโลยีของโนมที่สามารถจัดการกับมลพิษรอบๆนี้ได้.
ค่ายเป่าจวินนั้นเป็นพื้นที่มลพิษซึ่งมีการส่งต่อผ่านท่อไปปล่อยยังทะเลสายไกล้ๆอย่างไม่หยุดยั้ง,พื้นที่แห่งนี้ปนเปื้อนเต็มไปด้วยอุตสาหกรรมพิษและเครื่องกลหนัก,มีมอสสีต่างๆเกิดขึ้นรอบๆ,ภายในค่ายเองก็มีปล่องควันหลายสิบแห่ง,ซึ่งปล่อยควันออกไปด้านนอกไม่หยุด.
ถึงจะดูไม่เหมาะจะอาศัยเท่าไหร่ก็ตาม.
แต่ถึงกระนั้นก็เป็นที่พักชั่วคราวเท่านั้น,ไม่ว่าอย่างไรที่แห่งนี้เป็นเพียงที่หยั่งเท้าให้เขาก้าวต่อไปด้านหน้าเท่านั้น.
ฉู่เทียนเองก็เป็นกังวลที่โนมทมิฬจะก่อการต่อต้านเช่นกัน,ทำให้เขาต้องเข้ามาภายในรั้วแห่งนี้โดยเร็ว,โดยนำเสิ่นซีเข้ามาก่อน,จากนั้นกองกำลังอื่นๆค่อยเคลื่อนย้ายเข้ามา,เมื่อฉู่เทียนเข้ามาภายในค่ายแห่งนี้ได้แล้ว,ซึ่งก็ได้พบเข้ากับการใช้ชีวิตของเผ่าโนม,แทบจะทุกครอบครัวต่างก็มีโรงงานเครื่องกลเป็นของตัวเอง,ค่ายแห่งนี้เป็นเหมือนกับเขตโรงงาน,ซึ่งมีโรงเหล็กที่แตกต่างกัน,การใช้ชีวิตของโนมนั้นนับว่าดูวุ่นวายยุ่งยาก.
เผ่าที่แข็งแกร่งก็จะพัฒนาวิชาต่อสู้.
ส่วนเผ่าที่อ่อนแอก็จะพัฒนาเทคโนโลยี.
โนมที่อ่อนแอจนน่าสงสาร,ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นมีจำกัด,แต่ที่ทำให้พวกเขามีสถานะที่ดีในดินแดนหนี่เกินนั้นก็เพราะเทคโนโลยีนั่นเอง,กล่าวได้ว่ามีฝีมือที่ยอดเยี่ยมทีเดียว.
"ค่ายแห่งนี้นับจากนี้ไปข้าจะเป็นคนดูแล."ฉูเทียนที่ไม่ปกปิดสถานะคนต่างถิ่นของตัวเองไว้,"คำสั่งของข้าถือเป็นที่สุด,หากว่าใครกล้าขัดขืนล่ะก็,ข้าจะลงโทษอย่างหนัก!"
"ขอรับ!"
"พวกเราจะทำทุกอย่างต่างคำสั่งของต้าโซวหลิง!"
เหล่าตัวตนระดับสูงของเผ่าโนมที่แสดงท่าทางเคารพเขาเป็นอย่างมาก.
ในดินแดนหนี่เกินแห่งนี้ผู้เชี่ยวชาญคือผู้ได้รับความเคารพ,คำพูดของพวกเขาคือที่สุด,ทุกคนย่อมไม่มีสิทธิ์แย้งแน่นอน,พวกเขาเองก็รู้ว่าฉู่เทียนแข็งแกร่งขนาดใหน?,การที่เขาได้กลายเป็นผู้นำคนใหม่ในค่าย,ย่อมแน่นอนว่าหาได้มีใครสนใจว่าเขาจะเป็นคนจากภายนอก.
ฉู่เทียนที่ได้รับข้อมูลมา,ค่ายเป่าจวินนี้มีเผ่าโนมมากกว่า
10,000 ตน,แม้ว่าโนมจะมีพลังในการต่อสู้ไม่มากนัก,ทว่าพวกเขาก็มีวิชาเครื่องกลและศาสตร์การเล่นแร่แปรธาตุ,ที่สามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกเขาได้,ดังนั้นหากว่านำมาฝึกฝนจะกลายเป็นทรัพยากรที่ล้ำค่ามาก!
"ข้ามีหน้าที่สองอย่างให้กับพวกเจ้า!"
"อย่างแรกคือเข้าจู่โจมหมู่บ้านอื่นๆ,นำคนมาเพิ่มในดินแดนของพวกเราให้มากขึ้น!"
"อย่างที่สอง,ข้าต้องการเก็บรวบรวมศิลามิติ,ยิ่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี!"
ฉู่เทียนที่กางแผนที่ออก,พร้อมกับขีดกากบาทสำหรับหมู่บ้านขนาดเล็กและค่ายแห่งนี้,และทำการวงกลมไปยังพื้นที่อื่น,ซึ่งจะเป็นพื้นที่เป้าหมายต่อไปที่จะทำการเข้ายึดครอง.
ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันอย่างอักอ่วน.
ฉู่เทียนที่สอบถามออกไป,"พวกเจ้ามีความเห็นอย่างไรบ้าง?"
"ต้าโซวหลิงท่านไม่ใช่คนเผ่าใดเลยในดินแดนหนี่เกินแห่งนี้,ดังนั้นจึงไม่รู้เกี่ยวกับกฏของที่แห่งนี้โดยเป็นกฏห้ามสั่งสมกองกำลังทหารและขยายดินแดน,พวกเราเกรงว่าหากฝ่าฝืนล่ะก็จะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมา!"เป่ยเตี๋ยที่กล่าวหล่านล้อม,"การที่พวกเรายึดค่ายเป่าจวินนี้มา,บางทีอาจจะไปกระตุ้นเมืองอานเห่ยแล้วก็ได้,หากว่ายังขยายดินแดนอีกล่ะก็,ข้าเกรงง่าพวกเขา..."
ฉู่เทียนกล่าวออกไปอย่างดูแคลน,"เรื่องนี้พวกเจ้ากังวลอะไรกัน,เรื่องนี้พวกเจ้ารับคำสั่งจากข้าก็พอ,เข้าใจใหม?"
"รับทราบ,ต้าโซวหลิง!"
หลายๆคนก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก.
แม้ว่าการทำเช่นนี้จะอันตราย,ทว่าก็ยังดีกว่าถูกไฟผลาญของต้าโซวหลิงไม่ใช่รึ?
ภาพของฉู่เทียนที่ได้ประทับลงในจิตใจของเหล่าชาวพื้นเมืองเหล่านี้แล้ว,เป็นความน่าหวาดกลัวยิ่งกว่าปิศาจร้าย,พวกเขาย่อมไม่กล้าที่จะขัดใจโดยง่าย.
ที่จริงเรื่องที่ไป่เตี๋ยกล่าวออกมานั้นทำไมฉู่เทียนจะไม่รู้กัน.
ทว่าฉู่เทียนนั้นไม่ต้องการเสียเวลาไปกับดินแดนหนี่เกินนานเกินไป.
เขาจะต้องใช้เวลากี่เดือนกันหากค่อยๆจัดการไปอย่างช้าๆ,ไม่สามารถบอกได้ด้วยว่าการก้าวไปข้างหน้านั้นจะมั่นคงหรือไม่,ทว่าเกี่ยวกับเมืองฉีจีล่ะ?จะต้องรู้ด้วยว่าเมืองฉีจีเองก็ใช่ว่าจะไร้ซึ่งปัญหาใดๆในตอนนี้.
ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น,ไม่ว่าจะแผนอะไร,ก็ไม่สามารถปล่อยให้ล่าช้าได้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==> Click
-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น