Immortality Chapter 243 Broken heart is only the millennium tunes

Immortality Chapter 243 Broken heart is only the millennium tunes

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 243   หัวใจที่ระทมเพียงแค่พันปี.

Chapter 243 Broken heart is only the millennium tunes

断肠只为千年曲

  หัวใจที่ระทมเพียงแค่พันปี.

ขณะที่ทุกคนกำลังเฝ้ารอ,ที่ด้านนอกของสำนักซังอวิ๋น,ตอนนี้ก็ปรากฏกองกำลังกลุ่มหนึ่ง,กองกำลังขนาดใหญ่ที่มีทหาร 300,000 คน,นอกจากนี้,ยังเป็นทหารระดับสูง,ที่มีพลังแกนทองขึ้นนไปทั้งนั้น.

อ๋องจวีลู่นำทหารมาด้วยตัวเอง.

อ๋องจวีลูยืนอยู่ด้านหน้า,จ้องมองไปยังค่ายกล,ซึ่งมีหมอกปกคลุม,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ดี,ทุกคนเตรียมตัว."

"เฮ้ๆๆ!"

เสียงคำรามของทหาร 300,000 นาย เสียงดังสนั่น,อ๋องจวีลู่ที่ยกมือ,เหล่าทหารที่ยกดาบชี้ไปด้านหน้า,พร้อมกับกระตุ้นพลัง,สร้างปราณดาบขึ้นมา,พร้อมกับเหวี่ยงดาบออกไป.

เสียงคำรามที่ดังก้อง,เป็นเหตุให้คนของสำนักซังอวิ๋นออกมาตรวจสอบ,พริบเตาเดียวเท่านั้นพวกเขาที่ยังไม่ออกมาด้วยซ้ำ,ก็สัมผัสปราณกระบี่ที่รุนแรงได้ในทันที.

ปราณดาบ 300,000!

"ฆ่า!"

เสียงคำรามของอ๋องจวีลูดังลั่น.

"ฆ่ามัน!"

เสียงของทหารทั้ง 300,000 ที่ดังขึ้นเรื่อยๆ,เสียงข่มขู่ที่ก้องกังวาน,เสียงที่ดังผ่านไปยังพื้นที่นับพันลี้,เสียงดังก้อง,เหล่าหมู่มวลสกุณาที่ตื่นตระหนกบินว่อนด้วยความตกใจหนีจากป่าทั้งใกล้และไกล,สัตว์ป่ามากมายเองก็เริ่มคุ้มคลั่ง,คลื่นเสียงที่ส่งออกไปในเวลานี้,ทำให้ภูเขาทุกแห่งเต็มไปด้วยความโกลาหล.

ผู้คนในรัศมีพันลี้เวลานี้,ต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,กับเสียงที่คุกคามพวกเขา,เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกร.

ทหารสามแสน,ปราณดาบสามแสน,พุ่งตรงไปยังค่ายกลของสำนักซังอวิ๋น,ปะทะค่ายกลอย่างรุนแรง.

เหล่าทหารมากมายที่จู่โจมพร้อมๆกัน,ด้วยพลัง 300,000 เท่า,พลังฝึกตนต่ำสุดคือระดับแกนทอง,และยังมีระดับก่อตั้งวิญญาณอีกไม่น้อย,ขุนพลที่กว่าสิบคนมีระดับหลอมกายธาตุ,แม้แต่อ๋องจวีลูและอู๋อัน ผู้ฝึกตนที่มีระดับจักรพรรดิแท้.

เป็นพลังโจมตีที่ไร้ขีดสุดจริงๆ.

กับการโจมตีดังกล่าว,ค่ายกลสำนักซังอวิ๋น,เกิดเป็นแสงการกระแทกประกายแสงสว่างวูบจากการเสียดสีเห็นเป็นเหมือนกับกับดาวหางที่ระเบิดกลายเป็นริ้วแสงนับล้านๆ,ฟุ้งกระเจิงสว่างจ้าไปทุกทิศทาง.

"ตูมมมมมมมมม!"

เป็นการโจมตีที่ทรงพลังมาก,พื้นที่อากาศรอบๆเริ่มบิดเบี้ยว,แม้ว่าคนเพียงคนเดียวจะมีพลังจำกัด,แต่เมื่อเป็นสิบเท่าหรือร้อยเท่าย่อมต่างออกไป,หนำซ้ำเวลานี้,ยังเป็นการรวมพลังกันของคน 300,000 คน.

ค่ายกลสำนักซังอวิ๋นแม้ว่าจะทรงพลัง,ทว่า,ตอนนี้ก็ไม่สามารถต้านกองกำลัง 3 แสนนายได้,ปราณกระบี่ทั้งสามแสน,แบ่งแยกค่ายกล,ตอนนี้มันบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง,และดูเหมือนว่าจะเปิดออกมาโดยสมบูรณ์.

พลังทะลวงที่ร้ายกาจ!

หลังจากปราณดาบมากมายที่โจมตีต่อเนื่องมายังค่ายกล,จนทำให้ค่ายกลระเบิดออกมา,ที่ด้านในพลังวิญญาณที่ฟุ้งกระจาย,เศษดินเศษหินรวมถึงต้นไม้ที่แตกสลาย,ลอยว่อน,หมอกควันที่คลุมสำนักกระจายไปทุกทิศทาง.

สำนักซังอวิ๋น,ถูกทำลายแล้ว!

แม้ว่าทุกคนในสำนักจะยังปลอดภัยดี,ทว่าสำนักในเวลานี้พังทลายกลายเป็นซากปรักหักพัง,แม้แต่เกาะลอยฟ้า,ยักแตกออกเป็นเสียงๆ,ล่วงหล่นลงมาด้านล่าง,เหมือนกับอุกกาบาต.

ปราณดาบ 300,000 ที่โจมตีออกมาพร้อมกัน,เหล่าศิษย์ของสำนักซังอวิ๋นในเวลานี้ต่างก็บินออกมาเหมือนผึ้งแตกรัง,จงซานที่ก้าวออกมาจากห้องโถง,ก้าวมายังลานด้านนอก,ปกป้องเศษดินเศษหินที่พังทลายลงมา.

ทั่วทั้งห้องโถงที่ฝุ่นฟุ้งกระจาย,สถานที่อื่นๆเองก็กลายเป็นซากปรักหักพัง,เหล่าศิษย์ทุกคนของสำนักซังอวิ๋นที่จ้องมองออกไปด้วยสายตางงงวย,กองกำลัง 300,000 ปรากฏขึ้นมาทันทีได้อย่างไร,ราวกับไม่อยากเชื่อภาพที่เห็น,เกิดอะไรขึ้น? เกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?

จงซาน,กงจูเฉียนโหยวและหรูเหยี่ยนที่ก้าวออกมาจากห้องโถงช้าๆ,จ้องมองไปยังฝุ่นคละคลุ้งปกคลุมไปทั่วสำนักซังอวิ๋น,สายตาของจงซานที่สั่นไหวไปมา.

ประมุขและเหล่าผู้ฝึกตนอื่น,ฉิวสุ่ยและคนอื่นๆเองก็ยืนจ้องมองออกไปรอบๆเช่นกัน,พื้นที่รอบๆตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยฝุ่นและหมอกที่มากมาย.

ทันใดนั้น,ก็ปรากฏลมที่รุนแรงราวกับพายุ,ปัดเป่าหมอกควันและฝุ่นออกไปในทันที.

จงซานที่กวาดตามองออกไป,ที่ไกลออกไปบนภูเขาสูง,ตอนนี้มีอ๋องจวีลูและอู๋อาน,พร้อมกับกองกำลังทหารที่ล้อมรอบพื้นที่แห่งนี้เอาไว้กว่า 300,000 นาย,พร้อมกับทำลายม่านคุ้มภัยของสำนักซังอวิ๋นไปอย่างงั้นรึ?

ทว่าสามารถมอบเห็นได้ว่าเป็นอู๋อานที่ตะวัดสร้างพายุเป่าหมอกและควันด้วยวิชาสายลมของอู๋อาน.

"กงจูเฉียนโหยว,จงซาน,ไม่เห็นเจ้านานเลยนะ!"อ๋องจวีลูที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

สองเดือนครึ่ง,ตลอดสองเดือนครึ่งนี้,พวกเขาที่ค้นหาอยู่ตลอดเวลา,ท้ายที่สุดก็เห็นคน! จะไม่ทำให้อ๋องจวีลูตื่นเต้นได้อย่างไร?

เสียงของอ๋องจวีลูที่ตะโกนดังลั่น,จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,สายตาของกงจูเฉียนโหยวในเวลานี้ค่อนข้างกระวนกระวาย,ทว่าใบหน้าท่าทางของหรูเหยี่ยนเวลานี้,ดูเหมือนว่าจะมีท่าทางค่อนข้างเศร้าสร้อย.

"อ๋องจวีลู,เจ้าใจกล้าเกินไปแล้ว!" เสียงๆหนึ่งที่ดังสนั่นขึ้นในทันทีเช่นกัน.

เสียงที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด,ดังหมุนม้วนกวาดซากปรักหักพัง,กระจายไปทั่วทั้งกองทัพ 300,000 นาย,เป็นเสียงที่ก้าวร้าวอหังการ,ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.

ได้ยินเสียงดังกล่าวแล้ว,จงซานและกงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ทว่าใบหน้าของหรูเหยี่ยนในเวลานี้เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น,นางที่กำหมัดแน่น,ต้องการที่จะก้าวไปยังต้นเสียงแต่ก็ไม่ได้ก้าวออกไป.

เสียงดังกล่าว,ที่ทำให้คนสำนักซังอวิ๋นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,โดยเฉพาะฉิวสุ่ย,ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความยินดี,มีเพียงแค่ประมุขเท่านั้น,สีหน้าแววตาของเขาที่ยังเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด,ไม่เปลี่ยนแปลง.

อ๋องจวีลูที่ได้ยินเสียงดังกล่าว,ถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสีทันที,ร่างกายที่สั่นไหวเล็กน้อย,เขาที่ต้องการที่จะมาจับตัวจงซานและกงจูเฉียนโหยว,แล้วเร่งรีบจากไป,แต่กับกลายเป็นว่าช้าไปแล้ว,ขณะที่อ๋องจวีลูเตรียมตัวเคลื่อนไหว,ที่ด้านหน้าเขาก็ปรากฏร่างของคนสามร่าง.

คนสามคนที่มาขวางอ๋องจวีลู,อีกทั้งเวลานี้ไม่ไกลออกไปนั้นยังมีกองกำลังเป็นจำนวนมาก,ที่กำลังเคลื่อนทัพมา,กองกำลังต้ากวง,แน่นอนว่ามีจำนวนมากมายกว่ากองกำลังของอ๋องจวีลูซะอีก.

เห็นกองกำลังต้ากวงที่มากขึ้นเรื่อย,อ๋องจวีลูตอนนี้รู้สึกหงุดหงิด,หดหู่เป็นอย่างมาก,มากยิ่งกว่าเมื่อครั้งค้นหากงจูเฉียนโหยวและจงซานไม่เจอตลอดสองเดือนที่แล้วซะอีก,เขาอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา,ความรู้สึกเวลานี้,ห่อเหี่ยว,เศร้าผิดหวังอย่างคนานับ.

การพบกันของผู้นำทัพทั้งสอง.

การข้ามผ่านเขตแดนของต้ากวงเข้ามา,จำเป็นต้องระวังตัวเป็นอย่างมาก,แน่นอว่าเขาเข้าใจเรื่องนี้ดี,เรื่องนี้เกี่ยวพันธ์กับความสัมพันธ์ของสองราชวงศ์,สถานการณ์ในเวลานี้นับว่าละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก,การพบกันของผู้บัญชาการทหารของทั้งสองฝ่าย,นี่คือฉนวนที่จะเกิดสงครามได้เลย,สองบุคคลสำคัญที่กำลังจะประจันหน้ากัน,จะก่อสงคราม,หรืออ๋องจวีลูที่จะถอยกลับไปในทันที,ไม่เช่นนั้นแล้วการต่อสู้ในครั้งนี้จะกลายเป็นการจุดไฟสงครามระหว่างสองราชวงศ์ราชันย์อย่างเป็นทางการทันที.

อ๋องจวีลูนั้นไม่ยินดีที่จะเปิดฉากสงครามระหว่างสองราชวงศ์อย่างแน่นอน,นอกจากนี้กองกำลังทหารที่เขานำมานั้นเป็นกองกำลังส่วนตัว,ยังไม่ได้รับการรับรองจากองค์ราชันย์,จะให้เขาเปิดฉากสงครามได้อย่างไร.

ในเวลานี้,อุปราชของต้ากวง,ผู้นำทัพของต้ากวงได้เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ด้วยตัวเอง.

จงซานและกงจูเฉียนโหยวในเวลานี้,อยู่เพียงแค่เอี้อมมือแล้ว,กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจะไม่ทำให้อ๋องจวีลูหดหู่ใจได้อย่างไร,อ๋องจวีลูผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,ใบหน้าที่อดกลั้นจนแดงซ่านด้วยความโกรธ.

กับเรื่องราวเกินคาดนี้,ภายในใจของอ๋องจวีลูที่สับสนวุ่นวาย.

"เสี่ยวหวัง!"เสียงของอ๋องจวีลูที่อดกลั้นความโกรธเอาไว้,พร้อมตะโกนออกไปเสียงดัง.

แน่นอนว่าเขาคือคนที่ปรากฏการขึ้นมา,ขวางทางการจับตัวจงซานและกงจูเฉียนโหยวนั่นเอง.

"เสี่ยวหวัง,อุปราชของต้ากวง,คนผู้นี้ห้าสิบปีที่แล้วได้ทำการฝึกฝนสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง,อีกทั้งมีกลยุทธ์ทางทหารที่ยอดเยี่ยม,เขาที่พิชิตดินแดนรอบๆ,ไม่เคยพ่ายแพ้,ตราบเท่าที่มีเขาในกองทัพก็ทำให้กองกำลังดังกล่าวนั้นเต็มไปด้วยพลัง,เขานับว่าเป็นแม่ทัพที่พันปีจะพบได้สักคนหนึ่ง,ทว่าช่างน่าเสียดายที่เขาเพิ่งปรากฏตัวเมื่อห้าสิบปีที่แล้ว,ไม่เช่นนั้นร้อยปีก่อนนั้นเขาคงเป็นหนึ่งในคู่ต่อสู้ที่เก่งกาจของอี้เหยี่ยน."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวตอบจงซาน.

"เสี่ยวหวัง?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองขึ้นไปบนฟ้า.

ทว่าหรูเหยี่ยนในเวลานี้,ดูเหมือนว่านางจะเปลี่ยนเป็นนิ่งงัน,เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้า,ใบหน้าที่ชะงัก,ท่าทางที่ดูราวกับยกภูเขาออกจากอก.

เสี่ยวหวังที่นำมาก่อนสามคน,ก่อนที่จะมีทหารตามมาถึง มากขึ้นเรื่อย,ระดับหลอมกายธาตุ,ตามมาด้วยก่อตั้งวิญญาณ,และแกนทอง,ปรากฏตัวขึ้นเรื่อยๆ,ตอนนี้กระจายกันอยู่รอบๆซากปรักหักพังของสำนักซังอวิ๋น,กองกำลังทั้งสองฝ่ายตอนนี้,พร้อมแล้วที่จะก่อสงครามกันระหว่างสองราชวงศ์.

"อ๋องจวีลู,เจ้าควรกลับไปซะ!"ใบหน้าของเสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยัน.

ใบหน้าของอ๋องจวีลูที่แดงลามไปถึงคอ,ทั่วร่างที่สั่นเทิ้ม,ทว่า,เขาจะก่อสงครามอย่างงั้นรึ? สังหารรึ? ไม่เขาไม่มีอำนาจขนาดนั้น,นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก,นี่จะเป็นการเปิดความแค้นสร้างสงครามของราชวงศ์ทั้งสองขึ้น.

"♫♪หยดน้ำตาหลั่งไหล,ถอนหายใจทุกๆครั้ง♫♪,ยากเกินจะตัดใจ,ไม่เห็นสามีอีกแล้ว, ♫♪พันปีมานี้มึนเมาด้วยความระทม, ♫♪เกลียดใจตัวเองนัก,ใยต้องผูกพัน..... ♫♪"

ที่ด้านหน้าของจงซาน,หรูเหยี่ยนตอนนี้กำลังร้องเพลงออกมา,เป็นเพลงที่อ้างว้าง,ที่ต้องอยู่ลำพังเพียงคนเดียว,หรูเหยี่ยนที่เคยบอก ว่าเสี่ยวปิงอี้เคยสอนนางร้องเพลงๆนี้.

"♫♪หยดน้ำตาหลั่งไหล,ถอนหายใจทุกๆครั้ง♫♪,ยากเกินจะตัดใจ,ไม่เห็นสามีอีกแล้ว, ♫♪พันปีมานี้มึนเมาด้วยความระทม, ♫♪เกลียดใจตัวเองนัก,ใยต้องผูกพัน..... ♫♪"

กองกำลังทั้งสองฝังกว่า 800,000,พวกเขาที่กำลังประจันหน้ากัน,จิตสังหารที่คละคลุ้งไปทั่ว,แต่ทันใดนั้นก็ถูกแปรเปลี่ยนให้กลายเป็นความเศร้าขมขื่นอย่างที่สุด,เป็นเพลงที่อ้างว้างเหงาหงอยมากมายมหาศาล.

เสียงเพลงที่ถูกขับขาน,ทำให้ทหารทั้งสองฝั่งยืนนิ่ง,แม้แต่อ๋องจวีลูเอง,ใบหน้าแดงซ่านด้วยความโกรธ,ยังถูกปัดเป่าออกไป จนต้องหันหน้าจ้องมอง.

อ๋องจวีลูที่จ้องมองไปยังฝั่งตรงข้าม,ทิศทางของราชวงศ์ต้ากวง,เหล่าแม่ทัพที่เสี่ยวหวังนำมา,ตอนนี้ทุกคนได้หันกลับไป,หนึ่งคนที่อยู่ข้างๆเสี่ยวหวัง,ที่ชำเลืองมองตาโต,แววตาไม่อยากเชื่อ.

เสี่ยวหวังเวลานี้ยังไม่ได้หันหน้ากลับไป,ทว่าน้ำตาของเขาที่ไหลอาบไปทั้งสองแก้ม,ความรู้สึกอัดอั้นหวาดหวั่นจนไม่กล้าหันกลับไป,พร้อมกับสูดหายใจลึก.

"ฟู่ส่วย!"ชายที่อยู่ข้างๆเสี่ยวหวังที่อุทานออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.

父帅Fù shuài บิดาผู้บัญชาการ,

ในอดีตนั้น,ย้อนกลับไปในความทรงจำของเสี่ยวหวัง,ครั้งนั้นเขาที่ยังมีนามว่าเสี่ยวปิงอี้ได้ถูกช่วยในตอนท้ายที่สุด,พวกเขาก็คือบุตรบุญธรรมทั้งสองที่จากไปที่สำนักเซียน เวลานั้นบุตรของเขาที่ได้มาคุกเข่าที่หน้าโลงศพ,เสี่ยวปิงอี้ที่ต้องการช่วยหรูเหยี่ยนด้วย,ทว่า,หรูเหยี่ยนตายไปแล้ว,พวกเขาทั้งคู่ที่ต้องจากกันในทันที,เสียวปิงอี้ที่หัวใจสลาย,เขาจึงได้ทำการปิดพื้นที่อยู่อาศัยดังกล่าวรอบๆ,ไม่ให้ใครเข้าใกล้,เพื่อไม่ต้องการให้ใครรบกวนหรูเหยี่ยน,จากนั้นมาเขาก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็นเสี่ยวหวัง,แม้แต่บุตรบุญธรรมทั้งสองก็ได้เปลี่ยนชื่อด้วย,พวกเขาที่ทิ้งเรื่องราวในอดีต,ลืมมันไปไม่กล้าที่จะนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.

พันปีผ่านมา,บุตรบุญธรรมสองคน,หนึ่งคนเป็นประมุขสำนักซังอวิ๋น,ส่วนอีกคนที่คอยติดตามเสี่ยวหวัง,พวกเขาที่ได้รับใช้ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,เสี่ยวหวังที่ได้รับตำแหน่งอุปราช,ด้วยความสามารถของเขา,นับว่าเป็นคนที่มีชื่อเสียงท้าทายสวรรค์.

เวลาผ่านไปไม่นาน,เสี่ยวหวังที่คิดว่าเขาได้ลืมเรื่องทุกอย่างแล้ว,ทว่าหลังจากที่เขาเปลี่ยนชื่อเป็นเสี่ยวหวังนั้น,มันกับทำให้เขาไม่สามารถลืมเรื่องราวชีวิตของเขาที่ผ่านมาได้เลย.

น้ำตาที่อาบแก้มเป็นสาย,เสี่ยวหวังที่ค่อยๆหัวกลับมาช้าๆ.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.