วันจันทร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 229 Resigning on account of age and returning to one's home place

Immortality Chapter 229  Resigning on account of age and returning to one's home place

นิยาย เรื่อง อมตะ  229 ชำระล้างพิษ.


告老还乡
  ชำระล้างพิษ.

"อะไร?"อ๋องจวีลู่ที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.



"กงจูเฉียนโหยวถูกช่วยชีวิตแล้ว."พุทธะฮุยกวงกล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ.

"เจ้าบอกว่ากงจูเฉียนโหยวหายดีแล้วอย่างงั้นรึ?"อ๋องจวีลูทีกล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"หายดีอย่างงั้นรึ?ไม่มีทาง,ถึงแม้ว่าจะมีบัวหิมะพิสุทธิ์ก็ตาม,จำเป็นต้องใช้เวลาพักฟื้นหนึ่งร้อยวัน,ด้วยการขับพิษหนอนไหมทองทมิฬนั้น,เวลานี้กงจูเฉียนโหยวน่าจะมีสภาพร่างกายไม่ต่างจากคนธรรมดา."พุทธะฮุยกวงที่แค่นเสียงเย็นชา.

"โอ้ว?ร้อยวันอย่างงั้นรึ?"อ๋องจวีลู่ที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"อืม,หนึ่งรอยวัน,ตอนนี้ดวงวิญญาณเทวะของนางปนเปื้อน,เมื่อดวงวิญญาณเทวะปนเปื้อน,ก็จะไม่สามารถใช้พลังวิญญาณได้,ร่างกายของนางไม่ต่างจากคนธรรมดา,ตอนนี้เมื่อใช้บัวหิมะพิสุทธิ์ขับพิษออกไป,ต้องใช้เวลาอีกหนึ่งร้อยวันเพื่อฟื้นฟูพลังกลับมา,ทีละนิดๆ."พุทธะฮุยกวงกล่าว.

"หนึ่งร้อยวัน,ตอนนี้พวกเขาได้หนีออกไปจากรัศมีของกองทัพแล้ว,เหลือแค่ร้อยวันนับว่าเป็นปัญหาทีเดียว."อ๋องจวีลู่ที่ส่ายหน้าไปมา.

"ไม่,กงจู,แม้ว่าจะถูกชำระล้างกำจัดหนอนไม้ทองทมิฬออกไปแล้วก็ตาม,ทว่า,ภายในร่างของนางก็ยังกากของพิษคงเหลืออยู่,มันจะไม่หายไปในหนึ่งร้อยวัน."พุทธะฮุยกวงที่จ้องมองอ๋องจวีลู่ด้วยรอยยิ้ม.

"หมายความว่ายอย่างไร?"อ๋องจวีลู่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ท่านอ๋องโปรดวางใจพิษดังกล่าวนี้สามารถใช้สัมผัสเทวะตรวจจับได้."พุทธะฮุยกวงที่ยืนกลุ่มก้อนเศษของหนอนไหมทองทมิฬขึ้นมาให้อ๋องจวีลูตรวจสอบ.

อ๋องจวีลู่ที่กวาดตามองพิษดังกล่าว,ทันใดนั้นก็ดวงตาเบิกกว้าง.

"พิษนี้,น่าหวาดกลัวจริงๆ!"อ๋องจวีลู่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

"ใช่แล้ว,พิษนี้ข้าได้ผนึกเอาไว้ด้วยวิชาพิเศษ,กงจูเฉียนโหยวย่อมรับรู้,ไม่เพียงแต่มันยังตกค้างในร่างของนาง,ภายในหนึ่งร้อยวันนี้,เมื่อพวกเราใช้สัมผัสเทวะค้นหา,ภายในรัศมีสิบจ้าง,สัมผัสเทวะที่กวาดออกไปนั้น,จะทำอันตรายต่อนางได้,อีกทั้งในเวลากลางคืนเองร่างกายของนางจะส่องประกายแสงนำทางอีกด้วย,ด้วยวิธีการดังกล่าวนี้,ท่านอ๋องสามารถที่จะสามารถค้นหากงจูเฉียนโหยวได้อย่างง่ายดาย,นอกจากนี้กงจูและจงซานเป็นเหมือนกับตัวถ่วง,คนทั้งสี่คงหนีไปไม่ไกล."พุทธะฮุยกวงล่าว.

ได้ยินคำพูดของพุทธะฮุยกวงดวงตาของอ๋องจวีลู่หดเกร็ง.,แสดงท่าทางประหลาดใจ,ด้วยการแนะนำของพุทธะฮุยกวงเขาจึงไม่ได้กล่าวอะไรต่อไป.

ในเวลาเดียวกัน,อีกกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งกลับมา,เป็นกลุ่มของอุปราชอี้เหยี่ยน.

อ๋องจวีลู่ที่ก้าวออกไปหาในทันที,"อุปราช,ได้กระจกเงาหมื่นนครกลับมาหรือไม่?"

อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา,จ้องมองไปยังอ๋องจวีลู่,"เซียนเซิงสุ่ยจิงและกู่หลินช่างโชคดีจริงๆ,หนีไปได้."

ได้ยินคำพูดของอี้เหยี่ยนแล้ว,อ๋องจวีลู่หัวใจสั่นไหว,พยักหน้าไม่กล่าวอะไรอีกต่อไป.เขาที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อรอการต่อสู้ให้จบลง.
.........

หลังจากนั้นสามวัน.

หุบเขาแห่งหนึ่ง,เซียนเซิงสุ่ยจิงและกู่หลินที่รอคอยอยู่อย่างอดทน.

"ซือจื่อ,กงจูเฉียนโหยวคงจะไม่มีหวังแล้ว."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมา.

"เฮ้เฮ้,อารมณ์ของผู้ยิ่งนั้นมันช่างยากจะหยั่งถึง,ในเมื่อจงซานตายไป,แน่นอนว่านางย่อมไม่ยินดีกลับมารวมกลุ่มกับเรา,พวกเรากลับได้แล้ว,ด้วยมีอาต้าและอาเอ้ออยู่ด้วย,ไม่จำเป็นต้องห่วงพวกนาง."กู่หลินที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.

"ครับ."เซียนเซิงสุ่ยจิงพยักหน้า.
........

เมืองเทียนกง,ห้องโถง,ราชวังหลวง.

อี้เหยี่ยน,น่าหลานเพียวเสวี๋ย,และอ๋องจวีลูที่รวมตัวประชุมกัน.

"เหนือหัว,ทำไมท่านไม่ลงดาบสังหารจื่อจิ้นปู่ซามังกรสวรรค์ไปในตอนนั้น!"อี้เหยียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเสียดาย.

"ลงดาบเหรอ? เจ้ามองไม่เห็นตัวอักษรบนกำแพงภูเขาใหญ่นั่นรึอย่างไร?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยเอ่ย.

"ตัวอักษรเจ็ดตัวรึ? ตัวอักษรนั่น,จะต้องเป็นฝีมือของจงซานทิ้งเอาไว้อย่างแน่นอน,มีเพียงเขาเท่านั้นที่ทำเรื่องหน้าไม่อายเช่นนั้นได้."อี้เหยียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกระวนกระวายใจ.

ตัวอักษรเจ็ดตัว" ไร้ยางอาย,ฉวยผลประโยชน์ที่ไม่ชอบด้วยเหตุผล!" ด้วยเหตุนี้ในช่วงเวลาสุดท้ายจึงทำให้สามารถช่วยจื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์ได้.
不要 乘人之危 (7ตัว) Bùyào liǎn chéngrénzhīwēi  ไร้ยางอาย ฉกฉวยเอาผลประโยชน์ที่ไม่ชอบด้วยเหตุผล

"อุปราช,เหนือหัวที่ชนะจื่อจุ้นปู่ซ่าเทพมังกรสวรรค์,เพียงแค่นี่ก็น่ายินดีแล้ว,เพียงแค่นี้ก็ได้รับชื่อเสียงเพียงพอแล้ว."อ๋องจวีลู่ที่กล่าวออกมา.

"ชนะรึ?ไม่,เหนือหัวแพ้แล้ว,ต้ายวีของพวกเราแพ้แล้ว."อี้เหยียนที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.

"อี้เหยียน! เจ้าหมายความว่าอย่างไร."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวเช่นเดียวกัน.

"เหนือหัว,เรื่องนี้...."อ๋องจวีลูได้อธิบายเรื่องที่อี้เหยียนนั้นได้จัดงานเลี้ยงวางยาพิษพุทธะฮุยกวง,รวมถึงเรื่องที่กงจูเฉียนโหยวได้ขโมยกระจกเงาหมื่นนคร.

"นี่เจ้า,คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะกล้าขัดคำสั่งข้า,ไม่แปลกใจเลยว่าจื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์ไม่สามารถต่อสู้ได้เต็มกำลัง,ที่จริงแล้วเป็นเพราะเจ้านี่เอง."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่โกรธเกรี้ยวจนหน้าแดง.

"ฝ่าบาท,เฉินมีวิธี,ที่จะนำกระจกเงาหมื่นนครกลับมา."อ๋องจวีลูที่กล่าวออกมาในทันที.

"โอ้ว?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังอ๋องจวีลู,อี้เหยียนเองก็เช่นกัน.

"กงจูเฉียนโหยวตอนนี้ต้องยังอยู่ในต้ายวีของพวกเราอย่างแน่นอน,นอกจากนี้ร่างของนางยังไม่ต่างจากมุกราตรี,ตราบเท่าที่สัมผัสเทวะกวาดตาออกไปรอบๆ,จะต้องมองเห็นนางแน่นอน,ตราบเท่าที่จับกงจูเฉียนโหยวได้,ก็จะสามารถนำไปแลกเปลี่ยนกับกระจกเงาหมื่นนครได้,อีกทั้งยังได้บัวหิมะพิสุทธิ์ที่อยู่ในครอบครองของนางด้วย."อ๋องจวีลู่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"ดี,ตราบเท่าที่จับกงจูเฉียนโหยวได้,กระจกเงาหมื่นนครก็จะกลับมาได้.

"ไม่ได้,ฝ่าบาท,จะทำเช่นนั้นไม่ได้,หากว่ากองกำลังของต้ายวีเคลื่อนทัพออกไปค้นหา,จะดึงนักฆ่ามากมากเข้ามาแน่นอน,หากว่ามีนักฆ่าคนใดสังหารกงจูเฉียนโหยวไป,พวกเราไม่ต้องแบกหม้อก้นดำหรอกรึ?"อี้เหยียนที่กล่าวเตือน.
Hēiguō แบกหม้อก้นดำ - แพะรับบาป

"พวกเราต้องค้นหากงจูเฉียนโหยว,ภายในร่างของกงจูเฉียนโหยวนั้นมีกากพิษของหนอนไหมทองดำ,ถึงแม้ว่านางตายไป,พวกเราก็โบ้ยให้กับแดนเทวะเทพพิสุทธ์ได้."อ๋องจวีลุ่ที่โต้แย้งไปในทันที.

"ทว่า,ตอนนี้พุทธะฮุยกวงนั้นได้ประกาศไปแล้ว่ากงจูเฉียนโหยวมีบัวหิมะพิสุทธิ์."อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาในทันที.

"แล้วอย่างไร,คำพูดที่ไร้สาระของพุทธะฮุยกวงนั้น,ใครจะไปเชื่อเขาอย่างงั้นรึ? กงจูเฉียนโหยวปุ๊บปับจะมีบัวหิมะพิสุทธ์ได้อย่างไร,ราชวงศ์ต้ายวีของพวกเราหากต้องการความน่าเกรงขามล่ะก็,จะต้องได้กระจกเงาหมื่นครกลับมา,การสร้างเมืองให้แข็งแกร่ง,ก็เท่ากับความแข็งแกร่งของชาติ,เหนือหัว,โปรดสั่งการ!"อ๋องจวีลูที่จ้องมองไปยังราชันย์น่าหลานเพียวเสวี๋ย.

"อืม,กล่าวมีเหตุผล."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่พยักหน้า.

ใบหน้าของอ๋องจวีลู่ที่เฉิดฉาย,ส่วนอี้เหยียนเวลานี้,คุกเข่าลงในทันที,"เหนือหัว,จะทำเช่นนั้นไม่ได้,พวกเราจะทำให้ต้ายวีเสียหายจนไม่สามารถกอบกู้ได้."

น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังอี้เหยียน,"อุปราช,ความเห็นของข้าเจ้ามีสิทธิมาตัดสินใจแทนเหรอ."

อุปราชเหรอ? อี้เหยียนที่เงยหน้าขึ้นช้าๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าน่าเหลานเพียวเสวี๋ยจะเรียกเขาว่าอุปราช,อุปราชอย่างงั้นรึ? ก่อนหน้านี้เขาจะเรียกว่าอีเหยี่ยน,อุปราช? เขาที่ต้องการแสดงอำนาจ? เขากำลังถูกสงสัยอยู่อย่างงั้นรึ?

ทันใดนั้น,อี้เหนี่ยนที่รู้สึกหดหู่ใจเป็นอย่างมาก,ตัวเขาที่ทำทุกอย่างเพื่อต้ายวีทั้งชีวิต,ทำงานอย่างหนักหน่วง,นี่คือสิ่งที่เขาได้รับรึ? เขาทำทุกอย่างเพื่ออะไรกัน?

เห็นท่าทางของน่าเหลานเพียวเสวี๋ยแล้ว,ท้ายที่สุดเขาก็กล่าวออกมาด้วยความเจ็บปวด."เหนือหัว,เฉินเจ็บป่วยจวบจนถึงตอนนี้อาจอยู่ได้ไม่กี่ปี,จึงต้องการถอนตัวจากตำแหน่งอุปราช,กลับไปใช้ชีวิตบั้นป้ายที่บ้านเกิด."

น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่หรี่ตาจ้องมองไปยังอี้เหยียน."หืม!"
!

อี้เหยียนที่คุกเข่าให้กับน่าหลานเพียงเสวี๋ย,พร้อมกับขอลาออกจากตำแหน่งอุปราช,พร้อมกับยื่นป้ายพยัคฆ์ออกไป,น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่รับมันกลับคืนมา,ก่อนที่อี้เหยียนจะลุกขึ้นหันหลังกลับพร้อมจากห้องโถงไปช้าๆด้วยท่าทางหดหู่อย่างที่สุด.

หลังจากที่อี้เหยี่ยนจากไปแล้ว,น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ยกยิ้มแห้งๆออกมาเล็กน้อย"อุปราชรึ?ดีนับจากนี้ข้าจะแต่งตั้งคนใหม่ก็แล้วกัน."

ใบหน้าของน่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ดูแปลกประหลาด,มองไม่เห็นว่าโกรธเกรี้ยว,มีความสุข,เศร้า,ดีใจ,หรืออย่างไร,ผ่านไปเป็นเวลาเนิ่นนานที่ได้แต่เงียบงัน.

อ๋องจวีลู่ในเวลานี้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,อี้เหยี่ยนจากไปแล้ว?หลังจากนี้ตำแหน่งอุปราชจะเป็นใครกันล่ะ?ข้าไง!

เห็นท่าทางที่เงียบงันของน่าหลานเพียวเสวี๋ย,อ๋องจวีลูที่หัวใจเต้นไปมาพร้อมกับถามออกมาเบาๆ."เหนือหัว,อี้เหยียนลาออจากตำแหน่งอุปราชไปแล้ว,ใครจะมาแทนที่? เหนือหัวตัดสินใจเอาไว้แล้วหรือยัง?"


น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่หันหน้ามาจ้องมองอ๋องจวีลูแค่นเสียงเย็นชาออกไป,"เจ้าไปวางแผนจับกุมตัวของกงจูเฉียนโหยวซะ."

"ครับ,คือ..."อ๋องจวีลู่ที่ราวกับว่าต้องการตำแหน่งอุปราช.

"ไป!"น่าหลานเพียวเสวี๋ยกล่าวเสียงแข็ง.

"ครับ."อ๋องจวีลูที่ตอบรับในทันที,จากนั้นก็ออกจากห้องโถง,ภายในใจของเขาที่รู้สึกขุ่นมัวเหมือนกัน,ตอนนี้ตำแหน่งอุปราชว่างอยู่,บางทีเหนือหัวต้องการที่จะปล่อยให้มันว่างเอาไว้เช่นนั้นนะรึ?
........

บนยอดเขาแห่งหนึ่ง,จื่อจุ้นปู่ซ่ามังกรสวรรค์จ้องมองไปยังพุทธะฮุยกวง,พร้อมกับขมวดคิ้วแน่น.

"ปู่ซา,กงจูเฉียนโหยวมีบัวหิมะพิสุทธิ์."พุทธะฮุยกวงกล่าว.

จื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์จ้องมองไปยังพุทธะฮุยกวงพลางถอนหายใจส่ายหน้าไปมา."ฮุยกวง,ครั้งนี้เจ้าได้สร้างภัยพิบัติครั้งใหญ่ขึ้นแล้ว."

"ปู่ซา,ท่านไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าสามารถตอบโต้อีกฝ่ายด้วยวิธีเดียวกันได้,กงจูเฉียนโหยววางยาข้า,ทำไมข้าจะวางยานางไม่ได้?"พุทธะฮุยกวงที่ใบหน้าไม่ยอมรับ.

"ข้าบอกแล้วว่า,ยาพิษนั่นอาจจะไม่ใช่ฝีมือของกงจูเฉียนโหยวก็ได้,วันนั้น,ที่บนยอดเขาพวกเขาได้สลักอักษรเจ็ดตัว,เพื่อช่วยชีวิตข้า,อาจจะไม่ใช่กงจูเฉียนโหยวก็ได้ที่วางยาพิษเจ้า."จื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์ส่ายหน้าไปมา.

"แต่ว่าก็อาจเป็นไปได้,ปู่ซ่า,ถึงสวรรค์จะลงโทษข้า,ข้าก็ไม่เสียใจ."พุทธะฮุยกวงที่ส่ายหน้าไปมา.

"โอ้ว,ไม้เน่าไม่สามารถแกะสลักได้,ฮุยกวง,เจ้าสามารถตัดสินใจแทนตัวเองได้ทุกอย่างแล้วต่อไป,ไม่สามารถตามข้าได้แล้ว."จื่อจุ้นปู่ซาเทพมังกรสวรรค์ที่ได้แต่ทอดถอนใจ.

พุทธะฮุยกวงที่ได้ยินก็คุกเข่าลง"ปู่ซ่า,ฮุยกวงรู้ว่าได้ทำผิดพลาดไป."

"ไปเถอะ,ชีวิตเป็นของเจ้า,ไม่ควรมาผูกติดกับข้า,ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่สามารถก้าวไปเป็นปู่ซาได้,จงไปค้นหาเส้นทางของเจ้าด้วยตัวเอง."จื่อจุ้นปู่ซาเทพมังกรสวรรค์ส่ายหน้าไปมา.

พุทธะฮุยกวงที่คุกเข่าให้กับ,จื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์,คำนับเก้าครั้ง,ก่อนที่จะกล่าวว่า"ปู่ซา,หากสวรรค์จะวางยาพิษข้า,ฮุยกวงก็จะไม่เสียใจ,หลังจากนี้ปู่ซารักษาตัวด้วย,ฮุยกวงจะต้องก้าวไปเป็นปู่ซาให้ได้."

จากนั้น,ฮุยกวงก็ลุกขึ้นยืน,ก่อนที่จะบินหายไป.

จื่อจุ้นปู่ซามังกรสวรรค์จ้องมองพุทธะฮุยกวงพลางส่ายหน้าไปมา,ทอดถอนใจเบาๆ.
..................

หลังจากนั้นสามวัน,บนเกี้ยวขนาดใหญ่,จงซานที่ใช้บัวหิมะพิสุทธิ์ชำระล้างพิษ.

ในเวลานี้ขณะชำระล้าง,ทันใดนั้น,กงจูเฉียนโหยวเปลือกตาเริ่มขยับ,ทว่าจงซานนั้นก็ไม่ได้เก็บบัวหิมะพิสุทธิ์กลับไป,เขายังคงทำการชำละล้างอยู่,และต่อจากนี้เขาจำเป็นต้องนำมันออกมาอีกหลายครั้งแน่นอน.

กงจูเฉียนโหยวที่ลืมตาขึ้นมาช้าๆ.

พริบตาที่นางลืมตา,กงจูเฉียนโหยวที่เห็นประกายแสงสีขาวบริสุทธิ์ปกคลุมร่างจงซาน,ราวกับว่าเขาเป็นเทพเจ้าที่ไร้ซึ่งราคี.

ทำให้กงจูเฉียนโหยวคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่,นางที่หลับตาอีกครั้ง,พร้อมกับขยี้ตาไปมา.

หลังจากที่ลืมตาขึ้นอีกครั้ง,นางก็ยังเห็นเป็นจงซาน,ทว่าในมือของเขานั้น,มีดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์เป็นอย่างมาก.


"เซียนเซิง,นี่มัน,บัวหิมะพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองตาโตไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น