Immortality Chapter 220 Great Luo mist
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 220 หมอกต้าโหลว.
"อุปราชนี่คือมังกรเมฆม่วงที่ฝ่าบาทมอบให้,อุปราชไม่เต็มใจที่จะกินมัน,ทว่าเวลานี้,กลับนำมากิน..."บนใบหน้าของเถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองด้วยท่าทางเศร้าที่ต้องสังหารมังกรตัวนี้ไป.
"เจ้าสงสารมันอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"ครับ,อุปราชน่าจะรู้ว่าคงไม่สามารถหามาได้อีกแล้ว,มังกรเมฆม่วง,ทั่วทั้งต้าโหลวคงจะมีเพียงแค่
2-3 ตนเท่านั้น,"แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้า.
"ข้าไม่คิดที่จะสงสารขอเพียงแค่งานสำคัญสำเร็จลุล่วง,ถึแม้ว่าพวกเราจะกินมังกรเมฆม่วงทั้งหมด,ก็ไม่น่าสงสาร."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"คับ,ตามที่อุปราชได้สั่งก่อนหน้านี้พลังวิญญาณมากมายนั้นซ่อนอยู่ตำแหน่งอุ้งเท้า,นั่นจึงทำให้พุทธะฮุยกวง,กินอุ้งเท้ามันไปจริงๆ,อุปราชรู้อย่างงั้นเหรอว่าพุทธะฮุยกวงจะกินส่วนนั้น?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เจ้าจำได้หรือไม่ว่าพุทธะฮุยกวงฝึกฝนวิชาใดอยู่?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมา.
"ตามข่าวลือแล้ว,พุทธะฮุยกวงนั้นได้ฝึกฝนทักษะพิเศษ,วิชากงเล็บ,ทว่าเขาไม่ค่อยแสดงให้คนเห็น,ทว่าจะใช้เฉพาะในเวลาที่หน้าสิ่วหน้าขวานเท่านั้น,ซึ่งสามารถที่จะใช้พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสได้."เถียนเสวี๋ยที่คิดใครครวญก่อนพูด.
"ถูกแล้ว,แม้ว่ามันจะไม่ช่วยอะไร,ทว่าด้วยวิชากงเล็กนั่น,เขาจะต้องรู้สึกสนใจในอุ้งเท้ามังกรเพื่อที่จะศึกษาความลึกล้ำของมัน,เพื่อที่จะช่วยพัฒนาวิชาของเขา,ดังนั้นข้าจึงคาดเดาว่าเขาจะต้องสนใจในอุ้งเท้ามังกรอย่างแน่นอน,ก่อนหน้านี้,ข้าเพียงแค่แนะนำให้เขาเล็กน้อย,ทันใดนั้นเขาก็เลือกอุ้งเท้ามังกรทันที."อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ทว่าหากเขาไม่กินอุ้งเท้ามังกรล่ะ?"เถี่ยเสวี๋ยที่สอบถาม.
"ข้ายังมีวิธี,ให้เขากิน."อี้เหยี่ยนที่กล่าวรับรอง.
"ใช่แล้ว,ไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่,ตราบเท่าที่อุปราชแนะนำ,เขาจะต้องกินอุ้งเท้ามังกรแน่นอน,ทว่าอุปราชได้นำพลังวิญญาณบางอย่างนั่นมา,กลุ่มก้อนพลังวิญญาณที่พุทธะฮุยกวงกินเข้าไปนั่น,มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่สอบถาม.
"ยาพิษ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ยาพิษ?
ยาพิษอะไร?"ใบหน้าของแม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"หมอกต้าโหลว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"หมอกต้าโหลว?
นั่นคือพิษวิเศษลำดับหนึ่งของต้าโหลว?มีเพียงแค่เหนือหัว,ไท่จื่อและกงจูเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใช้หมอกต้าโหลว?"ใบหน้าของเถี่ยเสวี๋ยวที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ถูกแล้ว,ในเวลานั้นมีเพียงแค่พวกเราสิบคน,มีกงจูเฉียนโหยวและคนอื่นๆ,นอกจากนี้ข้ายังได้จงใจให้พวกนางเดินทางมาถึงก่อนเวลาสองก้านธูป,เวลาเพียงเท่านี้ก็นับว่าเพียงพอที่จะวางยาพิษได้แล้ว."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อุปราชตั้งใจที่จะใส่ร้ายกงจูเฉียนโหยวอย่างงั้นรึ?"แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมา.
"ถูกแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวอย่างมั่นใจ.
"ทว่าอุปราช,หมอกต้าโหลว,ไม่ใช่ว่ามีเพียงแต่เซิงซ่างของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวตลอดจนไท่จื่อและกงจูที่มีอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสี่ยที่สอบถามออกมา.
อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมาให้กับเถี่ยเสวี๋ย,"ราชันย์องค์แรกนั้นเคยถูกพิษนี้เข้า,เขาจึงสามารถสกัดกลั่นพิษดังกล่าวนี้มาจากโลหิตของราชันย์องค์แรก,ในเวลานั้นเรือนโอสถของเขาได้รับบาดเจ็บมาก,แต่ก็สามารถขับพิษออกมาได้,หลังจากนั้นมันก็กลับมาอยู่ในมือข้า,ทว่าหวังว่าในครั้งนี้,มันจะคุ้มค่ากับการบาดเจ็บของราชันย์ในครั้งนั้น."
"อุปราช,ทว่าข้าได้ยินมาว่าหมอกต้าโหลวนั้นมีน้อยคนนักที่จะรู้จัก,ไม่มีใครเคยเห็นแม้แต่รูปร่างของมัน,แม้แต่ข้าเองก็ไม่เคยเห็นเช่นกัน,แล้วพุทธะฮุยกวงจะรู้จักหมอกต้าโหลวอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"พุทธะฮุยกวงนั้นไม่รู้แน่,ทว่าจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์,จะต้องรู้อย่างแน่นอน,ในเวลานั้น,ความจริงเป็นเช่นไร,มีเหรอที่จะมีคนรู้."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม.
"อุปราชจะใช้จือจุ้นเทพมังกรสวรรค์,สังหารกงจูเฉียนโหยวอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์หากว่าลงมือจัดการกงจูเฉียนโหยวนับว่าเป็นเรื่องดี,แต่เรื่องสำคัญที่สุดนั้นก็คือ,แดนเทวะเทพพิสุทธ์และราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวนั้นจะเกิดความเป็นปฏิปักษ์ต่อกันแล้ว,ถึงหากจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ไม่ลงมือ,พุทธะฮุยกวงที่ติดตามจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์มาหลายปี,การที่เขาถูกพิษ,เขาจะต้องช่วยขับพิษดังกล่าวแน่,เมื่อนั้นจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ก็จะใช้พลังก่อเกิดเป็นจำนวนมาก,และเมื่อถึงวันประลองกับฝ่าบาท,ก็จะอยู่ในสภาพอ่อนแอ,และเหนือหัวก็จะชนะในการประลอง,กลายเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ในโลกหล้า,ทำให้ทั่วทั้งผืนฟ้าและปฐพีสั่นสะเทือน,เหนือหัวที่ได้ชัยชนะจากจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์,ในเวลานั้นเมื่อพุทธะฮุยกวงกลับไปยังแดนเทวะเทพพิสุทธิ์,แน่นอนว่าเขาจะต้องเอยถึงหมอกต้าโหลว,พร้อมกับเอ่ยอ้างถึงการต่อสู้,ด้วยชีวิตและความตายที่เขาต้องประสบในวันนั้น,และแน่นอนว่า,ไม่ว่าจะเป็นใครจะต้องประณามการกระทำของต้นเหตุในครั้งนี้,แผนการในครั้งนี้,ใครจะเป็นหรือตายก็ให้สวรรค์เป็นคนลิขิต."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"แดนเทวะเทพพิสุทธิ์และราชวงศ์สวรรค์ก็จะเต็มไปด้วยความคลั่งแค้นต่อกัน."แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยทาทางอัศจรรย์ใจ,ไม่อยากเชื่อ.
"อืม."อี้เหยี่ยนพยักหน้า.
"หากเป็นดังที่อุปราชคาดการณ์ล่ะก็,ไม่ว่ากงจูเฉียนโหยวจะตายหรือไม่ตาย,แดนเทวะเทพพิสุทธ์และราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวจะต้องเกิดความคลั่งแค้นต่อกันอย่างแน่นอน."ใบหน้าของแม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางชื่นชม.
"อืม,ทว่าหวังว่ามันคงจะเป็นไปตามนั้น,คงจะไม่มีอะไรผิดพลาด."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"จะมีอะไรผิดพลาด?"เถี่ยเสวี๋ยเอ่ยถาม.
"หวังว่าฝ่าบาทจะให้ความร่วมมือ."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"อุปราชกังวลว่าฝ่าบาทจะใจอ่อน,ปล่อยจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ไปอย่างงั้นรึ?,เพื่อต้ายวีแล้ว,เหนือหัวคงจะไม่ทำเช่นนั้น."เถี่ยเสวี๋ยที่ส่ายหน้าไปมา.
"หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น."อี้เหยี่ยนส่ายหน้าไปมา.
"ทว่า,อีกเรื่อง,จงซาน,คนผู้นี้ดูน่าสนใจเป็นอย่างมาก,เป็นเรื่องที่ข้าคาดไม่ถึงเลย,ว่าในโลกนี้จะมีคนเช่นนี้จริงๆ."เถียนเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
ทันทีที่เอ่ยถึงจงซาน,อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"มีอะไรที่น่าสนใจอย่างงั้นรึ?"
"จงซาน,ทั้งที่ได้กินเนื้อมังกรไปจำนวนมาก,ควรที่จะขอบคุณ,นี่เป็นแก่นของมังกรเมฆม่วง,และยังมีไข่มุกมังกร,ไม่ว่าจะเป็นใครล้วนแล้วแต่ต้องการ,ทุกคนต่างก็ต้องการกินทั้งนั้น,เขาควรที่จะรู้ตัว,ทุกคนที่อยู่นั้นมีสถานะอะไร,ทว่ากับเป็นเขาคนเดียวที่กล้าเอ่ยปาก,ทั้งที่คนอื่นไม่กล้า,ทว่าเขาที่ไม่เพียงกินเท่านั้น,ในเวลาเลิกงาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะห่อกลับด้วย?
เรื่องนี้,เขาเป็นคนที่อุปราช,กล่าวว่าเป็นคนที่เหนือล้ำจริงๆรึ?
เขาที่ดูเหมือนตัวตะกละและห่อกลับอีก,จะไม่ไร้ยางอายไปหน่อยรึไม่?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไร้ยางอายอย่างงั้นรึ?
ไม่จำเป็นต้องเป็นต้องเป็นเช่นนั้น?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เขาที่มีระดับแกนทองระดับสี่,เนื้อมังกรจะสามารถช่วยเขายกระดับ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งไข่มุกมังกร,เขาที่กล้าเอ่ยปากขอพวกเรา,เขาและพวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน,ติดต่อกันไม่บ่อยนัก,นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร,ด้วยความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้,ทำไมเขาจะไม่กล้าขอล่ะ?
ไร้ยางอายอย่างงั้นรึ?
ยิ่งไร้ยางอายหน้าหนาเท่าไหร่,ก็ยิ่งมีผลต่อกลยุทธ์,เหมือนกับกำแพงเมืองที่หนาเท่าไหร่ก็จะยิ่งแข็งแกร่ง."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม? ทว่า..."แม่ทัพเถี่ยเสวี๋ยถึงกับตะลึงงัน.
"สุ่ยจิงนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าจงซาน,หากว่าสุ่ยจิงจะมีสิ่งที่ด้อยก็คือ,มารยาทของเขา!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อุปราช,ท่านจะบอกว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงด้อยกว่าจงซาน,เพราะความไร้ยางอายอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
...............
ตำหนักสวนตะวันตก.
กงจูที่นำคนของนางกลับมายังลานแล้ว.
"กงจู,ข้าต้องการให้อาต้าช่วยข้าสักหน่อย."จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ข้าได้กินเนื้อมังกรก่อนนี้มาจำนวนมาก,ข้ารู้สึกว่าพลังทั่วร่างกำลังพลุ้งพล่าน,และข้าเองก็ได้นำมุกมังกรกลับมาด้วย,ก่อนจะถึงวันนัดหมาย,ข้าต้องการจะทะลวงผ่านระดับ,จำเป็นต้องใช้อาต้าป้องกันข้า,เผื่อทะลวงระดับ."จงซานเอ่ย.
"ชิ,กับท่าทางบ้านนอกของเจ้า,ทำให้พวกเราขายหน้า."กู่หลินแค่นเสียงอยู่ด้านข้าง.
土包子 Tǔbāozi ซาลาเปาดิน หมายถึงคนบ้านๆเชยๆ
ที่จริงจงซานหาได้ใส่ใจ,หรือสนใจสายตาของคนอื่นๆ,ตราบเท่าที่เขาสามารถหาผลประโยชน์ได้ล่ะก็,ตอนนี้เขามีระดับสี่แกนทอง,ตราบเท่าที่เขาสามารถก้าวไปถึงระดับก่อตั้งวิญญาณได้,เขาก็จะสามารถเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีเพื่อนำหลิงเอ๋อกลับมาได้.
เซียนเซิงสุ่ยจิงที่จ้องมองจงซาน,สายตาที่ได้แต่ทอดถอนใจ,เป็นความจริงการขอสิ่งใดกลับมาจากงานเลี้ยงนั้นค่อนข้างไม่สมเหตุสมผล,จำเป็นต้องอาศัยความกล้า,หน้าด้านไม่น้อย,ตัวเขาเองยังไม่สามารถทำเช่นนี้ได้แน่.
กงจูเฉียนโหยวจ้องมองไปยังจงซานด้วยรอยยิ้ม,"ได้,อาต้า,เจ้าช่วยเซียนเซิงทะลวงระดับก็แล้วกัน.
"ครับ,"อาต้าที่ตอบรับในทันที.
.....
ที่ทิศตะวันออกเมืองเทียนกง.
บนภูเขาแห่งหนึ่งนั้น,มีวิหารโบราณตั้งอยู่,วิหารชิงหลิง.
วิหารชิงหลิงนั้นเป็นที่อยู่ของนักบวชมากมาย,ทุกคนกำลังสวดมนต์ส่งเสียงกันอย่างพร้อมเพรียง,ที่ไกลออกไปหลังจากเสียงสวดมนต์ก็มีเสียงๆหนึ่งที่ดังสะท้านไปทั่วทั้งหุบเขา.
"อ๊ากกกกกๆ"
ขณะที่เสียงสวดมนต์ดังก้องไปทั่วทั้งหุบเขา,ก็ได้ยินเสียงร้องที่เจ็บปวดทรมานดังขึ้นในทันที,ทำให้เสียงสวดมนต์บางส่วนเงียบลง,ทว่าบางแห่งก็ยังคงดังอยู่,แต่ดูเบาลงกว่าเดิม.
ในวิหารแห่งหนึ่ง,ในเวลานี้มีแสงส่องสว่างเป็นอย่างมาก,ประกายแสงสีแดงเข้ม,ปรากฏเป็นรัศมีดอกบัวที่ส่องสว่างไปทั่วทั้งห้อง.
รัศมีดอกบัวในเวลานี้,ในห้องนี้มีคนสองคน,คนหนึ่ง,คือคนที่เพิ่งกลับมาจากตำหนักอุปราช,พุทธะฮุยกวงซึ่งเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยง,ใบหน้าที่กำลังขาวซีด,และก่อนหน้านี้เพิ่งตะโกนออกไปด้วยความเจ็บปวด,ที่ด้านหน้านั้นมีโลหิตสีดำ,ที่มุมปากของเขายังคงมีโลหิตไหลย้อยออกมา,เห็นได้ชัดเจนว่าก่อนหน้านี้เขาได้พ่นโลหิตพิษออกไป.
ทีด้านหลังของเขานั้น,มีอีกคนหนึ่ง,ในเวลานี้ฝ่ามือของเขาที่วางเอาไว้อยู่ด้านหลังของพุทธะฮุยกวง.
คนผู้นี้ทรงจีวรที่สง่า,ใบหน้าที่ละเอียดประณีต,ท่าทางเหมือนกับบัณฑิต,มีดอกบัวที่ปรากฏขึ้นที่ศีรษะของเขา,เป็นรัศมีแสงแห่งพระพุทธที่แผ่ประกายแสงเรืองรอง,เบ่งบานออกมา,เป็นสัญลักษณ์ของพระโพธิสัตว์.
จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์!
จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ที่ถอนฝ่ามืออกมาช้าๆ,เมื่อเขาถอนฝ่ามืออกแล้ว,ใบหน้าที่ดูไม่เศร้าและไม่ทุกข์ด้วยเช่นกัน,ที่ด้านหน้าพุทธะฮุยกวงที่ปิดตาพร้อมกับบำเพ็ญพลังฟื้นคืนพลังวิญญาณกลับมา.
หลังจากผ่านไปนานเหมือนกัน,พุทธะฮุยกวงนั้นก็ฟื้นฟูกลับมา,จากนั้นเขาก็คุกเขาลงที่ด้านหน้าของจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์.
"ขอบพระคุณ,ปู่ซาที่ช่วยชีวิต,"พุทธะฮุยกวงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
菩萨Púsà พระโพธิสัตว์.
จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังพุทธะฮุยกวงพร้อมกับกล่าวว่า"พุทธะองค์ทรงเมตา,ฮุยกวงเจ้าติดตามข้ามาหลายปี,จะให้ข้าปล่อยให้เจ้าตาย,โดยไม่ช่วยได้อย่างไร?"
"ปู่ซา,ฮุยกวงได้นำภัยมาให้ท่าน."พุทธะฮุยกวงที่กล่าวออกมาด้วยความละอายใจ.
"ฮุยกวง,เจ้าไม่ผิด."จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่,ปู่ซาใกล้จะถึงวันประลองแล้ว,หากไม่เพราะว่าช่วยเหลือข้า,คงไม่ต้องใช้พลังไปมากมาย,ฮุยกวงทำให้ท่านได้รับอันตราย,แน่นอนว่าต้องเป็นเจ้าโจรอี้เหยี่ยนนั่นแน่,เขาต้องการให้น่าหลานเพียวเสวี๋ยได้รับชัยชนะ,จึงได้ทำการวางยาข้า,เพื่อที่จะทำให้ปู่ซ่าช่วยเหลือข้า,ฮุยกวงไม่ดี,ไม่ควรไปร่วมงานเลี้ยง."พุทธะฮุยกวงที่กล่าวออกมาด้วยความละอาย.
"น่าหลานเพียวเสวี๋ยคงไม่ทำ,พิษนี้ภายในสวรรค์นับว่าหายากมาก,แม้แต่ข้าเองก็เพิ่งเคยพบ."จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์ที่คิดใครครวญก่อนกล่าวออกมา.
"มันคือพิษอะไรอย่างงั้นรึ?"พุทธะฮุยกวงที่จ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังจื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์.
"นี่คือพิษ,หมอกต้าโหลว."จื่อจุ้นเทพมังกรสวรรค์เอ่ย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น