Immortality Chapter 177 Exhibits the plot to make you break
นิยาย เรื่อง อมตะ Chapter 177 Exhibits the plot to make you break
摆出阴谋让你破
แผนการแสดงเพื่อให้แก้.
"เซียนเซิงจะบอกว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงไม่พยายามรุก,ทำให้เขาได้ก้าวเข้าไปสู่กับดักของเซียนเซิง,และสุดท้ายก็ไม่มีแรงที่จะขัดขืนได้อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เฮ้เฮ้,หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น."จงซานที่เผยยิ้มไม่ยอมรับและไม่ปฏิเสธ.
"ก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าเซียนเซิงได้ร้องขอให้อาจารย์จื่อเฉินสร้างอะไรให้อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"อาจารย์จื่อเฉินรึ?
อ๋อ,ข้าได้ให้อาจารย์จื่อเฉินสร้างคันศรและลูกศรให้,เป็นคนศรและลูกศรที่พิเศษมากๆ."จงซานกล่าว.
"อย่างไรรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.
"ไปเถอะ,ไปดูด้วยกันก็จะเห็นเอง."จงซานกล่าว.
"อืม."กงจูเฉียนโหยวที่พยักหน้า.
ในเวลานี้,อาต้าได้ทำการตัดแต่งทรงผมใหม่แล้ว,ก่อนที่จะโน้มตัวคารวะกงจูเฉียนโหยวและจงซาน
พร้อมกับมายืนอยู่ข้างๆอาเอ้อ.
ภายใต้การนำของจงซาน,ได้นำคนทั้งสี่ไปยังเกาะลอยฟ้าอีกแห่งหนึ่ง.
อาจารย์จื่อเฉินที่อยู่ที่ลานที่พักยืนขึ้น,เห็นกงจูเดินมา,ก็เร่งรีบออกมาทักทายในทันที."คารวะกงจู."
"อืม."กงจูเฉียนโหยวพยักหน้าให้.
จงซานที่กล่าวออกมาในทันที,"อาจารย์จื่อเฉิน,คันศรและลูกศรเสร็จรึยัง?"
"เรียบร้อยตามที่ท่านร้องขอเลย."อาจารย์จื่อเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
จากนั้นก็เดินเข้าไปในโรงหล่อ,พร้อมกับนำกล่องใบหนึ่งออกมา.
จงซานที่พยักหน้าให้กับอาจารย์จื่อเฉิน,อาจารย์จื่อเฉินก็เร่งรีบจากไปในทันที,ต้องไม่ลืมว่ามีเรื่องบางเรื่องที่เขาไม่ควรที่จะรู้,เป็นความลับทางการทหารนั่นเอง.
สายตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง,ก่อนที่จะเปิดกล่องดังกล่าวออกมา,ที่ด้านในนั้นมีคันศรยาวที่สลักอักษรรูนเอาไว้มากมาย,และยังมีลูกศรสองลูกที่มีอักษรรูนเต็มไปหมดเช่นกัน,สีของคันศรและลูกศรเหมือนกัน,เป็นสีคราม,ธนูและลูกศรต่างก็มีคุณสมบัติเดียวกัน.
"คันศรระดับห้า,ลูกศรระดับห้าอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่หรี่ตาจ้องมองและกล่าวออกมา.
"อืม,คันศรระดับห้าและลูกศรระดับห้า,ซึ่งมีปราณของผู้ฝึกตนระดับหลอมกายธาตุคลุมเอาไว้,สามารถใช้กับสุ่ยเทียนหยาที่มีระดับก่อตั้งวิญญาณได้หรือไม่?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หรือว่าเซียนเซิงต้องการที่จะใช้ศรปราณนี่ยิงสุ่ยเทียนหยาจริงๆรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"กงจูโปรดตรวจสอบ,คันศรระดับห้าและลูกศรระดับห้าอีกที,มีอะไรแปลกตาหรือไม่?."จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้วกงจูเฉียนโหยวที่หยิบคันศรและลูกศรขึ้นมา,พร้อมกับใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบโดยระเอียด,จากนั้นดวงตาของนางที่เบิกกว้า."ลูกศรนี้มัน..."
"ถูกแล้ว,ลูกศรทั้งสองนั้น,เหมือนกันมาก,ทว่าอีกดอกหนึ่งนั้นเป็นของปลอม,ไม่ใช่ศรปราณระดับห้า,แต่เป็นระดับสามเท่านั้น,ไม่สามารถที่จะทะลวงปราณคุ้มกายของใต้เท้าสุ่ยได้,ทว่าหากไม่สังเกตให้ละเอียดแล้วล่ะก็,จะไม่สามารถแยกแยะได้,แม้ว่าใต้เท้าสุ่ยจะไม่ใช้ได้รวบรวมปราณคุ้มกายปกคลุมร่างก็ตามที,ทว่าด้วยพลังฝึกตนเช่นใต้เท้าสุ่ยแล้ว,เพียงแค่พริบตาเดียวที่ลูกศรพุ่งมา,หากไม่ใช่จุดตาย,สามารถที่จะป้องกันลูกศรนี้ได้อย่างง่ายดาย."จงซานกล่าวยืนยัน.
"เซียนเซิงต้องการให้สุ่ยเทียนหยาถูกศรนี้ยิงอย่างงั้นรึ?
ให้ทุกคนเห็นใจ?และยังเป็นเหตุให้ประชาชนทั้งเมืองรู้สึกไม่พอใจอีกฝ่าย,และเทคะแนนมาอีกฝั่งอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กงจูช่างฉลาดหลักแหลมนัก,เข้าใจได้เพียงแค่ชำเลืองมอง."จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"แต่ว่า,ถางซ่งโม่ไป่หลี,จะยิงศรปราณนี้อย่างงั้นรึ?"
"เขาไม่ยิงแน่,และไม่จำเป็นต้องให้เขายิง,คนที่ยิงก็คืออาต้า."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
"ข้าอย่างงั้นรึ?"อาต้ากล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่แล้ว,อาต้าจะเป็นคนลงมือ,ข้าจะป็นคนอธิบายทุกอย่างให้กับอาต้าฟังเอง."จงซานกล่าว.
"ทว่า,ถางซ่งของโม่ไป่หลีล่ะ,เขาจะต้องกระทำอะไร?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"ถางซ่งของโม่ไป่หลีก็เพียงแค่ถือคนศรนี้เอาไว้เท่านั้น."จงซานที่ยกคันศรขึ้นและกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"คันศร? คันศรนี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาพิเศษอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความสงสัย,เห็นได้ชัดเจนว่านางไม่ได้ตรวจสอบละเอียดในตอนแรก.
"กงจู,ลองตรวจสอบโดยระเอียดดู,ว่าคันศรนี้มีปัญหาอะไร?"จงซานกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม.
นางไม่สามารถหาอะไรที่พิเศษได้,ทว่าด้วยน้ำเสียงของจงซนแล้ว,คันศรนี่จะต้องเหมือนๆกับลูกศร,นางที่พยายามตรวจสอบโดยละเอียด,แต่ก็ไม่พบปัญหา?
กงจูเฉียนโหยวที่ดึงสายคันศร,พลังงานสีน้ำเงินที่เอ่อล้น,ไปกับสายธนู,ดูเหมือนว่ามันจะมีพลังมากมายเลยทีเดียว.
ไม่มีปัญหา,เป็นคันศรระดับห้าอย่างแน่นอน,กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้ว,มองไปยังจงซาน.
"กงจู,ท่านลองเก็บเข้าไปกำไลเก็บของดูซิ."จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.
ได้ยินสิ่งที่จงซานกล่าวแล้วกงจูเฉียนโหยวที่สะบัดมือเก็บคันศร,ทว่าไม่สามารถเก็บได้อย่างงั้นรึ?
"ไม่ใช่ของวิเศษจิตวิญญาณหรอกรึ?ไม่ใช่,นี่คือของวิเศษระดับห้า,แต่กลับไม่สามารถเก็บได้,ทว่า,ทำไมล่ะ?
เซียนเซิง,คันศรนี้ผนึกชีวิตลงไปได้อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"ฮ่าฮ่า,ใช่แล้ว,นี่คือเป็นฝีมือของอาจารย์จื่อเฉิน,ที่สร้างคันศรด้ามนี้,เขาสามารถผนึกหนอนไหมหิมะให้ไปอยู่ด้านใน,มันจะหลับไปอย่างน้อยหนึ่งพันวันไม่ตื่นขึ้นมา,และคันศรคันนี้ยังสร้างขึ้นมาอย่างซับซ้อนมีค่ายกลสลักอยู่,ไม่มีทางที่สัมผัสเทวะจะสามารถตรวจพบหนอนไหมหิมะได้,ถึงแม้ว่าจะรู้ก็ไม่สามารถที่จะมองเห็นมัน,เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์จริงๆ."จงซานที่กล่าวออกมา.
"เช่นนั้น,ถางซ่งโม่ไป่หลี,จะทำได้แค่จับคันศรนี้ในมือ,แต่ไม่สามารถเก็บเข้ากำไลเก็บของ,ยืนมองอย่างช่วยไม่ได้,กับคนหลายหมื่นคนที่กำลังจากจ้องว่ากำลังจะสังหารสุ่ยเทียนหยา?"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม,การที่ซื้อคนเหล่านี้มานั้นด้วยการจ่ายผลประโยชน์ให้มากมายไม่ใช่เพื่อไร้เหตุผล,แต่รอเวลาที่สุกงอมเท่านั้น."จงซานกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"แต่ว่าเซียนเซิงจะลงมืออย่างไร?ในเมืองนั้นมีผู้ฝึกตนมากมาย,เมื่อศรปราณถูกปล่อยออกมา,ทุกๆคนจะต้องจับจ้องมองมายังทิศทางดังกล่าว,ทุกคนก็จะต้องมองเห็นข้าด้วย,ไม่ใช่ว่าข้าต้องยืนอยู่ข้างๆถางซ่งของโม่ไป่หลีหรอกเหรอ,แน่นอนว่าเมื่อข้ายิง,เขาที่อยู่ข้างๆ,จะต้องรับรู้,ธนูที่ปล่อยออกจากข้าก็เหมือนว่าข้าติดกับไปด้วยไม่ใช่รึ?"อาต้ากล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"เฮ้
เฮ้,อาต้าเจ้าโปรดวางใจในเวลานั้นข้าได้คิดวิธีการเอาไว้แล้ว,เมื่อถึงเวลา,บริเวณแห่งนั้น,รับรองว่าหลังจากที่เจ้ายิงออกมาแล้ว,จะไม่มีใครเห็นเจ้าเลยแม้แต่คนเดียว,ทุกคนจะต้องมองไปที่ถางซ่งโม่ไป่หลี่เพียงแค่คนเดียว."จงซานที่เผยยิ้มกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
"ครับ,เซียนเซิง."อาต้าทำได้แค่เพียงพยักหน้ารับ.
หากไม่เพราะว่าภูมิปัญญาที่น่าเกรงขามของจงซานได้แสดงออกมาให้เห็นในหลายวันนี้,ถึงถูกฆ่า
อาต้าคงไม่เชื่อง่ายๆ,ในเมืองนั้นมีผู้ฝึกตนมากมาย,นี่ไม่ใช่ดินแดนโลกปุถุชนที่พวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นได้ง่ายๆ,เมื่อศรปราณถูกยิง,จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่มีคนมองเห็นเขา?
พวกเขาจะไม่เห็นข้าจริงๆรึ?
"เฉียนโหยวจะรอดูการแสดงนี้!"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"กงจูเฉียนโหยวโปรดรอชมได้เลย."จงซานเผยยิ้มออกมา.
...........
เกาะลอยฟ้าทิศเหนือของเมืองอู๋ซวัง.
กู่หลินที่ในห้องโถงใหญ่,มีเซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมา,พร้อมกับแสดงท่าทางครุ่นคิด.
"สุ่ยเทียนหยามันบ้าไปแล้ว?
นี่จะให้ถางซ่งของเจ้ายิงเขาอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของกู๋หลินที่แสดงท่าทางประหลาดใจกล่าวออกมาต่อหน้าโม่ไป่หลี.
"ครับ,ถางซ่งของข้ากล่าวเช่นนั้น."โม่ไป่หลีที่ขมวดคิ้วกล่าวเช่นเดียวกัน.
เซียนเซิงส่ยุจิงที่ขมวดคิ้วย่น,ครุ่นคิดอย่างหนัก.
"สุ่ยจิง,สุ่ยเทียนหยาต้องการทำอะไรกันแน่?"กู่หลินสอบถาม.
"วันสุดท้าย,เขาต้องการให้ใต้เท้าโม่,แสร้งลอบโจมตีสุ่ยเทียนหยาพลาด,เพื่อที่จะทำให้คนทั้งเมืองกล่าวโทษใต้เท้าโม่,พร้อมกับเปลี่ยนไปสนับสนุนเขา."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.
"จะให้ข้าลอบสังหารเขาอย่างงั้นรึ?
สถานการณ์ในตอนนี้เห็นได้อย่างชัดเจนเพียงแค่ชำเลืองก็รู้ว่าข้าต้องชนะ,ทำไมข้าจะต้องลอบสังหารสุ่ยเทียนหยาด้วย?ชิ,สุ่ยเทียนหยามันช่างหน้าหนานัก."โม่ไป่หลีกล่าว.
เห็นท่าทางของโม่ไป่หลีแล้ว,เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สอบถามออกมา."แล้วใต้เท้าโม่เตรียมการไว้อย่างไร?"
"แน่นอนว่าข้าก็จะไม่ให้ถางซ่งออกไปทำตามพวกเขา,"โม่ไป่หลีกล่าวออกมาในทันที.
"ทว่าเช่นนั้นไม่ใช่ว่าสุ่ยเทียนหยาจะหาคนอื่นๆแทนหรอกรึ?
ไม่ใช่ว่ายังมีคนอื่นๆที่ใช้แทนได้อยู่หรอกรึ?
ในเมื่อนี้คือการแสร้งสังหารสุ่ยเทียนหยาพลาด,ในเวลานั้น,ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,ทุกคนก็จะรู้ว่ามีคนกำลังลอบสังหารสุ่ยเทียนหยา."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.
"พวกเราควรจะทำอย่างไรดี?"โม่ไป่หลีกล่าวออกมาทันที.
"ใช่แล้ว,สุ่ยจิง,พวกเราห้ามแพ้เด็ดขาด,ครั้งนี้จะต้องชนะ,ข้าไม่เคยชนะเฉียนโหยวได้เลย,ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม
ครั้งนี้ห้ามผิดพลาดโดยเด็ดขาด."กู่หลินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ให้ถางซ่งเจ้าไป,ทว่าให้แสร้งกระทำการตามคำพูดของข้า."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.
"เซียนเซิงเชิญพูด."โม่ไป่หลีกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ถ่วงเวลาจนถึงวันสุดท้าย,ให้ถางซ่งของเจ้าเตรียมการเหมือนกับที่พวกเขาสั่ง,ทว่าในเวลานั้น,แน่นอนว่าไม่ให้เขายิงลูกศร,ให้คล้อยตามแผนพวกเขา,ทว่าเมื่อถึงเวลาไม่จำเป็นต้องทำตามแผนของเขาก็พอ."เซียนเซิงสุยจิงกล่าว.
"ครับ,เซียนเซิง,ตราบเท่าที่ถ่วงเวลาออกไปได้,สถานการณ์ได้เปรียบก็จะอยู่ฝั่งเรา,พวกเขาจะไม่มีโอกาสอย่างแน่นอน."โม่ไป่หลี่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,ในเมื่อพวกเขาใช้แผนการนี้,เจ้าก็ให้คนที่เจ้าซื้อมา,เมื่อถึงเวลานั้นก็แสร้งยิงเจ้าด้วย."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.
"พวกเขาจะยอมทำอย่างงั้นรึ?"โม่ไป่หลีกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"พวกเขาไม่ยินดีแน่นอน,ในเมื่อนี้เป็นเพียงการแสดง,ก็ให้พวกเขารู้ว่าพวกเราทำ,ต้องการให้พวกเขายิงเจ้า,นอกจากนี้,โอ้ว,ในเวลานั้น,เจ้าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อพวกเขาได้อีกครั้ง."เซียนเซิงขมวดคิ้ว.
"เซียนเซิงให้ทำอย่างเดียวกันอย่างงั้นเหรอ."โม่ไป่หลีกล่าว.
"ช้าก่อน."ฝ่ายตรงข้ามคงป้องกันไว้แล้วแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเรียบง่ายเช่นนี้,พวกเขาจะต้องรู้อยู่แล้ว่าถางซ่งของเจ้าจะไม่ยิง,ทว่าแล้วพวกเขาจะทำอย่างไรล่ะ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดไปมาอยู่ในห้องโถงหลัก.
เซียนเซิงที่ก้าวออกไปข้างหน้าก่อนที่จะหยุด,"ข้าคิดว่าสุ่ยเทียนหยาคงจะมีแผนอื่นเตรียมเอาไว้แล้ว,ทว่าไม่รุ้ว่ามันคืออะไรในตอนนี้,ให้ถางซ่งของเจ้าสังเกตให้ดี,มีอะไรเปลี่ยนแปลงให้มารายงาน."
"ครับ."โม่ไป่หลีที่สูดหายใจลึก,เห็นได้ชัดเจนว่านี้เป็นเรื่องที่น่าเป็นกังวลเป็นอย่างมาก.
"ในเมื่อไม่สามารถหาคนยิงได้ง่ายๆ,เช่นนั้นเจ้าลองมองหาคนแปลกหน้า,เพื่อที่จะทำให้แผนของพวกเรายังเดินต่อไปได้"เซียนเซิงกล่าว.
"ดำเนินต่อไป?อย่างไร?"กู่หลินกล่าว.
"หาคนแปลกหน้า,คนที่จะมาแทนที่คนที่ใต้เท้าโม่ซื้อตัว,เผื่อไว้ในกรณีที่พวกเขาไม่ทำตามแผน,เพื่อแสร้งลอบยิงใต้เท้าโม่,เพื่อที่จะขัดขวางไม่ให้แผนการนี้ของพวกเขาสำเร็จได้."เซียนเซิงสุ่ยจงหรี่ตาจ้องมองขณะพูด.
"อืม,รับรองได้,ถึงแม้ว่าสุ่ยเทียนหยาจะมีแผนอะไรก็ตาม,พวกเราก็สามารถที่จะจัดการได้ทั้งหมด."โม่ไป่หลีกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่พยักหน้า,แม้ว่าภายในใจของเขาจะรู้สึกสังหรใจแปลกประหลาดก็ตามที.
„Walks, the person who I see your buy as
you like, how asks Qianyou while convenient now.” Gu Lin said immediately.
"ไปได้,ข้าจะไปเฝ้าดูเหตุการณ์อีกฝั่งให้,
เฝ้าดูอีกฝั่งให้,เพื่อจะเห็นแผนการณ์อะไรของเฉียนโหยวได้.."กู่หลินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ครับ."โม่ไป่หลีรับคำในทันที.
จากนั้น,คนทั้งสองก็ออกจากห้องไป,ซึ่งตอนนี้มีเพียงเซียนเซิงสุ่ยจิงคนเดียวที่กำลังครุ่นคิดทบทวนแผนการดังกล่าวอยู่.
คนผู้นี้,เป็นใครที่อยู่ด้านหลังกงจูเฉียนโหยว,เขาต้องการทำอะไรอีก?
กับเหตุการณ์แสร้งยิงสุ่ยเทียนหยา,เพื่อทำให้ประชาชนไม่พอใจ,นับว่าเป็นแผนการที่ดีทีเดียว,ทว่าทำไมเขาต้องการจะบอกอะไรกับข้าอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าเขาต้องการให้ข้ารู้หรอกรึ? ทำไมล่ะ?
หรือต้องการบอกว่าต้องการสู้รบกับข้าอย่างงั้นรึ? เขามั่นใจขนาดนั้นเลยรึ?
ไม่ใช่,มันมีปัญหาที่ตรงใหนกัน?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น