Immortality Chapter 176 Among the attacks and defenses must die the bureau

Immortality Chapter 176  Among the attacks and defenses must die the bureau

นิยาย เรื่อง อมตะ  Chapter 176  Among the attacks and defenses must die the bureau

攻防之间必死之局

  ยิ่งตั้งรับยิ่งหมดทางเดิน.

"เช่นนั้นให้อาต้าเป็นคนช่วยเซียนเซิงเป็นอย่างไร?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่จ้องมองไปยังจงซาน.

"ขอบคุณ,กงจู."จงซานที่ตอบรับอย่างไม่เกรงใจ.

"อาต้า,จากนี้ไป,เจ้าก็อยู่ช่วยเซียนเซิงฝึกฝนวิชาก็แล้วกัน."กงจูกล่าว.

"ครับ,กงจู."อาต้ากล่าวด้วยความเคารพ.

ภายใต้สวรรค์นี้,จงซานเองได้กลายเป็นคนที่น่าชื่นชมนับถือเป็นอย่างมาก,เพราะว่าด้วยแผนการที่ล้ำลึกของจงซานมากมาย,อาต้าสามารถเห็นได้โดยตลอด..

.........

บนเกาะลอยฟ้าทิศเหนือเมืองอู๋ซวัง.

เซียนเซิงสุ่ยจิงที่ยืนอยู่ข้างๆกู่หลิน,ที่ด้านหน้าโม่ไป่หลีที่ขมวดคิ้วไปมา."ซือจื่อ,เซียนเซิง,ข้าได้ส่งคนของข้าเข้าไปอยู่ข้างกายสุ่ยเทียนหยาแล้ว."

"แล้วอย่างไร?เขาให้คนของท่านทำอะไร?"กู่หลินสอบถาม.

"พวกเขาให้สอดแนมพวกเราและรอฟังคำสั่งของพวกเขา."โม่ไป่หลีกล่าว.

"สอดแนมพวกเราอย่างงั้นรึ? ดี,ต้องการสอดแนมพวกเรา,เช่นนั้นก็ปล่อยข่าวผิดๆให้ซะเลย,พวกเขาจะได้สับสน."กู่หลินที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ราวกับว่าเขาเป็นคนคิดแผนการที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ขึ้นมาได้.

ส่วนสุ่ยจิงที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา.จ้องมองไปยังกู่หลินกู่หลินใคร่ครวญกับคำพูดของเขา,สอดแนมอย่างงั้นรึ? สอดแนมอะไร,แผนการทุกอย่างที่โม่ไป่หลีใช้ออกไปนั้น,มีเพียงแค่สามคนที่รู้,หากโม่ไป่หลีไม่กล่าวอะไรออกมา,พวกเขาจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร,ไม่ว่าจะอย่างไร,โม่ไป่หลี่ก็ไม่มีทางบอกแผนการของเขากับคนอื่น,ฝ่ายตรงข้ามเองก็น่าจะรู้เรื่องนี้.

ไม่ธรรมดา,คนที่อยู่เบื้องหลังกงจูเฉียนโหยวที่ต้องการซื้อคนของโม่ไป่หลี,เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ธรรมดา,การซื้อคนเหล่านี้?มีประโยชน์อะไรกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?

"ไม่ใช่ว่าพวกเขามีแผนอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วและสอบถามออกมา.

"ยังไม่รู้เลย."โม่ไป่หลี่กล่าว.

"ไม่ได้ยินแน่นอน,พวกเขาไม่มีทางบอกในเวลานี้,บางทีพวกเขาอาจจะรอ,เวลาที่เหมาะสม,เมื่อบอกกล่าวก็อาจจะทำให้พวกเราถึงกับรับมือไม่ทัน."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เซียนเซิง,พวกเราควรจะทำอย่างไรดี?"โม่ไป่หลีกล่าว.

"เตรียมตัวให้พร้อม,เฝ้าดูความเคลื่อนไหวอย่าให้คาดสายตา,ทว่า,ระหว่างลงคะแนนเสียงนี้,หากว่าอะไรเปลี่ยนแปลง,พวกเราไม่สามารถรอโดยไม่ตอบโต้ได้,ในเมื่อเป็นเช่นนี้,พวกเราจะต้องเป็นคนรุกก่อน,พวกเขาทำอะไร,พวกเขาก็ต้องทำตาม,ถึงแม้ว่าจะใช้คนสร้างเรื่องอะไรก็ตาม,เจ้าจับตาพวกเขาเอาไว้และจัดการไปในทันที."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่คิดใครครวญและกล่าวออกมา.

"ครับ,เซียนเซิง."โม่ไป่หลีรับคำในทันที.

............

สวนหลังบ้านของจงซาน.

"คลืน,คลืนน,และคลืนนน..."

จงซานที่ยกดาบยักษ์ฟันไปยังอาต้า,อาต้าที่สร้างปราณคุ้มกายป้องกันปราณดาบในทันที.

"ย๊ากๆ."จงซานที่ยังคงตะโกนเสียงดัง.

ปราณดาบขนาด 15 จั้งที่พุ่งตรงไปยังอาต้า,อาต้าที่ต่อยมัดออกมาหลายหมัดในทันที.

"ตูมมมม!"

ปราณดาบที่ระเบิดออกมาเป็นคลื่นอากาศ,ถูกกระแทกอย่างรุนแรงสลายกระจายออกไปรอบๆ,ในเวลาเดียวกันจงซานก็เผยยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ.

"ตูมมมมม!"

แท่งสายฟ้าหลายแท่ง,เมื่อปราณดาบถูกทำลาย,ราวกับว่าล่วงหล่นจากท้องฟ้า,ตกลงบนศีรษะของอาต้าด้วย.

อาต้าที่ตื่นตะลึง,เร่งพลังส่งปราณออกมาหนาแน่นปกคลุมด้านบนศีรษะ,แต่ดูเหมือนว่าจะช้าไปเล็กน้อย,ปราณคุ้มกายที่ป้องกันแท่งสายฟ้าได้ส่วนใหญ่,แต่ก็มีบางส่วนที่ล่วงหล่นลงมาใส่ร่างของเขา.

"ตูมมมม"

ผมของอาต้าที่ชี้ฟู,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายระเบิดพลังออกมา.

"โฮกกกก"

เสียงคำรามของพยัคฆ์คำราม,จงซานที่ปรากฏเห็นพลังราวกับภาพลวงตาพุ่งตรงมายังเขาอย่างรุนแรงและรวดเร็ว.

"ตูมมมมม"

ภายใต้การป้องกันร่างกายอย่างเต็มที,แต่กระนั้นจงซานก็ถูกกระแทกลอยละล่องออกไปกระแทกต้นไม้ใหญ่.

"พรึด!"

จงซานที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ค่อยๆพยุกร่างขึ้นจากโพรงไม้.

"เซียนเซิง,อภัยด้วย,มันเป็นสันชาติญาณตอบโต้ออกไปเอง."อาต้าที่วิ่งเข้ามาแสดงท่าทางกระวนกระวาย.

จงซานที่เช็ดโลหิตที่มุมปาก,จ้องมองไปยังอาต้าที่ผมหยิกหยอย,ก็เผยยิ้มออกมา,และกล่าวว่าข้าไม่เป็นไร,ข้ารู้ว่ามันเป็นสัญชาติญาณ,ข้าไม่ตำหนิเจ้า!"

"เซียนเซิงต้องขออภัยจริงๆ."อาต้าที่แสดงท่าทางเป็นกังวล.

"นี่ก็เหมือนกับการต่อสู้จะไม่บาดเจ็บได้อย่างไร,นี่ถึงจะสมเป็นการต่อสู้,นับว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับข้า,โปรดวางใจ,เช่นนี้ดีแล้ว."จงซานที่ก้าวออกมาช้าๆ.

"ขอบคุณ,เซียนเซิง."อาต้ากล่าวออกมาทันที.

"อืม,เจ้าจัดการกับผมเจ้าก่อนเถอะ."จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

เส้นผมที่หยิกหยอดไหม้เกรียมเป็นบางจุด,อาต้าที่รุ้สึกกระอักกระอ่วน,พร้อมกับโค้งคำนับให้กับจงซาน,ก่อนจะเร่งรีบจากไปในทันที.

"เซียนเซิง,ไม่เป็นไรนะ."กงจูเฉียนโหยวที่ลุกขึ้นยืนอยู่ข้างๆโต๊ะศิลาสอบถามออกมา.

"ไม่เป็นไร,กงจูมา,ไม่ได้ทันได้สังเกตุเลย."จงซานที่เดินเข้ามาช้าๆ.

กงจูเฉียนโหยวที่นั่งบนโต๊ะศิลา,อาเอ้อและสุ่ยเทียนหยายืนอยู่ด้านหลัง.

"การฝึกวิชาของเซียนเซิงเช่นนี้,นับว่าหนักเกินไปหรือไม่?"กงจูเฉียนโหยวที่รินน้ำชาวิญญาณส่งให้เขาเพื่อรักษาบาดแผล.

"ขอบคุณ,กงจู."จงซานที่นั่งลง,และยกชาวิญญาณขึ้นดื่ม.

ทันทีที่ชาลงถึงท้อง,ก็สามารถสัมผัสได้ว่าบาดแผลที่ได้รับจากอาต้าค่อยๆฟื้นฟูดีขึ้นมา.

"ไม่ใช่เช่นกัน,อาต้ามีพลังก่อตั้งวิญญาณขั้นปลาย,เกรงว่าเซียนเซิงจะได้รับบาดเจ็บ,นอกจากนี้การโจมตีพลั้งพลาดครั้งเดียว,อาจจะทำให้เซียนเซิงถึงชีวิตได้เลย."กู่จูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วง

"เฮ้เฮ้,ข้าค่อนข้างพิเศษนะ."จงซานเผยยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"อืม,แน่นอนว่าเซียนเซิงพิเศษ"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ใต้เท้าสุ่ย,ห้าวันมานี้,สถานะการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.

"โม่ไป่หลี 4 ล้านคะแนน,ทว่าข้ามี 3.1 ล้านเวลานี้,ห่างกัน 900,000"สุ่ยเทียนหยากล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.

„Might as well, isn't also about 3 million tickets? Five days.” Zhong Shan said with a smile.

"อย่างไรก็ดี,ไม่ใช่ว่าท่านมีสามล้านแล้วไม่ใช่รึ?ในห้าวันนี้."จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ครับ"สุ่ยเทียนหยาพยักหน้าตอบรับ.

"หลายวันมานี้,คนสองคนของโม่ไป่หลีที่เจ้าซื้อมา,ได้พูดตามที่ข้าได้กล่าวหรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยเทียนหยา.

"ครับ,พวกเขาทำตามที่เซียนเซิงต้องการ,ดูเหมือนว่าพวกเขาที่ได้ออกไปสร้างความปั่นป่วนไปทั่ว,เช่นนี้จะมีประโยชน์กับพวกเราอย่างงั้นรึ?"สุ่ยเทียนหยากล่าวด้วยความกังวล.

"ไม่มีประโยชน์กับพวกเรา,แต่มีประโยชน์กับเซียนเซิงสุ่ยจิง,ในเวลานี้,เซียนเซิงสุ่ยจิงกำลังจะปวดหัวอยู่อย่างแน่นอน.ฮึฮึ."จงซานที่หัวเราะออกมาเบาๆ.

"ครับ,ใครให้เซียนเซิงสุ่ยจิงฉลาดเกินไปล่ะ?หากไม่แล้วคงจะไม่คิดอะไรมาก."สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน.

"คนที่พวกเขาซื้อไป,ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไปอีกครั้ง.

"พวกเขาเชื่อฟังข้าเป็นอย่างดี,โปรดวางใจ,ตราบเท่าที่เซียนเซิงสั่งการ,ต่อให้บุกน้ำลุยไฟพวกเขาต้องทำแน่."สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวยืนยัน.

"อืม,นี่ถือว่าได้เวลาแล้ว,ข้าไม่ต้องการให้พวกเขาทำอะไรในตอนนี้,ทว่าตอนนี้ข้าต้องการให้เจ้าเตรียมการทำอะไรบ้างสิ่ง."จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"เซียนเซิง,เชิญกล่าว."สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

"เจ้าไปบอกถางซ่งของโม่ไป่หลีให้เตรียมตัวก่อนวันเลือกตั้งเจ้าเมืองวันสุดท้าย,ให้เขาเตรียมศรปราณทะลวงลอบโจมตี."จงซานกล่าว.

"ลอบโจมตี? โจมตีโม่ไป่หลีอย่างงั้นรึ?"สุ่ยเทียนหยากล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ไม่,ลอบโจมตีเจ้า!"จงซานที่ชี้นิ้วไปยังสุ่ยเทียนหยาด้วยความจริงจัง.

"ห๋าๆๆ" ด้วยการชี้นิ้วของจงซาน,ทำให้ขนทั่วร่างของสุ่ยเทียนหยาลุกชัน,ดวงตาเบิกกว้างตาโตจ้องมองไปยังจงซาน,สีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล.

"อย่าได้กังวล,แค่แสร้งว่าจะยิงเจ้า,ในเวลานั้นอาจจะมีการยิงออกไปบางส่วน,ด้วยมีผู้คุ้มกันมากมาย,เป็นไปไม่ได้ที่จะสังหารเจ้า."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มในทันที.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,สุ่ยเทียนหยาที่กลืนน้ำลายอึกใหญ่,พยายามที่จะทำให้สงบใจลง,ก่อนที่เขาจะคิดอะไรบางอย่างได้ในทันที.

"เซียนเซิง,ท่านจะยัดเยียดของโจรให้ผู้อื่นเพื่อใส่ร้ายโม่ไป่หลีอย่างงั้นรึ? ให้ทุกคนคิดว่านี้เป็นความคิดของโม่ไป่หลี,ที่ต้องการลอบสังหารข้า?"สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาในทันที.

"ไม่ได้สิ!"สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"มีปัญหาอะไร?"จงซานที่เผยยิ้มจ้องมองไปยังสุ่ยเทียนหยา.

"เซียนเซิง,เขาคือถางซ่งของโม่ไป่หลี,แม้ว่าพวกเราจะซื้อมาก็ตาม,ทว่าเซียนเซิงเองก็บอกว่าเขาเป็นคนที่โม่ไป่หลีเป็นคนแสร้งส่งมา,ถึงเวลาจริงๆเขาจะเชื่อฟังเราอย่างงั้นรึ?"สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยเทียนหยาพร้อมกับกับเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล."สิ่งที่ข้าต้องการนั้น,เพียงแค่ให้เขาไปยืนอยู่ในสถานที่ข้าได้เตรียมไว้ก็พอ,จะยิงหรือไม่ยิง,นั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ."

"ทำไมล่ะ?"สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"เพราะว่า,เซียนเซิงสุ่ยจิงต้องให้เขาไป,นอกจากนี้,คนของเจ้าที่ถูกซื้อไป,ก็จะทำเหมือนกับพวกเรา,คือแสร้างทำว่ายิงโม่ไป่หลีด้วยศรปราณทะลวง,พวกเขาจะทำทุกอย่างเหมือนดั่งที่เราทำ."จงซานเอ่ย.

"ทว่าเซียนเซิง,ทำไมเป็นเช่นนั้นล่ะ?"ใบหน้าของสุ่ยเทียนหยาที่ไม่เข้าใจ.

"เจ้ารับปากก็พอ,เมื่อถึงเวลาเจ้าจะเข้าใจทุกอย่าง,"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาต้องการให้คาดเดาเอา.

"ครับ,เซียนเซิง."สุ่ยเทียนหยาถึงแม้จะสงสัยแต่ก็ทำได้แค่พยักหน้ารับ.

จากนั้น,กงจูเฉียนโหยวก็ให้สุ่ยเทียนหยาออกไป.

"เซียนเซิงเตรียมเริ่มแผนการแล้วรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"อืม,ข้าได้ขุดหลุมไว้แล้ว,รอเพียงแค่เซียนเซิงสุ่ยจิงกระโดดลงมาเท่านั้น,"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.

"เซียนเซิงมั่นใจมากมายขนาดใหน?"กงจูเฉียนโหยวที่สอบถาม.

" 70 %"จงซานเอ่ย.

"โอ้ว,ทำไมเซียนเซิงถึงได้มั่นใจขนาดนั้นล่ะ?"กงจูเฉียนโหยวที่สอบถามด้วยความสงสัย.

"เซียนเซิงสุ่ยจิงมีความสามารถอย่างไม่ต้องสงสัย,ทว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงใช้เวลามากเกินไปนั่นทำให้เขาผิดพลาด,หรือบางทีเขาอาจจะจงใจทำเช่นนั้นก็ได้."จงซานกล่าว.

"หืม?ขอคำชี้แนะด้วย?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"เซียนเซิงสุ่ยจิงในครานี้,มุ่งเน้นไปที่การป้องกัน,ส่วนข้ามุ่งในการเข้าตี,การป้องกันยิ่งปล่อยไว้เนิ่นนานก็จะยิ่งทำให้พ่ายแพ้."จงซานกล่าว.

"หากใช้เวลาป้องกันนานจะทำให้แพ้อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

 "ใช่แล้ว,ข้าสัมผัสได้ว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงนั้นไม่เพียงแต่มีความสามารถที่พิเศษเท่านั้น,ทว่า,ในครั้งนี้,เขาเคลื่อนไหวน้อยมาก,ทำเพียงแค่ป้องกัน,นั่นอาจเป็นเพราะเขาไม่รู้ตัวตนของข้านั่นเอง,กลยุทธ์ทุกอย่างจึงเน้นไปที่ป้องกัน,และพยายามให้โม่ไป่หลีแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า,ด้วยปัญหาที่ข้าสร้างขึ้นมากขึ้นและก็มากขึ้น,เขาที่ทำได้แค่เพียงแก้ปัญหาไปเรื่อย,ก็ทำให้เขาถูกรัดแน่นด้วยปมที่มากมาย,จนกลายเป็นว่าเส้นทางที่เหลือให้เขานั้นมีน้อยลงไปเรื่อยๆ,ตอนนี้เขาแทบจะไม่สามารถหาทางออกได้,มีแต่ต้องก้าวไปยังเส้นทางที่ข้าได้เตรียมไว้ให้,ด้วยเวลาให้แก้ปัญหานั้นมันไม่เพียงพอนั่นเอง."จงซานที่ทำการอธิบาย.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.