Immortality Chapter 167 Letter of undertaking
นิยาย เรื่อง อมตะ Chapter 167 Letter of undertaking
承诺书
หนังสือยินยอม.
"สิ่งของสองสิ่งนี้คือ?"จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง.
เม็ดยายกระดับ,และอีกหนึ่งคือบอลโลหะอย่างงั้นรึ?
"ถูกแล้ว,นี่คือบอลกลั่นวิญญาณ,รู้จักหรือไม่?
นี่คือหัวข้อแรก."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาช้าๆ,ก่อนที่จะสะบัดพัดไปมา,ราวกับมีความนัยน์
"บอลกลั่นวิญญาณอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
เห็นจงซานที่ไม่เข้าใจนัก,กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า"บอลกลั่นวิญญาณ,เหมือนดังชื่อของมัน,ใช้ทดสอบสัมผัสเทวะ,ตามที่เจ้าได้เห็นทรงกลมโลหะนี้,มีรูสองรู,หนึ่งคือทางเข้า,อีกหนึ่งคือทางออก,ด้านในนั้นมีเส้นทางกว่า
50,000
เส้นทาง,ทว่าเป็นเส้นทางที่ยากจะมองออก,เหมือนกับเขาวงกต,มีเพียงแค่เส้นทางเส้นเดียวเท่านั้นที่จะผ่านไปถึงทางออกได้,เจ้าจะต้องใช้เม็ดขาวเม็ดหนึ่ง,ผ่านเข้าไปในทางเข้า,และนำมันออกมาทางออกให้ได้."
กล่าวเสร็จ,กงจูเฉียนโหยวนำเม็ดข้าวออกมา,ส่งให้กับจงซาน.
เห็นเม็ดข้าวที่อยู่ในมือและรูสองรู,จงซานต้องขมวดคิ้วไปมา.
"นี่เป็นการฝึกฝนสัมผัสเทวะเพื่อผ่านเขาวงกต,ด้วยการใช้สัมผัสเทวะนำเม็ดข้าวส่งผ่านเข้าไปในทางเข้า,ก่อนที่จะส่งมันออกมาให้ได้ในช่องทางออก."กงจูเฉียนโหยวกล่าวอธิบายเพิ่มออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ปริมาณของสัมผัสเทวะของแต่ละคนนั้นมีมากมายแตกต่างกัน,ถึงแม้ว่าจะสามารถใช้สัมผัสเทวะค้นหาเส้นทางได้อย่างแม่นยำ,ทว่าด้วยสัมผัสเทวะของเซี่ยเฉินในเวลานี้,กงจูน่าจะสามารถรู้ได้อย่างชัดเจน?"จงซานที่ขมวดคิ้วและกล่าวออกมา.
"ตอนแรกนั้นข้าเองก็มีสัมผัสเทวะไม่พอ,ทว่าเหนือหัวก็ให้หัวข้อนี้มา,หรือว่าเจ้าสงสัยในตัวของฝ่าบาทอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่สะบัดกล่าวต่อจงซาน.
"เซี่ยเฉินไม่กล้า."จงซานที่พูดไม่ออก,กงจูนี้ช่างแปลกประหลาดจริงๆ,เพียงแค่คำไม่กี่คำสามารถทำให้คนอื่นๆพูดไม่ออกได้เลย.
"ไม่กล้าก็ดีแล้ว."กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เช่นนั้น,เคยมีคนสามารถทำได้หรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ทำได้อย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ายังไม่มี."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมา,ทำให้จงซานพูดไม่ออกเลยทีเดียว.
จงซานที่จ้องมองไปยังเม็ดขาว,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา,เส้นทางกว่า
50,000 เส้นทาง?มากขนาดนี้เลยรึ?
"นี่คือปริศนาข้อแรก,ไว้ค่อยแก้,อีกข้อ,เม็ดยายกระดับ,เจ้าเห็นหรือไม่?"กงจู่เฉียนโหยวที่สะบัดพัดและชี้ไปยังเม็ดยายกระดับ.
"ครับ."จงซานที่พยักหน้า.
"ปัญหาข้อสอง,เม็ดยายกระดับ,ให้เปลี่ยนเป็นเม็ดยารวมวิญญาณให้ข้า."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"หืม?เปลี่ยน?
ทว่าเม็ดยายกระดับคือเม็ดยาระดับสาม,ทว่าเม็ดยารวมวิญญาณนั้นเป็นเม็ดยาระดับสี่,ต้องการเพิ่มระดับให้เม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณอย่างงั้นรึ?
หรือว่ากงจู่ต้องการให้ข้าหาวัตถุดิบทำยา,และสกัดกลั่นมันใช่หรือไม่?ปรุงแต่งมันให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สงสัยและสอบถามออกมา.
"ไม่อนุญาตให้เพิ่มสิ่งใดลงไป"กงจู่เฉียนโหยวกล่าว.
สุ่ยเทียนหยา,อาต้า,อาเอ้อถึงกับต้องกลืนน้ำลาย
แสดงท่าทางเป็นห่วงจงซาน,กับเรื่องที่ฝืนธรรมชาติเช่นนี้,จะสามารถทำให้สำเร็จได้อย่างไร?
เปลี่ยนเม็ดยาอย่างงั้นรึ?
นี่ไม่ใช่เทพเซียนซะหน่อย,หนำซ้ำเม็ดยายกระดับและเม็ดยารวมวิญญาณยังต่างกันมาก,จะสามารถทำได้อย่างไร?
"มีปัญหาอะไร?
ได้ยินที่ข้าพูดรึยัง?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองไปยังสิ่งของทั้งสอง,และจ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยว,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"คำพูดของกงจู,พูดจริงๆอย่างงั้นรึ?"
"พูดจริงๆ?เรื่องใหนอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม,แน่นอนว่านางกล่าวจริงๆ,ปริศนาทั้งสองข้อนี้,ไม่ใช่ของปลอม.
"ข้าหมายถึงก่อนหน้านี้,ที่ท่านกล่าว่าหากสามารถแก้ไขปริศนาสองข้อนี้ได้,เรื่องในอดีตจะไม่ใส่ใจ,และกงจูยังจะแสดงความนับถือและไม่ให้ข้าคุกเข่าให้กับกงจูตลอดไป."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ทุกคนต่างก็ชำเลืองมองไปยังเขาเป็นสายตาเดียวกัน.
อาต้า,อาเอ้อ
จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจเป็นอย่างมาก,คนผู้นี้เสียสติไปแล้วรึ?
ปริศนานี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่สามารถทำให้สำเร็จได้.เขายังคิดว่าตัวเองจะทำสำเร็จอีกรึ?
นำเม็ดข้าวเคลื่อนผ่านบอลรวมวิญญาณ,แม้ว่าจะโชคดีสุดๆทำสำเร็จ,ทว่าการเปลี่ยนเม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณ,ไม่มีทางเป็นไปได้เลย.
ทว่าสุ่ยเทียนหยาที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย,หลายวันมานี้สุยอู่เหินได้บอกกล่าวเกี่ยวกับความโดดเด่นของจงซานให้เขาได้ฟังอยู่ไม่น้อย.
ส่วนกงจูเฉียนโหยวดวงตาเป็นประกายเลยทีเดียว,ปริศนาทั้งสองนี้,นางต้องการที่จะแสดงอำนาจกดข่มจงซาน,ทว่าจงซานกับทำให้นางคาดไม่ถึง,ทว่าต้องไม่ลืมว่าทั้งสิบปัญหานั้นเหนือหัวได้ให้เวลากับนางไม่จำกัด,หากว่าสามารถแก้ไขได้,ก็ทำให้นางชนะเหนือหัวด้วยเช่นกัน,กับสิ่งดังกล่าวนี้ไม่ว่าเขาจะทำได้หรือไม่ได้ก็ล้วนแล้วไม่ได้สำคัญนัก,สิ่งสำคัญที่สุดคือการใช้งานเขา,ทว่า,หากว่าเขาสามารถแก้ไขปัญหาได้จริงๆ,นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงที่มีพรสวรรค์หายากในโลกหล้าหรอกรึ?
กงจูเฉียนโหยวที่ประหลาดใจ,ทันใดนั้นก็กล่าวออกมาว่า"แน่นอน,เป็นไปตามที่ข้าได้กล่าว."
"เช่นนั้นเซี่ยเฉินมีเรื่องจะร้องขอ,ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือไม่?"จงซานกล่าว.
"เจ้ากล่าวมา."กงจู่เฉียนโหยวเอ่ย.
"เรื่องที่เซี่ยเฉินกล่าวนั้นต้องขออภัยกงจู่ก่อน."จงซานที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
"ได้,เจ้าโปรดวางใจ,ข้าไม่เคยเอาผิดใครอย่างไม่มีเหตุผล."กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เช่นนั้นขอให้กงจูเขียนออกมาเป็นลายลักษณ์อักษร,เซี่ยเฉินจะได้วางใจ."จงซานกล่าว.
白纸黑字 báizhǐhēizì ลายลักษณ์อักษร
"เจ้า."กงจูเฉียนโหยวที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวครู่หนึ่ง,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นมองจงซานด้วยความขบขัน.
สุ่ยเทียนหยาง,อาเอ้อและอาต้า,หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,จงซานช่างเป็นคนที่เหนือธรรมชาติจริงๆ.
จงซานในเวลานี้,จ้องมองออกมาด้วยความจริงๆ,ยืนนิ่ง,รอคอยอย่างอดทน,เพราะจงซานสามารถตระหนักได้ว่าคำพูดเมื่อสักครู่นี้,เป็นเหมือนกับคำพูดของวายร้ายที่ยากจะยอมรับได้,ทว่าเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากงจูเฉียนโหยวก็ใช่ว่าจะเป็นคนไร้เหตุผล,และเขาที่ต้องการที่จะแสดงให้นางเห็นว่าการที่นางต้องการที่จะทดสอบเขานั้นเป็นเรื่องที่ผิดพลาดจนต้องกลืนมันลงไป,และยังอธิบายให้เห็นว่า,กับท่าทีของนางนั้นไม่ควรที่จะชวนเขาทะเลาะตั้งแต่แรก.
ใบหน้าของนางที่จ้องมองไปยังจงซานที่ยังยืนนิ่ง,กงจูเฉียนโหยวไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี,ทว่ากับคำพูดของจงซานที่กล่าวออกมานั้น,ดูเหมือนว่าเขามีความมั่นใจเป็นอย่างมาก,จนทำให้นางคาดหวังไปด้วย.
"ยกเว้นเหนือหัวและท่านพ่อ,ไม่เคยมีใครกล้าต่อรองเช่นนี้กับข้า,เจ้านับว่าเป็นคนแรก,ก็ดี,วันนี้ข้าจะทำทำสัญญากับเจ้า,หากเจ้าไม่สามารถแก้ปัญหาได้แล้วล่ะก็,เจ้าคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า."กงจูเฉียนโหยวที่สูดหายใจลึก.
"ขอบพระทัยกงจู."จงซานที่ยังคงสุขุม.
จากนั้น,ห้องโถงที่ดูเหมือนเงียบผิดปกติ,จงซานที่นำกระดาษออกมา,พร้อมกับเริ่มเขียนมัน.
หนังสือยินยอม.
ข้อผูกพัน,หากจงซานสามารถนำเม็ดขาวผ่านบอลกลั่นวิญญาณได้,และสามารถเปลี่ยนเม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณได้,ความแค้นที่เคยมีมาแต่ในอดีตขอให้หมดสิ้นไป,และในอนาคต,จงซานเจอข้า,ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าและจะไม่หาเรื่องจงซานอีกต่อไป.
จงซานที่เขียนมันขึ้นมาสองแผ่นที่เหมือนกัน,ก่อนที่จะยื่นให้กงจู่เฉียนโหยวลงลายมือ.
เมื่อกงจูเฉียนโหยวได้อ่านหนังสือยินยอมแล้ว,นางถึงกับพูดไม่ออก,นางที่รู้สึกเหมือนแพ้,จนกล่าวอะไรไม่ออกเลยแม้แต่น้อย.
"กงจู,ลงลายมือได้เลย."จงซานที่ยื่นพู่กันให้กับกงจูเฉียนโหยว.
กับท่าทางของเขา,ราวกับขู่เข็ญบังคับให้ลงลายมือชื่อเพื่อซื้อขายสิ่งของบางอย่างทั่วไป.
สุ่ยเทียนหยา,อาต้าและอาเอ้อที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมาไม่หยุด,อึ้งจนแทบหยุดหายใจ,จงซานผู้นี้,น่ากลัวเกินไปแล้ว.
กงจู่เฉียนโหยวที่ลงลายมือชื่อ"กู่เฉียนโหยว,"พร้อมกับส่งให้กับจงซาน,เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,หากจงซานสามารถแก้ไขปัญหาได้,นางจะไม่สามารถกล่าวโทษอะไรกับจงซานได้อีกอย่างแน่นอน.
จงซานที่จ้องมองข้อผูกมัดทั้งสอง,ก่อนที่จะเก็บมันไปแผ่นหนึ่งและส่งให้กับกงจูเฉียนโหยวแผ่นหนึ่ง.
"กงจู,ท่านเก็บไว้แผ่นหนึ่ง,พวกเราเริ่มได้เลย."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
นางที่รับมา,พร้อมกับพยักหน้าให้,จ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย.
จงซานที่เดินมายังบอลกลั่นวิญญาณ,จากนั้นก็เคาะเบาๆ,จ้องมองไปยังรูทั้งสอง,และจ้องมองไปยังเม็ดข้าว,จากนั้นก็เผยยิ้มออกมา.
เห็นใบหน้าที่ยิ้มของจงซานแล้ว,กงจูเฉียนโหยวสอบถามออกมาด้วยความสงสัย."เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ?"
"อืม,หากมีเวลา,ก็มีวิธีหลายอย่าง,ทว่า,หากต้องจัดการในทันที,ก็พอจะมีวิธีไม่กี่อย่าง."จงซานที่เอ่ยออกมาทันที.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,ทุกคนต่างขมวดคิ้ว,เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ?
เจ้ากำลังเพ้ออยู่รึไง!
กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังจงซาน,เพราะว่าตอนนี้นางเริ่มสงสัยในตัวของจงซาน,มีวิธีอย่างงั้นรึ?เป็นไปไม่ได้,ไม่ใช่ว่าเขากำลังพูดจาไร้สาระอยู่หรอกนะ?
"กงจู,ท่านพอจะหาไหมแมงมุมหรือไหมเส้นเล็กแต่แข็งแกร่งได้หรือไม่,พร้อมน้ำมันถั่ว,และรังมด,หากว่ามี,เซี่ยเฉินจะทำการนำเม็ดข้าวผ่านด่านนี้ได้ในทันที."จงซานที่กล่าวออกมา.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วแน่นและจ้องมองด้วยความสงสัยในความคิดของจงซาน,เพียงแค่สิ่งนี้ก็จะสามารถนำเม็ดข้าวผ่านได้ในทันทีเลยรึ,ความมั่นใจนั้นดูเหมือนว่าจะเป็นอะไรที่ไร้สาระ,เขาต้องการทำอะไรกันแน่.
"อาต้า,ไปหามาเร็วเข้า."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"ครับ"อาต้าแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความสงสัยแต่ก็เร่งรีบออกไปจากห้องโถงในทันที.
ระหว่างที่กำลังรออาต้ากลับมานั้น.
"เจ้าต้องการใช้ไหมแมงมุม,น้ำมันถั่วและรังมด,เพื่อใช้ทำอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่เต็มไปด้วยความสงสัย,นางคิดไม่ออกเกี่ยวกับวิธีของจงซานเลย,เขามีวิธีอะไรอย่างงั้นรึ?
เห็นสายตาที่สงสัยของกงจูเฉียนโหยวแล้ว,จงซานเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล."ตั้งแต่เด็กนั้นกงจูใช้ชีวิตที่หรูหราอยู่ในราชวงศ์สวรรค์เมืองเซียน,แน่นอนว่าย่อมไม่รุ้วิธีของเซี่ยเฉินที่อาศัยอยู่ในโลกปุถุชน,เพราว่ากงจูไม่เคยสัมผัสสิ่งเหล่านี้,ดังนั้นคงยากที่จะคาดเดาวีธีของเซี่ยเฉินได้แน่,หากงจูใช้ชีวิตอย่างปุถุชนทั่วไป,แน่นอนว่าจะต้องค้นพบบางสิ่งที่ลึกลับได้."
กงจูที่เผยท่าทางไม่ยอมรับและไม่ปฏิเสธ,รอคอยการกลับมาของอาต้า.
จากนั้นไม่นาน,สิ่งของทั้งสามสิ่งก็ถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะ.
จงซานที่เห็นไหมแมงมุมที่บางแต่แข็งแกร่ง,ก็พยักหน้าพอใจ,จากนั้นก็เลือกมดที่แข็งแกร่งจากในรังมด,จากนั้นก็นับมันผูกเข้ากับไหมแมงมุม,จากนั้นก็นำมดที่แข็งแกร่งนั่นใส่ลงไปในทางเข้าของบอลกลั่นวิญญาณ,ไม่ให้มันออกมาทางเดิม.
จากนั้น,จงซานก็นำราชินีมดออกมาจากรังมด,นำมันไปยังอีกรูทางออก,โดยใช้เม็ดข้าวปรุงสุกจากกำไลเก็บของของเขา,พร้อมกับติดมันเอาไว้ที่หน้าทางออก,พร้อมกับเป่าเบาๆลงไปในหลุมทางออก.
ราชินีแมงมุมที่กำลังบิดกายไปมา,แสดงท่าทางหวาดกลัว.
จากนั้น,สายตาของทุกคนที่ค่อนข้างประหลาดใจ,ไหมแมงมุมตอนนี้กำลังถูกดึงเข้าไปในบอลกลั่นวิญญาณไม่หยุดหย่อน,มากขึ้นและก็มากขึ้น,ดูเหมือนว่าภายในเส้นทางด้านในตอนนี้มดที่แข็งแกร่งนั้นกำลังวิ่งอยู่และมันก็ลากไหมแมงมุมออกไปเรื่อยๆ,แน่นอนว่าไหมแมงมุมนั้นมีขนาดเล็กมาก,แทบจะไม่มีน้ำหนักด้วยซ้ำ,ถึงแม้ว่าจะเป็นมดตัวเล็ก,ก็ยังสามารถลากมันไปได้อย่างสบายๆ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น