Immortality Chapter 169 Sir

Immortality Chapter 169  Sir

นิยาย เรื่อง อมตะ  Chapter 169  Sir

先生 เซียนเซิง.

จงซานที่ยืนนิ่งอยู่ข้างๆ,กงจูเฉียนโหยวจ้องมองไปยังจงซานด้วยความสนใจ,แสดงท่าทางชื่นชอบเป็นอย่างมาก,แน่นอน,ไม่ใช่ความชื่นชอบของชายที่มีต่อหญิงสาว,ทว่าเป็นความรักที่มีต่อพรสวรรค์,นางที่ค้นหาคนที่มีความสามารถมาตลอด,นี่คือคนที่มีความสามารถที่นางต้องการ.

อย่างไรก็ตาม,เกี่ยวกับจงซานนั้น,ในเวลานี้ นี่คือโอกาส,จงซานต้องการเข้าใจข้อมูลโครงสร้างทั้งหมดของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,แต่ก็ใช่ว่าจะสามารถทำตามอำเภอใจได้,สิ่งเหล่านั้นเป็นข้อมูลต้องห้ามที่ยากจะเข้าถึงได้,เพียงแค่ขุนนางระดับห้านั้นยังไกลเกินกว่าจะทำได้,ทำให้จงซานต้องการต้นไม้ใหญ่,ต้นไม้ใหญ่ที่จะสามารถบดบังสายลมและพายุได้.

กงจูเฉียนโหยว,ก็คือต้นไม้ใหญ่ในเวลานี้,จงซานตัดสินใจที่จะเลือกเธอ,แน่นอนว่าต้นไม้ใหญ่นี้จะสามารถบดบังมอบความปลอดภัยให้กับเขาได้,เช่นนั้นเขาจึงจำเป็นต้องแสดงความสามารถออกมา! เพื่อที่จะให้เป็นที่สนใจต่อนางได้,เป็นการตัดสินใจที่รวดเร็ว,พลิกผันไปตามสถานการณ์

หลังจากที่เขาแสดงความสามารถแล้ว,ก็ยืนรออยู่ข้างๆ,เพราะว่าจงซานเชื่อมันว่าเป้าหมายของเขาได้สำเร็จไปก้าวหนึ่งแล้ว,ตอนนี้เขาควรค่าที่จะยื่นอยู่ในร่มไม้ใหญ่เช่นนางแล้ว.

อาเอ้อและสุ่ยเทียนหยาจับกระดาษข้อมูลพร้อมกับจดจ้องมองอยู่นาน.

"จริงด้วย,ถูกแล้ว,นี่คือเรื่องจริงเหรอ."สุ่ยเทียนหยาที่ขมวดคิ้วบ่นพึมพำ,ชำเลืองมองตาโต,แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.

ต้องรู้ด้วยว่าข้อมูลเรื่องราคาของเมืองอู๋ซวังก็ถูกส่งมายังพวกเขาด้วย,มีเพียงแค่สินค้าหายาก,สินค้าระดับหก,สินค้าเหล่านี้,นับว่าล้ำค่ามาก,ดังนั้นราคาจึงไม่ตายตัว,ทว่าราคาที่อยู่ในกระดาษนี้,หลังจากผ่านมาสิบปี,หรือแม้แต่หลายร้อยปีก็ไม่เปลี่ยนแปลง,สามารถใช้ราคาตามนี้ได้.

สินค้าเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นสินค้าธรรมดาทั่วไป,และยังใช้แทนเงินตราในการแลกเปลี่ยนได้ในหลายร้านอีกด้วย.

"เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.

"ตามที่เขียนนี้,ราคาในการแลกเปลี่ยนถูกต้อง,เนื่องจากมันมีจำนวนมาก,ทำให้ผู้น้อยไม่สามารถจดจำได้ทั้งหมด,ทว่าส่วนมากราคาที่ข้าเห็นนี้,ดูเหมือนว่าจะถูกต้อง,หากดูจากรายการทั้งหมด,เช่นนั้น,.........."สุ่ยเทียนหยาถึงกับหวาดผวาบนใบหน้าเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.

"อะไร?"กงจูเฉียนโหยวที่สอบถามออกไป.

"พวกเราได้ส่งผู้เชี่ยวชาญไปศึกษาราคาของสินค้าในเมืองอู๋ซวัง,ราคาในตลาดนั้นแทบไม่เปลี่ยนเลย,นอกจากนี้มันยังเหมือนๆกันอีกด้วย,เป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้มันมีราคาเพิ่มขึ้นมาได้,ทว่า,หากที่เขียนในนี้เป็นความจริง,เม็ดยายกระดับจะต้องกลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณได้แน่,มหัศจรรย์ยิ่งนัก."สุ่ยเทียนหยาอุทาน.

ท่าทางของจงซานไม่ได้ประหลาดใจอะไร,แม้คนอื่นจะเห็นเป็นเรื่องลึกลับ,ทว่าเกี่ยวกับการค้าแล้ว,พวกเขาส่งคนออกไปศึกษาอย่างงั้นรึ? นั่นไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ได้เข้าใจในธุรกิจ,เขตแดนตัวเอง,มีแต่ตัวเองเท่านั้นถึงจะสามารถเปรียบเทียบและหาข้อมูลได้อย่างถูกต้อง?

จงซานยังคงสุขุม,ตอนนี้เพียงแค่รอเวลาเท่านั้น,รอให้ความจริงปรากฏ,ทว่ากงจูเฉียนโหยวเองเหมือนว่าจะพึงพอใจแล้ว.

ทันใดนั้นกงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มก้าวมาด้านหน้าจงซาน,พร้อมกับยกมือประสานขึ้นมา,แสดงท่าทางคารวะต่อจงซาน.

"เซียนเซิง,มีความสามารถที่ยิ่งใหญ่,เฉียนโหยวได้เสียมารยาทแล้ว."กงจูทีกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

เห็นเช่นนั้น,ภายในจงซานถึงกับถอนหายใจยาวกับการกระทำของนาง,ด้วยเกียรติและศักดิ์ศรีของนางที่ทำการคารวะกับคนที่ไม่สำคัญและไม่มีเชื่อเสียง,แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่หนักหนาใหญ่โตมาก.

หากเป็นคนทั่วไปไม่สำคัญก็ยังพอว่า,แต่นี้คือกงจู,นางคือกงจูของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,มีเกียรติที่สูงส่ง,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่านางจะนับถือเขาเหมือนกับอาวุโส?

กงจูผู้นี้ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าทรงเกียรติขนาดใหน,กับยอมยกมือคารวะจงซานเช่นนี้,แสดงด้วยท่าทางเต็มใจ,เห็นได้อย่างชัดเจนว่านางมีความสามารถทางการเมืองขนาดใหนกัน,การจะชนะใจผู้คนนั้น,ย่อมต้องไม่สนใจในชื่อเสียงของตัวเองอันซึ่งจะนำมาซึ่งการขัดขวางความสำเร็จของงานสำคัญ,สิ่งที่ควรต้องใส่ใจที่สุดก็คือความสำเร็จหรือล้มเหลว,นี่คือสิ่งสำคัญของคนยิ่งใหญ่ที่พึงจะมี,คนผู้เข้าใจคนที่แท้จริง,การแสดงความเคารพเท่านี้,ไม่ได้ทำให้นางพ่ายแพ้,หรือสูญเสียผลประโยชน์ใดๆ.

อย่างไรก็ตาม,กงจูกับแสดงท่าทางเคารพซึ่งแตกต่างจากคนอื่นๆแน่นอน,จงซานเป็นใคร? เหมือนดั่งในทีวีที่จงซานเคยได้ดูเมื่อตอนเด็กเมื่อครั้งอยู่โลกเดิม,เกี่ยวกับความคิดและความเป็นผู้นำของผู้ปกครอง,ชื่นชมผู้ใต้บังคับบัญชา,เพื่อที่จะควบคุมพวกเขา,นับว่าเป็นหนึ่งในการใช้งานคนด้วยการยกยอ?

เห็นท่าทางของกงจูเฉียนโหยวที่คารวะเขาด้วยความเคารพแล้ว,ทำให้เขาได้แต่คิดอยู่ในใจ,คำนับไป,คำนับกลับ,ก่อนหน้านี้ข้าคำนับเจ้า,ตอนนี้เจ้าคำนับข้า,ไม่ได้รู้สึกอึดอัดเลยรึ? การคำนับกันและกันเช่นนี้,มันเหมือนกับสามีภรรยาคำนับกัน?

อย่างไรก็ตาม,ก็ทำให้จงซานตื่นตระหนกเช่นกันเกี่ยวกับการได้รับความโปรดปราณอย่างคาดไม่ถึงเช่นนี้.

"กงจูใยถึงได้จริงจังขนาดนั้น,ผู้น้อยคงรับไม่ไหว."จงซานที่รับรู้ได้ในทันทีว่ากงจูเฉียนโหยวผู้นี้ ดูน่าเกรงขามยิ่งนัก.

"ไม่,เซียนเซิงสมควรได้รับ,หากเฉียนโหยวได้กุนซือเช่นเซียนเซิงคอยช่วยเหลือแล้ว,ย่อมไม่เสียเปรียบอี้เหยี่ยนราชวงศ์ราชันต์ต้ายวีเป็นแน่,อี้เหยี่ยนถึงแม้ว่าจะมีร่างกายที่อ่อนแอ,ทว่ากลับได้รับการยอมรับจากผู้คนมากมาย"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"กงจูไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้,จงซานพร้อมที่จะช่วยกงจูสุดความสามารถ,"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที,กับท่าทางสุภาพเรียบร้อยดังที่เคยเห็นในทีวี,ไม่คาดคิดเลยว่าวันนี้เขาจำต้องนำมาใช้.

"อืม,ได้ยินคำพูดของเซียนเซิง,เฉียนโหยวก็รู้สึกวางใจ,หลังจากนี้หากเซียนเซิงมีสิ่งใดต้องการ,เฉียนโหยวก็พร้อมจะสนับสนุนเต็มที่เช่นกัน."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ขอบคุณกงจู,หลังจากนี้กงจูไม่จำเป็นต้องเรียกข้าว่าเซียนเซิงเลย,ท่านสามารถเรียกจงซานตรงๆก็ได้,เช่นนั้นจะดูคุ้นเคยมากกว่า."จงซานที่กล่าวออกมา.

กงจูเฉียนโหยวที่จับจ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่าง,ก่อนที่จะเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล."อืม,เช่นนั้นจะไม่เรียกเซียนเซิงต่อหน้าคนอื่นก็แล้วกัน,ทว่าในเมื่อเฉียนโหยวได้รับปากไปแล้ว,ก็ย่อมต้องรักษาคำพูด."

"ขอบคุณกงจู."จงซานพยักหน้า.

อาเอ้อ,และสุ่ยเทียนหยาที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,กับภาพที่เห็น,คนทั้งคู่ไม่เคยเห็นท่าทางเช่นนี้จากกงจูเลย,ไม่เคยเลยจริงๆ.

เห็นท่าทางตะลึงงันของคนทั้งสอง,กงจูเฉียนโหยวขมวดคิ้วและกล่าวออกมาว่า"สิ่งที่พวกเจ้าเห็นก่อนหน้านี้,จงลืมไปเสีย,จงซาน,ยังคงเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า,รับตำแหน่งองค์รักษ์ขั้นสาม."

"ครับ."คนทั้งสองพยักหน้า,แม้ว่าจะยังมีอะไรบางอย่างที่สงสัย,ทว่านี้คือเรื่องของกงจู,พวกเขาไม่สามารถก้าวก่ายได้.

จงซานที่ดูเหมือนว่าจะเข้าใจความคิดของกงจู,นางต้องการที่จะซ่อนความลับเอาไว้,ให้เขาเป็นผู้ช่วยลับๆไม่ให้คนอื่นรู้,เป็นการซ่อนความสามารถของจงซานเอาไว้เงียบๆเพื่อใช้งานให้มีประสิทธิภาพ.

อย่างไรก็ตาม,จงซานเองก็ไม่ได้สนใจกับแผนนี้,สิ่งที่เขาต้องการคือเข้าใจข้อมูลต่างๆของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เมื่อกงจูให้เขาเป็นกุนซือ,ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เปิดตัวในที่สาธารณะก็ตาม,แต่นั่นก็ทำให้เป็นไปตามเป้าหมายของเขาแล้ว,ทำให้เขามีโอกาสได้รับข้อมูลที่น่าสนใจและลดเวลาของเขาได้มากเลยทีเดียว.

"เซียนเซิงยังไม่มีที่อยู่อย่างงั้นสินะ,เอาเป็นว่าให้มาพักที่นี่เลยเป็นไง."กงจูกล่าว.

"อืม,ขอบคุมกงจู."จงซานพยักหน้ารับ.

"เซียนเซิงที่เป็นคนของศาลาเจ็ดดาว,ทว่าวิชาที่ใช้นั่นคือ วิชาเพลิงสวรรค์พันธนาการอสนี อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว,เห็นได้อย่างชัดเจนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ภูเขานั้นนางเห็นจงซานใช้วิชาดังกล่าว.

"อืม."จงซานพยักหน้า.

"ที่นี่มีบุฟผาอสนีอยู่หลายดอก,ข้าจะสร้างที่อยู่อาศัยให้เล็กน้อย,สร้างห้องที่สร้างขึ้นจากศิลาอสนี,และหลังจากนั้นจะให้ผู้เชี่ยวชาญสร้างค่ายกลสายฟ้าล้อมพื้นที่รอบๆให้."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"ขอบคุณ."จงซานกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

ศิลาอสนี? วัตถุดังกล่าวล้ำค่ามาก,นอกจากนี้ในตลาดทั่วไปยังมีไม่มากนัก,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะนำมาสร้างเป็นที่พักเลยเหรอ,นี่เป็นเหมือนกับโพลงฝึกฝนวิชาเลย,ดูเหมือนว่าการได้เป็นกุนซือกงจูเฉียนโหยว,จะได้รับผลประโยชน์มหาศาลทีเดียว.

เห็นท่าทางซาบซึ้งใจของจงซานแล้ว,กงจูเฉียนโหยวก็เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.

ในเวลาเดียวกัน,?ด้านนอกห้องโถงนั้น,อาต้าวิ่งเข้ามาด้วยความดีใจ,ในมือของเขามีเม็ดยาที่ส่องสว่างวับวาว,เม็ดยารวมวิญญาณ.

"กงจู,กงจู,เปลี่ยนได้แล้ว,เม็ดยายกระดับกลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณแล้ว."อาต้ากล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"เซียนเซิง,ปริศนาสองข้อถูกแก้แล้ว,เฉียนโหยวขอบคุณ."กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.

จงซานที่พยักหน้าเผยยิ้มอย่างนุ่มนวล,จะไม่ให้เขาพึงพอใจได้อย่างไร,กับปัญหาสองข้อที่ไม่ได้ยากเย็นนัก กับทำให้ได้รับประโยชน์ไม่น้อย.

"เช่นนั้น,หากว่าใช้วิธีของจงซาน,ไม่ใช่ว่าสามารถเปลี่ยนเม็ดยายกระดับเป็นเม็ดยารวมวิญญาณจำนวนมากหรอกรึ?"สุ่ยเทียนหยาที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

กับการทำเช่นนี้,จะทำให้คนยากจนกลายเป็นคนร่ำรวยได้อย่างรวดเร็ว.

"ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้."จงซานที่ส่ายหน้าไปมาขณะพูด.

"ทำไมรึ?"ทุกคนที่จ้องมองด้วยความสงสัยไปยังจงซาน.

"ภายใต้ขั้นตอนที่ข้าได้เตรียมไว้นั้น,สินค้าบางอย่างมีไม่มากนัก,เมื่อถูกซื้อขายไปแล้ว,ก็ยากที่จะสามารถหาได้ในตลาด,และเมื่อเป็นเช่นกันก็จะทำให้ราคาของสินค้าเปลี่ยนไป,เม็ดยาบางอย่างมีการใช้ในกลุ่มคนเล็กๆ,ไม่ได้ผลิตมามากมาย,หากว่าทำการซื้อขายเช่นนี้หลายครั้งก็จะทำให้ระบบซื้อขายพังทลายไป,เมื่อเป็นเช่นนั้นก็จะไม่สามารถซื้อขายได้อีก."จงซานกล่าว.

ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,อาต้าและอาเอ้อนั้นไม่เข้าใจดีนัก,ทว่าสุ่ยเทียนหยาและกงจูเฉียนโหยวเข้าใจอย่างชัดเจน,พร้อมทั้งพยักหน้าให้.

"เซียนเซิง,ในเวลานี้มีเรื่องเร่งด่วน,ในมือของเฉียนโหยวเวลานี้มีเรื่องสำคัญที่ต้องการคำแนะนำจากเซียนเซิง."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"อย่างไรรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยวด้วยความสงสัย.

"ที่จริง,นอกเหนือจากการตกลงพันธะสัญญาของสองราชวงศ์,เพื่อพักรบกันนั้น,ยังมีเรื่องการแข่งขันเลือกตั้งเจ้าเมืองอยู่,นี่ถือว่าเป็นงานใหญ่อย่างหนึ่ง,ที่สำคัญเลยทีเดียว,ด้วยจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นมาเป็นจำนวนมาก,เมืองอู๋ซวังนั้นจะถูกยกระดับให้กลายเป็นเมืองใหญ่,ทำให้เวลานี้จึงมีการเลือกตั้งเจ้าเมืองกันเกิดขึ้น."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

ได้ยินคำพูดของกงจูแล้วจงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่างได้.

"อย่างไรก็ตาม,เจ้าเมืองคนใหม่นั้นจะต้องเป็นหนึ่งในสี่ของเฉิงตงของเมืองอู๋ซวัง."กงจูเฉียนโหยวอธิบาย.

"สี่เฉิงตงอย่างงั้นรึ? ใต้เท้าสุ่ย?"จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยเทียนหยา.

"ในเฉิงตงทั้งสี่นั้น,ข้าเป็นหนึ่งในนั้น,มี ตงเฉิงตงและซีเฉิงตงและเป่ยเฉิงตง,กล่าวได้ว่าตงเฉิงตงและซีเฉิงตงนั้นไม่จำเป็นต้องใส่ใจ,มีเพียงแค่ข้าและเป่ยเฉิงตง มู่ไป่หลีเท่านั้นที่แข่งขันกันเป็นเจ้าเมือง,"สุ่ยเทียนหยากล่าว.

"อย่างงั้นรึ? แต่ข้ายังไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเมืองอู๋ซัง,นอกจากนี้ระบบการแข็งขันเป็นอย่างไร?ข้าจึงไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอะไรได้ในตอนนี้?"จงซานที่สายหน้าไปมา,กับหัวข้อดังกล่าวนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ,ที่จะสามารถดึงของวิเศษออกมาจากกระเป่าแล้วแก้ปัญหาได้เลย.

"เซียนเซิงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการตัดสินใจ,หนึ่งปี,พวกเราสามารถใช้เวลาหนึ่งปีในการเตรียมการ,เพื่อใช้ในการแข่งขัน,เกี่ยวกับการเลือกตั้งตำแหน่งเจ้าเมือง,ข้าจะเป็นคนอธิบายเรื่องราวต่างให้เซียนเซิงรู้จากเริ่มต้นจนเข้าใจทั้งหมดเอง."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

จงซานพยักหน้า,หากเป็นเช่นนั้นก็ดีเยี่ยมทีเดียว,นี่จะทำให้เขาเข้าใจระบบต่างๆของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กับเรื่องที่เขาต้องการ,ไม่คิดเลยว่าจะรวดเร็วขนาดนี้,นี่เป็นโอกาสที่ดีแล้วที่จะศึกษาข้อมูลทั้งหมด.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.