วันจันทร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2561

Immortality Chapter 149 Heavenly Yuan Divine Pill

Immortality Chapter 149  Heavenly Yuan Divine Pill

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 149 เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์.


บทที่ 149 เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์.


"ตื่นแล้วรึ?"จงซานที่สอบถามออกมาอย่างอ่อนโยน.

"อืม."เป่าเอ๋อที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นตอบรับด้วยความสุข.

"หลายปีมานี้เจ้าคงลำบากไม่น้อย,"จงซานที่ยังคงโอบกอดนางอย่างนุ่มนวล.

"ไม่,เพื่อเหล่าเยว่แล้ว,ทุกอย่างล้วนแล้วแต่คุ้มค่า,เหล่าเย่ว,ข้าจะเป็นผู้ดูแลหอยาราชวงศ์ต้าเจิ้งเปลี่ยนเป็นสำนักไท่ตาน,หลังจากนี้สำนักไท่ตานจะทำการปรุงยาเพื่อราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง."เป่าเอ๋อกล่าวต่อจงซานด้วยเสียงที่อ่อนโยน.



จงซานจ้องมองเป่าเอ๋อในอ้อมกอด,หัวใจของเขาที่เต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้น,สายตาที่อ่อนโยนจดจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.

"เจ้ายังไม่ได้กล่าวต่ออาวุโสทั้งสามเลย,หากพวกเขาไม่ตกลง,เป็นไปได้รึที่จะทำเช่นนั้น?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัย.

"ก่อนหน้านี้อาจารย์ไม่ได้สอนข้าแค่เรื่องปรุงยา? หากว่าข้ามีสิ่งเดิมพันที่เพียงพอ,ข้าย่อมสามารถโน้มน้าวอาวุโสทั้งสามได้,เมื่ออาวุโสทั้งสามเห็นด้วย,เหล่าศิษย์ของสำนักไท่ตานยังจะทำอะไรได้อย่างงั้นรึ?นอกจากนี้พวกเขายังรู้จักแต่ปรุงยาเรื่องอื่นๆนั้นพวกเขาอาจเรียกว่าโง่งมก็ยังได้."เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"จริงรึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.

"แน่นอน,เป่าเอ๋อจากไปหลายปีนี้,ไม่ใช่เพื่อเหล่าเยว่หรอกรึ?"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาเบาๆ.

"อืม."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

สำนักไท่ตาน,ที่อยู่ภายในการดูแลของเป่าเอ๋อ,เบื้องหลังของสำนักไท่ตานนั้นไม่ธรรมดาเลย,ในอดีตแม้แต่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์ก็ยังนับว่ามีชื่อเสียงไม่น้อย,ทว่าถึงแม้ว่าตอนนี้ในเกาะหมาป่าสวรรค์จะถดถอยลง,แต่ก็ยังมีประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่อยู่ดี,หากว่าได้สำนักเซียนเช่นนี้เข้าร่วม,ราชวงศ์ต้าเจิ้งจะพัฒนาอย่างก้าวกระโดดเลยทีเดียว.

ปรุงยา,เม็ดยาเพื่อเพิ่มพลังฝึกตน,และช่วยรักษาอาการเจ็บป่วย,รักษาบาดแผล,เพิ่มแกนแท้,และช่วยทะลวงระดับ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป่าเอ๋อที่ได้รับสืบทอดจากประมุขรุ่นก่อนของสำนักไท่ตาน,ภายในกำไลเก็บของ นางเวลานี้,มีเม็ดยาที่ยอดเยี่ยมเป็นจำนวนมาก,ส่วนมากเป็นม็ดยายกระดับที่มีจำนวนไม่น้อยเลย.

"พวกเราควรที่จะลุกจากเตียงได้แล้ว,ตอนนี้บ่ายแก่ๆแล้ว,ควรจะไปพบกับอาวุโสทั้งสามได้แล้ว."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.

"เป่าเอ๋อต้องการสวมชุดให้เหล่าเยว่,หลายปีมาแล้วไม่ได้ทำ."เป่าเอ๋อกล่าวออกมาอย่างอ่อนโยน.

"อืม."จงซานที่ลุกออกมานั้น,ยืนตรง,ให้เป่าเอ๋อช่วยเปลี่ยนชุดให้กับเขา.

เมื่อคนทั้งสองออกมา,จงซานที่พาเป่าเอ๋อมากินอาหารเสร็จ,บนโต๊ะอาหารนั้น,จงซานที่นำโองการฟ้าออกมาในทันที.

นางที่จ้องมองไปยังโองการฟ้า,ดวงตาของเป่าเอ๋อเปล่งประกาย,นางที่ได้ยินเหล่าเยว่กล่าวแต่ไม่เคยเห็น,ทำให้ดึงดูดสายตาเป็นอย่างมาก.

แถวที่หนึ่ง,หวง,จงซาน.
 แถวที่สอง,อาณาจักรสรรพสัตว์คู่บารมี,หมาป่า.
 แถวที่สาม,ซือจื่อ,จงเทียน.
...

ตัวอักษรที่ถูกบันทึกไว้,ตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว,ระหว่างแถวที่หนึ่งและแถวที่สองอาณาจักรสรรพสัตว์คู่บารมีนั้น,มีอีกสามแถวปรากฏแทรกขึ้นมา.

แถวที่หนึ่ง,หวง,จงซาน.
 แถวที่สอง,หวังโหว,เหว่ยกุยเอ๋อ.
 แถวที่สาม,หวังโหว เชวียนเป่าเอ๋อ.
 แถวที่สี่,หวังโหว เทียนหลิงเอ๋อ.
แถวที่ห้า,อาณาจักรสัตว์,หมาป่า.

มีสามแถวที่ปรากฏขึ้นในโองการฟ้าในทันที,เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มอย่างนุ่มนวล,ชื่อที่หนึ่งเหว่ยกุยเอ๋อที่อยู่ลำดับแรก,ไม่ได้ทำให้นางอิจฉาหรือขุ่นเคืองแต่อย่างใด,ส่วนหวังหวง เทียนหลิงเอ๋อ,ก็ไม่ได้ทำให้นางขุ่นเคือง,ภายในใจของนางต้องรู้สึกขอบคุณนางด้วยซ้ำ,หากไม่เพราะหลิงเอ๋อแล้ว,เหล่าเยว่คงจะเหงาหงอยและโดดเดี่ยว.

ตำหนักยาอาณาจักรต้าเจิ้ง.

จงซานที่นำหยกบันทึกมอบให้กับอาวุโสทั้งสามได้ตรวจสอบ.

ทุกคนที่กำลังดูภาพที่ปรากฏขึ้นในหยกบันทึก.

"หยิงอู๋เซี่ย."เหย้าหยวีที่จดจำได้ในทันที.

"สำนักโหยวหยิง,ถูกทำลายถูกลบหายไปหมดแล้ว,ข้าคิดว่าทุกท่านน่าจะทราบข่าวเรื่องนี้แล้ว."จงซานที่จ้องมองไปยังอาวุโสทั้งสามด้วยรอยยิ้ม.

"เป็นดังเช่นที่เจ้ากล่าว."อาวุโสเหย้ายวีที่พยักหน้า.

แม้ว่า,ราชวงศ์ต้าเจิ้งจะบริสุทธิ์,ทว่า,เตาจักรวารก็ไม่ควรอยู่ที่นี่,สิ่งนี้เป็นของสำนักไท่ตาน,แน่นอนว่าจะต้องส่งคืนสำนักไท่ตาน.

"ท่านประมุข,ในเมื่อเรื่องทุกอย่างสะสางเรียบร้อยแล้ว,พวกเราก็ควรที่จะนำเตาจักรวาลกลับสำนักไท่ตานพวกเราได้แล้ว."อาวุโสเหย้ายวีที่กล่าวออกมาในทันที.

"ทุกๆท่าน,โปรดฟังคำพูดของข้าก่อน."จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

เหย้ายวี,เหย้าลู่และเหย้าเฉิน อาวุโสทั้งสามที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.

"พวกท่านทุกคนคิดอย่างไรกับราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งของข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มกับอาวุโสทั้งสาม.

ได้ยินคำพูดของจงซานอาวุโสทั้งสามที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,สีหน้าแววตาของพวกเขาที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,พลังฝึกตนของจงซานที่ต่ำเตี้ย,ต่ำซะจนพวกเขาไม่รู้สึกสนใจเลยแม้แต่น้อย,ทว่า,หลายวันมานี้,พวกเขาต้องรู้สึกแปลกประหลาดเป็นอย่างมากกับราชวงศ์แห่งนี้,ที่ห่างออกไปนั้นมีวิหารหมาป่า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีผู้พิทักษ์เป็นแม่ทัพหมาป่าคอยปกป้อง.

จือจุ้นเผ่าหมาป่า ตี้เสี่ยวชา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นพันธมิตรของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งแห่งนี้อย่างงั้นรึ?ทว่าหวงตี้ต้าเจิ้งเวลานี้,เป็นสามีของท่านประมุข,เรื่องนี้ทำให้พวกเขาคาดไม่ถึงมากกว่าซะอีก.

"เจ้ามีคำพูดอะไรกล่าว บอกมาตามตรงเลยดีกว่า."อาวุโสเหย้ายวีกล่าว.

"ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,แม้ว่าเวลานี้จะอ่อนแอ,ทว่าทุกคนก็เห็นว่าราชวงศ์กษัตริย์ของพวกเรานั้นดูงดงามมีอนาคตที่ดีไม่ต่างจากราชวงศ์จักรพรรดิเลย,ในวันข้างหน้าข้าเชื่อมั่นว่าราชวงศ์ต้าเจิ้งนั้นจะต้องแข็งแกร่งอย่างแน่นอน,ข้าจงซาน,จึงปรารถนาที่จะขอให้อาวุโสทั้งสามเข้าร่วมราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เพื่อที่จะสร้างความมั่นคงจวบจนก้าวไปถึงราชวงศ์สวรรค์ร่วมกับข้า."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"ชิ,เจ้าหมายความว่า,ต้องการให้สำนักไท่ตานกลายมาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?หลังจากนั้นก็จะปล่อยลอยแพสำนักไท่ตานพวกเราอย่างงั้นรึ?"เหย้ายวีที่ชำเลืองมองออกไป,แม้แต่เหย้าลู่และเหย้าเฉินเองก็จับจ้องมองไปยังจงซาน.

 ไม่เพียงแต่เหย้ายวีเท่านั้น,เหย้าลู่และเหย้าเฉิงต่างก็จ้องมองไปยังจงซานเช่นกัน.

"ไม่ได้เป็นเช่นนั้น,สำนักไท่ตานก็ยังเป็นสำนักไท่ตาน,เพียงแต่ทุกคนได้รับบรรดาศักดิ์ของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งเท่านั้น."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,ความจริงเรื่องนี้เขาจะผลีผลามไม่ได้,เขาจะต้องค่อยๆเกลี้ยกล่อมคนเหล่านี้ช้าๆ,ไม่ว่าจะช้าหรือจะเร็ว,ในเมื่อมีเป่าเอ๋ออยู่ด้วย,มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น.

"ตกลง,ข้ายอมรับไปเรียบร้อยแล้ว."เป่าเอ๋อที่เริ่มกล่าวออกมา.

"ท่านประมุข."เหย้าเฉินชำเลืองมองไปยังเป่าเอ๋อในทันที.

ในเวลานี้อาวุโสทั้งสามรู้สึกขุนเคืองอย่างถึงที่สุด,แม้ว่าพวกเขาทั้งสามจะหลงไหลในการปรุงยา,ทว่าจากคำพูดของจงซานนั้น,ดูคล้ายจะเป็นแผนการ,ทว่าท่านประมุขกับเห็นดีเห็นงามยืนอยู่ข้างจงซาน,เหมือนกับว่ากำลังขายสำนักไท่ตานไป,ธุรกิจของสำนักกำลังลอยหายไป,รุ่นแล้วรุ่นเล่าแม้ว่าจะเริ่มถดถอยลงบ้าง,ทว่าก็ไม่เคยมีรุ่นใหนที่จะยอมจำนนต่อใคร.

"ท่านไม่คู่ควรกับประมุขนิกายไท่ตาน,ท่านกำลังทำให้นิกายไท่ตานตกต่ำ,ท่านประมุข,ท่านทำเช่นนี้ไม่ละอายกับประมุขรุ่นก่อนอย่างงั้นรึ?"อาวุโสเหย้าเฉินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ.

"เฮ้ เฮ้,อาวุโสเหย้าเฉิน,หวังว่าท่านจะรู้ตัวในตำแหน่งของตัวเอง,ข้าเป็นประมุขของสำนักไท่ตาน,ตามคำสั่งสอนของบรรพชนนั้น,ท่านลืมไปแล้วรึ? ประมุขสำนักไท่ตาน,มีอำนาจสิทธิ์ขาด,ถึงแม้ว่าข้าจะยุบสำนักไท่ตาน,ก็ไม่มีใครสามารถคัดค้านได้."เป่าเอ๋อกล่าวออกมาในทันที.

"เจ้า."อาวุโสเหย้าเฉินถึงกับหมดคำพูดในทันที,ลมหมุนภายในทรวง,ชำเลืองมองเป่าเอ๋อ.

อาวุโสทั้งสามที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ประมุขสำนักไท่ตานนั้นแตกต่างจากสำนักอื่นๆ,การตัดสินใจของอาวุโสไม่มีสิทธิมีเสียงใด,ถึงแม้ว่าจะเป็นความเห็นของคนส่วนมาก็ตาม,ทุกคนยังต้องฟังคำพูดของประมุข,ตามธรรมเนียมของสำนักแล้ว,คำพูดของประมุขถือว่าเป็นที่สุด,ประมุขสามารถที่จะปิดสำนักเวลาใดก็ได้,เพราะว่าประมุขนั้นมีพลังฝึกตนที่สูงที่สุดจึงมีอำนาจที่สุดนั่นเอง.

อาวุโสทั้งสามจะต้องมองดูอย่างช่วยไม่ได้ที่จะเห็นธุรกิจของพวกเขาตกไปอยู่ในมือของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เรื่องนี้จะไม่ให้พวกเขาโกรธเกรี้ยวได้อย่างไร.

"อาวุโสทั้งสาม,อย่าเพิ่งโกรธ,โปรดฟังข้าพูดก่อน,"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,เห็นได้อย่างชัดเจน,ว่านางที่สร้างเรื่องให้ใหญ่,ให้เกิดผลกระทบก่อนที่จะอธิบาย.

อาวุโสทั้งสามที่ค่อยๆนั่งลงช้าๆ.

ทว่าก็ยังเห็นหายใจหอบๆ,เห็นได้ชัดว่าพวกเขายังโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังประมุขของพวกเขา.

"เป่าเอ๋อยังสำนึกบุญคุณของอาจารย์เสมอ,แต่วิธีเดิมๆมันยังยอดเยี่ยมสำหรับสำนักไท่ตานอยู่อีกรึ? ข้าได้คิดใคร่ครวญเกี่ยวกับสำนักไท่ตานดีแล้ว,ตอนนี้พวกเราไม่ได้ยิ่งใหญ่เลิศหรูเหมือนดั่งในอดีตแล้ว,สำนักของพวกเราถดถอยจนไม่สามารถเทียบได้กับสำนักเซียนอื่นๆได้,เป่าเอ๋อต้องการที่จะฟื้นฟูขึ้นมาใหม่,ทว่าด้วยคนของพวกเราที่มีอยู่ในเวลานี้,สามารถที่จะทำได้อย่างงั้นรึ?"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.

ได้ยินเสียงที่นุ่มนวลของเป่าเอ๋อ,ทุกคนที่ได้ฟังก็รู้สึกดีขึ้น,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อพลางขมวดคิ้วไปมา,หวังว่านางจะสามารถอธิบายให้พวกเขาพึงพอใจได้.

"ทวีปศักดิสิทธิ์,ประกอบด้วยราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่,และราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ในแต่ละราชวงศ์ต่างก็มีสำนักปรุงยาในครอบครอง,พวกท่านคิดว่าพวกเขาจะเหลือบแลพวกเราอย่างงั้นรึ?สำนักในครอบครองของพวกเรา,ตอนนี้คิดว่าพวกเขาด้อยกว่าพวกเราอย่างงั้นรึ? ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นอย่างไร?สำนักปรุงยาของพวกเขาไม่เป็นที่รู้จักด้วยซ้ำ,ทว่าด้วยการพัฒนาของราชวงศ์สวรรค์,ตอนนี้พวกเขามีคุณสมบัติที่สามารถเย้ยหยันพวกเราได้? พวกเขามีขนาดใหญ่โตครอบคลุมไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,อาณาเขตของพวกเขานั้นขยายไปกว้างไกลขนาดใหน? สำนักไท่ตานตอนนี้มีกำลังเพียงพออย่างงั้นรึ? หากว่าต้องการที่จะเพิ่มอำนาจและขยายขอบเขตของสำนักไท่ตานแล้ว,ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งถือว่าเป็นฐานให้กับพวกเราได้."เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.

กับคำพูดของเป่าเอ๋อนั้น,อาวุโสทั้งสามที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เพื่อให้ได้โชคลาภจากราชวงศ์วาสนา,ไม่เห็นจำเป็นต้องสนใจกับราชวงศ์กษัตริย์เล็กๆนี้เลย,ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเข้าร่วมราชวงศ์สวรรค์,ก็ยังมีราชวงศ์จักรพรรดิและราชวงศ์ราชันย์อีกมากมายที่สนใจในพวกเรา."อาวุโสเหยาเฉินกล่าว.

"เฮ้ เฮ้,พวกท่านไม่ชอบที่ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งยังใหม่อยู่อย่างงั้นรึ?"เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มออกมา,เพราะว่าด้วยคำพูดของอาวุโสเหย้าเฉินแล้ว,ดูเหมือนว่าจะเริ่มเสียงอ่อนลงมาบ้างแล้ว.

"ใช่แล้ว."เหย้าเฉินกล่าวออกมาในทันที.

เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล."อาวุโสทั้งสาม,ตอนนี้ข้าคือหวังโหวราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,เจ้าคิดว่ายังมีที่ใหนที่จะได้รับความสำคัญและได้รับโชควาสนามากกว่าที่อื่นอยู่อีกรึ?"
王后 (wáng hòu) queen พระราชินี

ได้ยินคำพูดของเป่าเอ๋อแล้วทำให้อาวุโสทั้งสามที่ขมวดคิ้วไปมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,ราชวงศ์ต้าเจิ้งนั้นยังใหม่อยู่อีกทั้งจงซานซึ่งเป็นหวงนั้นมีพลังฝึกตนต่ำมาก,หรืออาจจะเรียกได้ว่าต่ำมากๆเลยก็ว่าได้.

"ราชวงศ์ต้าเจิ้งนั้นได้รับการยอมรับจากตี้เสวียนชา,ในอนาคตข้างหน้านั้นมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัด,ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์จักรพรรดิ,ราชวงศ์ราชันย์?ในวันข้างหน้านั้นก็เป็นไปได้,ยิ่งหากได้การช่วยเหลือจากสำนักไท่ตานแล้ว,การจะเป็นราชวงศ์สวรรค์ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้.ตราบเท่าแค่มีเวลา,พูดถึงเวลา,อาวุโสทั้งสามเองก็ใกล้ถึงขีดจำกัดแล้ว,ข้าสามารถที่จะช่วยเพิ่มอายุไขของพวกท่านได้,คิดว่าอย่างไร?"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,เผยยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เฉิดฉายออกมา.

"พรึด!!"

อาวุโสทั้งสามที่ลุกขึ้นมาทันที,ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อพร้อมๆกัน,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและคาดหวัง.

"ท่าน,หมายถึงเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์อย่างงั้นรึ?"อาวุโสเหย้ายวีที่ชำเลืองมองไปยังเป่าเอ๋อ,หายใจหอบๆด้วยความตื่นเต้น,ก่อนที่จะค่อยๆเปลี่ยนมาเป็นสุขุม.


"ถูกแล้ว,เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์นั้น,ตามธรรมเนียมสำนัก,มีเพียงแค่ประมุขเท่านั้นที่มีสิทธิ์ที่จะได้รับ,แต่หากว่าอาวุโสทั้งสามเห็นด้วยล่ะก็,ข้าอาจจะละเว้นได้,ตอนนี้ข้ามีเม็ดยาอยู่ห้าเม็ด,สามารถที่จะมอบให้กับอาวุโสทั้งสามคนละเม็ดได้,คิดว่าอย่างไร?"เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,ดูเหมือนว่าจะไม่หวั่นเกรงเลยว่าพวกเขาจะปฏิเสธ.


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น