Immortality Chapter 150 Chapter 150 The will of Hong Niu
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 150 ความทะเยอทะยานของหงหนิว.
บทที่ 150 ความทะเยอทะยานของหงหนิว.
เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์!
หลายวันมานี้,จงซานได้ความรู้หลายอย่างมาจากเป่าเอ๋อ,สำนักไท่ตอนนี้มีเม็ดยาที่ยอดเยี่ยมที่สุด,ด้วยการสะสมพลังฟ้าดินจากเตาจักรวาล,ประมุขรุ่นที่
4 ของสำนักไท่ตานเป็นผู้คิดค้น,เม็ดยาเทวะระดับแปด,มีสรรพคุณที่ลึกลับ,สามารถแก้พิษได้นับหมื่นชนิด,กำจัดพลังความมืดได้อย่างหมดจด,สามารถรักษาบาดแผลได้ทุกชนิด,ช่วยเพิ่มแกนแท้,แน่นอน,นี่ไม่ใช่เรื่องยอดเยี่ยมที่สุด,สิ่งที่สุดยอดก็คือสามารถช่วยทะลวงพลังฝึกตนได้,มีสรรพคุณสูงกว่าเม็ดยายกระดับหลายเท่า,ขอเพียงแค่อยู่ในระดับสูงสุดของพลังฝึกตน,จะสามารถทะลวงผ่านระดับได้อย่างรวดเร็ว.
ขอเพียงแค่มีระดับพลังฝึกตนตั้งแต่ระดับหลอมกายธาตุลงมา.
เป็นเม็ดยาที่มีสภาพนุ่มนวล,ระดับเซียนเทียน,ระดับแกนทอง,ระดับก่อตั้งวิญญาณและระดับหลอมกายธาตุ,ตราบเท่าอยู่ในระดับขั้นปลาย,สามารถช่วยทะลวงผ่านระดับได้,ไม่ใช่มีโอกาสส่วนมาก,แต่สามารถทะลวงผ่านได้อย่างแน่นอน.
อาวุโสทั้งสามนั้นอยู่ในระดับหลอมกายธาตุขั้นปลาย,เพราะว่าสำนักไท่ตานนั้นค่อนข้างพิเศษ,พลังฝึกตนของทุกคนนั้นจึงต้องขึ้นอยู่กับตัวตนของประมุข,ดังนั้นจนถึงตอนนี้,อาวุโสทั้งสามจึงยังอยู่ในระดับหลอมกายธาตุ,ไม่มีวี่แววว่าจะพัฒนาไปได้เลย.
เหนือกว่าระดับก่อตั้งวิญญาณก็คือระดับหลอมกายธาตุ,ระดับก่อตั้งวิญญาณมีอายุไข
800 ปี,ระดับหลอมกายธาตุมีอายุไข 1600 ปี,อาวุโสทั้งสามจนถึงตอนนี้ก็มีอายุมากกว่า
1000
ปีแล้ว,หากว่าไม่สามารถทะลวงผ่านพลังฝึกตนไปได้แล้วล่ะก็,พวกเขาก็จะเริ่มเข้าสู่สัญญาณเตือนทั้งห้า,ผมหงอกผิวเหี่ยวย่น.
ภายในเตาจักรวาลนั้น,มีเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดทั้งสิ้นแปดเม็ด,ประมุขคนก่อนได้ใช้ไปแล้วสอง,และเมื่อไม่นานมานี้หนึ่งเม็ดถูกใช้ไปโดยหยิงอู่เซี่ย,ทว่าตอนนี้ยังเหลืออีกห้า,ซึ่งเป็นของเป่าเอ๋อทั้งหมด.
อาวุโสทั้งสามที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,ดวงตาเปล่งประกายดูลังเล,เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์?นับตั้งแต่อดีตถูกกำหนดให้เป็นของประมุข.จะมอบให้พวกเขาจริงๆรึ?
"อาวุโสทั้งสาม,คิดว่าอย่างไร?ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งไม่ช้าก็เร็วย่อมสามารถกลายเป็นราชวงศ์จักรพรรดิ,และราชวงศ์ราชันย์,หรือแม้แต่ราชวงศ์สวรรค์ได้ในที่สุด,เพียงแค่อาวุโสทั้งสามต้องร่วมด้วยช่วยกันเพียงเท่านั้น."เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่อยู่ใกล้ๆเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,เกี่ยวกับเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์นั้น,จงซานเองก็สนใจ,ไม่ว่าจะเป็นสมบัติวิเศษใดก็ตามหากสามารถแลกเปลี่ยนอายุไขได้ล่ะก็,ทว่าหากสำหรับเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์,หากว่าสามารถแลกเปลี่ยนกับอาวุโสทั้งสามของสำนักไท่ตานได้,เช่นนั้นบอกได้คำเดียวว่าคุ้มยิ่งกว่าคุ้ม.
อาวุโสทุกคนที่ชำเลืองมองไปยังเป่าเอ๋อ,ตอนนี้กำลังครุ่นคิดอย่างหนักเลยทีเดียว.
"ตกลง!"อาวุโสเหย้ายวีเป็นคนแรกที่กล่าวตอบรับ.
ตกลง! เป็นคำที่เขาต้องการได้ยินที่สุด,ถึงกับทำให้จงซานหัวใจเต้นระทึกเลยทีเดียว.
ภายในใจของจงซานนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ทว่าสีหน้า,ยังคงสุขุมอยู่.
"ดี,อาวุโสทั้งสาม,เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์,ข้าจะมอบให้พวกท่าน,นับจากนี้ไปสำนักไท่ตานจะเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,อาวุโสทั้งสามจะเป็นผู้พิทักษ์ของที่นี่,อาวุโสสองคนเริ่มทะลวงผ่านระดับทันที,ส่วนอีกคนรับผิดชอบในการคุ้มกัน."เป่าเอ๋อที่จัดแจงในทันที.
"ได้."อาวุโสทั้งสามพยักหน้า.
"พวกท่านตามข้ามา."เป่าเอ๋อกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เป่าเอ๋อที่เดินนำหน้า,อาวุโสทั้งสามที่เดินตาม,เปิดประตูตรงไปยังลานจตุรัส,ซึ่งในเวลานี้มีเหล่าศิษย์ของสำนักไท่ตานยี่สิบคนรอคอยอยู่,แต่ละคนต่างก็จ้องมองมายังเป่าเอ๋อและอาวุโสทั้งสามด้วยความเคารพ,ไม่มีใครคิดว่าสำนักไท่ตานในเวลานี้จะถูกขายแม้แต่อาวุโสทั้งสามก็ยังเห็นด้วย.
ที่อีกฝั่งนั้นมีเหว่ยไท่จงและคนอื่นๆยืนรอคอยอยู่เช่นกัน.
ที่ด้านหน้าเตาจักรวาลนั้น,มีทางเข้าแปดเส้น,เป่าเอ๋อที่เลือกเส้นทางหนึ่ง,ซึ่งเป็นทางเข้า,ด้วยการใช้วิชาลับในการผนึก,จึงมีทางที่ถูกต้องทางเดียวเท่านั้น.
"คลืนๆๆๆ."
เตาจักรวาลที่สั่นเล็กน้อย,พลังวิญญาณที่เอ่อล้นออกมารอบๆในทันที,อาวุโสทั้งสามต่างก็กำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น,มีเพียงแค่ประมุขสำนักเท่านั้น,ถึงจะมีความสามารถที่จะเปิดเส้นทางเข้าไปในเตาจักรวาลแห่งนี้ได้,คนทั่วไปยากที่จะสามารถทะลวงเข้าไปเพื่อให้ได้เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์ได้,ไม่เช่นนั้นอาวุโสคงจะใช้กำลังเอามันออกมาแล้ว,แน่นอนอาวุโสทั้งสามเองก็แอบสงสัยในตัวของหยิงอู๋เซี่ยเช่นกัน,ทว่าตอนนี้หยิงอู่เซี่ยตายแล้ว,จึงไม่สามารถที่จะสืบสวนได้.
พลังวิญญาณที่แผ่ออกมารอบๆเตา,จากนั้นก็ค่อยๆรวมตัวกันขึ้นเป็นดวงตามังกร,ที่ด้านในนั้นมีประกายแสงสีทอง,มีหมอกควันสีทองที่หมุนวน,เป็นภาพที่ดูน่าประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
"อาวุโสเหย้ายวี."เป่าเอ๋อเรียก.
"อืม."อาวุโสเหย้ายวีที่รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,ก่อนที่จะรับขวดหยกมา,ซึ่งด้านในนั้นมีเม็ดาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์อยู่.
เหย้าเฉินและเหย้าลู่จ้องมองอาวุโสเหย้ายวี,แววตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา,แต่ก็ต้องเก็บสีหน้าเอาไว้,อาวุโสทั้งสองที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.
เห็นท่าทางของอาวุโสทั้งสามแล้วเป่าเอ๋อที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,ก่อนที่จะค่อยปลดผนึก,และนำเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์ออกมาอีกสองเม็ด,เหย้าเฉินและเหย้าลู่รู้สึกดีใจตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,แม้ว่าพวกเขาจะมีอายุมากกว่าหนึ่งพันไปแล้ว,ทว่าเวลาส่วนใหญ่ของพวกเขาก็ถูกใช้ไปในการศึกษาและปรุงยา,เกี่ยวกับเรื่องอื่นๆนั้นพวกเขาไม่ได้ล้ำลึกมากมายนัก.
...........
สามปีหลังจากนั้น,ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,ห้องโถง,พระราชวัง.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,เป่าเอ๋อที่นั่งอยู่ด้านข้าง,และเหล่าอาวุโสเองก็นั่งถัดลงไปด้านล่าง.
"อาวุโสเหย้ายวี,ตอนนี้ท่านคิดว่าอย่างไร?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ด้วยกองกำลังหมาป่าที่สามารถค้นหาสมุนไพรล้ำค่ามากมายได้อย่างง่ายดาย,การปรุงยาของสำนักไท่ตานเองก็มีจำนวนมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม,นอกจากนี้ด้วยวัตถุดิบที่มีอยู่เพียงพอ,สามารถที่จะปรุงยาได้หลายชนิด,นอกจากนี้สำนักไท่ตานยังเปิดรับศิษย์ได้มากกว่าเดิมด้วย."อาวุโสเหย้ายวีกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ด้วยกองกำลังหมาป่าที่สามารถเดินทางไปได้อย่างอิสระ,พวกท่านสามารถปรุงยาได้อย่างเพียงพอ,กองกำลังหมาป่าของพวกเราเองสามารถเสาะหาสมุไพรที่จำเป็น,อีกอย่างหนึ่งด้วยการผลิตเป็นจำนวนมาก,ทำให้เม็ดยาที่สนับสนุนกองกำลังราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งนั้นมีต้นทุนที่ถูก,ทำให้สามารถผลิตยาสนับสนุนได้จำนวนไม่น้อย,เป็นผลให้พลังฝึกตนของทหารเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,หวังว่าเหนือหัวจะสามารถเพิ่มพลังฝึกตน,ตนเองเพิ่มขึ้นได้โดยเร็ว,และนำราชวงศ์ต้าเจิ้งให้น่าเกรงขามได้ในที่สุด."ใบหน้าของอาวุโสเหย้ายวีที่ดูจริงจัง.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างอักอ่วน,พยักหน้าให้อาวุโสเหย้ายวี,แม้ว่าจะผ่านมาสามปีแล้ว,ทว่าอาวุโสเหย้ายวีเองดูเหมือนว่าจะยังไม่พอใจราชวงศ์ต้าเจิ้งเท่าไหร่,ต้องไม่ลืมว่าตอนนี้ยังอยู่ในช่วยบุกเบิกเริ่มต้นนั่นเอง.
เป่าเอ๋อที่อยู่ข้างๆเห็นจงซานที่แสดงท่าทางอักอ่วน,ทันใดนั้นนางก็กล่าวออกมาว่า"เอาล่ะ,อาวุโสเหย้ายวี,ท่านไปดูแลเหล่าศิษย์ๆต่อเถอะ,ข้าและเหล่าเยว่มีเรื่องสำคัญที่ต้องพูดคุยกัน."
เห็นท่าทางของเป่าเอ๋อแล้ว,อาวุโสเหย้ายวีที่ทำได้แค่ฝืนยิ้มออกมา,พยักหน้าไห้ก่อนที่จะจากไป.
จงซานที่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,อาวุโสทั้งสามย่อมมีความภาคภูมิใจเป็นของตัวเอง,แม้ว่าการที่พวกเขาเข้าร่วมราชวงศ์กษัตริย์นั้นจะเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง,และพลังฝึกตนของพวกเขาเองก็อยู่ในอาณาจักรเรือนสวรรค์แล้ว
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในระดับที่เหนือยิ่งกว่าหวงตี้ผู้ปกครองที่อยู่ในระดับเซียนเทียนเท่านั้น,แน่นอนว่าภายในใจย่อมรู้สึกตะขิดตะขวงใจ.
ในเวลานี้,เป่าเอ๋อที่เดินเคียงข้างไปกับจงซานอยู่บนถนนแห่งหนึ่ง.
"เหล่าเยว่,อย่าได้สนใจเกี่ยวกับคำพูดของอาวุโสที่รู้จักแต่วิธีหลอมยาเลย,พวกเขาไม่ค่อยมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องทางโลกเท่าไหร่."เป่าเอ๋อที่กล่าวต่อจงซานด้วยเสียงที่นุ่มนวล.
"ข้าไม่ได้ใส่ใจ,อีกอย่างก็เป็นเรื่องจริงไม่ใช่รึ?
เจ้าก็รู้ว่าเหล่าเยว่ของเจ้าเป็นอย่างไร,คิดว่าข้าใส่ใจเรื่องนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,ในเวลานี้ราชวงศ์กษัตริย์,วาสนายังมีน้อยเกินไป,แม้ว่าพลังฝึกตนของเหล่าเยว่จะเพิ่มขึ้น,ทว่าก็ยังถือว่าช้าอยู่,สามปีมานี้ท่านกินเม็ดยาไปไม่ได้น้อย,แต่เพิ่งก้าวไปถึงระดับสิบเซียนเทียนไม่กี่วันมานี้เอง."เป่าเอ๋อที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.
"ฮ่าฮ่า,สามปีข้าสามารถก้าวไปถึงระดับสิบเซียนเทียนได้,สำหรับข้านับว่าดีแล้ว,ก่อนหน้านี้,เจ้าคงจะไม่รู้,เมื่อข้าอยู่ในระดับโห่วเทียน,การจะก้าวข้ามไปยังแต่ละระดับนั้นต้องใช้เวลานานถึงเจ็ดปี."จงซานที่กล่าวปลอบ.
"อืม,เหล่าเยว่,ท่านต้องการจะเดินทางไปยังสำนักไคหยางตอนนี้เลยรึ?"เป่าเอ๋อที่สอบถามเขา.
"ใช่แล้ว,ตอนนี้ข้าอยู่ในระดับสิบเซียนเทียน,สามารถเปิดจุดชีพจรทั่วร่างได้หมดแล้ว,เวลานี้ถึงเวลาที่ข้าจะก้าวไปยังระดับแกนทองขั้นต้นแล้ว,ที่สำนักไคหยางนั้นมีโพรงวิญญาณซึ่งมีความหนาแน่นพลังวิญญาณสูง,ข้าจะต้องทำสำเร็จได้แน่."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
เห็นท่าทางมั่นใจของจงซานแล้ว,เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่งดงาม.
"เหล่าเยว่,ตอนนี้ยังมีเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์อยู่สองเม็ด,ท่านนำไปด้วยเถอะ,เพื่อความแน่นอน,ต้องไม่ลืมว่าเม็ดยายกระดับนั้นไม่ได้ให้ผลร้อยเปอร์เซ็นในการทะลวงผ่านระดับ."เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"สองเม็ดอย่างงั้นรึ?เจ้าไม่ได้บอกข้าว่าคนๆหนึ่งสามารถกินเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์ได้แค่เม็ดเดียวอย่างงั้นรึ?
เม็ดที่สองนั้นไม่สามารถใช้ในการทะลวงระดับได้,ใช้ได้แค่เพียงรักษาร่างกายหรือว่าขับพิษได้เท่านั้น,"จงซานที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.
"เหล่าเยว่(master)นำไปด้วยเถอะ,ร่างกายของเป่าเอ๋อเป็นเช่นไรท่านก็รู้ว่าไม่สามารถใช้ได้,เหล่าเยว่นำไปเตรียมไว้ก่อนย่อมดีกว่า."เป่าเอ๋อที่กล่าวอย่างมั่นคงต่อจงซาน.
จงซานที่หยุดเดินอยู่ชั่วครู่,สายตาที่จับจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,สายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกมากมาย,ดูเหมือนว่าสวรรค์จะไม่ได้ใจร้ายกับเขาซะทีเดียว.
"เป่าเอ๋อ,เหลือเวลาอีกไม่กี่วันแล้ว,ข้าจะพักราชกิจเอาไว้,เพื่อที่จะได้อยู่กับเจ้าอย่างเต็มทีก่อนไป."
.....
ก่อนหน้านี้เก้าปี,หงหนิวที่เข้าร่วมสำนักไคหยาง,เขาคือคนที่มีพรสวรรค์ที่โดดเด่น,ได้รับการดูแลฝึกฝนจากอาจารย์เป็นอย่างดี,พลังฝึกตนของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,เพียงแค่สองปีก็มีระดับ
4
เซียนเทียนแล้ว,ในบรรดาศิษย์รุ่นเดียวกันที่เข้ามา,เขามีพัฒนาการที่เร็วที่สุด,เวลานั้นเขามีจิตใจที่ฮึกเหิมเป็นอย่างมาก,แต่ก็มีเรื่องที่คาดไม่ถึงในเวลานั้นเขาได้พ่ายแพ้ระดับสามเซียนเทียน,พ่ายแพ้แก่คนที่มีระดับต่ำกว่าขั้นหนึ่ง.
อับอาย,เป็นความอับอายอย่างแน่นอน,หงหนิวที่สูญเสียความภาคภูมิใจไป,ทำให้หลังจากนั้นเขาฝึกฝนหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิมสองเท่า,ท้ายที่สุดหลังจากนั้นหนึ่งปี,หงหนิวก็กลายเป็นคนแรกในรุ่นที่สามารถก้าวไปถึงระดับหกเซียนเทียน,และสามารถสร้างแกนแท้ได้.
หลังจากที่หงหนิวสร้างแกนแท้ได้แล้ว,เขาก็คิดว่าถึงเวลาที่จะชำระแค้น,จงซานได้แล้ว,เขาที่หาโอกาสในการท้าประลอง,เพื่อทวงความอับอาย,ทว่าในเวลานั้นจงซานกลับไม่รู้ว่าหายไปใหน,จวบจนอีกหกเดือนต่อมา,จงซานก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง,แต่กับกลายเป็นว่าเขาได้ท้าประลองกับระดับเก้าเซียนเทียนไปซะได้.
แส่หาความตาย,แม้ว่าจงซานจะสามารถก้าวไปถึงระดับหกเซียนเทียนได้แล้ว,แต่ยังมีความห่างของระดับชั้นเป็นอย่างมาก,จะไปมีโอกาสชนะได้อย่างไร,นี่เท่ากับว่าได้แสวงหาความอับอายมาให้ตัวเองเท่านั้น,ทว่า,การต่อสู้ในครั้งนั้น,ได้ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงอีกครั้ง,นี่คือระดับหกเซียนเทียนอย่างงั้นรึ?กับสิ่งที่หงหนิวได้เห็น,ระดับหกเซียนเทียน,การต่อสู้ของจงซานและหนานป่าเทียนในครั้งนั้นไม่ได้อ่อนด้อยเสียเปรียบกันมากมายนัก.
หงหนิว ถึงกับใจเสียไปเลยทีเดียว,ทว่าหลังจากกลับไปเขาก็ได้เปลี่ยนความหดหู่นั่นเป็นพลังขับดันตัวเองในทันที,เขาที่ตั้งมั่นฝึกฝนให้หนักยิ่งกว่าเดิม,วันแล้ววันเล่า,คาดหวังว่าสักวันจะสามารถลดความเหลี่ยมล้ำระหว่างกันได้.
ท้ายที่สุด,หงหนิวก็ทำสำเร็จ,ทุกๆเจ็ดปีของสำนักไคหยางนั้นโพรงจิตวิญญาณจะมีความเข็มข้นสูงสุด,หงหนิวที่ก้าวไปถึงระดับสิบเซียนเทียน,โดยใช้เวลาเพียงแค่เก้าปีเท่านั้น,หลังจากที่ผ่านพิธีการชำระล้าง,เข้าไปบำเพ็ญในโพรงวิญญาณ,เขาจะต้องทะลวงผ่านไปยังดินแดนแกนทองได้อย่างแน่นอน,ในเวลานั้นจงซานยังจะเทียบเขาได้อีกรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น