วันอาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 417 Sorcerer civil war

Miracle Throne Chapter 417 Sorcerer civil war

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 417 การต่อสู้ภายใน


บทที่ 417 การต่อสู้ภายใน



หม่าเออซือนั้นมีพลังฝึกตนสูงกว่าหลู่ซือ,หากลอบโจมตีในเวลาปกติแล้วละก็ไม่มีทางที่จะประสบความสำเร็จ,อย่างไรก็ตาม,หม่าเออซือในเวลานี้ใช้พลังวิญญาณไปมหาศาล,ซ้ำยังไม่ได้ระวังตัวจากหลู่ซือด้วย,ทำให้การลอบโจมตีในครั้งนี้ประสบผล.


สายตาของหลู่ซือที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม,ในเมื่อเขาตัดสินใจที่จะสังหารต้าจี่ซือ,แน่นอนว่าเขาต้องไม่เผยความเมตตาใดๆ,ตะขาบเจ็ดพิษนั้นเขาได้ทำการสกัดกลั่นมันมาอย่างระมัดระวัง,ไม่ว่าจะเป็นใครหากถูกมัดกัดเข้าไปแล้ว,มีแต่ต้องตายเท่านั้น,เมื่อตะขาบๆได้กัดหม่าเออซือไปแล้ว,ฝ่ามือของหลู่ซือก็ฟาดออกไปในทันที,ทันทีที่ฝ่ามือของเขากระแทกไปยังหน้าอกของหม่าเออซือ,แม้ว่าซาแมนอู๋ซือนั้นจะไม่ได้เน้นฝึกฝนพลังฝึกตนเท่าใดนัก,ทว่าหลูซือก็มีมีพลังฝึกตนเขตแดนภูติแท้,พลังทำลายของเขารุนแรงอย่างแน่นอน.

กระดูกสันอกของหม่าเออซือถึงกับบุบยุบเข้าไป,พ่นโลหิตออกมากองโต,เปรอะเปื้อนกระจัดกระจายละเลงไปทั่วพื้น,ร่างกายที่ลอยละล่องออกไป,ร่างที่กระเด้งกระดอนกระแทกเข้าไปยังแท่นบูชา,จนการเป็นรูโบ๋บุบเข้าไป.

"ต้าจี่ซือ!"

เหล่าซาแมนอู๋ซือทุกคนถึงกับใบหน้าซีดเผือด,ทุกสายตาจับจ้องมองไปยังหม่าเออซือที่ถูกหลู่ซือลอบโจมตี.

หลู่ซือที่ยืนขวางทางซาแมนอู๋ซือคนอื่นๆไม่ให้เข้าไป.

ใบหน้าของซาแมนอู๋ซือแต่ละคนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและความงงงวย,"ข้างหน้ายังมีศัตรูที่ทรงพลัง,เจ้าทำเช่นนี้หมายความว่าไง!"

"หมายความว่าอย่างไร? ที่จริงข้าต้องการที่จะเข้าใจความหมายดังกล่าวนี้จากหม่าเออซือเช่นกัน!"ใบหน้าที่ขึงขังของหลู่ซือพร้อมกับค่อยๆเดินไปด้านหน้า,ซาแมนคนอื่นไม่กล้าขวางทางเขาแน่นอน."โจมตีเมืองลวีตีเหรอ?,เป็นการนำความพินาศ,เสียหายพังทลายให้ทั้งสองฝ่ายเท่านั้น,ที่จริงแล้วตอนนี้มันแทบจะไม่ต่างจากการกระโดดเข้ากองไฟ!หากว่าพวกเราชนะ,เมืองลวีตีก็จะพังพินาจกลายเป็นเศษซากไม่เหลือมาให้พวกเราแล้วไม่ใช่รึ? ที่ราบสูงอสูรใช้พวกเราเป็นแค่หมากใช้แล้วทิ้งเท่านั้น,พวกเจ้ายินดีที่จะให้มันเป็นเช่นนี้นะรึ?"
玉石俱焚 ความหมายคือ (yù shí jù fén)ความดีและความชั่วได้พังพินาศลงพร้อมกัน
于尽 ความหมายคือ (tóng guī yú jìn)ตายหรือพินาศด้วยกัน

ใบหน้าของซาแมนอู๋ซือที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนดูไม่ดีนัก.

หลู่ซือตะโกนออกไปเสียงดัง"ข้าได้ทำข้อตกลงกับท่านเจ้าเมืองมาแล้ว,ตราบเท่าที่พวกเราแยกตัวออกจากที่ราบสูงอสูร,เหล่าซาแมนก็ยังสามารถตั้งถิ่นฐานที่แห่งนี้ได้,และพวกเราจะได้รับการปกป้องจากเมืองลวีตีด้วย,แม้ว่าอิทธิพลของพวกเราจะลดลง,ทว่าอย่างน้อยพวกเราก็เป็นอิสระ!"

เหล่าซาแมนในวิหารแห่งนี้ต่างคิดใคร่ครวญเกิดแตกแยกขึ้นมาในทันที,หนึ่งเป็นฝั่งซาแมนที่อยู่ข้างหม่าเออซือที่มีที่ราบสูงอสูรสนับสนุน,กับอีกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มซาแมนของหลู่ซือในเมืองลวีตีแห่งนี้,ทั้งสองข้างที่ประจันหน้ากันในทันที.

"จี่,จี่ จี่..."เสียงที่ดังขึ้นมาจากรูโบ๋ของท่านบูชาก่อนที่จะปรากฏเงาร่างหนึ่งที่กำลังพยุงตัวออกมา,ผมที่ขาวโพลน,ร่างกายที่อาบไปด้วยโลหิต,ดูแล้วไม่ต่างจากปิศาจร้าย,ร่างกายของเหล่าที่กำลังเปื่อยเน่าโลหิตพิษสีดำที่กำลังไหลออกมา,เห็นได้ชัดเจนว่าเขานั้นถูกพิษที่ร้ายแรงเป็นอย่างมากแต่กลับลุกขึ้นมาได้,"พวกทรยศ,คิดที่จะขายตัวเองเพื่อความรุ่งโรจน์,หากไม่มีที่ราบสูงอสูร,แล้วยังจะมีซาแมนในเมืองลวีตีได้อยู่อีกรึ?,วันนี้พวกทรยศจะต้องถูกกำจัดไปทั้งหมด!"

ใบหน้าของจี่ซือคนอื่นๆที่อยู่ข้างหลู่ซือถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อนตื่นตกใจ.

เจ้าแก่ถูกตะขามเจ็ดพิษของหลูซือกัดแล้ว,ทว่ากลับสามารถลุกขึ้นมาได้,ซ้ำยังถูกฝ่ามือของหลู่ซือ,กลับยังไม่ตายอย่างงั้นรึ? ความแข็งแกร่งของต้าจี่ซือ,ดูเหมือนว่าจะเหนือล้ำเกินกว่าที่ทุกคนจะจินตนการถึงได้.

หม่าเออซือจ้องมองไปยังหลู่ซือด้วยสีหน้าอัปลักษณ์อวดดี,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาทันที"ประหลาดใจรึ? นี่คือวิชาของซาแมนที่ราบสูง,เจ้ายังไม่ได้เรียนรู้ทั้งหมดด้วยซ้ำ!"

ระหว่างที่กล่าวออกมานั้น.

หม่าเออซือที่พ่นแมลงหลายตัว,ดูอ้วนเปล่งเหมือนกับปลิงดูดเลือด ทว่าพวกมันไม่ขยับแล้ว,เมื่อหลุดออกมาจากร่างกายร่างของเขา,ร่างสีม่วงของมันก็เข้มขึ้นเรื่อยๆ,พร้อมกับปล่อยก๊าซพิษออกมา,ก่อนที่จะแตกโพละกลายเป็นโลหิตพิษ,ละเลงกระจายไปทั่วพื้น.

เหล่าซาแมนอู๋ซือคนอื่นๆสามารถเข้าใจได้ในทันที.

ต้าจี่ซือนั้นได้ฝังแมลงอาคมไว้ในร่างของตัวเองเอาไว้,แมลงอาคมเหล่านั้นเป็นเหมือนกับกาฝากที่ฝังอยู่ในร่างกาย,เมื่อหลู่ซือปล่อยตะขาบเจ็ดพิษกัดเข้าไปยังร่างของต้าจี่ซือ,แมลงกาฝากเหล่านั้นจะทำการดูดอาคมคำสาบและพิษเข้าไป,ดังนั้นต้าจี่ซือที่ถูกการโจมตีด้วยพิษ,จึงไม่ทำให้เขาต้องตายไปจริงๆ.

หลู่ซือที่สามารถสัมผัสได้,ถึงดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บเท่าใด,หากแต่หลู่ซือเข้าใจได้ถึงความแข็งแกร่งตะขาบเจ็ดพิษของเขาดี,ต้าจี่ซืออาจจะสลายพิษคำสาบได้ส่วนใหญ่,ยังไงก็ไม่สามารถที่จะขจัดมันได้ทั้งหมด,ลำพังฝ่ามือของเขาที่โจมตีไปยังหม่าเออซือ,ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ฟื้นฟูร่างกายตัวเองกลับมาได้ไม่ง่ายแน่.

"เช่นนั้นข้าขอคำแนะนำเกี่ยวกับอาคมของที่ราบสูงซะหน่อยแล้วกัน!"

หลู่ซือปลดปล่อยภูติวิญญาณออกมาในทันที,พลังวิญญาณสีเทา,ที่กำลังรวมตัวกันขึ้นมา,กลายร่างเป็นตุ๊กตาหุ่นเชิด,ทั้งดวงตา,ปากจมูก,รูหู,ทวารทั้งเจ็ดที่มีแมลงชอนไชออกมา,มองดูน่าเกียจน่ากลัวเป็นอย่างมาก.

นี่คือรูปร่างของเหล่าซาแมนอย่างงั้นเหรอ.

ดูเหมือนกันเล็กน้อยกับกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ของอาณาจักรหนานเซี่ย,หลังจากที่สมาชิกของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ได้รับพลังสือทอดจากพิธีกรรมของพวกเขาแล้ว,ภูติวิญญาณของพวกเขาก็จะกลายร่างไปเป็นฉลามยักษ์ไปทั้งหมดทุกคน,เหล่าซาแมนอู๋ซือเองหลังจากที่พวกเขาได้ฝึกฝนอาคมของซาแมน,ภูติวิญญาณของพวกเขาก็เปลี่ยนแปลง,กายเป็นตุ๊กตาหุ่นเชิดอาคม,อาคมของจี่ซือซาแมนนั้นจะได้รับมาจากภูติวิญญาณตุ๊กตาอาคมภูติวิญญาณที่กลายพันธ์ของพวกเขานั่นเอง.

หม่าเออซือปลดปล่อยภูติวิญญาณตุ๊กตาอาคมออกมาเช่นกัน,แต่ภูติวิญญาณของเขานั้นมีขนาดใหญ่และแข็งแกร่งกว่าชัดเจน,และตุ๊กตาอาคมของเขานั้น,เหยียดปลายนิ้วออกไปซึ่งมีเล็บที่ยืดยาวออกไป,เล็บดังกล่าวนั้นไม่ใหญ่นัก,เรียงตัวกันเป็นพรืดเหมือนเล็บของมนุษย์,ใบเล็บของมันนั้นมีอักขระอาคมคำสาปสลักอยู่,ก่อนที่จะตวัดพุ่งออกไป,เห็นเป็นเฉดสีเทาที่ลากยาว.

ที่ปลายเล็บของตุ๊กตาหุ่นเชิดนั้นมีคำสาปที่รุนแกรงมาก,หลู่ซือที่เร่งรีบหลบฉากไปด้านข้างทันที,ซาแมนอู๋ซือที่อยู่ข้างหลังเขารับการโจมตีเข้าไปเต็มๆ ,เล็บที่เป็นเงาตวัดลงไปยังร่างกายของเขา,เหมือนว่าจะดูเหมือว่าไม่เกิดร่องรอยบาดแผลแต่อย่างใด.

ทว่าหลังจากวินาทีต่อมาหลังจากนั้น.

ซาแมนคนดังกล่าวถึงกับร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมาน.

โลหิตมากมากไหลออกมาจากปาก,กล่าวให้ถูกต้องไม่ได้พ่นออกมา,แต่เป็นการไหลหนีออกมาจากร่างกาย,โลหิตมากมายไม่ใช่แค่จากปาก,ทั้งตาและจมูกพร้อมใจกันไหลออกมาเอง,ดวงดาที่หลุดออกมา,สมองและอวัยวะภายในที่หนีออกมาจากร่าง,กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยตะเกียกตะกายออกมาจากร่างกาย,เพียงแค่พริบตาเดียวศพดังกล่าวก็เหี่ยวแห้งล้มลง.

แขนเสื้อของหลู่ซือสั่นไปมาหลายครั้ง,หนอนด้วง 6-7ตัวปรากฏออกมาล้อมรอบมือของเขาก่อนที่จะกลายเป็นหมัดขนาดใหญ่พร้อมกับปล่อยออกไป.

หม่าเออซือเองก็เร่งรีบหลบไปด้านข้างเช่นกัน.
 หมัดแมลงของหลู่ซือที่พุ่งออกไปกระแทกกำแพงระเบิดเสียงดัง,วิหารซาแมนสั่นสะท้านอย่างรุนแรง,กองแมลงของเขานั้นส่วนใหญ่เป็นโลหิตผสมแมลง,พร้อมกับคำสาบพลังกัดกร่อน,ทำให้กำแพงดังกล่าวเกิดรอยขนาดใหญ่ขึ้นมาในทันที.

"อ่อนด๋อย!"

หม่าเออซือที่ยังคงยืนอยู่อย่างสุขุมเผยยิ้มออกมาอย่างใจเย็น.

อาคมคำสาบของหลู่ซือแม้ว่าจะด้อยกว่าเขา,พลังฝึกตนเองก็ต่างกันมาก,การต่อสู้นี้ก็ยังนับว่าไม่ง่ายเลย,หม่าเออซือที่คิดว่าตอนนี้พลังของเขาลดน้อยลงไปกว่า 70 เปอร์เซ็นแล้ว.

ไม่มีเวลามากนัก.

พิษของตะขาบห้าพิษนั้นกระจายไปทั่วร่างกายของเขาแล้ว.

หลังจากที่หม่าเออซือพยายามยับยั้งพิษเอาไว้,ใบหน้าของเขาที่เริ่มซีดขาวขึ้นเรื่อยๆ,ชุดคลุมลายอักขระของเขาที่กำลังสั่นก่อนที่พลังวิญญาณที่น่ากลัวจะถูกปลดปล่อยออกมาหมุนวนรอบๆร่างกายของเขาราวกับพายุทอนาโด.

ทุกคนรู้สึกว่าเป็นความตั้งใจของหม่าเออซือ.

เป็นไปได้ว่าเขาตัดสินใจที่จะจัดการหลู่ซือด้วยอาคมใหญ่เพียงครั้งเดียว.

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทุกคนคิดไม่ถึงก็เกดขึ้น,เถาวัลย์ใหญ่ที่ทะลวงผนังออกมาอย่างรุนแรง,ก่อนที่จะทะลวงไปยังด้านลังของหม่าเออซือในทันที,ทะลวงผ่านอกออกมาด้านหน้า.กิ่งก้านของมันที่แตกแขนงเองทะลวงออกมาไม่หยุด,เสียบเข้าหัวใจและปลอด,ขึงพึดหม่าเออซือลอยขึ้นไปบนอากาศ,ดวงตาที่เบิกกว้าง,สีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ.

เป็นไปได้อย่างไร?

กำแพงป้องกันวิหารแห่งนี้ทะลวงมาได้ง่ายดายขนาดนี้เลยรึ?

เมื่อหม่าเออซือเห็นเถาวัลย์ที่ชอนไชออกมาจากผนังนั้น,ทว่าตำแหน่งดังกล่าวนั้น,เป็นหมัดระเบิดของหลู่ซือที่โจมตีละเลงโลหิตพิษไปทั่วผนังนั่นเอง,เขาเข้าใจทุกอย่างขึ้นมาในทันที.

หมัดแมลงก่อนหน้านี้เป้าหมายบางทีคงจะไม่ใช่เขา.

โลหิตพิษแมลงที่ฉาบไปทั่วผนังนั้น,มันเป็นกรดกัดกร่อนอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งผนัง,ทำให้พลังป้องกันของวิหารแห่งนี้อ่อนลงอย่างรวดเร็ว,ท้ายที่สุดก็เกิดรูขนาดใหญ่ขึ้นมาทันที.เมื่อพลังป้องกันเพียงแค่ส่วนเดียวเท่านั้นอ่อนลง,เถาวัลย์ของโนมก็ทะลวงเข้ามายังจุดดังกล่าว,แน่นอนว่าพวกเขาสามารถค้นหาตำแหน่งที่อ่อนแอที่สุดของกำแพงได้อย่างง่ายดาย,เป็นเคอลาเคอที่โจมตีออกมาในทันที,ด้วยพลังของเขาแล้วดังนั้นหม่าเออซือจะสามารถต้านทานได้.

"ข้าไม่ยอมตายคนเดียวหรอก!"

"ข้าจะนำพวกเจ้าทุกคนตายไปพร้อมกับข้าด้วย.

ร่างกายของหม่าเออซือที่บิดไปมาหลายครั้ง,ผิวกายของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงชาดในทันที,ร่างที่บวมเปล่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,มีแมลงมากมายในร่างกายของเขาที่บิดไปมา,นอกจากนี้จำนวนของพวกมันก็เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆไม่หยุดหย่อน,ส่งผลให้ร่างของเขาใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,ดูคล้ายกับลูกโป่งที่พองลม.

"ไม่ได้การแล้ว."

"เข้ากำลังจะระเบิดตัวเอง!"

"รีบหนีเร็วเข้า!"

เหล่าซาแมนอู๋ซือที่กำลังตื่นตะหนกร้องลั่นเร่งรีบหนีตายกัน,ร่างของหม่าเออซือนั้นระเบิดเสียงดังสนั่น,ทั่วทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยสีแดงชาด,พลังอาคมคำสาบของหม่าเออซือที่สะสมมาชั่วชีวิตระเบิดออกมา,มีพลังกัดกร่อนที่รุนแรงน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.

ใครก็ตามที่หนีไม่พ้นได้รับคำสาบของเขาไปเพียงแค่นิดเดียว.

ร่างกายก็จะไม่สามารถควบคุมได้,ร่างกายโป่งพองออกเหมือนกันหม่าเออซือ,ก่อนที่จะระเบิดอาคมคำสาบสีแดง,และเมื่อคำสาบดังกล่าวนั้นหล่นไปยังคนอื่นเอง,ก็จะเกิดระเบิดใหญ่ขึ้นมาเช่นกัน.

ร่างแล้วร่างเล่าที่ระเบิดไปตามๆกัน.

ร่างของหม่าเออซือที่ระเบิดออกมาส่งผลให้คนหลายสิบร่างระเบิดออกไปเป็นลูกโซ่ต่อๆกัน.

เหล่าคนที่อยุ่ภายในตรงใจกลางวิหารล้วนแล้วแต่ได้รับผล,เพียงแค่ไม่ถึงนาทีก็เกิดระเบิดใหญ่ติดๆกัน.

หลู่ซือนำเหล่าซาแมนหนีออกมาได้น้อยกว่าครึ่งหนึ่งซะอีก,โลหิตสีแดงที่ละเลงฉาบไปทั่วทั้งวิหาร.

เคอลาเคอที่เห็นสถานการณ์ดังกล่าวได้ยกมือขึ้นพร้อมกับออกคำสั่งในทันที,ปิดผนึกวิหารซาแมนโดดเร็ว,อย่าให้พลังคำสาบรั่วออกมาได้!"

เหล่าซาแมนลวีตีที่ลงมือในทันที,เถาวัลย์มากมายที่ปิดล้อมพื้นที่ดังกล่าวชั้นแล้วชั้นเล่า,ปกคลุมหนาแน่นกลายสุสานรูปครึ่งทรงกลมขนาดมหึมา,ถึงแม้ว่าจะเกิดระเบิดใหญ่จนผืนปฐพีสะเทือน,ทว่าพลังคำสาปก็ไม่สามารถที่จะหลุดออกมาได้แม้แต่นิดเดียว.

"ร้ายกาจ,ร้ายกาจจริงๆ!"เตอลวอลีซือที่กอดอกจนหน้าอกถูกดันออกมา"เจ้าแก่นั่นร้ายกาจจริงๆ,โชคดีที่พวกเราไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้,ไม่เช่นนั้นคงจะเสียหายหายอย่างหนัก."

"ต้าจี่ซือซาแมนตายแล้ว,การต่อสู้จบแล้ว,พวกเราก็น่าจะออกโรงได้แล้ว."

เมื่อฉู่เทียนนำเตอลวอลีซือเดินมา,เหล่าโนมเองก็เริ่มจับกุมเหล่าคนที่หนีออกมาได้,พวกของหลู่ซือ,ซาแมนคนอื่นๆถูกจับเรียบร้อยรอคอยการลงโทษ.

หลู่ซือที่เห็นฉู่เทียนเร่งรีบตะโกนออกมาในทันที"ต้าเหริ่นเจ้าเมือง,ข้าได้ทำตามที่ได้พูดแล้ว!"

ฉู่เทียนที่โบกมือให้กับเหล่าโนมให้ปล่อยคนเหล่านั้น.

เหล่าโนมยังไม่กระทำตามแน่นอน,พวกเราหันหน้าไปมองเคอลาเคอ.

ชัยชนะของโนมคงไม่ง่ายหากไม่เป็นเพราะฉู่เทียนดังนั้นเคอลาเคอจึงโบกมือออกไป"ปล่อยพวกเขา."

ฉู่เทียนที่โยนยาแก้พิษให้กับหลู่ซือ"เจ้าเลือกคำตอบที่ถูกต้อง,ตอนนี้จงรีบจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด,ข้าหวังว่าเจ้าคงจะไม่ต้องการให้เหล่าสาวกของพวกเจ้าต้องตายไปในความวุ่นวายครั้งนี้ทั้งหมดหรอกนะ!"

หลู่ซือที่พยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า.

การต่อสู้ในครั้งนี้ทำให้ซาแมนอู๋ซือได้รับความเสียหายอย่างหนัก.


หากว่าสาวกซาแมนล้มตายไปทั้งหมด,ไร้ซึ่งการสนับสนุน,เกรงว่าลัทธิซาแมนเมืองลวีตีคงยากที่จะฟื้นฟู,การต่อสู้นี้แทบจะไม่มีความหมายอะไรเลย,ลัทธิซาแมนพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แล้ว,พวกเขาไม่มีโอกาสกลับมาเป็นเช่นเดิมได้อีกแล้ว!


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click


-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น