Immortality Chapter 112 Bei Qingsi ability
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 112 ความสามารถของเป่ยชิงซือ
บทที่ 112 ความสามารถของเป่ยชิงซือ
ดี,พวกเจ้าทั้งหมดตามข้ามา!
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ภายในใจของเจ้าโส่วเซี่ยงรู้สึกอบอุ่น,จ้องมองจงซานด้วยความซาบซึ้ง.
เห็นสายตาของเจ้าโส่วเซี่ยงที่แสดงท่าทางซาบซึ้ง,ภายในใจของจงซานก็รู้สึกอ่อนโยนเหมือนกัน,เพราะว่าจงซานรับรู้ดีว่า,การที่เจ้าโส่วเซี่ยงจะรู้สึกขอบคุณใครสักคน,หาได้ยากทีเดียว,เจ้าโส่วเซี่ยงที่ค่อนข้างจะแปลกประหลาดและอหังการ,มีเพียงแค่อาจารย์และบิดามารดาของเขาเท่านั้นที่เขาจะรู้สึกขอบคุณ.
ส่วนเหล่าอาจารย์อาของเจ้าโส่วเซี่ยง,สำหรับจงซาน,แม้ว่าเขาจะขอบคุณ,ทว่าก็รู้ดีว่านี่มาจากศิษย์หลานของพวกเขา.
เทียนชาที่ขมวดคิ้ว,ทว่าเป่ยชิงซือจ้องมองหน้าตาเฉย.
"ชิ,สำนักไคหยาง? นี่คือความแค้นของพวกเรา,ทางที่ดีอย่างมาก้าวก่าย."คนผู้หนึ่งที่เงื้อกระบี่ขึ้นตะโกนเสียงดังลั่นชี้ออกมายังกลุ่มของจงซาน.
จงซานเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,ไม่แยแสกับคำพูดเหล่านั้น,เรื่องการจัดการกับสถานการณ์ชี้นำเปลี่ยนแปลงเรื่องต่างๆ,จงซานค่อนข้างถนัดทีเดียว.
เทียนชาที่ปล่อยจิตสังหารออกมา,สิ่งที่เขากังวลคืออาจารย์และเป่ยชิงซือเท่านั้น,ดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยเจตนาร้ายให้ใครเห็น,หากว่าเกิดการต่อสู้กันจริง,ดังนั้นก็มีโอกาสที่จะต้องมีคนตายในการต่อสู้ในครั้งนี้แน่.
อย่างไรก็ตาม,หากจงซานและเป่ยชิงซือที่คอยลำเลียงคนเหล่านี้ออกไป,เกรงว่าน่าจะมีการพลาดพลั้งบ้าง.
"ใครที่พอจะบินได้,ตามข้ามาเลย,ศิษย์พี่ใหญ่,รบกวนท่านขวางคนเหล่านี้ด้วย."จงซานที่เอ่ยปากออกมาทันที.
ได้ยินคำพูดของจงซานกล่าว,เจ้าโส่วเซี่ยงและคนอื่นๆจ้องมองกันและกัน,ทันใดนั้นก็พยักหน้า,ทว่าภายในใจเทียนชานั้นเต็มไปด้วยจิตสังหาร,เขาที่พยายามเก็บมันไว้,จึงทำได้แค่พยักหน้าให้.
"ฟิ้ว!"
คนสี่คนของสำนักทวนเหล็ก,หมุนทวนของพวกเขา,พร้อมกับกุมศิษย์พี่ศิษย์น้องคนอื่นๆรวมทั้งเจ้าโส่วเซี่ยง,ลอยออกมา,แม้ว่าพวกเขาจะมีระดับแกนทอง,ทว่าคนที่มีแกนเมฆาเองก็ไม่ได้มีทั้งหมด,พวกเขาเทียบไม่ได้กับสำนักไคหยางแน่นอน,มีเพียงแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่ได้ผสานอาวุธเข้ากับแกนเมฆา.
"บัดซบ!"
ศิษย์สำนักกระบี่พิสุทธิ์ที่คำรามเสียงดัง,กระบี่ของพวกเขาที่พุ่งออกไป,ทว่าทันใดนั้นปราณกระบี่ขนาดยิบสิบจั้งก็พุ่งออกไปขวางเป็นฝีมือของเทียนชานั่นเอง.
สายตาของเทียนชาที่หรี่เล็ก,กระบี่ยาวของเขาที่ชักออกจากฝักพร้อมกับร่ายอาคมบางอย่าง,เหล่าศิษย์ของสำนักกระบี่พิสุทธิ์ต่างก็ลอยกระเด็นออกไป.
อย่างไรก็ตามพวกเขาที่คลั่งแค้นไม่สามารถยอมกันได้,ผู้ฝึกตนแกนทองที่มีอยู่ห้าสิบคนพวกเขาจะยอมปล่อยผู้ฝึกตนของสำนักทวนเหล็กอย่างงั้นรึ?
มีผู้ฝึกตน 20
คนที่ก้าวขึ้นกระบี่เหินและดาบพุ่งตรงไล่จงซานอย่างบ้าคลั่ง,ทว่าผู้ฝึกตนแกนทองอีกสามสิบคนที่วิ่งไล่บนพื้น,ด้วยความเร็วของผู้ฝึกตนระดับแกนทองนั้นไม่ธรรมดาเลย,แม้ว่าจะไม่สามารถเหินฟ้าได้,ทว่าเพียงแค่การวิ่งของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยกว่าการบินบนท้องฟ้าเลย,นอกจากนี้กลุ่มของจงซานก็ไม่ได้รวดเร็วนัก.
เห็นภาพดังกล่าว,สายตาของเทียนชาที่เผยท่าทางดีใจ,ในเมื่อคนเหล่านั้นกำลังถูกไล่ตาม,ก็เป็นไปตามที่เขาหวัง,เขาก็ไม่จำเป็นต้องออกแรงเต็มที.
เทียนชาที่ฝึกฝน,เพลงกระบี่ตัดสวรรค์กลืนนภา,เป็นเพลงกระบี่ที่ไม่มีใครฝึกฝนได้ในพันปี,ก่อนหน้านี้หกเดือนที่แล้วเขาสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญก่อตั้งวิญญาณได้ด้วย,ทว่าทุกคนต่างก็ประเมินได้ว่า,ด้วยความแข็งแกร่งของเขาย่อมไม่สามารถขวางผู้ฝึกตนแกนทองเอาไว้ได้ทั้งหมด,เขาที่ขวางผู้เชี่ยวชาญเอาไว้
20 คนที่บิดได้เอาไว้ชั่วขณะ,ทว่าหลังจากนั้นก็จงใจขวางเอาไว้แค่แปดคนปล่อยอีก 12
คนตามจงซานไปอีกรอบ.
แม้ว่าพวกเขาจะหนีได้อย่างรวดเร็ว,ทว่าคนเหล่านี้ก็ไม่ได้อ่อนแอ,หลังจากผ่านภูเขาไปสองลูก,พวกเขาก็เริ่มถูกกลุ่มผุ้ฝึกตนแกนทองตีกรอบล้อมเข้ามา.
สายตาของผู้ฝึกตนแกนทองต่างก็เต็มไปด้วยจิตสังหาร,คนของสำนักทวนเหล็กจ้องมองตาเขม็ง.
"ชิงซือ,ลงมือ."จงซานที่กล่าวต่อเป่ยชิงซือ.
นางที่มองจงซาน,ไม่แสดงท่าทางอิดออดแม้แต่น้อย,นางที่พยักหน้าในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนแกนทองที่กำลังบีบพื้นที่เข้ามา,ทุกคนที่ร่อนลงไปยังพื้นที่ไม่ไกลออกจากแม่น้ำใหญ่,เหล่าผู้ฝึกตนระดับแกนทองที่เต็มไปด้วยจิตสังหารต้องการสังหารทุกคนที่อยู่ด้านใน.
สำนักไคหยาง?
พวกเราเห็นแก่หน้าเจ้าแล้ว,เจ้าไม่ต้องการเอง,อย่าได้ตำหนิพวกเรา.
"อย่าเพิ่งลงมือ."จงซานที่กล่าวต่อเหล่าคนสำนักทวนเหล็ก.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่จ้องมองไปยังจงซาน,คนอื่นๆเองก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางจริงจังเช่นกัน,แม้ว่าจะสงสัย,ทว่าก็พยักหน้าให้.
เทียนชา,ศิษย์พี่ใหญ่ของสำนักไคหยางนั้น,นับว่าเป็นคนแข็งแกร่งที่สุดของสำนักไคหยางทว่าก็ขวางผู้ฝึกตนแกนทองเอาไว้ได้แค่เพียงแปดคน,ทว่าจากน้ำเสียงของจงซานนั้น,เป่ยชิงซือที่จะเป็นคนลงมือนั้น,เป็นศิษย์ลำดับสามของสำนักไคหยาง,นาง?
จะมีความร้ายกาจเทียบเท่ากับเทียนชาอย่างงั้นรึ?
"สังหาร!"
ไม่ไกลออกไปนั้น,ผู้ฝึกตนคนแรกที่นำมากเป็นของสำนักกระบี่พิสุทธิ์,ปล่อยปราณกระบี่ขนาด
20 จ้างพุ่งออกมา,พุ่งตรงมายังทิศทางของจงซาน.
"ชิ!"
เป่ยชิงซือที่แค่นเสียงหนึ่งครั้ง,ทันใดนั้น,ก็สร้างกำแพงน้ำแข็งยักษ์ขึ้นมาในทันที,ปราณน้ำแข็งที่แข็งแกร่งใหญ่โตปรากฏขึ้นมาขวางปราณกระบี่เอาไว้.
"ตูมมมมม!"
ปราณกระบี่ของเขาถูกขวางเอาไว้อย่างสิ้นเชิง,ทว่าเมื่อมีคนหนึ่งลงมือคนอื่นๆก็เริ่มลงมือตามๆกัน,ผู้ฝึกตนแกนทอง
42 คน ที่ลงมือตามกันเหมือนปฏิกิริยาลูกโซ่.ปราณกระบี่และปราณดาบมากมาย,ที่พุ่งตรงมาปิดบังพื้นที่ทั้งหมด,ปราณพลังที่พุ่งมาเป็นสายตรงมายังกลุ่มของจงซาน.
เห็นปราณกระบี่ที่ปิดบังท้องฟ้าได้,ภายในใจของจงซานถึงกับเย็นเยือบเช่นกัน,ผู้ฝึกตนแกนทอง
42 คน
นับว่าแข็งแกร่งอย่างไม่คาดคิด,หากเป็นกองทัพของโลกปุถุชนล่ะก็,เพียงแค่กระบวนท่าเดียว,ก็สามารถสังหารกองทัพได้หลายหมื่นแล้ว.
อย่างไรก็ตาม,ด้วยจงซานที่บอกไม่ให้คนของสำนักทวนเหล็กลงมือ,กับฝ่ายตรงข้ามนั้น,จงซานที่เชื่อมั่นในเป่ยชิงซือ,ทว่าพวกเขาก็เตรียมตัวเอาไว้เช่นกัน,ด้วยหวั่นเกรงว่าจะมีอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น,แต่สภาพพวกเขาตอนนี้ถึงลงมือก็ยากที่จะรับมือได้.
เป่ยชิงซือไม่ได้ทำให้เขาต้องผิดหวังอย่างแน่นอน,ปราณกระบี่มากมายที่พุ่งมาจากทุกทิศทุกทาง,กำแพงน้ำแข็งที่โผล่ขึ้นมาในทันทีนั้น,แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,สามารถป้องกันปราณพลังเหล่านั้นได้ทั้งหมด,ทว่าปราณกระบี่มากมายนั้นไม่สามารถประมาทได้เช่นกัน.
"วีดด-คลืนๆๆ"
กำแพงน้ำแข็งขนาดใหญ่พังลงมา,ผู้ฝึกตนจำนวนมากที่เงื้อกระบี่ขึ้น,หลายคนก็ยกดาบพุ่งลงมาอย่างรวดเร็ว,เป่ยชิงซือสามารถขวางคนหลายสิบคนได้ในพร้อมๆกัน,ทว่านางไม่สามารถที่จะป้องกันได้ทั้งหมด,พวกเขาพุ่งมาจากหลากหลายทิศทาง,และยังมีอีกหลายคนที่พุ่งเข้ามาด้านบนศีรษะของจงซาน,และด้านบนของสำนักทวนเหล็ก.
เพราะว่าเหล่าผู้ฝึกตนแกนทองแบ่งกลุ่มหนึ่ง,เข้าโจมตีเป่ยชิงซือ,เพื่อที่จะกันนางออก,ตราบเท่าที่ขวางกันนางเอาไว้,คนอื่นๆพวกเขาก็สามารถสังหารได้หมด,ความเร็วของพวกเขานั้นนับว่าน่าสะพรึงกลัวเลยทีเดียว.
เหล่าผู้ฝึกตนของสำนักทวนเหล็ก,ภายในใจที่บีบรัดพวกเขาไม่สามารถหลบได้แน่.
"วูซซซซซ"
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นในทันที.
ผู้ฝึกตนระดับแกนทองที่พุ่งเข้ามานั้น,แม่น้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านข้างทันใดนั้นก็ปะทุขึ้น.
สายน้ำขนาดใหญ่,สายน้ำที่เกรี้ยวโกรธพวยพุ่งขึ้นมาอย่างหนักหน่วงรุนแรงพุ่งกวาดเหล่าผู้ฝึกตนทั้งหมดที่กระโดดข้ามา.
พลังสายน้ำที่พุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็วและเกิดขึ้นแทบจะในทันที,แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้ๆฝั่งยังถูกกวาดไปด้วย.
พลังของสายน้ำนั้นไม่ได้อ่อนแอแม้แต่น้อย,หนำซ้ำยังพุ่งสูง,ม้วนกวาดพื้นที่รอบๆหลายร้อยจั้ง,สร้างคลื่นสุงขึ้นหมาหลายสิบเมตรในทันทีทันใด.
"ซี่ ซี่ ซี่ ซี่."
คลื่นน้ำที่กินพื้นที่หลายร้อยจ้าง,กวาดพัดทุกอย่าง,หมุนวนแผ่ออกเป็นระลอก,ก่อนที่จะแผ่กระจายความหนาวเย็นกลายเป็นธารน้ำแข็ง,แช่แข็งทุกอย่างได้เลยอย่างงั้นรึ?.
จงซานที่ชำเลืองมองตาโต,คนสำนักทวนเหล็กที่อ้าปากค้าง,ผู้ฝึกตนแกนทองมากมายตื่นตะลึง,เป็นไปได้อย่างไร?
แท่งน้ำแข็งที่หมุนวนออกมาล้อมรอบกลุ่มของจงซานเอาไว้,สร้างพื้นที่ปลอดภัยให้กับจงซาน,ส่วนเป่ยชิงซือในชุดขาว,ก้าวออกไปบนยอดของคลื่นน้ำ,เหยียบไปบนคลื่นน้ำแข็ง.
นางที่ยืนอยู่บนคลื่นสูง,จ้องมองเหล่าผู้ฝึกตนแกนทองที่อยู่รอบๆที่เหลืออยู่.
เหล่าผู้ฝึกตนหลายคนที่เคลื่อนที่เข้าใกล้กับธารน้ำแข็ง,ทันใดนั้นแท่งน้ำแข็งขนาดห้าสิบจั้งก็พุ่งออกไปทะลวงกลุ่มของพวกเขา,ผู้ฝึกตนหลายคนถูกกระแทกกระเด็นออกไป.
สายน้ำที่ไหลไปมาเป็นสายไม่สร้างคลื่นไม่หยุดหย่อน,ธารน้ำแข็งมากมายที่อยู่ในการควบคุมของเป่ยชิงซือ,นางที่สามารถเปลี่ยนคลื่นน้ำให้กลายเป็นธารน้ำแข็ง,พร้อมกับเปลี่ยนเป็นหนามยักษ์,ได้อย่างง่ายดาย.
เป่ยชิงซือที่จ้องมองไปยังเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆอย่างไม่แยแส,พวกเขาทุกคนเวลานี้กำลังสั่นสะท้ายเย็นยะเยือบไปถึงหัวใจ,พวกเขาหลายคนที่ถูกโจมตีจนไม่สามารถเข้าใกล้ได้,ต่างก็สงสัยว่านี่คือวิชาในขั้นแกนทองอย่างงั้นรึ?
สายตาของคนสำนักทวนเหล็ก,ต่างก็จ้องมองกันตาค้าง,พลังดังกล่าวนี้มีแต่ระดับก่อตั้งวิญญาณเท่านั้นถึงจะทำได้?เป่ยชิซือ?
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าจงซานถึงได้มั่นใจขนาดนั้น,ที่จริงก่อนหน้านี้เป่ยชิงซือหากเทียบกันแล้วนางไม่ใช่ศิษย์ขั้นสองระดับสองหรือระดับสาม,นางควรที่จะได้เลื่อนเป็นลำดับหนึ่งด้วยซ้ำ,อีกแค่นิดเดียวก็ก้าวไปถึงระดับก่อตั้งวิญญาณแล้ว,มีสิ่งใดที่นางต้องหวาดกลัวกัน?
จงซานที่จ้องมองไปยังเป่ยชิงซือ,ภายในสายตาที่เป็นประกาย,เป่ยชิงซือมีระดับแกนทองแน่นอน,จงซานรับรู้ได้ดีกว่าทุกคน,การที่นางสามารถควบคุมพลังที่เหนือกว่าใครๆได้นั้น,นี่คงจะเป็นหนึ่งในวิชาสืบทอดทางสายโลหิต?
เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น,ดูเหมือนว่าพลังสายเลือดนั้นจะทรงพลังอย่างที่ไม่สามารถจะคาดเดาได้?
กลุ่มผู้ฝึกตนที่ล้อมกรอบ,เร่งรีบถอยห่างออกไปทันที,สายตาของพวกเขาที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,หลายๆคนถึงกับกลืนน้ำลายเสียงดัง.
"ชิ!!"เป่ยชิงซือที่แค่นเสียงอย่างเย็นชาออกมา.
เพียงแค่เป่ยชิงซือแค่นเสียง,พื้นที่รอบๆบนท้องฟ้าก็เปลี่ยนเป็นหนาวเย็น,อากาศจับตัวกันกลายเป็นหิมะ,ทว่าจากนั้นก็แข็งตัวกลายเป็นกรวยน้ำแข็งมากมาย,ล่วงหล่นลงใส่เหล่าผู้ฝึกตนระดับแกนทอง.
"ตูมมม,ตูมมม,ตมมม,....."
เหล่าผู้ฝึกตนระดับแกนทองตอนนี้กำลังวิ่งหลบอย่างรวดเร็ว,แม้ว่าจะสามารถใช้อาวุธตัดผ่านโคนน้ำแข็งนี้ไป,ทว่าจำนวนของมันมีมากจนเกินไป,และพลังของมันก็ไม่ได้ด้อยกว่าปราณกระบี่เลยแม้แต่น้อย.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ถอยออกมาอย่างรวดเร็ว,พวกเขาถอยห่างออกมาหลายร้อยจ้าง,รึสึกสั่นสะท้านไปเลยทีเดียว,พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะขาวโพลนไปหมด,ทุกคนที่รอดออกมาได้ต่างก็ต้องหายใจหอบๆเลยทีเดียว.
ที่ห่างไกลออกมานั้น,เทียนชาที่ขวางกั้นผู้ฝึกตนแกนทองแปดคนเอาไว้,เขาที่เห็นพลังของเป่ยชิงซือที่แข็งแกร่งมากๆ,ถึงกับทำให้เทียนชาชำเลืองมองตาโตเลยทีเดียว,เขารู้ว่านางแข็งแกร่ง,ทว่ากลับไม่คิดเลยว่าจะมากมายขนาดนี้,แต่สิ่งที่ทำให้เทียนชารับไม่ได้นั้นคือเป่ยชิงซือปกป้องจงซาน,ความเกลียดชังที่พุ่งสูงขึ้นมาในทันที.
จงซาน,เป่ยชิงซือเป็นของข้า!
ความอัดอั้นที่มันแน่นอยู่ในอก,สายตาเปลี่ยนเป็นดุร้ายอย่างถึงที่สุด,กระบี่ยาวของเขาที่ฟันออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
"ฉับบบ!"
เทียนชาที่ฟันผู้ฝึกตนแกนทองคนหนึ่งด้วยความโกรธ,ขาดเป็นสองท่อน,ตายไปในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น