Miracle Throne Chapter 410 Shaman witchcraft

Miracle Throne Chapter 410 Shaman witchcraft

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 410 ซาแมน

บทที่ 410 ซาแมน

เตอลวอลวีซือที่รู้สึกชื่อชมฉู่เทียนเพิ่มขึ้นอีกมาก,ลัทธิซาแมนนั้นเป็นลัทธิที่มาจากที่ราบสูงอสูรของเผ่าอสูรวิญญาณที่ลึกลับ,ซึ่งแตกต่างจากวิชาอัญเชิญและควบคุมของลัทธิเทพสรรพสัตว์ของพวกนาง,ซาแมนที่ถนัดวิชาแห่งความมืดและคำสาบในการโจมตี,สามารถที่จะทำลายดวงวิญญาณและใช้แมลงอาคมและพิษในการลอบโจมตี,พวกเขามีวิชาในการควบคุมแมลงที่แปลกประหลาด,ซ้ำอาคมของพวกเขายังมีพลังที่ร้ายกาจอีกด้วย.

คนที่ถูกอาคมควบคุมนั้น,แทบจะไม่สามารถบอกได้เลยว่าถูกควบคุมตอนใหน,และยังไม่สามารถตรวจสอบได้อีกด้วย,เพราะว่าจิตวิญญาณ,ดวงวิญญาณของพวกเขานั้นได้ถูกควบคุมโดยสมบูรณ์,พวกเขาจะถูกควบคุมทั้งความคิดและร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ.

อักขระที่ฉู่เทียนเขียนไว้ยังไม่หายไป,ใบหน้าของเคอลาเคอที่ประหลาดใจ"สามารถที่จะลบล้างอาคมของซาแมนได้มีเพียงแต่ใช้อาคมแบบเดียวกัน,ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีวิชาซาแมน,เจ้า..."

"วิชานอกรีดนั้นไม่ควรค่าที่จะให้กล่าวถึง."

ประวัติศาสตร์ของลัทธิซาแมนนั้นมีบันทึกเอาไว้,จวบจนถึงยุคของฉู่เทียนทีเดียว,ซึ่งในเวลานั้นลัทธิดังกล่าวได้สาบสูญไปเรียบร้อยแล้ว,ซึ่งฉู่เทียนเคยอ่านบันทึกต่างๆเกี่ยวกับอาคมของซาแมนในบันทึกโบราณ,อาคมของพวกเขานั้นไม่เพียงแต่ต้องมีพลังฝึกตนพิเศษของซาแมนเท่านั้น,มันยังเป็นวิชาลับอีกด้วย.

ฉู่เทียนเองก็ได้ศึกษามาไม่มากนัก,ทว่าถึงจะไม่ได้เชี่ยวชาญ,แต่ก็เพียงพอที่จะจัดการกับแมลงอาคมขนาดเล็กนี้ได้.

ในเมื่อรู้แล้วว่ากำลังต่อสู้กับใครเช่นนั้นก็เป็นเรื่องง่ายที่จะจัดการ.

"ข้าเองก็คิดว่าความอดอยากที่เกิดขึ้นนั้นมันแปลกประหลาด."เตอลวอลีซือที่ขมวดคิ้วแน่น,ด้วยความอดอยากนี้แปลกจนไม่สามารถหาสาเหตุได้"ในอดีตนั้น,มีเพียงการย้ายถิ่นฐานของสัตว์อสูรหรือสัตว์ร้ายเท่านั้น,ทว่าภัยพิบัตินี้เกิดจากสร้างขึ้นเองหรือสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงกัน,ถึงได้เป็นเหตุให้กลุ่มสัตว์ต่างๆอพยพจากเมืองลวีตีไป,แม้ว่าจะยังไม่มีหลักฐาน,แต่ก็ไม่น่าจะเกิดโดยบังเอิญแน่."

ปัญหาดังกล่าวนี้เคอลาเคอเองก็สงสัยเช่นกัน"ซาแมนอู๋ซือที่ใช้วิธีการบางอย่างโดยใช้อาคมพิเศษเพื่อให้กลุ่มสัตว์อสูรอพยพ,หรืออาจะทำให้สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง,ตามทฤษฏีแล้วอาจจะทำได้,แต่พวกเรานั้นไม่มีหลักฐานอะไรเลย,ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มอย่างไร,ตอนนี้ถึงออกไปบอกทุกคน,เผ่าต่างๆจะเชื่อพวกเรารึอย่างไร."

ไม่แปลกใจเลยว่ากลุ่มของซาแมนถึงได้เคลื่อนไหวรวดเร็วขนาดนี้,ซ้ำบิดายังได้ไปช่วยพวกมันอีก.

บางทีแผนการนี้คงจะเตรียมการมาหลายเดือนแล้ว,ดังนั้นเมื่อพบกับโอกาสก็ถูกคว้าเอาไว้อย่างรวดเร็ว,นั่นเป็นเหตุให้แผนการของฉู่เทียนไม่ได้ผล,เจ้าพวกสารเลวนี่.

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ลัทธิซาแมนนั้นมีอิทธิพลไม่น้อย,พวกเขาที่อยู่พื้นที่ใกล้เมืองลวีตีที่สุด,มีสาวกนับแสนคน,ตอนนี้พวกเขาสร้างปัญหาเพื่อรวบรามเหล่าพันธมิตร,เกรงว่าจะเข้าโจมตีเมืองลวีในไม่นานนี้,หากว่าเหล่าสาวกทั้งหมดของลัทธิซาแมนร่วมเข้าจู่โจมเมืองลวีตีในเวลานั้น,ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถยึดเมืองได้สมบูรณ์,แต่ก็ต้องได้รับความเสียหายอย่างหนักแน่นอน.

"สิ่งที่ข้าเป็นกังวลที่สุดนั้นก็เป็นอาคมของพวกซาแมน."เคอลาเคอที่ราวกับตระหนักได้เรื่องดังกล่าว"เมื่อทูตที่พวกเราส่งออกไปนั้นถูกแมลงอาคมควบคุม,มีความเป็นไปได้ว่าซาแมนอู๋ซือสามารถควบคุมโนมได้,และอาจจะควบคุมตัวโนมไว้อีกหลายคน."

"ก็อาจจะเป็นไปได้."

ฉู่เทียนที่ได้แนะนำอาคมของซาแมนโดยคร่าวๆให้กับทุกคนได้รับรู้.

แมลงอาคมของพวกมันนั้นไม่สามารถที่จะสังหารร่างอาศัยได้จริงๆ,หลังจากที่ลอบฝังแมลงลงไปในสมองของร่างอาศัยแล้ว,มันต้องใช้เวลาจำนวนหนึ่งที่จะควบคุมเส้นประสาทและสมองของเจ้าของร่าง,ทว่าเมื่อสมองถูกควบคุมแล้วอารมณ์และความคิดยังไม่ได้ถูกยึดไปด้วย,ร่างที่ถูกควบคุมจะยังสามารถควบคุมสติของตัวเองได้,ยังคงกินได้และนอนหลับเหมือนกับชีวิตประจำวันที่ทำอยู่ปรกติแม้แต่คนใกล้ชิดก็ไม่สามารถบอกได้ถึงความผิดปรกติ.

แมลงอาคมควบคุมร่างนั้นก็เป็นเหมือนระเบิดเวลา.

เมื่อไหร่ก็ตามที่ซาแมนอู๋ซือต้องการใช้ตัวหมาก,จี่ซือซาแมนก็จะเริ่มใช้อาคม,ร่างอาศัยก็จะสุญเสียอิสระในการควบคุมตัวเองในทันที,กลายเป็นเพียงหุ่นเชิดให้ซาแมนอู๋ซือควบคุม.

บางครั้งซาแมนอู๋ซือก็ไม่สามารถที่จะควบคุมร่างอาศัยได้อย่างสมบูรณ์ซึ่งเป็นเรื่องร่างที่จะควบคุมความคิดและอุปนิสัยของคนๆนั้นได้,เพราะว่าหุ่นเชิดนั้นจะไม่มีความโกรธ,ความกลัว,หรือความสุข,อารมณ์ที่เป็นลักษณะเฉพาะของตัวคนนั้นๆ,จึงไม่สามารถแสดงอารมณ์ที่แท้จริงออกมาให้เห็นทางการกระทำได้.

เตอลวอลีซือและเคอลาเคอที่ตื่นตะลึง.

แมลงอาคมของซาแมนนั้นช่างลึกลับและดุร้ายยิ่งนัก,พวกเขาที่เป็นคนพื้นที่กลับเข้าใจพวกมันได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น.

ซาแมนที่เป็นลัทธิเข้ามาจากภายนอกเพียงแค่สิบกว่าปีเท่านั้น,ด้วยการใช้แมลงอาคมในการควบคุมความคิดของผู้คนได้,ทำให้พวกเขารู้ทุกความเคลื่อนไหวของทุกเผ่าได้?

ไม่น่าแปลกใจเลยว่า,ลัทธิซาแมนนั้นจึงได้เติบโตได้อย่างรวดเร็ว,จนกลายเป็นกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งของเผ่าที่อยู่รอบๆนี้,ภายในเมืองลวีตีเองก็มีวิหารซาแมนหลายแห่ง,ตั้งแต่แรกแล้วเป็นพวกมันนั่นเองที่สร้างปัญหา.

เหล่ากองกำลังพันธมิตรที่มีกันหลายแสนคน.

เหล่าสาวกของพวกมันเองก็มีหลายแสนคนเช่นกัน.

ซาแมนอู๋ซือนั้นมีผู้เชี่ยวชาญภูติแท้เกือบร้อยตน,เป็นกระดูกสันหลังของลัทธิซาแมน,ตลอดหลายปีมานี้พวกเขาใช้หุ่นเชิดในการควบคุมเมืองลวีตี,บางนี้ความแข็งแกร่งของพวกเขาคงจะน่าหวาดกลัวจนยากที่จะคาดได้!

กลุ่มชนพื้นเมืองที่รวมตัวกันเพียงแค่ 3-4 วันเท่านั้นตอนนี้มีจำนวนหลายแสนคน,กล่าวได้ว่าจำนวนกำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ,คาดว่าจะเพิ่มขึ้นมาอีกหลายแสนคน,ชนพื้นเมืองดังกล่าวนั้นเป็นชายหนุ่มของแต่ละเผ่า,ที่กำลังเปี่ยมไปด้วยความกระหาย,มีประสิทธิภาพในการรบสูง,หากไปกล่าวว่าซาแมนอยู่เบื้องหลัง,จะมีใครเชื่อกัน?

เมื่อกลุ่มชนพื้นเมืองเริ่มบุกโจมตีเมือง,หากได้กองกำลังสาวกของซาแมนที่เสริมการโจมตีเมืองลวีตีแล้วล่ะก็,เหล่าโนมจะสามารถจัดการรับมือได้อย่างไร?

หากว่าอสูรวิญญาณชาแมนเข้าบุกโจมตีโนม,ลัทธิซือหลิงจะเฝ้าดูอย่างนิ่งดูดายหรือไม่? เตอลูอวีล่ะจะเลือกทางใหน.

ฉู่เทียนที่คิดใครใคร่ครวญเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด.

"เซียนเซิง,เรื่องนี้ชัดเจนอยู่แล้ว,"เคอลาเคอไม่คิดเลยว่าฉู่เทียนจะมองเรื่องราวได้ลึกซึ้งได้ถึงเพียงนี้,เขาที่นั่งตำแหน่งรักษาการเจ้าเมืองกับไม่สามารถมองเห็นเรื่องอะไรได้เลย,ในตอนนี้เหงื่อของเขาที่กำลังไหลซึมออกมาเป็นสาย"เมืองลวีตีในเวลานี้ข้าเชื่อว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่เป็นอย่างมาก."

先生 อ่านว่า xian shengแปลว่า คุณ,นาย 

ความสามารถของโนมนั้นคือการเรียนรู้,พวกเขาไม่มีความสามารถในการไกล่เกลี่ย,ซ้ำยังไม่มีความสามารถในการวางกลยุทธ์,ตอนนี้ถูกเล่นงานด้วยแผนการสกปรก,พวกเขาก็ยังไม่สามารถที่รู้ตัวได้ในทันที.

ภายในใจของเตอลวอลีซือเองก็กำลังเต้นโครมคราม.

ไม่ได้แตกต่างจากเคอลาเคอเลย.

ใครจะรู้ล่ะว่าสถานการณ์ในเวลานี้จะย่ำแย่ถึงเพียงนี้?

เคอลาเคอที่หวาดกลัวและหวั่นวิตกจนต้องสอบถามออกไป"เช่นนั้นเซียนเซิง คนของเผ่าโนมมากเท่าไหร่กันที่ได้กลายเป็นหุ่นเชิดของซาแมนอู๋ซือไปแล้ว?"

"การสร้างแมลงอาคมขึ้นมานั้นนับว่าไม่ง่ายนัก,กระบวนการดังกล่าวนั้นกินพลังวิญญาณขณะสกัดกลั่นมันออกมาเป็นจำนวนมาก,ดังนั้นปริมาณของมันนั้นจึงไม่ได้มีมากมายนัก,เจ้าไม่จำเป็นต้องเป็นกังวล"ฉู่เทียนที่ใคร่ครวญอยู่ชั่วขณะ,"เจ้าจงกระทำการตามที่ข้าจะบอก,ตราบเท่าที่โนมสามารถป้องกันเมืองลวีตีเอาไว้ได้,เรื่องอื่นๆข้าจะเป็นคนจัดการเอง."

การตัดสินใจใดๆในสถานการณ์เช่นนี้เป็นเรื่องถูกต้องแล้วรึ?

ภายในใจของเคอลาเคอนั้นขาดความมั่นใจอย่างสมบูรณ์,ตอนนี้เขาทำได้แค่เชื่อในตัวของคนนอกเท่านั้น,ซึ่งเขาคนนี้คือผู้ที่จะกลายเป็นหลักของเมืองลวีตี.

............

ในเวลานี้,ภายในป่านั้นมีกองกำลังของชนเผ่าพื้นเมือง 150,000 คนที่กำลังกู่ร้องเสียงดัง,กำลังใจของพวกเขาที่กำลังฮึกเหิม,จิตสังหารที่รุนแรงที่กำลังแผ่ออกมา,พวกเขาที่มารวมตัวกันนี้เป็นการรวมตัวในชั่วคราวที่นานๆจะเกิดขึ้น,ซึ่งแน่นอนว่าจุดประสงที่มีร่วมกันในครั้งนี้คือปล้นเมืองลวีตีนั่นเอง.

กองกำลังพันธมิตรที่กำลังประชุมกัน,ซีเหริ่นโม,เผ่าพยัคฆ์,เผ่าเสือดาว,เผ่าจิ้งเหลน,เผ่าอสรพิษ...หัวหน้าของเผ่าต่างๆ,ทุกเผ่าต่างก็เป็นกลุ่มที่มีอิทธิอยู่ไม่น้อย,พวกเขาที่กำลังปรึกษากันอยู่,ด้วยกองกำลังที่แตกต่างกัน,ย่อมมีหัวหน้าหลากหลายคน,ในเวลานี้ใบหน้าของทุกคนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

"เมืองลวีตีโอหังเกินไปแล้ว!"

"คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องการกำจัดเรา,ต้องการที่จะให้พวกเราเป็นทาส?"

"พวกโนมเหล่านี้ยังไม่รู้ตัวเองกำลังจะตายคิดว่าตัวเองจะอยู่ถึง 100 ปีอย่างงั้นรึ?"

"พวกเรารวบรวมคนกันได้หลายแสนคนแล้ว,ในเวลานี้พวกเรายังมีลัทธิซาแมนคอยช่วยเหลืออีก,ด้วยกองกำลังที่แข็งแกร่งมากกว่าเดิมหลายเท่า,การจะบดขยี้พวกโนมที่อ่อนแอนั้นเป็นเรื่องง่ายดาย!"

เหล่ากองกำลังเผ่าพันธมิตรนั้นเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,พวกเขาที่กำลังบ้าคลั่ง,แทบอดไม่ได้เลยต้องการที่จะบุกเข้าทำลายเมืองลวีตี,จุดไฟเผาเมืองลวีตีให้กลายเป็นเถ้าถ่าน,แย่งชิงทรัพยากรและอาหารมาให้หมด!

เหล่าจี่ซือซาแมนเผ่าแพะหลายคนที่ยืนอยู่ตรงมุม,ที่มุมปากของพวกเขานั้นเผยยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและแฝงไปด้วยความเหยียดหยัน.

"หัวหน้าเผ่ามิโนทอร์ อา-นวอเตอ,ได้นำนักรบมิโนทอร์ห้าพันคนมาเข้าร่วมกลุ่มพันธมิตร!"

เหล่าฝูงชนของเผ่าพันธมิตรถึงกับลุกโชนขึ้นมาในทันที,ความสามารถการต่อสู้ของเผ่ามิโนทอร์นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ความสามารถของพวกเขานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าซีเหรินโมเลย มีร่างกายที่สูงใหญ่และยังมีพลังวิญญาณอีกด้วย,นับว่าเป็นทัพหน้าที่ทรงพลังมาก,กองกำลังมิโนทอร์ทั้งห้าพันคนนั้นเพียงพอที่จะทำลายแนวป้องกันของเผ่าโนมได้อย่างสบาย.

อา-นวอเตอ หัวหน้าเผ่ามิโนทอร,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง.

ออ-นวอเตอนั้นเป็นมิโนทอร์ที่มีอายุ 200 ปีนับว่าเป็นหัวหน้าเผ่าที่หนุ่มที่สุด,เป็นหัวหน้ากลุ่มคนพื้นเมืองสายเลือดไหม่,มีนิสัยที่ตรงไปตรงมา,ใจร้อนเปิดเผย,เป็นแบบฉบับของเผ่ามิโนทอร์โดยแท้,เป็นนักรบที่ใช้กำลังเข้าสู้ไร้ซึ่งเล่ห์เหลี่ยม,ในเมื่อออ-นวอเตอเดินทางมาด้วยตนเอง,นั่นก็หมายความว่าต้องการผลกำลังจากเมืองลวีตีด้วยเช่นกัน.

หัวหน้าเผ่าใหญ่หลายเผ่าและซาแมนอู๋ซือยินดียอมรับออ-นวอเตอเข้ามา.

หัวหน้าเผ่าคนหนึ่งที่สอบถามออกไป"ออ-นวอเตอ,เจ้านำนักรบมิโนทอร์มาเพียง 5000 นาย,นับเป็นจำนวนน้อยมาก,หุบเขาของเจ้านั้นมีมิโนทอร์นับแสนคนไม่ใช่รึไง!"

หัวหน้ากลุ่มอีกคนที่กล่าวเสริม"ส่วนแบ่งของพวกเรานั้นขึ้นอยู่กับการทำงาน,ยิ่งนำคนมาเยอะก็จะยิ่งได้ส่วนแบ่งเยอะ,ส่วนเจ้านำมิโนทอร์มาเพียง 5000 ข้าเกรงว่าจะไม่เพียงพอ."

"สิ่งที่มิโนทอร์สนับสนุนนั้นไม่ใช่กลุ่มนักรบ!"ออ-นวอเตอเผยยิ้ม"พวกเจ้าไม่ได้ขาดนักรบ,ดังนั้นเผ่ามิโนทอร์จึงนำสิ่งของที่พวกเจ้ากำลังขาดมากที่สุดมาสนับสนุน."

"พวกเราขาดอะไรกัน?"

"อาหาร!"

"อะไรนะ?"เหล่าหัวหน้าเผ่าของแต่ละคนถึงกับตื่นตะลึง"เจ้ากล่าวว่าเจ้านำอาหารมาอย่างงั้นรึ?"

ออ-นวอเตอที้นิ้วไปยังเหล่านักรบด้านหลัง,สายตาของทุกคนที่จ้องมองตาม,เห็นเหล่านักรบมิโนทอร์,ได้นำอาหารกระป๋องที่ซึ่งเป็นอาหารที่มีโลหะหุ้ม แจกจ่ายแก่เหล่านักรบพื้นเมือง.

ค่ายกองกำลังพันธมิตรที่กำลังเต็มไปด้วยความยินดี.

กองกำลังหลักต่างๆถึงกับตื่นตระหนกไปตามๆกัน"นี่มัน,มันหมายความว่าอย่างไรกัน..."

ออ-นวอเตอที่กล่าวออกมาอย่างเฉิดฉาย"เผ่ามิโนทอร์ของพวกเราได้ซื้อมาจากพ่อค้าเผ่ามนุษย์เมื่อเร็วๆนี้,ไม่ใช่แค่เพียงอาหารชั้นยอด ยังมีสุราชั้นดีอีกต่างหาก,เพียงพอที่จะสนับสนุนทุกคนบุกเมืองลวีตี!"

"พ่อค้าเผ่ามนุษย์?"

ทุกคนที่เต็มไปด้วยความสงสัย"เขามาจากใหน? สามารถนำอาหารมากมายเข้ามาในป่าแห่งนี้ได้ด้วยรึ?"

เหล่าหัวหน้าของเผ่าพื้นเมือง,ที่ร่างกายสั่นสะท้านจิตสังหารที่ค่อยๆอ่อนลง,บางคนถึงกับเริ่มสอบถามเรื่องราวต่างๆที่ออ-นวอเตอได้ติดต่อกับพ่อค้าเผ่ามนุษย์.

"ข้าก็ไม่รู้ว่าเขามาจากที่ใหน."ออ-นวอเตอที่ส่ายหน้าไปมา"หากพวกเจ้าต้องการล่ะก็,ข้าสามารถช่วยพวกเจ้าติดต่อกับเขาได้."

เหล่าจี่ซือซาแมนต่างจ้องมองหน้ากันและกัน.

พวกเขาที่จ้องมองไปยังกลุ่มคนเหล่านี้ด้วยท่าทางพิศวงงงงวย.

มีจี่ซือซาแมนบางคนที่กำลังปลดผนึกร่ายคาถา,บ่นงึมงำไปมา.

"โฮกกก!"ซีเหริ่นโมระเบิดความโกรธเกรี้ยวคำรามออกมาทันที"พวกเราจะต้องยึดเมืองลวีตีให้ได้,พวกเราต้องการอาหารมากเท่าไหร่ก็ได้?ทำไมต้องเสียงเงินซื้อขายกับพ่อค้าขูดเลือดขูดเนื้อเผ่ามนุษย์ด้วยล่ะ! ลำพัง,ใครจะรู้ว่าพ่อค้าคนนี้จะสามารถส่งอาหารให้กับพวกเราได้มากเท่าไหร่กัน? เมืองลวีตีนั้น,เพียงพอที่จะให้พวกเรากินอยู่ได้นับสิบปี!"

"ใช่แล้ว!"

"โจมตีเมืองลวีตี!"

"ออ-นวอเตอเจ้านำอาหารมาให้พวกเราในครั้งนี้,ทหารของพวกเราได้กินอิ่ม,แน่นอนว่าเมื่อยึดเมืองลวีตีแล้วจะต้องตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน!"

ออ-นวอเตอที่พยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า,สายตาของหัวหน้ามิโนทอร์ที่หรี่ตามองไปยังจี่ซือที่ท่องคาถาอะไรบางอย่างออกมา,ที่จริงทำให้เขาเผยสีหน้าประหลาดใจอยู่ไม่น้อยเลย.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว