Immortality Chapter 78 Good Luck
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 78 โชคดี
บทที่ 78 โชคดี
ต้นไม้ใบหญ้าล้วนเป็นกองทหารทั้งสิ้น
กงจูเฉียนโหยวที่เฝ้ามองเหล่าทหารที่เข้าล้อมกรอบคนด้านหน้า."นั่นคือทหารลวงตา,พวกมันจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่ง,และจะอ่อนแอไปด้วยหากฝั่งตรงข้ามอ่อนแอ,จำไว้ให้ดี,บันทึกเอาไว้ในใจให้มั่น."
"ครับ."เหล่าผู้ติดตามของนางที่ตอบรับในทันที.
จงซานพบว่าทหารทั้งหมดนั่นไม่มีใบหน้า,เป็นไปได้ว่าเขาไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของพวกมันได้กัน?หรือว่าพวกมันไม่มีใบหน้าจริงๆกัน?
เหล่าทหารนับร้อยที่เข้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ.
กงจูเฉียนโหยว,กูหลิน,อาต้าและอาเอ้อยืนอยู่ตรงกลาง,ส่วนผู้ใต้บังคับบัญชาแปดคนที่ยกกระบี่ขึ้นพร้อมกับพุ่งตรงไปยังทหารที่ล้อมรอบพวกเขาในทันที,เป่ยชิงซือเองก็ใช้กระบี่เข้าขวางเหล่าทหารที่อยู่ด้านหน้าจงซานเช่นกัน,เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถต้านทานมันได้แน่.
"เคร้ง....เคร้ง...เคร้ง...เคร้ง..."
เสียงของการต่อสู้ที่ประตูเสียงของอาวุธเข้าปะทะกันอย่างรุนแรง,นอกจากนี้เหล่าหทารต้นหญ้านั้นกลับแข็งแกร่งมาก,เทียบเท่ากับฝ่ายตรงข้ามที่มันสู้ด้วยเลย.
ไม่,จงซานพบว่ามันเป็นปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดมาก,อาวุธของทหารต้นหญ้านั้น,เหมือนกับว่ามันเปลี่ยนไปเป็นเหมือนกับของฝั่งตรงข้ามที่โจมตีออกไปเลย.
เหมือนกันจริงๆรึ?
ทหารด้านหน้าที่ถือดาบยักษ์เปลี่ยนไปในทันทีที่
เป่ยชิงซือเข้ามาขวางมัน อาวุธของมันได้เปลี่ยนเป็นกระบี่สีขาวเหมือนกับของเป่ยชิงซือทันที.
จงซานที่สังเกตเห็นว่าทุกคนในกลุ่มยกเว้นเป่ยชิงซือ,ตื่นตระหนกกับการเปลี่ยนแปลงมาก,แม้ว่าทหารเหล่านั้นจะไม่สามารถล้มพวกเขาได้,พวกเขาก็รู้สึกราวกับว่าได้เห็นกับภูติผีเข้าแล้ว.
"ฉับบบ!"
ทหารต้นหญ้าต้นหนึ่งก็ถูกตัดเป็นสองท่อนด้วยฝีมือของเป่ยชิงซือ,พร้อมกับเปลี่ยนเป็นต้นหญ้าที่ถูกหั่นเป็นสองท่อนในทันทีเช่นกัน,ทว่าก็มีทหารต้นหญ้าต้นอื่นๆล้อมกรอบเข้ามาเช่นกัน.
ทันใดนั้น,ทหารต้นหญ้าก็ผ่านการป้องกันของเป่ยชิงซือเข้ามายืนอยู่ด้านหน้าของจงซานตนหนึ่ง.
จงซานที่ปล่อยมือจากสองสาวก่อนที่จะชักดาบออกมา,ส่วนสองสาวก็นำอาวุธออกมาเช่นกัน,ขณะที่ทหารเข้ามาใกล้เรื่อยๆ,หัวใจของจงซานที่กำลังเต้นไปมา.
ทหารต้นหญ้าทันใดนั้นก็มีหน้าขึ้นมาในทันที,ทั้งที่ก่อนหน้าไม่มีใบหน้า,รูปร่างทั้งหมดของมันเปลี่ยนไป,เหล่าทหารเหล่านั้นเหมือนกับว่าเป็นกระจกที่ส่องภาพของพวกเขาอยู่,ร่างจำแลงอย่างงั้นรึ?
ในเวลาเดียวกัน,ทหารคนนั้นถือดาบฝันร้ายเหมือนกับเขาพร้อมกับตวัดดาบฟันลงมายังจงซาน,พลังของดาบที่เหมือนกับของจงซานมากหนำซ้ำยังโจมตีมายังจุดอ่อนของเขาอีกด้วย.
ระดับสี่เซียนเทียนอย่างงั้นรึ?
สองสาวที่เห็นแล้วไม่อยากเชื่อกลับการที่เกิดขึ้นเลย,ขณะที่พวกนางกำลังจะพุ่งไปด้านหน้า,จงซานก็อยู่ด้านหน้าพวกนางแล้ว.
ระดับสี่เซียนเทียนอย่างงั้นรึ?ทหารเหล่านี้เป็นภาพเงาของฝ่ายตรงข้ามอย่างงั้นรึ?เขาที่มีพลังระดับสี่เซียนเทียน,ทหารต้นหญ้าก็กลายไปเป็นมีระดับสี่เซียนเทียนอย่างงั้นรึ?
"ฉับบ!"
จงซานที่ตะวัดดาบของเขา,สับไปทหารด้านหน้าเป็นสองท่านในทันที.
จงซานทีเข้าใจได้ในทันที,เขตแดนบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย,ความจริงที่เสมอเหมือน,ทหารต้นหญ้าเปลี่ยนเป็นร่างเงาของเขาและเข้าต่อกรเขาอย่างงั้นรึ?
ต้นหญ้าต้นเดียว,สามารถเปลี่ยนเป็นเขาสิบคน,หรือร้อยคน?
**บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย ( 两败俱伤 เหลี่ยงไป้จวี่ซาง)**
จงซานที่เห็นทหารต้นหญ้าที่มากขึ้นและก็มากขึ้น,ในตอนแรกภายในใจตื่นตะหนกทีเดียว,ตอนนี้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา,เขาสามารถหาวิธีป้องกันตัวเองได้แล้ว,ทว่าฝั่งของกงจูเฉียนโหยวและคนอื่นๆบางคนไม่ได้ลงมือ,นั่นเป็นเพราะว่าไม่เหมาะที่จะให้พวกเขาลงมือ,หากกงจู่เฉียนโหยวเป็นคนลงมือ,ทหารต้นหญ้าก็จะยิ่งน่าสะพรึงกลัวขึ้นมาอีกหลายเท่า,ยากที่คนอื่นๆในกลุ่มจะรับมือได้.
"พวกเจ้าทั้งสองไม่ต้องลงมือ."จงซานที่กล่าวต่อหยิงหลานและเทียนหลิงเอ๋อ.
"อืม."ทั้งคู่ที่พยักหน้า,แม้ว่าพวกนางจะไม่รู้ว่าทำไมจงซานถึงบอกว่าไม่ให้พวกนางต่อสู้,ทว่าพวกนางก็เชื่อใจและทำตามคำแนะนำของเขา,นอกจากนี้ไม่ใช่ว่าทหารต้นหญ้าเหล่านั้น,ถูกจงซานจัดการได้อย่างง่ายดายหรอกรึ?
จงซานที่ลงมือก่อนหน้านี้สร้างความสนใจกับกงจูเฉียนโหยวมากเลยทีเดียว.
เกี่ยวกับทหารต้นหญ้านั้น,เซียนเซิงสุ่ยจิงได้บอกกับนางมาก่อนแล้ว,แน่นอนทำให้นางไม่ลงมือด้วยตัวเองนั่นเอง,และเป็นโอกาสดีด้วยที่จะดูการจัดการของผู้ติดตามของนางในสถานะการณ์ดังกล่าวนี้.
เหมือนดั่งที่นางได้คาดเอาไว้,ยกเว้นคนสามคนที่พ่ายแพ้ในด่านค่ายกลจิตใจ,คนอื่นๆสามารถที่จะต้านทานได้อย่างรวดเร็ว,ทว่าคนทั้งสามก่อนหน้า,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหวั่นเกรงต่อความตายจึงได้มีหลบหนีนั่นเอง,กงจู่เฉียนโหยวสามารถที่จะเข้าใจความแข็งแกร่งและสภาพจิตใจของผู้บังคับบัญชาได้ในทันที.
ในขณะเดียวกัน,กงจูเฉียนโหยวที่สังเกตเห็นได้ว่าเป่ยชิงซือนั้นสามารถรับมือกับทหารต้นไม้นับสินคนได้พร้อมๆกัน,คาดไม่ถึงเลยว่านางจะมีความมั่นใจขนาดนั้น,นางไม่หวาดกลัวไม่หลบเลี่ยงแม้แต่น้อย,เป็นคนที่ร้ายกาจกว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของนางหลายเท่ามาก,คาดไม่ถึงเลยว่าเพราะว่านี่คือคนของสำนักไคหยางอย่างงั้นรึ?
ทว่า,คนที่ทำให้นางประหลาดใจที่สุดกลับกลายเป็นจงซาน,เขาที่มีระดับเซียนเทียนเท่านั้นกลับสามารถจัดการทหารต้นไม้ได้มากมายกว่าเป่ยชิงซือซะอีก.
เพียงแค่ดาบเดียวเขาก็สามารถจัดการเหล่าทหารต้นไม้ได้อย่างหมดจด.
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?กงจูเฉียนโหยวไม่เคยเห็นเช่นนี้มาก่อน,นางที่เผยยิ้มอย่างแปลกประหลาดจ้องมองไปยังจงซาน,ด้วยความสามารถเช่นนี้,จะนำมาใช้งานได้อย่างไร?
จงซานที่ฟันไปยังทหารต้นหญ้าราวกับฟันไปยังแตงโม,หยิงหลานและเทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ข้างๆต่างก็ชื่นชม,แม้แต่เป่ยชิงซือเองก็ยิ้มออกมาเล็กๆเมื่อเห็นการต่อสู้ของจงซาน.
เหล่าคนอื่นๆที่ชำเลืองมองจงซานต่างก็รู้สึกประหลาดใจกับฝีมือของจงซานเป็นอย่างมาก,
เหล่าทหารต้นหญ้าที่พวกเขาต้องเผชิญ,สามารถใช้ได้ทั้งปราณกระบี่,ปราณเกราะกระบี่,เข้าโจมตีมายังพวกเขาไม่หยุด,จนแม้แต่บางคนยังได้รับบาดเจ็บกลับมาด้วย.
เมื่อพวกเขาเห็นจงซาน,พวกเขาต่างก็รู้สึกหงุดหงิด,จงซานที่ยังอยู่ในระดับเซียนเทียน,มันจะเป็นไปได้อย่าไร?ที่เขาจะต้องเผชิญหน้ากับปราณเกราะกระบี่?ทำไมเขาถึงโชคดีขนาดนี้,ที่ได้ต่อกรกลับทหารระดับต่ำๆ,แต่พวกเขากลับต้องเผชิญหน้ากับเหล่าทหารระดับสูงที่ร้ายจากมาก
กู่หลินถึงกับดวงตาเบิกกว้างเมื่อเห็นจงซานตัดร่างของทหารต้นหญ้าได้อย่างง่ายดาย,เขาคิดว่าจงซานมันจะโชคดีไปหน่อยแล้ว,ทั้งที่คนอื่นๆ,ที่ต้องต่อสู้กับปราณเกราะกระบี่,ทั้งปราณกระบี่,ทว่าทหารที่อยู่ตรงหน้าจงซา,กลับเรียงหน้าเข้ามาให้เขาฟันอย่างง่ายดาย,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?หรือว่าจงซานจะปลอมตัวมา,ที่จริงเขาได้ข้ามระดับเซียนเทียนมาไกลแล้วอย่างงั้นรึ?
"ฉับบ,ฉับบ,ฉับ!"
ไม่ได้ออกแรงมากนัก,จงซานก็สับไปยังทหารต้นหญ้าคนแล้วคนเล่า.
จงซานที่รู้สึกสนใจในค่ายกลนี้มากขึ้นและก็มากขึ้น,ภาพลวงตาอย่างงั้นรึ?
ไม่,นี่ไม่ใช่แค่เพียงภาพลวงตา,ทหารเหล่านี้จะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอขึ้นอยู่กับการตัดสินของฝ่ายตรงข้าม?เป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ.
จงซานที่คิดว่าค่ายกลแห่งนี้คือค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่สร้างขึ้นมาด้วยคนๆเดียว,แล้วหากใช้กองทัพกองหนึ่งสร้างขึ้นมาล่ะ,พลังของมันจะน่าเกรงขามมากมายขนาดใหน,ไม่ต้องบอกเลยว่ามันจะกลายเป็นค่ายกลที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
จงซานที่สังหารเหล่าทหารต้นหญ้า,ขณะที่เขากำลังคิดอะไรแปลกๆ.
จงซานมั่นใจได้ว่าตอนนี้ทั้งสองสาวไม่มีทางได้รับอันตรายที่นี่อย่างแน่นอน.
อีกฝั่งหนึ่งที่ประตูความตาย(死),เซียนเซิงซือและกลุ่มของเขาที่ได้เคลื่อนที่เข้ามาในประตูแล้ว,ร่างแยกเงาจงซานที่ติดตามแฝงเข้าไปห่างๆ.
พวกเขามีทั้งหมดเก้าคน,นอกจากเซียนเซิงซือแล้ว,คนอื่นๆล้วนแล้วแต่อยู่ในระดับก่อตั้งวิญญาณ,นับว่าเป็นกลุ่มที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
เมื่อพวกเขาเข้ามาในประตู,ด่านค่ายกลจิตใจ,อย่างไรก็ตามคนเหล่านี้ทรงพลังมากไม่สามารถหยุดพวกเขาได้เลยแม้แต่อึดใจเดียว,พวกเขาที่ผ่านเข้าไปในประตูที่สองอย่างรวดเร็ว.
ร่างแยกเงาที่ตามเข้าไป.
ภายในประตูที่สอง,เป็นดวงตามังกรขาดใหญ่ที่อยู่บนท้องฟ้า,ที่แห่งนี้ไม่ได้มีทหารต้นหญ้าหรือทหารต้นไม้,แต่เป็นเจียงซือมากมาย,เจียงซือหลากหลายประเภทที่พุ่งออกมากัดคนที่เข้าประตูมาก่อนหน้า,เป็นฉากที่น่าสยดสยองเป็นอย่างมาก,มีร่างกายของผู้ฝึกตนนับร้อยที่ชิ้นส่วนเกลื่อนไปบนพื้นถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม.
ควรแล้วที่เรียกว่าประตูความตาย(死),ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความตายอย่างแท้จริง.
เซียนเซิงซือที่เดินนำหน้า,และเขาสะบัดมือเล็กน้อย,โลงศพ
23 โลงก็ปรากฏขึ้น,หลังจากที่เขานำยันต์ผนึกออกมา,พร้อมกับถอนตระปู,เปิดฝาโลง,เจียงซือทองแดงก็กระโดดออกมาพร้อมกับเข้าต่อกรกับเจียงซือที่อยู่ด้านหน้าพวกเขา.
เจียงซือปะทะเจียงซืออย่างงั้นรึ?
เจียงซือทองแดงนั้นมีร่างกายที่แข็งแกร่งมากพวกมันไม่หวาดกลัวการเข้ามากัดแทะของเจียงซือทั่วไปเลย,พวกมันที่ยืนล้อมรอบเซียนเซิงซือและกลุ่มของเขา,เหล่าเจียงซือทั่วไปไม่สามารถที่จะเข้ามาได้เลย.
ร่างแยกเงาของเขาที่ซ่อนอยู่ด้านหลังเงาของเจียงซือทองแดงตนหนึ่งพร้อมกับเฝ้ามองคนเหล่านี้ที่อยู่ในวงกลม.
"ป้องกันข้าเอาไว้."เซียนเซิงซือกล่าว.
"เซียนเซิงซือโปรดวางใจ."หวงตี้ที่ตอบรับในทันที.
เซียนเซิงซือที่พยักหน้าเบาๆก่อนที่จะนำหัวใจปิศาจออกมา,เขาที่ยกมือพนมขึ้นข้างหนึ่งก่อนที่จะเริ่มร่ายอาคมที่แปลกประหลาดออกมา.
หัวใจสีแดงชาดที่สั่นไปมาเล็กน้อย,ทันใดนั้น,ก็ปรากฏโลหิตสีดำหลั่งออกมา,ทันทีที่โลหิตหล่นลงพื้น,ก็ปรากฏแท่นบูชาขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา,เป็นแท่นบูชาเหมือนดั่งที่จงซานเคยเห็นก่อนหน้า.
เซียนเซิงซือที่ค่อยๆนำโลงศพอีกโลกออกมา,เจียงซือทองที่ค่อยๆลุกขึ้นมาจากโลงศพ,ครั้งนี้เซียนเซิงซือไม่ได้เรียกเจียงซือเงินออกมา,เขาใช้เจียงซือทองในครั้งนี้เลย.
หลังจากที่เจียงซือทองออกมาจากโลงศพแล้ว,เซียนเซิงซือก็เก็บโลกศพมากมายออกไปอย่างรวดเร็ว,เขานั่งสมาธิ,หลับตาและท่องอาคมแปลกๆ.
เจียงซือทองที่ค่อยๆจมลงไปใต้พื้นดิน.
ร่างแยกเงาของจงซานที่รับรู้ได้ในทันทีว่าเจียงซือทองนั้นกำลังจะไปยังเป้าหมายแล้ว,ร่างแยกเงาเองก็เคลื่อนย้ายแทรกตัวลงไปยังใต้ดินด้วยในทันที,เขาไม่ได้เคลื่อนที่เร็วนัก,ทว่าก็สามารถที่จะเห็นเจียงซือทองกำลังเคลื่อนที่ไปยังเป้าหมายช้าๆได้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น