Immortality Chapter 694 Result of fight
Chapter 1352 Who can laugh last
谁能笑到最后
ใครที่หัวเราะเป็นคนสุดท้าย.
ภพหยิน,โลกใบเล็กในตำหนักเมืองซ่าง,บรรพชนรุนหนึ่งถูกเทียนเต๋าจื่อวางยาในร่างก่อนหน้านี้,ดังนั้นเวลานี้เขาจึงไม่สามารถขยับได้.
เทียนเต๋าจื่อที่ลงมือ,พร้อมกับปล่อยม่านพลังบรรพชนก่อเกิดกักจงซานเอาไว้ไม่ใช้เข้าไปยุ่งอีกด้วย.
จากภาพการเวลานี้,ดูเหมือนว่าเทียนเต๋าจื่อจะเป็นผู้ได้รับชัยชนะ!
สองคนที่ถูกผนึก,เทียนเต๋าจื่อเริ่มดูดซับพลังสีขาว,และก้อนวาสนาที่กำลังไหลม้วนกวาดไปยังร่างของเทียนเต๋าจื่อ.
พลังสีขาวที่กำลังไหลบ่าออกมาจากหลุมน้ำวนขนาดเล็กมากขึ้นและก็มากขึ้น,วาสนา,ลิขิตเองก็ด้วย,พื้นที่รอบๆเวลานี้เอ่อล้นกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
นี่คือวาสนาของศาลสวรรค์บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียน,ต้องมีจำนวนมากมายขนาดใหน,เขาที่ยึดครองพื้นที่ต่างๆไปกว่าครึ่งของโลกใบใหญ่,มีปราชญ์เทพหกคนในบัญชา,ไม่ต้องบอกเลยว่าวาสนามีมหาศาลขนาดใหน,ทว่าลิขิตเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเช่นกัน.
เพียงไม่นาน,ภายในโลกใบเล็กที่อัดแน่นด้วยอภินิหารมากมาย.
ทั่วทั้งโลกใบเล็ก,วาสนา,ลิขิตที่หนาแน่นอบอวลไปหมด,พื้นที่ทุกหนแห่งสว่างจ้าส่องแสงเจิดจรัส,วาสนาที่พลุ้งพล่านที่อัดจนเกิดเป็นอัตลักษณ์(คุณลักษณะเฉพาะตัว ).
วาสนาและลิขิตที่กระจายทั่วโลกใบเล็ก.
ที่เวลาเดียวกัน,เทียนเต๋าจื่อที่กำลังดูดซับอภินิหารและกำลังเพลิดเพลินมีความสุข.
แม้นว่าจะไม่ใช่สายโลหิตบริสุทธิ์เช่นเทียนหลิงเอ๋อ,ทว่าก็มีสายโลหิตตระกูลเทียนเช่นกัน,จึงสามารถดูดซับได้มากยิ่งกว่าชายหัวล้านที่บรรพชนรุ่นหนึ่งเปลี่ยนร่างมาอย่างแน่นอน.
หนึ่งชั่วยามเต็ม,หลุมน้ำวนไม่เปล่งพลังใดออกมาแล้ว,ดูเหมือนว่าพลังอภินิหารทั้งหมดนั้นจะถูกปลดปล่อยออกมาจนราบเรียบแล้ว.
พลังงานสีขาวเทียนเต๋าจื่อที่ดูดซับไปอย่างมากกมาย.
มือทั้งสองข้างของเขาที่ยื่นออกไป,ร่างทั้งหมดปกคลุมด้วยพลังงานสีขาว,ทว่าร่างฉายเงานั้นเป็นร่างแยกที่เชื่อมต่อกับร่างหลักด้วยช่องว่างกาลอากาศ,พลังงานสีขาวส่วนใหญ่ได้ถูกส่งไปยังร่างหลัก.
ด้วยช่องว่างกาลอากาศ,พลังมากมายที่ถ่ายไปยังตำหนักลับทวีปเทียนโดยตรง.
ตำหนักลับนั้นมีนามว่า,ตำหนักเทียนเต๋า.
ตำหนักเทียนเต๋า,เวลานี้มีชายสวมชุดเกราะรบ,หมวกขนนก,ที่มีขนนกสีขาวดำสะบัดไปมา,ราวกับว่าเป็นดั่งเสาอากาศในการควบคุมห้วงมิติ.
บุรุษคนดังกล่าวที่หลับตาแน่น,ร่างกายที่อาบไปด้วยพลังสีขาว,ที่มุมปากเผยยิ้มด้วยความพึงพอใจ.
ราชันย์ของทวีปเทียน,เทียนเต๋าจื่อ,นอกจากนี้ยังเป็นร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออีกด้วย.
พลังงานมากมายที่ไหลเข้ามา,ผสานเข้าไปในร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออย่างรวดเร็ว.
ภพหยิน,โลกใบเล็กในเมืองซ่าง.
ขณะร่างฉายเงาของเทียนเต๋าจื่อกำลังดูดซับพลังสีขาวขั้นสุดท้ายอยู่นั้น,เทียนเต๋าจื่อก็ได้ยินเสียงบางอย่างที่ด้านข้าง,"เปลี่ยน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ระหว่างความเป็นความตายเสียงที่ดังก้องก็ดังขึ้น.
เสียงที่ดังลั่นทำลายสมาธิของเทียนเต๋าจื่อในทันที,ก่อนที่จิตใจของเขาจะถูกกระชากอย่างรุนแรง.
ขณะที่ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้น,ก่อนที่จะเห็นแสงสีเหลืองกำลังพุ่งมาด้วยความเร็ว.
"อ๊ากๆๆ!"เทียนเต๋าจื่อที่คำรามออกมาเสียงดัง,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
เทียนเต๋าจื่อไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว,เขากำลังผลักดันแสงสีเหลือออกในทันที.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทว่าทันใดนั้นจากบนฟากฟ้าฟดทับลงมาด้านล่าง,อำนาจกลิ่นอายสยบที่โถมทับลงมาอย่างรุนแรง,กลิ่นอายดังกล่าวนั้น,ทำให้เทียนเต๋าจื่อไม่สามารถขยับได้,สัมผัสเทวะที่เขากวาดออกไป,ทันใดนั้นก็พบห้วงมิติที่เปิดขึ้น.
ดวงเนตรที่ใหญ่ยักษ์,กำลังจดจ้องมองลงมา,ดวงตาดังกล่าวที่สีแดงโลหิต,อำนาจของกรรมวาสนาที่ถูกขยับเคลื่อน,อาบไล้ไปทั่วร่างของมัน.
"เนตรแสงสวรรค์?"ใบหน้าของเทียนเต่าจื่อที่เปลี่ยนสีไป.
เนตรแสงสวรรค์,ในอดีตมันเคยไปปรากฏตัวขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวถูกส่งออกทางไกลจากทวีปเทียนเช่นกัน,ทว่าเวลานี้มันมาปรากฏขึ้นที่นี่ได้อย่างไร?
"เนตรแสงสวรรค์,ก็ไร้ประโยชน์!"ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่กำลังสั่นไหวไปมาอย่างบ้าคลั่ง.
"แค๊ก แค๊ก แค๊ก แค๊ก!"
เนตรแสงสวรรค์ที่ปรากฏรอยแตกมากมาย,ดูเหมือนว่าถูกพลังที่ลึกลับกำลับบีบกระแทกอย่างรุนแรง,ทว่าถึงจะได้รับความเสียหาย,แต่เนตรแสงสวรรค์ก็ไม่ได้พังทลายในทันที.
ชัดเจนว่า,ด้วยแรงกดดันที่หนักหน่วง,ทำให้ร่างของเทียนเต๋าจื่อไม่สามารถขยับได้.
แม้นว่าการสะกดจะใช้ได้ไม่นานหากแต่ก็เพียงพอแล้ว.
"ปัง!"แสงสีเหลืองที่ปกคลุมทั่วร่างของเทียนเต๋าจื่อทันที.
"อ๊ากกกก!"เทียนเต๋าจื่อที่คำรามออกมาด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
เพราะว่าแสงสีเหลืองที่เจิดจรัส,พลังอำนาจของบรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียน,กำลังยึดครองร่างของเขาแล้ว?
นี่บรรพชนรุ่นหนึ่งนั้นเลือกที่จะเปลี่ยนร่างของเขาก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
แสงสีเหลืองที่ปกคลุมร่างเงาฉายของเทียนเต๋าจื่อ,หากแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัว,สิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดก็คือช่องกาลอากาศที่เชื่อมต่อกับร่างหลักที่กำลังดูดซับพลังงานสีขาวต่างหาก,ร่างหลักเทียนเต๋าจื่อนั้นเชื่อมต่อกับร่างฉายเงาผ่านช่องกาลอวกาศ,มันสามารถถ่ายเทพลังได้,ในเวลานี้ร่างหลักของเขาที่ถูกสะกดเอาไว้.
แสงสีเหลืองเวลานี้กำลังผ่านช่องกาลอากาศ,พุ่งตรงไปยังร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออย่างคาดไม่ถึง,มันได้ไปโผล่ที่ตำหนักเต๋าเทียนบนทวีปเทียนแล้ว.
ทวีปเทียน,ตำหนักเต๋าเทียน!
ร่างหลักของเทียนเต๋าจื่อที่ลุกพรวดขึ้นทันที.
"อ๊ากกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่ดังกึกก้องไปทั่วตำหนักเต๋าเทียน,ทำให้เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนตื่นตระหนกขึ้นมา,ก่อนที่จะจับจ้องมองไปยังสถานที่เดียวกัน.
อาวุโสตระกูลเทียนที่เร่งเคลื่อนไหวก้าวออกมาจากที่พักของตัวเอง,จ้องมองไปยังตำหนักด้วยสายตาหวาดผวา.
พื้นที่หวงห้ามของตระกูลเทียน,เหล่าอาวุโสรู้ดีสถานที่ดังกล่าวคือสถานที่ประมุขกำลังปิดด่านบำเพ็ญ,ตำหนักเต๋าเทียน!
จากภายในตำหนักเต๋าเทียนกลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวที่ระเบิดออกมา,กระจายออกไปทั่วแม้แต่ค่ายกลยังแตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,เมฆรอบๆที่มืดครึ้มบิดม้วนไปมาตามกลิ่นอายของความโกรธเกรี้ยว,ราวกับว่าพื้นที่รอบๆจะถูกสยบด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"อาวุโส!"
"แจ้งไปยังทุกคน,ทุกคนห้ามเข้าใกล้ตำหนักเต๋าเทียน!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ห้ามทุกคนเข้าใกล้ตำหนักเต๋าเทียน!"
..................
............
......
กลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวที่ระเบิดออกมา,เหล่าอาวุโสที่สั่งห้ามทุกคนเข้าใกล้,ตำหนักเต๋าเทียนที่ปะทุกความโกรธ,เหล่าองค์รักษ์ที่ล้อมกรอบตำหนักเต๋าเทียนให้อยู่ห่างๆ.
ภายในตำหนักเต๋าเทียนเวลานี้,ร่างหลักของเทียนเต๋าจื่อถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเหลืองและสีขาว.
ทว่าร่างกายของเทียนเต๋าจื่อนั้นทนทานเป็นอย่างมาก,เวลานี้กำลังต่อต้านพลังของอสูรเปลี่ยนร่าง,สามลมหายใจที่เคยมีเวลานี้มันถูกยืดออกไป,ด้วยการต่อต้านอย่างรุนแรงของเทียนเต๋าจื่อ.
"เนตรแสงสวรรค์? ไปอยู่ที่นั่นได้อย่างไร?"เทียนเต่าจื่อที่ใบหน้าบิดเบี้ยว.
"เนตรแสงสวรรค์ในอดีตเป็นของวิเศษที่ข้าหลอมมันขึ้นด้วยตัวเอง,เมื่อไหร่ที่ข้าต้องการมัน,แน่นอนว่ามันต้องกลับมาอยู่ในการควบคุมของข้าทันที,คิดว่าเป็นเรื่องตลกหรือไม่,สิ่งของของข้า,เจ้าคิดว่าตัวเองคู่ควรที่จะควบคุมได้อย่างงั้นรึ?"จากภายในแสงสีเหลืองที่เผยเสียงที่เย็นชาออกมาเป็นเสียงของบรรพชนรุ่นแรกตระกูลเทียนนั่นเอง.
"เป้าหมายของเจ้าตั้งแต่แรกเป็นข้าอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่บิดเบี้ยว.
"สายโลหิตของเทียนหลิงจื่อ,แม้นว่ามันจะบริสุทธิ์,ทว่าข้ารู้สึกว่าเจ้านั้นไม่ได้อ่อนแอเลย,พลังที่เจ้ามีนั้นไม่ได้ด้อยกว่าข้าแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าการเปลี่ยนกับนางเป็นเป้าหมายในอดีต
แต่มันก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน!"แสงสีเหลืองที่ส่งเสียงบรรพชนรุ่นหนึ่งมา.
"ที่จริงแล้วตั้งแต่แรกชายชุดดำที่ข้านำมาให้เจ้าเปลี่ยนร่าง,เจ้าก็พบกับผนึกที่ข้าวางเอาไว้แล้วอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยความอัปลักษณ์.
"พบก่อนอย่างงั้นรึ?
ไม่เลย,วิธีการของเจ้านั้นไม่ธรรมดา,ข้าไม่สามารถพบได้,ทว่าข้านั้นสามารถจะคาดการณ์เรื่องนี้ได้อยู่แล้ว."เสียงบรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวตอบ.
"คาดเดาได้ถูกต้องอย่างงั้นรึ?
เจ้าจงใจเปลี่ยนร่างกับเซียนบรรพชนคนนั้นอย่างงั้นรึ? แล้วยังนำชีวิตมาเสี่ยงอย่างงั้นรึ?"เทียนเต๋าจื่อที่เผยท่าทางหวาดผวา.
"เอาชีวิตมาเสียง?
ยิ่งเสี่ยงอันตรายมากเท่าไหร่ก็ยิ่งได้ผลตอบแทนมากขึ้นเท่านั้น! วันนี้ข้าบรรพชนรุ่นหนึ่งจะทำให้เจ้ารู้จักคำว่าราชันย์,หากไม่โหดร้ายกับตัวเอง,แล้วจะกำราบคนอื่นได้อย่างไร?
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,อย่าขัดขืน,อย่างเปล่าประโยชน์!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อมแล้ว,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่กำลังจะเปลี่ยนร่างกับเทียนเต๋าจื่อได้สำเร็จแล้ว.
ใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเทียนเต๋าจื่อที่บิดไปมา,เขาที่จวนจะต้านไม่ไหวแล้ว,เทียนเต่าจื่อไม่สามารถป้องกันแสงสีเหลืองเอาไว้ได้.
"ไร้ประโยชน์!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง?
ข้าจะเรียกบรรพชนรุ่นหนึ่งอีกสักครั้ง,ก่อนที่จะส่งเจ้าไปนอนในหลุม!"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่บิดเบี้วและเปี่ยมไปด้วยความเย็นชา.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"บรรพชนรุ่นหนึ่งเองราวกับพบอะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยดีนัก.
"เจ้าบอกว่าหากไม่อมหิตกับตัวเอง,จะกำราบคนอื่นได้อย่างไรงั้นรึ?
ข้าเองก็คิดจะทำลายร่างเงาฉายเพื่อทำลายเจ้าไปยังไงล่ะ!"ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยเส้นโลหิตที่แดงปูดออกมา.
"สารเลว,บัดซบ!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ร้องลั่น.
"เจ้านับว่าแข็งแกร่งมาก,ทว่าตระกูลเทียนนั้นมีข้าเป็นประมุขหนึ่งเดียว,ช่างน่าเสียดายโชคลาภครั้งนี้,ช่องกาลอากาศอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่ต้องการแล้ว,ระเบิดให้ข้า~~~~~~~~~~~~~~~!”ร่างหลักเทียนเต๋าจื่อกัดฟันคำรามลั่นเช่นกัน.
"เจ้าบัดซบสารเลว!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆตำหนักเต๋าเทียน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นในทันที,หลังจากการระเบิดลั่นแล้ว,ช่องกาลอากาศก็แตกสลายไปในทันที,พลังที่เชื่อมต่อสองดินแดนก็แห้งเหือดหายไปเช่นเดียวกัน.
กับเสียงระเบิดดังกึกก้องก่อนที่จะเงียบลงเหล่าอาวุโสของตระกูลเทียนที่ตื่นตระหนก,พื้นที่รอบๆที่แตกสลายพังทลายลง,ราวกับว่าหายนะใหญ่ได้มาเยือนแล้ว.
----------------------------------------------------------
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่เมืองซ่าง.
กุยเอ๋อ,เนียนโหยวโหยว,เป่ยชิงซือ,เทียนหลิงเอ๋อ,เห่าเม่ยลี่ที่เร่งรีบเดินทางออกจากโลกใบเล็ก,ทว่าขณะที่กำลังล่วงออกจากทางออก,ก็พบอะไรบางอย่างที่ผิดปรกติจากด้านใน.
"ตูมมมมม!"
บรรพชนรุ่นหนึ่งของตระกูลเทียนที่เพิ่งทะลวงรูปปั้นทองคำออกมา.
"ไปเถอะ,ไม่ต้องมองแล้ว,อย่าได้สร้างภาระให้กับเหล่าเยว่!"กุยเอ๋อกล่าว.
"อืม!"เหล่สสตรีที่พยักหน้ารับ.
เพื่อไม่ให้จงซานต้องเป็นห่วงและไม่สามารถตัดใจได้,พวกนางจึงเร่งรีบก้าวออกจากโลกใบเล็ก.
ทว่า,ขณะเหล่าหญิงสาวก้าวออกมาจากโลกใบเล็กออกมาจากตำหนัก,ที่เป็นเหมือนกับหลุมน้ำวนขนาดเล็กอยู่ในตำหนัก,พวกนางที่ต้องแข็งค้างตะลึงงันไปเลยทีเดียว.
เพราะว่าด้านหน้าพวกนางนั้น,จงซานที่นำหนี่ปู่ซามาต้อนรับพวกนาง.
ทันใดนั้น,สตรีทั้งห้าที่จ้องมองจงซานด้านนอก,ก่อนที่จะหันหน้ากลับไปยังโลกใบเล็กด้านหลัง,ชั่วขณะหนึ่ง,ไม่รู้ว่าต้องตอบสนองอย่างไร?
"จงซาน,เจ้ามาอยู่ด้านนอกได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่อุทานออกมาทันที.
"ใช่,เจ้า,เจ้า,เจ้า
............!”เห่าเม่ยลี่ที่แปลกประหลาดจ้องมองตาค้องไปยังจงซาน.
"คารวะฮวงโหวทุกท่าน!"หนี่ปู่ซ่าเอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.
ทว่าจงซานไม่ได้เอ่ยกับหญิงสาวของเขา,เขายังคงหลับตา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปเล็กน้อย,ก่อนที่จะเอ่ยปากออกมา,"เหล่าประชาชนต้าเจิ้งรับบัญชา,โปรดยกมือขวาขึ้น,ข้าต้องการพลังของพวกเจ้า!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลวาสนาที่กำลังพลุ้งพล่านเสียงของมังกรคำรามลั่น,มังกรทองวาสนาที่คำราม,ส่งเสียงไปทั่วแผ่นดิน,ทันใดนั้น,ทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง,พลังมากมายมหาศาลก็ถูกรวบรวมส่งมายังร่างของจงซาน.
มากขึ้นและก็มากขึ้น,พลังมากมายที่มารวมตัวกัน,พลังไร้ขอบเขตที่กำลังพลุ้งพล่าน,กลิ่นอายของจงซานที่ระเบิดออกมา.
"พวกเจ้ามายืนด้านหลังข้า!"จงซานที่เอ่ยกับเหล่าสตรีของเขา.
"อืม!"
เหล่าสตรีที่เร่งรีบก้าวมาอยู่ด้านหลังจงซาน,ซึ่งมีมังกรทองและหงสาเพลิงและอสูรขนปุยอยู่บนไหล่ของสตรีสามคน,แววตาของพวกนางที่เป็นประกายขึ้นมา,เกิดอะไรขึ้น,มีอะไรน่าสนใจกำลังเกิดขึ้นรึ?
เหล่าสตรีทั้งหมดที่เผยท่าทางงงงวย.
"หนี่ปู่ซา,ภายในตำหนักของโลกใบเล็กนั่น,เจ้าจะจัดการเปิดค่ายกลฮวงจุ้ย,เพื่อผนึกวาสนา,ลิขิต,ไม่ให้สลายหายไป,ตอนนี้ควรจะเก็บมันเอาไว้,ถึงแม้นว่าจะมีรัศมีถึงหนึ่งล้านลี้,ด้วยพลังที่รวบรวมมาจากทั่วแผนดินต้าเจิ้งน่าจะเพียงพอ,หากไม่พอก็สามารถนำจากภพหยางมาเพิ่มได้."จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"นี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
Chapter 1352 Who can laugh last
谁能笑到最后
ใครที่หัวเราะเป็นคนสุดท้าย.
ภพหยิน,โลกใบเล็กในตำหนักเมืองซ่าง,บรรพชนรุนหนึ่งถูกเทียนเต๋าจื่อวางยาในร่างก่อนหน้านี้,ดังนั้นเวลานี้เขาจึงไม่สามารถขยับได้.
เทียนเต๋าจื่อที่ลงมือ,พร้อมกับปล่อยม่านพลังบรรพชนก่อเกิดกักจงซานเอาไว้ไม่ใช้เข้าไปยุ่งอีกด้วย.
จากภาพการเวลานี้,ดูเหมือนว่าเทียนเต๋าจื่อจะเป็นผู้ได้รับชัยชนะ!
สองคนที่ถูกผนึก,เทียนเต๋าจื่อเริ่มดูดซับพลังสีขาว,และก้อนวาสนาที่กำลังไหลม้วนกวาดไปยังร่างของเทียนเต๋าจื่อ.
พลังสีขาวที่กำลังไหลบ่าออกมาจากหลุมน้ำวนขนาดเล็กมากขึ้นและก็มากขึ้น,วาสนา,ลิขิตเองก็ด้วย,พื้นที่รอบๆเวลานี้เอ่อล้นกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
นี่คือวาสนาของศาลสวรรค์บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียน,ต้องมีจำนวนมากมายขนาดใหน,เขาที่ยึดครองพื้นที่ต่างๆไปกว่าครึ่งของโลกใบใหญ่,มีปราชญ์เทพหกคนในบัญชา,ไม่ต้องบอกเลยว่าวาสนามีมหาศาลขนาดใหน,ทว่าลิขิตเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเช่นกัน.
เพียงไม่นาน,ภายในโลกใบเล็กที่อัดแน่นด้วยอภินิหารมากมาย.
ทั่วทั้งโลกใบเล็ก,วาสนา,ลิขิตที่หนาแน่นอบอวลไปหมด,พื้นที่ทุกหนแห่งสว่างจ้าส่องแสงเจิดจรัส,วาสนาที่พลุ้งพล่านที่อัดจนเกิดเป็นอัตลักษณ์(คุณลักษณะเฉพาะตัว ).
วาสนาและลิขิตที่กระจายทั่วโลกใบเล็ก.
ที่เวลาเดียวกัน,เทียนเต๋าจื่อที่กำลังดูดซับอภินิหารและกำลังเพลิดเพลินมีความสุข.
แม้นว่าจะไม่ใช่สายโลหิตบริสุทธิ์เช่นเทียนหลิงเอ๋อ,ทว่าก็มีสายโลหิตตระกูลเทียนเช่นกัน,จึงสามารถดูดซับได้มากยิ่งกว่าชายหัวล้านที่บรรพชนรุ่นหนึ่งเปลี่ยนร่างมาอย่างแน่นอน.
หนึ่งชั่วยามเต็ม,หลุมน้ำวนไม่เปล่งพลังใดออกมาแล้ว,ดูเหมือนว่าพลังอภินิหารทั้งหมดนั้นจะถูกปลดปล่อยออกมาจนราบเรียบแล้ว.
พลังงานสีขาวเทียนเต๋าจื่อที่ดูดซับไปอย่างมากกมาย.
มือทั้งสองข้างของเขาที่ยื่นออกไป,ร่างทั้งหมดปกคลุมด้วยพลังงานสีขาว,ทว่าร่างฉายเงานั้นเป็นร่างแยกที่เชื่อมต่อกับร่างหลักด้วยช่องว่างกาลอากาศ,พลังงานสีขาวส่วนใหญ่ได้ถูกส่งไปยังร่างหลัก.
ด้วยช่องว่างกาลอากาศ,พลังมากมายที่ถ่ายไปยังตำหนักลับทวีปเทียนโดยตรง.
ตำหนักลับนั้นมีนามว่า,ตำหนักเทียนเต๋า.
ตำหนักเทียนเต๋า,เวลานี้มีชายสวมชุดเกราะรบ,หมวกขนนก,ที่มีขนนกสีขาวดำสะบัดไปมา,ราวกับว่าเป็นดั่งเสาอากาศในการควบคุมห้วงมิติ.
บุรุษคนดังกล่าวที่หลับตาแน่น,ร่างกายที่อาบไปด้วยพลังสีขาว,ที่มุมปากเผยยิ้มด้วยความพึงพอใจ.
ราชันย์ของทวีปเทียน,เทียนเต๋าจื่อ,นอกจากนี้ยังเป็นร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออีกด้วย.
พลังงานมากมายที่ไหลเข้ามา,ผสานเข้าไปในร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออย่างรวดเร็ว.
ภพหยิน,โลกใบเล็กในเมืองซ่าง.
ขณะร่างฉายเงาของเทียนเต๋าจื่อกำลังดูดซับพลังสีขาวขั้นสุดท้ายอยู่นั้น,เทียนเต๋าจื่อก็ได้ยินเสียงบางอย่างที่ด้านข้าง,"เปลี่ยน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ระหว่างความเป็นความตายเสียงที่ดังก้องก็ดังขึ้น.
เสียงที่ดังลั่นทำลายสมาธิของเทียนเต๋าจื่อในทันที,ก่อนที่จิตใจของเขาจะถูกกระชากอย่างรุนแรง.
ขณะที่ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้น,ก่อนที่จะเห็นแสงสีเหลืองกำลังพุ่งมาด้วยความเร็ว.
"อ๊ากๆๆ!"เทียนเต๋าจื่อที่คำรามออกมาเสียงดัง,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
เทียนเต๋าจื่อไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว,เขากำลังผลักดันแสงสีเหลือออกในทันที.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทว่าทันใดนั้นจากบนฟากฟ้าฟดทับลงมาด้านล่าง,อำนาจกลิ่นอายสยบที่โถมทับลงมาอย่างรุนแรง,กลิ่นอายดังกล่าวนั้น,ทำให้เทียนเต๋าจื่อไม่สามารถขยับได้,สัมผัสเทวะที่เขากวาดออกไป,ทันใดนั้นก็พบห้วงมิติที่เปิดขึ้น.
ดวงเนตรที่ใหญ่ยักษ์,กำลังจดจ้องมองลงมา,ดวงตาดังกล่าวที่สีแดงโลหิต,อำนาจของกรรมวาสนาที่ถูกขยับเคลื่อน,อาบไล้ไปทั่วร่างของมัน.
"เนตรแสงสวรรค์?"ใบหน้าของเทียนเต่าจื่อที่เปลี่ยนสีไป.
เนตรแสงสวรรค์,ในอดีตมันเคยไปปรากฏตัวขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวถูกส่งออกทางไกลจากทวีปเทียนเช่นกัน,ทว่าเวลานี้มันมาปรากฏขึ้นที่นี่ได้อย่างไร?
"เนตรแสงสวรรค์,ก็ไร้ประโยชน์!"ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่กำลังสั่นไหวไปมาอย่างบ้าคลั่ง.
"แค๊ก แค๊ก แค๊ก แค๊ก!"
เนตรแสงสวรรค์ที่ปรากฏรอยแตกมากมาย,ดูเหมือนว่าถูกพลังที่ลึกลับกำลับบีบกระแทกอย่างรุนแรง,ทว่าถึงจะได้รับความเสียหาย,แต่เนตรแสงสวรรค์ก็ไม่ได้พังทลายในทันที.
ชัดเจนว่า,ด้วยแรงกดดันที่หนักหน่วง,ทำให้ร่างของเทียนเต๋าจื่อไม่สามารถขยับได้.
แม้นว่าการสะกดจะใช้ได้ไม่นานหากแต่ก็เพียงพอแล้ว.
"ปัง!"แสงสีเหลืองที่ปกคลุมทั่วร่างของเทียนเต๋าจื่อทันที.
"อ๊ากกกก!"เทียนเต๋าจื่อที่คำรามออกมาด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
เพราะว่าแสงสีเหลืองที่เจิดจรัส,พลังอำนาจของบรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียน,กำลังยึดครองร่างของเขาแล้ว?
นี่บรรพชนรุ่นหนึ่งนั้นเลือกที่จะเปลี่ยนร่างของเขาก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?
แสงสีเหลืองที่ปกคลุมร่างเงาฉายของเทียนเต๋าจื่อ,หากแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัว,สิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดก็คือช่องกาลอากาศที่เชื่อมต่อกับร่างหลักที่กำลังดูดซับพลังงานสีขาวต่างหาก,ร่างหลักเทียนเต๋าจื่อนั้นเชื่อมต่อกับร่างฉายเงาผ่านช่องกาลอวกาศ,มันสามารถถ่ายเทพลังได้,ในเวลานี้ร่างหลักของเขาที่ถูกสะกดเอาไว้.
แสงสีเหลืองเวลานี้กำลังผ่านช่องกาลอากาศ,พุ่งตรงไปยังร่างหลักของเทียนเต๋าจื่ออย่างคาดไม่ถึง,มันได้ไปโผล่ที่ตำหนักเต๋าเทียนบนทวีปเทียนแล้ว.
ทวีปเทียน,ตำหนักเต๋าเทียน!
ร่างหลักของเทียนเต๋าจื่อที่ลุกพรวดขึ้นทันที.
"อ๊ากกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่ดังกึกก้องไปทั่วตำหนักเต๋าเทียน,ทำให้เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนตื่นตระหนกขึ้นมา,ก่อนที่จะจับจ้องมองไปยังสถานที่เดียวกัน.
อาวุโสตระกูลเทียนที่เร่งเคลื่อนไหวก้าวออกมาจากที่พักของตัวเอง,จ้องมองไปยังตำหนักด้วยสายตาหวาดผวา.
พื้นที่หวงห้ามของตระกูลเทียน,เหล่าอาวุโสรู้ดีสถานที่ดังกล่าวคือสถานที่ประมุขกำลังปิดด่านบำเพ็ญ,ตำหนักเต๋าเทียน!
จากภายในตำหนักเต๋าเทียนกลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวที่ระเบิดออกมา,กระจายออกไปทั่วแม้แต่ค่ายกลยังแตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,เมฆรอบๆที่มืดครึ้มบิดม้วนไปมาตามกลิ่นอายของความโกรธเกรี้ยว,ราวกับว่าพื้นที่รอบๆจะถูกสยบด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"อาวุโส!"
"แจ้งไปยังทุกคน,ทุกคนห้ามเข้าใกล้ตำหนักเต๋าเทียน!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ห้ามทุกคนเข้าใกล้ตำหนักเต๋าเทียน!"
..................
............
......
กลิ่นอายความโกรธเกรี้ยวที่ระเบิดออกมา,เหล่าอาวุโสที่สั่งห้ามทุกคนเข้าใกล้,ตำหนักเต๋าเทียนที่ปะทุกความโกรธ,เหล่าองค์รักษ์ที่ล้อมกรอบตำหนักเต๋าเทียนให้อยู่ห่างๆ.
ภายในตำหนักเต๋าเทียนเวลานี้,ร่างหลักของเทียนเต๋าจื่อถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเหลืองและสีขาว.
ทว่าร่างกายของเทียนเต๋าจื่อนั้นทนทานเป็นอย่างมาก,เวลานี้กำลังต่อต้านพลังของอสูรเปลี่ยนร่าง,สามลมหายใจที่เคยมีเวลานี้มันถูกยืดออกไป,ด้วยการต่อต้านอย่างรุนแรงของเทียนเต๋าจื่อ.
"เนตรแสงสวรรค์? ไปอยู่ที่นั่นได้อย่างไร?"เทียนเต่าจื่อที่ใบหน้าบิดเบี้ยว.
"เนตรแสงสวรรค์ในอดีตเป็นของวิเศษที่ข้าหลอมมันขึ้นด้วยตัวเอง,เมื่อไหร่ที่ข้าต้องการมัน,แน่นอนว่ามันต้องกลับมาอยู่ในการควบคุมของข้าทันที,คิดว่าเป็นเรื่องตลกหรือไม่,สิ่งของของข้า,เจ้าคิดว่าตัวเองคู่ควรที่จะควบคุมได้อย่างงั้นรึ?"จากภายในแสงสีเหลืองที่เผยเสียงที่เย็นชาออกมาเป็นเสียงของบรรพชนรุ่นแรกตระกูลเทียนนั่นเอง.
"เป้าหมายของเจ้าตั้งแต่แรกเป็นข้าอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่บิดเบี้ยว.
"สายโลหิตของเทียนหลิงจื่อ,แม้นว่ามันจะบริสุทธิ์,ทว่าข้ารู้สึกว่าเจ้านั้นไม่ได้อ่อนแอเลย,พลังที่เจ้ามีนั้นไม่ได้ด้อยกว่าข้าแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าการเปลี่ยนกับนางเป็นเป้าหมายในอดีต
แต่มันก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน!"แสงสีเหลืองที่ส่งเสียงบรรพชนรุ่นหนึ่งมา.
"ที่จริงแล้วตั้งแต่แรกชายชุดดำที่ข้านำมาให้เจ้าเปลี่ยนร่าง,เจ้าก็พบกับผนึกที่ข้าวางเอาไว้แล้วอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยความอัปลักษณ์.
"พบก่อนอย่างงั้นรึ?
ไม่เลย,วิธีการของเจ้านั้นไม่ธรรมดา,ข้าไม่สามารถพบได้,ทว่าข้านั้นสามารถจะคาดการณ์เรื่องนี้ได้อยู่แล้ว."เสียงบรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวตอบ.
"คาดเดาได้ถูกต้องอย่างงั้นรึ?
เจ้าจงใจเปลี่ยนร่างกับเซียนบรรพชนคนนั้นอย่างงั้นรึ? แล้วยังนำชีวิตมาเสี่ยงอย่างงั้นรึ?"เทียนเต๋าจื่อที่เผยท่าทางหวาดผวา.
"เอาชีวิตมาเสียง?
ยิ่งเสี่ยงอันตรายมากเท่าไหร่ก็ยิ่งได้ผลตอบแทนมากขึ้นเท่านั้น! วันนี้ข้าบรรพชนรุ่นหนึ่งจะทำให้เจ้ารู้จักคำว่าราชันย์,หากไม่โหดร้ายกับตัวเอง,แล้วจะกำราบคนอื่นได้อย่างไร?
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,อย่าขัดขืน,อย่างเปล่าประโยชน์!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อมแล้ว,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่กำลังจะเปลี่ยนร่างกับเทียนเต๋าจื่อได้สำเร็จแล้ว.
ใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเทียนเต๋าจื่อที่บิดไปมา,เขาที่จวนจะต้านไม่ไหวแล้ว,เทียนเต่าจื่อไม่สามารถป้องกันแสงสีเหลืองเอาไว้ได้.
"ไร้ประโยชน์!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง?
ข้าจะเรียกบรรพชนรุ่นหนึ่งอีกสักครั้ง,ก่อนที่จะส่งเจ้าไปนอนในหลุม!"ใบหน้าของเทียนเต๋าจื่อที่บิดเบี้วและเปี่ยมไปด้วยความเย็นชา.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"บรรพชนรุ่นหนึ่งเองราวกับพบอะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยดีนัก.
"เจ้าบอกว่าหากไม่อมหิตกับตัวเอง,จะกำราบคนอื่นได้อย่างไรงั้นรึ?
ข้าเองก็คิดจะทำลายร่างเงาฉายเพื่อทำลายเจ้าไปยังไงล่ะ!"ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยเส้นโลหิตที่แดงปูดออกมา.
"สารเลว,บัดซบ!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ร้องลั่น.
"เจ้านับว่าแข็งแกร่งมาก,ทว่าตระกูลเทียนนั้นมีข้าเป็นประมุขหนึ่งเดียว,ช่างน่าเสียดายโชคลาภครั้งนี้,ช่องกาลอากาศอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่ต้องการแล้ว,ระเบิดให้ข้า~~~~~~~~~~~~~~~!”ร่างหลักเทียนเต๋าจื่อกัดฟันคำรามลั่นเช่นกัน.
"เจ้าบัดซบสารเลว!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆตำหนักเต๋าเทียน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นในทันที,หลังจากการระเบิดลั่นแล้ว,ช่องกาลอากาศก็แตกสลายไปในทันที,พลังที่เชื่อมต่อสองดินแดนก็แห้งเหือดหายไปเช่นเดียวกัน.
กับเสียงระเบิดดังกึกก้องก่อนที่จะเงียบลงเหล่าอาวุโสของตระกูลเทียนที่ตื่นตระหนก,พื้นที่รอบๆที่แตกสลายพังทลายลง,ราวกับว่าหายนะใหญ่ได้มาเยือนแล้ว.
----------------------------------------------------------
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่เมืองซ่าง.
กุยเอ๋อ,เนียนโหยวโหยว,เป่ยชิงซือ,เทียนหลิงเอ๋อ,เห่าเม่ยลี่ที่เร่งรีบเดินทางออกจากโลกใบเล็ก,ทว่าขณะที่กำลังล่วงออกจากทางออก,ก็พบอะไรบางอย่างที่ผิดปรกติจากด้านใน.
"ตูมมมมม!"
บรรพชนรุ่นหนึ่งของตระกูลเทียนที่เพิ่งทะลวงรูปปั้นทองคำออกมา.
"ไปเถอะ,ไม่ต้องมองแล้ว,อย่าได้สร้างภาระให้กับเหล่าเยว่!"กุยเอ๋อกล่าว.
"อืม!"เหล่สสตรีที่พยักหน้ารับ.
เพื่อไม่ให้จงซานต้องเป็นห่วงและไม่สามารถตัดใจได้,พวกนางจึงเร่งรีบก้าวออกจากโลกใบเล็ก.
ทว่า,ขณะเหล่าหญิงสาวก้าวออกมาจากโลกใบเล็กออกมาจากตำหนัก,ที่เป็นเหมือนกับหลุมน้ำวนขนาดเล็กอยู่ในตำหนัก,พวกนางที่ต้องแข็งค้างตะลึงงันไปเลยทีเดียว.
เพราะว่าด้านหน้าพวกนางนั้น,จงซานที่นำหนี่ปู่ซามาต้อนรับพวกนาง.
ทันใดนั้น,สตรีทั้งห้าที่จ้องมองจงซานด้านนอก,ก่อนที่จะหันหน้ากลับไปยังโลกใบเล็กด้านหลัง,ชั่วขณะหนึ่ง,ไม่รู้ว่าต้องตอบสนองอย่างไร?
"จงซาน,เจ้ามาอยู่ด้านนอกได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่อุทานออกมาทันที.
"ใช่,เจ้า,เจ้า,เจ้า
............!”เห่าเม่ยลี่ที่แปลกประหลาดจ้องมองตาค้องไปยังจงซาน.
"คารวะฮวงโหวทุกท่าน!"หนี่ปู่ซ่าเอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.
ทว่าจงซานไม่ได้เอ่ยกับหญิงสาวของเขา,เขายังคงหลับตา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปเล็กน้อย,ก่อนที่จะเอ่ยปากออกมา,"เหล่าประชาชนต้าเจิ้งรับบัญชา,โปรดยกมือขวาขึ้น,ข้าต้องการพลังของพวกเจ้า!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลวาสนาที่กำลังพลุ้งพล่านเสียงของมังกรคำรามลั่น,มังกรทองวาสนาที่คำราม,ส่งเสียงไปทั่วแผ่นดิน,ทันใดนั้น,ทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง,พลังมากมายมหาศาลก็ถูกรวบรวมส่งมายังร่างของจงซาน.
มากขึ้นและก็มากขึ้น,พลังมากมายที่มารวมตัวกัน,พลังไร้ขอบเขตที่กำลังพลุ้งพล่าน,กลิ่นอายของจงซานที่ระเบิดออกมา.
"พวกเจ้ามายืนด้านหลังข้า!"จงซานที่เอ่ยกับเหล่าสตรีของเขา.
"อืม!"
เหล่าสตรีที่เร่งรีบก้าวมาอยู่ด้านหลังจงซาน,ซึ่งมีมังกรทองและหงสาเพลิงและอสูรขนปุยอยู่บนไหล่ของสตรีสามคน,แววตาของพวกนางที่เป็นประกายขึ้นมา,เกิดอะไรขึ้น,มีอะไรน่าสนใจกำลังเกิดขึ้นรึ?
เหล่าสตรีทั้งหมดที่เผยท่าทางงงงวย.
"หนี่ปู่ซา,ภายในตำหนักของโลกใบเล็กนั่น,เจ้าจะจัดการเปิดค่ายกลฮวงจุ้ย,เพื่อผนึกวาสนา,ลิขิต,ไม่ให้สลายหายไป,ตอนนี้ควรจะเก็บมันเอาไว้,ถึงแม้นว่าจะมีรัศมีถึงหนึ่งล้านลี้,ด้วยพลังที่รวบรวมมาจากทั่วแผนดินต้าเจิ้งน่าจะเพียงพอ,หากไม่พอก็สามารถนำจากภพหยางมาเพิ่มได้."จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"นี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น