Immortality Chapter 1350 The Yin Sector bureau moves

Immortality Chapter 1350 The Yin Sector bureau moves

Chapter 1350 The Yin Sector bureau moves

阴间局动

  สมรภูมิภพหยิน.

 

ภพหยิน,เมืองซ่าง,ที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ.

 

เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งที่คาดหวังให้ร่างแยกเงาจงซานเข้าปะทะกับเทียนเต๋าจื่อและซือหยางเทียน.

 

"หวังคู!"จงซานที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.

 

"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หวังคูที่ก้าวออกมาด้านหน้า.

 

"นำเผ่าโครงกระดูก,ไปรังมือซีอหยางเทียนให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

 

"รับทราบ!"หวังคูที่รับคำ,ทันใดนั้นจากด้านในห้องโถง,โครงกระดูกอีก 12 ร่าง,ที่ปลดปล่อยแรงกดดันวิญญาณออกมา,พวกเขาที่เตรียมพร้อมเข้าปะทะกับปราชญ์เทพซือหยางเทียน.

 

"เซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูกอย่างงั้นรึ? นี่เจ้ากำราบเผ่าโครงกระดูกแล้วอย่างงั้นรึ?"ซือหยางเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ขึ้นอีก.

 

ความสำเร็จมากมายของจงซาน,ทำให้ซือหยางเทียนถึงกับผง่ะ,ทว่าเทียนเต๋าจื่อบอกว่าจงซานเพียงแค่โชคนี้,นี่คือโชคดีอย่างงั้นรึ?

 

ใช่แล้ว,ถึงแม้นว่าร่างภพหยางของเขาจะประสบความสำเร็จมากมาย,ทว่าร่างภพหยินจะแข็งแกร่งเท่าอย่างงั้นรึ?

 

ทว่าจงซานภพหยินเห็นชัดเจนว่าอยู่ในระดับเซียนบรรพชน,แม้แต่ดูว่างเปล่าเป็นอย่างมาก,ซือหยางเทียนที่กำลังคาดเดาเกี่ยวกับตัวของจงซาน.

 

ในเวลานี้เซียนบรรพชนโครงกระดูกทั้ง 13 ตนได้ออกมาแล้ว.

 

เผ่าโครงกระดูกมีเซียนบรรพชนมากขนาดนี้เลยรึ? ทั้ง 13 คน,ดูเหมือนว่าจะเคารพจงซานเป็นอย่างมาก,ข้าราชบริพารรึ? เข้าบอกว่าเป็นข้าราชบริพาร.

 

ซือหยางเทียนที่สามารถยืนยันได้แล้วว่า,ตลอดหลายปีที่เขาปิดด่านนี้,ตัวเองพลาดเรื่องราวหลายอย่าง.

 

ต้าเจิ้งมีโชค,แม้แต่สามารถกำราบเผ่าโครงกระดูกได้,เรื่องนี้น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก.

 

ก่อนหน้านี้เทียนเต๋าจื่อมาเชิญเขาด้วยตัวเอง,ตัวเขาที่คิดว่าเป็นงานง่าย,ทว่าเวลานี้ซือหยางเทียนเริ่มรับรู้แล้ว่าเขาคิดผิด.

 

"ซือหยางเทียน,วันนี้,เจ้าอาจจะมาโดยไม่ได้ตั้งใจ,หากเจ้าต้องการเป็นเพียงผู้ชม,ข้าก็จะไม่ถือสาหากความ,หากแต่เจ้าต้องการลงมือ,ข้าจงซานจะไม่ปล่อยให้เจ้าได้กลับไปอย่างแน่นอน!"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.

 

"สามหาว!"ซือหยางเทียนที่คำรามเสียงดังทั้งที่ภายในใจสั่นไหว.

 

"เจ้าพูดเอง!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

 

จากนั้น,จงซานที่ไม่สนใจซือหยางเทียนอีกต่อไป,เขาที่จ้องมองไปยังเทียนเต๋าจื่อ.

 

13เซียนบรรพชนรับมือปราชญ์เทพ,แม้นว่าจะไม่สามารถเอาชนะปราชญ์เทพได้,ทว่าปราชญ์เทพก็ไม่สามารถที่จะจัดการง่ายๆได้เช่นกัน,นอกจากนี้ต้าเจิ้งที่ดูเหมือนน้ำที่ลำเกินหยั่ง,ทำให้ซือหยางเทียนเวลานี้ดูขาดความมั่นใจไม่น้อย.

 

"เทียนเต๋าจื่อ,เจ้าควรกลับไปซะ!"จงซานกล่าว.

 

เทียนเต๋าจื่อที่แสดงท่าทางระมัดระวัง,ไม่ใช่ว่าจงซานหวาดกลัวต่อเทียนเต๋าจื่อ,ทว่ากลับเป็นว่าเขาเผยท่าทางไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย.

 

"บางสิ่ง,ไม่ใช่ของๆเจ้า! เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นของเจ้า!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเบาๆ.

 

"เป็นคำพูดที่ข้าควรจะเป็นคนบอกเจ้า!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.

------------------------------------

 

สถานที่อีกแห่งที่บรรพชนรุ่นหนึ่งอยู่,เขาที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในดินแดนฝัน.

 

บรรพชนรุ่นหนึ่งของตระกูลเทียนขณะกุมตราเทียนอยู่,จ้องมองไปยังทิศทางของเทียนหลิงเอ๋อ,เขาที่เผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าจู่ๆ,ใบหน้าของบรรพชนรุ่นหนึ่งที่เปลี่ยนสีไปในทันที.

 

"ไม่!"บรรพชนรุ่หนึ่งตระกูลเทียนที่ร้องออกมาด้วยความตกใจ.

 

"จงซาน? จงซาน? ข้าประเมินเจ้าต่ำเกินไป,ข้าประเมินเจ้าต่ำไป!"ใบหน้าของบรรพชนรุ่นหนึ่งที่กลายเป็นอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก.

 

เห็นชัดเจน,เรื่องราวที่ภพหยางได้เผยออกมาแล้ว,เขาที่ถูกจงซานตลบหลัง,แผนการหลายแสนปีของเขา,หนึ่งกระบวนที่ล้มเหลว,ทว่าไม่คิดเลยว่าจะทำให้เขาเสียหายถึงเพียงนี้?

 

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น,ตอนนี้คงจะสิ้นสติไปแล้ว.

 

บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนในภพหยินที่กำลังปรับสภาพจิตใจในทันที!

 

ในเวลานี้,ทำไมไม่รู้,บรรพชนรุ่นหนึ่งที่รู้สึกสังหารใจไม่ดีขึ้นมา,ไม่ได้การความรู้สึกนี้? บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่กำลังครุ่นคิดถึงปัญหา.

 

ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกไม่ดีมากขึ้นเท่านั้น,พื้นที่รอบๆผิดปรกติ.

 

"บรรพชนหัวล้าน,ข้าไม่เห็นว่าจะได้ผลอะไรเลย!"เสียงของชายชุดดำที่ดังขึ้นในทันที.

 

เกิดอะไรขึ้น? ใครกันบรรพชนหัวล้าน,เขาที่แทบพ่นโลหิตออกมา.

 

"หุบปาก,บำเพ็ญลมหายใจไปซา,ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่เปลี่ยนร่างเจ้าตลอดกาล!"

 

บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.

 

"!"ชายในชุดสีดำที่หลับตาเงียบไปในทันที.

 

"ไม่สามารถถ่วงเวลาไปได้อีกแล้ว!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.

 

ขณะที่เขายื่นมือไปด้านหน้า,ก่อนที่จะบริกรรมคาถาบางอย่าง,ตราเทียนในมือ,ทันใดนั้นก็ลอยขึ้นไปบนอากาศ,ก่อนที่จะกระแทกอะไรบางอย่างบนอากาศอย่างรุนแรง.

 

"ตูมมมม!"

 

เกิดระเบิด,ตราเทียนที่แตกสลายกลายเป็นผุยผง,ทว่าหลังจากนั้น,ที่ด้านหน้าของเขากลายเป็นหลุมน้ำวนขนาดเล็กขึ้น.

 

"ออกมา!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่เผยท่าทางตื่นเต้น.

 

จากนั้นเขาที่ยื่นมือพยายามดูดซับพลังจากภายในหลุมน้ำวน.

 

"เอ๊ะ?"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เพราะว่าพลังงานด้านในกลับไม่ถูกดูดซับเข้ามา.

 

"ไม่ได้การ,ไม่ได้การแล้ว!"บรรพชนรุ่นหนึ่งที่เผยท่าทางตื่นตระหนกขึ้นรู้สึกผิดปรกติเป็นอย่างมาก.

 

เขาที่เงยหน้า,กวาดตามองพื้นที่รอบๆ,เขาที่สังหารใจไม่ดีมากมายนัก,นี่มัน,ภาพลวงตาอย่างงั้นรึ?

 

"สารเลว!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่คำรามลั่น.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

พริบตาเดียวที่เขาพบว่าเป็นภาพลวงตา,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ปลดปล่อยเจตจำนง,เพื่อที่จะบดทะลายโลกฝันแห่งนี้ทันที.

 

"วีด-ตูมมมม!"

 

พื้นที่รอบๆที่แตกเป็นเสียงๆ,ภายในใจของบรรพชนตระกูลเทียนกลายเป็นเย็นยะเยือบ,เขาถูกหลอกอย่างงั้นรึ?

 

"จงซาน!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.

 

ทว่าทันทีที่โลกฝันพังทลาย,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ลืมตาขึ้น,ก่อนที่จะพบกับปราณกระบี่มากมายปกคลุมท้องฟ้ามาจากทั่วสารทิศ.

 

"ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น!?"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.

"อ๊ากกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ด้วยเสียงคำรามดังกึกก้อง,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่ง,แผ่ออกไปรอบๆ.

 

ทว่าปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นนั้นทรงพลังและมากมายมาก,พริบตาเดียวก็กลืนร่างบรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนไปในทันที.

--------------------------------

 

ก่อนหน้านี้เล็กน้อยขณะบรรพชนรุ่นหนึ่งอยู่ในความฝัน.

 

เหล่าสตรีที่จับจ้องมองไปยังบรรพชนรุ่นที่หนึ่งกำลังนั่งอยู่.

 

ในเวลานั้นเขาที่ปล่อยตราเทียนลอยขึ้นมา,ปากของเขาที่บริกรรมคาถาที่ยากจะเข้าใจ,ก่อนที่มันจะระเบิดออกมาเสียงดัง.

 

"ตูมมมม!"

 

หลังจากที่ตราเทียนระเบิดออกเป็นชิ้นๆ,จากนั้นก็ปรากฏหลุมน้ำวนขนาดเล็กขึ้นที่ด้านหน้า.

 

"เป็นพลังที่มากมายแข็งแกร่งนัก!"เทียนหลิงเอ่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.

 

"พลังอย่างงั้นรึ?"สตรีทั้งหมดที่จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ.

 

"ใช่,ข้ารู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งมาก,สายโลหิตของข้ากำลังสั่นไหว!"เทียนหลิงเอ่อที่จ้องมองไปยังหลุมน้ำวนด้วยความประหลาดใจ.

 

"ดูเหมือนว่าด้านในนั้นจะมีพลังที่มากมายปรากฏขึ้นพร้อมกับส่งมอบให้กับเจ้า,ตราเทียนนั่นหลังจากที่ถูกคลายผนึก,เจ้าที่เป็นเจ้าของมันจึงได้รับมันไป!"กุยเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"อี้อี้อี้อี้ ....................................!”

 

อสูรน้อยขนปุยที่แสดงท่าทางร้อนรนร้องออกมาไม่หยุด.

 

"ไม่ได้การแล้ว,เขากำลังจะตื่นขึ้นมาแล้ว,เสี่ยวชิงไม่สามารถควบคุมเขาได้อีกแล้ว!"เนียนโหยวโหยวกล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.

 

จากที่ไกลออกไป,ชายในชุดสีดำที่ใช้วิชาลับก่อนที่จะปล่อยตรงไปยังหลุมดำ,ทว่าหลุมดำนั้นกับไม่ตอบสนองกับเขา,ทำให้เขาเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ! ทันใดนั้นดวงตาที่หลับอยู่ของเขาที่เริ่มเคลื่อนไหว.

 

"ขยับแล้ว,เขากำลังจะตื่น!"เห่าเม่ยลี่เอ่ยออกมาด้วยความเป็นกังวล.

 

"หมื่นกระบี่ฮุ่นตุ้น!"กุยเอ๋อที่ยื่นมือออกไปด้านหน้า.

 

กลิ่นอายของปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นจากทั่วทุกสารทิศพวยพุ่งออกไปยังตำแหน่งของบรรพชนรุ่นที่หนึ่ง.

 

"วูซซซ!"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ลืมตาขึ้น.

 

"ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น?"บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.

"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

หลังจากเสียงคำราม,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนปลดปล่อยพลังออกไปต้านทาน.

 

ทว่า,ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นนั้นมากมายบ้าคลั่ง,พริบตาเดียวก็กลืนร่างของบรรพชนรุ่นหนึ่งไป.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

-----------------------------------

 

ในเวลาเดียวกันนั้น,บนท้องฟ้าเมืองซ่าง.

 

ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่หดเกร็ง,เขาที่เงยหน้าขึ้นมองซือหยางเทียน,"ซือหยางเทียน,ข้าไม่ต้องการอะไรมาก,เพียงแค่ขวางจงซานเอาไว้ให้ข้าก็พอ!"

 

"วูซซซ!”

 

ร่างของเทียนเต๋าจื่อที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย.

 

ใบหน้าของซือหยางเทียนที่เปลี่ยนสี,จากนั้นเขาที่รับรู้ว่าเทียนเต๋าจื่อที่รอคอยบางอย่างมาตลอด,เวลานี้ได้หายไป,ขณะที่เขาจดจ้องมองไปยังจงซาน.

 

ทว่าในเวลานั้น,จงซานที่ดูไม่รีบร้อนใดๆ,"มีปัญหาอะไร? เทียนเต๋าจื่อไปแล้ว,เจ้ายังต้องการอยู่อีกรึ?"

 

ซือหยางเทียนที่จ้องมองจงซานด้วยแววตาแปลกประหลาด,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังรอบๆเมืองซ่าง.

 

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เทียนเต๋าจื่อหายไปในทันที,หายไปไร้ร่องรอย,นั่นเป็นเพราะว่าเทียนเต๋าจื่อนั้นใช้ร่างเงาฉายของตัวเองนั่นเอง,เป็นพลังที่เกินกว่าที่จงซานจะเข้าใจได้.

 

เจ้าต้องการอะไร? ขวางจงซานอย่างงั้นรึ? ดูเหมือนว่าจงซานเองก็ไม่รู้ว่าเทียนเต๋าจื่อไปใหน,ทำไมต้องให้เขาขวางจงซาน.

 

"ซือหยางเทียน,ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง,เทียนเต๋าจื่อหนีไปแล้ว,เจ้ายังอยู่ทำอะไร?"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

 

ซือหยางเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ภายในใจที่บีบรัด,เป็นความจริง,กับท่าทางเช่นนี้ของจงซาน,ทำให้เขาไม่ค่อยพอใจนัก,ทว่าเขาก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจงซานเลยก่อนนี้,หากแต่ในเวลานี้หลังจากที่รับรู้ความน่าเกรงขามของจงซาน,ทำให้เขาต้องครุ่นคิดให้ดี.

 

ทว่าตอนนี้,ด้วยความรู้สึกสงสัยเคลือบแครงใจของซือหยางเทียน,เขาที่แสดงท่าทางว่าเทียนเต๋าจื่อจากไปแล้ว,แม้นความจริงนั้น,เทียนเต๋าจื่อยังไม่ไป,ซือหยางเทียนที่รับหน้าที่,ขวางจงซาน,หากจงซานนั้นไม่ได้เข้าไปขวางเทียนเต๋าจื่อใดๆ,เวลานี้กำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

 

"ซือหยางเทียน,ข้าจะถามเจ้าครั้งสุดท้าย,เจ้าจะไม่ไปอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.

 

ซือหยางเทียนที่ไม่คิดที่จะต่อสู้,ทว่าก็ไม่คิดที่จะจากไป,เวลานี้เขาที่เงียบไม่กล่าวอะไร,รอคอยเทียนเต๋าจื่อ.

 

"ชิ,ประเมินข้าต่ำรึ?!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ประชาชนต้าเจิ้งรับบัญชา,โปรดชูมือขวาขึ้น,ข้าต้องการพลังของพวกเจ้า!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!” เสียงของมังกรทองวาสนาคำราม.

"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”ภายในทะเลวาสนาเสียงของมังกรทองที่ดังกึกก้อง.

 

เสียงคำรามของมังกร,เหล่าประชาชนต้าเจิ้งทั่วแผ่นดินที่ได้ยินอย่างพร้อมเพรียง.

 

"เซิ่งหวังต้องการพลัง?"

 

"ยกมือเร็วเข้า!"

 

"เป็นพลังให้กับเซิ่งหวัง!"

..............................

..................

......

 

ทั่วทั้งภพหยิน,ทุกคนต่างก็ได้ยินเสียง,โดยเฉพาะประชาชนทุกคนของเมืองซ่างต่างก็ยกมือขวาขึ้นทั้งหมด,พลังมากมายทั่วแผ่นดิน,ถูกรวมเก็บจากทะเลวาสนาของต้าเจิ้ง.

 

จากนั้น,พลังทั้งหมดมารวมตัวกันที่เงาเทวะจงซานบนฟ้า,ก่อนที่จะส่งมายังร่างของจงซาน.

 

ซือหยางเทียนที่ตื่นตระหนก,จงซานเสียสติไปแล้วรึ? เขากำลังทำอะไร,เคลื่อนย้ายพลังทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง,เขาต้องการหมายชีวิตของข้าจริงๆรึ? เขากำลังทำตามที่เขาพูดก่อนหน้านี้!

 

แทบจะในทันที,หัวใจของซือหยางเทียนที่ร้อนรนดุจเพลิงไฟไหม้,เขาในเวลานี้,ไม่ต้องการจะสู้แล้ว.

 

อย่างไรก็ตาม,ซือหยางเทียนที่ประเมินฝ่ายตรงขามเกินความจริง,จงซานที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือที่เขาเห็นเวลานี้,เป็นเพียงร่างโคลนเท่านั้น,พลังจากคนทั่วหล้านั้นถูกส่งไปยังร่างแยกเงาร่างจริง,ซึ่งจากไปก่อนหน้านี้แล้ว,ร่างจริงที่ตามเทียนเต๋าจื่อไป,เวลานี้เขาเองก็ไม่ต้องการจะลงมือแต่อย่างใด,ทุกอย่างที่ปล่อยเป็นหน้าที่ของหวังคูไป.

 

ซือหยางเทียนที่หัวใจไม่มั่นคน,แม้นว่าต่อหน้าร่างโคลนของร่างแยกเงาจงซานก็ตาม,เขาที่รู้สึกตื่นตระหนกตกใจขึ้นมาอย่างไม่ต้องสงสัย.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

 

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน อ่านต่อที่ mynovel

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.