Immortality Chapter 1348 The outstanding heroes make a move
Chapter 1348 The outstanding heroes get rid
群雄出手
การปรากฏตัวของกลุ่มยอดฝีมือ.
"แล้ว,โลกฝันที่เสี่ยวชิงสร้างให้เขาคืออะไร?
เห็นเขาขมวดคิ้วไปมาไม่หยุดเลย? แม้แต่ร้องไห้ออกมาด้วย!"เทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ข้างๆกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใครจะรู้,รอให้เรื่องนี้จบ,ค่อยถามเสี่ยวชิงอีกครั้งก็ได้!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ส่ายหน้า,แม้แต่นางก็ไม่รู้เช่นกัน.
"เหล่าเยว่คาดเดาได้ถูกต้องจริงๆ,หลิงเอ๋อ,นั่นคือบรรพชนตระกูลเทียนรุ่นแรก,เจ้าที่เป็นประมุขคนปัจจุบัน,เจ้าไม่มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"กุยเอ๋อสอบถามออกไป.
"เจี่ยเจี่ยกุยเอ๋อ,ข้าต้องรู้สึกเสียใจกับเขาแน่นอน,ที่ข้าต้องวางแผนเล่นงานเขาเช่นนี้,ทว่าเขากับคิดร้ายกับจงซานเช่นนี้,ข้าต้องรู้สึกเสียใจกับเขาอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่ใช่บิดาของข้า."เทียนหลิงเอ๋อเบ้ปากให้เล็กน้อย.
เป็นความจริง,ทั้งเทียนเสิ่นจื่อ,เทียนเต๋าจื่อ,เทียนโจวจื่อ,พวกเขาล้วนแต่เป็นญาติของเทียนหลิงเอ๋อ,แม้นว่าจะอยู่กันคนละยุค,หากแต่ตลอดหลายปีมานี้นางที่ใช้ชีวิตคนเดียวตลอด,นอกจากนี้ไม่เคยพบกับพวกเขาเลย,ในเวลานี้เห็นพวกเขาวางแผนทำร้ายจงซาน,แน่นอนเทียนหลิงเอ๋อย่อมรู้สึกไม่ดีกับพวกเขาเป็นอย่างมาก.
"อืม,เช่นนั้นก็ดีแล้ว,ต้องโทษพวกเขาที่มาหาเรื่องเหล่าเยว่!"กุยเอ๋อที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ใช่,ว่าแต่จงซานพบเขาได้อย่างไร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวสอบถามด้วยน้ำเสียงชื่นชม.
"เป็นเพราะว่าเทียนโจวจื่อได้นำข้อมูลเกี่ยวกับบรรพชนรุ่นหนึ่งมามอบให้ทำให้สามารถระมัดระวังพวกเขาได้."กุยเอ๋อกล่าว.
"เรื่องนั้น,ข้าเองก็เห็น,มีอะไรพิเศษอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางสงสัย.
"มีข้อมูลพิเศษบางข้อความที่โกหกปิดบังความจริง,เกี่ยวกับบรรพชนรุ่นหนึ่งที่ตกตายไป,เพราะเขาต้องการลบเชาว์ปัญญาของเทพอสูร,ทำให้เขาต้องตกตายไปอย่างทรมาน,และเมื่อครั้งที่,บรรพชนรุ่นหนึ่งเพิ่งฟื้นคืนความทรงจำ,ทว่าทำไมเขาถึงได้มีทักษะความสามารถของเทพอสูรล่ะ?
นั่นก็หมายความว่าเขาได้เปลี่ยนร่างกับเทพอสูรตั้งแต่ก่อนหน้านี้,ก่อนที่จะทำลายเชาว์ปัญญามันไป,แล้วร่างเทพอสูรเปลี่ยนร่างนั้นอยู่ใหน,ด้วยการที่เหล่าเยว่ครอบครองแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดังนั้นจึงพอจะเข้าใจและคาดเดาได้ว่าบรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนและเทพอสูรนั้นจะต้องมีร่างสองร่าง."กุยเอ๋อกล่าว.
"เพียงแค่นี้? จงซานช่างร้ายกาจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เหล่าเยว่ที่คาดเดาและเตรียมแผนการเอาไว้,จนกระทั่วเมื่อวานพวกเขาพบปัญหาที่เกิดขึ้นกับอาวุโสเทียน,แม้นว่าจะสามารถตบตาเจ้าหน้าที่ของเมืองซ่างได้,แต่ไม่มีทางซ่อนข่าวจากเหล่าเยว่ได้,อาวุโสเทียนได้เปลี่ยนร่างกับผู้คุมกัน,ในเวลานั้นเมื่อเหล่าเยว่พบ,ก็จงใจปล่อยให้เขาออกไปก่อน!"กุยเอ่อกล่าวตอบ.
"เทียนเต๋าจื่อและเทียนโจวจื่อ,พวกเขาโง่จริงๆ,ข่าวเรื่องนี้,ไม่คิดเลยว่าพวกเขาถึงกับเผยความลับบรรพชนรุ่นที่หนึ่ง!"เห่าเม่ยลี่กล่าวหยียดหยัน.
"ไม่ใช่อย่างนั้น!"กุยเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
"ข่าวที่เหล่าเยว่ได้มานั้น,บางที่เป็นเทียนเต๋าจื่อจงใจมอบให้พวกเรา,เขาเองก็วางแผนมุ่งไปที่บรรพชนรุ่นหนึ่งเช่นกัน!"กุยเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ทำไม?"เห่าเม่ยลี่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
"ใช่,เทียนเต๋าจื่อคิดอะไร?
ทำไมเขาถึงวางแผนมาที่บรรพชนรุ่นที่หนึ่ง?"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"เรื่องนี้,บางทีคงจะคิดเหมือนๆกับจงซาน!"เนียนโหยวโหยวที่เสนอความคิดเห็นออกมาเช่นกัน.
"หืม?"เทียนหลิงเอ่อที่แสดงท่าทางสงสัยอยากรู้.
"เพราะตราเทียน!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ตราเทียน?"
"ใช่,จงซานได้มอบหมายพวกเราให้ศึกษาตราเทียนให้ดี,ภายในตราเทียนนั้นจะต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดา,บางอย่างที่พวกเราเพิ่งรู้,ทว่าชัดเจนว่าเทียนโจวจื่อนั้นได้เอ่ยว่า,ตราเทียนนั้นได้ผนึกความความลับตระกูลเทียนในยุครุ่งเรื่องในอดีต,มีทั้งวาสนาและลิขิต,รวมถึงพลังครึ่งหนึ่งของบรรพชนรุ่นหนึ่ง,ตราเทียนนั้นผนึกพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเอาไว้,มีหรือที่เขาจะไม่ต้องการมัน?"เนียนโหยวโหยวสอบถาม.
"ทำไม?"เห่าเม่ยลี่อยู่ด้านข้างที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"เหล่าเยว่บอกว่าไม่สามารถมองเห็นพลังใดๆในตราเทียน,บางที่มันอาจถูกไว้ในมิติอื่น,มิติที่ไม่มีใครรู้,ส่วนตราเทียนนั้น,เป็นเพียงกุญแจ,และไม่มีใครรู้วิธีใช้,มีเพียงบรรพชนรุ่นหนึ่งเท่านั้น,มีเพียงเขาที่จะสามารถเปิดมิติดังกล่าวด้วยตราเทียน."กุยเอ๋อตอบ.
"เทียนเต๋าจื่อต้องการพลังที่อยู่ด้านในอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,เหล่าเยว่ก็ต้องการเช่นกัน,พลังก้อนใหญ่,แน่นอนว่าทุกคนต่างก็ต้องการ,ดังนั้นจึงได้ปล่อยเขาไปเมื่อวาน,รอคอยจนวันนี้เขากำลังจะเปิดมิติออกมา!"กุยเอ๋อพยักหน้ารับ.
"จงซานร้ายกาจจริงๆ! วางแผนที่จะลวงหลวกบรรพชนรุ่นหนึ่ง,ใช้ให้เขาเปิดห้วงมิติของตราเทียน!"แววตาของเห่าเม่ยลี่กลายเป็นวงรี.
เมื่อกล่าวถึงความร้ายกาจของจงซาน,อดไม่ได้ที่สตรีของเขาต้องเผยยิ้มออกมา.
ในเวลานั้น,เหล่าหญิงสาวที่จ้องมองชายชุดดำที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ในหุบเขา.
"อี้อี้อี้อี้.....................!”เทพอสูรบรรพชนเสี่ยวชิงที่กำลังร้องเสียงดังในอ้อมกอดของเนียนโหยวโหยว.
"เสี่ยวชิงเป็นเพียงเทพอสูรลำดับ
18,ถึงอสูรเปลี่ยนร่างจะแยกร่างเป็นสองจะมีพลังลดลง,แต่ก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าเสี่ยวชิง,ความแข็งแกร่งทางจิตเองก็เหนือกว่า,พวกเราจะต้องช่วยคุ้มกัน,ทำให้เขาจมอยู่ในโลกแห่งฝัน."เป่ยชิงซือที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"อืม,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนไม่สามารถจัดการได้งานๆ,เขาจะต้องตื่นขึ้นเร็วๆนี้แน่,พวกเราจะต้องถ่วงเวลาเอขาเอาไว้,หลิงเอ๋อ,เจ้านำลิขิตมอบให้เสี่ยวชิงกินเร็วเข้า,จะได้เพิ่มพลังถ่วงเวลาเพิ่มอีกสักหน่อย!"กุยเอ๋อกล่าว.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่ตอบรับในทันที.
จากนั้น,นางก็นำกล่องไม้ขนาดเล็กออกมา,ก่อนที่จะยื่นให้กับเสี่ยวชิง.
อสูรขนปุยเสี่ยวชิง,ที่เร่งรีบกลืนกินลิขิตในทันที,ด้วยลิขิตมากมายที่มันได้กลืนกินไปในวันนี้.
"อี้อี้อี้อี้............!”อสูรขนปุยที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"แน่นอน,เหล่าเยว่บอกว่าหลังจากนี้ทุกคนจำเป็นต้องระมัดระวัง,เทียนเต๋าจื่อเองก็เล็งเป้ามายังเขา,ทว่าเขานั้นเคยเป็นเทียนตี้ในอดีต,ความสามารถย่อมไม่ธรรมดา,บางทีเกี่ยวกับความคิดของเทียนเต๋าจื่อเอง,เขาก็คงพอคาดเดาได้เช่นกัน,บางทีอาจจะเตรียมแผนรับมือแล้ว,ดังนั้นพวกเรายิ่งต้องระวังมากกว่าเดิม!"กุยเอ๋อกล่าวเตือนทุกคน.
"อืม!"หญิงสาวทุกคนที่พยักหน้ารับ.
----------------------------------------------
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลินเซียว! ใต้เทือกเขาเทียนเซี่ย!
ใต้เทือกเขาเทียนเซี่ย,เทียนเสิ่นจื่อและพวกรวม
12 คน,ทุกคนที่มีผิวเหมือนถ่านทั้งหมด,ลุกขึ้นยืน,เป็นเหมือนศพมีชีวิต,ต่างก็พยักหน้าให้กันและกัน.
จากนั้น,อัญมณีที่หน้าผากของพวกเขาที่ส่องประกาย,ฝ่ามือของพวกเขาที่วางปะทับไปที่ด้านหลังเป็นทอดๆโดยมีเป้าหมายที่เทียนเสิ่นจื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อที่อยู่ด้านหน้าสุด,ทุกคนที่เริ่มถ่ายพลังทั้งหมดไปยังร่างของเทียนสิ่นจื่อ.
ทันใดนั้น,ร่างของเทียนเสิ่นจื่อที่ผอมแห้งเนื้อติดกระดูก,ก็ค่อยๆเริ่มอ้วนขึ้น,ร่างกายของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานมากมายที่กำลังหมุนวนกระจายไปทั่วร่าง.
ทันใดนั้นที่ด้านหน้าเทียนเสิ่นจื่อนั้น,มีปิศาจตนหนึ่งที่เป็นภาพเงาลอยขึ้นมา,ปิศาจตนดังกล่าวเองก็ไปปรากฏขึ้นที่ตำหนักซ่างเฉินต้าเจิ้งเช่นกัน.
"เทียนเสิ่นจื่อ,พวกเราถ่ายพลังไปให้เจ้าหมดแล้ว,สำเร็จหรือล้มเหลวเพียงแค่หนึ่งกระบวน,อย่าให้ล้มเหลว!"อีกคนที่กล่าวออกมา.
"อย่าให้ล้มเหลว!"คนอื่นๆเองก็เช่นกัน.
"โปรดวางใจ!"เทียนเสิ่นจื่อพยักหน้ารับ.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ตำหนักซ่างเฉิน!
ภายในตำหนักซ่างเฉิน,จงซานที่ประชุมว่าราชกิจอยู่,เหล่าขุนนางต่างก็ก้าวออกมารายงานเรื่องสำคัญต่างๆ.
ไท่จื่อจงเสวียนเวลานี้ใบหน้าที่ดูอึมครึม,สัปหงกเป็นระยะ,ต้องไม่ลืมว่า,เขานั้นจำเป็นต้องแสดงนิสัยของเจ้าของร่างออกมา.
ในห้องโถง,อีกคน,หลิวอู๋ซ่าง,ที่เวลานี้กำลังจดจ้องมองจงเสวียน,ไม่วางตา.
จงเสวียนที่ลอบมองไปยังจงซานเป็นระยะๆ,ใบหน้าของจงซานยังคงใจเย็น,จงซานที่ยังคงสงบ,ทั้งที่ภพหยินเวลานี้มีเสียงดังกึกก้อง,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งขนาดนี้?
ในเวลานั้นจงเสวียนที่รออยู่,ดวงตาหดเกร็ง,ท้ายที่สุดก็ได้เวลาแล้ว.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านนอกตำหนักซ่างเฉินนั้น,บนท้องฟ้าเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงกดดันวิญญาณที่โถมทับลงมาจากบนท้องฟ้ากดทับไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ราวกับว่าจะบดขยี้ทุกอย่างให้แตกสลาย.
พลังที่แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,ทำให้ประชาชนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต้องหวาดผวาจนต้องคุกเข่าลง,อำนาจสวรรค์ที่บดขยี้จิตใจ,จนร่างกายสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว.
เมฆวาสนาของต้าเจิ้งที่พลุ้งพล่านขึ้นมาในทันที.
"วูซซซซซ!"
บนเมฆวาสนา,เงาเทวะของจงซาน,ทันใดนั้นก็เปล่งประกายก่อนที่จะกลายเป็นหัวมังกรที่ใหญ่ยักษ์.
หัวมังกรที่มีขีดแดงชาติบนหน้าผาก,แววตาที่เผยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่จะเริ่มคำรามเสียงดังกึกก้อง.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของมังกรคำราม,ทำให้วาสนาน้อยใหญ่รวมตัวกัน,สั่นสะท้านเป็นระลอกตามเสียงคำราม.
"โฮกก!” "โฮกก!”
"โฮกก!”..........................................
เสียงคำรามของมังกรที่ดังกึกก้อง,ปลดปล่อยอำนาจสยบออกมา.
แทบจะในทันที,วาสนาของต้าเจิ้งที่ผลักดันอำนาจที่เป็นปฏิปักษ์ออกไป,ในเวลานี้เหล่าประชาชนต้าเจิ้งที่ผ่อนคลายขึ้น,พวกเขาที่ไม่ถึงพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกดทับลงมาแล้ว.
ความยิ่งใหญ่ของต้าเจิ้งในเวลานี้,ทำให้ภายในใจของประชาชนภายในสวนสวรรค์ลอยฟ้าย่อมมีความอหังการ,ความภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก,ถึงจะเป็นปราชญ์เทพ,ก็ไม่สามารถสั่นคลอนจิตใจของพวกเขาได้,ในเวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนมาหาเรื่องต้าเจิ้ง?
ประชาชนต้าเจิ้งที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,หลายๆคนที่ก้าวออกมาจากที่พัก,ขณะที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
มังกรทองขีดชาดและเหล่าประชาชนต่างก็จ้องมองไปบนท้องฟ้า,จดจ้องมองไปยังคนสิบคนที่ลอยอยู่บนอากาศ.
เทียนโจวจื่อและเก้าเซียนบรรพชน.
กลิ่นอายที่น่าเกรงขามทรงพลังของเทียนโจวจื่อส่งออกมา,ก่อนที่จะถูกผลักกลับไป,และจากนั้นเทียนโจวจื่อที่เริ่มลงมือ.
ฝ่ามือจากบนอากาศที่ฟาดลงมาด้านล่าง,เป้าหมายก็คือตำหนักซ่างเฉิน,พลังที่น่าสะพรึงโถมทับลงมา,ค่ายกลของหนานกงเซิ่งมากมายทำงานในทันที,ป้องกันการโจมตีดังกล่าวเอาไว้.
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ค่ายกลหลากหลายอันที่พังทลาย,ทว่าพลังดังกล่าวก็ส่งไปไม่ถึงตำหนักส่วนใน.
อย่างไรก็ตาม,อำนาจสยบคลื่นพลังที่ส่งผลไปถึงด้านในตำหนักซ่างเฉินเช่นกัน.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตำหนักซ่างเฉินที่ส่ายไปมา,เหล่าเสนาธิการที่ล้มระเนระนาด.
"พุ!"ทันใดนั้นจงเสวียนที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ด้วยแรกอัดที่เกิดขึ้น,ทำให้เขาได้รับผลกระทบ,ก่อนจะฟรุบลงเล็กน้อย.
"สารเลว,เทียนโจวจื่อ!"จงเทียนที่อยู่ข้างๆจงเสวียนกล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
จงเทียนที่ก้าวออกไปหายจากห้องโถง,กลายเป็นลำแสงสีทอง,รอบๆร่างกายมีอักขระหว่าน卍พวยพุ่งออกไปรอบๆ,ก่อนที่จะไปรากฏที่บนท้องฟ้า.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงเทียนที่ฟาดฝามือออกไปยังทิศทางของเทียนโจวจื่อ.
ฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น,เมฆวาสนาของต้าเจิ้งที่ไหลบ่าผสาน,ห้วงอากาศบนท้องฟ้าที่แตกสะบั้น.
เทียนโจวจื่อที่เห็นฝ่ามือของจงเทียนโจมตีมา,ก่อนที่เขาจะฟาดฝ่ามือออกไปรับในทันที.
สองปราชญ์เทพที่ลงมือ,ฝ่ามือยักษ์ที่ปรากฏขึ้นบนอากาศ,เข้าปะทะกันบนท้องฟ้าเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อากาศรอบๆที่แตกสะบั้น,การต่อสู้ที่รุนแรงได้เริ่มขึ้นแล้ว.
ทว่าภายในตำหนักซ่างเฉิน,เมื่อเกิดเรื่องสำคัญขึ้น,เหล่าขุนนางทั้งหมดที่ก้าวออกไป,จงซานเองก็ก้าวออกมาเตรียมเข้าไปสมทบเช่นกัน.
"เจ้าเป็นไรหรือไม่!"จงซานที่กล่าวสอบถามจงเสวียนที่กำลังอ่อนแรง.
"ข้าปวดหัวเล็กน้อย!"จงเสวียนที่ปาดโลหิตออกจากมุมปาก.
"ดวงวิญญาณของเจ้ายังอ่อนแอมาก!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมาไม่ได้สนใจนัก,ก่อนที่จะก้าวออกไปด้านนอก.
ทว่าเพราะจงเสวียนบาดเจ็บไม่ได้มากมายนัก,ดังนั้นเขาจึงได้จ้องมองเพียงเล็กน้อย!
Chapter 1348 The outstanding heroes get rid
群雄出手
การปรากฏตัวของกลุ่มยอดฝีมือ.
"แล้ว,โลกฝันที่เสี่ยวชิงสร้างให้เขาคืออะไร?
เห็นเขาขมวดคิ้วไปมาไม่หยุดเลย? แม้แต่ร้องไห้ออกมาด้วย!"เทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ข้างๆกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใครจะรู้,รอให้เรื่องนี้จบ,ค่อยถามเสี่ยวชิงอีกครั้งก็ได้!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ส่ายหน้า,แม้แต่นางก็ไม่รู้เช่นกัน.
"เหล่าเยว่คาดเดาได้ถูกต้องจริงๆ,หลิงเอ๋อ,นั่นคือบรรพชนตระกูลเทียนรุ่นแรก,เจ้าที่เป็นประมุขคนปัจจุบัน,เจ้าไม่มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"กุยเอ๋อสอบถามออกไป.
"เจี่ยเจี่ยกุยเอ๋อ,ข้าต้องรู้สึกเสียใจกับเขาแน่นอน,ที่ข้าต้องวางแผนเล่นงานเขาเช่นนี้,ทว่าเขากับคิดร้ายกับจงซานเช่นนี้,ข้าต้องรู้สึกเสียใจกับเขาอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่ใช่บิดาของข้า."เทียนหลิงเอ๋อเบ้ปากให้เล็กน้อย.
เป็นความจริง,ทั้งเทียนเสิ่นจื่อ,เทียนเต๋าจื่อ,เทียนโจวจื่อ,พวกเขาล้วนแต่เป็นญาติของเทียนหลิงเอ๋อ,แม้นว่าจะอยู่กันคนละยุค,หากแต่ตลอดหลายปีมานี้นางที่ใช้ชีวิตคนเดียวตลอด,นอกจากนี้ไม่เคยพบกับพวกเขาเลย,ในเวลานี้เห็นพวกเขาวางแผนทำร้ายจงซาน,แน่นอนเทียนหลิงเอ๋อย่อมรู้สึกไม่ดีกับพวกเขาเป็นอย่างมาก.
"อืม,เช่นนั้นก็ดีแล้ว,ต้องโทษพวกเขาที่มาหาเรื่องเหล่าเยว่!"กุยเอ๋อที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ใช่,ว่าแต่จงซานพบเขาได้อย่างไร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวสอบถามด้วยน้ำเสียงชื่นชม.
"เป็นเพราะว่าเทียนโจวจื่อได้นำข้อมูลเกี่ยวกับบรรพชนรุ่นหนึ่งมามอบให้ทำให้สามารถระมัดระวังพวกเขาได้."กุยเอ๋อกล่าว.
"เรื่องนั้น,ข้าเองก็เห็น,มีอะไรพิเศษอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางสงสัย.
"มีข้อมูลพิเศษบางข้อความที่โกหกปิดบังความจริง,เกี่ยวกับบรรพชนรุ่นหนึ่งที่ตกตายไป,เพราะเขาต้องการลบเชาว์ปัญญาของเทพอสูร,ทำให้เขาต้องตกตายไปอย่างทรมาน,และเมื่อครั้งที่,บรรพชนรุ่นหนึ่งเพิ่งฟื้นคืนความทรงจำ,ทว่าทำไมเขาถึงได้มีทักษะความสามารถของเทพอสูรล่ะ?
นั่นก็หมายความว่าเขาได้เปลี่ยนร่างกับเทพอสูรตั้งแต่ก่อนหน้านี้,ก่อนที่จะทำลายเชาว์ปัญญามันไป,แล้วร่างเทพอสูรเปลี่ยนร่างนั้นอยู่ใหน,ด้วยการที่เหล่าเยว่ครอบครองแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดังนั้นจึงพอจะเข้าใจและคาดเดาได้ว่าบรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนและเทพอสูรนั้นจะต้องมีร่างสองร่าง."กุยเอ๋อกล่าว.
"เพียงแค่นี้? จงซานช่างร้ายกาจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เหล่าเยว่ที่คาดเดาและเตรียมแผนการเอาไว้,จนกระทั่วเมื่อวานพวกเขาพบปัญหาที่เกิดขึ้นกับอาวุโสเทียน,แม้นว่าจะสามารถตบตาเจ้าหน้าที่ของเมืองซ่างได้,แต่ไม่มีทางซ่อนข่าวจากเหล่าเยว่ได้,อาวุโสเทียนได้เปลี่ยนร่างกับผู้คุมกัน,ในเวลานั้นเมื่อเหล่าเยว่พบ,ก็จงใจปล่อยให้เขาออกไปก่อน!"กุยเอ่อกล่าวตอบ.
"เทียนเต๋าจื่อและเทียนโจวจื่อ,พวกเขาโง่จริงๆ,ข่าวเรื่องนี้,ไม่คิดเลยว่าพวกเขาถึงกับเผยความลับบรรพชนรุ่นที่หนึ่ง!"เห่าเม่ยลี่กล่าวหยียดหยัน.
"ไม่ใช่อย่างนั้น!"กุยเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
"ข่าวที่เหล่าเยว่ได้มานั้น,บางที่เป็นเทียนเต๋าจื่อจงใจมอบให้พวกเรา,เขาเองก็วางแผนมุ่งไปที่บรรพชนรุ่นหนึ่งเช่นกัน!"กุยเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ทำไม?"เห่าเม่ยลี่แสดงท่าทางไม่เข้าใจ.
"ใช่,เทียนเต๋าจื่อคิดอะไร?
ทำไมเขาถึงวางแผนมาที่บรรพชนรุ่นที่หนึ่ง?"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"เรื่องนี้,บางทีคงจะคิดเหมือนๆกับจงซาน!"เนียนโหยวโหยวที่เสนอความคิดเห็นออกมาเช่นกัน.
"หืม?"เทียนหลิงเอ่อที่แสดงท่าทางสงสัยอยากรู้.
"เพราะตราเทียน!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ตราเทียน?"
"ใช่,จงซานได้มอบหมายพวกเราให้ศึกษาตราเทียนให้ดี,ภายในตราเทียนนั้นจะต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดา,บางอย่างที่พวกเราเพิ่งรู้,ทว่าชัดเจนว่าเทียนโจวจื่อนั้นได้เอ่ยว่า,ตราเทียนนั้นได้ผนึกความความลับตระกูลเทียนในยุครุ่งเรื่องในอดีต,มีทั้งวาสนาและลิขิต,รวมถึงพลังครึ่งหนึ่งของบรรพชนรุ่นหนึ่ง,ตราเทียนนั้นผนึกพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเอาไว้,มีหรือที่เขาจะไม่ต้องการมัน?"เนียนโหยวโหยวสอบถาม.
"ทำไม?"เห่าเม่ยลี่อยู่ด้านข้างที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"เหล่าเยว่บอกว่าไม่สามารถมองเห็นพลังใดๆในตราเทียน,บางที่มันอาจถูกไว้ในมิติอื่น,มิติที่ไม่มีใครรู้,ส่วนตราเทียนนั้น,เป็นเพียงกุญแจ,และไม่มีใครรู้วิธีใช้,มีเพียงบรรพชนรุ่นหนึ่งเท่านั้น,มีเพียงเขาที่จะสามารถเปิดมิติดังกล่าวด้วยตราเทียน."กุยเอ๋อตอบ.
"เทียนเต๋าจื่อต้องการพลังที่อยู่ด้านในอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม,เหล่าเยว่ก็ต้องการเช่นกัน,พลังก้อนใหญ่,แน่นอนว่าทุกคนต่างก็ต้องการ,ดังนั้นจึงได้ปล่อยเขาไปเมื่อวาน,รอคอยจนวันนี้เขากำลังจะเปิดมิติออกมา!"กุยเอ๋อพยักหน้ารับ.
"จงซานร้ายกาจจริงๆ! วางแผนที่จะลวงหลวกบรรพชนรุ่นหนึ่ง,ใช้ให้เขาเปิดห้วงมิติของตราเทียน!"แววตาของเห่าเม่ยลี่กลายเป็นวงรี.
เมื่อกล่าวถึงความร้ายกาจของจงซาน,อดไม่ได้ที่สตรีของเขาต้องเผยยิ้มออกมา.
ในเวลานั้น,เหล่าหญิงสาวที่จ้องมองชายชุดดำที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ในหุบเขา.
"อี้อี้อี้อี้.....................!”เทพอสูรบรรพชนเสี่ยวชิงที่กำลังร้องเสียงดังในอ้อมกอดของเนียนโหยวโหยว.
"เสี่ยวชิงเป็นเพียงเทพอสูรลำดับ
18,ถึงอสูรเปลี่ยนร่างจะแยกร่างเป็นสองจะมีพลังลดลง,แต่ก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าเสี่ยวชิง,ความแข็งแกร่งทางจิตเองก็เหนือกว่า,พวกเราจะต้องช่วยคุ้มกัน,ทำให้เขาจมอยู่ในโลกแห่งฝัน."เป่ยชิงซือที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"อืม,บรรพชนรุ่นหนึ่งตระกูลเทียนไม่สามารถจัดการได้งานๆ,เขาจะต้องตื่นขึ้นเร็วๆนี้แน่,พวกเราจะต้องถ่วงเวลาเอขาเอาไว้,หลิงเอ๋อ,เจ้านำลิขิตมอบให้เสี่ยวชิงกินเร็วเข้า,จะได้เพิ่มพลังถ่วงเวลาเพิ่มอีกสักหน่อย!"กุยเอ๋อกล่าว.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่ตอบรับในทันที.
จากนั้น,นางก็นำกล่องไม้ขนาดเล็กออกมา,ก่อนที่จะยื่นให้กับเสี่ยวชิง.
อสูรขนปุยเสี่ยวชิง,ที่เร่งรีบกลืนกินลิขิตในทันที,ด้วยลิขิตมากมายที่มันได้กลืนกินไปในวันนี้.
"อี้อี้อี้อี้............!”อสูรขนปุยที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"แน่นอน,เหล่าเยว่บอกว่าหลังจากนี้ทุกคนจำเป็นต้องระมัดระวัง,เทียนเต๋าจื่อเองก็เล็งเป้ามายังเขา,ทว่าเขานั้นเคยเป็นเทียนตี้ในอดีต,ความสามารถย่อมไม่ธรรมดา,บางทีเกี่ยวกับความคิดของเทียนเต๋าจื่อเอง,เขาก็คงพอคาดเดาได้เช่นกัน,บางทีอาจจะเตรียมแผนรับมือแล้ว,ดังนั้นพวกเรายิ่งต้องระวังมากกว่าเดิม!"กุยเอ๋อกล่าวเตือนทุกคน.
"อืม!"หญิงสาวทุกคนที่พยักหน้ารับ.
----------------------------------------------
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลินเซียว! ใต้เทือกเขาเทียนเซี่ย!
ใต้เทือกเขาเทียนเซี่ย,เทียนเสิ่นจื่อและพวกรวม
12 คน,ทุกคนที่มีผิวเหมือนถ่านทั้งหมด,ลุกขึ้นยืน,เป็นเหมือนศพมีชีวิต,ต่างก็พยักหน้าให้กันและกัน.
จากนั้น,อัญมณีที่หน้าผากของพวกเขาที่ส่องประกาย,ฝ่ามือของพวกเขาที่วางปะทับไปที่ด้านหลังเป็นทอดๆโดยมีเป้าหมายที่เทียนเสิ่นจื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อที่อยู่ด้านหน้าสุด,ทุกคนที่เริ่มถ่ายพลังทั้งหมดไปยังร่างของเทียนสิ่นจื่อ.
ทันใดนั้น,ร่างของเทียนเสิ่นจื่อที่ผอมแห้งเนื้อติดกระดูก,ก็ค่อยๆเริ่มอ้วนขึ้น,ร่างกายของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานมากมายที่กำลังหมุนวนกระจายไปทั่วร่าง.
ทันใดนั้นที่ด้านหน้าเทียนเสิ่นจื่อนั้น,มีปิศาจตนหนึ่งที่เป็นภาพเงาลอยขึ้นมา,ปิศาจตนดังกล่าวเองก็ไปปรากฏขึ้นที่ตำหนักซ่างเฉินต้าเจิ้งเช่นกัน.
"เทียนเสิ่นจื่อ,พวกเราถ่ายพลังไปให้เจ้าหมดแล้ว,สำเร็จหรือล้มเหลวเพียงแค่หนึ่งกระบวน,อย่าให้ล้มเหลว!"อีกคนที่กล่าวออกมา.
"อย่าให้ล้มเหลว!"คนอื่นๆเองก็เช่นกัน.
"โปรดวางใจ!"เทียนเสิ่นจื่อพยักหน้ารับ.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ตำหนักซ่างเฉิน!
ภายในตำหนักซ่างเฉิน,จงซานที่ประชุมว่าราชกิจอยู่,เหล่าขุนนางต่างก็ก้าวออกมารายงานเรื่องสำคัญต่างๆ.
ไท่จื่อจงเสวียนเวลานี้ใบหน้าที่ดูอึมครึม,สัปหงกเป็นระยะ,ต้องไม่ลืมว่า,เขานั้นจำเป็นต้องแสดงนิสัยของเจ้าของร่างออกมา.
ในห้องโถง,อีกคน,หลิวอู๋ซ่าง,ที่เวลานี้กำลังจดจ้องมองจงเสวียน,ไม่วางตา.
จงเสวียนที่ลอบมองไปยังจงซานเป็นระยะๆ,ใบหน้าของจงซานยังคงใจเย็น,จงซานที่ยังคงสงบ,ทั้งที่ภพหยินเวลานี้มีเสียงดังกึกก้อง,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งขนาดนี้?
ในเวลานั้นจงเสวียนที่รออยู่,ดวงตาหดเกร็ง,ท้ายที่สุดก็ได้เวลาแล้ว.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านนอกตำหนักซ่างเฉินนั้น,บนท้องฟ้าเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงกดดันวิญญาณที่โถมทับลงมาจากบนท้องฟ้ากดทับไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ราวกับว่าจะบดขยี้ทุกอย่างให้แตกสลาย.
พลังที่แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,ทำให้ประชาชนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต้องหวาดผวาจนต้องคุกเข่าลง,อำนาจสวรรค์ที่บดขยี้จิตใจ,จนร่างกายสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว.
เมฆวาสนาของต้าเจิ้งที่พลุ้งพล่านขึ้นมาในทันที.
"วูซซซซซ!"
บนเมฆวาสนา,เงาเทวะของจงซาน,ทันใดนั้นก็เปล่งประกายก่อนที่จะกลายเป็นหัวมังกรที่ใหญ่ยักษ์.
หัวมังกรที่มีขีดแดงชาติบนหน้าผาก,แววตาที่เผยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่จะเริ่มคำรามเสียงดังกึกก้อง.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของมังกรคำราม,ทำให้วาสนาน้อยใหญ่รวมตัวกัน,สั่นสะท้านเป็นระลอกตามเสียงคำราม.
"โฮกก!” "โฮกก!”
"โฮกก!”..........................................
เสียงคำรามของมังกรที่ดังกึกก้อง,ปลดปล่อยอำนาจสยบออกมา.
แทบจะในทันที,วาสนาของต้าเจิ้งที่ผลักดันอำนาจที่เป็นปฏิปักษ์ออกไป,ในเวลานี้เหล่าประชาชนต้าเจิ้งที่ผ่อนคลายขึ้น,พวกเขาที่ไม่ถึงพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกดทับลงมาแล้ว.
ความยิ่งใหญ่ของต้าเจิ้งในเวลานี้,ทำให้ภายในใจของประชาชนภายในสวนสวรรค์ลอยฟ้าย่อมมีความอหังการ,ความภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก,ถึงจะเป็นปราชญ์เทพ,ก็ไม่สามารถสั่นคลอนจิตใจของพวกเขาได้,ในเวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนมาหาเรื่องต้าเจิ้ง?
ประชาชนต้าเจิ้งที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,หลายๆคนที่ก้าวออกมาจากที่พัก,ขณะที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
มังกรทองขีดชาดและเหล่าประชาชนต่างก็จ้องมองไปบนท้องฟ้า,จดจ้องมองไปยังคนสิบคนที่ลอยอยู่บนอากาศ.
เทียนโจวจื่อและเก้าเซียนบรรพชน.
กลิ่นอายที่น่าเกรงขามทรงพลังของเทียนโจวจื่อส่งออกมา,ก่อนที่จะถูกผลักกลับไป,และจากนั้นเทียนโจวจื่อที่เริ่มลงมือ.
ฝ่ามือจากบนอากาศที่ฟาดลงมาด้านล่าง,เป้าหมายก็คือตำหนักซ่างเฉิน,พลังที่น่าสะพรึงโถมทับลงมา,ค่ายกลของหนานกงเซิ่งมากมายทำงานในทันที,ป้องกันการโจมตีดังกล่าวเอาไว้.
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ค่ายกลหลากหลายอันที่พังทลาย,ทว่าพลังดังกล่าวก็ส่งไปไม่ถึงตำหนักส่วนใน.
อย่างไรก็ตาม,อำนาจสยบคลื่นพลังที่ส่งผลไปถึงด้านในตำหนักซ่างเฉินเช่นกัน.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตำหนักซ่างเฉินที่ส่ายไปมา,เหล่าเสนาธิการที่ล้มระเนระนาด.
"พุ!"ทันใดนั้นจงเสวียนที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ด้วยแรกอัดที่เกิดขึ้น,ทำให้เขาได้รับผลกระทบ,ก่อนจะฟรุบลงเล็กน้อย.
"สารเลว,เทียนโจวจื่อ!"จงเทียนที่อยู่ข้างๆจงเสวียนกล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
จงเทียนที่ก้าวออกไปหายจากห้องโถง,กลายเป็นลำแสงสีทอง,รอบๆร่างกายมีอักขระหว่าน卍พวยพุ่งออกไปรอบๆ,ก่อนที่จะไปรากฏที่บนท้องฟ้า.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงเทียนที่ฟาดฝามือออกไปยังทิศทางของเทียนโจวจื่อ.
ฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น,เมฆวาสนาของต้าเจิ้งที่ไหลบ่าผสาน,ห้วงอากาศบนท้องฟ้าที่แตกสะบั้น.
เทียนโจวจื่อที่เห็นฝ่ามือของจงเทียนโจมตีมา,ก่อนที่เขาจะฟาดฝ่ามือออกไปรับในทันที.
สองปราชญ์เทพที่ลงมือ,ฝ่ามือยักษ์ที่ปรากฏขึ้นบนอากาศ,เข้าปะทะกันบนท้องฟ้าเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อากาศรอบๆที่แตกสะบั้น,การต่อสู้ที่รุนแรงได้เริ่มขึ้นแล้ว.
ทว่าภายในตำหนักซ่างเฉิน,เมื่อเกิดเรื่องสำคัญขึ้น,เหล่าขุนนางทั้งหมดที่ก้าวออกไป,จงซานเองก็ก้าวออกมาเตรียมเข้าไปสมทบเช่นกัน.
"เจ้าเป็นไรหรือไม่!"จงซานที่กล่าวสอบถามจงเสวียนที่กำลังอ่อนแรง.
"ข้าปวดหัวเล็กน้อย!"จงเสวียนที่ปาดโลหิตออกจากมุมปาก.
"ดวงวิญญาณของเจ้ายังอ่อนแอมาก!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมาไม่ได้สนใจนัก,ก่อนที่จะก้าวออกไปด้านนอก.
ทว่าเพราะจงเสวียนบาดเจ็บไม่ได้มากมายนัก,ดังนั้นเขาจึงได้จ้องมองเพียงเล็กน้อย!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น