Immortality Chapter 1337 In the past played the remaining things
Chapter 1337 In the past played the
remaining things
当年玩剩下的东西
เทพนิคลวงใจด้วยสิ่งของ
ที่มุมหนึ่งทางทิศตะวันออกของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ที่เมืองแห่งหนึ่ง.
ชายแขนขาดจงเสวียน,และหลินเซียวสองคน,ทั้งคู่ที่สวมชุดสีดำล้วนปกปิดร่างกาย,ปกปิดตัวตนของตัวเอง.
คนทั้งสองเวลานี้ได้เดินทางมาถึงใจกลางสถานที่แห่งหนึ่ง.
"แท่นกระบี่หมื่นจั้ง?"จงเสวียนและหลินเซียวที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังสิ่งก่อสร้างที่ปรากฏขึ้นด้านหน้า.
สิ่งก่อสร้างรูปกระบี่ขนาดใหญ่ที่ผุดขึ้นจากบนพื้น,เป็นสิ่งก่อสร้างรูปกระบี่ที่ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญที่ทำให้จงเสวียนและหลินเซียวสนใจนั้น,ในเวลานี้เป็นแท่นประกาศด้านหน้า,หลินเซียวและจงเสวียนจ้องมองอย่างระมัดระวังไปยังแท่นหยกที่อยู่ด้านหน้าส่งก่อสร้างรูปกระบี่.
เป็นป้ายนำจับของต้าเจิ้ง,ประกาศของไท่จื่อจงเสวียนที่ประกาศ! เกี่ยวกับรางวัลนำจับที่สูงลิ่วเป็นอุปกรณ์ต้าเซียนอย่างคาดไม่ถึง.
อุปกรณ์เต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
สำหรับต้าเจิ้งในเวลานี้ไม่มีค่าอันใด,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขามีเซียนบรรพชนเป็นจำนวนมาก,กลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลของโลกใบนี้แล้ว.
แต่กระนั้น,หากนำไปเทียบกับเมื่อครั้งเริ่มต้น,เมื่อจงซานทำการแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,เพียงแค่อุปกรณ์ต้าเซียนชิ้นเดียว,ถึงกับล่อเหล่าต้าเซียนมากมายเข้ามาอย่างไม่หวาดกลัวความตาย.
ดูเหมือนว่ารางวัลจะเพิ่มขึ้นเรื่อย,เวลานี้ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเห็นป้ายนำจับแล้วต้องตาลุกวาว,รางวัลดังกล่าวนี้ต้องยั่วยวนเหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดได้อย่างแน่นอน.
"เป็นใครกัน,ถึงปกปิดใบหน้าเช่นนี้?
เป็นคนที่ถูกประกาศจับอยู่อย่างงั้นรึ?"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่บ้าคลั่งเอ่ยขึ้นมา.
"วูซซซซ!"สายตาของคนกลุ่มหนึ่งที่จับจ้องมองมายังหลินเซียวและจงเสวียน.
แรงกดดันพลังวิญญาณที่โถมทับลงมาในทันที.
"พรึดดดดด!"
สายลมที่ระเบิดขึ้น,พวยพุ่งพัดหมวกของจงเสวียนลอยออกไป.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,ผิวสีเข้มออกดำ,มีรอยแผลเป็นที่ใบหน้าเป็นรอยยาว,ทำให้พวกเขารู้สึกผิดหวังทันที,ก่อนที่สายตาของทุกคนจ้องมองมายังหลินเซียวที่สวมชุดสีดำปิดมิดอีกคน.
"ชิ!"หลินเซียวแค่นเสียงเย็นชา.
แรงกดดันที่ระเบิดออกมา,โถมทับกระแทกกลุ่มคนเหล่านั้นในทันที.
"ปัง” "ปัง”............
"พุ!” "พุ!”
"พุ!”............
หลังจากแรงกดดันที่กระแทกไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,ทุกคนที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,แต่ละคนที่จ้องมองหลินเซียวด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
"ไป!"หลินเซียวสวมหมวกให้กับจงเสวียนก่อนที่จะจากไป.
"ไม่ต้องตาม,ไม่ใช่เขา,ไม่ใช่คนในป้ายประกาศ,เขามีพลังฝึกตนสูงเกินไป!"ชายที่เป็นผู้นำที่ได้รับบาดเจ็บส่ายหน้าไปมา.
"โชคไม่ดี!
ไม่ใช่คนต้องสงสัย,น่าเสียดายชะมัด!"
"ใช่,นึกว่าจะทำให้บิดาร่ำรวยซะแล้วเชียว!"
........................
............
......
เสียงบ่นไปมาเกี่ยวกับจงเสวียนและหลินเซียวที่ปลอมตัวจนทำให้พวกเขาเสียเวลา.
"อาหลิน,หลายไม่คิดว่ารางวัลนำจับของหลานจากมากมายขนาดนี้"จงเสวียนที่ฝืนยิ้มออกมา.
ด้วยรางวัลนำจับของไท่จื่อจงเสวียนที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
"นั่นก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเวลานี้กำลังอยู่ในอันตรายมากกว่าเดิม! พวกเราต้องรีบกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวให้เร็วที่สุด!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"อืม!"
ทั้งสองที่เร่งรีบบินตรงไปยังทิศตะวันตก,หลินเซียวที่นำจงเสวียนบินออกไปด้วยความเร็ว.
ในขณะนั้น,หลินเซียวที่เอ่ยออกมาในทันที,"พวกเราควรจะเปลี่ยนทิศทาง,ไปที่นั่น!"
"อืม!"จงเสวียนที่พยักหน้ารับ.
ทั้งสองที่บินตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้.
ขณะทั้งคู่กำลังบินมุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง,ใบหน้าก็เปลี่ยนสีเอ่ยออกมาเสียงดัง,"หยุด,หยุดก่อน,หยุดหยุด!"
จงเสวียนที่เร่งรีบเอ่ยออกมาเสียงดังด้วยท่าทางกระวนกระวายใจ.
"ฟิ้ว!"
หลินเซียวที่หยุดลง,ก่อนที่จะขมวดคิ้วแน่น,"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"
"ไม่ได้การแล้ว,อาหลิน!"จงเสวียนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
"ไม่ได้การอะไรอย่างงั้นรึ?"หลินเซียวที่เอ่ยออกมาพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น.
"อาหลิน,ทำไมพวกเราถึงต้องเปลี่ยนเส้นทางเมื่อสักครู่นี้?"จงเสวียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ทำไม? ทำไม,ไม่ใช่ว่าตัดสินใจในทันทีไม่ใช่รึ!"หลินเซียวเอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่,ไม่,จะต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน,ทำไมพวกเราถึงต้องตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางในทันที?
ทำไมไม่เรียกเส้นทางอื่น?
ทำไมต้องเลือกเส้นทางนี้?"จงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
กับคำพูดของจงเสวียน,หลินเซียวที่เผยท่าทางจริงจัง,ก่อนจะเริ่มขมวดคิ้วครุ่นคิด,ทำไมถึงได้เลือกเส้นทางนี้ในทันที?
"เป็นเพราะภูเขานั่น?"หลินเซียวที่ดูลังเลใจอยู่เล็กน้อย.
"ใช่,เป็นเพราะภูเขานั่น,มันมีรูปร่างคล้ายกระบี่ที่แหลมคม?
คล้ายกับกระบี่ล้ำค่าที่ปักลงบนพื้นอย่างงั้นรึ?
พวกเราเลือกเส้นทางที่ว่างเปล่าไม่มีอุปสรรค์อย่างงั้นรึ?
พวกเราหลีกเลี่ยงโดยตั้งใจอย่างงั้นรึ?"ภายในใจของจงเสวียนที่สั่นไหว.
"เป็นได้ว่า,หมายถึง...
.........!”หลินเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ใช่,มีคนวางกับดักเรา!"ใบหน้าของจงเสวียนที่เปลี่ยนอัปลักษณ์ในทันที.
"หมายความว่าอย่างไร?"หลินเซียวกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาหลิน,ท่านยังจำได้เกี่ยวกับรางวัลนำจับหรือไม่?
พวกเขาได้ประกาศรางวัลนำจับ,ปรากฏขึ้นในทุกเมือง,สิ่งก่อสร้างที่ติดรางวัลนำจับนั้นเหมือนๆกัน,เป็นสิ่งก่อสร้างรูปกระบี่จักที่ปักลงบนพื้นที่มีขนาดพันจั้ง?ไม่ใช่กระบี่ที่แหลมคง?
มันได้ส่งผลต่อใจพวกเรา,มันได้ป่วนใจพวกเรา,ให้รู้สึกไม่ดี,จนทำให้ต้องหลีกเลี่ยงสิ่งก่อสร้างที่คล้ายกระบี่,อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!"ใบหน้าของจงเสวียนที่กลายเป็นอัปลักษณ์.
ใบหน้าของหลินเซียวที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ด้วยเช่นกัน.
"ความสามารถนี้,ข้าจำได้,ในอดีต,ท่านพ่อ,เมื่อครั้งเป็นปุถุชนท่านพ่อได้สอนพวกเราเกี่ยวกับความสามารถหลากหลาย,ความสามารถนี้,ข้าได้ยินมาจากจงตี้มาก่อนเกี่ยวกับความรู้นี้,ท่านพ่อเอ่ยเกี่ยวกับวิธีควบคุมจิตใจผู้คน,ล่อลวงให้ฝ่ายตรงข้ามเดินมาตามเกมส์ของพวกเราเป็นวิธีป่วนใจฝ่ายตรงข้าม,ให้ก้าวตามแผนของเราที่วางเอาไว้,นี่เป็นสิ่งที่ท่านพ่อเคยกล่าวไว้จริงๆ!"จงเสวียนที่กล่าวมาด้วยความมั่นใจและเผยท่าทางกระวนกระวายใจในเวลานี้.
หลินเซียวที่สูดหายใจลึก,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์,หนักหัวชาหนึกกล่าวออกมาเบาๆ,"ข้าจำได้แล้ว,ข้าเองก็เคยได้รับความรู้นี้มา,ข้าและเซิ่งหวังเคยเข้าร่วมสงครามด้วยกันหลายครั้ง,หลายครั้งที่เขาใช้วิธีการที่แปลกๆสร้างสิ่งก่อสร้างตามเส้นทาง,เพื่อที่จะให้ศัตรูนั้นเดินตามเส้นทางก้าวเข้ามายังจุดซุ่มโจมตีของพวกเรา,เป็นดังวิธีสะกดจิตฝ่ายตรงข้ามเลย."
"เปลี่ยนเส้นทาง,ด้วยการป่วนจิตใจ,ควบคุมให้ศัตรูเลือกเส้นทางที่เราวางใว้?
พวกเรากำลังถูกล่อลวงอยู่?"จงเสวียนที่ใบหน้าซับซ้อนอัปลักษณ์อย่างที่สุด.
"ใช่,รีบหนีเร็วเข้า!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตระหนกตกใจ.
ขณะที่ทั้งสองจะจากไป.
"พวกเจ้าไม่สามารถจากไปได้,หยุดอยู่ตรงนั้น!"เสียงที่ดังขึ้นจากทั่วสารทิศเป็นเสียงที่ดูคุ้นเคย.
"อาวุโสเทียนอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของจงเสวียนที่เปลี่ยนไปในทันที.
"ไป!"หลินเซียวที่สบัดมือ,พาจงเสวียนหนีไปจากพื้นที่ดังกล่าวในทันที.
ทว่า,ทันใดนั้นพื้นที่รอบๆก็ปรากฏหมอกที่หนาแน่นบดบังทัศนะวิสัยอย่างรวดเร็ว,คนทั้งสองแทบไม่สามารถบอกได้ว่าทิศไหนเป็นทิศเหนือใต้ออกตกในทนที.
จากนั้น,สภาพแววล้อมเดิม,ที่เปลี่ยนเป็นพื้นที่ว่างเปล่าเหมือนกับอยู่ในอวกาศ,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยดวงดารามากมายกระจายอยู่รอบๆ.
"ค่ายกลฮวงจุ้ยอาวุโสเทียน?"ใบหน้าของหลินเซียวเปลี่ยนสี.
หลินเซียวที่เพิ่งก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณเมื่อไม่นานมานี้,ส่วนอาวุโสเทียนได้เข้าสู่ระดับเซียนโบราณนานแล้วด้วยวิชาของเทียนเสิ่นจื่อ,ด้วยความแข็งแกร่งแล้ว,หลินเซียวไม่สามารถได้เปรียบได้,ถึงจะมีของวิเศษจำนวนมากที่ได้รับจากจงซาน,ทว่ามันก็แค่ช่วยถ่วงเวลาได้นานขึ้นเท่านั้น,ซ้ำเวลานี้ยังอยู่ในค่ายกลของอาวุโสเทียนที่ได้เตรียมค่ายกลมาก่อนแล้ว.
"วูซซซซ!"
ห้วงอวกาศ,พื้นที่รอบๆที่กำลังเปลี่ยนไป,ดวงดารากำลังหมุนโคจร.
"ฟิ้ว!"
ดวงดาราที่เริ่มเคลื่อนที่,บนดาวดวงหนึ่งอาวุโสเทียนที่ยืนอยู่บนนั้น,ดวงดาราที่มีขนาดไม่ใหญ่,ทำให้ดูเหมือนว่าอาวุโสเทียนมีร่างใหญ่โตเป็นอย่างมาก.
"อาวุโสเทียน!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองหลินเซียว,ด้วยใบหน้าที่ซับซ้อน,ต้องไม่ลืมว่าหลายปีมานี้,อาวุโสเทียนไม่เคยคิดมาก่อนว่าหลินเซียวจะกลายเป็นศัตรูของเขา.
"ใครที่อยู่เบื้องหลังเจ้ากัน? ลำพังเจ้า,ไม่มีทางที่จะมาขวางพวกเราที่นี่ได้!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
อาวุโสเทียนที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ,"ใครนั้นข้าไม่สามารถพูดได้! อย่างไรก็ตามแผนการในครั้งนี้,ความจริงเป็นเขาที่สั่งการ."
"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเราจะกลับมา!"หลินเซียวที่เอ่ยสอบถามต่อ.
อาวุโสเทียนที่ถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวออกมาว่า,"ในทุกๆช่วงเวลา,สถานะการของกองทัพทุกกองจะถูกส่งมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เส้นทางทัพของเจ้า,แม้นว่าจะกำลังโจมตีดินแดนด้านหน้า,ทว่าวิธีการต่อสู้กับเปลี่ยนไป,เขาย่อมตระหนักได้,ดังนั้นจึงคาดเดาได้ว่าเจ้าจะต้องกลับมา!"
"อาวุโสเทียน,เจ้าต้องการทรยศต้าเจิ้งจริงๆรึ?
เจ้ายังคิดว่าตัวเองคู่ควรเป็นเทียนเจี้ยนของศาลเทวะต้าจิ้งอยู่อีกรึ?!"หลินเซียวที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เผยท่าทางเจ็บปวดออกมา.
ท้ายที่สุด,อาวุโสเทียนที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา,ฝืนยิ้มและกล่าวออกมาว่า,"ขอโทษด้วย,ข้าไม่ต้องการลงมือจริงๆ,ขอเพียงเจ้าร่วมมือ,ข้าจะขังเจ้าเอาไว้ระยะเวลาหนึ่ง,เมื่อถึงเวลาจะปล่อยเจ้าไปแน่นอน!"
"ชิ!
เจ้าวางแผนที่จะเป็นกบฏ,ไม่คู่ควรจะเป็นคนของต้าเจิ้ง,ค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ? ข้าขอดูหน่อยว่าค่ายกลฮวงจุ้ยของเจ้าจะมีความสามารถขนาดใหนกัน!"หลินเซียวที่สะบัดมือออกไป,ในมือของเขานั้นมีกระบี่ยาวปรากฏขึ้นทันที.
กระบี่ยาว,ที่แผ่กลิ่นอายสะกดข่มดวงวิญญาณ,จงเสวียนที่ระวังอยู่ด้านหลัง.
"อุปกรณ์เซียนบรรพชน?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ซี่!"
กระบี่ยาวของหลินเซียวที่สะบัดออกมา,หลินเซียวที่ลงมือในทันที.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
การต่อสู้ในค่ายกลฮวงจุ้ยได้เริ่มขึ้น!
ที่ด้านนอก,ที่จริงในป่าแห่งหนึ่งมีหมอกที่หนาแน่นปกปิดดวงตะวันเอาไว้,การต่อสู้ด้านในนั้นไม่มีใครสามารถรับรู้ได้เลย.
การต่อสู้ของเซียนโบราณ!
ถึงแม้นว่าจะไม่ใช่เซียนบรรพชนแต่ก็ทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนได้เช่นกัน,เสียงที่ไม่ได้ดังมากมายนักเมื่อยู่ด้านนอก,แต่ก็ทำให้เหล่าหมู่มวลวิหกรอบๆต้องแตกตื่นบินหนีออกไปรอบๆ.
ทว่าไม่นานจากนั้นด้านนอกหมอกที่หนานั้น,ไกลออกไปบนขอบฟ้าปรากฏคนกลุ่มหนึ่งขึ้นในทันที.
"วูซซซซ!"
คนกลุ่มดังกล่าวที่เข้ามาใกล้ในทันที.
ผู้ที่นำมานั้นเป็นจงซาน,ด้านหลังเป็นหนี่ปู่ซา,และข้าราชบริพารต้าเจิ้งจากภพหยิน
17-18 คน.
เห็นสภาพแววล้อมด้านหน้า,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นในทันที.
"ค่ายกลฮวงจุ้ย,หมอกคลุมอวกาศ!"หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ทะลวง!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
หนี่ปู่ซาที่บินออกไป,ก่อนที่จะทำมุทรา,และชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า,จากนั้นบนท้องฟ้าปรากฏพลังงานสีทองจากทั่วสารทิศมากรวมตัวกันในทันที.
"ดัชนี,ชีพจรสวรรค์,เปิด!"หนี่ปู่ซาที่สะบัดนิ้วพุ่งลงมากด้านล่าง.
จากบนอวกาศที่ไกลโพ้น,แสงที่สว่างจ้า,กลายเป็นลำแสงสีน้ำเงินที่ลากยาวเป็นแท่งขนาดใหญ่พุ่งตัดผ่านท้องฟ้า,พร้อมกับผสานกับพลังงานสีทองที่รวมตัวกัน,โจมตีไปยังม่านหมอกจนระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระเบิดที่ดังกึกก้อง,หมอกหนาที่ปกปิดผืนป่าระเบิดแตกสลายออกไปทันที.
พื้นที่รอบๆที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆถูกลบล้างออกไปทันที.
"พุ!” "พุ!”..............................
เสียงพ่นโลหิตที่ดังออกมาติดต่อกัน.
ค่ายกลที่แตกสลาย,เผยให้เห็นภาพด้านใน.
เสื้อผ้าของหลินเซียวที่ขาดวิ่นไปทั่วร่าง,มือของเขาที่กุมกระบี่ยาว,พร้อมกับด้านหลังนั้นมีชายแขนขาดซ่อนอยู่ด้านหลัง,ที่ด้านหน้าเป็นอาวุโสเทียนที่ยืนอยู่บนยอดเขา,บนพื้นมีผู้ฝึกตนราวๆ
70-80 คน,แต่ละคนที่กำลังกุมศีรษะ,กลิ้งเกลือกไปมาด้วยความเจ็บปวด.
"เซิ่งหวัง!"หลินเซียวที่เผยความตื่นเต้นดีใจออกมาในทันที.
"เซิ่งหวัง?
เจ้า,เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?"อาวุโสเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยว.
"เทคนิคป่วนใจอย่างงั้นรึ?
การวางสิ่งของเพื่อหลอกล่อข้าเคยใช้มันในอดีต,คิดว่าจะซ่อนความจริงจากข้าได้อย่างงั้นรึ?
จับกุม,คุมตัวทุกคนเอาไว้!"จงซานที่สั่งการในทันที.
"รับทราบ!"เหล่าคนของต้าเจิ้งที่บินออกไปในทันที.
อาวุโสเทียนที่เห็นแผนการถูกเผยออกมา,ตัดสินใจหลบหนีในทันที.
ช่างน่าเสียดาย,คนที่จงซานนำมานั้นเป็นคนจากภพหยิน,มีเซียนบรรพชนหลายคน,พริบตาเดียว,อาวุโสเทียนและผู้ฝึกตนรอบๆถูกจับกุมเอาไว้อย่างรวดเร็ว,ไม่มีทางที่จะหลบหนีไปได้.
Chapter 1337 In the past played the
remaining things
当年玩剩下的东西
เทพนิคลวงใจด้วยสิ่งของ
ที่มุมหนึ่งทางทิศตะวันออกของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ที่เมืองแห่งหนึ่ง.
ชายแขนขาดจงเสวียน,และหลินเซียวสองคน,ทั้งคู่ที่สวมชุดสีดำล้วนปกปิดร่างกาย,ปกปิดตัวตนของตัวเอง.
คนทั้งสองเวลานี้ได้เดินทางมาถึงใจกลางสถานที่แห่งหนึ่ง.
"แท่นกระบี่หมื่นจั้ง?"จงเสวียนและหลินเซียวที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังสิ่งก่อสร้างที่ปรากฏขึ้นด้านหน้า.
สิ่งก่อสร้างรูปกระบี่ขนาดใหญ่ที่ผุดขึ้นจากบนพื้น,เป็นสิ่งก่อสร้างรูปกระบี่ที่ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญที่ทำให้จงเสวียนและหลินเซียวสนใจนั้น,ในเวลานี้เป็นแท่นประกาศด้านหน้า,หลินเซียวและจงเสวียนจ้องมองอย่างระมัดระวังไปยังแท่นหยกที่อยู่ด้านหน้าส่งก่อสร้างรูปกระบี่.
เป็นป้ายนำจับของต้าเจิ้ง,ประกาศของไท่จื่อจงเสวียนที่ประกาศ! เกี่ยวกับรางวัลนำจับที่สูงลิ่วเป็นอุปกรณ์ต้าเซียนอย่างคาดไม่ถึง.
อุปกรณ์เต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
สำหรับต้าเจิ้งในเวลานี้ไม่มีค่าอันใด,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขามีเซียนบรรพชนเป็นจำนวนมาก,กลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลของโลกใบนี้แล้ว.
แต่กระนั้น,หากนำไปเทียบกับเมื่อครั้งเริ่มต้น,เมื่อจงซานทำการแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,เพียงแค่อุปกรณ์ต้าเซียนชิ้นเดียว,ถึงกับล่อเหล่าต้าเซียนมากมายเข้ามาอย่างไม่หวาดกลัวความตาย.
ดูเหมือนว่ารางวัลจะเพิ่มขึ้นเรื่อย,เวลานี้ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเห็นป้ายนำจับแล้วต้องตาลุกวาว,รางวัลดังกล่าวนี้ต้องยั่วยวนเหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดได้อย่างแน่นอน.
"เป็นใครกัน,ถึงปกปิดใบหน้าเช่นนี้?
เป็นคนที่ถูกประกาศจับอยู่อย่างงั้นรึ?"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่บ้าคลั่งเอ่ยขึ้นมา.
"วูซซซซ!"สายตาของคนกลุ่มหนึ่งที่จับจ้องมองมายังหลินเซียวและจงเสวียน.
แรงกดดันพลังวิญญาณที่โถมทับลงมาในทันที.
"พรึดดดดด!"
สายลมที่ระเบิดขึ้น,พวยพุ่งพัดหมวกของจงเสวียนลอยออกไป.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,ผิวสีเข้มออกดำ,มีรอยแผลเป็นที่ใบหน้าเป็นรอยยาว,ทำให้พวกเขารู้สึกผิดหวังทันที,ก่อนที่สายตาของทุกคนจ้องมองมายังหลินเซียวที่สวมชุดสีดำปิดมิดอีกคน.
"ชิ!"หลินเซียวแค่นเสียงเย็นชา.
แรงกดดันที่ระเบิดออกมา,โถมทับกระแทกกลุ่มคนเหล่านั้นในทันที.
"ปัง” "ปัง”............
"พุ!” "พุ!”
"พุ!”............
หลังจากแรงกดดันที่กระแทกไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,ทุกคนที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,แต่ละคนที่จ้องมองหลินเซียวด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.
"ไป!"หลินเซียวสวมหมวกให้กับจงเสวียนก่อนที่จะจากไป.
"ไม่ต้องตาม,ไม่ใช่เขา,ไม่ใช่คนในป้ายประกาศ,เขามีพลังฝึกตนสูงเกินไป!"ชายที่เป็นผู้นำที่ได้รับบาดเจ็บส่ายหน้าไปมา.
"โชคไม่ดี!
ไม่ใช่คนต้องสงสัย,น่าเสียดายชะมัด!"
"ใช่,นึกว่าจะทำให้บิดาร่ำรวยซะแล้วเชียว!"
........................
............
......
เสียงบ่นไปมาเกี่ยวกับจงเสวียนและหลินเซียวที่ปลอมตัวจนทำให้พวกเขาเสียเวลา.
"อาหลิน,หลายไม่คิดว่ารางวัลนำจับของหลานจากมากมายขนาดนี้"จงเสวียนที่ฝืนยิ้มออกมา.
ด้วยรางวัลนำจับของไท่จื่อจงเสวียนที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
"นั่นก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเวลานี้กำลังอยู่ในอันตรายมากกว่าเดิม! พวกเราต้องรีบกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวให้เร็วที่สุด!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"อืม!"
ทั้งสองที่เร่งรีบบินตรงไปยังทิศตะวันตก,หลินเซียวที่นำจงเสวียนบินออกไปด้วยความเร็ว.
ในขณะนั้น,หลินเซียวที่เอ่ยออกมาในทันที,"พวกเราควรจะเปลี่ยนทิศทาง,ไปที่นั่น!"
"อืม!"จงเสวียนที่พยักหน้ารับ.
ทั้งสองที่บินตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้.
ขณะทั้งคู่กำลังบินมุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง,ใบหน้าก็เปลี่ยนสีเอ่ยออกมาเสียงดัง,"หยุด,หยุดก่อน,หยุดหยุด!"
จงเสวียนที่เร่งรีบเอ่ยออกมาเสียงดังด้วยท่าทางกระวนกระวายใจ.
"ฟิ้ว!"
หลินเซียวที่หยุดลง,ก่อนที่จะขมวดคิ้วแน่น,"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"
"ไม่ได้การแล้ว,อาหลิน!"จงเสวียนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
"ไม่ได้การอะไรอย่างงั้นรึ?"หลินเซียวที่เอ่ยออกมาพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น.
"อาหลิน,ทำไมพวกเราถึงต้องเปลี่ยนเส้นทางเมื่อสักครู่นี้?"จงเสวียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ทำไม? ทำไม,ไม่ใช่ว่าตัดสินใจในทันทีไม่ใช่รึ!"หลินเซียวเอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่,ไม่,จะต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน,ทำไมพวกเราถึงต้องตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางในทันที?
ทำไมไม่เรียกเส้นทางอื่น?
ทำไมต้องเลือกเส้นทางนี้?"จงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
กับคำพูดของจงเสวียน,หลินเซียวที่เผยท่าทางจริงจัง,ก่อนจะเริ่มขมวดคิ้วครุ่นคิด,ทำไมถึงได้เลือกเส้นทางนี้ในทันที?
"เป็นเพราะภูเขานั่น?"หลินเซียวที่ดูลังเลใจอยู่เล็กน้อย.
"ใช่,เป็นเพราะภูเขานั่น,มันมีรูปร่างคล้ายกระบี่ที่แหลมคม?
คล้ายกับกระบี่ล้ำค่าที่ปักลงบนพื้นอย่างงั้นรึ?
พวกเราเลือกเส้นทางที่ว่างเปล่าไม่มีอุปสรรค์อย่างงั้นรึ?
พวกเราหลีกเลี่ยงโดยตั้งใจอย่างงั้นรึ?"ภายในใจของจงเสวียนที่สั่นไหว.
"เป็นได้ว่า,หมายถึง...
.........!”หลินเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ใช่,มีคนวางกับดักเรา!"ใบหน้าของจงเสวียนที่เปลี่ยนอัปลักษณ์ในทันที.
"หมายความว่าอย่างไร?"หลินเซียวกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาหลิน,ท่านยังจำได้เกี่ยวกับรางวัลนำจับหรือไม่?
พวกเขาได้ประกาศรางวัลนำจับ,ปรากฏขึ้นในทุกเมือง,สิ่งก่อสร้างที่ติดรางวัลนำจับนั้นเหมือนๆกัน,เป็นสิ่งก่อสร้างรูปกระบี่จักที่ปักลงบนพื้นที่มีขนาดพันจั้ง?ไม่ใช่กระบี่ที่แหลมคง?
มันได้ส่งผลต่อใจพวกเรา,มันได้ป่วนใจพวกเรา,ให้รู้สึกไม่ดี,จนทำให้ต้องหลีกเลี่ยงสิ่งก่อสร้างที่คล้ายกระบี่,อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!"ใบหน้าของจงเสวียนที่กลายเป็นอัปลักษณ์.
ใบหน้าของหลินเซียวที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ด้วยเช่นกัน.
"ความสามารถนี้,ข้าจำได้,ในอดีต,ท่านพ่อ,เมื่อครั้งเป็นปุถุชนท่านพ่อได้สอนพวกเราเกี่ยวกับความสามารถหลากหลาย,ความสามารถนี้,ข้าได้ยินมาจากจงตี้มาก่อนเกี่ยวกับความรู้นี้,ท่านพ่อเอ่ยเกี่ยวกับวิธีควบคุมจิตใจผู้คน,ล่อลวงให้ฝ่ายตรงข้ามเดินมาตามเกมส์ของพวกเราเป็นวิธีป่วนใจฝ่ายตรงข้าม,ให้ก้าวตามแผนของเราที่วางเอาไว้,นี่เป็นสิ่งที่ท่านพ่อเคยกล่าวไว้จริงๆ!"จงเสวียนที่กล่าวมาด้วยความมั่นใจและเผยท่าทางกระวนกระวายใจในเวลานี้.
หลินเซียวที่สูดหายใจลึก,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์,หนักหัวชาหนึกกล่าวออกมาเบาๆ,"ข้าจำได้แล้ว,ข้าเองก็เคยได้รับความรู้นี้มา,ข้าและเซิ่งหวังเคยเข้าร่วมสงครามด้วยกันหลายครั้ง,หลายครั้งที่เขาใช้วิธีการที่แปลกๆสร้างสิ่งก่อสร้างตามเส้นทาง,เพื่อที่จะให้ศัตรูนั้นเดินตามเส้นทางก้าวเข้ามายังจุดซุ่มโจมตีของพวกเรา,เป็นดังวิธีสะกดจิตฝ่ายตรงข้ามเลย."
"เปลี่ยนเส้นทาง,ด้วยการป่วนจิตใจ,ควบคุมให้ศัตรูเลือกเส้นทางที่เราวางใว้?
พวกเรากำลังถูกล่อลวงอยู่?"จงเสวียนที่ใบหน้าซับซ้อนอัปลักษณ์อย่างที่สุด.
"ใช่,รีบหนีเร็วเข้า!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตระหนกตกใจ.
ขณะที่ทั้งสองจะจากไป.
"พวกเจ้าไม่สามารถจากไปได้,หยุดอยู่ตรงนั้น!"เสียงที่ดังขึ้นจากทั่วสารทิศเป็นเสียงที่ดูคุ้นเคย.
"อาวุโสเทียนอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของจงเสวียนที่เปลี่ยนไปในทันที.
"ไป!"หลินเซียวที่สบัดมือ,พาจงเสวียนหนีไปจากพื้นที่ดังกล่าวในทันที.
ทว่า,ทันใดนั้นพื้นที่รอบๆก็ปรากฏหมอกที่หนาแน่นบดบังทัศนะวิสัยอย่างรวดเร็ว,คนทั้งสองแทบไม่สามารถบอกได้ว่าทิศไหนเป็นทิศเหนือใต้ออกตกในทนที.
จากนั้น,สภาพแววล้อมเดิม,ที่เปลี่ยนเป็นพื้นที่ว่างเปล่าเหมือนกับอยู่ในอวกาศ,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยดวงดารามากมายกระจายอยู่รอบๆ.
"ค่ายกลฮวงจุ้ยอาวุโสเทียน?"ใบหน้าของหลินเซียวเปลี่ยนสี.
หลินเซียวที่เพิ่งก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณเมื่อไม่นานมานี้,ส่วนอาวุโสเทียนได้เข้าสู่ระดับเซียนโบราณนานแล้วด้วยวิชาของเทียนเสิ่นจื่อ,ด้วยความแข็งแกร่งแล้ว,หลินเซียวไม่สามารถได้เปรียบได้,ถึงจะมีของวิเศษจำนวนมากที่ได้รับจากจงซาน,ทว่ามันก็แค่ช่วยถ่วงเวลาได้นานขึ้นเท่านั้น,ซ้ำเวลานี้ยังอยู่ในค่ายกลของอาวุโสเทียนที่ได้เตรียมค่ายกลมาก่อนแล้ว.
"วูซซซซ!"
ห้วงอวกาศ,พื้นที่รอบๆที่กำลังเปลี่ยนไป,ดวงดารากำลังหมุนโคจร.
"ฟิ้ว!"
ดวงดาราที่เริ่มเคลื่อนที่,บนดาวดวงหนึ่งอาวุโสเทียนที่ยืนอยู่บนนั้น,ดวงดาราที่มีขนาดไม่ใหญ่,ทำให้ดูเหมือนว่าอาวุโสเทียนมีร่างใหญ่โตเป็นอย่างมาก.
"อาวุโสเทียน!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองหลินเซียว,ด้วยใบหน้าที่ซับซ้อน,ต้องไม่ลืมว่าหลายปีมานี้,อาวุโสเทียนไม่เคยคิดมาก่อนว่าหลินเซียวจะกลายเป็นศัตรูของเขา.
"ใครที่อยู่เบื้องหลังเจ้ากัน? ลำพังเจ้า,ไม่มีทางที่จะมาขวางพวกเราที่นี่ได้!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
อาวุโสเทียนที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ,"ใครนั้นข้าไม่สามารถพูดได้! อย่างไรก็ตามแผนการในครั้งนี้,ความจริงเป็นเขาที่สั่งการ."
"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเราจะกลับมา!"หลินเซียวที่เอ่ยสอบถามต่อ.
อาวุโสเทียนที่ถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวออกมาว่า,"ในทุกๆช่วงเวลา,สถานะการของกองทัพทุกกองจะถูกส่งมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เส้นทางทัพของเจ้า,แม้นว่าจะกำลังโจมตีดินแดนด้านหน้า,ทว่าวิธีการต่อสู้กับเปลี่ยนไป,เขาย่อมตระหนักได้,ดังนั้นจึงคาดเดาได้ว่าเจ้าจะต้องกลับมา!"
"อาวุโสเทียน,เจ้าต้องการทรยศต้าเจิ้งจริงๆรึ?
เจ้ายังคิดว่าตัวเองคู่ควรเป็นเทียนเจี้ยนของศาลเทวะต้าจิ้งอยู่อีกรึ?!"หลินเซียวที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เผยท่าทางเจ็บปวดออกมา.
ท้ายที่สุด,อาวุโสเทียนที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา,ฝืนยิ้มและกล่าวออกมาว่า,"ขอโทษด้วย,ข้าไม่ต้องการลงมือจริงๆ,ขอเพียงเจ้าร่วมมือ,ข้าจะขังเจ้าเอาไว้ระยะเวลาหนึ่ง,เมื่อถึงเวลาจะปล่อยเจ้าไปแน่นอน!"
"ชิ!
เจ้าวางแผนที่จะเป็นกบฏ,ไม่คู่ควรจะเป็นคนของต้าเจิ้ง,ค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ? ข้าขอดูหน่อยว่าค่ายกลฮวงจุ้ยของเจ้าจะมีความสามารถขนาดใหนกัน!"หลินเซียวที่สะบัดมือออกไป,ในมือของเขานั้นมีกระบี่ยาวปรากฏขึ้นทันที.
กระบี่ยาว,ที่แผ่กลิ่นอายสะกดข่มดวงวิญญาณ,จงเสวียนที่ระวังอยู่ด้านหลัง.
"อุปกรณ์เซียนบรรพชน?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ซี่!"
กระบี่ยาวของหลินเซียวที่สะบัดออกมา,หลินเซียวที่ลงมือในทันที.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
การต่อสู้ในค่ายกลฮวงจุ้ยได้เริ่มขึ้น!
ที่ด้านนอก,ที่จริงในป่าแห่งหนึ่งมีหมอกที่หนาแน่นปกปิดดวงตะวันเอาไว้,การต่อสู้ด้านในนั้นไม่มีใครสามารถรับรู้ได้เลย.
การต่อสู้ของเซียนโบราณ!
ถึงแม้นว่าจะไม่ใช่เซียนบรรพชนแต่ก็ทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนได้เช่นกัน,เสียงที่ไม่ได้ดังมากมายนักเมื่อยู่ด้านนอก,แต่ก็ทำให้เหล่าหมู่มวลวิหกรอบๆต้องแตกตื่นบินหนีออกไปรอบๆ.
ทว่าไม่นานจากนั้นด้านนอกหมอกที่หนานั้น,ไกลออกไปบนขอบฟ้าปรากฏคนกลุ่มหนึ่งขึ้นในทันที.
"วูซซซซ!"
คนกลุ่มดังกล่าวที่เข้ามาใกล้ในทันที.
ผู้ที่นำมานั้นเป็นจงซาน,ด้านหลังเป็นหนี่ปู่ซา,และข้าราชบริพารต้าเจิ้งจากภพหยิน
17-18 คน.
เห็นสภาพแววล้อมด้านหน้า,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นในทันที.
"ค่ายกลฮวงจุ้ย,หมอกคลุมอวกาศ!"หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ทะลวง!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
หนี่ปู่ซาที่บินออกไป,ก่อนที่จะทำมุทรา,และชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า,จากนั้นบนท้องฟ้าปรากฏพลังงานสีทองจากทั่วสารทิศมากรวมตัวกันในทันที.
"ดัชนี,ชีพจรสวรรค์,เปิด!"หนี่ปู่ซาที่สะบัดนิ้วพุ่งลงมากด้านล่าง.
จากบนอวกาศที่ไกลโพ้น,แสงที่สว่างจ้า,กลายเป็นลำแสงสีน้ำเงินที่ลากยาวเป็นแท่งขนาดใหญ่พุ่งตัดผ่านท้องฟ้า,พร้อมกับผสานกับพลังงานสีทองที่รวมตัวกัน,โจมตีไปยังม่านหมอกจนระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงระเบิดที่ดังกึกก้อง,หมอกหนาที่ปกปิดผืนป่าระเบิดแตกสลายออกไปทันที.
พื้นที่รอบๆที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆถูกลบล้างออกไปทันที.
"พุ!” "พุ!”..............................
เสียงพ่นโลหิตที่ดังออกมาติดต่อกัน.
ค่ายกลที่แตกสลาย,เผยให้เห็นภาพด้านใน.
เสื้อผ้าของหลินเซียวที่ขาดวิ่นไปทั่วร่าง,มือของเขาที่กุมกระบี่ยาว,พร้อมกับด้านหลังนั้นมีชายแขนขาดซ่อนอยู่ด้านหลัง,ที่ด้านหน้าเป็นอาวุโสเทียนที่ยืนอยู่บนยอดเขา,บนพื้นมีผู้ฝึกตนราวๆ
70-80 คน,แต่ละคนที่กำลังกุมศีรษะ,กลิ้งเกลือกไปมาด้วยความเจ็บปวด.
"เซิ่งหวัง!"หลินเซียวที่เผยความตื่นเต้นดีใจออกมาในทันที.
"เซิ่งหวัง?
เจ้า,เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?"อาวุโสเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยว.
"เทคนิคป่วนใจอย่างงั้นรึ?
การวางสิ่งของเพื่อหลอกล่อข้าเคยใช้มันในอดีต,คิดว่าจะซ่อนความจริงจากข้าได้อย่างงั้นรึ?
จับกุม,คุมตัวทุกคนเอาไว้!"จงซานที่สั่งการในทันที.
"รับทราบ!"เหล่าคนของต้าเจิ้งที่บินออกไปในทันที.
อาวุโสเทียนที่เห็นแผนการถูกเผยออกมา,ตัดสินใจหลบหนีในทันที.
ช่างน่าเสียดาย,คนที่จงซานนำมานั้นเป็นคนจากภพหยิน,มีเซียนบรรพชนหลายคน,พริบตาเดียว,อาวุโสเทียนและผู้ฝึกตนรอบๆถูกจับกุมเอาไว้อย่างรวดเร็ว,ไม่มีทางที่จะหลบหนีไปได้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น