Immortality Chapter 1322 Bao'er 10-layer Heaven
Chapter 1322 Bao'er 10-layer Heaven
宝儿十重天
เป่าเอ๋อบรรพชนขั้นสิบ.
จงซานที่ลอยอยู่บนอากาศ,จดจ้องมองไปยังด้านในส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาเบาๆ,"เป่าเอ่อไม่ได้อยู่บนเกาะนั่น! เจ้านิกายกลางเพียงแค่เข้าร่วมการเดิมพันเท่านั้น!"
"เข้าร่วม?"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จินเผิง,ยกเว้นจงเทียน,เสนาธิการคนอื่นๆเผยท่าทางตกใจขึ้นด้วย,แผนซ้อนแผนอย่างงั้นรึ?
"จงซาน,นางเข้าไปด้านในแล้ว! ข้าแสดงได้ดี!"เซียนเซียนที่บินมาจากที่ไกลออกไปด้วยความตื่นเต้น.
แสดงได้ดี?
ทุกคนที่จ้องมองเซียนเซียนด้วยความประหลาดใจ.
เห็นทุกคนที่จ้องมองมาด้วยความอัศจรรย์ใจ,เซียนเซียนยิ่งเผยท่าทางพอใจมาก,การการต่อสู้นี้,นางที่เป็นคัดจัดสรรเรื่องเวลาอย่างชาญฉลาด,นางเป็นตัวสำคัญ,ที่ทำให้แผนสำเร็จ,แน่นอนว่าเซียนเซียนย่อมรู้สึกดีใจเป็นธรรมดา.
จงซานไม่ได้แย้งเซียนเซียน,ทว่ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ดีมาก,เจ้ามีทักษะการแสดงที่ยอดเยี่ยม,ชั้นหนึ่งอย่างแน่นอน!"
"อิ อิ แน่นอนอยู่แล้ว!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาอย่างภาคภูมิในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลึกเข้าไปในทะเลสาวทะเลปราณที่ระเบิดดังสนั่น,ก่อนที่แรงกดดันอันหนักหน่วงที่โถมลงมาก,เกาะใจกลางที่หมุนวนโคจรอย่างรวดเร็ว.
พลังที่มองไม่เห็นจากทะเลปราณ,ปะทุระเบิดออกมา,เกาะที่เจ้าตำหนักกลางเข้าไป,จมลงในทะเลในทันที,ค่ายกลกำราบ
ทำงานกดทับลงด้านล่างทันที,และเจ้าตำหนักกลางเองกำลังขัดขืนอย่างสุดกำลัง.
"เจ้าตำหนักกลางทรงพลังจริงๆ!"จินเผิงที่ลากแขนที่ใช้งานไม่ได้กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ท่านพ่อ(ฟู่โหว)!"จงเทียนที่บินเข้ามาหา.
"ทำได้ดี,ข้าจะส่งสัญญาณไปให้มู่โห่วเจ้าก่อน!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"อืม!"จงเทียนที่ก้าวไปยืนด้านหลังจงซาน.
จงซานที่นำหนูสัญญาณจากโลกเขตแดนเทวะของเขาออกมาพร้อมกับทำลายมัน.
บนเกาะ,เผ่าเอ๋อที่รอคอยให้เซียนเซียนกลับมา,ทันใดนั้นนางที่สัมผัสได้ว่าหยกสัญญาณในอกเสื้อแตกพังทะลาย.
หยกพังทลาย? ใบหน้าของเป่าเอ๋อสั่นไหว,ก่อนจะนำผ้าปักลายออกมา,ก่อนหน้านี้,จงซานมอบให้นาง,หากว่าหยกสัญญาณพังทลายให้นำมันออกมา.
เป่าเอ่อที่นำผ้าปักลายออกมา,ก่อนที่จะมีข้อความที่จงซานเขียนด้วยมือของเขาอยู่ในนั้น.
"เจ้าจงทำตามสิ่งที่เขียนไว้ในนี้,เป่าเอ๋อ,เกี่ยวกับสิ่งที่ข้าให้ทำอย่าได้ใต่ถาม,รอไหว้หลังจากนี้,เจ้าจะรู้เอง!"
แม้นว่าเป่าเอ๋อจะค่อยข้างจริงจังมาก,หลายวันมานี้,เหล่าเยว่,เซียนเซียนที่แสดงท่าทางแปลกๆออกมา,ทว่าเป่าเอ๋อก็เชื่อเหล่าเยว่,ย่อมมีเป้าหมายบางอย่างแน่นอน.
"ย๊ากกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทะเลปราณที่หนักหนักหน่วงรุนแรง,กดทับลงไปบนร่างของเจ้าตำหนักกลาง,แน่นอนว่านางยังปลอดภัย,แต่น่าเสียดายที่ค่ายกลนั้นถูกเปิดใช้งานไปเรียบร้อยแล้ว.
พลังปราณที่หนักหน่วงรุนแรงที่มากมายมหาศาลที่สะกดเจ้าตำหนักกลาง,ไม่มีทางที่เจ้าตำหนักกลางจะทะลวงค่ายกลออกมาได้.
จงซานที่จอ้งมองไปยังทะเลพร้อมกับถอนหายใจ,"เจ้าไม่ควรที่จะคิดร้ายต่อเป่าเอ๋อ,ในเมื่อไม่สามารถห้ามได้,ก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเป่าเอ๋อซะ!"
"จงซาน,เจี่ยเจี๋ยเป่าเอ๋อจะเป็นไรหรือไม่?"เซียนเซียนที่เอ่ยถามด้วยความกังวล.
"ไม่เป็นอะไร,โปรดวางใจ!"จงซานที่กล่าวปลอบอย่างอ่อนโยน.
"อืม!”
”~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงฟ้าดินที่เผยความเคารพ,และความโศกเศร้าออกมาพร้อมๆกันดังขึ้นจากห้วงอากาศ.
"เซียนเซิงซือมา!"จินเผิงที่อุทานออกมาในทันที.
เป็นความจริง,จากที่ไกลออกไป,ปรากฏร่างสองร่างที่หน้าตาเหมือนกันกำลังบินตรงมาด้วยความเร็ว.
กับใบหน้าที่เหมือนกันกับเซียนเซิงซือ,ทำให้เหล่าเซียนบรรพชนหลายคนเผยท่าทางแปลกประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,เฉินทำให้ล่าช้า!"เซียนเซิงซือกล่าวขออภัย.
"จัดการแล้วรึ?"จงซานสอบถาม.
"ครับ!"เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึก,พยักหน้ารับ.
"เริ่มได้,ผสานตัดสามศพ,เปลี่ยนหลักเป็นรอง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือรับคำในทันที.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,พวกเจ้าได้รับบาดเจ็บ,ไปพักก่อน,ให้เซียนเซียนและหวงจีอยู่ที่นี่คอยคุ้มกันข้าและเซียนเซิงซือ,ส่วนเสนาธิการคนอื่นๆให้ออกไปคุ้มกันทุกคนรอบๆทะเลหมิงฉีห้าไม่ให้ใครเข้าใกล้เด็ดขาด!"จงซานที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำทันที.
จากนั้นเหล่าเสนาธิการที่แยกย้ายไปคนละทิศทาง,เซียนเซิงซือที่นั่งขัดสมาธิบนอากาศ,ศพปราชญเทพเองก็ด้วย,ทั้งสองเริ่มร่ายอาคมที่ไม่มีใครเข้าใจออกมา.
"วูซซซซซซซ!"
ทะเลหมิงฉีที่แผ่แสงสีฟ้าออกมาในทันที,แสงสีฟ้าที่ย้อมท้องฟ้าทั้งหมดอย่างรวดเร็ว.
ทะเลหมิงฉีที่กำลังหมุนวนโคจรอย่างรวดเร็ว.
"เป็นกลิ่นอายที่ทรงพลังมาก!"เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"!"หวนจีที่ทำปากจุๆกระซิบให้นางเงียบ.
เซียนเซียนที่แลบลิ้นเล็ก,และไม่กล่าวอะไรต่อไป.
ทุกคนที่รอคอยเซียนเซิงซืออย่างใจเย็น.
ทะเลหมิงฉีทั้งหมดที่กำลังหมุนวน,การหมุนที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ,เกาะตรงกลางส่วนของเป่าเอ๋อเองก็จมลงใต้ทะเลช้าๆเช่นกัน.
"ขบถ,หยินหยางผันแปร!"เซียนเซิงซือที่กล่าวเสียงดัง.
"ตูมมมมมมม!"ทะเลหมิงฉีที่เกิดระเบิดเสียงดัง.
"หมุนจักรวาล!"
"ทวนกลับฟ้าดิน!"
"ผันแปรสรรพสิ่ง!"
"เปลี่ยนหลักเป็นรอง!"
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในโลกเขตแดนแปลงเวลา,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวในทันที,ผู้ฝึกตนทุกคนที่อยู่ด้านในที่หยุดนิ่งไปในทันที,ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องตื่นตระหนักรับรู้เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวนี้,เกิดอะไรขึ้น?
รอบๆทะเลหมิงฉี,มีผู้ฝึกตนไม่น้อยที่เข้ามารายล้อม,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาสามารถมองเห็นแสงสีฟ้าที่พวยพุ่งขึ้น,กินบริเวณที่กว้างใหญ่ทั่วทั้งทะเล.
ขณะมีบางคนที่ต้องการพุ่งเข้าไป,ทว่าถูกกันเอาไว้ด้วยเสนาธิการของต้าเจิ้งในทันที.
"ศิษย์พี่,อย่าเข้าไป,ด้านในมีเซียนเซิงซือ!"คนผู้หนึ่งที่เร่งรีบเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
บุรุษที่ถูกห้ามหันหน้ากลับมา,ขมวดคิ้ว,"เซียนเซิงซือ,แล้วอย่างไร?"
"เซียนเซิงซือคือคนควบคุมเทพอสูรกว่าร้อยตนก่อนหน้านี้! สังหารเหล่าเสวียน,เหล่าหวง!"
"กว่าหนึ่งร้อยตน? ใครถูกสังหารนะ?
เจ้าล้อเล่นแล้ว?"ศิษย์พี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"เทพปิศาจ,เทพปิศาจตำหนึ่งที่พวกเราพบก่อนหน้านี้,เขาควบคุมมันกว่าหนึ่งร้อยตน,เขาฉีกร่างเหล่าหวง,เหล่าเสวียนนิกายใต้เสวียนหวง,กัดกินร่างและวิญญาณหายไปหมด,ข้ามีหยกบันทึก,ท่าดูเอง!"ศิษย์น้องเอ่ย.
ไม่ต้องเอ่ยอะไรมาก,ศิษย์พี่ที่รับหยกบันทึก,พร้อมกับจดจ้องมองด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ,ใบหน้ากลายเป็นดำมืด,หน้าผากหลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมาอย่างไม่ตั้งใจ,เซียนเซิงซือที่ควบคุมเทพปิศาจ,หากเขาเร่งรีบเข้าไป,ไม่ใช่แส่หาความตาอย่างงั้นรึ?
เทพปิศาจกว่าร้อยตน? น่าขันรึ? ยังเป็นคนอีกรึ?
..........................................
..................
......
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ขวางผู้คนเอาไว้ด้านนอก,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารายล้อม,แต่ก็ไม่มีใครกล้าทะลวงเข้าไปด้านในเช่นกัน.
แม้นว่าจะมีบางคนที่ต้องการลอง,ทว่าด้วยการนำของจงเทียน,ก็ถูกสังหารไปในทันที,นี่คือการลงโทษและเตือนคนอื่นๆ,หลังจากที่สังหารไปแล้ว
7-8
คน,ทุกอย่างก็กลับมาสงบ,ทว่าเสียงเล่าขานเกี่ยวกับต้าเจิ้งก็ดังขึ้นมากยิ่งกว่าเดิม.
ภาพพจน์ของต้าเจิ้งที่ถูกยกระดับอีกครั้ง,บางที,หลังจากงานใต้หว่านฝูผานนี้จบลง,คงมีคนอีกไม่น้อยที่ต้องการเข้าร่วมเป็นคนของต้าเจิ้ง.
"ผสาน ~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงซือที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ฟี่~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”ศพปราชญ์เทพที่สั่นไหวไปมา.
ลึกลงไปในแม่น้ำ,ห้วงมิติที่ใหญ่โต,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์เกิดขึ้น,การระเบิดที่ดังกึกก้องเกิดขึ้นเป็นระยะ.
ภายในทะเลหมิงฉี,จงซานที่จับจ้องมองเกาะทั้งสอง,ที่กำลังเคลื่อนที่เข้าหากันช้าๆ.
"ตูมมมมมม!"
เกาะทั้งสองที่เคลื่อนที่ชนกัน,ก่อนที่จะค่อยๆผสานเข้าหากันอย่างแปลกประหลาด.
"ครืนนนนน!”
บนเกาะแสงสีแดงที่พุ่งออกไป.
”..!”
เสียงของเป่าเอ๋อที่เผยความเจ็บปวดออกมา,จงซานที่กำหมดแน่น,ภายในใจที่สั่นไหว,บีบรัด,หากแต่จำเป็นต้องรอ.
เวลาที่ผ่านไปถึงหนึ่งวัน:"ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทุกอย่างที่สงบลง,เสียงของเป่าเอ๋อที่เจ็บปวดก็หยุดลงเช่นกัน,แสงสีฟ้ารอบๆที่ค่อยๆสลายหายไป.
ลึกลงไปในทะเลหมิงฉี,เกาะขนาดใหญ่สองเกาะผสานเข้าหากัน,เวลานี้มันลดขนาดลงเหลือไม่กี่ร้อยจั้ง,ฟ้าดินที่ค่อยๆสงบนิ่ง.
"เฉินไม่ทำให้เซิ่งหวังผิดหวัง!"เซียนเซิงซือที่ใบหน้าซีดขาว,ปาดเหงื่อ,เผยยิ้มด้วยความพึงพอใจออกมา.
"รบกวนเซียนเซิงซือแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
ไร้ซึ่งลังเล,จงซานที่เปิดใช้งานเนตรนิมิตดี!
แสงสีแดงที่ปกคลุมเซียนเซิงซือ,จินเผิงและเต้าเหรินถู.
"ขอบพระทัยเซิ่งหวัง!"คนทั้งสามที่กล่าวขอบคุณด้วยความเคารพในทันที.
"ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ,พวกเจ้าสมควรได้รับ,รักษาตัวให้ดี!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"คนทั้งสามรับคำ.
"หวนจี,แจ้งไปยังเทียนเอ๋อและคนอื่นๆกลับมา,เซียนเซียนคุ้มกันเซียนเซิงซือและพวกก่อนชั่วคราว!"จงซานเอ่ย.
"อืม!"สตรีทั้งสองรับคำในทันที.
จงซานเร่งรีบบินลงไปที่เกาะ.
อย่างรวดเร็ว,จงซานลงไปที่เกาะที่เวลานี้เกาะอยู่ในสภาพที่ไม่น่าดูนัก.
บนเกาะเหลือเพียงเป่าเอ๋อคนเดียว,ผมเผ้าของนางที่กะเซอะกระเซิ่ง,ใบหน้าที่เหนื่อยล้าหมดเรี่ยวแรง,นางที่หลับตาบำเพ็ญลมหายใจ,ร่างกายรอบๆที่เปล่งประกายแสงสีแดง.
จงซานที่หยุดนิ่งค่อยคุ้มกันเป่าเอ๋อ,รอคอยนางจนผ่านไปหนึ่งวัน,เป่าเอ๋อที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา.
"เหล่าเยว่,อันตรายมาก!"ดวงตาทั้งสองข้างของเป่าเอ๋อที่หลั่งน้ำตาออกมา.
จงซานเข้าไปกอดเป่าเอ๋อ,พร้อมกับลูบผมของนางอย่างนุ่มนวล.
จงซานที่เริ่มหวีผมให้กับเป่าเอ๋อด้วยตัวเอง,พร้อมกับถอนหายใจ,"ใช่,อันตรายมาก,เจ้าตำหนักกลางคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะอยู่ในระดับสิบขั้นปลาย,หากวันนี้ไม่สำเร็จ,ก็ไม่รู้วันใหนนางจะมาขโมยเจ้าไป!"
กับคำพูดที่เป็นห่วงเป็นใย,ทำให้เป่าเอ๋อหน้าแดงเล็กน้อย.
"ตอนนี้รู้สึกอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน.
"ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว,นอกจากนี้ข้ายังมีระดับเซียนบรรพชนขั้นที่
10 ,ทว่ามันยังไม่คุ้นเคย,ต้องการเวลาสักวันก็คงดีขึ้น!"เป่าเอ๋อที่เอ่ยออกมารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย.
"เซียนบรรพชนขั้นที่สิบอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นก็เท่ากับกุยเอ๋อแล้ว!"จงซานที่เผยยิ้มขมๆพลางถอนหายใจ.
จงซานที่เผยท่าทางอิจฉาเล็กน้อย,พลังฝึกตนเช่นนี้,ยกระดับได้อย่างง่ายดาย,แตกต่างจากเขาที่ต้องพยายามอย่างหนัก,ใช้ทั้งแรงกายและสมองไปเป็นจำนวนมาก.
เป่าเอ๋อควรจะดีใจ,นางที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่
10! เทียบกับกุยเอ๋อ,ที่นางต้องทนทุกข์เจ็บปวดมาหลายปี,ถึงจะได้ยกระดับที่บ้าคลั่งเช่นนั้น,จงเทียนบุตรของเขาเอง,เวลานี้ก็มีระดับ
9 เซียนบรรพชนขั้นปลายแล้วเช่นกัน.
"กุยเอ๋อ?
เจี่ยเจี๋ยกุยเอ๋อ?"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่จำเป็นต้องกังวล,มีข้าอยู่!"จงซานที่เผยยิ้มลูบหัวของเป่าเอ๋อเบาๆ.
"อืม!"เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มออกมาอีกครั้ง.
เมื่อจงซานนำเป่าเอ๋อออกมาจากเกาะ,เซียนเซิงซือ,จินเผิง,เต้าเหรินถูก็ฟื้นจากอาการบาดเจ็บทั้งหมดแล้ว,เหล่าเซียนบรรพชนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ที่ลอบมองจินเผิงและเต้าเหรินถูหมายความว่าอย่างไร?
ก่อนหน้านี้ทั้งสองที่บาดเจ็บไปจนถึงรากฐาน,แทบจะไม่ร้อง,ทว่าหลังจากที่พวกเขากลับมา,พวกเขาเพียงแค่นั่งบำเพ็ญลมหายใจ,กลับฟื้นคืนสภาพหายจากอาการบาดเจ็บเป็นปลิดทิ้งเลยรึ?เซิ่งหวังมอบของวิเศษใดกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่บาดเจ็บไปจนถึงรากฐาน,กลับสามารถฟื้นคืนกลับมาได้อย่างรวดเร็วเลยรึ?
เหล่าคนของต้าเจิ้งที่ดวงตาสั่นไหวผยท่าทางลึกลับซับซ้อน,พวกเขาในเวลนี้แม้แต่เต็มไปด้วยความอยากรู้ในตัวของจงซาน.
"ฟู่หวง,รอบๆทะเลหมิงฉีนั้นมีคนเป็นจำนวนมาก!"จงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่จำเป็นต้องสนใจ,ตอนนี้เป้าหมายหลักที่คิดถึงพิธีใต้หว่านฝูผานก็พอ,ตอนนี้เจ้าจะต้องกลายเป็นปราชญ์เทพให้ได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"แต่ว่า,เท่าที่ฟังจากเซียนเซิงซือมา,พลังฝึกตนของมู่โห่วนั้นเพิ่มขึ้นมากมาย,ข้าคิดว่ามู่โห่วน่าจะ.....!"จงเทียนที่เอ่ยแย้ง.
"มู่โห่วของเจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นปราชญ์เทพ!"จงซานที่ส่ายหน้าปฏิเสธไปในทันที.
เหล่าเซียนบรรพชนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,พวกเขาที่ตระหนักได้ถึงความหาญกล้าของต้าเจิ้ง,นี่มัน,สถานการณ์เช่นนี้?
ตำแหน่งปราชญ์เทพจะเป็นของต้าเจิ้งรึ? เรื่องเช่นนี้,หากคนด้านนอกรู้พวกเขาจะรู้สึกเช่นไรที่ตำแหน่งปราชญ์เทพได้ถูกกำหนดไว้แล้ว?
Chapter 1322 Bao'er 10-layer Heaven
宝儿十重天
เป่าเอ๋อบรรพชนขั้นสิบ.
จงซานที่ลอยอยู่บนอากาศ,จดจ้องมองไปยังด้านในส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาเบาๆ,"เป่าเอ่อไม่ได้อยู่บนเกาะนั่น! เจ้านิกายกลางเพียงแค่เข้าร่วมการเดิมพันเท่านั้น!"
"เข้าร่วม?"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จินเผิง,ยกเว้นจงเทียน,เสนาธิการคนอื่นๆเผยท่าทางตกใจขึ้นด้วย,แผนซ้อนแผนอย่างงั้นรึ?
"จงซาน,นางเข้าไปด้านในแล้ว! ข้าแสดงได้ดี!"เซียนเซียนที่บินมาจากที่ไกลออกไปด้วยความตื่นเต้น.
แสดงได้ดี?
ทุกคนที่จ้องมองเซียนเซียนด้วยความประหลาดใจ.
เห็นทุกคนที่จ้องมองมาด้วยความอัศจรรย์ใจ,เซียนเซียนยิ่งเผยท่าทางพอใจมาก,การการต่อสู้นี้,นางที่เป็นคัดจัดสรรเรื่องเวลาอย่างชาญฉลาด,นางเป็นตัวสำคัญ,ที่ทำให้แผนสำเร็จ,แน่นอนว่าเซียนเซียนย่อมรู้สึกดีใจเป็นธรรมดา.
จงซานไม่ได้แย้งเซียนเซียน,ทว่ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ดีมาก,เจ้ามีทักษะการแสดงที่ยอดเยี่ยม,ชั้นหนึ่งอย่างแน่นอน!"
"อิ อิ แน่นอนอยู่แล้ว!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาอย่างภาคภูมิในทันที.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ลึกเข้าไปในทะเลสาวทะเลปราณที่ระเบิดดังสนั่น,ก่อนที่แรงกดดันอันหนักหน่วงที่โถมลงมาก,เกาะใจกลางที่หมุนวนโคจรอย่างรวดเร็ว.
พลังที่มองไม่เห็นจากทะเลปราณ,ปะทุระเบิดออกมา,เกาะที่เจ้าตำหนักกลางเข้าไป,จมลงในทะเลในทันที,ค่ายกลกำราบ
ทำงานกดทับลงด้านล่างทันที,และเจ้าตำหนักกลางเองกำลังขัดขืนอย่างสุดกำลัง.
"เจ้าตำหนักกลางทรงพลังจริงๆ!"จินเผิงที่ลากแขนที่ใช้งานไม่ได้กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ท่านพ่อ(ฟู่โหว)!"จงเทียนที่บินเข้ามาหา.
"ทำได้ดี,ข้าจะส่งสัญญาณไปให้มู่โห่วเจ้าก่อน!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"อืม!"จงเทียนที่ก้าวไปยืนด้านหลังจงซาน.
จงซานที่นำหนูสัญญาณจากโลกเขตแดนเทวะของเขาออกมาพร้อมกับทำลายมัน.
บนเกาะ,เผ่าเอ๋อที่รอคอยให้เซียนเซียนกลับมา,ทันใดนั้นนางที่สัมผัสได้ว่าหยกสัญญาณในอกเสื้อแตกพังทะลาย.
หยกพังทลาย? ใบหน้าของเป่าเอ๋อสั่นไหว,ก่อนจะนำผ้าปักลายออกมา,ก่อนหน้านี้,จงซานมอบให้นาง,หากว่าหยกสัญญาณพังทลายให้นำมันออกมา.
เป่าเอ่อที่นำผ้าปักลายออกมา,ก่อนที่จะมีข้อความที่จงซานเขียนด้วยมือของเขาอยู่ในนั้น.
"เจ้าจงทำตามสิ่งที่เขียนไว้ในนี้,เป่าเอ๋อ,เกี่ยวกับสิ่งที่ข้าให้ทำอย่าได้ใต่ถาม,รอไหว้หลังจากนี้,เจ้าจะรู้เอง!"
แม้นว่าเป่าเอ๋อจะค่อยข้างจริงจังมาก,หลายวันมานี้,เหล่าเยว่,เซียนเซียนที่แสดงท่าทางแปลกๆออกมา,ทว่าเป่าเอ๋อก็เชื่อเหล่าเยว่,ย่อมมีเป้าหมายบางอย่างแน่นอน.
"ย๊ากกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทะเลปราณที่หนักหนักหน่วงรุนแรง,กดทับลงไปบนร่างของเจ้าตำหนักกลาง,แน่นอนว่านางยังปลอดภัย,แต่น่าเสียดายที่ค่ายกลนั้นถูกเปิดใช้งานไปเรียบร้อยแล้ว.
พลังปราณที่หนักหน่วงรุนแรงที่มากมายมหาศาลที่สะกดเจ้าตำหนักกลาง,ไม่มีทางที่เจ้าตำหนักกลางจะทะลวงค่ายกลออกมาได้.
จงซานที่จอ้งมองไปยังทะเลพร้อมกับถอนหายใจ,"เจ้าไม่ควรที่จะคิดร้ายต่อเป่าเอ๋อ,ในเมื่อไม่สามารถห้ามได้,ก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเป่าเอ๋อซะ!"
"จงซาน,เจี่ยเจี๋ยเป่าเอ๋อจะเป็นไรหรือไม่?"เซียนเซียนที่เอ่ยถามด้วยความกังวล.
"ไม่เป็นอะไร,โปรดวางใจ!"จงซานที่กล่าวปลอบอย่างอ่อนโยน.
"อืม!”
”~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงฟ้าดินที่เผยความเคารพ,และความโศกเศร้าออกมาพร้อมๆกันดังขึ้นจากห้วงอากาศ.
"เซียนเซิงซือมา!"จินเผิงที่อุทานออกมาในทันที.
เป็นความจริง,จากที่ไกลออกไป,ปรากฏร่างสองร่างที่หน้าตาเหมือนกันกำลังบินตรงมาด้วยความเร็ว.
กับใบหน้าที่เหมือนกันกับเซียนเซิงซือ,ทำให้เหล่าเซียนบรรพชนหลายคนเผยท่าทางแปลกประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,เฉินทำให้ล่าช้า!"เซียนเซิงซือกล่าวขออภัย.
"จัดการแล้วรึ?"จงซานสอบถาม.
"ครับ!"เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึก,พยักหน้ารับ.
"เริ่มได้,ผสานตัดสามศพ,เปลี่ยนหลักเป็นรอง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือรับคำในทันที.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,พวกเจ้าได้รับบาดเจ็บ,ไปพักก่อน,ให้เซียนเซียนและหวงจีอยู่ที่นี่คอยคุ้มกันข้าและเซียนเซิงซือ,ส่วนเสนาธิการคนอื่นๆให้ออกไปคุ้มกันทุกคนรอบๆทะเลหมิงฉีห้าไม่ให้ใครเข้าใกล้เด็ดขาด!"จงซานที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำทันที.
จากนั้นเหล่าเสนาธิการที่แยกย้ายไปคนละทิศทาง,เซียนเซิงซือที่นั่งขัดสมาธิบนอากาศ,ศพปราชญเทพเองก็ด้วย,ทั้งสองเริ่มร่ายอาคมที่ไม่มีใครเข้าใจออกมา.
"วูซซซซซซซ!"
ทะเลหมิงฉีที่แผ่แสงสีฟ้าออกมาในทันที,แสงสีฟ้าที่ย้อมท้องฟ้าทั้งหมดอย่างรวดเร็ว.
ทะเลหมิงฉีที่กำลังหมุนวนโคจรอย่างรวดเร็ว.
"เป็นกลิ่นอายที่ทรงพลังมาก!"เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"!"หวนจีที่ทำปากจุๆกระซิบให้นางเงียบ.
เซียนเซียนที่แลบลิ้นเล็ก,และไม่กล่าวอะไรต่อไป.
ทุกคนที่รอคอยเซียนเซิงซืออย่างใจเย็น.
ทะเลหมิงฉีทั้งหมดที่กำลังหมุนวน,การหมุนที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ,เกาะตรงกลางส่วนของเป่าเอ๋อเองก็จมลงใต้ทะเลช้าๆเช่นกัน.
"ขบถ,หยินหยางผันแปร!"เซียนเซิงซือที่กล่าวเสียงดัง.
"ตูมมมมมมม!"ทะเลหมิงฉีที่เกิดระเบิดเสียงดัง.
"หมุนจักรวาล!"
"ทวนกลับฟ้าดิน!"
"ผันแปรสรรพสิ่ง!"
"เปลี่ยนหลักเป็นรอง!"
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในโลกเขตแดนแปลงเวลา,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวในทันที,ผู้ฝึกตนทุกคนที่อยู่ด้านในที่หยุดนิ่งไปในทันที,ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องตื่นตระหนักรับรู้เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวนี้,เกิดอะไรขึ้น?
รอบๆทะเลหมิงฉี,มีผู้ฝึกตนไม่น้อยที่เข้ามารายล้อม,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาสามารถมองเห็นแสงสีฟ้าที่พวยพุ่งขึ้น,กินบริเวณที่กว้างใหญ่ทั่วทั้งทะเล.
ขณะมีบางคนที่ต้องการพุ่งเข้าไป,ทว่าถูกกันเอาไว้ด้วยเสนาธิการของต้าเจิ้งในทันที.
"ศิษย์พี่,อย่าเข้าไป,ด้านในมีเซียนเซิงซือ!"คนผู้หนึ่งที่เร่งรีบเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
บุรุษที่ถูกห้ามหันหน้ากลับมา,ขมวดคิ้ว,"เซียนเซิงซือ,แล้วอย่างไร?"
"เซียนเซิงซือคือคนควบคุมเทพอสูรกว่าร้อยตนก่อนหน้านี้! สังหารเหล่าเสวียน,เหล่าหวง!"
"กว่าหนึ่งร้อยตน? ใครถูกสังหารนะ?
เจ้าล้อเล่นแล้ว?"ศิษย์พี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"เทพปิศาจ,เทพปิศาจตำหนึ่งที่พวกเราพบก่อนหน้านี้,เขาควบคุมมันกว่าหนึ่งร้อยตน,เขาฉีกร่างเหล่าหวง,เหล่าเสวียนนิกายใต้เสวียนหวง,กัดกินร่างและวิญญาณหายไปหมด,ข้ามีหยกบันทึก,ท่าดูเอง!"ศิษย์น้องเอ่ย.
ไม่ต้องเอ่ยอะไรมาก,ศิษย์พี่ที่รับหยกบันทึก,พร้อมกับจดจ้องมองด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ,ใบหน้ากลายเป็นดำมืด,หน้าผากหลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมาอย่างไม่ตั้งใจ,เซียนเซิงซือที่ควบคุมเทพปิศาจ,หากเขาเร่งรีบเข้าไป,ไม่ใช่แส่หาความตาอย่างงั้นรึ?
เทพปิศาจกว่าร้อยตน? น่าขันรึ? ยังเป็นคนอีกรึ?
..........................................
..................
......
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ขวางผู้คนเอาไว้ด้านนอก,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มารายล้อม,แต่ก็ไม่มีใครกล้าทะลวงเข้าไปด้านในเช่นกัน.
แม้นว่าจะมีบางคนที่ต้องการลอง,ทว่าด้วยการนำของจงเทียน,ก็ถูกสังหารไปในทันที,นี่คือการลงโทษและเตือนคนอื่นๆ,หลังจากที่สังหารไปแล้ว
7-8
คน,ทุกอย่างก็กลับมาสงบ,ทว่าเสียงเล่าขานเกี่ยวกับต้าเจิ้งก็ดังขึ้นมากยิ่งกว่าเดิม.
ภาพพจน์ของต้าเจิ้งที่ถูกยกระดับอีกครั้ง,บางที,หลังจากงานใต้หว่านฝูผานนี้จบลง,คงมีคนอีกไม่น้อยที่ต้องการเข้าร่วมเป็นคนของต้าเจิ้ง.
"ผสาน ~~~~~~~~~!”
เซียนเซิงซือที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ฟี่~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”ศพปราชญ์เทพที่สั่นไหวไปมา.
ลึกลงไปในแม่น้ำ,ห้วงมิติที่ใหญ่โต,หลุมดำที่ใหญ่ยักษ์เกิดขึ้น,การระเบิดที่ดังกึกก้องเกิดขึ้นเป็นระยะ.
ภายในทะเลหมิงฉี,จงซานที่จับจ้องมองเกาะทั้งสอง,ที่กำลังเคลื่อนที่เข้าหากันช้าๆ.
"ตูมมมมมม!"
เกาะทั้งสองที่เคลื่อนที่ชนกัน,ก่อนที่จะค่อยๆผสานเข้าหากันอย่างแปลกประหลาด.
"ครืนนนนน!”
บนเกาะแสงสีแดงที่พุ่งออกไป.
”..!”
เสียงของเป่าเอ๋อที่เผยความเจ็บปวดออกมา,จงซานที่กำหมดแน่น,ภายในใจที่สั่นไหว,บีบรัด,หากแต่จำเป็นต้องรอ.
เวลาที่ผ่านไปถึงหนึ่งวัน:"ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทุกอย่างที่สงบลง,เสียงของเป่าเอ๋อที่เจ็บปวดก็หยุดลงเช่นกัน,แสงสีฟ้ารอบๆที่ค่อยๆสลายหายไป.
ลึกลงไปในทะเลหมิงฉี,เกาะขนาดใหญ่สองเกาะผสานเข้าหากัน,เวลานี้มันลดขนาดลงเหลือไม่กี่ร้อยจั้ง,ฟ้าดินที่ค่อยๆสงบนิ่ง.
"เฉินไม่ทำให้เซิ่งหวังผิดหวัง!"เซียนเซิงซือที่ใบหน้าซีดขาว,ปาดเหงื่อ,เผยยิ้มด้วยความพึงพอใจออกมา.
"รบกวนเซียนเซิงซือแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
ไร้ซึ่งลังเล,จงซานที่เปิดใช้งานเนตรนิมิตดี!
แสงสีแดงที่ปกคลุมเซียนเซิงซือ,จินเผิงและเต้าเหรินถู.
"ขอบพระทัยเซิ่งหวัง!"คนทั้งสามที่กล่าวขอบคุณด้วยความเคารพในทันที.
"ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ,พวกเจ้าสมควรได้รับ,รักษาตัวให้ดี!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"คนทั้งสามรับคำ.
"หวนจี,แจ้งไปยังเทียนเอ๋อและคนอื่นๆกลับมา,เซียนเซียนคุ้มกันเซียนเซิงซือและพวกก่อนชั่วคราว!"จงซานเอ่ย.
"อืม!"สตรีทั้งสองรับคำในทันที.
จงซานเร่งรีบบินลงไปที่เกาะ.
อย่างรวดเร็ว,จงซานลงไปที่เกาะที่เวลานี้เกาะอยู่ในสภาพที่ไม่น่าดูนัก.
บนเกาะเหลือเพียงเป่าเอ๋อคนเดียว,ผมเผ้าของนางที่กะเซอะกระเซิ่ง,ใบหน้าที่เหนื่อยล้าหมดเรี่ยวแรง,นางที่หลับตาบำเพ็ญลมหายใจ,ร่างกายรอบๆที่เปล่งประกายแสงสีแดง.
จงซานที่หยุดนิ่งค่อยคุ้มกันเป่าเอ๋อ,รอคอยนางจนผ่านไปหนึ่งวัน,เป่าเอ๋อที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา.
"เหล่าเยว่,อันตรายมาก!"ดวงตาทั้งสองข้างของเป่าเอ๋อที่หลั่งน้ำตาออกมา.
จงซานเข้าไปกอดเป่าเอ๋อ,พร้อมกับลูบผมของนางอย่างนุ่มนวล.
จงซานที่เริ่มหวีผมให้กับเป่าเอ๋อด้วยตัวเอง,พร้อมกับถอนหายใจ,"ใช่,อันตรายมาก,เจ้าตำหนักกลางคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะอยู่ในระดับสิบขั้นปลาย,หากวันนี้ไม่สำเร็จ,ก็ไม่รู้วันใหนนางจะมาขโมยเจ้าไป!"
กับคำพูดที่เป็นห่วงเป็นใย,ทำให้เป่าเอ๋อหน้าแดงเล็กน้อย.
"ตอนนี้รู้สึกอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน.
"ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว,นอกจากนี้ข้ายังมีระดับเซียนบรรพชนขั้นที่
10 ,ทว่ามันยังไม่คุ้นเคย,ต้องการเวลาสักวันก็คงดีขึ้น!"เป่าเอ๋อที่เอ่ยออกมารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย.
"เซียนบรรพชนขั้นที่สิบอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นก็เท่ากับกุยเอ๋อแล้ว!"จงซานที่เผยยิ้มขมๆพลางถอนหายใจ.
จงซานที่เผยท่าทางอิจฉาเล็กน้อย,พลังฝึกตนเช่นนี้,ยกระดับได้อย่างง่ายดาย,แตกต่างจากเขาที่ต้องพยายามอย่างหนัก,ใช้ทั้งแรงกายและสมองไปเป็นจำนวนมาก.
เป่าเอ๋อควรจะดีใจ,นางที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนขั้นที่
10! เทียบกับกุยเอ๋อ,ที่นางต้องทนทุกข์เจ็บปวดมาหลายปี,ถึงจะได้ยกระดับที่บ้าคลั่งเช่นนั้น,จงเทียนบุตรของเขาเอง,เวลานี้ก็มีระดับ
9 เซียนบรรพชนขั้นปลายแล้วเช่นกัน.
"กุยเอ๋อ?
เจี่ยเจี๋ยกุยเอ๋อ?"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่จำเป็นต้องกังวล,มีข้าอยู่!"จงซานที่เผยยิ้มลูบหัวของเป่าเอ๋อเบาๆ.
"อืม!"เป่าเอ๋อที่เผยยิ้มออกมาอีกครั้ง.
เมื่อจงซานนำเป่าเอ๋อออกมาจากเกาะ,เซียนเซิงซือ,จินเผิง,เต้าเหรินถูก็ฟื้นจากอาการบาดเจ็บทั้งหมดแล้ว,เหล่าเซียนบรรพชนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ที่ลอบมองจินเผิงและเต้าเหรินถูหมายความว่าอย่างไร?
ก่อนหน้านี้ทั้งสองที่บาดเจ็บไปจนถึงรากฐาน,แทบจะไม่ร้อง,ทว่าหลังจากที่พวกเขากลับมา,พวกเขาเพียงแค่นั่งบำเพ็ญลมหายใจ,กลับฟื้นคืนสภาพหายจากอาการบาดเจ็บเป็นปลิดทิ้งเลยรึ?เซิ่งหวังมอบของวิเศษใดกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่บาดเจ็บไปจนถึงรากฐาน,กลับสามารถฟื้นคืนกลับมาได้อย่างรวดเร็วเลยรึ?
เหล่าคนของต้าเจิ้งที่ดวงตาสั่นไหวผยท่าทางลึกลับซับซ้อน,พวกเขาในเวลนี้แม้แต่เต็มไปด้วยความอยากรู้ในตัวของจงซาน.
"ฟู่หวง,รอบๆทะเลหมิงฉีนั้นมีคนเป็นจำนวนมาก!"จงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่จำเป็นต้องสนใจ,ตอนนี้เป้าหมายหลักที่คิดถึงพิธีใต้หว่านฝูผานก็พอ,ตอนนี้เจ้าจะต้องกลายเป็นปราชญ์เทพให้ได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"แต่ว่า,เท่าที่ฟังจากเซียนเซิงซือมา,พลังฝึกตนของมู่โห่วนั้นเพิ่มขึ้นมากมาย,ข้าคิดว่ามู่โห่วน่าจะ.....!"จงเทียนที่เอ่ยแย้ง.
"มู่โห่วของเจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นปราชญ์เทพ!"จงซานที่ส่ายหน้าปฏิเสธไปในทันที.
เหล่าเซียนบรรพชนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,พวกเขาที่ตระหนักได้ถึงความหาญกล้าของต้าเจิ้ง,นี่มัน,สถานการณ์เช่นนี้?
ตำแหน่งปราชญ์เทพจะเป็นของต้าเจิ้งรึ? เรื่องเช่นนี้,หากคนด้านนอกรู้พวกเขาจะรู้สึกเช่นไรที่ตำแหน่งปราชญ์เทพได้ถูกกำหนดไว้แล้ว?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น