Immortality Chapter 1316 The deep sea of qi lays an ambush, who is the prey?
Chapter 1316 The deep sea of qi lays an
ambush, who is game?
冥气海设伏,谁是猎物?
ซุ่มโจมตีในทะเลหมิงฉี,โจมตีใคร?
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น,ภายในโลกเปลี่ยนเวลา.
เจ้าตำหนักปราณที่ประกบมือเข้าด้วยกัน,ที่ด้านหน้านั้นมีปิศาจร้ายผมแดงขนาดพันจั้ง,เจ้าตำหนักกลางที่เริ่มสวดมน,ปลดปล่อยแสงสีทองออกมา,แสงสีทองที่ปกคลุมปิศาจผมแดงทันที,ก่อนที่มันจะสั่นไหวไปมา,ด้วยเสียงสวดมนต์ของเจ้าตำหนักกลาง,ท้ายที่สุดมันก็เงียบลง.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,แสงสีทองหายไป,วิญญาณร้ายปิศาจผมแดงได้กลายเป็นภูติร่างทองไปแล้ว,ก่อนที่มันจะคำนับเจ้าตำหนักกลาง,จากนั้นก็บินตรงไปยังทิศทางของเสาสวรรค์สีทองทันที.
จ้องมองภูติที่ใหญ่ยักษ์จากไป,เจ้าตำหนักกลางที่ถอนหายใจยาว.
นางที่ปากเหงื่อเบาๆ,ก่อนที่จะบ่นพึมพำกับตัวเอง,"ดูเหมือนว่าถึงเวลาผสานร่างศพควบคุมแล้ว,เพียงแต่,กลุ่มของจงซานไม่แยกออกจากกันเลย,ทำให้ยากที่จะหาโอกาสได้!"
อีกฝั่งหนึ่ง,ในห้องโถงในโลกเปลี่ยนเวลา,เสียงของเหล่าเสวียนที่ดังออกมาทันที.
"พบแล้ว!"
ภายในห้องโถง,มีดวงตาขนาดใหญ่อยู่ในบ่อน้ำ,ที่ปล่อยปราณทมิฬที่หนาแน่นออกมา,คนทั่วไปนั้นไม่มีทางที่จะเข้าใจที่พิเศษนี้ได้,ทว่าเหล่าเสวียนนั้นกลับสามารถใช้ปราณทมิฬในการตรวจจับได้.
"ที่ใหน?"เหล่าหวงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ทะเลหมิงฉี,คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนเซิงซือจะหาทะเลหมิงฉีพบ?
นี่เข้ารู้จักโลกเปลี่ยนเวลาได้ดีขนาดนั้นเลยรึ?"เหล่าเสวียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ทะเลหมิงฉี?
เขาหาสถานที่ดังกล่าวพบได้จริงๆ,ให้หนึ่งร้อยเทพปิศาจถอยออกมาก่อน,ให้ข้าไปถึงที่นั่นค่อยจัดการ,เรื่องนี้ชักช้าไม่ได้,พวกเราจะต้องไปตอนนี้!"เหล่าหวงที่เอ่ยออกมาอย่างรีบร้อย.
"ดี!"เหล่าเสวียนที่พยักหน้ารับ.
----------------------------------------------------------------
โลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา.
สถานที่ดังกล่าวมีปราณศพที่หนาแน่,มากมายมีหมอกหนำเต็มไปหมด,พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยความมืดมิดและหนาวเย็น,แม้แต่ต้นไม้ทั้งหมดยังถูกแช่แข็ง.
สถานที่แห่งนี้,ต้าเซียนทั่วไปยากที่จะต้านความหนาวเย็นได้,เซิ่งกงเป้าจึงนำเพียงเซียนโบราณเข้าไป,ให้ต้าเซียนรออยู่ด้านนอก.
ที่นี่,ยกเว้นหวนจีและเป่าเอ๋อ,ผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับเซียนบรรพชน,รวมจงซานแล้ว,มีเซียนบรรพชนทั้งหมด
14 คน.
"ที่นี่,สัมผัสเทวะไม่สามารถใช้ออกมาได้ง่ายๆ,ความมืดมนความหนาวเย็นนี้,สามารถที่จะกัดกร่อนสัมผัสเทวะได้!"จินเผิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ที่มุมหนึ่งของทะเลหมิงฉีนั้น,มีปราณศพที่หนาแน่น,ปราณหยินมากมายเต็มไปหมด,ที่ด้านหน้าของทะเลหมิงฉี,ปราณหยินที่มากมายนั้นจนกลั่นกลายเป็นของเหลว,จนกลายเป็นทะเลที่ลึกเป็นอย่างมาก,หากเซียนโบราณลงไปในน้ำแล้วล่ะก็จะต้องกลายเป็นศพอย่างแน่นอน."เซียนเซิงซือที่กล่าวตอบ.
สามารถหลอมเซียนโบราณได้เลยอย่างงั้นรึ?
ภายในใจของจินเผิงที่รู้สึกเย็นยะเยือบ,"พวกเรามาที่นี่เพื่อทำอะไร?"
"เกี่ยวกับพิธีใต้หว่านฝูผานนั้น,สิ่งที่ต้องทำและผ่านมันไป,คือพบกับเทพปิศาจ,หลังจากที่พบมันและชำระล้างมันได้แล้ว,ขั้นสุดท้าย,ถึงจะเป็นการเริ่มพิธีอย่างเป็นทางกลาง! สถานที่แห่งนี้,ก็คือสถานที่มีเทพปิศาจมากที่สุด!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
"ปิศาจร้ายที่ไท่จื่อจัดการตอนนี้มากพอแล้ว,ด้วยพลังฝึกตนเซียนบรรพชนขั้นที่เก้า,เทพปิศาจก็ไม่ควรยากที่จะจัดการ,จากนี้ขอให้ไท่จื่อแสดงพลังออกมาเต็มที่!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"ขอบคุณเซียนเซิงซือ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ทุกท่าน,สิ่งที่ต้องทำ,ก็คือค้นหาตำแหน่งของเทพปิศาจให้กับไท่จื่อ!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เทพปิศาจ?
แล้วเทพปิศาจมีใบหน้าท่าทางอย่างไร?"เซียนเซียนเอ่ยออกมา.
"รอบๆทะเลหมิงฉีนี้,ไม่มีเจตภูติอื่นแน่นอน,มีเพียงเทพปิศาจ,ขอเพียงมีวิญญาณใดโจมตีออกมา,นั่นก็คือเทพปิศาจ!"เซียนเซิงซือตอบ.
"ได้,จงเทียน,เจ้าอยู่ที่นี่,พวกเราจะไปหากเทพปิศาจล่อมาให้เจ้าเอง!"เซียนเซียนกล่าวออกมาในทันที.
"ตกลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,พวกเรา!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
กลุ่มเซียนบรรพชนที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,มีเพียงจงเทีย,จงซาน,เป่าเอ๋อ,สามคนที่รอคอยอยู่ตำแหน่งเดิม.
"เหล่าเยว่,ที่นี่มืดมิด,ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีนัก!"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
จงซานที่ปรบหลังนางเบาๆ,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"โปรดวางใจ,ขอเพียงเจ้าเชื่อในตัวข้า,ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด,เหล่าเยว่จะปกป้องเจ้าเอง!"
เป่าเอ๋อที่จ้องมองจงซานด้วยดวงตาเป็นประกาย,รู้สึกท่าทางแตกต่างจากทุกที่,ทว่าด้วยการปลอบโยนของเขาก็ทำให้เป่าเอ๋อทำได้เพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น.
อีกฝั่งหนึ่ง,เจ้าตำหนักกลางที่นั่งอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ขมวดคิ้วไปมา,"น่ารังเกียจจริงๆ! ช่างน่าเสียดาย,ที่จงซานอยู่ข้างๆ!"
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่บินออกไปทุกทิศ,เพียงไม่นานยอดฝีมือทุกคนก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง.
"เซียนเซิงซือ,หมายความว่าอย่างไร?
พวกเราเพิ่งบินออกไป,ก็ส่งสัญญาณให้พวกเรากลับมารวมตัวกันแล้ว!"ใบน้าของตี้เซียนเซียนที่เอ่ยบ่น.
เซียนเซิงซือนำราชโองการออกมา.
"เซิ่งหวังมีประสง,พื้นที่รอบๆทะเลหมิงฉีนั้น,ให้เหล่าเสนาธิการทั้งหมดรอคอยรับฟังคำสั่งของเซียนเซิงซือ,กระทำการอย่าให้ผิดพลาด!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ประสงค์ของเซิ่งหวัง?
ทุกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,รับรู้ว่าสถานการณ์เวลานี้กำลังอยู่ในสภาวะจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่กล่าวตอบรับในทันที.
"หวนจี,เจ้าควบคุมปิศาจสวรรค์,รับผิดชอบในการหาเทพปิศาจด้วยปิศาจสวรรค์,หลังจากพบปิศาจสวรรค์ให้นำเทพปิศาจมาที่นี่,หนึ่งวันหลังจากนี้จะเมื่อพบแล้ว,ข้าจะแจ้งตำแหน่งของไท่จื่ออีกครั้ง! นี่เป็นหน้าที่สำคัญต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"หวนจีพยักหน้ารับ.
"ส่วนคนอื่นๆตามข้ามารับผิดชอบตั้งค่ายกล!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ตั้งค่ายกล?"ทุกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
"ตั้งค่ายกลในทะเลหมิงฉี,ข้ามีแผนผังให้,แต่ละคนรับผิดชอบแต่ละส่วน,วัตถุดิบที่ต้องใช้นั้นแตกต่างกันไป,ข้าได้เตรียมเอาไว้หมดแล้ว."เซียนเซิงซือนำแผ่นริ้วหยกส่งให้กับทุกคนอย่างรวดเร็ว.
"ข้าจะรับผิดชอบตรวจสอบเอง,เซียนบรรพชนทั้ง
11 ต้องกระทำให้เสร็จภายในหนึ่งวัน,ลงมือได้!"เซียนเซิงซือกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
-------------------------------------------------------
หนึ่งวันหลังจากนั้น.
จงซานอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่ง,เซียนเซิงซือที่กลับมา! พร้อมกับเขาเข้าไปรายงานจงซานที่อยู่กับเป่าเอ๋อในยอดเขาแห่งหนึ่ง.
"ดูเหมือนว่า,เฉินจะพบกับเทพปิศาจตนแรกแล้ว!"เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มบางๆออกมา.
"เทพปิศาจ?
มีเทพปิศาจที่เซ่อซ่าขนาดนั้นเลยรึ?"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา.
ไม่ไกลออกไป,จงเทียนที่อยู่ตรงกันข้าม,จดจ้องมองปิศาจร้ายที่แห้งเหี่ยวขนาดหมื่นจั้ง,มีหัวสามหัว,หกแขน,หกขา,และยังมีศีรษะและเศษส่วนร่างกายของมนุษย์,ผุดออกมารอบๆร่างของมัน,นี่คือเทพปิศาจ.
”!”
หัวทั้งสามของเทพปิศาจที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะคำรามออกมาเสียงดัง,ปรากฏศพมากมายที่พวยพุ่ง,ความหนาวเย็นที่แผ่ออกไปรอบๆในทันที.
"วูซซซซ!”
จงเทียนที่บินออกไป,ที่ใต้เท้าของเขามีอักขระสีทองอักษรหว่าน"卍"เทียนเต๋าที่ใหญ่โตพวยพุ่งค้ำยันท้องฟ้าในทันที.
"ในโลกเขตแดนปลี่ยนเวลานี้,ดูเหมือนว่าจะมีเทียนเต๋าด้วยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"1499 เส้น,หากแต่ไม่มีเทียนไม!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
1499?
น้อยกว่าโลกใบใหญ่ครึ่งหนึ่งที่มีเทียนเต๋าสามพันเส้นอย่างงั้นรึ?จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาครุ่นคิด.
"เทพปิศาจร้ายกาจมาก,เทียนเอ๋อจะรับมือได้หรือไม่?"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความกังวลเล็กน้อย.
"เทพปิศาจที่ผสานเทียนเต๋าได้นั้นหากแต่ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,ทว่าที่จริงในโลกเปลี่ยนเวลา,ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใด,จะมีพลังได้เพียงขั้นที่
8 เซียนบรรพชนเท่านั้น,ไท่จื่อควรจะรับมือได้!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เทียนเอ๋อเป็นเซียนบรรพชนขั้นที่ 9 แล้ว! ควรจะไม่ยาก!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.
"จัดการเทพปิศาจหนึ่งตนไม่ใช่เรื่องยาก,หากเป็นหนึ่งร้อยตนล่ะ?"ทันใดนั้นเสียงที่เคร่งขรึมก็ดังขึ้นมาในอากาศ.
ด้วยเสียงที่ดังลั่น,ทำให้ทุกคนใบหน้าเปลี่ยนสี.
"ตูมมมม!”
กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวน่าเกรงขามพวยพุ่งออกมา,กลิ่นอายปราณศพที่ระเบิดออกมาเสียงดังลั่น.
เทพปิศาจที่ด้านหน้าของจงเทียน,ที่ปรากฏร่างขึ้นมาอีกเป็นจำนวนมาก.
"ตูมมม!”
"ตูมมม!”..............................
ตัวแล้วตัวเล่า,ที่ผุดออกมาในทันที,พริบตาเดียวที่ด้านหน้าไม่มีเทพปิศาจตนเดียวแล้ว,ทว่ากลับมีถึง
101!
พวกมันที่เคลื่อนไหวประจำตำแหน่งสร้างค่ายกล,ก่อนที่กลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวจะโถมทับมายังตำแหน่งของจงเทียนทันที.
"ตูมมม!”
จงเทียนที่ถูกกระแทกถอยหลังออกมากว่าหนึ่งร้อยจังเพียงแค่แรงกดดันวิญญาณของพวกมัน.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แทบจะในทันที,เทพปิศาจที่ปรากฏขึ้นมา 100
ตน,มันได้เงยหน้าคำรามลั่น,เสียงโหยหวน,แสบแก้วหู่ที่ดังก้องไปทั่วพื้นที่รอบๆ.
พลังปิศาจที่น่าสะพรึงกลัวนี้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,มิติรอบๆที่แตกสลายกลายเป็นเสียงๆแตกเป็นรูทั่วทุกแห่ง.
จงเทียนที่บินกลับมาอยู่ด้านหน้าจงซานในทันที. ”
จัดการกับเทพปิศาจหนึ่งตน,จงเทียนแข็งแกร่งกว่าแน่นอน,หากแต่เวลานี้กลับโผล่ออกมา
101 ตนในทันทีอย่างงั้นรึ? แล้วจะต่อสู้อย่างไร?
”!” ..............................
จากนั้นจากพื้นที่ไกลออกไป,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งก็บินกลับมาเช่นกัน.
"เกิดอะไรขึ้น,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
101 เทพปิศาจ?
กลิ่นอายที่หนักหนักรุนแรงนี้,พลังอำนาจที่ราวกับว่ามีเซียนบรรพชนนับร้อย,แม้แต่ปราชญ์เทพก็ยากจะต้านทาน.
เทพปิศาจมากมายนี้เซียนเซิงซือล่อมาอย่างงั้นรึ?
มากมายขนาดนี้ควบคุมอย่างไร,อีกทั้งเทพปิศาจเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะเคลื่อนที่เข้าใกล้จงซานแล้ว.
ในท่ามกลางเทพปิศาจขนาดหมื่นจั้งนั้น,บนอากาศ,มีร่างสองร่างปรากฏขึ้นมา,เหล่าเสวียน,เหล่าหวง.
เหล่าเสวียนและเหล่าหวงที่อยู่ในตำแหน่งควบคุม,ใบหน้าที่เฉยชาไม่แยแสจ้องมองฝ่ายตรงข้าม.
"แผนการเปลี่ยน!"ใบหน้าของเซียนเซิงซือที่ซับซ้อนเคร่งขรึม.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,คราแรกแผนการที่วางไว้นั้น,ได้เตรียมไว้จัดการเจ้าตำหนักกลาง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนของนิกายใต้เสวียนหวงเข้ามาแทรก,สถานการณ์เวลานี้ไม่ค่อยดีนัก.
จงซานที่ครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะเอ่ยออกมาต่อเซียนเซิงซือว่า,"สถานที่ใกล้ๆนี้มีที่ใดที่ปลอดภัย?"
"ปลอดภัยรึ?
ต้องการจะหนีอย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่กล่าวหยัน.
"ข้า,ข้ารู้ที่หนึ่ง!"เซียนเซียนที่เป่ยออกมา.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซียน.
"ที่นั่นไม่มีปราณศพ,สะอาด! ข้าไปดูมาก่อนแล้ว!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ที่นั่นไม่มีปราณซากศพ? นังหมาเวร,ในทะเลหมิงฉีมีที่ใดกันที่ไม่มีปราณซากศพ?"เหล่าหวงที่เผยท่าทางดูแคลน.
"เซียนเซียน,เจ้านำเป่าเอ๋อไปที่นั่น,ที่นี่พวกเราจะจัดการเอง."จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ข้า? แต่ว่า............!"เป่าเอ๋อที่เผยท่าทางเป็นกังวลออกมาในทันที.
"วางใจ,ไม่เป็นไร,จำคำพูดที่เคยบอกไว้,เชื่อในตัวเซียนเซียน!"จงซานที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.
ภายในใจของเป่าเอ๋อที่สั่นไหว,เพราะว่าเป่าเอ๋อรู้เคยเห็นจงซานมาก่อน,แม้นจะสงสัยทว่าก็พยักหน้ารับ.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ,ไปเร็วเข้า!"เซียนเซียนที่พาเป่าเอ๋อเข้าไปยังสถานที่ลึกเข้าไปในทะเลหมิงฉี.
ที่ไกลออกไป,เหล่าหวงและเหล่าเสวียนจ้องมองหน้ากันและกัน,ทั้งคู่ไม่ได้สั่งให้เทพปิศาจไล่ตามไป,ตี้เซียนเซียน?
พวกเขารับรู้ถึงพลังของสะบั้นโลกาของตี้เสวียนชาดี,ดังนั้นจึงไม่สนใจที่จะหาเรื่องตี้เซียนเซียน,จะไปก็ไป,ขอเพียงเซียนเซิงซือไม่ไปก็พอแล้ว.
เมื่อเซียนเซียนนำเป่าเอ๋อจากไปแล้ว,จงซานที่เผยท่าทางเคร่งขรึมจริงจัง,"แม้นว่าจะมีตัวแปรที่ควบคุมไม่ได้เกิดขึ้น,ทว่าแผนการก็ยังคงเป็นไปตามเดิม."
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับคำในทันที
.
ทว่าอีกฟากหนึ่ง,เจ้าตำหนักกลางที่เห็นเป่าเอ่อออกห่างจากกลุ่มคน,ทันใดนั้นดวงตาของนางก็เป็นประกาย.
"ข้าปล่อยอสูรแม่พิมพ์ไปไม่เปล่าประโยชน์เลย,เหล่าเสวียน,เหล่าหวง?เจ้ามาที่นี่จริงๆ!"เจ้านิกายกลางแค่นเสียงเหยียดหยัน,ก่อนที่จะลุกขึ้นกลายเป็นลำแสงพุ่งตรงเข้าไปในทะเลหมิงฉีทันที.
Chapter 1316 The deep sea of qi lays an
ambush, who is game?
冥气海设伏,谁是猎物?
ซุ่มโจมตีในทะเลหมิงฉี,โจมตีใคร?
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น,ภายในโลกเปลี่ยนเวลา.
เจ้าตำหนักปราณที่ประกบมือเข้าด้วยกัน,ที่ด้านหน้านั้นมีปิศาจร้ายผมแดงขนาดพันจั้ง,เจ้าตำหนักกลางที่เริ่มสวดมน,ปลดปล่อยแสงสีทองออกมา,แสงสีทองที่ปกคลุมปิศาจผมแดงทันที,ก่อนที่มันจะสั่นไหวไปมา,ด้วยเสียงสวดมนต์ของเจ้าตำหนักกลาง,ท้ายที่สุดมันก็เงียบลง.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,แสงสีทองหายไป,วิญญาณร้ายปิศาจผมแดงได้กลายเป็นภูติร่างทองไปแล้ว,ก่อนที่มันจะคำนับเจ้าตำหนักกลาง,จากนั้นก็บินตรงไปยังทิศทางของเสาสวรรค์สีทองทันที.
จ้องมองภูติที่ใหญ่ยักษ์จากไป,เจ้าตำหนักกลางที่ถอนหายใจยาว.
นางที่ปากเหงื่อเบาๆ,ก่อนที่จะบ่นพึมพำกับตัวเอง,"ดูเหมือนว่าถึงเวลาผสานร่างศพควบคุมแล้ว,เพียงแต่,กลุ่มของจงซานไม่แยกออกจากกันเลย,ทำให้ยากที่จะหาโอกาสได้!"
อีกฝั่งหนึ่ง,ในห้องโถงในโลกเปลี่ยนเวลา,เสียงของเหล่าเสวียนที่ดังออกมาทันที.
"พบแล้ว!"
ภายในห้องโถง,มีดวงตาขนาดใหญ่อยู่ในบ่อน้ำ,ที่ปล่อยปราณทมิฬที่หนาแน่นออกมา,คนทั่วไปนั้นไม่มีทางที่จะเข้าใจที่พิเศษนี้ได้,ทว่าเหล่าเสวียนนั้นกลับสามารถใช้ปราณทมิฬในการตรวจจับได้.
"ที่ใหน?"เหล่าหวงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ทะเลหมิงฉี,คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนเซิงซือจะหาทะเลหมิงฉีพบ?
นี่เข้ารู้จักโลกเปลี่ยนเวลาได้ดีขนาดนั้นเลยรึ?"เหล่าเสวียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ทะเลหมิงฉี?
เขาหาสถานที่ดังกล่าวพบได้จริงๆ,ให้หนึ่งร้อยเทพปิศาจถอยออกมาก่อน,ให้ข้าไปถึงที่นั่นค่อยจัดการ,เรื่องนี้ชักช้าไม่ได้,พวกเราจะต้องไปตอนนี้!"เหล่าหวงที่เอ่ยออกมาอย่างรีบร้อย.
"ดี!"เหล่าเสวียนที่พยักหน้ารับ.
----------------------------------------------------------------
โลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา.
สถานที่ดังกล่าวมีปราณศพที่หนาแน่,มากมายมีหมอกหนำเต็มไปหมด,พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยความมืดมิดและหนาวเย็น,แม้แต่ต้นไม้ทั้งหมดยังถูกแช่แข็ง.
สถานที่แห่งนี้,ต้าเซียนทั่วไปยากที่จะต้านความหนาวเย็นได้,เซิ่งกงเป้าจึงนำเพียงเซียนโบราณเข้าไป,ให้ต้าเซียนรออยู่ด้านนอก.
ที่นี่,ยกเว้นหวนจีและเป่าเอ๋อ,ผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับเซียนบรรพชน,รวมจงซานแล้ว,มีเซียนบรรพชนทั้งหมด
14 คน.
"ที่นี่,สัมผัสเทวะไม่สามารถใช้ออกมาได้ง่ายๆ,ความมืดมนความหนาวเย็นนี้,สามารถที่จะกัดกร่อนสัมผัสเทวะได้!"จินเผิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ที่มุมหนึ่งของทะเลหมิงฉีนั้น,มีปราณศพที่หนาแน่น,ปราณหยินมากมายเต็มไปหมด,ที่ด้านหน้าของทะเลหมิงฉี,ปราณหยินที่มากมายนั้นจนกลั่นกลายเป็นของเหลว,จนกลายเป็นทะเลที่ลึกเป็นอย่างมาก,หากเซียนโบราณลงไปในน้ำแล้วล่ะก็จะต้องกลายเป็นศพอย่างแน่นอน."เซียนเซิงซือที่กล่าวตอบ.
สามารถหลอมเซียนโบราณได้เลยอย่างงั้นรึ?
ภายในใจของจินเผิงที่รู้สึกเย็นยะเยือบ,"พวกเรามาที่นี่เพื่อทำอะไร?"
"เกี่ยวกับพิธีใต้หว่านฝูผานนั้น,สิ่งที่ต้องทำและผ่านมันไป,คือพบกับเทพปิศาจ,หลังจากที่พบมันและชำระล้างมันได้แล้ว,ขั้นสุดท้าย,ถึงจะเป็นการเริ่มพิธีอย่างเป็นทางกลาง! สถานที่แห่งนี้,ก็คือสถานที่มีเทพปิศาจมากที่สุด!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
"ปิศาจร้ายที่ไท่จื่อจัดการตอนนี้มากพอแล้ว,ด้วยพลังฝึกตนเซียนบรรพชนขั้นที่เก้า,เทพปิศาจก็ไม่ควรยากที่จะจัดการ,จากนี้ขอให้ไท่จื่อแสดงพลังออกมาเต็มที่!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"ขอบคุณเซียนเซิงซือ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ทุกท่าน,สิ่งที่ต้องทำ,ก็คือค้นหาตำแหน่งของเทพปิศาจให้กับไท่จื่อ!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เทพปิศาจ?
แล้วเทพปิศาจมีใบหน้าท่าทางอย่างไร?"เซียนเซียนเอ่ยออกมา.
"รอบๆทะเลหมิงฉีนี้,ไม่มีเจตภูติอื่นแน่นอน,มีเพียงเทพปิศาจ,ขอเพียงมีวิญญาณใดโจมตีออกมา,นั่นก็คือเทพปิศาจ!"เซียนเซิงซือตอบ.
"ได้,จงเทียน,เจ้าอยู่ที่นี่,พวกเราจะไปหากเทพปิศาจล่อมาให้เจ้าเอง!"เซียนเซียนกล่าวออกมาในทันที.
"ตกลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,พวกเรา!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
กลุ่มเซียนบรรพชนที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,มีเพียงจงเทีย,จงซาน,เป่าเอ๋อ,สามคนที่รอคอยอยู่ตำแหน่งเดิม.
"เหล่าเยว่,ที่นี่มืดมิด,ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีนัก!"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
จงซานที่ปรบหลังนางเบาๆ,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"โปรดวางใจ,ขอเพียงเจ้าเชื่อในตัวข้า,ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด,เหล่าเยว่จะปกป้องเจ้าเอง!"
เป่าเอ๋อที่จ้องมองจงซานด้วยดวงตาเป็นประกาย,รู้สึกท่าทางแตกต่างจากทุกที่,ทว่าด้วยการปลอบโยนของเขาก็ทำให้เป่าเอ๋อทำได้เพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น.
อีกฝั่งหนึ่ง,เจ้าตำหนักกลางที่นั่งอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ขมวดคิ้วไปมา,"น่ารังเกียจจริงๆ! ช่างน่าเสียดาย,ที่จงซานอยู่ข้างๆ!"
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่บินออกไปทุกทิศ,เพียงไม่นานยอดฝีมือทุกคนก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง.
"เซียนเซิงซือ,หมายความว่าอย่างไร?
พวกเราเพิ่งบินออกไป,ก็ส่งสัญญาณให้พวกเรากลับมารวมตัวกันแล้ว!"ใบน้าของตี้เซียนเซียนที่เอ่ยบ่น.
เซียนเซิงซือนำราชโองการออกมา.
"เซิ่งหวังมีประสง,พื้นที่รอบๆทะเลหมิงฉีนั้น,ให้เหล่าเสนาธิการทั้งหมดรอคอยรับฟังคำสั่งของเซียนเซิงซือ,กระทำการอย่าให้ผิดพลาด!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ประสงค์ของเซิ่งหวัง?
ทุกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,รับรู้ว่าสถานการณ์เวลานี้กำลังอยู่ในสภาวะจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่กล่าวตอบรับในทันที.
"หวนจี,เจ้าควบคุมปิศาจสวรรค์,รับผิดชอบในการหาเทพปิศาจด้วยปิศาจสวรรค์,หลังจากพบปิศาจสวรรค์ให้นำเทพปิศาจมาที่นี่,หนึ่งวันหลังจากนี้จะเมื่อพบแล้ว,ข้าจะแจ้งตำแหน่งของไท่จื่ออีกครั้ง! นี่เป็นหน้าที่สำคัญต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"หวนจีพยักหน้ารับ.
"ส่วนคนอื่นๆตามข้ามารับผิดชอบตั้งค่ายกล!"เซียนเซิงซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ตั้งค่ายกล?"ทุกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
"ตั้งค่ายกลในทะเลหมิงฉี,ข้ามีแผนผังให้,แต่ละคนรับผิดชอบแต่ละส่วน,วัตถุดิบที่ต้องใช้นั้นแตกต่างกันไป,ข้าได้เตรียมเอาไว้หมดแล้ว."เซียนเซิงซือนำแผ่นริ้วหยกส่งให้กับทุกคนอย่างรวดเร็ว.
"ข้าจะรับผิดชอบตรวจสอบเอง,เซียนบรรพชนทั้ง
11 ต้องกระทำให้เสร็จภายในหนึ่งวัน,ลงมือได้!"เซียนเซิงซือกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
-------------------------------------------------------
หนึ่งวันหลังจากนั้น.
จงซานอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่ง,เซียนเซิงซือที่กลับมา! พร้อมกับเขาเข้าไปรายงานจงซานที่อยู่กับเป่าเอ๋อในยอดเขาแห่งหนึ่ง.
"ดูเหมือนว่า,เฉินจะพบกับเทพปิศาจตนแรกแล้ว!"เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มบางๆออกมา.
"เทพปิศาจ?
มีเทพปิศาจที่เซ่อซ่าขนาดนั้นเลยรึ?"เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา.
ไม่ไกลออกไป,จงเทียนที่อยู่ตรงกันข้าม,จดจ้องมองปิศาจร้ายที่แห้งเหี่ยวขนาดหมื่นจั้ง,มีหัวสามหัว,หกแขน,หกขา,และยังมีศีรษะและเศษส่วนร่างกายของมนุษย์,ผุดออกมารอบๆร่างของมัน,นี่คือเทพปิศาจ.
”!”
หัวทั้งสามของเทพปิศาจที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะคำรามออกมาเสียงดัง,ปรากฏศพมากมายที่พวยพุ่ง,ความหนาวเย็นที่แผ่ออกไปรอบๆในทันที.
"วูซซซซ!”
จงเทียนที่บินออกไป,ที่ใต้เท้าของเขามีอักขระสีทองอักษรหว่าน"卍"เทียนเต๋าที่ใหญ่โตพวยพุ่งค้ำยันท้องฟ้าในทันที.
"ในโลกเขตแดนปลี่ยนเวลานี้,ดูเหมือนว่าจะมีเทียนเต๋าด้วยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"1499 เส้น,หากแต่ไม่มีเทียนไม!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
1499?
น้อยกว่าโลกใบใหญ่ครึ่งหนึ่งที่มีเทียนเต๋าสามพันเส้นอย่างงั้นรึ?จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาครุ่นคิด.
"เทพปิศาจร้ายกาจมาก,เทียนเอ๋อจะรับมือได้หรือไม่?"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความกังวลเล็กน้อย.
"เทพปิศาจที่ผสานเทียนเต๋าได้นั้นหากแต่ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,ทว่าที่จริงในโลกเปลี่ยนเวลา,ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใด,จะมีพลังได้เพียงขั้นที่
8 เซียนบรรพชนเท่านั้น,ไท่จื่อควรจะรับมือได้!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เทียนเอ๋อเป็นเซียนบรรพชนขั้นที่ 9 แล้ว! ควรจะไม่ยาก!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.
"จัดการเทพปิศาจหนึ่งตนไม่ใช่เรื่องยาก,หากเป็นหนึ่งร้อยตนล่ะ?"ทันใดนั้นเสียงที่เคร่งขรึมก็ดังขึ้นมาในอากาศ.
ด้วยเสียงที่ดังลั่น,ทำให้ทุกคนใบหน้าเปลี่ยนสี.
"ตูมมมม!”
กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวน่าเกรงขามพวยพุ่งออกมา,กลิ่นอายปราณศพที่ระเบิดออกมาเสียงดังลั่น.
เทพปิศาจที่ด้านหน้าของจงเทียน,ที่ปรากฏร่างขึ้นมาอีกเป็นจำนวนมาก.
"ตูมมม!”
"ตูมมม!”..............................
ตัวแล้วตัวเล่า,ที่ผุดออกมาในทันที,พริบตาเดียวที่ด้านหน้าไม่มีเทพปิศาจตนเดียวแล้ว,ทว่ากลับมีถึง
101!
พวกมันที่เคลื่อนไหวประจำตำแหน่งสร้างค่ายกล,ก่อนที่กลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวจะโถมทับมายังตำแหน่งของจงเทียนทันที.
"ตูมมม!”
จงเทียนที่ถูกกระแทกถอยหลังออกมากว่าหนึ่งร้อยจังเพียงแค่แรงกดดันวิญญาณของพวกมัน.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แทบจะในทันที,เทพปิศาจที่ปรากฏขึ้นมา 100
ตน,มันได้เงยหน้าคำรามลั่น,เสียงโหยหวน,แสบแก้วหู่ที่ดังก้องไปทั่วพื้นที่รอบๆ.
พลังปิศาจที่น่าสะพรึงกลัวนี้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,มิติรอบๆที่แตกสลายกลายเป็นเสียงๆแตกเป็นรูทั่วทุกแห่ง.
จงเทียนที่บินกลับมาอยู่ด้านหน้าจงซานในทันที. ”
จัดการกับเทพปิศาจหนึ่งตน,จงเทียนแข็งแกร่งกว่าแน่นอน,หากแต่เวลานี้กลับโผล่ออกมา
101 ตนในทันทีอย่างงั้นรึ? แล้วจะต่อสู้อย่างไร?
”!” ..............................
จากนั้นจากพื้นที่ไกลออกไป,เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งก็บินกลับมาเช่นกัน.
"เกิดอะไรขึ้น,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"ตี้เซียนเซียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
101 เทพปิศาจ?
กลิ่นอายที่หนักหนักรุนแรงนี้,พลังอำนาจที่ราวกับว่ามีเซียนบรรพชนนับร้อย,แม้แต่ปราชญ์เทพก็ยากจะต้านทาน.
เทพปิศาจมากมายนี้เซียนเซิงซือล่อมาอย่างงั้นรึ?
มากมายขนาดนี้ควบคุมอย่างไร,อีกทั้งเทพปิศาจเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะเคลื่อนที่เข้าใกล้จงซานแล้ว.
ในท่ามกลางเทพปิศาจขนาดหมื่นจั้งนั้น,บนอากาศ,มีร่างสองร่างปรากฏขึ้นมา,เหล่าเสวียน,เหล่าหวง.
เหล่าเสวียนและเหล่าหวงที่อยู่ในตำแหน่งควบคุม,ใบหน้าที่เฉยชาไม่แยแสจ้องมองฝ่ายตรงข้าม.
"แผนการเปลี่ยน!"ใบหน้าของเซียนเซิงซือที่ซับซ้อนเคร่งขรึม.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,คราแรกแผนการที่วางไว้นั้น,ได้เตรียมไว้จัดการเจ้าตำหนักกลาง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนของนิกายใต้เสวียนหวงเข้ามาแทรก,สถานการณ์เวลานี้ไม่ค่อยดีนัก.
จงซานที่ครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะเอ่ยออกมาต่อเซียนเซิงซือว่า,"สถานที่ใกล้ๆนี้มีที่ใดที่ปลอดภัย?"
"ปลอดภัยรึ?
ต้องการจะหนีอย่างงั้นรึ?"เหล่าหวงที่กล่าวหยัน.
"ข้า,ข้ารู้ที่หนึ่ง!"เซียนเซียนที่เป่ยออกมา.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเซียนเซียน.
"ที่นั่นไม่มีปราณศพ,สะอาด! ข้าไปดูมาก่อนแล้ว!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ที่นั่นไม่มีปราณซากศพ? นังหมาเวร,ในทะเลหมิงฉีมีที่ใดกันที่ไม่มีปราณซากศพ?"เหล่าหวงที่เผยท่าทางดูแคลน.
"เซียนเซียน,เจ้านำเป่าเอ๋อไปที่นั่น,ที่นี่พวกเราจะจัดการเอง."จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ข้า? แต่ว่า............!"เป่าเอ๋อที่เผยท่าทางเป็นกังวลออกมาในทันที.
"วางใจ,ไม่เป็นไร,จำคำพูดที่เคยบอกไว้,เชื่อในตัวเซียนเซียน!"จงซานที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.
ภายในใจของเป่าเอ๋อที่สั่นไหว,เพราะว่าเป่าเอ๋อรู้เคยเห็นจงซานมาก่อน,แม้นจะสงสัยทว่าก็พยักหน้ารับ.
"เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อ,ไปเร็วเข้า!"เซียนเซียนที่พาเป่าเอ๋อเข้าไปยังสถานที่ลึกเข้าไปในทะเลหมิงฉี.
ที่ไกลออกไป,เหล่าหวงและเหล่าเสวียนจ้องมองหน้ากันและกัน,ทั้งคู่ไม่ได้สั่งให้เทพปิศาจไล่ตามไป,ตี้เซียนเซียน?
พวกเขารับรู้ถึงพลังของสะบั้นโลกาของตี้เสวียนชาดี,ดังนั้นจึงไม่สนใจที่จะหาเรื่องตี้เซียนเซียน,จะไปก็ไป,ขอเพียงเซียนเซิงซือไม่ไปก็พอแล้ว.
เมื่อเซียนเซียนนำเป่าเอ๋อจากไปแล้ว,จงซานที่เผยท่าทางเคร่งขรึมจริงจัง,"แม้นว่าจะมีตัวแปรที่ควบคุมไม่ได้เกิดขึ้น,ทว่าแผนการก็ยังคงเป็นไปตามเดิม."
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับคำในทันที
.
ทว่าอีกฟากหนึ่ง,เจ้าตำหนักกลางที่เห็นเป่าเอ่อออกห่างจากกลุ่มคน,ทันใดนั้นดวงตาของนางก็เป็นประกาย.
"ข้าปล่อยอสูรแม่พิมพ์ไปไม่เปล่าประโยชน์เลย,เหล่าเสวียน,เหล่าหวง?เจ้ามาที่นี่จริงๆ!"เจ้านิกายกลางแค่นเสียงเหยียดหยัน,ก่อนที่จะลุกขึ้นกลายเป็นลำแสงพุ่งตรงเข้าไปในทะเลหมิงฉีทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น