Immortality Chapter 1300 Draws back Tian Zhuozi, Ru Lai is complained
Chapter 1300 Draws back Tian Zhuozi, Ru Lai
is complained
退天咒子,如来遭怨
ขับไล่เทียนโจวจื่อ,ต่อว่ายูไล.
"ไร้ประโยชน์,ปราชญ์เทพ!
เดินหมากผิดตาเดียว,ล้มทั้งกระดาน,ข้าใช้พลังเพียงเล็กน้อยเท่านั้น,แต่ในดินแดนเหล่ยหยิงนั้นมีเซียนบรรพชนมากมายมารวมตัวกัน,ข้าสามารถที่จะดึงพลังอำนาจเทียนเต๋าของพวกเขาทั้งหมดมาใช้ได้,หากข้าใช้พลังทั้งหมดออกมา,ข้าคิดว่าเจ้าจะสามารถตานทานได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าของคนอื่น,เพื่อปะทะกับอำนาจฟ้าดิน,พลังของทั้งสอง,แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,เป็นเหตุให้พื้นที่หลายแสนลี้ห้วงมิติแตกสะบั้น.
เทียนโจวจื่อขใจได้ในทันทีทำไมจงซานถึงได้เลือกสถานที่ในการต่อสู้,เข้ากลัวที่จะทำให้ข้าราชบริพารของตัวเองบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?
ถูกหลอก,นี่เขาถูกหลอกให้นำเซียนบรรพชนเก้าคนมาช่วยตัวเขาอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะมีแผนการที่ร้ายกาจขนาดนี้,ถึงกับวางแผนใช้คนของเขา.
เทียนโจวจื่อที่ในเวลานี้,เริ่มตระหนักได้ถึงเจ็บใจอัดอั้นของหยิงเห่าก่อนหน้านี้ได้แล้ว,ปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามตกลงสู่แผนของฝ่ายตรงข้ามรึ?
การที่หยิงเห่าตกลงไปในแผนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ,แผนการของจงซานนั้น,เต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาที่เหมาะเหม็ง,สามารถจัดการปัญหาใหญ่ได้อย่างชาญฉลาดจนแม้แต่ทุกคนต่างก็คิดว่าจงซานโชคดี.
ก่อนหน้านี้,เทียนโจวจื่อก็ถูกจงซานปั่นหัวไปคราหนึ่งแล้ว,เขาที่คิดว่าจงซานเพียงโชคดี,ทว่าตอนนี้เขารู้แล้ว,อีกฝ่ายนั้นมีแผนการเพื่อรับความโชคดีนั่นต่างหาก,เป็นเขาที่ประมาทจงซานที่มีแผนการร้ายกาจลึกล้ำ.
"ปัง!"เซียนบรรพชนคนหนึ่งของตระกูลเทียนที่หมดสติลง,เทียนเต๋าของเขาที่หายไปในทันที.
พลังของจงซานที่อ่อนลงหนึ่งในเก้าส่วน,พลังของเทียนโจวจื่อที่เหนือกว่าทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่า!"แววตาของเทียนโจวจื่อที่เป็นประกาย.
ฝ่ามือยักษ์ของเทียนโจวจื่อที่กำลังบดบี้แสงสีทองของจงซาน,ผลักดันมันไปยังทิศทางของต้าเต๋ารูปมังกร.
พิธีใต้หว่านฝูผานใกล้เข้ามาแล้ว,เหล่ายอดฝีมือมามายที่มารวมตัวกัน,กับการต่อสู้ที่รุนแรงที่แห่งนี้,จะต้องดึงยอดฝีมือมากมายมาอย่างแน่นอน,ยิ่งผ่านไปนานก็จะยิ่งมีคนมาเพิ่ม.
การต่อสู้ที่รุนแรงหนักหน่วงของปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าย่อมดังกึกก้องดึงผู้ฝึกตนมากมายเข้ามาดู.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทียนโจวจื่อที่เคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินย่อมทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆรู้ตัวไปแล้ว.
"ดูนั่น,เทียนโจวจื่อ!"ยอดฝีมือคนหนึ่งที่เร่งรีบบินเข้ามาใกล้อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"ปราชญ์เทพเทียนโจวจื่อ?
เขาเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ฝ่ายตรงข้ามเป็นใครกัน?"
"ข้ารู้นั่นมันจงซานภาคเหนือ!"
..............................
..................
......
"วูซซ!"
"วูซซ!"
เทียนเต๋าสองเส้นที่ทำงานเอง,เซียนบรรพชนสองคนที่เข้ามาใกล้เผยท่าทางประหลาดใจออกมาทันที.
"เกิดอะไรขึ้น?"
"เทียนเต๋าของข้า?"
"ฟริบ,ฟริบ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับสะบัดหางรัดร่างของทั้งสองคนเอาไว้ทันที.
ทั้งสองที่หัวใจสั่นไหว,ตื่นตกใจ,เร่งรีบถอยออกไปแต่ช้าไปแล้ว.
พริบตาเดียวที่เทียนเต๋าอีกสองเส้นมาเพิ่ม,พลังลำแสงสีทองของจงซานก็ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีก.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรคำราม,พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิม,พลังที่เสียเปรียบฝ่ามือของเทียนโจวจื่อเริ่มผลักดันกลับไปอีกครั้ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เทียนโจวจื่อ,ข้าพูดถูกหรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จ้องมองไปยังฝ่ามือยักษ์ของตัวเองกำลังถูกดันกลับมา,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะชนะข้า!"เทียนโจวจื่อที่แค่นเสียงพ่นลมออกมาด้วยความโกรธ.
"ถูก,ตอนนี้เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะชนะเจ้า,เซียนบรรพชนเวลานี้มีน้อยจนเกินไป,ทว่าเจ้าเองก็ไม่มีทางที่จะเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินได้เป็นเวลานาน,งานชุมนุมใต้หว่านฝูผ่านก็ใกล้เข้ามาแล้ว,เจ้าที่ใช้พลังไปมหาศาล,ข้าไม่สามารถล้มเจ้าได้,แต่ก็สามารถทำให้เจ้าบาดเจ็บได้,ไม่รู้ว่าเจ้ามาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่,ทว่าหากข้าทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บล่ะก็,แผนการทั้งหมดของเจ้าก็จะกลายเป็นว่างเปล่า,ความพยายามทั้งหมดก็จะหายไป!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หน้าไม่อาย,ชั่วร้ายนัก! ได้ยินคำพูดของจงซาน,ภายในใจของเทียนโจวจื่อแทบระเบิดออกมาด้วยความหน้าด้านของจงซาน,คาดไม่ถึงจะข่มขู่เขาด้วยอาการบาดเจ็บ.
เทียนโจวจื่อตอนแรกมั่นใจที่จะสังหารจงซานได้,เวลานี้มันหายไปหมดแล้ว,ตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่อาจะสังหารจงซานได้,ตัวเองอาจจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?
บาดเจ็บ? หากว่าเทียนโจวจื่อได้รับบาดเจ็บ,เก้าเซียนบรรพชนที่เขานำมาเองก็ต้องได้รับบาดเจ็บด้วยอย่างแน่นอน,งานที่ประมุขสั่งการก็จะไม่สามารถทำให้สำเร็จได้,แม้แต่งานชุมนุมใต้หว่านฝูผานใกล้เข้ามาแล้ว,ที่นี่ยังมีเซียนบรรพชนมากมายมารวมตัวกัน,เขาจำเป็นต้องระวังด้วย,อาจจะร่วงหล่นจากสวรรค์ได้ด้วยไม่ใช่รึ?
ไม่ใช่ว่าเทียนโจวจื่อขี้ขลาด,ทว่าเขายังมีงานรออยู่.
ขณะที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของเขาที่กำลังถูกผลักกลับมาช้าๆ,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ตูมมมม!”
เทียนโจวจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือยักษ์ที่เกิดจากการรวบรวมอำนาจฟ้าดิน,ระเบิดออกมาในทันที,พลังระเบิดทำให้ห้วงมิติแตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,พื้นดินรอบๆที่หายไป,แผ่นดินแตกเป็นทาง,สิ่งมีชีวิตมากมายที่ตกตายไป,แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไปยังหนีตายกันจ้าระหวั่น.
หลังจากเกิดการระเบิดใหญ่,ห้วงมิติที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับ,ทว่าการต่อสู้ด้านในนั้นหยุดไปแล้วเรียบร้อย.
จงซานยังคงยืนอยู่บนต้าเต๋ามังกร,มือไขว้หลังจ้องมองเทียนโจวจื่ออย่างไม่แยแส.
ที่ไกลออกมา,ชุดของเทียนโจวจื่อที่ขาดสะบั้นไปไม่น้อย,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอัปลักษณ์,เก้าเซียนบรรพชนที่มากับเขา,สามคมหมดสติแล้ว,คนที่ยังคงได้สติที่กำลังประคองลอยอยู่ด้านหลัง.
"จงซาน? เรื่องในวันนี้,ฝากเอาไว้ก่อน,ข้าจะไปถามความรับผิดชอบกับเจ้าแน่นอน!"เทียนโจวจื่อที่กัดฟันแน่น.
จากนั้น,แขนเสื้อของเขาที่สะดัดนำเหล่าเซียนบรรพชนที่บาดเจ็บทั้งหมดจากไป.
จ้องมองไปยังทิศทางที่เทียนโจวจื่อจากไป,แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,มือขวาของเขาที่ไขว้ไว้ด้านหลังที่รู้สึกชาอยู่เหมือนกัน.
"ต้องการเอาชนะปราชญ์เทพนอกต้าเจิ้ง,ดูเหมือนว่าเพียงแค่ตัวคนเดียว,ยังไม่เพียงพอ!"จงซานที่ถอนหายใจเล็กน้อย.
จงซานรู้ดีว่าเทียนโจวจื่อระเบิดฝ่ามือยักษ์ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะถอนพลังออกมา,แม้นว่าตัวเองจะได้รับผลกระทบ,ทว่าก็เป็นบาดแผลที่น้อยที่สุด,แม้นว่าเทียนโจวจื่อจะถอยไปแล้ว,ทว่าก็ไม่นับว่าจงซานได้รับชัยชนะ,สิ่งสำคัญที่สุดเขากำลังระวังตัวเป็นอย่างมาก,เป็นไปได้ว่าเทียนโจวจื่อไม่สามารถเคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินได้นาน,ส่วนจงซานเองก็ยากจะต้านเอาไว้ได้นานเช่นกัน,เขาที่ใช้ประโยชน์จากความระมัดระวังตัวของเทียนโจวจื่อเท่านั้น.
จงซานที่พ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย,ต้าเต๋ารูปมังกรที่สลายหายไป,ห้วงมิติที่แตกออกเองก็ฟื้นฟูกลับมาเป็นปรกติ.
บนอากาศ,เซียนบรรพชนสองคนที่ถูกจงซานถึงพลังมาใช้,เผยใบหน้าแววตาหวั่นเกรงหวาดกลัวเมื่อมองมายังจงซาน.
"ทั้งสองก่อนหน้านี้ล่วงเกิน! อย่าได้ตำหนิ!"จงซานที่กล่าวกับคนทั้งสอง.
"ไม่เป็นไร!"
"ไม่ต้องเกรงใจ!"
เซียนบรรพชนทั้งสองที่เผยท่าทางประหลาดใจลังเลใจ.
จงซานพยักหน้าก่อนที่จะนำแปดหางกลับไปยังเส้นทางเดิม.
เห็นจงซานจากไป,เซียนบรรพชนทั้งสองที่งงงันผ่านไปครู่หนึ่งถึงฟื้นคืนสติ.
"เมื่อครู่นี้,เป็นเขา,เขาชนะเทียนโจวจื่ออย่างงั้นรึ?"เซียนบรรพชนคนหนึ่งที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"จงซานเอาชนะปราชญ์เทพรึ?
เรื่องนี้,เรื่องนี้มัน................!”
ขณะที่เซียนบรรพชนทั้งสองที่ประหลาดใจไม่แน่ใจ,ก็ปรากฏผู้ฝึกตนอีกมากมายที่ตามมาถึง.
"อาวุโส,เมื่อครู่นี้เกิดสิ่งใดขึ้น?"
"ใช่,อาวุโส,เมื่อสักครู่นี้เทียนโจวจื่อและจงซานภาคเหนือต่อสู้กันอย่างงั้นรึ?"
"อาวุโส,เทียนโจวจื่อบาดเจ็บและหนีไปอย่างงั้นรึ?"
..............................
..................
......
ภายใต้คำถามมากมาย,ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นเช่นไร,ทว่าจงซานได้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่จะกระจายไปทั่วอย่างแน่นอน.
จงซานที่ย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิม,ก่อนที่จะมาถึงสนามรบก่อนหน้านี้.
เซียนเซิงซือ,หวังคู,หวนจี,สามคนที่ต่อสู้กับม่อจื่อ,ดูเหมือนว่าตอนนี้จะอยู่ในสภาวะติดตาย,ม่อจื่อที่ยื่นอยู่บนต้าเต๋า,ในเวลานั้นเขาที่สามารถมองเห็นจงซานที่บินตรงมาจากพื้นที่ไกลออกไปในทันที.
"จงซาน?
เป็นไปได้อย่างไร?"ม่อจื่อทีเผยท่าทางประหลาดใจ.
ม่อจื่อประหลาดใจ,เซียนเซิงซือ,หวนจี,หวังคูทีเผยใบหน้ามีความสุข,เหล่ากลุ่มเจียงซือเฉิน,ปิศาจสวรรค์ที่เพิ่มพลังโจมตีออกมาเต็มกำลัง.
จงซานไม่ได้จ้องมองไปยังสนามรบของม่อจื่อ,ทว่าเขาจ้องมองไปอีกฝั่ง.
ยูไล?
ยูไลในเวลานี้กำลังต่อสู้กับจินเผิงและเซียนบรรพชนคนอื่น,ดูเหมือนว่าแม้นฝั่งจินเผิงจะร่วมมือกันทั้งสี่คน,ทว่ายังไม่ใช่คู่มือของยูไล,อยู่ในสภาพเสียเปรียบต่อยูไลเป็นอย่างมาก.
หากแต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญอยู่อีกฝั่ง,เป่าเอ๋อที่นำเตาปรุงยาขนาดใหญ่ออกมา,และกำลังโคจรพลังอย่างรวดเร็ว,เตาปรุงยาที่ไม่ได้ปิดฝา,ที่ด้านในนั้นมีตี้เซียนเซียนที่หมดสติอยู่.
เซิ่งกงเป้าที่กำลังเป็นองค์รักษ์คุ้มครองอยู่ใกล้ๆ,เป่าเอ๋อที่กำลังกระตุ้นเตาปรุงยาอยู่เป็นระยะ.
"ฟิ้ว!"จงซานที่เคลื่อนที่เข้าใกล้.
ที่ไกลออกไป,จินเผิงและคนอื่นที่สังเกตุเห็นจงซานก็เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังกลับมาแล้ว,ทุกคน,พยายามกันอีกครั้ง!"จินเผิงที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ส่วนยูไลเวลานี้ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เกิดสิ่งใดขึ้น?"จงซานที่กล่าวถอามออกมาในทันที.
เป่าเอ๋อที่ควบคุมเตาปรุงยาอยู่ไม่สามารถพูดได้,เซิ่งกงเป้าที่กล่าวอธิบายในทันที,"เซิ่งหวังก่อนหน้านี้,ตี้เซียนเซียนและเฉินที่ปกป้องฮวงโหว,เฝ้ามองจินเผิงและทุกคนต่อสู้กับยูไล,เห็นเสียเปรียบนางจึงเข้าไปช่วย,ใครจะคิดว่ายูไลนั้นแข็งแกร่งมาก,ฝ่ามือทองคำของยูไล,ได้ทำให้ตี้เซียนเซียนได้รับบาดเจ็บหนัก,ฮวงโหวเวลานี้กำลังรักษาตี้เซียนเซียนอยู่!"
"อะไร? ยูไล?"แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความโกรธ,เขาหันหน้าขึ้นไปมองอีกฝั่งในทันที.
ส่วนยูไลที่กำลังต่อสู้อยู่ทันใดนั้นก็รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมาทันที,ขณะที่หันไปมอง,เขาที่เห็นเพียงจงซานที่จ้องมองด้วยสายตาดุร้ายโกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด.
"ซี่!"
บนสนามรบปรากฏกระบี่สี่เล่มพุ่งตรงไปยังร่างของยูไลทันที,เป็นการหวังสังหารให้ตกตาย,เป็นหางของแปดหางสวรรค์ทีได้ปรากฏขึ้นในทันทีนั่นเอง.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่โจมตีอย่างรุนแรงไปยังยูไล.
สี่กระบี่สังหารเซียนที่กระแทกไปยังแสงสีทองคุ้มกายของยูไล.
"สว๊วฟ!"ปากของแปดหางที่กัดไปยังร่างของยูไล.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทันทีที่หางทั้งสี่โจมตีออกไป,จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวหลานและจื่อหยางจิงหง,สี่เซียนบรรพชนก็ไม่ได้โจมตีออกไปแล้ว,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!
"สารเลว,เจ้ากล้า!"ยูไลที่ดวงตาเบิกกว้าง,ฝ่ามือทั้งสองข้างที่ขยาดใหญ่,ขณะที่ฟาดตรงมายังร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบในทันที.
"ระเบิด!"
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ก่อนฝ่ามือยูไลจะไปถึง,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็ระเบิดออกมาเสียงดัง.
แรงกระแทบที่หนักหน่วงกวาดออกไปรอบๆ,แรงระเบิดที่ทำให้ฝ่ามือยักษ์ทั้งสองข้างกลายเป็นรอยร้าวขึ้นมาทันที.
"ฆ่า!"
จินเผิงและพรรคพวกทั้งสี่คนลงมือกันโจมตีออกไปอีกครั้ง,ขณะที่ยูไลได้รับแรงระเบิด,ทำให้เขาได้รับความเสียหาย,ส่วนร่างของแปดหางที่กำลังจุติฟื้นตัวอยู่.
สี่เซียนบรรพชนและหนึ่งแปดหางสวรรค์ร่วมมือกัน,กำราบยูไลได้อย่างราบคาบ.
"ตูมมมมม!"
จินเผิงและคนอื่นๆผ่อนการโจมตี.
"ยูไลสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวยที่จะต่อสู้,ถอยก่อน!"เสียงจากที่ไกลออกไปเป็นม่อจื่อที่ส่งเสียงออกมานั่นเอง.
ม่อจื่อสามารถมองเห็นสถานการณ์ได้,เทียนโจวจื่อถอยจากไปแล้ว,การต่อสู้นี้ไม่ได้เปรียบกลุ่มของจงซานอีกต่อไป.
"ฮง!"อรหันต์ยูไลปล่อยอักขณะผลักทุกคนออกไป,เขาที่เต็มไปด้วยความไม่ยินดีก่อนที่จะบินพุ่งตรงไปยังทิศใต้.
"ไม่ต้องตาม!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"จินเผิงและคนอื่นๆที่บินกลับมา.
อีกสนามรบ,ม่อจื่อก็จากไปเช่นกัน,เขาที่เคลื่อนไหวกลายเป็นลำแสงหายไปอย่างรวดเร็ว.
ทุกคนที่กลับมาพร้อม.
ภายในเตาปรุงยามีแสงสีแดงปกคลุมเอาไว้,เป่าเอ๋อพ่นลมหายใจเล็กน้อย.
"เป็นอย่างไร?"จงซานสอบถามออกไป.
"โชคดี,ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต,หากแต่นางได้รับบาดเจ็บไปจนถึงดวงวิญญาณ,ถึงจะนับว่าสาหัส,แต่ตราบเท่าที่ได้,บัววิญญาณโลหิตหมื่นปีจากทวีปปฐพี,ก็จะสามารถรักษานางได้!"เป่าเอ๋อกล่าว.
"บัววิญญาณโลหิตหมื่นปีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วแน่น.
"ใช่,เป็นของวิเศษของวิเศษของนิกายวิญญาณโลหิต,หากส่งเซียนบรรพชนไปสองคน,การจะชิงมาก็ไม่ใช่เรื่องยาก!"เป่าเอ๋อกล่าว.
"ทวีปปฐพี?
บัววิญญาณโหลิตหมื่นปี?"จงซานที่จ้องมองตี้เซียนเซียนด้วยแววตารักและอาดูร.
ตี้เซียนเซียนที่ต้องการเล่นอยู่ตลอดเวลาไม่ค่อยจะฟังคำเตือนของเขานัก,ด้วยต้องการช่วยสนับสนุนกลุ่มจินเผิงเลยถูกยูไลทำร้ายบาดเจ็บ?
ไม่ว่าอย่างไร,จำเป็นต้องให้อีกฝ่ายชดใช้อย่างสาสม.
"เซิ่งหวัง,ที่ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนอยู่สองสามคน,ให้พวกเขาเดินทางไปยังทวีปเทียน,เพื่อไปชิงบัววิญญาณโลหิตหมื่นปีมา!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่จำเป็น,เซียนเซียนบาดเจ็บ,ข้าจะส่งจินอี้เหว่ยที่ทวีปฐพีไปแจ้งตี้เสวียนชา,ให้เขาไปนำบัววิญญาณโลหิตหมื่นปีมาที่นี่เอง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ใต้ตี้เสวียนชามาที่นี่อย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
Chapter 1300 Draws back Tian Zhuozi, Ru Lai
is complained
退天咒子,如来遭怨
ขับไล่เทียนโจวจื่อ,ต่อว่ายูไล.
"ไร้ประโยชน์,ปราชญ์เทพ!
เดินหมากผิดตาเดียว,ล้มทั้งกระดาน,ข้าใช้พลังเพียงเล็กน้อยเท่านั้น,แต่ในดินแดนเหล่ยหยิงนั้นมีเซียนบรรพชนมากมายมารวมตัวกัน,ข้าสามารถที่จะดึงพลังอำนาจเทียนเต๋าของพวกเขาทั้งหมดมาใช้ได้,หากข้าใช้พลังทั้งหมดออกมา,ข้าคิดว่าเจ้าจะสามารถตานทานได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าของคนอื่น,เพื่อปะทะกับอำนาจฟ้าดิน,พลังของทั้งสอง,แข็งแกร่งน่าเกรงขาม,เป็นเหตุให้พื้นที่หลายแสนลี้ห้วงมิติแตกสะบั้น.
เทียนโจวจื่อขใจได้ในทันทีทำไมจงซานถึงได้เลือกสถานที่ในการต่อสู้,เข้ากลัวที่จะทำให้ข้าราชบริพารของตัวเองบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?
ถูกหลอก,นี่เขาถูกหลอกให้นำเซียนบรรพชนเก้าคนมาช่วยตัวเขาอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะมีแผนการที่ร้ายกาจขนาดนี้,ถึงกับวางแผนใช้คนของเขา.
เทียนโจวจื่อที่ในเวลานี้,เริ่มตระหนักได้ถึงเจ็บใจอัดอั้นของหยิงเห่าก่อนหน้านี้ได้แล้ว,ปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามตกลงสู่แผนของฝ่ายตรงข้ามรึ?
การที่หยิงเห่าตกลงไปในแผนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ,แผนการของจงซานนั้น,เต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาที่เหมาะเหม็ง,สามารถจัดการปัญหาใหญ่ได้อย่างชาญฉลาดจนแม้แต่ทุกคนต่างก็คิดว่าจงซานโชคดี.
ก่อนหน้านี้,เทียนโจวจื่อก็ถูกจงซานปั่นหัวไปคราหนึ่งแล้ว,เขาที่คิดว่าจงซานเพียงโชคดี,ทว่าตอนนี้เขารู้แล้ว,อีกฝ่ายนั้นมีแผนการเพื่อรับความโชคดีนั่นต่างหาก,เป็นเขาที่ประมาทจงซานที่มีแผนการร้ายกาจลึกล้ำ.
"ปัง!"เซียนบรรพชนคนหนึ่งของตระกูลเทียนที่หมดสติลง,เทียนเต๋าของเขาที่หายไปในทันที.
พลังของจงซานที่อ่อนลงหนึ่งในเก้าส่วน,พลังของเทียนโจวจื่อที่เหนือกว่าทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่า!"แววตาของเทียนโจวจื่อที่เป็นประกาย.
ฝ่ามือยักษ์ของเทียนโจวจื่อที่กำลังบดบี้แสงสีทองของจงซาน,ผลักดันมันไปยังทิศทางของต้าเต๋ารูปมังกร.
พิธีใต้หว่านฝูผานใกล้เข้ามาแล้ว,เหล่ายอดฝีมือมามายที่มารวมตัวกัน,กับการต่อสู้ที่รุนแรงที่แห่งนี้,จะต้องดึงยอดฝีมือมากมายมาอย่างแน่นอน,ยิ่งผ่านไปนานก็จะยิ่งมีคนมาเพิ่ม.
การต่อสู้ที่รุนแรงหนักหน่วงของปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าย่อมดังกึกก้องดึงผู้ฝึกตนมากมายเข้ามาดู.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทียนโจวจื่อที่เคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินย่อมทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆรู้ตัวไปแล้ว.
"ดูนั่น,เทียนโจวจื่อ!"ยอดฝีมือคนหนึ่งที่เร่งรีบบินเข้ามาใกล้อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"ปราชญ์เทพเทียนโจวจื่อ?
เขาเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ฝ่ายตรงข้ามเป็นใครกัน?"
"ข้ารู้นั่นมันจงซานภาคเหนือ!"
..............................
..................
......
"วูซซ!"
"วูซซ!"
เทียนเต๋าสองเส้นที่ทำงานเอง,เซียนบรรพชนสองคนที่เข้ามาใกล้เผยท่าทางประหลาดใจออกมาทันที.
"เกิดอะไรขึ้น?"
"เทียนเต๋าของข้า?"
"ฟริบ,ฟริบ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับสะบัดหางรัดร่างของทั้งสองคนเอาไว้ทันที.
ทั้งสองที่หัวใจสั่นไหว,ตื่นตกใจ,เร่งรีบถอยออกไปแต่ช้าไปแล้ว.
พริบตาเดียวที่เทียนเต๋าอีกสองเส้นมาเพิ่ม,พลังลำแสงสีทองของจงซานก็ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีก.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรคำราม,พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิม,พลังที่เสียเปรียบฝ่ามือของเทียนโจวจื่อเริ่มผลักดันกลับไปอีกครั้ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เทียนโจวจื่อ,ข้าพูดถูกหรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จ้องมองไปยังฝ่ามือยักษ์ของตัวเองกำลังถูกดันกลับมา,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะชนะข้า!"เทียนโจวจื่อที่แค่นเสียงพ่นลมออกมาด้วยความโกรธ.
"ถูก,ตอนนี้เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะชนะเจ้า,เซียนบรรพชนเวลานี้มีน้อยจนเกินไป,ทว่าเจ้าเองก็ไม่มีทางที่จะเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินได้เป็นเวลานาน,งานชุมนุมใต้หว่านฝูผ่านก็ใกล้เข้ามาแล้ว,เจ้าที่ใช้พลังไปมหาศาล,ข้าไม่สามารถล้มเจ้าได้,แต่ก็สามารถทำให้เจ้าบาดเจ็บได้,ไม่รู้ว่าเจ้ามาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่,ทว่าหากข้าทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บล่ะก็,แผนการทั้งหมดของเจ้าก็จะกลายเป็นว่างเปล่า,ความพยายามทั้งหมดก็จะหายไป!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หน้าไม่อาย,ชั่วร้ายนัก! ได้ยินคำพูดของจงซาน,ภายในใจของเทียนโจวจื่อแทบระเบิดออกมาด้วยความหน้าด้านของจงซาน,คาดไม่ถึงจะข่มขู่เขาด้วยอาการบาดเจ็บ.
เทียนโจวจื่อตอนแรกมั่นใจที่จะสังหารจงซานได้,เวลานี้มันหายไปหมดแล้ว,ตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่อาจะสังหารจงซานได้,ตัวเองอาจจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?
บาดเจ็บ? หากว่าเทียนโจวจื่อได้รับบาดเจ็บ,เก้าเซียนบรรพชนที่เขานำมาเองก็ต้องได้รับบาดเจ็บด้วยอย่างแน่นอน,งานที่ประมุขสั่งการก็จะไม่สามารถทำให้สำเร็จได้,แม้แต่งานชุมนุมใต้หว่านฝูผานใกล้เข้ามาแล้ว,ที่นี่ยังมีเซียนบรรพชนมากมายมารวมตัวกัน,เขาจำเป็นต้องระวังด้วย,อาจจะร่วงหล่นจากสวรรค์ได้ด้วยไม่ใช่รึ?
ไม่ใช่ว่าเทียนโจวจื่อขี้ขลาด,ทว่าเขายังมีงานรออยู่.
ขณะที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของเขาที่กำลังถูกผลักกลับมาช้าๆ,ใบหน้าของเทียนโจวจื่อที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ตูมมมม!”
เทียนโจวจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือยักษ์ที่เกิดจากการรวบรวมอำนาจฟ้าดิน,ระเบิดออกมาในทันที,พลังระเบิดทำให้ห้วงมิติแตกสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ,พื้นดินรอบๆที่หายไป,แผ่นดินแตกเป็นทาง,สิ่งมีชีวิตมากมายที่ตกตายไป,แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไปยังหนีตายกันจ้าระหวั่น.
หลังจากเกิดการระเบิดใหญ่,ห้วงมิติที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับ,ทว่าการต่อสู้ด้านในนั้นหยุดไปแล้วเรียบร้อย.
จงซานยังคงยืนอยู่บนต้าเต๋ามังกร,มือไขว้หลังจ้องมองเทียนโจวจื่ออย่างไม่แยแส.
ที่ไกลออกมา,ชุดของเทียนโจวจื่อที่ขาดสะบั้นไปไม่น้อย,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอัปลักษณ์,เก้าเซียนบรรพชนที่มากับเขา,สามคมหมดสติแล้ว,คนที่ยังคงได้สติที่กำลังประคองลอยอยู่ด้านหลัง.
"จงซาน? เรื่องในวันนี้,ฝากเอาไว้ก่อน,ข้าจะไปถามความรับผิดชอบกับเจ้าแน่นอน!"เทียนโจวจื่อที่กัดฟันแน่น.
จากนั้น,แขนเสื้อของเขาที่สะดัดนำเหล่าเซียนบรรพชนที่บาดเจ็บทั้งหมดจากไป.
จ้องมองไปยังทิศทางที่เทียนโจวจื่อจากไป,แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,มือขวาของเขาที่ไขว้ไว้ด้านหลังที่รู้สึกชาอยู่เหมือนกัน.
"ต้องการเอาชนะปราชญ์เทพนอกต้าเจิ้ง,ดูเหมือนว่าเพียงแค่ตัวคนเดียว,ยังไม่เพียงพอ!"จงซานที่ถอนหายใจเล็กน้อย.
จงซานรู้ดีว่าเทียนโจวจื่อระเบิดฝ่ามือยักษ์ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะถอนพลังออกมา,แม้นว่าตัวเองจะได้รับผลกระทบ,ทว่าก็เป็นบาดแผลที่น้อยที่สุด,แม้นว่าเทียนโจวจื่อจะถอยไปแล้ว,ทว่าก็ไม่นับว่าจงซานได้รับชัยชนะ,สิ่งสำคัญที่สุดเขากำลังระวังตัวเป็นอย่างมาก,เป็นไปได้ว่าเทียนโจวจื่อไม่สามารถเคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินได้นาน,ส่วนจงซานเองก็ยากจะต้านเอาไว้ได้นานเช่นกัน,เขาที่ใช้ประโยชน์จากความระมัดระวังตัวของเทียนโจวจื่อเท่านั้น.
จงซานที่พ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย,ต้าเต๋ารูปมังกรที่สลายหายไป,ห้วงมิติที่แตกออกเองก็ฟื้นฟูกลับมาเป็นปรกติ.
บนอากาศ,เซียนบรรพชนสองคนที่ถูกจงซานถึงพลังมาใช้,เผยใบหน้าแววตาหวั่นเกรงหวาดกลัวเมื่อมองมายังจงซาน.
"ทั้งสองก่อนหน้านี้ล่วงเกิน! อย่าได้ตำหนิ!"จงซานที่กล่าวกับคนทั้งสอง.
"ไม่เป็นไร!"
"ไม่ต้องเกรงใจ!"
เซียนบรรพชนทั้งสองที่เผยท่าทางประหลาดใจลังเลใจ.
จงซานพยักหน้าก่อนที่จะนำแปดหางกลับไปยังเส้นทางเดิม.
เห็นจงซานจากไป,เซียนบรรพชนทั้งสองที่งงงันผ่านไปครู่หนึ่งถึงฟื้นคืนสติ.
"เมื่อครู่นี้,เป็นเขา,เขาชนะเทียนโจวจื่ออย่างงั้นรึ?"เซียนบรรพชนคนหนึ่งที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"จงซานเอาชนะปราชญ์เทพรึ?
เรื่องนี้,เรื่องนี้มัน................!”
ขณะที่เซียนบรรพชนทั้งสองที่ประหลาดใจไม่แน่ใจ,ก็ปรากฏผู้ฝึกตนอีกมากมายที่ตามมาถึง.
"อาวุโส,เมื่อครู่นี้เกิดสิ่งใดขึ้น?"
"ใช่,อาวุโส,เมื่อสักครู่นี้เทียนโจวจื่อและจงซานภาคเหนือต่อสู้กันอย่างงั้นรึ?"
"อาวุโส,เทียนโจวจื่อบาดเจ็บและหนีไปอย่างงั้นรึ?"
..............................
..................
......
ภายใต้คำถามมากมาย,ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นเช่นไร,ทว่าจงซานได้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่จะกระจายไปทั่วอย่างแน่นอน.
จงซานที่ย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิม,ก่อนที่จะมาถึงสนามรบก่อนหน้านี้.
เซียนเซิงซือ,หวังคู,หวนจี,สามคนที่ต่อสู้กับม่อจื่อ,ดูเหมือนว่าตอนนี้จะอยู่ในสภาวะติดตาย,ม่อจื่อที่ยื่นอยู่บนต้าเต๋า,ในเวลานั้นเขาที่สามารถมองเห็นจงซานที่บินตรงมาจากพื้นที่ไกลออกไปในทันที.
"จงซาน?
เป็นไปได้อย่างไร?"ม่อจื่อทีเผยท่าทางประหลาดใจ.
ม่อจื่อประหลาดใจ,เซียนเซิงซือ,หวนจี,หวังคูทีเผยใบหน้ามีความสุข,เหล่ากลุ่มเจียงซือเฉิน,ปิศาจสวรรค์ที่เพิ่มพลังโจมตีออกมาเต็มกำลัง.
จงซานไม่ได้จ้องมองไปยังสนามรบของม่อจื่อ,ทว่าเขาจ้องมองไปอีกฝั่ง.
ยูไล?
ยูไลในเวลานี้กำลังต่อสู้กับจินเผิงและเซียนบรรพชนคนอื่น,ดูเหมือนว่าแม้นฝั่งจินเผิงจะร่วมมือกันทั้งสี่คน,ทว่ายังไม่ใช่คู่มือของยูไล,อยู่ในสภาพเสียเปรียบต่อยูไลเป็นอย่างมาก.
หากแต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญอยู่อีกฝั่ง,เป่าเอ๋อที่นำเตาปรุงยาขนาดใหญ่ออกมา,และกำลังโคจรพลังอย่างรวดเร็ว,เตาปรุงยาที่ไม่ได้ปิดฝา,ที่ด้านในนั้นมีตี้เซียนเซียนที่หมดสติอยู่.
เซิ่งกงเป้าที่กำลังเป็นองค์รักษ์คุ้มครองอยู่ใกล้ๆ,เป่าเอ๋อที่กำลังกระตุ้นเตาปรุงยาอยู่เป็นระยะ.
"ฟิ้ว!"จงซานที่เคลื่อนที่เข้าใกล้.
ที่ไกลออกไป,จินเผิงและคนอื่นที่สังเกตุเห็นจงซานก็เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังกลับมาแล้ว,ทุกคน,พยายามกันอีกครั้ง!"จินเผิงที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ส่วนยูไลเวลานี้ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เกิดสิ่งใดขึ้น?"จงซานที่กล่าวถอามออกมาในทันที.
เป่าเอ๋อที่ควบคุมเตาปรุงยาอยู่ไม่สามารถพูดได้,เซิ่งกงเป้าที่กล่าวอธิบายในทันที,"เซิ่งหวังก่อนหน้านี้,ตี้เซียนเซียนและเฉินที่ปกป้องฮวงโหว,เฝ้ามองจินเผิงและทุกคนต่อสู้กับยูไล,เห็นเสียเปรียบนางจึงเข้าไปช่วย,ใครจะคิดว่ายูไลนั้นแข็งแกร่งมาก,ฝ่ามือทองคำของยูไล,ได้ทำให้ตี้เซียนเซียนได้รับบาดเจ็บหนัก,ฮวงโหวเวลานี้กำลังรักษาตี้เซียนเซียนอยู่!"
"อะไร? ยูไล?"แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความโกรธ,เขาหันหน้าขึ้นไปมองอีกฝั่งในทันที.
ส่วนยูไลที่กำลังต่อสู้อยู่ทันใดนั้นก็รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมาทันที,ขณะที่หันไปมอง,เขาที่เห็นเพียงจงซานที่จ้องมองด้วยสายตาดุร้ายโกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด.
"ซี่!"
บนสนามรบปรากฏกระบี่สี่เล่มพุ่งตรงไปยังร่างของยูไลทันที,เป็นการหวังสังหารให้ตกตาย,เป็นหางของแปดหางสวรรค์ทีได้ปรากฏขึ้นในทันทีนั่นเอง.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่โจมตีอย่างรุนแรงไปยังยูไล.
สี่กระบี่สังหารเซียนที่กระแทกไปยังแสงสีทองคุ้มกายของยูไล.
"สว๊วฟ!"ปากของแปดหางที่กัดไปยังร่างของยูไล.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทันทีที่หางทั้งสี่โจมตีออกไป,จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวหลานและจื่อหยางจิงหง,สี่เซียนบรรพชนก็ไม่ได้โจมตีออกไปแล้ว,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!
"สารเลว,เจ้ากล้า!"ยูไลที่ดวงตาเบิกกว้าง,ฝ่ามือทั้งสองข้างที่ขยาดใหญ่,ขณะที่ฟาดตรงมายังร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบในทันที.
"ระเบิด!"
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ก่อนฝ่ามือยูไลจะไปถึง,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็ระเบิดออกมาเสียงดัง.
แรงกระแทบที่หนักหน่วงกวาดออกไปรอบๆ,แรงระเบิดที่ทำให้ฝ่ามือยักษ์ทั้งสองข้างกลายเป็นรอยร้าวขึ้นมาทันที.
"ฆ่า!"
จินเผิงและพรรคพวกทั้งสี่คนลงมือกันโจมตีออกไปอีกครั้ง,ขณะที่ยูไลได้รับแรงระเบิด,ทำให้เขาได้รับความเสียหาย,ส่วนร่างของแปดหางที่กำลังจุติฟื้นตัวอยู่.
สี่เซียนบรรพชนและหนึ่งแปดหางสวรรค์ร่วมมือกัน,กำราบยูไลได้อย่างราบคาบ.
"ตูมมมมม!"
จินเผิงและคนอื่นๆผ่อนการโจมตี.
"ยูไลสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวยที่จะต่อสู้,ถอยก่อน!"เสียงจากที่ไกลออกไปเป็นม่อจื่อที่ส่งเสียงออกมานั่นเอง.
ม่อจื่อสามารถมองเห็นสถานการณ์ได้,เทียนโจวจื่อถอยจากไปแล้ว,การต่อสู้นี้ไม่ได้เปรียบกลุ่มของจงซานอีกต่อไป.
"ฮง!"อรหันต์ยูไลปล่อยอักขณะผลักทุกคนออกไป,เขาที่เต็มไปด้วยความไม่ยินดีก่อนที่จะบินพุ่งตรงไปยังทิศใต้.
"ไม่ต้องตาม!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"จินเผิงและคนอื่นๆที่บินกลับมา.
อีกสนามรบ,ม่อจื่อก็จากไปเช่นกัน,เขาที่เคลื่อนไหวกลายเป็นลำแสงหายไปอย่างรวดเร็ว.
ทุกคนที่กลับมาพร้อม.
ภายในเตาปรุงยามีแสงสีแดงปกคลุมเอาไว้,เป่าเอ๋อพ่นลมหายใจเล็กน้อย.
"เป็นอย่างไร?"จงซานสอบถามออกไป.
"โชคดี,ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต,หากแต่นางได้รับบาดเจ็บไปจนถึงดวงวิญญาณ,ถึงจะนับว่าสาหัส,แต่ตราบเท่าที่ได้,บัววิญญาณโลหิตหมื่นปีจากทวีปปฐพี,ก็จะสามารถรักษานางได้!"เป่าเอ๋อกล่าว.
"บัววิญญาณโลหิตหมื่นปีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วแน่น.
"ใช่,เป็นของวิเศษของวิเศษของนิกายวิญญาณโลหิต,หากส่งเซียนบรรพชนไปสองคน,การจะชิงมาก็ไม่ใช่เรื่องยาก!"เป่าเอ๋อกล่าว.
"ทวีปปฐพี?
บัววิญญาณโหลิตหมื่นปี?"จงซานที่จ้องมองตี้เซียนเซียนด้วยแววตารักและอาดูร.
ตี้เซียนเซียนที่ต้องการเล่นอยู่ตลอดเวลาไม่ค่อยจะฟังคำเตือนของเขานัก,ด้วยต้องการช่วยสนับสนุนกลุ่มจินเผิงเลยถูกยูไลทำร้ายบาดเจ็บ?
ไม่ว่าอย่างไร,จำเป็นต้องให้อีกฝ่ายชดใช้อย่างสาสม.
"เซิ่งหวัง,ที่ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนอยู่สองสามคน,ให้พวกเขาเดินทางไปยังทวีปเทียน,เพื่อไปชิงบัววิญญาณโลหิตหมื่นปีมา!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่จำเป็น,เซียนเซียนบาดเจ็บ,ข้าจะส่งจินอี้เหว่ยที่ทวีปฐพีไปแจ้งตี้เสวียนชา,ให้เขาไปนำบัววิญญาณโลหิตหมื่นปีมาที่นี่เอง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ใต้ตี้เสวียนชามาที่นี่อย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น