Strongest Sect of All Times Chapter 226 Also can rescue again
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 226 Also can rescue again
还能再抢救一下
นื่คือการออกมาทำภารกิจใหญ่ครั้งแรกของหลี่ช่างเทียน,เขาที่ตื่นเต้นเกินเหตุ,สั่นจนขาไม่ฟังคำสั่ง.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นกลุ่มของสำนักมารลงมาจากภูเขา,ยิ่งทำให้เขาสั่นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม.
ผลสุดท้าย,เป็นการเปิดเผยตำแหน่งไป.
โดยเฉพาะงูพิษ,ที่คำรามลั่นอยู่ในใจ.
มารดาเถอะฝึกฝนแทบเป็นแทบตาย,พอออกสถานะที่จริง,กับเผยตัวให้กับคนอื่นซะแล้ว!
หัวหน้าทีมมือสังหารจ้องมองไปยังหลี่ซ่างเทียน,แค่นเสียงเย็นชา.”ฆ่ามัน.”
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
สิ้นเสียง,กลุ่มมือสังหารที่ลงมือ,อาวุธลับในมือพวกเขาที่ถูกยิงออกไป.
หลี่ซ่างเทียนที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง,ใบหน้าซีดขาว,สมองโล่ง,ร่างกายที่ตอบสนองกระโดดหลบลอยอยู่กลางอากาศ.
การกระโดดออกมากลางอากาศที่ไม่มีสิ่งกีดขวาง,เป็นการกระทำที่โง่มากเพราะไม่มีที่ให้หลบ.
“ฟิ้ว!”
งูพิษที่ซ่อนตัวอยู่ไม่ไกล,กระโดดออกไปผลักร่างหลี่ซ่างเทียนออกไป.
“พรึดซี่! พรึกซี่!”
อาวุธลับที่ยิงออกมาพร้อมกับกว่าสิบลูก,พวกเขาที่หล่นลงพื้น.
หลี่ซ่างเทียนที่หล่นลงพื้น,หลีกพ้นจากการโจมตีดังกล่าวได้.
ทว่างูพิษที่หล่นไม่ไกลออกไป,ที่ด้านหลังนั้นมีอาวุธลับถูกยิงปักอยู่,โลหิตที่ไหลออกมา,เขากล่าวออกมาด้วยความหวาดผวา,”งู...พี่งู....”
นี่สินะที่เขาเรียกว่ามีเพื่อนร่วมทีมเป็นหมู!
งูพิษที่ตะโกนออกไปด้วยความเจ็บปวด,”หนีไป!”
เสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด,ทำให้หลี่ซ่างเทียนสะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันที.
ขณะที่เขาลึกขึ้นยืน,รองหัวหน้าทีมอีกฝั่ง,ก็พุ่งเข้ามา,หวดแส้ออกไป.
“กล้ามาซ่อนตัวในถิ่นหออินทรีย์ดำของข้า,ไม่อยากมีชีวิตอยู่สินะ!”
“ฟรุบ!”
แส้ที่พุ่งออกไป,กระแทกไปยังหลังของงูพิษ.
เสื้อผ้าของเขาที่เปิดฉีกออก,กลายเป็นรอยแส้สีแดง,สายตายของเขาที่ดุร้ายจดจ้องมองไปยังหลี่ซ่างเทียน.
“หนี....รีบหนีเร็วเข้า!”
งูพิษที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด,ราวกับว่าเป็นแรงเฮือกสุดท้ายของเขา.
ตลอดเส้นทางมายังมนทลชิงหยาง,เขาที่ด่าว่าอีกฝั่งตลอด,ทว่าเมื่ออีกฝ่ายทำผิดพลาด,เขากับก้าวออกมาช่วยอย่างไม่ลังเล!
เห็นโลหิตของงูพิษที่ไหลไปทั่วใบหน้าที่เผยความเจ็บปวด,หลี่ซ่างเทียนที่กำหมัดแน่น,จนเล็บเจาะเข้าไปยังเนื้อ.
“ไอ้สารเลวน้อย,ฟังฆ่า,มือสังหารนะ,ไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ใด,จะต้องรักษาความสุขุมเอาไว้.”
“เมื่อเพื่อนร่วมทีมพบเขากับอันตราย,อย่างแรกต้องหาทางหนี,ไม่ต้องช่วย,จะต้องหาทางหนีให้ได้ในทันที.”
“ข้าจะพูดย้ำอีกครั้ง,หลักเกณฑ์ของมือสังหาร,เมื่อเผยตัวให้อีกฝั่งได้เห็นแล้ว,จะต้องหนีทันที,ห้ามลังเลโดยเด็ดขาด!”
คำสอนมากมายของงูพิษที่กล่าวย้ำอย่างหนักที่ดังก้องในหูซ้ำไปซ้ำมา,ความหวาดกลัวในจิตใจของเขาที่ค่อย
ๆเย็นลง.
ต้องไม่ลนลาน,ต้องไม่กระวนกระวาย.
ในเวลานี้จะต้องหนีให้เร็วที่สุด!
ขาของหลี่ซ่างเทียนที่ไม่สั่นอีกต่อไป,เขาที่ยืนขึ้น,ด้วยการฝึกฝนทักษะมือสังหารเก้าวันเก้าขึ้น,ทำให้เขาสามารถใช้ก้าวปิศาจได้.
“ฟิ้ว!”
ขาทั้งสองข้างที่ขยับ,ราวกับปิศาจ.
ทว่า,หลี่ซ่างเทียนไม่ได้ทำตามหลักการของมือสังหาร.
เขาไม่ได้หนีไป,ทว่าพุ่งไปด้านหน้า,ขณะรองหัวหน้าทีมอีกฝั่งที่กำลังตะวัดแส้มัดร่างของงูพิษนั้น.
“ปึก!”
แส้ที่ตะวัดออกไปสัมผัสเข้ากับความว่างเปล่า.
หลี่ซ่างเทียนที่อุ้มร่างงูพิษ,จากนั้นก็เริ่มวิ่งอย่างบ้าคลั่ง.
ระหว่างวิ่งนั้นเขาที่ร้องไห้โดยหวนตะโกนออกมา,”พี่งู,ข้าผิดไปแล้ว,พี่งู,อย่าตายนะ!”
เพราะว่าเขาวิ่งเร็วเป็นอย่างมาก,ไม่สนใจอาการบาดเจ็บของงูพิษแม้แต่น้อย,เลือดที่ไหลชโลมร่างของเขา,อีกฝ่ายที่สงบไปเหมือนกัน.
“อย่าปล่อยให้หนี!”หัวหน้าทีมตะโกนออกไปเสียงดัง.
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
กลุ่มมือสังหารดื่มโลหิตที่ปล่อยอาวุธลับยิงออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
หลี่ซ่างเทียนที่มีระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นสองทว่ากับวิ่งเร็วอย่างน่ากลัว.
อาวุธลับของพวกเขาที่พุ่งเข้าปักต้นไม้,หรือไม่ก็ก้อนหิน.
“ไอ้คนน่ารังเกียจ!”
ชายคนหนึ่งที่ไล่ตามมา,พร้อมกับชักกระบี่ที่แหลมคมพลังวิญญาณที่อาบไล้ส่องประกายพุ่งออกไป.
“ตาย!”
ขณะที่หลี่ซ่างเซียวหลบออกมานั้น,แขนของเขาถูกปาดเป็นรอยยาว.
“ปัง!”
เขาที่หลบมาด้านข้าง,กระบี่ที่พุ่งไปยังก้อนหินระเบิดออกมา,โลหิตของเขาที่สาดกระจายยาวออกไปหลายเมตร,หลี่ซ่างเทียนที่ใบหน้าเหรอหราวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว.
เจ็บ,เจ็บแล้ว.
“อ๊าก!”
หลี่ซ่างเทียนที่ตะโกนออกมเสียงดัง,วิ่งหนีจนฝุ่นคละคล้ง.
เขาที่ยังคงอุ้มงูพิษที่หมดสติอยู่,ร่างกายที่มีโลหิตไหลไปตามพื้น.
เขาต้องการมีชีวิตอยู่,”ข้า...ข้าต้องรอด!”
“เสี่ยวฉี!”
ทว่าในเวลานั้นผู้ใต้บังคับบัญชาของอีกฝั่งคนหนึ่งที่ล้มลง,หัวของเขาที่ถูกเจาะ,หัวหน้าทีมและรองหัวหน้าทีมตะโกนออกมาเสียงดัง.
“โครม!”
ในเวลานั้น,ร่างของผู้ใต้บังคับบัญชาสมองทะลุ,ล้มลงครูปไปกับเสียงดัง.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
หลี่ลั่วฉิวที่อยู่ไกลออกมา,ยิงกระสุนออกไปสามนัดติดต่อกัน,สังหารคนอีกสามคน.
ส่วนกระสุนลูกแรกนั้นเป็นฝีมือของเซียวจุ้ยจื่อนั่นเอง.
“พี่ใหญ่!”
รองหัวหน้าทีมที่ตื่นตกใจ,”นั่นมันอาวุธลับ!”
แม้นว่าหัวหน้าทีมจะโกรธเกรี้ยว,แต่ก็ออกคำสั่งในทันที,”มีคนซุ่มอยู่,ทุกคนระดังด้วย.
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
เห็นเพียงเงาหลายสิบร่างที่ผุดโผล่ออกมาราวกับปิศาจ.
แผนการของจุนซ่างเซียวที่ต้องการให้คนเหล่านี้ลงมาจากเขาเดินโผล่ออกมาระยะหนึ่งเรียบร้อยแล้ว,จึงเริ่มทำการโจมตี,ทว่าหลี่ซ่างเทียนที่เผยตัวก่อนเวลา,ทำให้พวกเขายังคงอยู่หน้าบันไดหินไม่ไกล.
“ฟิ้ว!ฟิ้ว!”
เซียวจุ้ยจื่อที่ลั่นไกต่อเนื่อง,ได้ยินเพียงเสียงลม,สมาชิกมานักฆ่าดื่มโลหิตที่ถูกสังหารทีละคน.
เมื่อครั้งต่อสู้กับสัตว์ร้ายระดับสูง,ไรเฟิลรูปแบบ
88 ถือว่ามีพลังจำกัด,แต่เมื่อต้องสังหารผู้ฝึกยุทธ์ระดับศิษย์ยุทธ์,แน่นอนว่าทรงพลังพอที่จะสังหารในทันที.
เซียวจุ้ยจื่อและลี่ลั่วฉิวที่ลงมือสังหารนักฆ่าดื่มโลหิตตายไปเป็นใบไม้ร่วง
ทำให้เวลานี้เกิดความวุ่นวายขึ้น.
ต้องไม่ลืมว่าอาวุธลับที่ลำลับที่พวกเขาไม่รู้ว่าถูกยิงมาจากใหนนั้น
สังหารคนของเขาคนแล้วคนเล่า,น่ากลัวเป็นอย่างมาก!
“ถอยก่อน!”
หัวหน้าทีมที่ตระหนักได้ในทันที,สั่งการออกมาอย่างไม่ลังเล.
อย่างไรก็ตาม,ขณะจะเลี้ยวกลับขึ้นไปบนบันได,ก็ปรากฏชายที่ร่างกายกำยำนั่งอยู่.
ชายคนดังกล่าวที่เวลานี้ค่อย ๆลุกขึ้น ยืนจังก้า,ผมที่สยายไปด้านหลัง,ใบหน้าที่ดูดุร้ายเย็นชา.
กระบี่ที่เขาอุ้มอยู่,แม้นว่าจะยังอยู่ในฝัก,แต่กลับแผ่ความเย็นออกมา.
ใครกัน?
เย่ซิงเฉินนั่นเอง,เขาที่ยืนอยู่บนบันไดหิน,ร่างกายที่แผ่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา,ขวางทางพวกเขาเอาไว้.
เขาที่ยังคงสุขุม,ใบหน้าไร้อารมณ์ยิ่งดูลึกล้ำอย่างที่สุด.
“เคร้ง! เคร้ง!”
เสียงชักกระบี่ดังขึ้นติด
ๆกัน,ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่นำโดยหลี่ชิงหยางก็ปรากฏขึ้น.
เย่ซิงเฉินที่ขวางทาง,ด้านข้างสองฝั่งปรากฏ,อีกฝั่งเป็นสมาชิกตึกฝนพรำที่ปรากฏขึ้นเช่นกัน.
กลุ่มมือสังหารมารโลหิตถูกล้อมเอาไว้ในทันที.
“เตรียมปะทะ!”หัวหน้าทีมตะโกนออกไปเสียงดัง.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ชักอาวุธออกมา,ร่างกายที่แผ่กลิ่นอายความดุร้ายออกมา.
อย่างไรก็ตามสมาชิกของเขายังคงตาย,ไม่รู้ว่าถูกอาวุธอะไรสังหาร?
“เหล่าเอ้อ,นำคนไปเปิดทางสังหารพวกนี้ให้หมด,ส่วนคนอื่น
ๆขวางคนเหล่านี้เอาไว้พร้อมกับข้า.”
“รับทราบ!”
รองหัวหน้าทีมและผู้ใต้บังคับบัญชา 20
คน,พุ่งตรงไปยังบันไดหิน.
พวกเขาที่ถ่ายพลังเข้าไปในอาวุธ,ส่องประกายแสงสีขาวสว่างจ้า.
“พวกก้อนเต้าหู้.”
ดวงตาของเย่ซิงเฉิงเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้,กระบี่หานเฟิงของเขาที่ชักออกมาทันที.
“เคร้ง-“
ริ้วแสงที่เย็นเยือบเป็นประกาย,เห็นเป็นเส้นดั่งเส้นไหมพุ่งออกไปราวกับเส้นดาย.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ปราณกระบี่ของเขาที่พุ่งออกไปนั้น,เร็วจนยากจะมองเห็นด้วยตาเปล่า.
พริบตาที่ริ้วแสงกระบี่หายไป,กว่า 20
ชีวิตของนักฆ่า,ก็ถูกสับเป็นชิ้น ๆ!
“กึก.”
“กึก.”
เย่วิงเฉินที่ก้าวไปด้านหน้า,ขณะจ้องมองไปยังผู้ฝึกยุทธ์ระดับอาจารย์ยุทธ์ขั้นที่หนึ่ง,รองหัวหน้ากลุ่มนี้,กล่าวด้วยเสียงเย็นชา,”เจ้า,เคยลิ้มลองความตายหรือไม่?”
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น