Strongest Sect of All Times Chapter 188 Roaring of small wild boar
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 188 Roaring of
small wild boar
小野猪的怒吼
หมาป่าวายุมีขนสีม่วงสลวย,ใต้เท้ามีหลุมวายุหมุนวนทำให้มันวิ่งได้อย่างรวดเร็ว,แน่นอนว่าเป็นสัตว์ที่ดูน่าเกรงขามงดงามไม่ได้ต่างจากหมาป่าเพลิงชาดเลย.
จุนซ่างเซียวแทบไม่ลังเลเลย,เขาส่งบอลเจ้าสำนักออกไปเพื่อจับมันทันที.
ก่อนหน้านี้สัตว์ร้ายพยัคฆ์มีความแข็งแกร่งมาก,ยากที่จะจับได้,ทว่าหมาป่าวายุนั้นมีความแข็งแกร่งเพียงระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นปลาย,เป็นสัตว์ร้ายระดับต่ำ,ควรง่ายที่จะจับ!
บอลเจ้าสำนักที่ถูกส่งออกไป,จุนซ่างเซียวที่แทบวาดฝันเอาไว้,เขาที่ต้องการสร้างกองกำลังหมาป่า,ภาพที่เห็นคงจะดูคึกคัก,ใครเห็นก็เป็นต้องอิจฉา!
อย่างไรก็ตาม.
ลมพายุหมุนที่หมาป่าวายุพ่นออกมาได้พัดบอลเจ้าสำนัก,ลอยออกไป,พร้อมกับจับสัตว์ร้ายที่เขาไม่ได้คาดหวัง,เป็นหมู่ป่าแคระที่ยังไม่โตด้วยซ้ำกลับมา!
เห็นเจ้าตัวเล็กที่วิ่งเข้ามาเผยท่าทางเคารพเทิดทูนเขาอย่างหนัก,ฝันอันงดงามของจุนซ่างเซียวก็แตกสลาย
กลายเป็นเสี่ยง ๆ,ในเวลานี้มันถูกแทนด้วยกองทัพหมู่แคระในทันที,ร่างของเขาถึงกับแข็งค้างไปในทันที!
เขาต้องลงทุนซื้อบอลเจ้าสำนัก 100
แต้ม,แล้วจับได้หมูป่าแคระมาได้อย่างงั้นรึ?
เอื๊อก!!,ร่างของจุนซ่างเซียวแทบล้มทั้งยืน!
“กี้ ๆ !!”
เจ้าหมูแคะตัวเล็กขาสั้นเต้นไปมาด้วยท่าทางกำลังตื่นเต้นดีใจ.
จุนซ่างเซียวที่เห็นท่าทางมันสดชื่นเกินเหตุ,รู้สึกอยากนำดาบมังกรเขียวสับมันให้หาย
ๆไปจากครรลองสายตาจริง ๆ!
“เจ้าสำนัก,ระวังด้วย!”
หลี่ชิงหยางที่ก้าวเข้ามาครึ่งก้าว,กระบี่หานเฟิงที่ทะลวงออกไป,โจมตีหมาป่าวายุที่บุกเข้ามา.
“ฟิ้ว!”
หมาป่าวายุที่หลบออกไปอย่างชาญฉลาด,ปราณกระบี่พุ่งทะลวงออกไปนั้น,ไม่สัมผัสร่างของมันเลยแม้แต่น้อย.
หมูป่าแคะที่วิ่งมาด้านข้าง,แววตาที่เผยความหวาดกลัว,จ้องมองจุนซ่างเซียวด้วยสายตาน่าสงสาร,คล้ายกับจะบอกออกไปว่า,เจ้านาย,ช่วยข้าด้วย!
ตาย,จบกัน!
เจ้าสำนักไท่กู่เจิ้งที่น่าเกรงขามเช่นข้า,มีสัตว์พันธะสัญญาเป็นหมูแคระและยังขี้ขลาดตาขาวอีก.
จุนซ่างเซียวรู้สึกราวกับใครยกหินขว้างใส่ศีรษะของเขา,ไม่คาดคิดเลยว่าจะพลาดเป้าหมาป่าวายุ,สัตว์พันธะสัญญาที่องอาจน่าเกรงขามนั่นซะได้.
ทั้งความเร็ว,รูปร่างและความแข็งแกร่ง,แน่นอนว่ามันน่าเกรงขามดึงดูดใจเป็นอย่างมาก.
“ปัง!”
ในเวลานั้น,เสียงปืนที่ดังกึกก้องขึ้นมาในทันที.
หมาป่าวายุตนหนึ่งที่พุ่งเข้าใส่หมูป่าแคระ,และถูกยิงเข้าที่หน้าผาก,ร่างของมันที่ลอยออกไป,กระแทกศิลาก้อนใหญ่ในทันที.
อินทรีย์ทะเลทรายของจุนซ่างเซียว,ปล่อยควันสีขาวออกจากลำกล้อง,เขาที่กล่าวออกมาเสียงเบา,”สัตว์พันธะสัญญาของข้า,มีเพียงข้าที่จะตัดสินความเป็นความตายของมัน.”
“กี้!”
หมูป่าแคะที่คำรามเสียงเบาก่อนที่จะวิ่งมาถูไถที่ขาของเจ้านายมัน,ใบหน้าที่เผยความดีใจเป็นอย่างมาก!
“ฟิ้ว!”
ปากกระบอกปืนที่เล็งไปยังมัน.
จุนซ่างเซียวที่ใบหน้าไร้อารมณ์,กล่าวออกไปว่า,”เจ้าตัวน้อย,ตัวตนของเจ้ามีแต่จะทำให้เปิ่นจั้วอับอาย,ดังนั้นเจ้าควรจะหายไปในตอนนี้ซะ.”
“กี้!”
หมูป่าแคระที่ถูไถยังขาของเขา,ราวกับไม่รู้ว่า,เจ้านายของมันตัดสินใจจะปลิดชีพมันแล้ว.
“บู้ โฮ่!”
ทันใดนั้นหมาป่าวายุสองตนที่กำลังพุ่งมา.
ใบหน้าของมันที่แยกเขี้ยวดูดุร้ายเป็นอย่างมาก,ขาหน้าของมันที่ยื่นกงเล็บออกมาส่องประกายวับวาว!
จุนซ่างเซียวที่ทำได้แค่ยกปืนขึ้น,ทว่ายังไม่ลั่นไก,เขาที่เห็นหมูป่าแคระเปลี่ยนร่างในทันที,ใบหน้าแยกเขี้ยวยิงฟันพร้อมจะพุ่งเข้าใส่หมาป่าวายุที่คำรามอยู่ด้านหน้า.
ต้องการปกป้องเจ้านายอย่างงั้นรึ?!
ทว่า....ร่างกายที่เล็กกระจ้อยร่อย,อ่อนแอ,แม้แต่เสียงคำรามยังเบาเหลือเกิน,จุนซ่างเซียวรู้สึกปวดขมับขึ้นมา.
เจ้าหมูแคระ,กำลังเล่นตลกอยู่รึไง?
“บู้ โฮ่!”
หมาป่าวายุสองตนที่เพิ่มความเร็ว,ใต้เท้าของมันนั้นมีลมหมุนพัดเพิ่มความเร็วให้กับมัน,จนทั่วร่างของมันเวลานี้ราวกับพายุใต้ฝุ่นเล็ก
ๆ!
จุนซ่างเซียวต้องการเตะเจ้าหมูแคระตนนี้ให้พ้นทางจริง
ๆ,ทว่าในเวลานั้นเขาก็เห็นมันอ้าปากขึ้น.
หม่าว!
เสียงร้องที่อ่อนแอค่อย ๆดังขึ้น,นี่.....
“หวีดๆๆๆๆๆๆๆๆโฮกกกก-“
เสียงหวีดร้องที่แหลมบาดแก้วหูขึ้นในทันที,กละกายเป็นเสียงคำรามที่น่าเกรงขามรุนแรงจนทำให้หูดับ!
จุนซ่างเซียวที่อยู่ใกล้ที่สุด,จิตวิญญาณถึงกับสั่นไปมา,ดวงตาเบิกกว้าง,อ้าปากหว๋อขึ้นด้วยความตกใจ!
มารดาเถอะ!
นี่มันเสียงหมูร้องอย่างงั้นรึ?!
แน่นอนว่าพลังเสียงคำรามนี้ทรงพลังไม่ได้ด้อยกว่าพยัคฆ์หรือราชสีห์!
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น
ๆที่กำลังเข้าออกไปรับมือหมาป่าวายุ,ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
หมาป่าวายุสิบตัวที่ล้มลงหมดสติไปในทันที,ด้วยเสียงคำรามที่โกรธเกรี้ยว,ราวกับปิศาจร้ายเมื่อครู่นี้!
เหล่าหมาป่าที่ทรงพลังกว่าสิบตา,ได้ยินเสียงคำรามหวีดร้องตกใจกลัวจนหมดสติ,ภาพที่เกิดขึ้นนี้...แปลกเป็นอย่างมาก!
ทุกคนแทบไม่มีใครอยากเชื่อเหมือน ๆกัน.
เสียงคำรามที่ดังก้องทรงพลังจนทำให้หมาป่าวายุหมดสติ,มาจากหมูป่าแคระ! ตัวหนึ่ง.
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเจ้าตัวเล็ก,ที่ยืนปกป้องเจ้าสำนัก,ด้วยท่าทางดุร้าย,และรอบ
ๆร่างของมันนั้นคล้ายกับว่ามีเงาลวงตาที่เลือนใส,ปรากฏขึ้นเป็นรูปลักษณ์ของสัตว์ร้ายที่ดุร้ายเกินธรรมดา!
ระบบเอ่ย,”นี่ควรจะเป็นสัตว์ลวงตา!”
“สัตว์ลวงตาอย่างงั้นรึ?”จุนซ่างเซียวถึงกับตะลึงงัน.
ระบบอธิบาย,”ในทวีปชิงหยุน,ในบรรดาสัตว์ร้ายที่ร้ายกาจนั้น,นอกจากสัตว์วิญญาณและสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว,ที่จริงยังมีอีกหนึ่งประเภท,นั่นก็คือสัตว์ลวงตา.”
“สัตว์ร้ายประเภทนี้มีรูปลักษณ์และท่าทางที่ไม่ได้โดดเด่นไม่แตกแตกต่างจากสัตว์อื่นนัก.”
“ทว่า,มันมีทักษะพิเศษ,เป็นความสามารถสร้างภาพลวงตา,ดังนั้นจึงถูกเรียกว่าสัตว์ลวงตาตามชื่อของมัน.”
“เหมือนกับภาพเงาที่เกิดขึ้นคลุมร่างของเจ้าหมูแคราะตนนั้น,เป็นวิญญาณลวงตา,และเป็นสัตว์ร้ายที่น่าเกรงขามมาก.”
หลังจากได้ยินคำอธิบาย,จุนซ่างเซียวที่ต้องเก็บปืนไป,ดูเหมือนว่าจะตัดสินมันจากรูปร่างหน้าตาไม่ได้,เขาที่เอ่ยในใจ,”ข้าว่าแล้ว,ในหุบเขาแห่งความตายที่ลึกเข้ามาเช่นนี้,เจ้าหมูป่าแคระนี้หากไม่มีความสามารถบ้าง,จะมีชีวิตรอดได้อย่างไร!”
ระบบ “......”
ใครกันพูดเมื่อกี้นี้,ว่าตัวตนของเจ้าทำให้เปิ่นจั้วอับอาย.
ใครกันที่ต้องการจะยิงเจ้าตัวเล็กนี้เมื่อครู่นี้?
พลิกลิ้นเลี้ยวกลับโดยไม่รู้สึกอับอายเลยรึ?!
“ฟิ้ว!”
ภาพลวงตาที่เจ้าหมูแคระสร้างขึ้นมาค่อย
ๆหายไป,จากนั้นมันก็หันหน้ามาด้วยแววตาองอาจวางมาด,พร้อมกับก้าวเข้ามาหาจุนซ่างเซียว.
ด้วยเหตุการณ์เมื่อครู่นี้,มันที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ,จนใช้พลังทั้งหมดของมันออกไป.
บอลเจ้าสำนักปรากฏถูกโยนออกไปลอยอยู่กลางอากาศ,พร้อมกับเปล่งแสงสาดส่องสร้างวงแหวนหยินหยางขึ้น,ปกคลุมร่างเจ้าหมูป่าแคระ,และนำมันเข้ามาด้านใน.
“เกิดอะไรขึ้น?”
“โอ้วสวรรค์,นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดต่างก็อุทานออกมาเสียงดัง.
เจ้าหมูป่าแคระที่คำรามออกมาด้วยความโกรธจนทำให้หมาป่าวายุหมดสติ,เกินกว่าคำว่าน่าเกรงขาม,ตอนนี้ยังหายตัวได้อีกด้วย,มันแปลกไปแล้ว,เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!
จุนซ่างเซียวที่เก็บบอลเจ้าสำนัก,ขณะส่งจิตเข้าไปด้านใน,เขาเห็นเจ้าตัวเล็กที่กำลังนอนหลับอยู่ในห้วงมิติด้านในอย่างสบายใจ.
“เจ้าสำนัก.”
หลี่ชิงหยางที่ได้สติกลับมา,เอ่ยออกไปว่า,”หมาป่าวายุเหล่านี้ให้จัดการอย่างไร?”
แน่นอนว่าควรจะต้องจับเอาไว้ก่อน!
จุนซ่างเซียวที่เปิดคอนโซนหน้าร้านค้าระบบ,พบว่าที่รายการบอลเจ้าสำนักเป็นสีเทา,และที่ด้านล่างนั้นมีอักษรตัวเล็ก
ๆขึ้นแจ้งบอกว่า “สินค้าจำนวนจำกัด.”
นี่ไม่ใช่ขีดจำกัดซื้อได้เดือนละครั้ง,แต่ซื้อได้แค่ครั้งเดียว!
เห็นคำอธิบายแล้ว,จุนซ่างเซียวแทบล้มทั้งยืน,และกล่าวออกมาเสียงดัง,”สังหารมันให้หมด!”
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยาง,เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น
ๆที่ถือกระบี่ฟันออกไป,สังหารหมาป่าวายุทั้ง 12 ไปและเริ่มเลาะหนังเฉือนกระดูก,เก็บแกนผลึกมา.
“ติ๊ง! สังหารหมาป่าวายุ
12 / 100.”
แม้นว่าจะทำให้ภารกิจสังหารสัตว์ร้ายก้าวหน้า,ทว่าจุนซ่างเซียวก็อารมณ์ไม่ดีนัก,เพราะว่าบอลเจ้าสำนักระดับต้นนั้นซื้อได้แค่ครั้งเดียว,ตอนนี้เขาไม่สามารถกำราบสัตว์ร้ายได้อีกแล้ว.
ความฝันที่จะนั่งบนสัตว์ขี่อันองอาจ,ทำเท่ห์ให้คนอื่นอิจฉา,หายไปหมดแล้ว!
“ใช่แล้ว.”
ระบบที่กล่าวปลอบ,”รอให้เจ้าตัวเล็กนี้โตขึ้น,โฮสน์ก็สามารถนำมันมาขี่,ขี่หมูตัวใหญ่ก็เป็นที่จับตาของผู้คนเหมือนกัน.”
“เงียบไปเลย!”
......
บอลเจ้าสำนักจับหมูป่าแคระได้,ทว่าอย่างไรมันก็เป็นสัตว์ลวงตาล่ะ,เจ้าสำนักจุนที่กล่าวปลอบใจตัวเอง.
“ฟู่!”
เขาที่พ่นลมหายใจยาว,จ้องมองไปยังเส้นทางด้านหน้า,กล่าวออกมาเสียงเบา,”ที่ด้านหน้า,น่าจะเป็นถิ่นของหมาป่าวายุ.”
“เซียวโม่!”
“อยู่นี่แล้ว!”
“ไปล่อมันมา!”
“ห๋า?”
“ยังไม่ไปอีก!”
“ครับ!”
ซูเซียวโม่ถือหอกผู้พิชิตวิ่งออกไป.
ระหว่างนี้,จุนซ่างเซียวที่กล่าวเสียงดัง,”หมาป่าวายุนั้นเร็วมาก,ตั้งแนวป้องกัน
12 คน!”
“รับทราบ!”
ทุกคนที่เข้าประจำตำแหน่งตั้งแนวป้องกันขึ้นในทันที.
จากนั้นไม่นาน,ซูเซียวโม่ที่ล่อหมาป่าวายุวิ่งกลับมา.
“บู๋ โบ๋!”
ที่ด้านหลังหมาป่าวายุที่พุ่งไล่หลังมาราวกับพายุ.
ราวกับกรรมตามสนอง,ซูเซียวโม่ที่เคยหัวเราะเยาะศิษย์น้องเซียวจุ้ยจื่อที่ได้ออกไปล่อสัตว์ร้ายก่อนหน้านี้,ตอนนี้ทั้งสองไม่ได้ออกไปแต่เป็นเขาที่มีความเร็วมากกว่าคนอื่นเป็นคนออกไปล่อสัตว์ร้ายแทน!
“โบ๋ บู๋!”
หมาป่าวายุสิบตนที่วิ่งมาด้วยความเร็ว,จุนซ่างเซียวที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา,”สังหารให้หมด!”
“ฟิ้ว!”
ลู่เชียนเชียน,ที่สะบัดนิ้วทั้งสิบออกไป,ก่อนที่จะทำสัญลักษณ์บนอากาศอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา.”แดนเยือกแข็ง!”
“ฟู่ ฟู่!”
คลื่นความเย็นที่หมุนพัดทั่วร่างของนาง,พวยพุ่งออกไปด้านหน้า,ทุกพื้นที่ที่พลังนางเคลื่อนผ่านกลายเป็นชั้นน้ำแข็งขึ้น.
“อ๊าก! อ๊าก! โอ้ย!”ซูเซียวโม่ที่วิ่งมาด้วยความเร็วเหยียบไปบนพื้นน้ำแข็ง,ทำให้เสียหลักลื่นไถลออกไปด้วยความเร็ว,ก่อนที่จะพุ่งเข้าชนกำแพงหินเสียงดัง.
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น