Strongest Sect of All Times Chapter 171 Are you a devil? 【Fourth】
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 171 Are you a devil? 【Fourth】
你是魔鬼吗？【第四更】
ข่าวลือต่าง
ๆทั่วเมืองหลี่หยาง,ความจริงแล้วเป็นฝีมือของจุนซ่างเซียวที่สั่งสมาชิกตึกฝนพรำปล่อยข่าวอย่างจงใจ.
ทำให้ตระกูลเซียวที่คิดว่าตระกูลเป่ยที่เป็นต้นเหตุวางแผนทำลายพวกเขา,จนทำให้ทั้งสองลงมือห้ำหั่นกันทันทีที่พบหน้า.
ทำลายรากฐานรายได้ของตระกูลเซียวและยังทำให้ตระกูลเซียวเป็นศัตรูกับทุกที่,เป็นแผนการของจุนซ่างเซียวที่วางเอาไว้.
หลังจากสั่งการสมาชิกให้ปล่อยข่าวลือและแผนร้ายต่าง
ๆ,หลี่ลั่วฉิวที่เอ่ยกล่าวออกมาอีกครั้ง,”ท่านเป็นปิศาจรึอย่างไร?”
นางที่ปฏิบัติกับศัตรูเพียงสังหารให้ตายในดาบเดียวตลอด.
แตกต่างจากจุนซ่างเซียวที่มีแผนการมากมาย,แทบจะไม่ซ้ำกัน.
บางครั้ง,หลี่ลั่วฉิวที่แอบคิด.
หากผลลัพธ์ที่ได้ไม่ออกมาเป็นเช่นนี้,เกรงว่าเขาคงนำคนทั้งหมดลอบสังหารอีกฝ่ายจนหมดแน่.
ดังนั้น.
เขานี่เป็นดั่งปิศาจของแท้!
“ตอนนี้ไม่ต้องจับตามองตระกูลเซียวอย่างใกล้ชิดแล้ว,มองดูห่าง
ๆก็พอ.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“แล้วใครคือเป้าหมายต่อไป?”หลี่ลั่วฉิยเอ่ย.
จุนซ่างเซียวที่โบกมือเอ่ยกล่าวออกไปว่า,”สำนักไท่กู่เจิ้งไม่ได้คิดจะเป็นศัตรูกับทั้งโลก,มีเพียงแค่ศัตรูคู่แค้นหาที่หาเรื่องพวกเราเท่านั้นถึงจะถูกตอกกลับอย่างโหดร้าย.”
ที่จริงเขาก็ไม่ได้ต้องการแสดงอำนาจ,ไม่ได้ต้องการที่จะแสดงพลังให้คนอื่นเห็น.
หากไม่มีใครหาเรื่องเขา,เขาก็จะอยู่เงียบ ๆ
ฝึกฝนศิษย์,พัฒนาสำนัก,ก้าวไปสู่ความแข็งแกร่งทีละก้าว ๆ.
ทุก
ๆวันที่นำศิษย์ทำกายบริการ,บ่มเพาะอย่างจริงจัง,และนำพวกเขาออกไปหาประสบการบ้าง,ยังสถานที่ต่าง
ๆเพื่อท่องเที่ยวและพักผ่อน.
เป็นความคิดที่ดี.
ทว่าจุนซ่างเซียวเองก็รู้ดี,ความเป็นจริงช่างโหดร้าย.
เพราะว่าภายในยุทธ์ภพนั้นเต็มไปด้วยความแค้นไม่มีสิ้นสุด,มีรึที่จะอยู่เป็นกลางไม่ยุ่งกับใครได้?
มีเพียงแค่ต้องแข็งแกร่งจนคนอื่น ๆไม่กล้ามาหาเรื่องเท่านั้น.
หลี่ลั่วฉิวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,”ไม่ชำระแค้นกับสำนักเห่าฉีอย่างงั้นรึ?”
“ยังไม่จำเป็น.”
จุนซ่างเซียวที่สีคางเอ่ยออกไปว่า,”ผู้นำฉินนั้นเป็นคนระวัง,แน่นอนว่าเขาย่อมอดทนต่อความแค้นได้ดี,ในเร็ว
ๆนี้เขาคงไม่เคลื่อนไหวอะไร.”
“เช่นนั้นเจ้าสำนักมีแผนการอย่างไร?”
“ตอบโต้ทุกการเคลื่อนไหว.”
ฉินเห่าหรานเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นแน่นอน,แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะจุนซ่างเซียวจะโอหังทำลายสำนักระดับหกให้สิ้น!
ศัตรูไม่เคลื่อนไหว,ข้าก็จะไม่เคลื่อนไหว.
หากศัตรูเคลื่อนไหว,ข้าก็พร้อมก่อกำแพงกั้น!
......
เพราะว่ามีกลุ่มสร้างข่าวลือเกิดขึ้นทุกที่,ทำให้คนของตระกูลเซียวและตระกูลอื่น
ๆ เกิดความขัดแย้งมากขึ้นเรื่อย ๆ.
ท้ายที่สุดก็ร้อนไปถึงตำหนักเจ้าเมือง,ที่ถูกดึงเข้ามาร่วม,ทำให้ความขัดแย้งมากขึ้นกว่าเดิม.
แม้นว่าหลากหลายตระกูลจะถูกกระตุ้น,ทว่าพวกเขาก็เคยมีความแค้นเก่ากับตระกูลเซียวอยู่แล้ว,หลังจากที่เกิดความขัดแย้งขึ้น,ทำให้มันลุกลามรุนแรงมากขึ้นทันที.
จุนซ่างเซียวไม่สามารถทำลายตระกูลเซียวได้.
ดังนั้นจึงทำได้แค่สร้างความวุ่นวายให้กับพวกเขาเท่านั้น.
ซึ่งเป้าหมายของเขาก็ถือว่าทำสำเร็จแล้ว.
ด้วยสถานการณ์ที่เป็นอยู่ของตระกูลเซียวเวลานี้ไม่จำเป็นต้องกระทำอะไรเพิ่มอีก,ดังนั้นเขาจึงได้ให้หอฝนพรำจับตาดูห่าง
ๆเท่านั้น,จากนี้เขาก็มีเวลาที่จะมุ่งฝึกฝนศิษย์ของเขาอย่างเดียวได้.
“ผ่าน,ผ่าน!”
บนลานยุทธ์,หลังจากที่ซูเซียวโม่และหลี่เฟยฝึกฝนประจำวันเสร็จ,ก็จัดแบ่งเหล่าศิษย์น้องเพื่อเตะฟุตบอลนัดกระชับมิตรขึ้น.
จุนซ่างเซียวที่ใช้โหมดปิศาจฝึกฝนเหล่าศิษย์,ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องเข้มงวดตลอดเวลา,จำเป็นต้องมีเวลาผ่อนคลายด้วย,รู้จักหนักจักเบา,ต้องมีวิธีการฝึกแบบเบา
ๆเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ของพวกเรา.
“ฟิ้ว---”
หลี่เฟยกลางสนาม,กำลังลากเลื้อยเลี้ยงฟุตบอลออกไปยังมุมด้านข้าง,และเตะบอลลอยออกไป,ในเวลานั้นจุนซ่างเซียวที่กำลังเดินก้าวเข้ามาบอลพุ่งมายังหน้าของเขา,ทว่าเขายืนมือออกไปรับด้วยมือเดียว.
“มา!”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเดินเข้ามาในลานยุทธ์แสดงท่าทางนึกสนุกขึ้นมา,”เปิ่นจั้วจะเตะบอลกับพวกเจ้าก็แล้วกัน.”
”......”
ซูเซียวโม่และคนอื่น ๆที่ปากกระตุกไปตาม ๆ กัน.
ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าสำนักแล้ว,หากควบคุมพลังไม่ดี,แล้วเตะอัดพวกเขา,ไม่ต้องบอกเลยว่าพวกเขาคงลอยไปไกลถึงสวรรค์แน่!
“อั๊ยยะ!”
หลี่ยูหัวที่กุมท้องของตัวเองกล่าวออกมาทันที,”ปวด,ปวดมากจริง
ๆ,ข้าคงต้องไปห้องส้วมแล้ว.”
กล่าวเสร็จ,เขาก็ก้าวออกไปได้แค่สองก้าวเท่านั้น,ลูกฟุตบอลก็ถูกโยนมากระแทกศีรษะของเขาและเสียงของจุนซ่างเซียวก็ดังขึ้น,”ยูหัว,เฝ้าประตู.”
“หะ!”
หลี่ยูหัวที่เกาศีรษะ,ขณะกำลังวิ่งเข้ามา,เจ้าสำนักก็เอ่ยออกมาอีก,”ไปอีกฝั่ง,เฝ้าประตูฝั่งโน้น.”
“อ๊าก ๆ ?”
......
“เริ่มได้!”
เจ้าสำนักจุนเลี้ยงเดี่ยว,ไม่มีใครเข้าขวางได้,ผ่านแนวป้องกันเข้าไปอย่างง่ายดาย,เข้าโซนพื้นที่อันตราย,ก่อนที่จะเริ่มซัดเตะบอลออกมาอย่างรุนแรง.
“ฟิ้ว-“
บอลพุ่งออกมาด้วยความเร็ว,โค้งหมุน,ตรงไปยังประตู.
หลี่ยูหัวที่รับหน้าที่เป็นประตู,แต่กับพุ่งไปอีกฝั่งไปยังพื้นที่ว่าง,ที่บอลไม่ได้พุ่งมา.
ไม่รู้ว่าเข้าใจการเป็นประตูหรือไม่,เขาไม่พุ่งรับบอลแต่เป็นการพุ่งหนีบอลแทน,ทว่าบอลเจ้ากรรมของเจ้าสำนักจุนกับไซร์โค้งเข้าหาเข้าซะอย่างนั้น!
“ปัง!”
หลี่ยูหัวต้องการขยับหลบอีกแต่ไม่ทันซะแล้ว,บอลที่พุ่งปะทะเขา,นำร่างเขสเข้าไปในประตูพร้อม
ๆกับลูกบอล.
”!”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือสองนิ้วฉลอง.
ทว่าไม่มีใครในทีมเข้าร่วมแสดงความยินดี,เพราะว่าแต่ละคนได้แต่หลบมุมยืน,มุมปากกระตุก.
เจ้าสำนัก,เล่นอยู่คนเดียว อ๊าก!
......
การแข่งขันยังดำเนินต่อไป.
จุนซ่างเซียวราวกับวิญญาณโรนัลโด้เข้าสิง,ขอเพียงสัมผัสบอลก็จะโชว์เดี่ยวแหวกการป้องกันเข้าไปยิงทันที.
หลี่ยูหัวที่เป็นประตู,โดยหน้าที่เท่านั้น,แต่ไม่ได้ตั้งใจจะรักษาประตูเลย,ทุกครั้งที่บอลพุ่งมาเขาก็พุ่งหลบตลอด,ทว่ากับยังต้องพบกับชะตากรรมที่เลวร้าย.
น่าเศร้าเหลือขนาด...เขาไม่สามารถหลบลูกบอลที่พุ่งมาได้เลย.
หลังจากที่สกอร์เป็น 7 :
0,เหล่าเพื่อร่วมทีมที่จ้องมองไปยังหลี่ยูหัวที่เป็นประตู,มุมปากกระตุก.
เจ้าสำนักเล่นคนเดียวเลยนี่หว่า,พวกเขาที่อยู่ในสนามราวกับไม่มีส่วนร่วมด้วยเลย!
“เฮ้.”
จุนซ่างเซียวตะโกนออกไป,”ยืนเซ่อทำอะไร,เล่นต่อสิ.”
ซูเซียวโม่และคนอื่น ๆ แทบร้องไห้ออกมา.
เจ้าสำนัก,ตั้งแต่ต้นจนจบ,ทำเจ็ดประตูคนเดียวเลย,เพื่อนร่วมทีมอย่างพวกเขา,แทบไม่ได้แตะบอล,แล้วจะให้พวกเขาสนุกไปด้วยได้อย่างไรกัน!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวส่งบอลต่อให้ซูเซียวโม่,เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงแม้แต่น้อย,เขาที่เลี้ยงบอลเข้าไปในพื้นที่ต้องการของฝ่ายตรงข้ามทันที,ขณะจ้องมองไปยังหลี่ยูหัว,ก่อนที่จะเตะออกไปกระแทกคนเข้าไปในประตูพร้อม
ๆกันทันที.
มารดาเถอะ.
ท้ายที่สุดก็สัมผัสได้ถึงการเล่นฟุตบอลได้แล้ว!
“ปัง! ปัง! ปัง!”
เจ้าสำนักจุนที่เวลานี้เริ่มส่งบอลให้เพื่อนร่วมทีมบ่อยขึ้น,ปล่อยให้พวกเขากลายเป็นทีมที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
ในเวลานี้,บอลของทีมพวกเขาถูกยิงออกไปครั้งแล้วครั้งเล่าจากหลายหลายคน,กระแทกหลี่ยูหัว,ให้ลอยเข้าไปในประตูพร้อมกับบอล,ราวกับว่าเป็นเป้าหมายของทีม.
บอลที่,อัดกระแทกร่างเข้าประตูเจ็บระบบไปทั่วร่างไม่หยุดหย่อน!
หลี่ยูหัวที่คุกเข่าหน้าประตู,กุมบอลเอาไว้,ปากที่มีน้ำลายฟองฟอด,กล่าวออกไปว่า,”ข้า...ข้ารู้สึก,ข้า....ไม่ไหวแล้ว...”
“พรึด โครม!”จากนั้นเขาก็ล้มลงพื้นหมดสติทันที.
จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา,เอ่ยออกไปว่า,”กายเนื้อยังแข็งแกร่งไม่พอ,ต่อไปต้องฝึกฝนให้หนักกว่านี้.”
นี่เจ้าคิดว่า เจ้าสำนักเพียงต้องการแต้มเท่านั้นรึ?
ไม่เลย,นี่คือการฝึกหลี่ยูหัวโดยเฉพาะ,เพื่อให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น.
“จุ้ยจื่อ!”
จุนซ่างเซียวเอ่ยเสียงดัง,”กายเนื้อของเจ้าหนูนี้ยังไม่พอ,ฝึกฝนมากขึ้นกว่าเดิมสองเท่า.
“ครับ!”
เซียวจุ้ยจื่อที่ตอบรับพร้อมกับมองไปยังหลี่ยูหัว.
“ซูเซียวโม่,นับจากพรุ่งนี้,ให้จัดทีมเล่นฟุตบอลทุกวัน,และให้หลี่ยูหัวเป็นประตู!”
“ครับ!”
หลังจากที่จัดการทุกอย่างแล้ว,จุนซ่างเซียวที่ไปยังห้องฝึกฝน.
ที่ด้านในนั้นมีหลินเจียงหวง,ซุยปู่เจี้ยนและศิษย์ใหม่อีกหลายคนนั่งอยู่,ในเวลานี้ใบหน้าของพวกเขาที่ไม่สู้ดีนัก.
นี่นับว่าเป็นเรื่องทั่วไป.
ตั้งแต่เข้าร่วมสำนักไท่กู่เจิ้ง,เหล่าศิษย์ใหม่ที่ต้องรับการฝึกโหมดนรก,หากว่ามีความสุข,คงกลายเป็นพวกเสียสติไปแล้ว!
จุนซ่างเซียวที่เดินมือขัดหลังเผยยิ้ม,”เป็นอย่างไรบ้าง?”
ซุยปู่เจี้ยนเงยหน้า,กัดฟันแน่น,น้ำตาคลอเบ้า,คล้ายจะร้องไห้,”เจ้าสำนัก,ข้าคิดถึงบ้าน.”
“ที่นี่,คือบ้านของพวกเจ้า.”
”......”
หลินเจียวหาง,ซุยปู่เจี้ยนและคนอื่น
ๆถึงกับร้องโหยหวนในใจ,”เจ้าสำนัก,ท่านเป็นปิศาจแน่นอน!”
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น